ห้วย รมเสียอ่า
จิงๆเชียร์ดิว แต่แอบมีใจให้แกรนด์นะเนี่ยยย
น่าฉงฉานเนอะะ
ห้วยยย
มาต่อๆๆๆๆๆๆๆ
รมเสีย
"เก่งครับ ถึงบ้านแล้วน้า"
"ครับ"
................................................................
"พ่อครับ"
"เก่ง ปลอดกัยนะลูก"
"ครับบ ปลอดภัยแล้ว"
"อาเก่งครับ"
"คราบ น้องกัส"
"อาเก่งกลับมาแว้ว น้องกัสดีใจจังเลย อาเก่งไม่ทิ้งน้องกัวแย้วนะ"
"คราบบบ อาเก่งไม่ทิ้งแล้วครับ"
"เย้ๆๆ น้องกัสจะอยู่กับอาเก่งตลอดไป"
"น้อยๆหน่อยเจ้าตัวเล็ก"
"อารายครับ คุงปู่"
"จะมาอยู่กับอาเก่งได้ไง น้องกัสต้องกลับบ้านไปอนู่กับคุณย่า กับคุณพ่อสิ"
"คุงปู่ ไม่อยากให้น้องกัสอยู่ด้วยแว้วหรอครับ ดี น้องกัสจาไม่นวดให้คุงปู่แว้ว"
"อ้าว...ซะงั้น ไอเด็กคนนี้"
"น้องกัส อย่ารบกวนคุณปู่เลยครับ วันนี้กลับบ้านกับพ่อนะลูก"
"น้องกัสอยากอยู่กับอาเก่ง อ่าครับ"
"แลวน้องกัสไม่อยากอยู่ับพ่อหรอลูก"
"น้องกัสก็อยากอยู่กับคุงพ่อ แต่อยากอยู่กับอาเก่งมากกว่า"
"แสดงว่า นองกัสไม่รักคุณพ่อแล้วหรอครับ"
"รักครับ "
"แล้วไม่อยากอยู่กับคุณพ่อหรอ"
"อยากอยู่ครับ"
"อ้าวว แล้วทำไงดีละครับ"
"เดี๋ยวให้น้องกัสใช้หมองก่อน"
น้องกัสทำท่าคิดเหมือนกาตูนเณรน้อยเจ้าปัญญา ที่คุณปู่เปิดให้ดูวันเสาร์ช่วงเย็น ทำให้ผู้ใหญ่หลายคนอดที่จะอำและเอ็นดูไม่ได้
"อ่า คิดออกแล้วครับ""
"อ่าว ว่าไงเจ้าตัวดี"
"เดี่ยวสิครับอาเก่ง ต้องใจเย็นๆ น้องกัสกำลังจาบอก"
"งั้นเอาอย่างนี้ ให้อาเก่งไปอยู่ที่บ้านน้องกัสจะได้อยู่ด้วยกัน"
"ไม่ได้"
"อ้าว คุงปู่ น้องกัสอุตส่าคิดนะ"
"ปู่ไม่ให้อาเก่งไป"
"งั้น.... ให้คุงพ่อย้ายมาอยู่ี่ที่นี่"
"ไม่ได้ ปูไม่ให้พ่อน้องกัสมาอยู่ที่นี่""
"คุงปู่เรื่องากจริง น้องกัสโป้งแว้วว ไม่นวดให้ด้วยแว้วว"
"อ้าว ... ไอเด็กคนนี้"
"นะครับ คุงปู่ให้คุงพ่อมาอยู่ที่นี่นะครับ "
"ไม่ได้ ปู่ไม่ให้"
"ถ้าคุงปู่ไม่ให้น้องกัสจะไม่ยุ่งกับคุงปู่แว้ว น้องกัสจะไม่ให้คุงปู้กอดแล้วน้องกัดจาบอกอาเก่งเรื่องคุงย่าขวัญเรือนให้อาเก่งกะอากาญจน์ฟังด้วย"
"อย่านะเชียวนะ"
"น้องกัสครับ คณย่าขวัญเรือนคือใครกัน........"
"คุงปูื่ ถ้าไม่ให้คุงพ่ออยู่หรือไม่ให้อาเก่งไปอยู่บ้านน้องกัส น้องกัสจาบอกอาเก่งจิงๆนะ"
"เอ้าา ยอมแล้ว เรื่องนี้ให้อาเก่งของลูกตัดสินใจอาเองแล้วกัน"
"คุณพ่อครับ คนที่ชื่อขวัญเรือนคือใครครับ"
"เพือนพ่อเองลูก ไม่มีอะไร นี่พูดเรื่องของแกดีกว่า พ่อรู้เรื่องของแกหมดแล้ว รู้ความจริงแล้ว"
"คุณพ่อรู้เรื่องนี้ด้วยหรอครับ"
"อืม พ่อพึงรู้ไม่นานหลังจากคุณย่าไม่สบาย ท่านเลยเล่าให้พ่อฟัง พ่อก็แล้วแต่ลูกนะ"
"ครับ"
"เก่ง ลูกโกรธคุณย่ามั้ย"
"ครับ โกรธครับ โกรธมากด้วย แต่ว่าโกรธแล้วทำอะไรไม่ได้เลยอโหสิให้ท่านมากกว่า อย่างน้อยท่านก็เป็นย่าครับ ตอนนี้ท่านไม่สบายด้วย"
"อืม พ่อขอบใจลูกมากนะ ที่ไม่คิดมากเรื่องนี้ ตอนนี้คุณย่าท่านก็ได้รับกรรมไปแล้ว"
"ครับคุณพ่อ"
"แล้วเราจะเอายังไง เืรืิ่องของนายนัท"
"แล้วแต่คุรพ่อครับ ตอนนี้ผมก็เข้าใจกันดีแ้ล้ว"
"งั้นพ่อตามใจลูกแล้วกัน อยากให้ลูกตัดสินใจเอง พ่อไม่อยากยุ่ง เดี่ยวน้องกัสจะโกรธพ่อเอา"
"เย่เย่ คุงปู่ใจดีที่สุลย น้องกัสรักคุงปู่ที่สุดเลย เย่ๆๆๆ" ตอนนี้เจ้าตัวเล็กไปกอดและหอมแก้ม คุณปู่กรของตัวเองแล้ว
คุณปู่ไปกระซิบกับเจ้าตัวเล็กว่า
"อย่าไปบอกใครเรื่องคุณย่าขวัญเรือนนะ"
"คราบผม"
"ปู่กับหลานกระซิบอะไรกันครับ"
"ป่าววว"คนเป็นปู่รับปฏิสธ
"น้องกัสบอกว่า น้องกัสรักคุงปู่ครับ"
"น้องกัส แน่ใจนะ"
"ครับ น้องกัสไม่ได้โกหกนะ" แต่ในใจคิดว่าบอกไม่หมดเอง
"อืมม คราบบ"
"เก่งครับ"
"อารายนัท"
"ไปอยู่บ้านผมนะ"
"ไม่ ไป จะอยู่ที่นี่"
"อาเก่งไปอยู่ที่บ้านน้องกัสนะ"
"ไม่ได้ครับ อาเก่งเป็นห่วงคุณปู่"
"คุณปู่แข็งแรงดีนิครับ แถมพานอ้งกัสไปเที่ยวทุกวันเลย"
"อาอยากอยู่กับคุณปู่นิ"
"อาเก่งไม่รักน้องกัสหรอครับ"
"ใช่ เก่งไม่รักผมไม่รักน้องกัสแล้วหรอครับ"
"โอ้ยย สองพ่อลูก ทำไมเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยได้ละนี่ เมื่อก่อนยังตามเอาเก่งอยู่เลย"
"ก็ึคุงพ่อมาบอกน้องกัสนิครับ ว่า ดีกับอาเก่งแล้ว รักอาเก่งด้วย ถ้าน้องกัสพาอาเก่งไปอยู่ที่บ้าน คุงพ่อจะรักน้องกัสมากๆด้วย"
"อ๋อ ที่ไปห้องน้ำกันสองคน แอบไปคุยกันไว้สินะ เจ้สเล่ห์จริงๆ สองพ่อลูก ดี งั้นไม่ไปอยู่ด้วยแล้ว ตอนแรกก็ว่าจะไป แต่ไม่ไปดีกว่า เดี่ยวอาเก่งโดนแกล้ง" แต่ในใจของผมก็คิดว่าจะไปอยู่บ้านนัทละครับ ที่ไปอยู่เพราะว่าจะชดเชยเรื่องที่ผ่านมา และที่สำคัญผมยังมองหน้าคุณย่าไม่สนิทใจเท่าไหร่ มันยังคาใจอยู่หลายๆเรื่อง อโหสิไปแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าจะยอมรับท่านได้
"โห ไม่เอาแว้ว น้องกัสจะอยู่ข้างอาเก่ง น้องกัสไม่อยู่ข้างคุงพ่อแล้ว เยอะอาเก่งเนอะ"
"อ้าว ไหงทำงี้ละลูก"
"ก็อาเก่งจะไม่ไปอยู่กับน้องกัสนิ"
"อ้าวว ลูกนี่"
"ไม่สนคุงพ่อครับ น้องกัสจะอยู่กับอาเก่ง อาเก่งอยู่ที่ไหนน้องกัสจะอยู่ที่นั่น"
"เอา ก็ได้ อาจะไปอยู่บ้านน้องกัสครับ" ขี้เกียจแกล้งสองพ่อลูกแล้วครับ เดี่ยวสองพ่อลูกจะำไม่กินเส้นกันอีก นี่อุตส่าห์คืนดีกันได้แลัว
"เย้ สำเร็จ" นัทกับน้องกัสลุกขึ้นไปตีมือกันครับ
"อารายกันนนี่""
"ก็เป็นแผนคุงพ่อครับ แผน 1 ไม่ได้ผล คุงพ่อให้ใช้แผนสอง"
"เจ้าเล่ห์ทั้งพ่อทั้งลูกเลย เดี่ยวโดนแน่"
"โห"" สองพ่อลูกอุทานออกมาพร้อมกัน
"คุณพ่อครับ เก่งไปยู่บ้านนัทนะครับ เสาร์อาทิตย์จะมาค้างที่นี่"
"อืม ได้ลูก จริงๆพ่อก็อยากให้เก่งไปอยู่ที่นั่นเหมือนกัน อยู่ที่นี่เก่งอาจจะทำใจไม่ได้"
"ครับพ่อ"
"ดีแล้วลูก"
"น้องละครับ"
"อ่อ ไปมหาลัยแล้วลูก บอกว่าวันนี้มีนำเสนองาน เลยรีบๆไปเตรียม"
"น้องเป็นไงบ้างครับ"
"ดีแล้วลูก ไม่เจ็บมากเม่าไหร่"
"ครับ คุณพ่อดูแลตัวเองด้วยนะครับ ส่วนเรื่องของคนที่ชื่อขวัญเรือน พามารู้จักบ้างก็ได้ครับ เก่งไม่ว่าอะไร"
"ขอบใจลูกมากนะ"
"ครับ พ่อของผมอายุแีค่สี่สิบกว่าเอง มีแฟนอีกคนจะเป็นไรครับ ถ้าให้ดี มีน้องให้ผมกับกาญจน์อีกคนก็ได้นะครับ เอาเป็นใาแฝดเลย ผมอยากมีน้อง นะครับ"
"วะ เจ้านี่"
"เดี่ยวพ่อก็เอาจริงหรอก"
"เอาเลยพ่อตา พ่อตาของผมยังมีนำ้ำยาอยู่ เดี่ยวผมดูแลเก่งให้"
"เออ ดูแลดีๆละกัน ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะเว้ยย มีอีกแกตายแน่"
"ครับผม"
"น้องกัส จัดการพ่อเราเลยนะ ถ้าทำให้เอาเก่งเสียใจ"
"ครับ น้องกัสจะจัดการเลย ถ้าคุงพ่อรังแกอาเก่ง"
"ตกลงแล้วน้องกัสเป็นลูกใครครับ"
"เป็นลูกคุงพ่อ แล้วอาเก่งเป็นแม่ครับ"
"ดีมากเจ้าลูกชาย"
"นี่น้อยๆหน่อยทั้งพ่อทั้งลูก เดี่ยวไม่ไปอยู่ด้วยเลย"
"คราบผม " สองพ่อลูกพูดขึนมาพร้อมกนเป็นครั้งที่สอง
"คุณพ่อครับ เก่งไปเก็บของก่อนนะครับ"
"อืม เอาน้องกัสไว้ที่นี่หละ ส่วนแกเจ้าน้ท นั่งอยู่นี่ด้วย เดี่ยวให้แจ๋วไปช่วยนะลูก"
"ครับ คุณพ่อ"
"คอยดูกลับบ้านไป เก่งต้องเป็นของผมแน่ หวงลูกจิงๆ" นัทบ่นอุบอิบๆๆ
"อะไรนะ"
"ไม่มีอะไรครับคุณพ่อ"
....................................
เหนื่อยละ
ไปดีกว่า
สงสารแกรนด์