หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[subaru]

มารอคะ 

[LoFT]

รอๆๆๆ

[Alexie333]

 






“ ต่อจากนี้ไป ชีวิตของลูก คือของลูก อะไรที่ลูกเลือก หรือลูกรัก พ่อกับแม่ ก้อรักด้วย จำไว้นะลูกรัก พ่อกับแม่ รักลูกมากนะ ดิว “

   แล้วพ่อก้อโผเข้ากอดผม ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เค้าส่งแผ่มาถึงผมได้ เป็นความรู้สึกอีกอย่างนึง ที่ผมเองก้อโหยหามานาน แต่ผมเองไม่เคยรู้ตัวเลยว่า ผมต้องการความรู้สึกอย่างนี้ เหมือนกัน ผมรู้สึกตื้นตันใจอย่างบอกไม่บอก ไอ้เจ้าน้ำตาก้อพลันจะไหลออกมา แต่ผมก้อต้องกลั้นมันไว้ก่อน และ  ....... ถ้าผมหูไม่ฝาดนะครับ นี่เป็นครั้งแรก ในรอบกี่ปี หรือจะเป็นสิบปีหรือเปล่าก้อไม่รู้ ที่พ่อผมเรียกแทนตัวเค้าเองว่า “ พ่อ “ มันอาจจะเป็นเรื่องปกติสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับผม คนที่ขัดแย้งกับพ่อมาตั้งแต่เด็ก พูดจากันนับครั้งได้แล้ว แล้วกอดสุดท้ายที่พ่อเค้ากอดผม คือตอนไหนก้อไม่รู้ ผมแทบจำไม่ได้เลย

   แต่มาในวันนี้ พ่อผมเค้าดูเปลี่ยนไป ดูอ่อนโยน และเข้าอกเข้าใจผมมากขึ้น ดูอบอุ่น และน่าอยู่ใกล้ เหมือนพ่อของผม ในสมัยที่ผมยังเล็กๆอยู่มั้ง ผมเองอาจจะลืมพ่อของผมคนนั้นไปแล้วมั้ง และในวันนี้ ถ้าผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองจนเกินไปนะ ผมว่า ผมได้พ่อผมกลับมาแล้ว แถมอีกอย่างนะครับว่า ผมอาจจะได้แม่คนเดิมผมกลับมาแล้วด้วย และในเวลาที่หัวใจบอบช้ำ และเหนื่อยล้าของผม มันยังโชคดี ที่แม้ว่ามันจะสูญเสียความรักไป แต่มันก้อได้ความรักอีกอย่างกลับมา และได้คืนมาอย่างที่คาดไม่ถึงด้วย

   และแล้ว ส่วนนึง เสี้ยวนึงของหัวใจผม ที่มันแตกสลายไปแล้ว มันก้อได้กลับมาอีกครั้ง ที่เหลือในตอนนี้ของผม คือ ผมจะทำยังไง เพื่อที่จะเอาหัวใจอีกส่วนที่เหลือของผมคืนมาให้ได้ และเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดด้วย ผมต้องทำได้ แม้ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร หรือว่าต้องทำด้วยวิธีไหนก้อตาม และคราวนี้ ผมจะพลาดไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะนั่นมันหมายถึง ความสุข ทั้งชีวิตของผมเลยทีเดียว




    


    เวลาว่างจากการทำงาน นับว่าเป็นช่วงที่ผมทรมานที่สุด เพราะว่าพอไม่มีอะไรทำให้ผมยุ่งแล้ว จิตใจผมก้อจะหมกอยู่กับความรู้สึกผิด ที่ได้เคยทำกับอี้ไว้ แม้ว่าเวลามันจะผ่านมาหลายเดือนแล้ว แต่ความรู้สึกผิด มันไม่ได้ลดลงเลย มันกลับเพิ่มมากขึ้นไปทุกวันๆ แล้วยิ่งต้องมาเจอเรื่องที่ทำให้ผมเจ็บหนักกว่าเดิม คือเรื่องการแต่งงานของอี้กับไอ้ต้ง และของผมกับหลิงอีก โอ๊ยยยยยยย  ทำไมมันทรมานอย่างนี้ แล้วอี้ยังมาหนีหน้าผม และไม่ยอมคุยกับผมอีก ทั้งๆที่เค้าเคยบอกว่าจะให้อภัยผมไง ถ้าผมยอมแต่งงานกับหลิง แต่ไม่เลย ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว

   และจากคำพูดของพ่อและแม่ของผม ผมก้อเก็บเอามาคิดได้ว่า ผมควรจะทำอะไรที่มันเป็นความสุขของผม กับคนที่ผมรัก ผมเพิ่งมารู้ว่า พ่อกับแม่ของผม ที่เค้ารับหน้าแทนผมทุกๆครั้ง และพยายามยื้อเวลาออกไปอีก มันเป็นความบังเอิญหลายๆอย่างกับที่ ญาติฝ่ายทางแม่ผมก้อเพิ่งเสียไปด้วย เลยต้องไว้ทุกข์ สัก 3 เดือน แต่ทางฝั่งบ้านหลิง ก้อพยายามทำให้งานเกิดขึ้นเร็วที่สุด และตอนนี้ มันขึ้นอยู่กับผมแล้ว ว่าจะทำยังไงต่อไป และผมก้อมีความคิดดีๆอันหนึ่ง ผุดขึ้นมาในสมอง  ผมนั่งคิดแผนนี้อยู่นานแล้ว กว่าจะมาลงตัวที่แผนนี้ และผมต้องทำให้เนียนที่สุด เท่าที่จะทำได้
 

   ผมมานั่งคิดทบทวนเรื่องของผมกับอี้ ในเมื่อ อี้เค้าไม่รักษาสัญญา และไม่ยอมให้อภัยผมแล้ว ทำไม ผมจะต้องยอมทำตามเค้าด้วยหลังจากนี้ และในใจลึกๆของผม ผมก้อรู้ว่า อี้เค้ายังรักผมอยู่ แต่ผมก้อไม่แน่ใจว่าเค้ารักผมมากแค่ไหน ผมต้องหาทางพิสูจน์มันให้ได้ แต่จะมีทางไหนล่ะ ที่ผมจะมีโอกาสได้ใกล้กับอี้อีกครั้งนึง เพื่อพูดคุย และปรับความเข้าใจกันจริงๆจังๆเสียที โดยปราศจาก อคติในใจ ผมณุ้ตัวดีว่า ถ้าผมขอคุยกับเค้าตรงๆนะ เค้าไม่มีวันคุยกับผมแน่นอน ไหนจะไอ้ต้งอีกล่ะ ไอ้นี่นะ หวงอี้ซะยิ่งกว่าอะไร

   และในเมื่อ ใช้ไม้นวมไม่ได้ผลแล้ว มันก้อต้องมีการใช้วิธีที่ต้องใช้ความรุนแรงกันบ้างล่ะ แต่ผมก้อคงไม่ทำอย่างที่ผมเคยทำกับเค้ามาก่อนหรอกนะครับ ถ้าขืนทำแบบนั้นไป สรุปชาตินี้ ผมไม่ต้องคืนดีกับอี้เค้าพอดี แต่มันก้อไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว ผมคงต้องลองเสี่ยงดูสักครั้ง และหวังว่าครั้งนี้ สวรรค์จะเป็นใจให้ผมบ้าง สาธุๆๆๆๆๆ





    แผนแรกของผมคือ ผมต้องหาทางยืดเวลาออกไปอีก เท่าที่จะทำได้ เพราะว่าจะอ้างไว้ทุกข์ ก้อกลัวว่าจะนานไม่พอ แล้วเดี๋ยวมันจะแย่ไปกว่านี้ ผมเลยนึกขึ้นมาได้ว่า ผมเคยสมัครเรียน ( หลอก ๆ ) ไว้ที่อเมริกานี่นา ใช่ๆ แต่ว่าจะเอายังไงดีล่ะ ในเมื่อครั้งที่แล้ว ผมก้อแกล้งทำเอกสารปลอมมาตบตาอี้ เพื่อให้อี้เค้ายอมคุยกับผมนี่นา แล้วครั้งนี้ มันจะยังทำได้อีกเหรอ เพราะว่าครั้งนี้ผมต้องเอาเอกสารพวกนี้ ไปให้ที่บ้านหลิงดู เอาว่ะ ไหนๆ เราก้อมีเพื่อนทำงานอยู่ที่นั่น ลองขอร้องมันดูอีกทีแล้วกัน เผื่อมันจะช่วย

   ว่าแล้วผมก้อโทรไปหาเพื่อนผม ที่ทำงานด้านธุรการที่มหาวิทยาลัยที่ อเมริกา อีกครั้งนึง เพื่อให้มันช่วย ตอนแรกมันก้อปฏิเสธใหญ่เลยว่า ครั้งที่แล้วมันก้อเกือบโดนสอบสวนเพราะว่า ทางมหาลัยเค้าไปเจอบันทึก การสมัครเรียนเก๊ของผมเข้า ดีนะที่มีนมีเส้นสายเยอะ เลยรอดมาได้ และมันบอกว่า ครั้งนี้มันกลัวโดนไล่ออก มันจะไม่เอาด้วย  ผมเลยต้องเอาเรื่องนึงขึ้นมาอ้าง

   คือ ไอ้บิลเพื่อนผมนี่ มันกำลังเก็บเงินมาขอสาวแต่งงานอยู่ที่เมืองไทยพอดี และถ้าครั้งนี้มันช่วยผมทำเอกสารปลอมขึ้นมาอีก ผมจะช่วยค่าสินสอด และค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานของมัน พอไอ้บิลมันได้ยินดังนั้น มันก้อแทบจะรีบรับปากผมในทันที เพราะว่ามันรอเก็บเงินจะไม่ไหวแล้ว มันกลัวสาวจะไปมีคนอื่นอีก แต่มันก้อกังวลใจว่า ครั้งนี้ มันจะทำได้อีกรึเปล่า ยังไงๆ มันก้อบอกกับผมว่า มันจะทำสุดความสามารถ เพื่อสาวคนรักของมัน เฮ้ออออ ไอ้นี่มันเหมือนผมชะมัดเลย ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อคนที่มันรัก แต่กับนี่สิ จะแตกต่างตรงที่ คนที่ผมรักนี่ ไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าจะรักผมแค่ไหนน๊า แล้วแผนที่ผมทำไปจะสำเร็จหรือเปล่า แต่จะยังไงก้อช่าง ผมก้อลองดู ใช่ไหมครับ ???

   อาทิตย์ต่อมา ผมก้อได้ข่าวดีจากเพื่อนผม เรื่องเอกสารปลอมที่ผมให้มันทำให้ มันบอกว่า กว่ามันจะได้มา เลือดตาแทบกระเด็น แต่มันก้อเอามาจนได้ และส่งมาให้ผมทางไปรษณีย์เรียบร้อยแล้ว ผมก้อเลยบอกมันไปว่า เรื่องที่ผมรับปากไว้ ไม่ต้องห่วง ไว้มันกลับมามาเมืองไทยเมื่อไหร่ ผมยินดีช่วยมันเต็มที่ ไอ้บิลมันก้อดีใจใหญ่เลย และแล้ว แผนขั้นแรกของผมก้อสำเร็จ......

   จากนั้น ผมก้อบอกพ่อแม่ผมไปว่า ผมจะขอไปดูที่เรียนที่เมืองนอกหน่อย เพราะผมคิดว่าผมจะไปเรียนต่อจริงๆ ตอนแรกท่านก้องงว่าผมจะมาไม้ไหน แต่ผมบอกว่าผมอยากเรียนจริงๆ ผมอาจจะแต่งงานก่อน แล้วค่อยไปเรียนทีหลัง อันนี้ก้อแล้วแต่จะตกลงกับทางนั้น พ่อแม่ผมก้อถามว่า ผมคิดดีแล้วเหรอที่จะทำอย่างนี้ ผมก้อตอบไปว่า ผมคิดดีแล้ว พวกท่านก้อบอกว่า อะไรก้อตามที่ผมตัดสินใจดีแล้ว พวกท่านก้อจะไม่ขัด แต่พวกท่านก้ออยากให้ผมทำอะไรที่ตัวเองมีความสุขที่สุด จะได้ไม่มาเสียใจภายหลัง ผมเองบอกพวกท่านไปว่า ผมเลือกสิ่งที่ผมคิดว่าดีที่สุดแล้ว พวกท่านเลยไม่ทัดทานอะไรผมอีกเลย

   ที่ผมจำต้องบอกกับพ่อแม่ผมไปอย่างนั้น ก้อเพราะว่า เวลาที่ทางบ้านหลิงถามอะไรพวกท่านมา พวกท่านจะได้ตอบอย่างเต็มปากเต็มคำ ไม่ตะขิดตะขวงใจ ที่จริงผมก้อไม่อยากจะโกหกพ่อแม่ตัวเองหรอก แต่ผมคิดว่า ทางนี้ดีที่สุดแล้ว จากนั้นผมก้อพาพวกท่านไปบ้านหลิงกัน เพื่อบอกข่าวนี้ และผมยังบอกอีกว่า ตอนที่ผมไปดูสถานที่เรียนนั้น ถ้าผมลงทะเบียนอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมจะมารับหลิงให้ไปเที่ยวด้วยกันที่นั่น รวมทั้งหาบ้านพักไปในตัวด้วย เพื่อที่ว่าหลังจากแต่งงานแล้ว เวลาผมย้ายไปอยู่ที่นั่น เราจะได้ใช้บ้านหลังนั้นไว้พักด้วยกัน ทางบ้านหลิงเลยตกลง ยอมชะลองานแต่งงานไว้สักหน่อย และยอมให้ผมไปเมืองนอกด้วย

  ลองผมไม่บอกอย่างนี้สิครับ มีหวังพวกเค้าไม่ยอมแน่นอน ใครจะว่าผมใจร้ายกับพวกเค้า ผมก้อยอมแหละครับ ผมยอมเป็นคนเลว คนเห็นแก่ตัว เพื่อความสุขของตัวเอง แล้วทีพวกเค้าทำกับผมล่ะครับ......แต่ก้อช่างเหอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ผมสนใจแต่เรื่องของตัวเองมากกว่า ที่จะมาสนใจความรู้สึกของคนอื่น แล้วหลังจากนั้น จะเป็นยังไงต่อไป ผมเองก้อแอบหวั่นๆนะครับว่า ถ้าไม่เป็นไปตามแผนที่ผมวางไว้นี่ อะไรมันจะเกิดขึ้นบ้าง แต่ ณ เวลานี้ ผมพร้อมแล้วครับ พร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาทุกอย่าง และทุกอย่างด้วย เพราะว่า เป้าหมายของผมคือ อี้ นั่นเอง คนที่ผมรักสุดหัวใจ

[CYPINUS]

คราวนี้ดิวทุ่มทุนสร้างเลยนะ ....... เพื่ออี้คนเดียว   

เป็นห่วงก็ตรงที่ ถ้าต้งกับหลิงหลิง รู้ความจริงขึ้นมา มันจะเกิดอะไรขึ้น 

[win200]

 

ขอให้อี้ใจอ่อนเร็วๆนร้าา เชียร์ดิวสุดฤทธิ์คับผม


 

ปล.ถ้าต้งกับหลิงรู้ความจริงเข้า คงไม่จืดแน่ๆเยย 




มาต่อเร็วๆน้าคับพี่ดิว ผมเปนกำลังใจให้คับผม  

 

[maew189870]

 ผมพร้อมแล้วครับ พร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาทุกอย่าง และทุกอย่างด้วย เพราะว่า เป้าหมายของผมคือ อี้ นั่นเอง คนที่ผมรักสุดหัวใจ

ชอบประโยคนี้จังเลยอ่ะคับ

เป็นกำลังใจให้พี่ดิวนะคับ

 

[andy_kwan]

จำเลยรักภาคนี้  ทุ่มทุนสร้างมั่กๆๆๆ

[jokirito]

   นายดิวจอมวางแผน  งุงิ

[kittyfun]

อ่านความรู้สึกของดิวแล้ว

เอาใจช่วยดิว

ให้เอาชนะใจอี้ได้อีกครั้งนะ

[win200]

 

มารอพี่ดิวค้าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ





มาเร็วๆๆนร๊าา



รอ  รอ  รอ  รอ  งุงิ

 

[maew189870]

เป็นกำลังใจให้พี่ดิวนะคับ
 

[Alexie333]

 






   ที่ผมจำต้องบอกกับพ่อแม่ผมไปอย่างนั้น ก้อเพราะว่า เวลาที่ทางบ้านหลิงถามอะไรพวกท่านมา พวกท่านจะได้ตอบอย่างเต็มปากเต็มคำ ไม่ตะขิดตะขวงใจ ที่จริงผมก้อไม่อยากจะโกหกพ่อแม่ตัวเองหรอก แต่ผมคิดว่า ทางนี้ดีที่สุดแล้ว จากนั้นผมก้อพาพวกท่านไปบ้านหลิงกัน เพื่อบอกข่าวนี้ และผมยังบอกอีกว่า ตอนที่ผมไปดูสถานที่เรียนนั้น ถ้าผมลงทะเบียนอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมจะมารับหลิงให้ไปเที่ยวด้วยกันที่นั่น รวมทั้งหาบ้านพักไปในตัวด้วย เพื่อที่ว่าหลังจากแต่งงานแล้ว เวลาผมย้ายไปอยู่ที่นั่น เราจะได้ใช้บ้านหลังนั้นไว้พักด้วยกัน ทางบ้านหลิงเลยตกลง ยอมชะลองานแต่งงานไว้สักหน่อย และยอมให้ผมไปเมืองนอกด้วย

  ลองผมไม่บอกอย่างนี้สิครับ มีหวังพวกเค้าไม่ยอมแน่นอน ใครจะว่าผมใจร้ายกับพวกเค้า ผมก้อยอมแหละครับ ผมยอมเป็นคนเลว คนเห็นแก่ตัว เพื่อความสุขของตัวเอง แล้วทีพวกเค้าทำกับผมล่ะครับ......แต่ก้อช่างเหอะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ผมสนใจแต่เรื่องของตัวเองมากกว่า ที่จะมาสนใจความรู้สึกของคนอื่น แล้วหลังจากนั้น จะเป็นยังไงต่อไป ผมเองก้อแอบหวั่นๆนะครับว่า ถ้าไม่เป็นไปตามแผนที่ผมวางไว้นี่ อะไรมันจะเกิดขึ้นบ้าง แต่ ณ เวลานี้ ผมพร้อมแล้วครับ พร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาทุกอย่าง และทุกอย่างด้วย เพราะว่า เป้าหมายของผมคือ อี้ นั่นเอง คนที่ผมรักสุดหัวใจ

    แผนต่อมา เป็นแผนที่ยากที่สุด เพราะว่า ผมต้องใช้ความจริงใจของผมทั้งหมดที่มี เข้าแลกกับแผนนี้ และถ้าแผนนี้ล้มเหลว ล่ะก้อ ไอ้ที่ผมลงมือ ลงแรงทำมาก่อนหน้านี้ ก้อจะสูญเปล่าไปด้วย แต่ผมก้อไม่ย่อท้อครับ จะว่าไป ผมเองก้อกะว่าจะทำอย่างนี้อยู่นานแล้ว แต่ไม่มีโอกาส เผอิญว่าทุกอย่างมันลงตัว ผมเลยเริ่มดำเนินการได้

   แผนของผมก้อคือ ผมอยากจะสารภาพความผิดของผม ทั้งหมด กับพ่อแม่ของอี้ รวมทั้งคอบครัวของเค้าด้วย ตอนแรกที่ผมคิดจะทำอย่างนี้ ก้อเพื่อขอโทษพ่อแม่ของอี้ ที่ผมได้เคยทำไม่ดีกับลูกเค้าไว้ แม้ว่าผมจะโดนทางนั้นลงโทษยังไงผมก้อยอม แต่พอมันมาอยู่ในแผน ผมก้อมีความคิดต่อไปอีก คือ ผมจะขอความร่วมมือบางอย่างจากเค้านั่นเอง

   ขั้นแรก ผมก้อติดต่อไปยังอ้อ พี่สาวของอี้ ถามเค้าว่า จะมีช่วงไหนไหม ที่พ่อแม่ของอี้เค้ากลับไปบ้านที่ชลบุรีบ้าง โดยที่ไม่มีอี้ตามไปด้วย ตอนแรกอ้อก้องงว่า ทำไมต้องเอาตอนไม่มีอี้ด้วย ผมเลยบอกไปว่า ผมมีเรื่องอยาจะสารภาพ และขอความช่วยเหลือ อ้อเลยบอกผมว่า สัปดาห์หน้า จะมีญาติมาหาพ่อที่บ้านที่ชลบุรี แม่ก้อจะไปด้วย แต่อี้ต้องอยู่ร้าน จังหวะนั้นก้อให้ผมไปเจอพวกท่านได้ ผมเลยขอร้องให้อี้นัดพวกท่านให้ผมด้วย โดยที่กำชับอ้อไว้ด้วยว่า ห้ามบอกเรื่องนี้กับอี้เป็นอันขาด อ้อก้อตกลง

   พอถึงวันนั้น ผมก้อเดินทางไปหาพวกเค้าที่ชลบุรี พอใกล้จะถึงบ้านของอี้ ผมก้อจอดรถเสียก่อน เพื่อเรียกความกล้าและกำลังใจมา ทั้งที่ในใจผมนั้น กลัวมากๆ กลัวว่าพวกเค้าจะไม่ให้อภัยในสิ่งที่ผมทำกับอี้ แต่ของอย่างนี้ ไม่ลองมันก้อไม่รู้ ว่าแล้วผมก้อขับรถไปบ้านอี้ทันทีที่ตัดสินใจได้  ( ตอนนี้ ผมขอเล่าแค่รายละเอียดคร่าวๆนะครับ อาจจะไม่ได้ลงลึกเรื่องบทสนทนานัก แล้วได้ข้ามบทพูดไปบางตอน เพราะว่าอยากให้มันรวดเร็วทันใจผู้อ่านที่สุด แต่รับรองว่า อรรถรสไม่หายไปไหนแน่นอน )

   พอไปถึงที่บ้าน ทางบ้านของอี้ทุกคนที่นั่น เค้าก้อรอการมาของผมพอดี ทั้งยังต้อนรับผมซะดิบดี จนผมรู้สึกละอายใจขึ้นมาอีกทันที จากที่รู้สึกผิดอยู่แล้ว มันก้อยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของผมเข้าไปอีก เฮ้ออออ พอทักทายกันเป็นพิธีแล้ว แม่อี้ก้อถามผมว่า ที่นัดพวกท่านนี่ มีธุระอะไรเหรอ ผมนั่งนิ่งสักพักนึง จากนั้นผมก้อเริ่มพูดในสิ่งที่ผมอยากจะสารภาพกับพวกเค้า

   เริ่มแรก ผมบอกทุกๆคนว่า ผมต้องขอโทษที่ผมเคยทำไม่ดีกับอี้ไว้ คือ ผมได้ขืนใจอี้ไป เมื่อประมาณ หลายเดือนมาแล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมโดนมรสุมจากทุกทาง ทั้งเรื่องงาน และทางบ้าน ผมบอกถึงเหตุผลที่ผมต้องทำอย่างนั้นไปว่า ผมได้รับข้อมูลเกี่ยวกับอี้มาผิดและ และมีหลักฐานมัดแน่น ทำให้ผมคิดว่า อี้ได้ทำร้ายจิตใจผมอย่างรุนแรง จากนั้นผมก้อวางแผนที่จะขืนใจเค้า เมื่อโอกาสมาถึง

    ตอนที่ผมพูดออกไปนั้น ทุกคนที่นั่งฟังอึ้งกันไปหมดเลยครับ และถ้าผมดูไม่ผิด ผมจะแอบเห็นแม่ของอี้น้ำตาคลอเบ้าด้วย จากนั้นผมก้อเล่าต่อไปว่า หลังจากที่ผมทำอย่างนั้นกับอี้แล้ว ผมก้อหาเรื่องให้เค้ามาอยู่ใกล้ผม และใช้งานเค้าอย่างหนัก รวมทั้งกลั่นแกล้งสารพัด เพื่อให้อี้รู้สึกแย่ๆ เป็นการล้างแค้น และที่อี้เค้ายอมให้ผมทำอย่างนั้น เพราะว่า ผมได้ขู่เค้าไว้อย่างนึงว่า ถ้าเค้าไม่ทำตาม ผมจะนำคลิปที่ผมแอบถ่ายไว้มาให้ทางบ้านเค้าดู ซึ่งจริงๆแล้ว ผมไม่ได้ถ่ายไว้หลอก ผมแค่ขู่เฉยๆ

  ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ พ่อของอี้เค้าก้อลุกขึ้นมาถีบผมอย่างแรง จนเก้าอี้หงายไปเลย จากนั้น เค้าก้อกระโจนเข้ากระทืบผมซ้ำอีก แต่ผมหาได้ตอบโต้ไม่ ได้อยู่นอนเป็นกระสอบทรายให้พ่อของอี้ทำอย่างนั้น ก้อคนอย่างผมมันสมควรแล้วนี่ครับ ความเจ็บปวดทางกายของผม มันคงเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดทางใจที่พ่อและครอบครัวของอี้ได้รู้สึก เมื่อได้ยินเรื่องที่ผมพูดไป

   และดูเหมือนว่าแม่ของอี้ เค้าจะได้สติรีบเข้ามาขวางพ่อของอี้ไว้ รวมทั้งอ้อด้วยเช่นกัน พยายามกันพ่อไว้ ไม่ให้มาทำร้ายผมอีก แต่พ่อของอี้เค้าก้อทั้งด่าผม ทั้งพยายามจะมากระทืบผมอีก

“ ไอ้ดิว ไอ้เลว เมิงมาทำลูกกรูทำไม เมิงโดนเป่าหูแค่นี้ เมิงถึงกับมาย่ำยีลูกกรูเลยเหรอ กรูจะฆ่าเมิงๆ “ พ่อของอี้ตะโกนใส่ผมด้วยความโกรธสุดๆ ผมรู้ดีครับว่า ความรู้สึกของพ่ออี้เป็นยังไง อยู่ดีๆ ก้อมีใครที่ไหนมาทำร้านดวงใจของเค้าอย่างนั้น เป็นผม ผมก้อคงทำอย่างนี้ ไม่ก้ออาจจะหนักกว่านี้ก้อได้

“ ผมผิดไปแล้วครับพ่อ ผมอยากมาสารภาพด้วยตัวเอง ผมรู้ว่าพ่อคงยากที่จะให้อภัยผม แต่ถ้าผมไม่ได้มาสารภาพ ผมคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต แต่ผมอยากให้พ่อและทุกคนรู้ว่า ผมไม่ได้ตั้งใจ ที่จะทำร้ายอี้อย่างนั้น เรื่องทุกอย่างมันเป็นการเข้าใจผิดกัน “ ผมพยายามอธิบายเหตุผลของผม

“ แต่ แต่เมื่อผมรู้ความจริง ผมก้อรู้สึกเสียใจมากๆนะครับ ที่ได้ทำร้ายอี้อย่างนั้น ผมแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลย แต่ แต่ผมก้อไม่คิดที่จะโทษใคร ที่มาทำให้ผมเข้าใจอี้ผิด มันเป็นเพราะว่า ผมไม่หนักแน่นเอง เรื่องมันเลยเป็นอย่างนี้ ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงเพื่อให้ทุกคนยกโทษให้ผม ที่ผมมาวันนี้ เพราะว่าผมอยากจะมารับโทษด้วยตัวเองครับ ใครอยากจะทำกับผมยังไง วันนี้ผมก้อยอมครับ เผื่อมันอาจจะล้างความผิดลงไปบ้าง “ ผมตอบไปเสียงสั่นๆ เหมือนจะร้องไห้ น้ำตามันก้อเริ่มเอ่อๆ แล้วครับ ผมยอมรับว่าผมสะเทือนใจอยู่มากเหมือนกัน ที่ได้เห็นอาการของพ่ออี้อย่างนี้ มันบอกไม่ถูกจริงๆครับ มันทั้งเสียใจ ละอายใจ และเกลียดตัวเองสุดๆ ที่ทำให้พวกเค้าเสียใจขนาดนี้ ถ้าผมได้ตายไปด้วยน้ำมือของพวกเค้า ผมว่ามันก้อสมควรแล้วล่ะครับ

“ เมิงอย่ามาเรียกกรูว่าพ่อ ไอ้ดิว กรูไม่นับคนที่ทำร้ายลูกกรูเป็นญาติ หรือเป็นคนรู้จักหรอก เมิงออกไปเลยนะ ออกไป ก่อนที่กรูจะฆ่าเมิงตรงนี้ “ พ่อของอี้ทั้งด่า ทั้งขับไล่ผม จนผมรู้สึกแย่ไปหมด

“ ผมจะยังไม่ไปไหนทั้งนั้นครับ จนกว่าเราได้คุยกันให้รู้เรื่องก่อน และผมก้อยอมให้พ่อฆ่าผมด้วยน้ำมือของผมเองครับ ถ้าทุกคน จะช่วยผมพิสูจน์เรื่องๆนึง ว่ามันเป็นจริงไหม จากนั้นแล้ว จะทำอะไรกับผม ผมก้อยอมทั้งนั้นผม “ ผมยังปากดีไปขอร้องพวกเค้าอีก ทั้งๆที่ตัวเอง ก้อทำเลวซะขนาดนั้น แต่ยังไง ผมก้อต้องเสี่ยงครับ

   ปัง !!!  ผลั่ก !!! เสียงทั้งถีบและเตะมาที่ตัวผมโดยไม่รู้ตัว แต่จะว่าไป มันจากจากใครล่ะครับ ทั้งๆที่พ่อของอี้ก้อโดนทั้งแม่และอ้อกันไว้ซะขนาดนั้น แรงถีบแรงมากจนผมหงายหลังไปอีกที เลยไม่ทันได้เห็นว่าใครกันแน่ที่ทำผม

[railay]

ต้งใช่ไหมค่ะ

[beernp]

รออ่านนะครับ

[CYPINUS]

ตอนนี้ดิวเป็นกระสอบทราย ให้เค้าซ้อมเล่น 

จะได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดของอี้บ้าง 

เพื่อให้ได้อี้กลับคืนมา ทนๆเอาหน่อยนะ 

[subaru]

ลูกถีบปริศนา...ใครหว่าทำดิวได้ 

[maew189870]

ใครอาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา


อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ


รออยู่นะคับ

จุ๊บๆ 

[LoFT]

พ่อโหดมาก

[woradach]

ไม่โหดหรอกครับ ลูกใครใครก็รักครับ มันก็เป็นเรื่องที่ปกติและสมควรโดนนะครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าข้างดิวนะ เพียงแต่อย่างที่บอกถ้าเป็นดิวโดนรังแกพ่อดิวก็ต้องออกหน้า เป็นปกติ

แต่ก็สงสารอ่ะ เหอๆ ไม่รู้จาหมดหล่อป่ะเนี่ย - -"

[jokirito]

  ใครกัน  บังอาจมั่กๆ

[anawas]

พี่ชายของอี้รึเปล่า จำชื่อไม่ได้และ 

[ordkrub]

ไล่อ่านมาหลายวันครับ เหมือนกินอาหารอีสานครับ แซ่บ
แต่ดิวอารมณ์ปรวนแปร รุนแรงจังครับ ใครได้เป็นแฟนคงคิดหนัก ตังน่าเชียร์มากกว่าครับ
มาต่อไวๆนะครับ ขอบคุณครับ

[Alexie333]

 





“ เมิงอย่ามาเรียกกรูว่าพ่อ ไอ้ดิว กรูไม่นับคนที่ทำร้ายลูกกรูเป็นญาติ หรือเป็นคนรู้จักหรอก เมิงออกไปเลยนะ ออกไป ก่อนที่กรูจะฆ่าเมิงตรงนี้ “ พ่อของอี้ทั้งด่า ทั้งขับไล่ผม จนผมรู้สึกแย่ไปหมด

“ ผมจะยังไม่ไปไหนทั้งนั้นครับ จนกว่าเราได้คุยกันให้รู้เรื่องก่อน และผมก้อยอมให้พ่อฆ่าผมด้วยน้ำมือของผมเองครับ ถ้าทุกคน จะช่วยผมพิสูจน์เรื่องๆนึง ว่ามันเป็นจริงไหม จากนั้นแล้ว จะทำอะไรกับผม ผมก้อยอมทั้งนั้นผม “ ผมยังปากดีไปขอร้องพวกเค้าอีก ทั้งๆที่ตัวเอง ก้อทำเลวซะขนาดนั้น แต่ยังไง ผมก้อต้องเสี่ยงครับ

   ปัง !!!  ผลั่ก !!! เสียงทั้งถีบและเตะมาที่ตัวผมโดยไม่รู้ตัว แต่จะว่าไป มันจากจากใครล่ะครับ ทั้งๆที่พ่อของอี้ก้อโดนทั้งแม่และอ้อกันไว้ซะขนาดนั้น แรงถีบแรงมากจนผมหงายหลังไปอีกที เลยไม่ทันได้เห็นว่าใครกันแน่ที่ทำผม

“ พี่เอฟ อย่า พอได้แล้ว .... “ เสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้น ผมเองก้อไม่แน่ใจว่าเสียงใคร ตอนนั้นสมองมันเบลอไปหมด

“ หนูอย่ามาห้ามพี่ พี่จะกระทืบมัน หนอย มันทำอี้ซะขนาดนั้น มันยังจะมีหน้ามาขอร้องพวกเราให้ช่วยมันอีกเหรอ ได้ พี่ช่วยมันแน่ แต่พี่จะช่วยให้มันตายเร็วขึ้น ปล่อยหนู อย่ามาห้ามพี่ “

   พอผมได้สติ เลยรีบลุกขึ้น เลยได้รู้ว่า เป็นพี่เอฟนั่นเอง ที่เป็นคนถีบผม ดีแต่ว่าบุ้ง เมียของพี่เค้า มาช่วยห้ามไว้อีกคน ไม่งั้น ผมคงช้ำในตายแน่ ผมเองก้อไม่อยากจะเชื่อว่าพี่เอฟจะทำ เพราจากที่รู้จักกันมา แกเป็นคนใจเย็นมาก แต่ครั้งนี้ ที่แกทำอย่างนี้ แกคงจะเหลืออด และโกรธสุดๆเป็นแน่ ไม่งั้นผมไม่โดนแจ็คพล็อตขนาดนี้หรอกครับ

 “ พี่เอฟครับ ผมรู้ว่าผมสมควรตาย แต่ก่อนจะตาย ขอให้ทุกๆคน ช่วยผมพิสูจน์อะไรบางอย่างก่อนได้ไหมครับ แล้วจากนั้น ไม่ว่าผลมันจะออกมายังไง ผมก้อพร้อมที่จะโดนลงโทษทุกอย่าง นะครับ ผมขอร้อง “

“ เมิงยังจะมีหน้ามาขออีกเหรอ ไอ้เลว เมิงออกไปเลยนะ ก่อนที่กรู กับลูกกรูจะรุมยำตรีนใส่เมิง ให้ตายคาตรีนตรงนี้ ออกไป “ พ่อของอี้ยังคงด่ามาที่ผมอีก ด้วยอารมณ์ที่เดือดดาลสุดๆ

“ เงียบบบบบบบบบ ทุกคนเงียบให้หมด “

   จู่ๆ แม่ของอี้ก้อตะโกนขึ้นมา เสียงดังลั่นบ้าน จนทุกคนอหยุดทุกการกระทำในตอนนั้น ผมเข้าใจว่าทำไมมันเป็นอย่างนั้น คงจะเป็นกรณีเดียวกับพี่เอฟและครับ คือแม่ของอี้จะเป็นคนยิ้มง่าย น่ารัก ใจดี และใจเย็นมากๆ แต่การที่แม่อี้ตะโกนดังแบบนี้ ทุกคนคงจะตกใจ เพราะคงไม่เคยเห็นแม่นี้ในอาการแบบนี้มาก่อน......นี่ผมเป็นต้นเหตุของความเลวร้ายทุกอย่างเลยใช่ไหมครับ ???


   อย่างแรกที่ทำให้ผม รู้สึกว่า ผมเป็นคนเลวบัดสบอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ คือ ผมเป็นคนทำร้ายอี้อย่างหนักหนา สาหัส ผมทำให้อี้เปลี่ยนจากคนที่น่ารัก สนุกสนาน ร่าเริง สดใส มองโลกในแง่ดี เข้ากับคนง่าย และเป็นที่รักใคร่ ของทุกคนที่ได้รู้จักอี้ ให้กลายเป็นคนเก็บกด เศร้าหมอง เจ้าอารมณ์ เจ้าคิดเจ้าแค้น และหวาดระแวงไปหมดทุกอย่าง จนเหมือนคนไม่มีความสุขในชีวิต นั่นเป็นเพราะว่า ผมได้ทำร้าย ทั้งร่างกาย และ จิตใจของอี้ อย่างแสนสาหัส จนที่ผมไม่รู้ว่า จะมีวิธีไหนบ้าง ที่พอจะเยียวยาจิตใจของอี้ หรือว่าทำให้อี้ เค้ากลับมาเป็นคนที่น่ารัก และสดใสอย่างที่ผมเคยรู้จักเค้าในช่วงแรกๆได้อีกครั้งนึง ??? ผมนี่มันเลว ระยำมากเลยใช่ไหมครับ .........

   ต่อมา ผมก้อทำให้ไอ้ต้ง เปลี่ยนจากคนสุภาพ ยิ้มแย้ม อ่อนโยน กลายเป็นคนก้าวร้าว หยาบคาย และอารมณ์รุนแรง รวมทั้งเป็นคนช่างวิตกกังวลไปด้วย เพราะ ผมได้ไปทำร้ายดวงใจของมันเข้านั่นก้อคือ อี้ นั่นเอง ผมทำมาหลายต่อหลายครั้งนัก จนครั้งสุดท้ายนี่แหละ ที่มันถึงจุดแตกหัก ระหว่างผมกับมัน แถมผมยังได้ทำลายมิตรภาพและความสัมพันธ์อันดีงาม ที่ผมได้เคยมีกับมันมาตลอดไปอีก แม้ว่าช่วงหลังๆ มันจะมาคุยกับผมบ้าง หลังจกที่อี้ประกาศจะแต่งงานกับมัน แต่ผมก้อรู้ว่า มันไม่มีทางรู้สึกกับผมเหมือนเดิม อย่างที่เคยเป็นมาแน่นอน และแน่นอน ที่ความสัมพันธ์ที่แนบแน่นระหว่างแม่ผมกับแม่มัน ก้อต้องมีปัญหา อย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าพวกเค้าจะพยายามแยกแยะแค่ไหนก้อตามเหอะ แต่ผมว่า มันไม่เหมือนเดิมแน่นอนครับ ผมรู้สึกว่า คำว่า “ เลว “ หรือคำว่าอะไร ที่มันเลวร้ายกว่านี้ มันจะพอบัญญัติความเป็นตัวตนของผมได้มากน้อยแค่ไหน แต่ผมว่า มันยังน้อยไปมากๆเลยล่ะครับ

   และที่ร้ายแรงที่สุด ผมได้ทำร้ายความรู้สึก ของครอบครัวๆนึง ที่ผมรู้สึกว่า ครอบครัวนี้ช่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น ทุกๆคนดูจะรักใคร่ และเข้าอกเข้าใจกันเป็นอย่างดี เป็นหนึ่งในครอบครัวที่น่ารักมากที่สุด เท่าที่ผมเคยเห็นมาในชีวิตของผม เพราะเมื่อ ทุกคนได้รับรู้ว่า ผมได้ทำเรื่องเลวร้ายอะไรลงไป กับคนในครอบครัวเค้าแล้วนั้น ผมรู้สึกได้ว่า พวกเค้าทุกคนก้อรู้สึกเสียใจมาก จนทำให้ พ่อของอี้ จากที่เป็นคนเฮฮา ตลก และ ใจดี กลายเป็นคนเกรี้ยวกราด และอารมณ์ร้ายอย่างยิ่ง รวมทั้งที่เอฟ จากคนที่ใจเย็น ใจดี และยิ้มง่าย กลายเป็นคนอารมณ์ร้ายมากๆไปอีกคน และที่ผมรู้สึกแย่มากกว่านั้นคือ ผมทำให้แม่ของอี้ ร้องไห้ออกมา เค้าคงจะสะเทือนใจมากๆ ที่ได้รับรู้เรื่องร้ายๆนี้ แต่เหมือนเค้าพยายามเก็บอารมณ์ไว้ อย่างถึงที่สุด จนมาระเบิดเอาตอนที่พ่อ กับพี่ชายของอี้จะมารุมทำร้ายผมนี่แหละ ผมถึงได้รู้ว่า ผู้หญิงที่ยิ้มง่าย และดูอบอุ่นอย่างแม่ของอี้ เวลาจะร้ายขึ้นมา ใครๆก้อต้องกลัวไปตามๆกัน  ผมไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้าคนที่ทำร้ายผม เปลี่ยนจากพ่อและพี่ชายของอี้ เป็นแม่เค้าล่ะก้อ มันจะน่ากลัวขนาดไหน

    แต่ดูเหมือนแม่ของอี้ จะเป็นคนเดียวที่ควบคุมอารมณ์ได้ พอเค้าตะโกนลั่นออกมาอย่างนั้น และทุกคนหยุดชะงักไป จากนั้นแม่ของอี้ก้อปรับสีหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า

“ หยุดก่อนทุกคน  แล้วฟังดิว แม่ก้ออยากรู้เหมือนกันว่า เค้าอยากจะได้อะไรกันแน่ ถึงได้ยอมลงทุนขนาดนี้ “ แม่ของอี้พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ผมฟังดูแล้ว น่ากลัวชะมัด

“ แม่จะไปฟังมันทำไม แม่จะไปพูดกับมันทำไม มันทำร้ายอี้ซะขนาดนั้น ยังจะไปอะไรกับมันอีก แม่ไล่มันออกไปเลยนะ ก่อนที่เอฟกับพ่อจะกระทืบมันให้ตายตรงนี้ “ พี่เอฟพูดด้วยอารมณ์โกรธสุดๆ

“ เอฟนั่นแหละที่ต้องหยุด แม่ก้ออยากรู้เหมือนกัน ว่าคนที่ทำร้ายลูกของแม่ขนาดนั้น ยังจะมีหน้ามาขออะไรอีก และตอนนี้ แม่ขอให้ทุกคนฟังดิวพูดก่อน เข้าใจไหม “ แม่ออกคำสั่งประกาศิตซะขนาดนั้น จนทุกคนต้องหยุดฟัง แล้วแม่ของอี้ก้อหันมาทางผม

“ เอาสิ จะพูดอะไรก้อรีบพูดมา แต่ชั้นไม่รับปากนะว่า จะทำตามที่คุณขอร้อง “ คำพูดของแม่อี้นั่น ดูห่างเหิน จนผมเจ็บจี๊ดในหัวใจแปล๊บๆ ผมว่าแม่อี้คงจะโกรธผมมากพอดูเลยล่ะครับ ถึงได้พูดกับผมแบบนี้

“ อย่างที่ทุกคนรู้ว่า อีกไม่นานอี้ก้อจะต้องหมั้น และแต่งงานกับต้ง แต่ดิวรู้สึกว่า อี้ไม่ได้รักต้งหรอก และการแต่งงานครั้งนี้ อี้เค้าจัดขึ้นเพื่อจะแก้แค้นดิว ดิวเลยคิดว่า มันคงจะไม่ดีกับทั้งอี้และต้ง ถ้าต้องมาแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก แม่ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอครับ เกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้ “

“ จะรู้สึกอะไร มันก้อไม่สำคัญ อย่างน้อยๆ ลูกของชั้นก้อได้แต่งงานกับคนดีๆ และคนๆนั้นก้อรักเค้าและทำเพื่อเค้ามาตลอด แล้วอย่างนี้ คุณจะว่ามันจะไม่ดีกับลูกของชั้นได้ยังไง และชั้นก้อไม่สนหรอกนะว่าลูกของชั้นจะรักใครยังไง เพราะถ้าเค้าได้แต่งงานกับคนดีๆ คนๆนั้นเค้าคงจะดูแลลูกและเอาใจใส่ลูกชั้นเป็นอย่างดี เดี๋ยวสักวันนึงเค้าก้อรักกันเอง “

“ แต่แม่ไม่คิดเหรอครับว่า ถ้าอี้เค้าลืมคนที่เค้ารักไม่ได้ล่ะครับ แล้วอี้ยังต้องฝืนทนอยู่กับคนที่รักเค้า แต่เค้าไม่ได้รักนะเหรอ อย่างนี้มันจะมีความสุขกันยังไง ผมว่าท้ายที่สุดแล้ว ทั้งอี้และต้งก้อคงไม่มีความสุขหรอกครับ แม่ยอมที่จะเห็นลูกของแม่เจ็บปวดเหรอครับ แม่คิดดูให้ดีๆนะครับ “

“ จะอะไรก้อช่าง เมื่อลูกชั้นตัดสินใจแล้ว ชั้นก้อตามใจลูกชั้น แล้วชั้นขอถามหน่อยเหอะ คุณจะมาเดือดร้อนทำไม ว่าลูกของชั้นจะมีความสุขหรือไม่ ถ้าคุณจะมาบอกว่า ที่คุณมาวันนี้เพื่อความสุขของลูกชั้นล่ะก้อ ชั้นขอบอกเลยนะว่า มันเสียเวลาเปล่า ที่คุณจะมาบอกให้ชั้นไปบอกลูกว่า อย่าแต่งงานกับต้ง เพราะว่า  ยังไงๆ อี้เค้าก้อต้องแต่งงานกับต้งอยู่ดี คุณกลับไปได้แล้ว “

[Yurameki]

พี่ดิวมาต่อเร็วๆๆๆๆๆ ลุ้นๆๆๆๆๆๆ 


ผีบอร์ดฮะ... เพิ่งโผล่หัวมา 5555+

[CYPINUS]

ค้าง.......

ดิวพูดยังงัยพ่อแม่ของอี้ถึงยอมใจอ่อนนะ 

[win200]

 

พี่ดิวสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


มาต่อน้าค้าบ ค้างๆๆๆ


เปนกำลังใจให้ค้าบผม

 


 

[maew189870]

จะทำยังไงดีอ่ะ

คิด
คิด
คิด
คิด

เฮ้อออ                 

[ordkrub]

ดีใจที่กลับมาอ่านตอนใหม่ทัน
ขอบคุณความขยันของคุณอเลกซ์ ครับ
มาทุกวันนะครับ 

[Alexie333]

 
 
 
 


ไม่มาทุกวันได้ไงล่ะครับ

ผู้อ่านก้อน่ารักซะขนาดนี้

มาตามทุกวัน เม้นต์ทุกครั้งที่เรื่องลง

ต่อให้ผมยุ่งแค่ไหน ก้อพยายามหาเวลามาลงให้อ่านกันจนได้ล่ะครับ

ขอบคุณมากๆน่ะคร๊าบบบบบบบบบบบ

[win200]

^
^
^
จิ้มๆพี่อเล็กซ์
 

 
งั้นก็มาต่ออีกสิคับ

จะมารอเม้นๆ




มาเรวๆน้า เปนกำลังใจให้ค้าบ สู้ๆ



คืนนี้ฝันดีนร้า