ณ วัด..........
“เสียใจด้วยนะคะคุณนัท”
“ครับ ขอบคุณที่มางานครับ”
“คุงพ่อครับ ฮือออออออ ...............”
“เข้มแข็งไว้นะลูก เข้มแข็งไว้ เขาไปดีแล้ว”
“ฮืออ น้องกัส ฮอืออออออ น้อง กัว ฮือออออออออออออออ”
“เข้มแข็งครับ น้อกัสเป็นลูกผู้ชายต้องเข็มแข็งนะลูก “
“ครับ ฮึ น้องกัส จะ ฮ เข้มแข็งนะครับ อาเก่งบอกว่าให้น้องกัสเข้มแข็ง “
“ครับบ คนเก่ง ต้องเข้มแข็งนะครับ ถ้าอาเก่งรู้เขาจะเสียใจนะลูก”
“ครับ น้องกัจะเข้มแข็งนะครับ น้องกัสเป็นผู้ชายน้องกัสจเข้มแข็งครับ “
“คนเก่งของพ่อ ดีมากลูก เป็นลูกผู้ชายต้องเข็มแข็ง”
“ครับ...”
“น้องกัสไปอยู่กับคุณปู่กรก่อนะครับ”
“ครับ น้องกัสจะไปอยู่กับปู่กรก่อน”
“เดี่ยวคุณพ่อให้คนยกข้างต้มไปให้ทานนะครับ น้องกัสให้คุณปู่กรกินด้วยนะครับ”
“ครับ เดี่ยวน้องกัสจะบอกให้คุณปู่กรกินข้าวต้มด้วย”
“อยู่กับปู่กรนะครับ อย่าไปไหน อยู่เป็นเพื่อนคุณปู่นะครับ น้องกัส”
“ครับ “
....................................................
“เสียใจด้วยนะคะ นัท มีอะไรให้น้ำช่วยก็บอกนะคะ”
“ครับ ขอบคุณน้ำที่มางานนะครับ”
“คะเรื่องของนัท น้ำยินดีคะ”
“ผมคงไม่รบกวนน้ำครับ ขอบใจมกนะครับ”
“ยินดีคะ แล้วนี่นัททานอะไรยังคะ”
“ยังครับ ผมไม่ค่อยหิว”
“ไม่ได้นะคะ นัทต้องทานข้าวก่อน เดี่ยวเป็นอะไรไปอีกคนน้ำจะเสียใจแย่เลย”
“ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“คะ มีอะไรให้น้ำช่วยได้เสมอคะ”
“ครับ”
.............................................................
“นัท”
“อ่าวนิว เกม”
“เสียใจด้วยนะ แกเพิ่งมีความสุขได้ไม่นาน”
“ไม่เป็นไรหรอก เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา”
“เออ แกคิดได้อย่างนี้ เราก็โล่งใจ” เกมกล่าวขึ้น
“แล้วนี่กินอะไรยัง ดูซูปไปนะ”
“กินไม่ค่อยลง มันฝืดคอ”
“แกก็อย่าเป็นอะไรไปนะ ไปหาอะไรกินสะ ถ้าเก่งรู้เค้าจะเสียใจ”
“อืม ขอบใจวะเพื่อน”
“งั้นเดี่ยวเราไปช่วยดูแลความเรียบร้อยให้แล้วกัน นายไปพักเถอะ พรุ่งนี้ก็เผาแล้ว”
“ขอบใจจริงๆเพื่อน”
“อย่าลืมดูลูกนายด้วยนะ ดูเขาเสียใจมาก เด็กเขาละเอียดอ่อนมากนะ”
“น้องกัสเขาเสียใจมาก เราก็รู้ แต่เราไม่รู้จะพูดยังไงกับลูกเหมือนกัน เราก็เสียใจแพ้เขาเหมือนกัน”
“ยังไงแกก็เป็นพ่อ ต้องเข้มแข็งนะ ถ้าแกทรุดลูกแกก็จะไม่มีพี่เพิ่ง”
“ขอบใจวะเพื่อน แกเตือนสติข้าได้จริงๆ”
“เราเข้าใจนัทนะ ยังไงนัทก็ดูแลตัวเองแล้วกัน ส่วนน้องกสเดี่ยวเราช่วยดูให้อีกแรงหนึ่ง”
“ขอบใจมากเลยนะนิว ที่นายยังให้อภัยเราทั้งๆที่ เมื่อก่อนเราทำไม่ดีไว้มาก”
“ไม่เป็นไรหรอกเพื่อนกัน อย่างน้อยเราก็ทำเพื่อเก่งไง เพราะเก่งเขารักน้องกัสมาก”
“เออ น่า ให้นิวเขาดูไปเหอะ แกก็ไปพักผ่อนแล้วกัน”
“คิดได้ แต่อย่าทำให้นายต้องจมอยู่กับมันนะ”
“นิวก็รู้เรายังไม่ได้ ทำอะไรให้เลย ต้องมาจากเราไปก่อน”
“เราเข้าใจ นัท น้องต้องสู้นะ เหมือนที่นายบอกลูกนายไง ถ้านายไม่สู้ ถ้านายไม่เข้มแข็ง นายจะปกป้องลูกนายได้ยังไง นายอย่าคิดนะว่าลูกของนายยังเด็ก ยังไม่ค่อยรู้สึกอะไร แต่ส่วนลึกจริงๆแล้ว เขาอาจจะเจ็บมากกว่านายก็ได้ เพราะเขายังไม่สามารถแยกแยะความรู้สึกสูญเสียกับความพูกพันธ์ได้เท่านาย”
“ขอบใจนายมากที่เตือนสติเรา เราจะพยายามละกัน”
“อือ งั้นไปพักผ่อนสะ จะได้มีแรง พรุ่งนี้ก็ถึงวันเผาแล้ว อย่าลืม”
“..................”
