หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[maew189870]

ชอบพี่ดิวมากขึ้นแล้วคับ
เชียร์พี่ดิวคนเดียว...อิอิ
พี่อี้ก็ใจอ่อนเร็วๆนะคับ.........................แมวน้อย

 

[subaru]

เป็นกำลังใจให้ดิว....

[a_tapha]

กว่าจะอ่านทัน



เกือบเดี้ยง



แต่ก็คุ้มมมมมมมมมมม



เชียร์ดิวคุงเหมือนกัน



 

[thaitanoi]

ตกลงแล้วมันจะลงเอยยังไงกันงงไปหมดแล้ว  เป็นกำลังใจให้เจ้าของเรื่องและคุณอเล็กซ์นะครับ

[win200]

 

ชอบพี่ดิวยิ่งขึ้น 


มาต่อน้าค้าบ

[CYPINUS]

มาต่อเร็วๆนะครับ 

[Alexie333]

 



อย่าเพิ่งงงไปเลยนะครับ อีกหน่อยก้อคงคลายข้อสงสัยแล้ว

แล้วหลังจากนี้ไปนะครับ ผมจะขอแจ้งว่า

อาจจะมี นายดิว มาเขียนความในใจของเค้าให้ฟังบ้าง เป็นครั้งคราวนะครับ

ผมกลัวทุกๆท่านจะสงสับ ผมเลยจะตั้งมาตรฐานตัวหนังสือไว้ว่า


-- ข้อความของผม Alexie333 เป็นตัวหนังสือสีม่วง

-- ส่วนข้อความของ นายดิว จะเป็นตัวหนังสือสีแดงนะครับ ( เราใช้ user อันเดียวกัน )


    หวังว่าคงไม่งงกันนะครับ
    ที่ผมยอมให้ นายดิวมาเขียนที่นี่ เพื่อสนองความพึงพอใจของหลายๆท่าน
   แต่ถ้าท่านไหน มีข้อเสนอแนะอยากให้ใครมาเขียนความในใจบ้าง ก้อแนะนะได้นะครับ
   ถ้าเค้าไม่ขัดข้อง และยินดีมาเขียน ผมก้อยินดีนำมาลงให้อ่านนะครับ

      ขอบคุณมากๆนะคร๊าบบบบบบ  ที่เป็นกำลังใจอย่างดีเสมอมา




---------------------------------------------------------------------------------------------------








 





      หลังจากที่ สุดที่รักของผม เค้าได้ประกาศเรื่องการแต่งงานของเค้ากับไอ้ต้ง ไปแล้ว ส่วนผมก้อทำตามข้อตกลงที่ทำไว้กับเค้าคือ ถ้าผมอยากให้เค้าให้อภัยผม ผมก้อต้องยอมแต่งงานกับหลิง ซึ่งผมเองก้อได้ประกาศการแต่งงานไปแล้วเช่นกัน แล้วผมยังทำเซอร์ไพรส์ทุกคนด้วยการที่บอกว่า การแต่งงานของผมกับหลิงครั้งนี้ มันเกิดขึ้นเพราะว่า อี้เค้าต้องการให้มันเป็นอย่างนี้ และผมก้อไม่ได้เต็มใจเลยแม้แต่นิดเดียว ที่ผมยอมทำลงไป ก้อเพราะว่าอี้เท่านั้น เล่นเอาทุกคนตกใจไปเลยเหมือนกัน ผมสังเกตอาการของทุกคนได้ และ ผมก้อแอบสังเกตอาการของอี้เค้าด้วยเช่นกัน แม้ว่าเค้าจะพยายามเก็บมันไว้ลึกแค่ไหน ผมก้อสัมผัสมันได้อยู่ดี

    และการที่ผมพูดอย่างนั้น มันก้อทำให้อาสุชาติโกรธมาก มันเหมือนกับว่า การผมทำอย่างนี้ มันเป็นการไม่ให้เกียรติลูกสาวเค้า แต่จะให้ผมทำยังไงได้ ในเมื่อลูกสาวเค้าทำทุกอย่างมา เพื่อให้ได้ผมมาไม่ใช่เหรอ แล้วเค้าจะมาอะไรนักหนา และดูท่าทางหลิงเค้าจะโอเคด้วย แต่ผมก้อไม่สนใจหรอกว่าเค้าจะรู้สึกยังไงกัน ผมได้ทำตามที่รักของผมต้องการก้อพอแล้ว แม้ว่ามันจะทรมานแค่ไหนก้อตาม ขอแค่เค้าให้อภัยผม ผมก้อโอเคแล้ว

   แต่ชีวิตของผมหลังจากนั้นสิ มันช่างไร้ชีวิตชีวาเสียยิ่งกว่าอะไร ความสุขมันเป็นยังไง ผมแทบจะไม่รู้จักคำนี้ไปแล้วมั้ง ทุกนาที ที่ผ่านไปอย่างช้าๆ และช่างทรมานนัก เมื่อไหร่น่ะ ที่ความทรมานนี้ มันจะสิ้นสุดเสียที ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะทนได้นานแค่ไหน แล้วหลังจากที่ประกาศแต่งงานไปแล้ว และผมกลับมาบ้าน ผมก้อเก็บตัวเงียบอยู่คนเดียวในห้อง ไม่พูดไม่จากับใคร ไม่ออกมากินข้าวกินปลา จนแม่ต้องให้คนมาตามหลายที แต่ผมก้อไม่ยอมออกไป ผมมัวแต่นั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ว่า มันมาจากการกระทำโง่ๆของผมที่ได้ทำกับเค้าไป เพราะความหูเบา และไม่มั่นใจในคนรักของตนเอง ทำให้เกิดเรื่องร้ายๆขึ้น

   แล้วสิ่งที่อี้ทำกับผม ถึงแม้ว่ามันจะเลวร้าย และทำลายความรู้สึกผมมากแค่ไหน แต่ผมก้อไม่เคยโทษอี้เลย คิดสภาพตอนที่เค้าโดนผมกระทำครั้งนั้น มันก้อหนักหนาสาหัสพอดูอยู่นะครับ เฮ้ออออ ไอ้ดิวเอ๋ย ทำไมเพิ่งมาสำนึกเอาตอนที่สายไปอย่างนี้นะ แล้วดูท่าทาง คงไม่มีทางไหนที่จะทำให้ความรู้สึกของอี้ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรอก อี้เค้าคงเกลียดผมไปแล้ว แต่อย่างน้อยๆ เค้าก้อยอมอภัยให้ผมแล้วไง เมื่อตอนที่ผมยอมทำตามข้อตกลงกับเค้า มันก้อยังดีว่ะ หวังว่าอี้คงจะรู้สึกดีกับผมขึ้นมาบ้าง ที่ผมยอมทำอย่างนั้นไป

   ในแต่ละวัน หลังจากวันนั้น ผมก้อเอาทุกนาทีของชีวิตผม มุ่งไปที่การทำงานอย่างเดียว เพราะมันเป็นทางเดียวที่จะเบี่ยงเบนความรู้สึกแย่ๆของผมไปได้ ผมเองก้อไม่รู้ว่าทำไมนะ ผมถึงได้รู้สึกแย่ขนาดนี้ ที่ได้รู้ว่าตัวเองจะต้องแต่งงานกับหลิง ทั้งๆที่ช่วงนึง ตอนที่เราคบกัน ผมก้อเคยชอบเธออยู่นะ แต่ทำไมตอนนี้ ผมถึงไม่รู้สึกอย่างนั้นกับหลิงเลย อาจจะเพราะว่า ตอนนี้ ในใจของผมมีแต่อี้เท่านั้น มันเลยเป็นการยาก ที่ผมจะทำใจยอมรับได้ ถ้าต้องได้ไปแต่งงานกับคนอื่น ที่ผมไม่ได้รัก

    การกระทำ ที่ทรมานตัวเองอย่างแสนสาหัสอย่างนี้ มันแลกมากับการที่อี้จะ คนที่ผมรักสุดหัวใจ เค้าบอกว่าจะให้อภัยผม แต่ทำไมนะ ทุกอย่างที่ผมะพยายามโทรหาเค้า เค้าไม่ยอมรับสายผมเลย ผมพยายามส่งข้อความ ส่งอีเมลล์ไปทักทายเค้า เค้าก้อไม่เคยตอบมาเลย นี่เหรอ ที่เค้าเรียกว่าอภัย ????? ผมว่ามันห่างไกลคำๆนั้นมาก

   ที่ผมพยายามติดต่ออี้เค้า ก้อแค่ เผื่อมันจะมีวิธีไหนบ้าง ที่จะเรียกความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน ให้กลับมา ไม่มากก้อน้อย แต่นี่อี้ปิดทางผมทุกทางเลย แม้กระทั่ง ผมพยายามจะไปหาเค้าที่ร้านอาหาร เค้าก้อจะเลี่ยงที่จะเจอผม ผิดกับไอ้ต้ง หลังจากวันนั้น มันก้อคุยดีกับผมเหมือนเดิม แต่ก้อไม่เหมือนเดิมซะทีเดียว ในแววตามันยังดูหวาดระแวงผม แต่มันก้อไม่แสดงออกมาก ผมก้อพยายามแสดงความจริงใจให้มันเห็น ว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับอี้แล้ว ( แม้ว่ามันจะไม่จริงเลยก้อตาม )

   ทุกครั้งที่ผมไปหาอี้ที่ร้าน ( ทุกครั้งผมจะหาเรื่องไปที่ร้านของอี้บ่อยๆ อ้างโน้น อ้างนี้ไปเรื่อย ) ผมแทบไม่เคยได้คุยกับเค้าเลย อี้มักจะบอกว่ายุ่ง จนไม่มีเวลามาคุยกับผม ส่วนมากก้อจะเป็นแม่ของอี้ ไม่ก้อ อ้อที่ออกมาคุยด้วย บางทีก้อเป็นไอ้ต้งบ้างเป็นบางครั้ง และทุกครั้งที่ไอ้ต้งมันมาคุยกับผม มันก้อมักจะพูดถึงเรื่องงานแต่งงานของมันกับอี้ มันถามผมว่า จะให้งานออกมาในรูปแบบไหนดี ผมเองก้อต้องฝืนทนฟังที่มันพูดไป ทั้งๆที่ในใจนั้นเจ็บเหลือเกิน ใครจะไปทนฟังเรื่องที่เมียของตัวเอง จะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ล่ะ ผมไม่ใช่นักบุญขนาดนั้น แต่ยังไงๆ ผมก้อต้องเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ เดี๋ยวไอ้ต้งมันจะไม่ไว้ใจเอา พาลจะไม่ให้ผมเข้าใกล้อี้อีก ผมคงขาดใจตายแน่ๆ

    แล้วช่วงหลังๆมานี้ ทุกครั้งที่ผมได้คุยกับไอ้ต้ง เวลาที่ผมหาข้ออ้างแวะไปหาอี้ที่ร้านแล้ว หรืออาจจะเป็นการเจอกันข้างนอก มันก้อเริ่มจะถามผมเรื่อง การแต่งงานของผมกับหลิงบ่อยขึ้นๆทุกครั้ง ผมเองจะว่าไปก้อ แทบไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย พอมาคิดถึงทีไร ก้อเจ็บปวดใจขึ้นมาทุกที เลยตอบไอ้ต้งไปว่า เรื่องแต่งงาน ผมให้ทางผู้ใหญ่เค้าจัดการกันเอาเอง ช่วงนี้ผมงานยุ่ง เลยไม่ค่อยได้มีเวลาไปทำตรงนั้น

    จะว่าไปแล้ว เรื่องงานแต่งงานของผมกับหลิงนี่ ผมแทบจำไม่ให้ความสำคัญกับมันเลย ผมจำได้ว่า หลายครั้งเหมือนกันที่บ้านของหลิงเค้าเข้ามาคุยกับผมที่บ้าน เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ผมก้อจะบ่ายเบี่ยงตลอด อ้างว่างานยุ่งตลอด และโยนให้แม่กับพ่อผมจัดการ

   จนอยู่มาวันนึง ที่ทางบ้านหลิงมาหาผมที่บ้านอีก เพื่อคุยเรื่องนี้ แต่ผมก้อบอกว่า ผมต้องเคลียร์งานไม่สามารถที่จะคุยได้ ผมเลยบอกให้แม่ผมคุยแทน แล้วจู่ๆก้อมีคนมาเคาะผมที่ห้อง เคาะนานมาก ตอนแรกผมก้อกะจะไม่เปิด แต่ถ้าไม่เปิดอีก คนๆนั้นคงจะไม่เลิกเคาะ ผมเลยต้องไปเปิดประตู ก้อเจอกับ......พ่อของผมนั่นเอง เค้าขอคุยกับผมหน่อย ตอนแรกผมก้อกะว่าจะปฏิเสธ แต่ผมกลับมาคิดว่า ถ้าผมหนีอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เรื่องคงไม่จบดีๆแล้ว แล้วอาจจะมีปัญหาตามมาทีหลัง ผมเลยยอมคุยกับท่าน โดยให้ท่านเข้ามาคุยกับผมในห้องของผม

“ ไอ้ดิว แกจะเลี่ยงต่อไปอย่างนี้ไม่ได้อีกแล้วนะ รู้ไหมว่าชั้นกับแม่แกต้องรับหน้าแทนมากี่ครั้งแล้ว จนถูกพวกนั้นมันต่อว่าหลายต่อหลายครั้ง แกต้องทำอะไรสักอย่างได้แล้วนะ “

“ ที่จริงผมก้อไม่ได้อยากแต่งอยู่แล้วนี่ แต่ที่ผมยอมแต่งก้อเพราอะไรพ่อก้อน่าจะรู้ดี และผมก้อคิดว่า พ่อก้อคงจะรู้สึกดีที่วันนี้มันมาถึงซะที วันที่พ่อจะแยกผมออกจากอี้ มันก้อสมใจแล้วนี่ครับ แล้วพ่อยังต้องการอะไรอีก “ ผมพูดไปอย่างหัวเสีย

“ ดิว เราจะไม่พูดถึงเรื่องที่มันผ่านไปแล้วนะ เพราะว่าชั้นรู้ว่า เรื่องนั้น ชั้นเป็นคนผิดเอง แต่เวลานี้เราต้องมาช่วยกันคิดว่าจะทำยังไงดี ให้เรื่องนี้มันผ่านพ้นไปได้ โดยที่แกเองต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง เพื่อความสุขของตัวแกเอง “

  ผมงงเล็กน้อย กับที่พ่อพูดกับผม มันคืออะไร ผมก้อบอกอยู่แล้วนี่ว่า ผมไม่ได้อยากแต่งกับหลิง แล้วผมจะมีความสุขได้ยังไง ผมไม่เข้าใจพ่อผมจริงๆ ว่าเค้าต้องการอะไร

“ พ่อหมายความว่าอะไร เพื่อความสุขของดิว แล้ว มัน มัน... “

“ ชั้นรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้ แกไม่ได้เต็มใจเลย แต่ในเมื่อแกรับปากเค้าไปแล้วว่าจะแต่งกับลูกสาวเค้า แกก้อต้องทำตามนั้น หรือถ้าแกคิดว่ามีวิธีไหนที่จะทำให้การแต่งงานครั้งนี้ มันไม่เกิดขึ้นโดยที่แกไม่ต้องเป็นคนผิดคำพูด แล้วฝั่งนั้นเค้าจะไม่ต่อว่าเรา อันนี้แกก้อกลับเอาไปคิดดูแล้วกัน แต่ตอนนี้ แกต้องลงไปกับชั้นก่อน ไปคุยกับพวกเค้า ไม่งั้นพวกเค้าไม่ยอมแน่ เข้าใจไหม “

[win200]

 

พี่ดิวสู้ๆๆๆ

ง้อพี่อี้ให้สำเร็จนร๊าาาาาาาา ผมเปนกำลังใจให้ เย่ๆๆ

มาต่อเยอะๆๆๆน้าคับ แต่ก็รอดูฝั่งพี่อี้เหมือนกานน รอ 2 ฝั่งเลย งุงิ






มาต่อนร๊าาาาา

 

[subaru]

คุณพ่อดิวน่ารักมาก ๆ เอาใจช่วยดิวจ้าสู้ๆ 

[jokirito]

 

[CYPINUS]

แล้วดิวจะจัดการยังงัย กับครอบครัวของหลิงหลิงละ  

ครอบครัวนั้นก็แรงงงงงงงงงส์  อยากได้ลูกเขยเร็วๆ

ดิวสู้ๆ เพื่อความรักของดิวกับอี้    

[woradach]

เฮ้อ ได้แต่สงสารทุกๆฝ่าย เล่นกับความรู้สึกนี่ไม่สนุกเลย เฮ้อ อีกรอบ มารอฟงัวิธีกำจัด เอ๊ยวิธีแก้ปัญหาของเฮียดิวต่อละกานครับ ขอบคุณครับที่มาแฉ อุ่ย มาแจกแจง 

[maew189870]

พี่ดิวเป็นคนฉลาด
น่าจะมีแผนดีๆแล้วคับ....อิอิ
ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดีนะคับพี่ดิว

ยังรักพี่ดิวและพี่อี้อยู่นะคับ


ชอบ
ชอบ
ชอบ

 

[Alexie333]

 




ขอแจ้งนิดนึงนะครับว่า


การที่ผมเอาข้อความของนายดิวมาลงเนี่ยะ


มันไม่ใช่ว่าผมเฉลยตอนจบ หรือว่าอะไรหรอกนะครับ


เพีงแค่นายดิว เค้าอยากออกมาบอกความรู้สึกของเค้าบ้าง


ต้ง หรือ คนอื่นๆ เค้าก้ออยากจะมาพูดเหมือนกัน แต่ด้วยติดอะไรหลายๆอย่าง


หรือว่า บางคนเค้าก้อไม่อยากจะออกมาเผยความรู้สึกของตัวเอง


อย่าเข้าใจอะไรไปผิดๆน่ะครับ ในเมื่อนิยายยังไม่จบ ผมก้อจะไม่ สปอยอะไรทั้งนั้น

[railay]

 

[CYPINUS]

อยากฟังความรู้สึกของต้งบ้าง 

ต้งว่างเมื่อไหร่มาเผยความในใจบ้างนะครับ

รอตอนต่อไป 

อี้อยู่ในกำมือของดิวแล้ว จะเป็นยังงัยบ้าง? 

  

[win200]

อยากฟัง

อยากฟัง

อยากฟัง

อ๊ากก อยากฟ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง








มาต่อเรวๆน้าคับพี่อเล็กซ์ พีดิว พี่อี้ ....

 


 

 

[anawas]

ดิวจะแก้ปัญหานี้อย่างไรหว่า

[Alexie333]

ขอมาลงตอนของผมบ้างนะครับ

ปล่อยให้คนบางคน พูดมามากพอแล้ว

เด๋วจะได้ใจแฟนๆไปคนเดียว

เชิญอ่านได้เลยครับ อิอิ


-----------------------------------------------------------------



 





“ อ๋ออออ ใช่สิ ใช่เลย ชั้นวางแผนมาพักใหญ่ๆแล้วล่ะ ว่าจะทำยังไงน๊า ถึงจะเอาตัวเธอมาได้ ชั้นเฝ้าคิดอยู่นานเลยล่ะ ก้อเลยมาลงตัวที่แผนนี้ เธอนี่ ยังเหมือนเดิมเลยนะ ยังเชื่อใจคนง่ายเหมือนเดิม จนทำให้ตัวเองต้องเดือดร้อนครั้งแล้ว ครั้งเล่า แต่ก้อยังดีหน่อยนึง ที่เธอยังมีระแวดระวังตัวบ้าง จนทำให้แผนชั้นเกือบจะเสียไปซะแล้ว แต่ดีที่ชั้นยังมีแผนสำรองไว้ ไม่งั้นชั้นคงจะทำมันไม่สำเร็จแน่ๆ “

“ นี่แก แกทำอย่างนี้ทำไม ทำไมแกต้องวางแผนทำขนาดนี้ด้วย แกต้องการอะไรกันแน่ “

“ ก่อนอื่นนะ ชั้นอยากจะบอกก่อนว่า ชั้นไม่อยากจะทำอย่างนี้หรอกนะ แต่เธอเป็นคนบังคับชั้นให้ทำอย่างนี้เอง มันก้อช่วยไม่ได้ อี้ ชั้นพยายามที่จะทำทุกอย่างแล้ว เพื่อที่จะให้ทุกอย่างมันดีขึ้น แต่เธอ เธอเป็นคนเลือกให้มันเป็นอย่างนี้เอง ฉะนั้น อย่ามาพูดอะไรซะให้มากเลยอี้ รับๆกรรม ที่ตัวเองก่อไว้จะดีที่สุดแล้ว “

“ ไอ้ดิว แกอย่าคิดว่าแกจะรอด ยังไง ต้งก้อต้องตามหาชั้นอยู่แล้ว ต้งเค้าไม่ปล่อยให้ชั้นหายไปนานๆอย่างนี้หรอก “

“ อืม จริงสินะ แฟนของเธอ คงจะต้องตามหาเธอแน่นอน ในกรณีที่เธออยู่ๆก้อหายไป แต่นี่ เธอไม่ได้หายไปเฉยๆนะ แต่เผอิญว่าเธอ มีธุระสำคัญที่จะต้องไปงานศพญาติแทนพ่อและแม่ของเธอ ที่ต่างจังหวัดอย่างกระทันหัน แล้วยังไปกับพี่ชายของเธอด้วย แล้วอย่างนี้ ชั้นอยากจะรู้นักว่า ไอ้ต้งมันยังจะตามหาเธออีกไหม “

   ผมอึ้งไปกับที่มันพูดอยู่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกกันแน่

“ นี่แก กล้าทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอ แต่ยังไงๆ ต้งก้อไม่มีวันเชื่อหรอก “

“ ไม่เชื่อได้ยังไง ทั้งพ่อและแม่เธอ ก้อเต็มใจซะขนาดนั้น แถมพี่เอฟนะ ยังลงทุนเอาชื่อตัวเองการันตีด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ อี้ครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ คนอย่างดิว ถ้าจะทำอะไรแล้ว ต้องรอบคอบ รัดกุม และจะไม่มีใครจับได้หรอก “

“ แก แกทำอย่างนี้ทำไม ไหนแกบอกว่า แกยัง ยัง ยังรักชั้นอยู่ไง แล้วแกรู้ไหมว่า การที่แกทำอย่างนี้อ่ะ มันจะยิ่งทำให้ชั้นเกลียดแกมากขึ้น แล้วแกก้อจะไม่ได้รับการอภัยจากชั้นอีกเลย ไอ้ดิว “ ผมพูดออกไปอย่างเหลืออด ใช่สิครับ มันเคยบอกผมว่า มันยังรักผมอยู่ และจะไม่ยอมเลิกรักผม แต่การกระทำของมันในตอนนี้ มันช่างแตกต่างจากคำพูดนั้นมากนัก

“ ต่อให้ดิวทำดีกับอี้ หรือว่ายอมอี้สักแค่ไหน อี้ก้อไม่มีวันให้อภัยดิวง่ายๆหรอก ขนาดว่าดิวยอมตกลงที่จะแต่งงานกับหลิงแล้วนะ อี้ยังไม่อยากจะพบ จะคุย หรืออยากจจะเจอหน้าดิวเลย แล้วอย่างนี้จะให้ดิวทำดีกับอี้เพื่ออะไร อี้รนหาที่เองทั้งนั้น ในเมื่อคุยกันดีๆ หรือว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเก่าไม่ได้ มันก้อต้องใช้วิธีนี้แหละอี้ ดิวว่ามันได้ผลดีออก “

“ ไอ้ดิว ถ้าแกไม่ปล่อยชั้น ชั้นจะเกลียดแกไปจนตลอดชีวิตของชั้น และอย่าหวังว่าชาตินี้ชั้นจะอภัยให้ ไอ้เลว “ ผมด่ามันไปอีก แต่มันกลับไม่สะทกสะท้าน เดินเข้ามาใกล้ผม แล้วเอามือเชยคางผมขึ้น ผมเลยสะบัดหน้าหนีมัน

“ ตอนนี้ดิวไม่สนหรอกว่าอี้จะอภัยให้ดิวหรือไม่ เพราะยังไงๆ มันก้อไม่ต่างอะไรกันอยู่แล้ว ดิวว่า เราได้เวลาแล้วล่ะ เราไปกันเลยดีกว่า นะครับที่รัก เดี๋ยวจะไม่ทันเรือ” ไอ้ดิวพูดน้ำเสียงเรียบๆ

“ เรือ เรืออะไร แล้ว แล้วแกจะพาชั้นไปไหน “ ผมพูดอย่างตื่นๆ หลังจากที่ได้ยินมันพูดถึง เรือ ?????

“ ก้อ จะไปในที่ๆมีเราสองคนไงครับ เราจะได้มีเวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกันนานๆไง อี้ไม่ชอบเหรอ “

“ ไม่ ชั้นไม่ไปไหนทั้งนั้น ชั้นจะกลับบ้านไปหาต้ง ชั้นจะกลับไปงานวันเกิดแฟนชั้น ไอ้ดิว แกปล่อยชั้นไปเดี๋ยวนี้นะ “

“ เรื่องอะไรจะปล่อยอี้ไปง่ายๆอย่างนี้ล่ะ รู้ไหมว่ากว่าจะพาอี้มาที่นี่ได้นี่ ดิวต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ดิวต้องวางแผนมานานเท่าไหร่ก่อนที่ดิวจะพาตัวอี้มาได้ ฉะนั้นอี้เลิกคิดเรื่องที่ดิวจะปล่อยอี้ไปได้เลย มันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ๆ “

“ แก ไอ้เลว ปล่อยชั้นนะ ปล่อยช้านนนนนนนนนนน  “

    ผมยังคงโหวกเหวกโวยวายอยู่อย่างนั้น แต่ไอ้ดิวมันก้อทำเป็นไม่สนใจ เดินเปิดประตูออกไปจากห้อง แล้วทิ้งผมไว้ที่ห้องคนเดียว มันน่าเจ็บใจนัก ที่ต้องมาโดนมันจับไว้อย่างนี้ แล้วนี่มันจะพาผมไปไหนอ่ะ ผมไม่อยากไปไหนกับมันทั้งนั้น ผมอยากจะกลับบ้าน ไปหาพ่อแม่ผม กลับไปหาต้ง เพราะว่าวันนี้เป็นงานวันเกิดของต้ง ผมซื้อของขวัญไว้ให้ต้งเรียบร้อยแล้ว ต้งคงต้องรอผม และต้องออกตามหาผมแน่นอน ถ้ารู้ว่าผมหายไป แต่ไอ้เชี่ยะดิวนั่น มันบอกว่า มันได้เตี๊ยมกับที่บ้านผมไว้เรียบร้อยแล้ว มันคงให้ทางบ้านผมช่วยจัดฉากอะไรซักอย่างแน่ๆ แล้วมันไปพูดเอาอีท่าไหน ทางบ้านผมถึงได้ยอมทำตามมันขนาดนั้น น่าเจ็บใจนักเชียว
 

[win200]

 

โอ๊ยยย ดิวทำไปได้อาาา แผนนี่ก็แนบเนียน ค่อดๆ


อิจฉาอี้ เอ้ย สงสานอี้จางง



 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก




ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอย่างแรงงงง



มาตอเรยนร๊าาาาาาาาาาาาาาา




ต่อๆๆๆๆๆๆ เอาเยอะๆๆๆด้วย



มาต่่อนร๊าาาาาาาาาาาา





ปล.แล้วต้งจาอยู่ยังไงอ่า คนดีที่ถูกลืมมม 

[CYPINUS]

ดิวเจ้าแผนการจริงๆ น่าจะฉลาดอย่างนี้ตั้งแต่แรก จะได้ไม่เกิดเรื่องร้ายๆขึ้น 

อี้น่าก็สงสารงานนี้คงไม่รอด   

ส่วนต้งน่าสงสารที่สุด ความหวังที่มีกำลังจะพังทลาย 

 

[subaru]

สุดยอด...ทึ่งกับดิวสุด ๆ ความรักนี่ทำให้คนเราทำได้ทุกอย่างจริง ๆ เชียร์ดิวสุดฤทธิ์ 

[jokirito]

   ดิวจะเอาอี้ไปลอยทะเลแล้วมั้ง   

[LoFT]

พาหนีเลย


เด็ดจิงๆ

 

[seviophy]

 o13แน่โว๊ย

[Alexie333]

เอาเข้าปายยยย แต่ละคน เถื่อนๆกันทั้งนั้น อิอิ

[mini]

ุ^

^

^

^

จิ้มๆๆๆๆๆถี่ 


แล้วหนีไปรออ่านต่อปาย....อิอิ 

[sinelent]

  
มาต่อด่วนเลย

อยากอ่านคับอยากอ่าน

[win200]

ต่อด่วน

ต่อด่วน

ต่อด่วน

ต่อด่วน

 

[kittyfun]

เอาแล้วสิ

มาลุ้นให้อี้ใจอ่อนกับดิว

เปิดอกพูดคุยกันดีๆ จะได้หาข้อสรุปของปัญหาทั้งหมด

ถ้ามัวแต่มีทิฐิเรื่องมันก็ยิ่งแย่ลงไปทุกทีแล้วนะ