หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[CYPINUS]

มาต่อเร็วๆนะครับ กำลังสนุกเลยนะ 

[win200]

 

ลุ้นจนเหนื่อย

หง่า  

ทำไมมาแต่นี้เองอ่าคร๊าฟคุงอเล็อกซ์ มาก็มาให้มันเต็มที่จิ ชิชิชิ


มาต่อเร็วๆน๊าคับ ขอให้ว่างเร็วๆเตอ๊ะ  


เป็นพยานสักขีให้ดิวกับอี้ต่อไปคับ อิอิ สงสัยมางวดนี้อี้อาจจะใจอ่อนขึ้นมาบ้าง ดิวสู้ๆ



เป็นกำลังใจให้คุงอเล็กซ์คับ

[ToRMoR]

สาธุงูกัด!!ดิวโลด555+

[LingNERD*]

5555 งอ งู

[olar74]

เวอร์ชั่น "จำเลยรัก" ....

ง้อเข้าไปน่ะดิว อยากรู้ว่าทำยังไงอ่ะ อี้ถึงยอมใจอ่อน

ยอมดิวได้จนถึงทุกวันนี้ .... 

[maew189870]

งูกัดพี่ดิว
แล้วพี่อี้ก็ต้องเห็นใจพี่ดิวแน่ๆ......ฮ่า ฮ่า ฮ่า  (คิดไปได้)


จำเลยรักแต่ก็สนุก
ชอบ
ชอบ
ชอบ



 

[jokirito]

เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น  วังวนรักของซาตาน ดีมะ  โฮะๆ  ขำๆนะ  แต่เราว่าเหมาะดี

[win200]

 

มายอ







 

[Alexie333]

พี่ขอติดไว้ก่อนนะน้องวิน ช่วงนี้งานเข้าประจำ  ไว้ว่างๆนะคับ คนดี อิอิ

[win200]

 

คับ

ผมจารอน้า..

ขอให้งานว่างเร็วๆน่ะคับ 

คืนนี้ฝันดีน่ะพี่เล็ก

[maew189870]

รอเหมือนเดิมอ่ะ

เร็วๆนะคาบบบบบบบ



 

[CYPINUS]

   ยังไม่มา   

[win200]

รออย่างมีความหวังและเชื่อมั่น

[railay]

 

[kittyfun]

เพี้ยง ขอให้อี้ใจอ่่อน

กลับมาคืนดีกับดิวเสียทีเถอะ

เล่นไสยศาสตร์ช่วยแล้วะนะดิว

ทำให้สำเร็จล่ะ

[win200]

 

งานังไม่เสร็จอีกหราางับ



จารอน้า




 

[Alexie333]

 






“ แถวนี้ไม่มีใครทั้งนั้นและ ถ้าจะมีเรือประมง มันก้อไม่ปลอดภัยนะ พวกนั้นมันไว้ใจไม่ได้หรอก ยิ่งมันเห็นอี้อย่างนี้นะ อี้ไม่รอดแน่ๆ เชื่อดิวเหอะ ลงมาก่อนนะครับ แล้วค่อยมาคุยกัน “

“ ทำอย่างกับนาย เป็นคนน่าไว้ใจอย่างนั้นแหละ ไม่เอา ชั้นจะไป “ ผมยังดื้อดัน ปีนฝ่าทั้งโขดหิน และต้นไม้ต่อไป จน.......

“ อี้ ระวัง !!!! ทางด้านขวาอ่ะ อย่าขยับนะ “ เสียงไอ้ดิวตะโกนขึ้น มันทำให้ผมหยุดชะงักไปทันที

   จากนั้น ผมก้อค่อยๆหันไปดูตามทิศทางที่มันบอก ดูสิว่า ผมจะโกหกผมหรือเปล่า.........เต็มๆเลยครับ งูนั่นเอง มันกำลังเลื้อยอยู่บนต้นไม้ ไม่ห่างจากผมนัก ผมไม่รู้ว่ามันเป็นงูพันธ์อะไร รู้แต่ว่า ผมกลัวจนสั่นไปหมดแล้ว แต่มือก้อยังจับต้นไม้นั่นอยู่

“ อี้ อย่าขยับนะครับ อยู่นิ่งๆนะ เดี๋ยวดิวจะจัดการมันเอง “

   ไอ้ดิวมันพูด ผมทำได้แค่เพียงหันหน้าออกมาจากทางนั้น ตัวก้อสั่นไปหมด ผมเห็นไอ้ดิวมันหยิบเอาอะไรไม่รู้ออกมาจากเอวด้านหลังของมัน ลักษณะคล้ายๆกับปืนลูกดอกขนาดไม่ใหญ่มาก จากนั้นมันก้อเล็งปืนไปที่งูตัวนั้น แล้วก้อยิงทันที

   จึ๊ก !!! เสียงลูกดอก กระทบกับของบางอย่าง แล้วรู้สึกเหมือนมันจะล่วงลงไป ผมเองก้อไม่ได้หันไปดูว่า ไอ้ดิวมันยิงโดนรึเปล่า เพราะว่า ผมหันหน้าออกมาทางอื่น แต่ตัวก้อยังสั่นอยู่ด้วยความกลัว มือก้อยังยึดกิ่งไม้ไว้อยู่แน่น

“ มันตายแล้วครับอี้ ลงมาได้แล้วครับ “ เสียงไอ้ดิวมันพูดขึ้น ผมตัวผมยังยืนแข็งอยู่ตรงนั้น

“ อะไรตาย นายแน่ใจได้ไงว่ามันตาย มันยังเลื้อยอยู่รึเปล่า ชั้นไม่เอานะ ชั้นกลัว “

“ ฮ่าๆๆๆ มันตายแล้วจริงๆครับอี้ ดิวยิงโดนหัวมันซะขนาดนั้น มันตายแล้วจริงๆครับอี้ ลงมาได้แล้วครับ “

    พอมันพูดจบ ผมก้อหันไปดูตรงที่งูมันอยู่เมื่อกี้ ก้อปรากฏว่า งูมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว ผมเลยโล่งใจหน่อย

“ อี้ครับ ถ้าอี้ยังไม่ลงมาอีกเนี่ยะ เดี๋ยวงูตัวอื่นมันเลื้อยมา ดิวคงช่วยไม่ได้แล้วนะครับ เพราะว่า ลูกดอกดิวหมดแล้ว “

   ไอ้บ้านี่ มันจะขู่ผมไปถึงไหน ว่าแล้ว ผมก้อรีบปีนลงมาด้วยความรวดเร็ว เผอิญหันไปเห็นหน้ามัน ก้อเห็นว่ามันกำลังขำอยู่พอดี มันจะอารมณ์ดีไรนักหนา คนยิ่งกลัวๆอยู่ ผมรีบมาก จนไม่ทันระวัง ขาไปสะดุดกับโขดหินเข้าอย่างจัง ทำให้ผมล้มลงทันที

“ โอ๊ยยย เจ็บ “ ผมอุทานออกมา ก้อมันเจ็บจริงๆนี่ครับ เข่าผมไปกระแทกกับโขดหินอย่างแรง


“ อี้ อี้เป็นไรครับ เจ็บมากไหม เดี๋ยวดิวขึ้นไปดูให้ “

   ว่าแล้วไอ้ดิวมันก้อปีนขึ้นมาหาผม ผมเงอก้อไม่ทันได้สนใจมัน มัวแต่นั่งอยู่ตรงนั้น มือก้อจับที่แผลไว้อยู่ เลือดมันก้อเริ่มไหลซิบๆแล้ว ตรงก้อข้อเท้าก้อปวดอีก ขยับไม่ได้ด้วย

“ อี้เจ็บตรงไหนครับ ขอดิวดูหน่อยสิ “ ไอ้ดิวมันพูดตอนที่มันปีนมาจนถึงผมแล้ว พรางยื่นมือมาจะจับที่ข้อเท้าผม แต่ผมปัดมือมันออกไป

“ อย่ามายุ่งกับชั้น ออกไปเลยนะ เพราะนายนั่นแหละ ชั้นถึงต้องมาเป็นอย่างนี้ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะว่าต้องหนีนายนะ ชั้นคงไม่เจ็บอย่างนี้หรอก ไหนจะต้องมาเกือบโดนงูกัดด้วย นายนี่มันตัวซวยจริงๆ “ ผมด่ามันออกไปด้วยความโกรธ

“ ฮ่าๆๆ อี้ครับ อี้จะหนีดิวทำไม ก้อรู้ทั้งรู้ว่าหนีไปไหนไม่ได้หรอก แล้วยังจะหนีอีก ฮ่าๆๆๆ ไหนๆ ให้ดิวดูหน่อยสิครับ ว่ามันเป็นอะไร “ มันไม่สนใจคำด่าของผม ยังมาทำหัวเราะใส่อีก ไอ้บ้า คนมันเจ็บอยู่นะเว๊ย

“ ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ได้ยินหรือไง ชั้นดูแลตัวเองได้ นายกลับไปเลยนะ เดี๋ยวชั้นจะลงไปเอง “ ผมยังดึงดันอยู่ ไม่อยากให้มันมายุ่งกับผมมากไปกว่านี้ แต่ดูมันจะไม่สนใจคำด่าอะไรของผมทั้งนั้น

“ จะลงไปยังไง ครับอี้ นั่นข้อเท้าคงจะพลิกสินะ เข่าก้อคงเจ็บ จะเดินยังไงครับ “ มันพูดยิ้มๆ

“ เออน่า ชั้นลงของชั้นได้ นายถอยไปเลย อย่ามายุ่ง “ ผมด่ามันกลับไปอีก

“ อ้าววววว คนอุตส่าหวังดี ดิวบอกไว้ก่อนนะ ถ้าอี้ยังดื้ออยู่อีก แล้วมีงูเลื้อยผ่านมาอีกนะครับ ดิวช่วยไม่ไหวจริงๆนะ ฮ่าๆๆๆ “

   ไอ้บ้านี่ คนยิ่งกลัวๆอยู่ ยังจะมาขู่อีก เอาไงดีว่ะ ขาก้อเจ็บ กลัวก้อกลัว เดินก้อไม่ไหว เอาไงดีว่ะ เฮ้อออออ สงสัยคงต้องยอมพึ่งมันสักครั้งดูว่ะ เอาตัวเองให้รอดก่อน ค่อยไปจัดการมันทีหลัง ตอนหายดีแล้ว

“ เอออออ ก้อได้ ชั้นจะยอมนายอีกครั้งเดียวนะ ที่จะให้นายช่วยชั้น แต่ขอบอกไว้ก่อนนะว่า ครั้งนี้ไม่ถือว่าเป็นบุญคุณนะ เพราะว่าที่ชั้นต้องมาเจ็บตัวนี่ ก้อเพราะนายล้วนๆเลย จำไว้ “ ผมพูดแล้วทำหน้าง้ำใส่มัน

“ คร๊าบบบบบบบบผม ได้เลยครับ ดิวไม่คิดอย่างนั้นหรอกครับ เอ้า มาเลยครับ “ ว่าแล้วไอ้ดิวมันก้อหันหลังให้ผมแล้วนั่งลง พรางกางแขนออกมาด้วย

“ นายจะทำอะไรอ่ะ “ ผมถามไปแบบงงๆ

“ ก้อให้อี้ขี่หลังดิวกลับลงไปไงครับ มาเลยครับ “

   ผมก้อนั่งเอ๋ออยู่แป๊บนึง แล้วพูดขึ้นอีก

“ ไม่ต้อง แค่นายพยุงชั้นก้อพอ ชั้นพอจะเดินได้อยู่ ขาไม่ได้หัก “

“ ได้ไงล่ะครับ เดี๋ยวเกิดสะดุดล้มไปอีกทำไง มาๆๆ มาขึ้นหลังดิวนี่ล่ะ ปลอดภัยสุดแล้ว “

   ผมนั่งคิดอยู่นิดนึง ก้อคิดได้ว่า นี่คงจะเป็นการดีที่สุดแล้ว และปลอดภัยที่สุด ผมเลยค่อยๆขยับตัวขั้น แล้วพยายามลุกไปขี่ที่หลังของมัน จากนั้นมันก้อเอามือมาจับขาผมไว้ แล้วยกผมขึ้นอย่างระมัดระวัง

“ จับแน่นๆนะครับ เดี๋ยวตก “ มันพูดพรางหันหน้ามาหาผมนิดนึง ผมไม่ได้ตอบอะไร แต่หันหน้าหนีไปทางอื่น

[Alexie333]

โทษทีน่ะครับ


กว่าจะมาได้ นี่ก้อแอบมาลงให้น่ะเนี่ย


พอดีว่างแป๊บนึง


เด๋วจะมาต่ออีกน่ะครับ พรุ่งนี้ อิอิ

[win200]

 

เย้ คนแรก

ขอบคุณที่มาต่อคับ อิอิ ได้อ่านและ

  :z1:มาต่อีกน้าคับพี่เล็ก



จารอน้า ขอให้งานเสร็จไวๆๆ

 

[CYPINUS]

อี้ยอมใจอ่อนแล้วซิ 
ขอบคุณที่มาต่อครับ

ปล.พักบ้างนะครับ อย่าหักโหมทำงานมากนัก รักษาสุขภาพด้วยนะ

[Yurameki]

งอน เข้าไป 


พี่ดิว ก็ ง้อ ซะ 


มัน ขำๆ อ่ะ


ใจอ่อนซะทีเห๊อะ ตะเอง 

[olar74]

ได้อ่านวันละนิด .. จิตแจ่มใส ...

ว่างเมื่อไหร่ก็มาอีกน่ะ .... จารอ .... 

[jokirito]

หุหุ ไม่รู้จะเม้นท์อะไร  ขอดูท่าทีต่อไปก่อนละกัน

[Alexie333]

 


มาววววววววว ค้าง อย่างแรง


อิอิอิอิ

[CYPINUS]

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วนะครับ   
มาเรื่องต่อเถอะนะ 

[maew189870]

ชอบ 

ชอบ 

ชอบ

เอาอีก

เอาอีก

เอาอีก

[win200]

มาเร็วๆน้าคับ

ผมจาคอยย




 





 

[Alexie333]

 



   จากนั้น ไอ้ดิวมันก้อพาผมลงจากไปตรงนั้น ปากมันก้อผิวเพลงไปเรื่อย อย่างกับคนอารมณ์ดี ผมล่ะหมั่นไส้นัก แล้วผมก้อรู้สึกเหมือนกับว่า ตอนที่มันพยายามเดินลงจากโขดหินนั้น มันตั้งใจกระแทกเท้าแรงๆหรือเปล่า เพราะเหมือนกับว่า ตัวผมจะกระแทกกับหลังมันบ่อยเกินไปแล้ว และกว่าจะลงมาถึงพื้นได้ ก้อลำบากเหมือนกัน แต่มันดูเหมือนไม่เหนื่อยเลย ไอ้บ้านี่.....

" ตัวหนักเหมือนกันนะครับอี้ กินไรบ้างนี่วันๆ " จู่ๆมันก้อพูดขึ้นมา ผมเลยฉุนสิครับ

" ถ้ามันหนักมาก ก้อปล่อยลงเลย ชั้นเดินเองได้ ไม่ได้ขอร้องให้นายอุ้มซะหน่อย " ผมตวาดมันไปอย่างเคืองๆ

" ฮ่าๆๆๆ ไม่หนักหรอกครับ ดิวล้อเล่นเฉยๆ ดิวว่าอี้ผอมลงกว่าเดิมด้วยซ้ำ นี่ถ้าให้อุ้มอี้เดินรอบหาดสัก10 รอบยังได้เลยครับ " มันพูดกลับมาอย่างอารมณ์ดี แต่ผมสิ อารมณ์ไม่ดีกับมันหรอก

" แล้วจะพูดขึ้นมาทำไม น่ารำคาญ "

" อ้าว ก้ออยากจะคุยกับอี้บ้างนี่ครับ เห็นเงียบมาตลอดเลย จะชวนคุยธรรมดา อี้คงไม่คุยกับดิวหรอก ฮ่าๆๆๆ จริงไหม " ดูมันสิครับ กวนประสาทผมได้ตลอดเลย

" นายนี่ท่าจะบ้า ชั้นไม่พูดด้วยแล้ว " ผมด่ามันไป

" บ้าเหรอครับ บ้าก้อบ้ารักอี้นั่นแหละ ฮ่าๆๆ ทั้งรัก ทั้งหลงเลย " มันพูดแล้วยังมีหน้าหันมายิ้มกับผมอีก ผมเลยหันหน้าหนีมันไปอีกทาง เบื่อครับ ไม่อยากต่อปากต่อคำกับมัน แล้วทำไมใจผมมันต้องสั่นอย่างนี้ด้วยนะ

   พอผมเงียบ มันก้อเดินไป ผิวปากไปเหมือนเดิม แต่ผมก้อไม่สนใจ อยู่เงียบๆของผมไป จนไปถึงกระท่อม มันก้อพาผมเข้าห้องไป จากนั้นมันก้อวางผมลงที่เตียงอย่างนุ่มนวล จากนั้น มันก้อจะเอามือมาจับขาผม แต่ผมชักขาหนีซะก่อน

" นายจะทำอะไร "

" อ้าว ก้อเดี๋ยวดิวจะดูแผลให้ไงครับ ดูสิ เลือดไหลด้วยนะนั่น "

" ไม่ต้อง ชั้นทำของชั้นเองได้ นายออกไปได้แล้ว " ผมไล่มันไป

" ดูสิ เลือดไหลเยอะจัง เดี๋ยวดิวไปเอาที่ทำแผลมาดีกว่า " มันไม่สนใจคำพูดของผมเลย แล้วก้อเดินไปหาอะไรไม่รู้ในตู้ข้างๆเตียงนั่น จากนั้นมันก้อ หยิบเอากล่องใบนึงมา ท่าทางน่าจะเป็นกล่องปฐมพยาบาลแน่นอน จากนั้นมันก้อนั่งลงข้างๆผม ผมเลยคว้ากล่องนั้นมาจากมือมัน แต่มันไม่ยอมปล่อยให้ผม

" เอามานี่ ชั้นจะทำเอง " ผมพูดอย่างหงุดหงิด

" ดิวทำให้ดีกว่า อี้นั่งเฉยๆเหอะ " มันยังยื้อยุดกับผมอยู่อย่างนั้น จนผมเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

" บอกว่าไม่ก้อไม่สิ จะมาอะไรนักหนา นายนี่มันดื้อด้านจังนะ คนเค้าไม่อยากให้ทำยังจะดื้อทำอีก " ผมใส่อารมณ์ไปเต็มที่เลยครับ

   ไอ้ดิวมันเงียบไปนิดนึง จากนั้นมันก้อมองผมด้วยสายตาอ้อนวอน

" นี่อี้เกลียดดิว.....ขนาดนั้นเลยเหรอครับ "

   ผมเงียบไปนิดนึง จากนั้นก้อตอบไป

" ใช่ ชั้นเกลียดนาย และจะไม่มีวันเลิกเกลียดด้วย " ผมตอบไปเสียงดังลั่น

   ไอ้ดิวมันชะงักไป จากนั้นมันก้อปล่อยมือจากกล่องพยาบาล แล้วลุกขึ้นไปหยิบมีด ที่วางอยุ่ในห้องนั้น แล้วก้อยื่นมาให้ผม

" เอาสิครับ เอาเลย ถ้าเกลียดนัก ก้อฆ่าดิวซะ มันจะได้จบๆไป แล้วอี้ไม่ต้องกลัวนะครับว่า จะออกไปจากที่นี่ไม่ได้ เพระเดี๋ยวอีกไม่กี่วัน ไอ้เมฆ มันก้อจะเข้ามาส่งสะเบียงให้อีก แล้วอี้ค่อยกลับไปกับมันจากนั้นก้อได้ เอาเลยไหมครับ "

   มันนั่งลง แล้วยื่นมีดมาให้ผม ผมเลยคว้ามีดนั้นมา แล้วชี้ใส่หน้ามัน

" อย่ามาท้าชั้นนะ คราวนี้ชั้นเอาจริงนะ "

" ไม่ได้ท้าเลยครับ เอาเลยสิครับ แทงดิวมาเลย " ไอ้ดิวมันพูดเสียงสั่น แล้วผมเห็นน้ำตามันคลอเบ้าแล้วด้วย แต่ผมก้อยังไม่แทง ทำไมก้อไม่รู้

" อี้ชะงักไปทำไมล่ะครับ เอาเลยสิครับ เอาเลย " มันยังท้าผมอีก แต่ผมก้อไม่ได้แทงมันซะที

" แทงเลยสิอี้ ดิวก้ออยากรู้เหมือนกันว่า ถ้าอี้กล้าทำดิวจริงๆ ก้อแสดงว่า อี้ไม่ได้รักดิวแล้ว เอาเลยสิครับ ทำให้ดิวมั่นใจหน่อยว่า อี้ไม่ได้มีใจกับดิวแล้ว ฮือๆๆ ถ้ามันเป็นอย่างนั้น ดิวก้ออยากจะตายๆไปซะ ฮือๆๆ " มันพูดไป ร้องไห้ไป ผมเห็นอย่างนั้นก้ออดสงสารไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนั้น ผมก้อรู้สึกสับสนกับคำพูดของมันไปด้วย มันต้องการอะไร มันพูดแบบนี้ทำไม

   ว่าแล้วผมก้อเขวี้ยงมีดนั้นทิ้งไป แล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น พยายามสะกดอารมณ์ของตัวเองไว้สุดๆ น้ำตาของผม ที่เก็บกักไว้ ก้อพลันจะไหลออกมา

[CYPINUS]

อี้รักดิวนะซิ ถึงไม่ยอมทำร้ายดิวนะ   

อย่างนี้ดิวก็มีความหวังแล้ว 

[LoFT]

ทันแล้ว