หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

 




อยากอ่านเยอะๆ



ก้อต้องทำตัวน่ารักๆ



ด้วยการมาเม้นต์กันบ่อยๆน่ะครับ


แล้วผมจะยอมแบกหน้า


ไปขอเรื่องกับเจ้าของเรื่องมาลงให้น่ะ



ร๊ากกกกกกกกกกกกกก ทุกคนเหมียนเดิม



 

[jokirito]

โห เน็ตเน่ากว่าจะเข้าเล้าได้ต้องเข้าทางมือถือ
อ่านตอนนี้แล้วดีใจดิวมีบทบาทซะที หายไปนานเลย คิดถึงจะแย่แล้ว

[Alexie333]

 




“ ดิวๆๆ ฟังอี้ก่อนน่ะ ตอนนี้อี้ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดี ตอนนี้ ดิวมารับอี้หน่อยได้ไหม ที่.......... มาเร็วๆน่ะ ก่อนที่พวกมันจะมาทำร้ายอี้อีก “ ผมพูดกับดิวไป

“ อี้ปลอดภัยแล้ว ปลอดภัยจริงๆด้วย งั้นเดี๋ยวดิวรีบออกไปรับเลยน่ะ อี้รอดิวก่อนน่ะ “ ดิวรีบพูด รีบวางสายไป กลัวว่าจะมารับผมมทันมั้ง

   แล้วพอผมขับรถมาจนถึงบ้าที่ไอ้บอลจับผมมานั้น ผมก้อเดินเข้าไปดูพวกนั้นซะหน่อย ไอ้บอลน่ะเหรอ หลับไปแล้ว ไม่รู้ว่าหมดแรง หรือว่าแกล้งหลับ เพราะกลัวที่เห็นผมมากันแน่ แต่ผมไม่สนใจหรอก แล้วผมก้อเข้าไปดูลูกน้องไอ้บอล ที่อยู่ห้องใต้บันได พวกมันทุกคนตื่นแล้ว และท่าทางจะกลัวมาก ที่เห็นผมเดินเข้ามา ผมเห็นดังนั้น เลยเข้าไปเตะซ้ำสักคนละที สองทีหน่อย ให้หายแค้น จากนั้นผมก้อออกมาที่รถของหลิง หลิง แล้วเปิดกระโปรงหลังขึ้น แล้วพูดกับหล่อน ที่นอนขดด้วยความกลัวอยู่ข้างในนั้นว่า

“ นี่เป็นครั้งสุดท้าย ที่เมิงจะได้รังแกกรูอย่างนี้ ครั้งต่อๆไป กรูจะเอาคืนให้แสนสาหัสกว่านี้หลายเท่า แล้วจะไม่มีคำว่าปราณีอีกเลยน่ะ  เมิงจำเอาไว้น่ะ “ จากนั้นผมก้อกระแทกกระโปรงรถลงอย่างแรง จากนั้นผมก้อเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น

   ระว่างที่ผมเดินออกมาเพื่อรอดิวที่จะมารับผมนั้น ผมก้อเก็บเอาเรื่องต่างๆที่เกิดในคืนนี้มาคิดอีกที ว่า......ครั้งนี้ ผมพลาดไปเพราะว่าผมไว้ใจคนเกินไป ผมเองก้อคิดว่า คนเราน่าจะเปลี่ยนนิสัยตัวเองได้ อย่างเช่นไอ้บอล ผมเองก้อหลงคิดไปเองว่า มันน่าจะปรับปรุงตัวเองใหม่ เลิกนิสัยแย่ๆ แล้วกลับมาเป็นคนปกติกับเค้าสักที...............

   แต่นี่ ไม่เลยครับ ครั้งที่แล้ว ที่มันไม่ทำอะไรผม ทั้งๆที่มันมีโอกาสทำได้อยู่สูง เพราะว่ามันแค่ต้องการลองใจผมดู และหลังจากนั้น มันก้อวางแผนหลอกล่อผม ให้หลงมาติดกับของมัน แล้วมันยังคิดที่จะทำร้ายผมอีกด้วย โดยมีหลิง หลิงเป็นคนสั่งการอีกที ซึ่งไอ้บอลมันก้อต้องทำตามที่หลิง หลิงสั่ง เพราะว่ามันมีอะไรติดค้างกันอยู่ แถมยังมีค่าจ้างที่หลิง หลิงมีไว้ล่อใจไอ้บอลซะด้วย จริงๆแล้ว แผนของพวกมันคงจะสำเร็จอยู่หรอก ถ้าเกิดว่าผมไม่ได้ไปล่วงรู้เข้าเสียก่อน ใช่สิ ยังมีดิวอีกคนที่ล่วงรู้เรื่องนี้มาก่อน และพยายามห้ามผม แต่ทำไมน่ะ ตอนนั้นผมถึงไม่ฟังที่ดิวเค้าห้ามผมไว้ อาจจะเป็นอคติในใจของผมก้อที่ ที่ปิดกั้นความคิดของผมไว้ อย่างที่มีคนเคยบอกว่า เมื่อใดที่เรามีอคติในจิตใจแล้ว เราอาจจะกลายเป็นคนโง่ได้ เพราะว่าอคตินั้น มันจะปิดบังใจเรา ไม่ให้ยอมรับในสิ่งนั้นๆ

   แล้วกับสิ่งที่ผมได้ตอบสนองพวกมันไปนั้น ผมเองก้อกลับมาคิดกับตัวเองว่า ผมนั้นได้ทำเกินไปไหม ผมรุนแรงเกินไปหรือเปล่า เพราะว่าพวกนั้นก้อโดนผมซะสะบักสะบอมเหมือนกัน ส่วนหลิง หลิง หล่อนก้อเกือบหวิดโดนรุมโทรมจริงๆ ถ้าผมไม่แก้สถานการณ์นั้นได้ทัน แล้วถ้าสมมติว่า หล่อนโดนพวกนั้นรุมโทรมจริงๆล่ะ อะไรจะตามมาบ้าง ??? ผมๆไม่อยากจะคิดเลย

   หล่อนอาจจะคลั่งจนเสียสติไปเลยก้อได้ หรือหล่อนอาจจะโกรธแค้นผมมมาก จนมาแก้แค้นผมอีกภายหลังจากนั้น มาทำร้ายคนที่ผมรัก มาทำร้ายครอบครัวของผมก้อได้ ยังดี ที่ผมยังมีสติยั้งคิด ไม่ทำอย่างนั้นลงไปจริงๆ เพราะผมก้อคิดไงว่า ผมยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่ ยังมีจิตใต้สำนึกอยู่ และถ้าเป็นผม หรือคนที่ผมรักโดนอย่างนี้บ้าง มันคงจะเลวร้ายมากๆเลย แต่ผมก้อไม่รู้เหมือนกันน่ะครับว่า หลังจากวันนี้ หลิง หลิงจะยังคิดแค้นผมอยู่อีกหรือเปล่า แต่ผมก้อได้บอกกับตัวเองไว้ว่า หลังจากวันนี้ไป ผมจะดูแล และระมัดระวังตัว ไว้อย่างดี จะไม่ทำอะไรที่เสี่ยงต่อความปลอดภัยของตัวเองอีกต่อไป   

   และที่ลืมไม่ได้เลย คือ ต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดนี้มันเกิดจากใคร ผมเองก้อไม่อยากจะโทษตัวต้นเหตุ ที่ผมพยายามไม่นึกถึง......ดิวนั้นเอง ผมพยายามคิดว่า ความซวยทุกอย่าง มันเกิดมาจากผมเอง แต่มันก้ออดคิดไม่ได้เลย.......

   เพราะเค้าไม่ใช่เหรอ หลิง หลิงถึงได้ ด่าว่า ดูถูกผมมาตลอด ???
 
   เพราะเค้าไม่ใช่เหรอ ผมถึงโดนหล่อนคุกคามขนาดนี้ ???
 
   เพราะเค้าไม่ใช่เหรอ ผมถึงโดนทำร้ายมานับครั้งไม่ถ้วน ???

   เพราะเค้าไม่ใช่เหรอ ผมถึงเกือบจะโดนข่มขืนมาแล้ว หลายต่อหลายครั้ง ???   

   แล้วผมควรจะทำยังไงดี ผมควรต้องปฏิบัติตัวต่อดิวยังไงดี ถึงแม้ว่าดิวจะได้ตัดเยื่อใยจากผมไปแล้ว แต่ถึงยังไงๆ เราก้อยังต้องเจอกันอยู่ดี เพราะว่าเรายังมีงานที่ต้องทำด้วยกัน แต่ผมก้อปฏิเสธไม่ได้ว่า ในใจผม ยังคงรักดิวอยู่ ผมก้อถามตัวเองว่า ทำไมต้องไปรักคนๆนี้ด้วย ทำไม ๆๆๆ คิดเท่าไหร่ก้อคิดไม่ตกสักที หรือนี่มันเป็นกรรมที่ผมได้เคยก่อไว้กับใคร ในชาติที่แล้ว ก้อเป็นได้.....

                                 ----------------------------------  จบตอนที่ 42  -------------------------------------

[B4U_BoA]

เรื่องนี้ พี่ดิวไม่ผิด ความรักไม่มีเหตุผล

แต่คนที่ผิดคือคนที่ไม่ยอมรับความจริง โสมมของตัวเอง

ดังนั้นอย่าโทษดิวเลย ได้ข่าวว่าเค้าเองก็โดนทำร้ายด้วย

ส่วนปัญหาหัวใจ ทำตามใจตัวเองเถอะ รักใครก็ไปหาเค้า

อย่าทำร้ายคนที่เค้ารักเรา เพราะความสงสารของตัวเอง

ไม่งั้น .... จะไม่เหลือใครอีกเลย ....

[jokirito]

อ้าว ไหงไปโทษดิวซะล่ะ
เขาเรียกบุพเพอาละวาดไง
ดิวน่าสงสารออกจะตาย

[l_k]

คนผิดคงเป็นนัง 2 หลิงแล้วหละ 

ผิดที่เค้าไม่รักตัวแล้วยังจะตามตื้อเค้าอี้

พอเค้าไม่เล่นด้วยก็จะเอาทุกวิถีทาง

[andy_kwan]

ผิดทุกคนนั่นแหละ อิอิ หลบตีนดีกว่า

[moonoi_sert]

 :เฮ้อ:ทั้งอี้และดิวแล้วจริงๆต่างก็รักกันมาก แต่เพราะคำว่าทิฐิตัวเดียวทำให้มึนตึงใส่กัน สังเกตุได้จากที่เวลามีเหตุการณ์คับขันทีไรต่างก็เป็นห่วงซึ่งกันและกัน
 :L1:รักคนที่เรารักดีที่สุดนะอี้ ไม่งั้นคนที่เจ็บปวดที่สุดคือตัวเราเอง

[LoFT]

สมน้ำหน้า

นังหลิง หลิง

[Alexie333]

 



บทที่ 43 สิ้นสุด เสียที ??? ( Nothing To Lose ??? )

   ผมยืนรอดิวอยู่ตรงที่ผมนัดไว้ ไม่นานนัก ดิวก้อขับรถมาถึง พอดิวจอดรถ ดิวก้อรีบเปิดประตูแล้ววิ่งมาหาผมทันที ดูท่าท่างดิวจะทั้งตกใจ สงสัย และตื่นเต้นมาก ที่ยังเห็นผมอยู่ในสภาพที่ยังปกติอยู่

“ อี้ อี้ไม่เป็นอะไรใช่ไหม พวกนั้นมันไม่ได้ทำอะไรอี้ใช่ไหม แล้วนี่อี้กลับออกมาได้ยังไง หรือว่าหนีออกแล้ว แล้วยังไง ทำไมหนีออกมาได้ แล้วพวกนั้นมันไปไหนซะแล้ว แล้ว..... “ ดิวยิงคำถามใส่ผมไม่ยั้ง แล้วผมจะตอบเค้ายังไงเนี่ยะ

“ พอๆๆๆ ดิว พอก่อน นี่กะจะไม่ให้อี้หายใจหายคอเลยใช่ไหม ถามทีละคำถามสิ “ ผมเบรคดิวไป

“ เออออ ช่าย ก้อดิวตกใจนี่นา ไม่คิดว่าอี้จะไม่เป็นอะไร เอาอย่างนี้ เราไปคุยกันในรถดีกว่า มาอยู่ตรงนี้ ดิวว่ามันไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ เดี๋ยวเผื่อพวกมันตามมาอีก เราจะแย่ “

“ อี้ก้อคิดว่าอย่างนั้นเหมือนกันแหละ ใจคอดิวจะไม่พาอี้ออกไปจากที่นี่ก่อนหรือไง ใจคอจะยืนคุยกันตรงนี้ รอให้พวกมันมาจับอี้ไปอีกใช่ไหม “ ผมค่อนขอดไป จนดิวยิ้มแหยๆมาให้ผม จากนั้นเค้าก้อเดินไปเปิดประตูให้ผม แล้วเราก้อขับรถกันออกมาจากตรงนั้น

   ตอนที่ดิวขับรถออกมานั้น ผมเองก้อเงียบ ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ผมเองรู้สึกว่าดิวเค้าคงจะอึดอัดเช่นกัน เหมือนเค้าอยากจะถามผมม แต่ตอนนั้น ผมอยากจะขออยู่เงียบๆสักพักนึง ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมที่จะพูด จะคุย หรือจะตอบคำถามใดๆทั้งสิ้นในตอนนี้ ดิวเองคงจะรับรู้ถึงอารมณ์ผมได้ เลยไม่ถาม หรือชวนผมคุยในระหว่างนั้น

“ ดิวคงสงสัยใช่ไหม ว่าทำไม อี้ถึงรอดมาได้ ทั้งๆที่อี้โดนจับไปซะขนาดนั้น ไม่มีใครรู้ว่าอี้โดนจับไปไหน ไม่มีใครช่วยอี้ได้ อันนี้คือสิ่งที่ดิวกำลังสงสัยอยู่ช่ไหม “ ผมเอ่ยขึ้นในสิ่งที่ผมคิดว่าดิวอยากจะถามผม หลังจากที่ผมเงียบไปอยู่นานพอสมควร

“ เอ่ออออ ก้อดิวสงสัยนี่ครับ แต่ ไม่ใช่ว่าดิวจะนิ่งเฉยน่ะ หลังจากที่พวกนั้นมันปล่อยตัวดิวแล้ว ดิวก้อพยายามตามหาตัวอี้ทุกๆที่ ที่คิดว่าพวกมันจะไปเลยก้อว่าได้ แต่ดิวเอง หาเท่าไหร่ก้อหาไม่เจอ ดิวอับจนหมดหนทาง เฝ้าโทษตัวเองว่า ดิวเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ดิวเป็นคนทำให้อี้เดือดร้อน ดิวๆๆ “ ดิวพรั่งพรูในสิ้งที่เค้าคิดออกมา แต่ผมเอง เป็นคนพูดแทรกขึ้นเมาเสียก่อน

“ มันไม่เกี่ยวกับดิวหรอก อี้มันรนหาที่เอง แล้วที่อี้หนีรอดมาได้นี่ อี้หนีออกมาได้ด้วยตัวของอี้เอง อี้ฮึดสู้พวกมันด้วยกำลังทั้งหมดที่อี้มี หลายครั้งเหมือนกันที่อี้เกือบจะพลาดพลั้ง แต่อี้ก้อรอดมาได้ แล้วอี้ก้อฝากบาดแผลไว้ให้พวกมัน ไว้เป็นที่ระลึกว่า อย่าได้มายุ่งกับคนอย่างอี้อีก ไม่งั้น อี้จะไม่ปราณีแน่ ในครั้งต่อไป ถ้ามันยังคิดที่จะมารังแกอี้อีก “ ผมพูดไปด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด จนดิวเองก้อเงียบไป

“ แล้วอี้ทำอะไรพวกมันไปเหรอ หวังว่าอี้คงไม่.... “

[jokirito]

แล้วจะเป็นยังไงกันต่อไปล่ะเนี่ยยยยยยย

[LoFT]

มารอลุ้นต่อนะครับ

[moonoi_sert]

 :กอด1:มาถึงบทสิ้สุดเสียทีแล้วหรือ หวังว่าอี้กับดิวคงได้ครองรักกันนะครั เชียร์อี้กับดิวเต็มที่

[Alexie333]

 



ยังไม่ถึงบทสรุปหรอกครับ


ยังมีอะไร สนุกๆ อีกเยอะ ครับ


ตามอ่านด้วยน่ะครับ อิอิ

[jokirito]

 

[andy_kwan]

ลุ้นแทน 

[goo_Bar]

 


เจ๋งมากอี้


สู้ตาย...

เป็นเพราะเมิงไอ้ดิว


ปล.น่าจะมีฉากอีโรติกบ้าง...อะไรบ้าง

[Alexie333]

 



“ แล้วอี้ทำอะไรพวกมันไปเหรอ หวังว่าอี้คงไม่.... “

“ เปล่าหรอกดิว อี้ไม่สิ้นคิดขนาดนั้นหรอก อี้แค่สั่งสอนพวกมันไปเล็กน้อย ให้พวกมันหลาบจำซะบ้าง ก้อแค่นั้นเอง ทำไมล่ะ ดิวเป็นห่วงว่าอี้จะฆ่าพวกไอ้บอลไปเหรอ ฮ่าๆๆๆ พอดีว่าอี้ยังไม่เลวถึงขั้นนั้นอ่ะ เลยยั้งมือไปเยอะ “ ผมพูดไปเหมือนกับว่า สิ่งที่ผมทำไปนั้น มันเล็กน้อยนัก แต่ก้อน่ะ แล้วอะไรล่ะครับ คือบรรทัดฐานว่า ใครทำเกินไป ใครไม่ทำเกินไป ??? แต่ผมคิดในมุมของผมว่า สิ่งที่ผมทำกับพวกมันไปนั้น ยังน้อยนิดนัก กับสิ่งที่ผมได้รับ หรือโดนมา เพื่อนๆว่าจริงไหมล่ะครับ .....

“ ไม่ใช่หรอกอี้ ดิวแค่สงสัยไง อี้มีแค่ตัวคนเดียว แต่พวกมัน มีกันตั้งเยอะ แล้วอี้ ยังโดนจับมัดอีก แต่ยังไงก้อตาม มันก้อดีแล้วล่ะที่อี้รอดมาได้ แม้ว่าจะด้วยวิธีไหนก้อตาม ดิวก้อโล่งใจ ขอแค่อี้ปลอดภัย เท่านั้นเอง ... “ ดิวพูดเสียงอ่อยๆ เหมือนรู้สึกผิด

“ ตอนแรกอี้ก้อเกือบเสียทพวกมันเหมือนกันนั่นแหละ แต่พอได้ต่อสู้กับพวกมันแล้ว พออี้ได้โอกาส อี้ก้อเลยจัดการซัดซะพวกนั้นหมอบไปเลยแหละ แต่กว่าจะจัดการได้หมดทุกคน แล้วเอาตัวรอดมาได้นี่ อี้ก้แทบแย่เหมือนกัน แต่จะว่าไป อี้ก้อไม่ได้ทำอะไรพวกมันรุนแรงมากไปหรอก หวังให้พวกมันแค่หลาบจำ จะได้ไม่มายุ่งกับอี้อีก โดยเฉพาะ หลิง หลิง “ ผมพูดจบ ดิวก้อทำท่าตกใจมาก ที่ผมเอ่ยชื่อ หลิง หลิง ออกมา

“ อะไรน่ะ นี่อี้จัดการหลิงด้วยเหรอ อี้ทำอะไรอ่ะ หวังว่าอี้คงไม่.... “

“ ดิว ไม่ต้องห่วง อี้ยังเป็นคนปกติ ไม่ได้จิตใจโดหดร้ายเหมือนพวกนั้นหรอก กับ หลิง หลิงน่ะ อี้แค่สั่งสอนให้หล่อนรู้ไว้ว่า เวลาที่หล่อนจะโดนบ้างน่ะ มันเป็นยังไง อี้ว่าป่านนี้หล่อนคงหลาบไปแล้วหล่ะ แล้วทำไมเหรอ ดิวเป็นห่วงหล่อนมากหรือไง หรือกลัวว่าอี้จะทำอะไรที่มันรุนแรงกับหล่อนไป “ ผมกระแทกเสียงถามดิวกลับไป ก้อมันน่าไหมล่ะครับ ดิวดูท่าทางจะเป็นห่วงว่าผมจะทำร้ายหลิง หลิง แต่ไม่คิดเลยว่า ผมโดนอะไรมาบ้าง

“ ไม่ใช่อย่างนั้นน่ะอี้ ดิวแค่ไม่อยากให้อี้ต้องมาเดือดร้อนอีก ถ้าอี้ทำอะไรรุนแรงกับพวกนั้นไป แล้วถ้าพวกนั้นเอาเรื่องน่ะ มันจะไม่จบง่ายๆน่ะสิ อี้ก้อรู้ว่าพวกนั้นเป็นยังไง ที่ดิวพูดมาทั้งหมดนี้ เพราะว่า ดิวไม่อยากให้อี้เดือดร้อนอีกไงครับ คือดิว ดิว รู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้มากๆ ที่รู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุทั้งหมด “ น้ำเสียงของดิวที่พูดออกมานั้น เหมือนกับว่าเค้าจะรู้สึกผิดมากๆ

“ มันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้นหรอก อี้ต่างหากที่รนหาที่เอง ดิวไม่ต้องกังวลหรอกว่า อี้จะโทษดิว “ ถึงแม้ว่าปากผมจะบอกว่า ผมไม่ได้โทษดิว แต่ในใจผมกลับคิดตรงกันข้าม ทำไมน่ะ ทำไมผมไม่พูดในสิ่งที่ผมคิดออกไปน่ะ

“ ถึงอี้จะพูดอย่างนั้นก้อเหอะ ดิวรู้ตัวเองดี ว่าดิวเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ดิวว่าถึงเวลาแล้วที่ดิวจะยุติเรื่องทั้งหมดนี้ ดิวว่าดิวควรจะออกไปจากชีวิตอี้เสียที ดิวรู้สึกไม่ดีมากๆ ที่คนๆนึงที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ต้องมาเดือดร้อนเพราะความคึกคะนองของดิว “ ดิวรอดรถระหว่างทาง แล้วหันมาพูดกับผม ผมหันไปมองหน้าดิว ตอนนั้นสีหน้าดิวดูจะเคร่งเครียดมากๆ

[LoFT]

สงสารดิว

[jokirito]

สิ้นสุดดดด
เฮ้อ

[Demure]

 

ดีครับ พี่ๆ

หวัดดีครับพี่อี้

ขอบคุณที่เอาเรื่องราวน่าติดตาม สนุกๆอย่างนี้มาให้อ่านนะครับ 

ผมเด็กใหม่ ได้มาอ่านเรื่องนี้ก็ซึ้งมากเลยครับ

หนุกมากๆเลยครับ ลุ้นตลอดทุกตอน เพิ่งอ่านตามทัน แหะๆ

ทำให้รู้ว่าคนเราต้องเข้มแข็ง

ซึ้งมากๆตอนที่แม่พี่อี้เล่าเรื่องเราให้พี่ฟังเรื่องที่เลือกระหว่างรัก กับเลือกครอบครัว

ทำให้แพทคิดได้เยอะ ขอบคุณนะครับ

จะติดตามเรื่องของพี่ต่อไปนะครับ

สู้ๆๆ มาดันให้ +1 อิอิ   

[imageriz]

สงสารดิว 

จะสิ้นสุด หรือ   

[kittyfun]

ดิวถ้านายยอมตัดใจง่ายๆ

 เราะจะเปลี่ยนใจให้อี้ไปรักกับคนอื่นนะ

มั่นคงเข้าไว้นะดิว

แล้วสักวันอี้ต้องใจอ่อนแน่

[moonoi_sert]

 :L1:ดิวสู้ ๆ นะอย่ายอมแพ้ง่าย ยังไงอี้ก็รักดิวนะ คนสองคนที่รักกันแต่เพราะความจำเป็นบางอย่างทำให้รักกันไม่ได้มันช่างทรมานจริง ๆ

[princess]

กว่าจะอ่านทัน


แทบตาย


สงสารดิว...แล้วก็เชียร์ดิว


บางครั้งดูเหมือนอี้ใจร้ายมากๆ


ขอบคุณคนแต่ง และคนโพสต์ที่ทำให้มีเรื่องสนุกๆอ่านคับ

[t2007]

อี้รักตัวเองมากๆ นะ

[canzaa]

เป็นกำลังจัยให้นะคับอี้ สู้ๆคับ

[Alexie333]

“ ถึงอี้จะพูดอย่างนั้นก้อเหอะ ดิวรู้ตัวเองดี ว่าดิวเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ดิวว่าถึงเวลาแล้วที่ดิวจะยุติเรื่องทั้งหมดนี้ ดิวว่าดิวควรจะออกไปจากชีวิตอี้เสียที ดิวรู้สึกไม่ดีมากๆ ที่คนๆนึงที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ต้องมาเดือดร้อนเพราะความคึกคะนองของดิว “ ดิวรอดรถระหว่างทาง แล้วหันมาพูดกับผม ผมหันไปมองหน้าดิว ตอนนั้นสีหน้าดิวดูจะเคร่งเครียดมากๆ

“ คึกคะนอง คึกคะนองอะไร อี้ไม่เข้าใจ “ ผมงงกับคำพูดของดิวมาก จึงถามขึ้น

“ ก้อ.....คือ อย่างที่ดิวเคยบอกอี้นั่นแหละ เรื่องระหว่างเรา มันไม่ใช่เรื่องจริง ดิวทำทุกอย่างเพื่ออยากจะชนะไอ้ต้งเท่านั้น ดิวไม่เคย.... รู้สึกอะไรกับอี้เลย.....แม้แต่น้อย “ ดิวหยุดพูดไป แล้วถอนหายใจออกแรงๆ เหมือนพยายามรวบรวมความกล้าที่จะพูดอีก ส่วนผม เหมือนโดนใครสักคนเอาหินหนักๆมาปาใส่หน้า ผมรู้สึกเจ็บ เจ็บอีกแล้ว เจ็บเพราะผู้ชายคนนี้ แต่ผมก้อไม่ได้แสดงอาการอะไร นั่งเงียบๆฟังในสิ่งที่ดิวพยายามจะพูดกับผมให้ดี นี่อาจจะเป็นคำพูดครั้งสุดท้ายระหว่างเราก้อได้ แล้วดิวก้อพูดต่อ

“ ดิวต้องขอโทษด้วย ทุกอย่างที่ดิวเคยทำไม ดิวรู้ว่ามันทำร้ายความรู้สึกของอี้ แต่ดิว ไม่ๆๆ ให้ตายสิ ทำไมแค่นี้พูดไม่ได้ว่ะ คือ ดิวไม่ได้ตั้งใจ ดิวไม่คิดว่าอี้จะรักดิวจริงๆ แต่ยังไงดิวก้อขอโทษน่ะกับทุกๆสิ่ง ดิวๆๆ “

   ดิวไม่ทันจะพูดจบ ผมจากที่เก็บอารมณ์เอาไว้อยู่แล้วก้อระเบิดอารมณ์ออกมา แล้วมือผมก้อไวเท่าความรู้สึก ผมตบไปที่หน้าดิวอย่างแรง จนหน้าดิวหันไปทันที ในรถนั้นแสงมีไม่มากนัก แต่ผมก้อพอมองออกว่า หน้าของดิว มีรอยฝ่ามือผมประทับอยู่แน่ๆ จากนั้นน้ำตาผมที่กักไว้ ก้อไหลเอ่อออกมาอย่างสุดจะกลั้น ดิวก้มหน้านิ่ง แล้วก้อพูดต่อ

“ ไอ้ต้งมันเป็นคนดี มันรักอี้จริงๆ อี้ควรจะได้รักกับมัน ดิวคงไม่รู้ว่าจะหาคำขอโทษที่มันดูดีที่ไหนมาขอโทษอี้ได้อีก เพราะว่าดิวมันเลวเกินกว่า ที่อี้จะให้อภัยได้ อี้อยากจะทำร้าย หรือตบตีดิวยังไงก้อได้น่ะ ดิวจะไม่ตอบโต้หรือว่าร้องสักแอะ ให้มันสมกับสิ่งที่ดิวทำไว้กับอี้ แค่ไหนดิวก้อทนได้ “

“ ไม่ต้องมาทำพูดดี ไม่ต้องมาเสนอตัวชั้นให้ใคร ตัวชั้นเป็นของชั้น ไม่ต้องมาแนะนำ แล้วชั้น ก้อมไม่ใช่พวกจิตใจตกต่ำ ขนาดที่ว่า ไม่พอใจใครก้อจะทำร้ายหรอกน่ะ มึงแม้ว่า นายมันน่าจะโดนมากกว่านั้นด้วยซ้ำไป ชั้นมันผิดเอง ชั้นมันโง่เองที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปขนาดนั้น ต่อจากนี้ไป มันคงไม่มีอีกแล้ว ต้องขอบใจนายอีกครั้ง ที่ย้ำเตือนชั้นให้รู้ถึงจุดนี้ “ ผมพยายามเค้นคำพูดออกให้หมด เท่าที่จะทำได้ ทั้งๆที่น้ำตาผมก้อไหลพราก แต่ผมเองก้อไม่คิอที่จะเช็ดมันเลย เหมือนกับว่า ผมจะปล่อยให้มันชะล้างหัวใจของผมไปซะ

“ ยังไงดิวก้อต้องขอโทษด้วยแล้วกัน ต่อจากนี้ไป ดิวจะไม่ทำอะไรอย่างนั้นอีก ไม่ใช่สิ ดิวคงจะพยายามไม่เข้าใกล้ตัวอี้อีก ส่วนเรื่องงานก้อ ดิวจะพยายามเลี่ยงแล้วกันน่ะ แต่ถ้าเจอกัน ก้อยิ้มให้กันหน่อยแล้วกัน “

[Loidelohm]

ต่างคนต่างหนีอะไรทำไมกัน ทำร้ายใจกันไม่หยุดทำไม ไม่เข้าใจเลย

[princess]

ทำไมกลายเป็นอย่างนี้ล่ะ

เศร้าๆ สงสารอี้ สงสารดิวด้วย

คาดว่าดิวน่าจะโกหก เพื่อให้อี้ตัดใจ