หัวข้อ: ก็กูมานจนอ่า .............ตอนนี้รวยแล้วครับ

[mango]

 

[maxtorpis]

เชือดซะ

[ultramanzaku]

ระวังเจอบท ตบจูบน้า

อิอิ

[andy_kwan]

นู๋เก่งโดนแน่ๆ
นัทต้องจัดการ :oo1:หลายๆรอบ
ปราบพยศนู๋เก่ง อิอิ

[RAKDEK_KA]

แหะๆๆๆ ไม่ได้มาอ่านซะนาน   แบบว่า
"จำเลยรัก"  ไม๊อะคะ  ช๊อบ ชอบ ตบจูบ 

ปล.ต่อด่วนเลยนะจ๊ะ

[•JaJuJing•]

ไม่ได้เข้ามาซะนาน

มาทีอ่านรวดเลย

ชอบค่ะๆ มาต่อไวนะ

กำลังค้าง

 

[jantaro]

มาต่อแล้วครับ

ช่วงนี้เน็ทมานไม่ค่อยดีอ่าครับ


เลยไม่ได้ต่อ

อิอิ


มามา


ขอบคุณนะครับ
ที่มาอ่านกัน



"นี่เก่งกล้าตบนัทหรอ"


"ใช่ ใครบอกให้นายมาทำร้ายชั้นอย่างนี้ห๋า เป็นบ้าไปแล้วหรอ"


"ทำไม เก่งไม่รักนัทแล้วใช่มั้ย"


"ใช่ ชั้นรักคนที่ทำชั่วๆอย่างนี้ไม่ลงหรอก"

"มีคนใหม่แล้วละสิ"

"นัทว่าอะไรนะ"

"เก่งมีชู้ใช่มั้ย เก่งทำร้ายจิตใจนัทมากเลยนะรู้มั้ย"

"ใคร ใครมีชู้ นายเอาอะไรมาพูด อย่าเอาเรื่องคาวๆของตัวเองมาป้ายสีคนอื่น นัทก็รู้ใครกันแน่ที่มีชู้"


"หึหึ แล้วที่บ้านละ"  สงสัยมันมาเห็นตอนที่น้องบาสมาป้อนข้าวผมแน่เลย เดี๋ยวก่อน จะเอาให้ตายเลย

"ใครกัน"

"ก็ไอตี๋หน้าอ่อนที่บ้านนะ  อ่ออ ตกลงใครเป็นรับใครเป็นรุกละ"

"นัท  ทำไมพูดอย่างนี้"

"อ้าว แล้วจะให้พูดยังไงละ  แล้งตกลงกี่ครั้งกันแล้วละ ใครรับหรือว่ารุก"

"เลว  สกปรก  ...................ปาบบบบบบบบบบบบบบ"  เก่งตบ ลงไปที่ใบหน้าของนัทอีกครัง

"หึหึ  ใครกันแน่ ที่ทำเรื่องอย่างนี้ได้"

"นัท ถ้าพูดอย่างนี้ ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมาพูดกันดีกว่า"

"ทำไม  พูดแทงใจดำหรอ"

"ไม่หรอก  ไม่ได้พูดแทงใจดำหรอก แต่พูดถูกใจต่างหาก"

"ติดใจมันละสิ"

"ใช่ บาสเขาดีกว่านาย เขาไม่เคยไปมีใครอื่น เขาไม่เคยทำให้เราทุกใจ  และที่สำคัญ เขาไม่เคยทำเลวๆๆๆ  อย่างนี้กับเรา"


"ตกลงเก่งมีอะไรกับไอเชี้นนั่นใช่มั้ย


"ก็ลองคิดเอาแล้วกัน  ว่ามีอะไรกันป่าว   หรือว่าโง่จนคิดไม่ออก  ใช่ละสิพวกที่ชอบใช้กำลังอย่างนาย คงจะใช้สมองไม่เป็น"

"เก่ง มันมากไปแล้วนะ"

"มันเท่ากับสิ่งที่นายทำกับชั้นมั้ย  แกลองคิดดูสิ ตั้งแต่เด็ก  กี่ปีมาแล้วที่แกทำร้ายร่างกายแล้วจิตใจชั้น"

"ไม่ต้องเอาเรื่องเมื่อก่อนมาอ้าง"

"ได้  ไม่เอาเรื่องเลวๆเมื่อก่อนมาพูดก็ได้ แล้วตอนนี้ละที่นายมาทำอย่างนี้กับชั้นมันหมายความว่ายังไง"
 
"ก็ลงโทษคนที่มันทรยศไง"

"อ๋อ แกหมายความว่าชั้นมีชู้ละสิ"

"ก็เห็นๆกันอยู่"

"จะบอกให้นะว่าน้องบาสไม่ใช่เป็นชู้ของชั้น"

"แล้วมันเป็นอะไรละ"

"อยากรู้ใช่มั้ย  น้องบาสเป็นคนที่ชั้นเลือกแทนแก รู้แล้วแกก็ปล่อยชั้นได้แล้ว ชั้นไม่อยากให้น้องบาสเข้าใจผิด

"เก่งงงง  หมายความว่าไง"

"แกไม่มีโอกาสแล้ว ต่อไปนี้เราเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน จำไว้ด้วย"

[DEMON3132]

ทำไมเรื่องมันกลับกลายเป็นอย่างนี้ล่ะ เก่งโกรธนัทจริง ๆ เหรอ
ถึงกับจะบอกเลิกกันเลย แล้วนัทก็ไม่ฟังเหตุผลอะไรให้ดีก่อนเลย
เลยทำให้เก่งโกรธหนักเข้าไปอีก .....แล้วจะมีทางดีกันได้ไหม
สงสัยต้องให้น้องกัสเป็นตัวประสานอีกแล้วมั้ง .....

[lomekung]

ทำมายเปงงี้อะ

[jantaro]

  "ดี  งั้นเก่งก็อยู่ที่นี่ตลอดไป  ไม่ต้องไปเจอไอนั่นอีกแล้ว"


"นายทำอย่างนี้ไม่ได้นะ "

"ทำไมจะทำไม่ได้ ในเมื่อนัทเป็นผัวของเก่งนะ"


"เลว  หยาบคายที่สุด ชั้นไม่น่าให้อภัยนายเลย"



........................................................................



ดูเก่งพูดสิครับ  ไม่ถนอมน้ำใจกันเลย
ผมรู้ครับว่าตัวเองทำเกินไป  สงสารก็สงสารครับ

แต่เก่งไม่น่าดื้ออย่างนี้เลย  ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ  
บ้านหลังนี้นอกจากซ้อมาพักผ่อนกับครอบครัวแล้ว จริงๆ  ผมตั้งใจซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้เก่ง

ผมอยากเริ่มต้นกับเก่งใหม่ด้วยการที่ผมจะไม่ทำให้เขาเสียใจอีก ทั้งๆที่เรืองเหล่านั้นผมไม่ได้เริ่ม แต่ว่าถ้าผมกล้าที่จะปฏิเสธ เรื่องคงไม่เป็นอย่างนี้

ผมไม่อยากเสียเก่งไปจริงๆครับ

ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เก่งอยู่ในอารมณ์ ไม่ใช่ว่าผมอยากทำร้าเก่งนะครับแต่มันทนไม่ไหวจริงๆ

.........................................................

"เก่ง กินข้าว"

".........................."

"นี่อย่าทำอย่างนี้ ต้องอยู่อีกนาน เก่งไม่ได้กลับไปหาไอนั่นหรอก"
"................................"

"เก่ง จะกินมั้ย"  นัทเดินไปที่เตียง

".............."

๐อย่าทำอย่างนี้สิ  กินข้าวนะ"

".........................."


"ดี ไม่กินก็อย่ากิน หิวตายไม่รู้ด้วย"

"......................."

"นี่ อ๋อ หรือว่าจะให้ไอเชี้ยนั่นมาป้อน"

"อย่าพูดถึงบาสอย่างนี้นะ"

"ปกป้องมันสิ"

"ทำไมก็คนนรักกัน"

"รักมันมากใช่มั้ย"

"ใช่ รักมาก"

"ดี

[DEMON3132]

วิ่งกลับมา  น้องอ๋อมคนขยัน
แม้แต่ละตอนจะสั้นไปหน่อย แต่ขยันมาลงก็ต้องถือว่าสุดยอดดีแล้วล่ะจ้ะ
  แทนคำขอบคุณ

[jantaro]

วิ่งกลับมา  น้องอ๋อมคนขยัน
แม้แต่ละตอนจะสั้นไปหน่อย แต่ขยันมาลงก็ต้องถือว่าสุดยอดดีแล้วล่ะจ้ะ
  แทนคำขอบคุณ

.



มาต่อละครับ  อย่าลืมวิ่งกลับมาอีกนะ

อิอิ


 


"รักมันมากใช่มั้ย"

"ใช่รักมาก"

"ดี



"จะทำอะไร"

"ก็ทำให้เก่งลืมไอนั่นนะสิ"

"ไม่  ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"
"ออกไป"


นัทรู้สึกว่าตัวเองทนกับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจไม่ได้แล้ว จึงเดินเข้าไป เพื่อที่จะจัดการกับตัวเล็กของเขา

"นัท จะทำอะไร ไม่เอานะ"

 "นัทอย่านะ  ไม่ "

"เปี๊ยยย ตุบ ตับ "  เก่งทั้งตบทั้งถีบนัท  แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะสู้แรงคนตรงหน่าได้

"เปี๊ยยยยยยยยยยยยยย"

นัทรวบข้อมือของเก่งไว้ด้านบน 

"นัทอย่า จะทำอะไร อย่านะ  ไม่"


ถึงแม้ว่าเก่งจะขอร้องสักเพียงใด  แต่นัทก็ไม่ยอมหยุดการกระทำของเขา

นัทเริ่มจาก จูบเก่ง แต่จูบของเขาราวกับว่าจะขยี้ริมฝีปากของร่างบางให้แหลกไป


"ฮึม ฮือออออออ"

"รักมันมากใช่มั้ย"

"ใช่ รักมาก รู้แล้วกห็ออกไปซะ"

"ดี "


นัทฉีกเสื้อของร่างบางขาดเป็นสองชิ้น ระดมจูบ กัด และสร้างรอยประทับตาไว้ทั้วร่างกาย


"ดี  ให้มันเห็นรอยนี้ มันจะได้รู้ว่าเก่งมีเจ้าของแล้ว"

"นัท  พอเหอะ เก่งไม่ไหวแล้ว นัท เจ็บ"

"เจ็บจะได้จำว่าไม่สมควรทำอีก เข้าใจมั้ย"

"นั ท  พอนะ  ฮืออออออ"

"อย่มาร้อง ไม่หลงกลหรอก  ยังไงวันนี้เก่งก็ต้องเป็นของนัท"

"ฮือออออ  โอ้ยยยยย"

นัดกัดลงไปที่ยอดอกของเก่ง ทำให้เก่งไม่สามารถที่จะพูดอะไรได้อีก เขาเจ็บจนเกินกว่าที่จะพูด หรือร้องขอให้คนข้างบน หยุดการกระทำนั้นได้



จากนั้น  นัทดึงกางเกงที่ร่างบางสวมใส่ออก  เขาค่อยๆ กัดเบาๆไปที่หน้าท้อง  ค่อยๆไล่มาบนหน้าขาของร่างบางทั้งสองข้างง

และเขาได้อดปราการด่านสุดท้ายในที่สุด   

แล้วหันมาจัดการกับชุดของตัวเอง

ตอนนี้ทั้งสองร่างได้เปลือยเปล่าแล้ว

นัทไม่รอช้า ไม่เล้าโลมเก่งอีกต่อไป

เขาได้สอดส่วนที่แข็งขืนเข้าไปในช่องทางสีชมพู ของร่างบางโดยทั้นที 

"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"


ร่างบางทั้งเจ็บและจุกจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ นอกจากร้องออกมาเพือระบายความเจ็บปวดนั้น น้ำตาของเก่งไหลออกมา เจ็บจนแทบจะตายยยยยยยยย


นัทไม่รอช้าเมือสอดใส่สาวนแข็งขืนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  เขาค่อยๆขยับ  ค่อยๆขยับ  จากจังหวะช้า กลายเป็นจังหวะที่หนัก  เมื่อเห็นว่าร่างบางหายจากอาการสั้น

"โอ้ยยยยยย"

"อืมม เก่ง  นัทรักเก่งนะครับ  อย่าทำร้ายนัทต่อไปอีกเลยนะครับ คนดีของนัท"

"โอ้ย ฮืมมมมมมมม"

"นัทรักเก่งนะครับ เก่งรักนัทมั้ย"

".............๐

"บอกนัทสิครับ คนดีเก่งนัทรักมั้ย"

นัทเร่งจังหวะให้แรงขึ้นเพราะเขารู้ว่า ตอนนี้คนรักเริ่มใจอ่อนแล้ว


"เก่งครับ นัทรักเก่งนะครับอย่าทิ้งนัทนะครับ คนดี ที่รักของนัท"

"อืมมมม  โอ้ยยยยย"


"ไม่ไหวแล้วววววว"    ของเหลวสีขาวผสมของเหลวสีแดงได้ไหลย้อนออกมาจากช่องทางสีชมพูของร่างบาง

นัทได้ปลดปล่อยออกมา พร้อมกับทรุดกายลงไปทับร่างบาง

ด้วยความเหนื่อยทั้งคู่ได้หลับและเก่งได้อยู่ในอ้อมกอดของคนรักของเขา

[CYPINUS]

ใจนึงก็อยากให้เก่งกับนัทคืนดีกันนะ 

แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากให้เก่งยอมนัทเลยอ่ะ 

ไม่งั้นนัทก็ใช้กำลังข่มเหงเก่งเรื่อยไป 

อยากให้บาสมาช่วยเก่งจัง   

[andy_kwan]

นัทแก้ปัญหาด้วยเข็มฉีดยา อิอิ
แบบนี้เก่งจะมีแรงลุกไหวหรือเปล่า

[DEMON3132]

วิ่งกลับมาอ่านแล้วคร้าบ ตามติดทุกสถานการณ์
..นัทนี่รักเก่งแบบแปลก ๆ เนอะ รักมากแต่ก็ชอบทำให้เก่งเจ็บตลอด
เจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งกาย แล้วเก่งจะตกลงใจกับนัทยังไงกันเนี่ย
ไม่อยากให้เลิกกัน แต่ก็ไม่อยากให้เก่งให้อภัยนัทแบบง่าย ๆ
ไม่งั้นจะทำผิดอยู่บ่อย ๆ และไม่เห็นความสำคัญของเก่ง
............... น้องอ๋อม ...................

[art]

 

ชอบ

นัทหื่นกว่านี้อีก

อิอิ

[IZE]

นายนัทใจร้ายที่สุดเลย

[lomekung]

 

[ifwedo]

และแล้ว

[kungyung]

พอกันเลยทั้งคู่
นัทก็ร้ายเพราะรักเก่งมาก
เก่งก็ช่างแผนการ ช่างประชด
เรื่องมันจึงลงเอยที่

[maxtorpis]

แรงว่ะ

[jantaro]

 


มาต่อแว้วครับ

อิอ


เรื่องนี้ใกล้จาจบแล้ว

เพราะว่า ผู้แต่งมีภารกิจ

อย่างหนักหน่วงมาก

ในเดือนหน้า

อิอิ


แต่เรื่องของบาสกับ..... ยังบ่บอก
และก็เรื่องของน้องกาญจน์กะอาท ยังคงมีอยู่

อิอิ

ขอบอกว่าน้องกาญจน์  ร้ายกว่าพี่อีก

อิอิ



อะต่อๆๆๆๆๆ




"อืมม  อือ  หาวววววววว" 

ทำไมมันเจ็บอย่างนี้นะ  อืออออ  โอ้ยย ปวดหัวจัง
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยย
เอ้  เมื่อคืน
ไอนัท
มัน

"นี่ตื่นเดี๋ยวนี้นะ"  เก่งปลุกคนที่นอนอยู่ข้างๆ

๐อือ  จะนอน"

"นัท ตื่นเดี๋ยวนี้"

"ไม่"  มันตวามผมครับ

"ได้"


มันนอนไม่รู้เรื่องครับ
หึหึ

แผนการณืผมก็เริ่มขึ้นแล้วครับ

ผมค่อยๆลุกออกจากเตีง แต่มันโค ตะ ระ เจ็บเลยครับ  ดูมันใส่มาได้
มันไม่คิดจะถนอมเลยครับ  ทำเป็นของใช้แล้วทิ้ง
เฮ้อออออออออออออออออ

แต่ไม่คับ เก่งสะอย่าง ยอมมันไม่ได้ บอกว่าจะเลิกแล้ว ยังไงก็ต้องสำแดงฤทธิ์เดชให้มากมายก่อน(จริงๆแล้วก็ไม่ได้อยากเลิกหรอกครับ  แต่ดูมันทำสิครับ )  ต้องเร่งรีบไปหาตัวช่วยครับ ไม่ได้

ว่าแล้วนายเก่งคนนี้ก็ต้งหาเสื้อผ้ามาใส่ก่อนครับ เพราะเมื่อคืนมันขาดไปหมดแล้ว  โชคดีครับว่ามันเอาเสื้อผ้ามาให้ผมด้วย (แสดงว่ามันคิดแผนการนี้ขึ้นมาก่อน) คนที่ให้ความร่วมมือน่าจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก  คุณแม่...................................... ไม่ได้การละ  อย่างนี้กลับบ้านไม่ได้ 
เมื่อใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ก็รื้อของครับ
แต่เอ้ สงสัยครับสงสัย ว่าทำไมไอนัทมันไม่ยอมตื่นครับ  ทั้งๆที่ผมเดินไปเดินมา

มันมีผนการณ์อะไรรึป่าวนะ  คิดอีกทีมันคงเหนื่อยครับ
อย่างนี้ก็สบายผม
คอยดูล้างแค้นสิบปียังไม่สายครับ เดี๋ยวให้นิมกับมดช่วย  ออ ให้น้องบาสอีกคน เห็นว่าเป็นพ่อเลี้ยงอะไรก็ไม่รู้

เจอกันแน่

กุญแจรภอยู่ไหนน้า
อยู่ไหนเนี่ย
ในกางเกงก็ไม่มี
กระเป๋าตังอยู่ไหนเนี่ย  อันนี้สำคัญครับ  เพราะว่าต้องใช้เงินในการเดินทาง ไม่มีรถ ขอเงินก็ยังดี เพราะว่าผมไม่ได้เอาอะไรมาเลย


อยู่ไหนน้า

อยู่ไหนน้า

นั่นไง

อยู่บนหัวเตียงครับ

ค่อยๆครับ ค่ยย่อง  ค่อยๆครับ


จะถึงแล้วคับ


จะถึงแล้วครับ


เย้ๆๆๆๆๆๆ

ถึงแล้วครับ

แต่เอ้  ทำไมมันยังไม่ตื่นน้า

ไม่เป็นไรครับ  ดีแล้ว อย่าตื่นมานะ
ถ้าตื่นมาเดี่ยวจะ  จัดการซะเลย  แมนมั้ยครับ 

ว่าแล้วก็มส่เกียร์หมา วิ่งออกนอกบ้านครับ

เหอะๆๆๆๆ

สบายๆๆอุรา

รถจอดหน้าบ้าน ด้วย

เหอะๆๆๆๆ

แต่รั้วบั้นมันล็อคครับ
แต่นายเก่งสามารถครับ

เมื่อก่อนลำบากกว่านี้อีก
ปีนครับ  ปีนรั้ว


เหนื่อยมากมาย
อิอิ


ลงมาได้สำเร็จแล้วครับ

แต่
แต่
มีเสียงครับ

ประตูบ้านครับ
เปิดออกมา

ไอนัทครับ
ไอนัทมัน
ใส่ผ้าเช็ดตัวออกมาครับ

เอาไงดี

หึหึ

นายเก่งก็ใส่เกียร์หมาไขกุญแจรถครับ  โชคดีครับมันจอดรถข้างนอก แล้วมันล็อครั้วบ้านเพื่อ

"เก่ง จะไปไหน"

"........."ไม่ตอบครับ"

"หยุดเดี๋ยวนี้ มันอันตรายนะ"

"............."ไม่สนไม่ฟังคครับ

"เก่ง........"


สตาร์ครถแล้วไปโรด


ทำได้อยู่แล้ว

ป้ายบอกเลี้ยวซ้ายเข้าเชียงใหม่

ไปโลดดดดดดดดดดดดด

[pongsj]

 

[DEMON3132]

ตามมาลุ้นว่าเก่งจะหนีรอดเป่า แล้วจะเอาคืนนัทยังไง
แต่เก่งมีเพื่อนดี ทั้งนิวกับมดเป็นตัวช่วยที่ดีอยู่แล้ว
ยังไงก็แก้แค้นสำเร็จแน่นอน จะรอตอนต่อไปนะ ...
........... ...........

[lomekung]

 

[CYPINUS]

เก่งสู้ๆ หนีไปให้ได้นะ ถ้าหนีรอดไปได้แล้วเอาคืนนายนัท ให้หนักๆ เลยนะ

นายนัทจะได้สำนึกซะบ้างอ่ะ

แต่สุดท้ายก็อยากให้คืนดีกันนะครับ 

[jantaro]

มาต่อแว้วครับบ


มาแว้วว


อิอิ



สะใจครับ หนีมันมาได้แล้ว

หึหึ

เป็นไง

นายเก่ง  เก่งสมชื่อมั้ยละครับ นี่ก็เหลือแต่  ขับรถกลับเชิงใหม่ด้วยความปลอดภัย
ใช่มะ  แต่ทางมันไม่คุ้นเลยครับ

แต่ไม่เป็นไร ป้ายมี  ขับไปเรื่อยๆเดี่ยวก็เจอทางออกเอง

สบายใจครับ


ติ๊ก อิ๊ๆๆ ติกๆๆๆ

เห้ยเสียงรัยวะ....


"เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

ฮืออ  รถน้ำมันหมดครับ

แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทำไมผมโชคร้ายอย่างนี้ครับ

นี่เพิ่งขับมาถึงหน้าวัด ห่างจากบ้านไม่ถึง 200 เมตร

แงๆๆๆๆ

ทำไมผมมันซวยอย่างนี้ครับ

เซ็งโค ตะ ระ

แล้วจะทำยังไงดีเนี่ยย

เออ
เงินมี

แต่เอ้ ร้านขายน้ำมันอยู่แถวไหนเนี่ยยย

ถามคนแถวนี้ดีกว่า

มีคนเดินมราพอดีเลย

"พี่ครับ แถวนี้มีร้านขายน้ำมันมั้ยครับ"

"มี แต่วันนี้ปิด "

"มีอีกร้านมั้ย"

"วันนี้เขาสหยุดกัน เปิดบ่ายๆ"

"ครับ ขอบคุณครับ"
"ไม่เป็นไรครับ"



แงๆๆ แล้วจาทำยังไงดีเนี่ยย น้ำมันหมด แล้วถ้าไอนัทมันตามมาไม่ตายหรอ
ตายแน่ๆๆๆ

ทำไงดี

โอ้ยยย
ปวดหัวไปหมดแล้วว
เอาไงดี เอาไงดี  เอาไงดี



"อยู่นี่เอง นึกว่าจะไปได้สักกี่น้ำ"


เสียงคุ้นๆครับ

"เห้ยยยย"

"ไง นึกว่าจะเก่งสมชื่อ"

"นัท ไมเกป็นแบบนี้"
"อ้าว ก็กันคนหายไง"

"นายนี่มัน"
"ทำไม มีเมียจอมวางแผน ก็ต้องวางแผนเก่งกว่าเมียสิคัรบ"
"ใครเป็นเมียนายมิทราย" รมเสียครับ

"อ้าว แล้วเมื่อคืนนัทนอนกับใครละ"

"................." ไอนี่

"กลับบ้าน"
"ไม่กลับ"

"แน่ใจ"
"เออ"

"งั้นนัทกลับนะ"
"ตามสบาย"
"แต่แถวนี้น่ากลัวนะ  เห็นข้างหน้ามั้ย สุสาน"
เอ่ออ เริ่มกล้วแล้วครับ"

"นี่นะ แถวนี้มีฆ่าแล้วข่มขืนกันด้วย" ไม่กล้วครับ ผมเป็นผู้ชาย

"โดยเฉพาะผู้ชายตัวเล็กๆอย่างเก่งนะ สเป็คเลย"  เออ  น่ากลัวขึ้นมาแล้ว

"รู้มั้ยที่นี่ที่ไหน๐  ใครจะไปรู้วะ ก็พามาเองนิ

"ที่นี่นะ ผีดุมาก๐  สาดดดดดดดดดดดด  มันรู้ครับว่าผมกลัวผีเป็นชีวิตจิตใจ

"รู้อย่างนี้จะกลับบ้านได้ยัง"  ไม่ครับ หยิ่ง  เดี๋ยวไปขอความช่วยเหลือจากกำนันก็ได้ เห็นป้ายที่ทำการอยู่ใกล้บ้าน


"ไม่กลับ ไม่อยากอยู่กับคนใจร้าย"

"แน่ใจ"

"ไม่มีอะไรแน่ยิ่งกว่านี้แล้ว"

"ไม่เสียใจนะ"

"ไม่มีอะไรเสียใจเท่ากับมาเป็นแฟนกับนาย"   เอาเข้าไป  หลุดปากมาได้ไงไม่รู้ครับ  แต่ตอนนี้ไอนัทหน้ากลัวมาก


"มานี่"  มันลากผมไปอีกแล้วครับ  

"ปล่อยนะเจ็บ"
"ก็ทำให้เจ็บนะสิ จะได้จำ"๐

"จำเรื่องอะไร"

"ยังไม่รู้ตัวอีก"

"เรื่องอะไร"

"............................................"


มันใช้พลังอันมหาศาลอ้มผมเข้าไปในบ้านครับ  

แงๆๆๆๆ  แต่ระหว่างทางมันไปขอให้บ้านกำนันช่วยดูรถให้หน่อยย

ดูสิครับ ขนาดกำนันมันยังรู้จักเลย

แล้วผมจะรอดมั้ยเนี่ยยยยย
แสดงว่ามันวางแผนมาแล้วว


หึหึ

ตายแน่ๆๆๆ

มันโกรธมากเลยครับ



ขนาดผมพยายามส่งสายตาเว้าวอนขอความช่วยเหลือให้กับกำนันแล้ว กำนันยังไม่ช่วยเลย



"มานี่"

"เจ็บนะ ทำไมนัทชอบทำร้ายเก่งอยู้เรื่อยเลย"

"ทำไม  แล้วที่เก่งทำละ"

"อ้าววว  เก่งทำอะไร  อย่าเอาเรื่องบาสมาอ้างนะ เก่งรู้ว่านัทรู้ว่าเก่งไม่ได้เป็นอะไรกับบาส  คุณแม่น่าจะบอกนัทแล้ว"

"เอ่อ"

"ที่สำคัญ นัททำมากกว่าที่เก่งทำกับนัทอีกนะ"

"เอ่อ"

"แล้วนี่มันอะไรกัน มาจับเก่งทำไม"
"เอ่ออ"
"แล้วยังมาขืนใจอีก"

"เอ่ออ"

"นัทไม่รักเก่งแล้วใช่มั้ย"

"รักครับ"
"รักแล้วทำไมทำกันอย่างนี้ คนรักกันเขาทำอย่างนี้หรอ"   ได้ทีครับ ต้องข่มมันไว้ก่อน มันเริ่มหงอแล้ว รู้งี้ใช้แผนนี้ตั้งนานแล้ว

"เอ่ออ"

"มาอ้ำอึ้งอะไร  ผิดแล้วรู้ตัวมั้ย"

"เอ่ออ"  สะใจครับ เอามันอยู่หมัดด

"ถูกรึป่าวที่ทำอย่างนี้"
"เอ่ออ"

"ไม่มีอะไรจะแก้ตัวใช่มั้ย งั้นส่งเก่งกลับบ้านเดี่ยวนี้"

"ไม่"
"นัท"

"ทำไม นัทจะทำกับเก่งไม่ได้ ในเมื่อเก่งนอกใจนัท เห็นๆอยู่ว่าไอนั่นมันจะหอมแก้มเก่ง"

"ใคร"

"ไอเชี่ยนั่น"
"เขามีชื่อ"
"เออ ไอบาส"
"เรียกน้องเขาดีๆๆ"

"บาส"
"ไม่ได้ทำอะไรกัน คิดมาก เขาแค่มาดูแลเฉยๆๆ เก่งไม่สบาย แพ้อะไรไม่รู้แล้วไม่มีคนดูแล"  

"ให้คนอื่นดูแลก็ได้"
"คนอื่นไปเที่ยวหมด เหลือแต่น้องบาส"


"เอ่ออออ"
"รู้แล้วใช่มั้ย"

"ครับ"

"รู้ว่าอะไร"
"เอ่ออ"

"มาอ้ำอึ้งอะไร  ผิดใช่มั้ย"
"ครับ ผิด"

[jantaro]

ถ้าวันนี้เม้นมากๆๆ จะมาต่อหลายรอบครับ
ออิอ


จาก  โรคจิต

[maxtorpis]

เกลียมัว กลัวเมีย

[CYPINUS]

นัทอ่ะ ทำมาเป็นหึงเก่ง เพื่อกลบเกลื่อนความผิดตัวเองนี่เอง 

ใกล้จะดีกันแล้ว ลุ้นๆ

  ให้คนโรคจิต