มาต่อแว้วครับ
มาต่อแวววว
ต่อๆๆๆๆๆ
สู้ๆๆๆๆ
ยกที่ 1
“นัท”
“หวาน”
“ไมได้เจอกันตั้งนานนะ”
“อืม”
“นัท เด็กคนนี้คือลูกใช่มั้ย”
“....................”
“บอกหวานมาสินัท”
“....................”
“น้องกัส มาหาแม่สิลูก”
“..................”
“น้องกัสมาหาแม่สิลูก”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะหวาน น้องกัสคือลูกของชั้นกับเก่ง”
“นัท นายอย่ามาพูดอย่างนี้สิ น้องกัสคือลูกของชั้น”
“น้องกัสมาหาแม่สิลูก”
“..............................”
“น้องกัส เก่ง กลับบ้านครับ”
“ไม่ นายจะมาทำอย่างนี้ไม่ได้นะ”
“ทำไม ชั้นจะทำอย่างนี้ ใครจะทำไม เธอฟังภาษาไทยไม่ออกหรอว่าน้องกัสคือลูกของชั้นกับเก่ง เข้าใจมั้ย”
“ไม่ เก่ง นี่นายรู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ยว่าน้องกัสคือลูกของชั้น ทำไมนายไม่บอก ทำไม ห๋า “
“หยุดเดี๋ยวนะนี้ นังผู้หญิงใจร้ายอย่ามาว่าพ่อเก่งนะ”
“น้องกัส ทำไมพูดอย่านั้นกับแม่ละลูก แม่เป็นแม่ของลูกนะ “
“น้องกัสไม่มีแม่ คุณพ่อบอกว่าแม่ของน้องกัส ตายไปแล้ว”
“ใครบอกกันละลูก แม่ของลูกยังไม่ตายนะ แม่อยู่ตรงนี้ไงลูก มาหาแม่สิจะ”
“.................”
หวานพยายามเข้าไปหาน้องกัส แต่น้องกัสวิ่งไปหลบหลังเก่ง
“ไม่ อย่ามายุ่งกับน้องกัสนะ นังผู้หญิงใจร้าย ไปให้พ้น ออกไปให้พ้น”
“น้องกัสครับ อย่าพูดอย่างนี้ลูก มันไม่ดีครับ”
“ไม่ ผู้หญิงคนนี้ใจร้าย มาว่าพ่อเก่ง มาว่าน้องกัส น้องกัสเกลียด”
“น้องกัส ขอโทษเดี๋ยวนี้ครับ”
“ไม่ น้องกัสไม่ขอโทษ”
“น้องกัส พ่อเก่งบอกให้ขอโทษ ไม่งั้นพ่อเก่งจะลงโทษนะครับ”
“แกมีสิทธิ์อะไรมาลงโทษลูกชั้น ห๋า อีกระเทย”
“หวาน ........”
“ทำไม จะทำไมอีกระเทย”
“หวาน หยุดเดี่ยวนี้นะ “ นัทพูดขึ้นเพื่อปกป้องคนรักของตน
“ทำไม ชั้นจะพูดไม่ได้ ในเมื่อพวกนายมันวิปริต ชั้นไม่ยอมให้ลูกของชั้นไปอยู่กับพวกผิดเพศอย่างพวกแกหรอก”
“นังผู้หญิงใจร้าย ไปให้พ้น มาว่าพ่อเก่งทำไม ไป ไป “ น้องกัสวิ่งไปทำร้ายหวาน
“นิ น้องกัสอย่าทำอย่างนี้กับแม่สิลูก มาให้แม่กอดหน่อยนะ”
“ไม่ ................” ตอนนี้น้องกัสวิ่งไปหลบหลังเก่ง
“หวาน ขอร้องพอได้แล้ว ไว้ค่อยคุยกัน ตอนนี้คนมองมากแล้ว เธอไม่กลัวเสียชื่อเสียงของเธอหรอ”
“เก่ง ............. มันไม่จบแค่นี้แน่” เธอเริ่มสังเกตเห็นคนรอบข้าง จึงลดอาการเกรี้ยวกราดลง เพราะกลัวชื่อเสียงของเธอจะเสียหาย “ชั้นไม่ยอมให้น้องกัสอยู่กับพวกผิดเพศกับพวกแกแน่ จำเอาไว้ ระวังตัวไว้ด้วย โดยเฉพาะแก เก่ง”
“ไปให้พ้น ออกไปนังผู้หญิงใจร้าย ไปให้พ้น ฮืออออออออออ”
หวานเดินออกไปจากร้านแลวตอนนี้ เหลือเพียงแค่พ่อลูกสามคนกำลังปลอบใจเจ้าตัวเล็กอยู่
“น้องกัสเป็นไงบ้างครับ”
“ฮือ พ่อเก่งครับ เขาคือใคร เขาจะมาเอาตัวน้องกัสไปหรอครับ”
“เอ่ออออออออ”
“พ่อเก่ง น้องกัสไม่ไปนะครับ”
“ครับ “
“ผู้หญิงคนนั้นคือใครครับ”
“น้องกัส ไว้น้องกัสโตเราค่อยคุยเรื่องนืกันนะครับ” นัทพยายามไม่เล่าให้เด็กฟัง
“น้องกัสครับ น้องกัสทราบมั้ยครับว่า คนเราเกิดมาต้องมีคุณพ่อกับคุณแม่”
“ครับ แต่น้องกัสเป็นลูกพ่อนัทกับพ่อเก่ง”
“ใช่ครับ น้องกัสเป็นลูกของพ่อทั้งสองคน แต่พ่อเก่งได้เป็นพ่อให้กำเนิดน้องกัสนะครับ พ่อที่ให้กำเนิดน้องกัสคือพ่อนัท น้องกัสทราบใช่มั้ยครับ”
“ครับ “
“คราวนี้ เวลาน้องกัสไปโรงเรียนน้องกัสเคยเห็นคุณแม่ของเพื่อนๆมั้ยครับ”
“เห็นครับ”
“อืม ... น้องกัสรู้มั้ยว่าก่อนที่น้องกัสจะมาให้พ่อนัทกับพ่อเก่งเห็น น้องกัสต้องไปอยู่ในท้องของผู้หญิงคนนึงก่อน”
“ครับ คุณย่าเคยเล่าให้ฟัง”
“ใช่ครับ น้องกัสเคยอยู่ในท้องของผู้หญิง คนนั้นไงครับ”
“ไม่จริง พ่อนัทกับคุณย่าบอกว่าแม่ของน้องกัสตายไปแล้ว”
“น้องกัสครับ ตอนนั้นคุณพ่อกับคุณย่าอยากให้น้องกัสสบายใจไงครับ เพราะว่าน้องกัสยังเด็ฏอยู่คุณพ่อเลยไม่บอกเรื่องนี้ให้กับน้องกัสไงครับ แต่ตอนนี้น้องกัสมีพ่อเก่งมาอยู่ด้วยแล้ว เลยบอกเรื่องนี้กับน้องกัสได้”
“ครับ พ่อเก่ง”
“ผู้หญิงคนนั้น คือแม่ของน้องกัสนะครับ ถ้าน้องกัสเจอคุณแม่อีกน้องกัสต้องไม่แสดงอาการแบบเมื่อกี้ออกมานะครับ มันเนบาปนะลูกยังไงท่านก็ให้กำเนิดน้องกัสมา”
“ครับ น้องกัสจะไม่ว่าเขาอีกแล้ว แต่น้องกัสไม่เป็นอยู่กับเขานะครับ น้องกัสจะอยู่กับพ่อนัทพ่อเก่ง”
“ครับ ไม่ไปก็ไม่ไป น้องกัสจะอยู่กับพ่อเก่งแล้วกพ่อนัท”
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องกัสจะไม่ต้องไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พ่อเก่ง ครับ พาน้องกัสไปเที่ยวนะครับ วันนี้
“ได้ครับ งั้นไปกันเลย
“ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ระหว่างที่น้องกัสเลือกของเล่นอยู่
“เก่ง ครับ”
“หึ”
“นัทขอโทษนะครับ ที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอก นัททำดีที่สุดแล้ว แต่ต่อไปก็ทำอะไรอย่าลืมนึกถึงจิตใจลูกด้วย จะพูดอะไรต้องระวัง
“ครับผม
“เก่งครับ ช่วงนี้ระวังตัวด้วยนะครับ ไม่รู้หวานเขาจะทำอะไรอีก”
“คงไม่หรอกนัท เพราะว่าถ้าหวานทำอะไรครอบครัวต้องเดือดร้อนแน่ๆ
“ทำไมละครับ บอกมานะ เก่งจะทำอะไรครับ แล้วเมื่อกี้คุยโทรศัพท์กับใคร บอกมานะ .................”
“คือว่า.......................”
“เก่งทำอะไรครับ อย่าทำอะไรหวานนะครับ”
“ทำไม รักเค้ามากนักหรอ หรือว่าลืมกันไม่ลง ไม่งั้นก็ไปอยู่กับมันซะ
“โอ้ยย เขาใจผิดแล้วครับ
“คือนัทไม่อยากให้เก่งเอาตัวไปยุ่งเกี่ยวกับคนแบบนั้น อีกอย่างทำอะไรรุนแรงเดี่ยวมันจะมากระทบกับเรา”
“แน่นะ”
“ครับ นัทไม่เคยนอกใจเก่ง เก่งก็รู้”
“อย่ามาพูด ..................”
“แล้วตกลงมันยังไงกันครับ”
“คืองี้ นัทรู้ใช่มั้ยว่าเมื่อก่อนหวานกับย่าเก่งเขาทำเรื่องกับเราไว้
“ครับ
“เรื่องมันมีอยู่ว่า ที่บ้านหวานเขาเป็นหนี้คุณย่าอยู่ไง แล้วที่ทำเพราะต้องปลดหนี้ให้ที่บ้าน
“อืมม แล้วมันยังไงต่อ
“ตอนนั้นเพื่อต้องการปลดหนี้หวานเลยทำไง หลังจากนั้นหนี้ก็หมด แต่ไม่นานก็มากู้ใหม่ เพราะบ้านหวานเขาใช้เงินเกินตัว แล้วตอนนี้หนี้มันก็ยังเพิ่มมากขึ้น เก่งก็เลยโทรไปบอกคนที่ดูแลทรัพย์สินให้จัดการเรื่องนี้ให้ ถ้าเขาไม่อยากโดนยึดบ้าน ยึดรถ อยากผ่อนชำระไปนานๆ ก็ต้องหยุด “
“อย่างนี้นี่เอง แต่ถ้าเขาจ่ายหนี้หมดละ”
“เรื่องนี้วางแผนไว้แล้ว “
“ตอนนี้หวานเขาทำงานอยู่ที่บริษัทของบ้านเพื่อนนายกาญจน์ แล้วน้องคนนี้ก็สนิทกับเก่งด้วย แล้วก็เลยโทรไปบอกให้จัดการด้วย ขู่ว่าถ้ามายุ่งอีกก็จะไม่จ่ายงาน
“ถ้าเขาแค้นละ แล้วมาทำอะไรเราละ
“นัทก็รู้ว่าคนอย่างหวาน ยอมตายเสียดีกว่าโดนยึดบ้าน ยึดรถ ไม่มีงานทำ ใช่มั้ย เขาไม่ได้รักลูกมากหรอก ถ้ารักจริงเขาคงเอาไปด้วย นัทเห็นสายตามั้ย เขาอยากเอาชนะเรามากกว่า ที่สำคัญถ้าวันนั้นมีจริงนัทคิดหรอว่าเก่งจะยอมให้มันเกิดขึ้น เก่งมีบทเรียนนะ เจ็บแล้วต้องจำ ตอนนี้ยายหวานคงเป็นแม่เสือสิ้นลายไปแล้วละ “
“โห เก่ง ทำไมเมียนัทร้ายจัง”
“นี่นัท เดี่ยวโดน”
“ล้อเล่นครับ ใครจะไปกล้า
“อืม ก็ดีแล้ว เพราะถ้านัททำ ระวังตัว มันจะมากกว่านี้
“คราบผม
“เก่งไม่ได้จ้ายนะนัท แต่ว่ามันต้องทำ ถ้าหวานเขาทำตัวดี มันก็ยังเหมือนเดิม ถ้าเขาอยากจะมาหาน้องกัส นัทไม่ว่าใช่มั้ย
“ครับ แล้วแต่ลูก
“เก่งก็ว่าอย่างนั้น แต่ตอนนี้เธอคงรู้แล้วมั้ง ว่าเธอต้องเจออะไรบ้าง
“เร็วขนาดนั้นเลย
“ไม่เชื่อดีนี่สิ
เก่งยื่นข้อความในโทรศัพท์ให้นัทดู
ข้อความแรก
“คุณเก่งครับ เรียบร้อยครับ รับรองว่าเธอจะไม่มายุ่งอีก แต่ถ้าคุณเก่งจะเอาให้ถึงรากถึงโคนก็ได้นะครับ....
“พี่เก่งขา หนูจัดการแล้วนะคะ เอ้มันน้อยไปมั้ยคะ ถ้าต้องการมากกว่านี้ก็ได้นะคะ ให้ดับเลยค่า เชื่อหนู จากน้องจิ๊บ คนสวย
“สุดยอด เก่งครับ นัทรักเก่งนะครับ”
“อืมที่แล้วที่รัก ไมงั้น...........
“อะไรหรอครับ”
“สำหรับนัท ไม่ต้องให้ใครลงมือหรอก เก่งจัดการเองได้ “ สายตาของเก่งมองไปที่ส่วนตรงกลางของนัท
“ทำยังไงครับ
“ตัดให้เป็ดกินแค่นี้ก็จบ ดีกว่าไปทำลายสมบัติของลูก เข้าใจ
“คราบผม แค่นี้ก็หลงจะแย่แล้ว
“ดีมาก เดี่ยวกลับบ้านจาให้อาหาร
“คราบ เอ้ยยย เก่ง.............
“โอ๋ เลิกงอนได้แว้ววว
.................................................................
“คุณพ่อครับ น้องกัสได้ของเล่นแว้วครับ”
“อะนี่ครับ” นัทยื่นเงินให้กับพนักงงาน
“กลับบ้านกันเถอะ
“ครับ
อยากจะบอกว่าอิอิ
มันยังไม่จบนะ
แต่เรื่องมันดูเหมือนว่าจะจบอ่าดิ
ตอนนี้คนแต่งโรคจิต ช่วงเอาคืน
อิอิ
หัวข้อ: ก็กูมานจนอ่า .............ตอนนี้รวยแล้วครับ (อ่าน 294615 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก