หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

ตกลงจะไม่จบใช่ไหมเนี่ยะ


งอนจริงๆน่ะครับ

[CYPINUS]

อ่านแฮร์รี่จบรึยังครับ มาต่อเร็วๆนะครับ คิดถึงๆนะ

[||WiTHOuT_YoU||]

ปาล์มรู้แต่ไม่บอก เด๊วพี่อเล็กซ์งอนอีกเหอะ

ใครบอกแฮร์รี่มีลูกสองคน สามคนมั้งเหอะ

ชายสอง หญิง1 ข้อมูลผิดแล้วๆ หุหุ

 

[broke-back]

 

ป๋มจบแล้ว
.
.
.
.
แต่ คุง MoSHI  ยังไม่จบ เหอเหอ 

ฮ่าฮ่า 5555+++++ 


ดีกันนะ....เรามาดีกันนะ คุง อเล๊กซี่  รักกันน๊าาาาาา

[Loidelohm]

แฮร์รี่ไม่ได้เป็นเกย์เหรอ เราอยากให้เป็นอ่ะ

                

[Alexie333]

 






   แกล้งผมกันเข้าไปน่ะครับ


ถึงคราวผมบ้างจะมาว่าไม่ได้น่ะ



เด๋วจะเล่าตอนจบให้ฟังซะเลย



เอาป่าววววววววววววววววว   

[Alexie333]

 



   วันนั้นทั้งวัน ผมก้อทำงานด้วยความลำบากใจนัก บ้างก้อเพราะว่า เวลาผมมองหน้าต้งทีไร ต้งก้อจะทำหน้าเศร้าๆเสมอ แม้ว่าเค้าจะพยายามฝืนแล้วก้อตาม ผมก้อเลยอดรู้สึกแย่ๆไม่ได้ และอีกความรู้สึกนึงก้อคือ เหมือนพี่กรณ์จะหงุดหงิดขึ้น หละงจากที่ได้คุยกับผมเมื่อกี้นี้ ดูเหมือนเค้าจะฉุนเฉียวง่ายกว่าปกติ แถมยังดุว่าผมทำงานไม่เต็มที่ มัวแต่ใจลอยไปที่อื่นบ้าง ไม่มีสมาธิบ้าง ทำให้การถ่ายงานล่าช้าไป ผมเองก้อคิดว่าผมพยายามทำเต็มที่แล้วน่ะครับ แต่พี่กรณ์ก้อยังว่า ผมยังทำดีไม่พอ กว่าจะเสร็จงานได้ ก้อเล่นปาเข้าไปเกือบๆเที่ยงคืน ของเวลาท้องถิ่น เล่นเอาเหนื่อยไปตามๆกัน

   หลังจากวันนั้น เราก้อถ่ายงานอยู่ต่ออีก 2-3 วัน  งานถึงจะเสร็จเรียบร้อยดี แต่กว่าจะเสร็จได้ ผมนี่แทบตายเลยครับ เพราะว่าตลอดเวลาที่ผมทำงานนี่ ผมต้องอดทนต่ออารมณ์ของพี่กรณ์ มากถึงมากที่สุด ช่วงนี้ดูเค้าอารมณ์จะฉุนเฉียวเป็นพิเศษ ไม่ใช่แค่เฉพาะผม แต่หลายๆคนก้อโดนเหมือนกัน แต่แล้วงานก้ออกมาดีอย่างที่ลูกค้าหวังไว้ ดูคุณเควินจะพอใจมากๆ แม้ว่าบรรยากาศในการทำงานจะไม่ค่อยดีนัก ผมก้อแอบได้ยินพนักงานคนอื่นๆบ่นอยู่ว่า ไม่เคยเห็นพี่กรณ์จะเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย ต่างก้อพากันวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนานา ส่วนผมเองก้อไม่แน่ใจว่าที่พี่กรณ์เป็นอย่างนี้ เพราะผมหรือเปล่า ???

    หลังจากนั้นมา ผมก้อดำเนินชีวิตของผมไปเรื่อยๆ ส่วนผมกับพี่กรณ์หลังจากนั้น ก้อไม่ค่อยได้คุยกันนัก เวลาอยู่ที่ทำงานก้อแทบจะไม่ได้เจอกันเลย เพราะว่าต่างคนต่างยุ่ง เลยทำให้ไม่ได้คุยกัน ส่วนผมกับต้งก้อยังเหมือนเดิม ทำงานร่วมกันตามปกติ แม้ว่าต้งจะพยายามทำตัวให้ปกติแค่ไหน ผมก้อแอบเห็นสีหน้าเศร้าๆของต้งอยู่เสมอ มันก้อทำให้ผมรู้สึกแย่บ้าง แต่ผมก้อพยายามไม่คิดอะไรมาก

   ส่วนเรื่องของดิวกับผม ก้อดำเนินไปแบบช้าๆ เพราะว่าเราทั้งสองต่างก้อทำงานยุ่งกันทั้งคู่ ช่วงนี้ดูท่าดิวจะไปต่างประเทศบ่อยๆ เลยไม่ค่อยมีโอกาสมาเจอผมนัก เวลาจะโทรหากัน ก้อแทบจะไม่มี แต่อยู่มาวันนึง ดิวก้อนัดผมไปทานข้าวเย็นกัน เพราะว่า อาทิตย์หน้า ดิวจะต้องไปเมืองนอกนานเป็นเดือนๆ ทำให้อาจจะไม่มีเวลาได้คุยหรือได้เจอกันนัก ดิวเลยอยากเจอผมก่อนจะบินไปทำงาน

   ซึ่งผมก้อเลือกร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยาร้านนึง ที่เพื่อนผมแนะนำมา เป็นร้านที่บรรยากาศดีทีเดียว และไม่ค่อยมีลูกค้าแน่นร้านนัก เป็นการดีเหมือนกัน จะได้ดูเป็นส่วนตัวหน่อย และผมก้อเลือกที่นั่งติดรั้วริมแม่น้ำ ให้เห็นวิวแม่น้ำเต็มๆตา ผมนัดดิวไว้ประมาณ ทุ่มนึง แต่ผมมาก่อนเวลาเล็กน้อย และเมื่อถึงเวลา ดิวก้อมาที่ร้านนั้น วันนี้ดิวแต่งตัวน่ารักมาก ใส่กางเกงขาเดฟสีขาว เสื้อลายสกรีนสีน้ำเวินเท่ห์ๆ รองเท้าผ้าใบสีขาวดูเข้ากัน ผิดกับผมที่ใส่เสื้อยืดสีขาว ธรรมดา และกางเกงสแล็คทั่วๆไป เพราะว่าผมเพิ่งไปเสนองานลูกค้ามาเลยไม่ได้แต่งตัวมากมาย และเมื่อดิวเห็นผมก้อเดินยิ้มแป้นมาแต่ไกลเลย

“ รอดิวนานไหมครับที่รัก ขอโทษทีน่ะ พอดีรถมันติดตรงที่จะลงจากทางด่วนอ่ะ เลยทำให้ช้านิดหน่อย สุดท้ายตอนแรกดิวกะว่าจะมารออี้ซะหน่อย ก้อกลับกลายเป็นว่า อี้ต้องมารอดิวซะเอง ดิวนี่ไม่ไหวเลยเนอะ “ ดิวพูดกับผมเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ

“ ไม่เป็นไรหรอก อี้ก้อมาถึงก่อนหน้าดิวไม่กี่นาทีเอง ไม่ต้องคิดมาก “

“ อูยยยยย ก้อดิวอยากเป็นแฟนที่ดีนี่นา อยากมารอแฟนบ้าง นี่กะว่าจะเซอไพรส์อี้ซะหน่อย เลยอดเลย เฮ้อออออ “ ดิวทำท่าถอนหายใจยาวๆ ผมล่ะขำกับท่าทางที่เหมือนเด็กๆของเค้านัก

“ ใคร ใครเป็นแฟนดิว มั่วอีกล่ะ “ ผมแกล้งแหวใส่ดิว จนยืนเหวออยู่ตรงนั้น

“ อ้าวววววว เราไม่ใช่แฟนกันเหรอ ว๊าๆๆๆ แย่จังเลย ดิวนี่มั่วนิ่มประจำเลยอ่า “ ดิวทำหน้าหงอๆ ผมเห็นแล้วขำนัก

“ ฮ่าๆๆๆ เอ้า นั่งก่อนๆ จะยืนอยู่อีกนานไหมเนี่ยะ แล้วที่ดิวบอกว่ามีเซอร์ไพรส์อ่ะ เซอร์ไพรส์อะไรเหรอ บอกอี้ได้ป่าว “ ผมถามกลับไป เมื่อตอนที่ดิวนั่งลงแล้ว

“ ไม่เอาอ่ะ บอกตอนนี้ก้อไม่เซอร์ไพรส์สิ ไม่เอาๆๆๆ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ตอนนี้ดิวหิวมาก จนจะกินอี้ได้ทั้งตัวอยู่แล้ว สั่งอาหารก่อนดีกว่า “

ดิวทำเฉไฉสั่งอาหารกับพนักงานไป ผมเองก้อรู้ว่าเค้าอยากจะให้ผมคาดคั้นเค้า แต่ผิดคาด ผมอยากจะแกล้งเค้า ที่ชอบวางท่านัก เลยทำเฉยๆเหมือนไม่อยากรู้นัก และสั่งอาหารไป ดิวเองก้อพยายามเหลียวมองหน้าผมบ่อยๆ เหมือนจะจับสังเกต แต่ผมก้อทำเหมือนกับไม่มีอารมณ์ใดๆทั้งนั้น จนเหมือนดิวจะรู้สึกอึดอัดเอง เลยถามผมขึ้นอีก เมื่อพนักงานนำอาหารมาเสริฟ และผมก้อเริ่มลงมือทานอาหารไปแบบไม่สนใจดิวเท่าไหร่

“ นี่อี้ไม่อยากรู้จริงๆเหรอ ว่าดิวมีเซอร์ไพรส์ อะไรอ่ะ “ ดิวถามผมเสียงอ่อยๆ

“ ไม่อ่ะ ไม่อยากรู้แล้ว ไว้ดิวอยากจะบอก ค่อยบอกอี้เองแล้วกัน “ ผมยังแกล้งทำเป็นไม่สนใจ แล้วทานอาหารของผมไป

[jokirito]

    เย้  มาต่อแล้ววววววว  จุดพุฉลองซะหน่อยยยย

ดิวกลับมามีบทบาทแว้วววว คิดถึงจะแย่  จะมาก่อเรื่องอะไรอีกมั้ยน้อ

ตอนจบบอกมาเลยก็ได้นะ ผมคนใจร้อน ชอบรู้ตอนจบก่อนน่ะ 

ถ้าตอนจบถูกใจจะอ่านต่อ แต่ถ้าไม่ถูกใจ จะเลิกอ่าน

ลองคิดดูนะครับว่าจะบอกรึไม่บอกดีกว่ากัน

[broke-back]

แค่ดิว...มาปรากฏตัว
ก็เริ่มจะมีเรื่องสนุกๆขึ้นมาอีกแล้ว

ดิวจะขออี้...แต่งงานที่ร้านอาหารนี่เลยเหรอ
ลุ้นอยากให้ยังงี้จริงๆๆๆๆๆ
 

  ขอบคุณครับ +1 ให้คุณอเล็กซี่ หายงอนป๋มแล้ว ช่ายม๊ายยยย 

[Alexie333]

 



ถึง จ็อค

   อยากรู้ตอนจบใช่ไหม ได้ จัดไป
   ผมได้ PM ไปบอกแล้ว
  เชิญอ่านได้ตามสบาย พออ่านจบแล้ว
  จะไม่อ่านต่อก้อสุดแล้วแต่น่ะครับ



ถึง โบร๊คแบ๊ค

  ยังไม่หายงอนครับ

  แต่รอโอกาสเอาคืนเจ๋งๆอยู่

  รอหน่อยน่ะครับ

[andy_kwan]

 
จิ้มคนแต่งจ๊ะ อิอิ

[jokirito]

 

[anawas]

55...คุณอเล็กซ์วีนซะแล้ว

[broke-back]

คุณอเล็กซี่.....คร้าบ
ทำตามนี้นะครับ

คุณอเล็กซี่....ยกนิ้วก้อยข้างซ้าย
ป๋ม............ยกนิ้วก้อยข้างขวา

แล้ว...........เราก็เอามาเกี่ยวกันไว้
มันก็จะเป็นยังงี้ ----> 

เห็นม่ะ.....เราเกี่ยวก้อยกันด้วย
ดีกันแล้วนะ อิอิ
 

[Alexie333]

 




“ นี่อี้ไม่อยากรู้จริงๆเหรอ ว่าดิวมีเซอร์ไพรส์ อะไรอ่ะ “ ดิวถามผมเสียงอ่อยๆ

“ ไม่อ่ะ ไม่อยากรู้แล้ว ไว้ดิวอยากจะบอก ค่อยบอกอี้เองแล้วกัน “ ผมยังแกล้งทำเป็นไม่สนใจ แล้วทานอาหารของผมไป

“ โอเคๆๆ ดิวยอมแพ้แล้ว อี้นี่น๊า ชอบแกล้งดิวประจำเลย จะยอมกันหน่อยก้อมได้ “ ดิวพูดแบบงอนๆเหมือนเด็กๆ เห็นแล้วขำชะมัด

“ อ้าวววว ก้อเล่นตัวเองนี่นา ฮ่าๆๆ แล้วตกลงมันคืออะไรล่ะครับ บอกอี้หน่อยเดะ อี้อยากรู้ “ ผมเริ่มกลับมาสู้โหมดปกติแล้ว จนตอนนี้ดิวยิ้มออกแล้ว ที่ผมยอมถามเค้าอีกที

“ ก้อคืออย่างนี้ ช่วงนี้ดิวต้องไปต่างประเทศบ่อยๆน่ะครับ อย่างที่อี้รู้และอาทิตย์หน้านี้ ดิวต้องไปแถวๆยุโรปเดือนกว่าเลยน่ะครับ “

“ แล้วมันเซอร์ไพรส์ตรงไหนอ่า อี้ล่ะงง “

“ อ้าวๆๆ ฟังให้จบก่อนสิครับคุณ  คืออย่างนี้ ถึงแม้ว่าดิวจะอยู่ที่นั่นเป็นระยะเวลานานๆน่ะ แต่ช่วงกลางๆเดือนหน้าอ่ะ ดิวมีเวลาว่างอาทิตย์นึง ดิวเลยกะว่า เอ่ออออ จะชวนอี้ไปเที่ยวที่ยุโรปกับดิวหน่อย เราไม่เคยได้ไปไหนกันสองต่อสองกันจริงๆเลยสักครั้งน่ะครับ เราจะได้อยู่ด้วยกัน สวีตกัน ท่องเที่ยวไปด้วยกันแบบมีความสุขจริงๆจังๆสักทีไง ถ้าเกิดว่า เอ่ออออ อี้อยากไปกับดิวน่ะครับ “ ท้ายประโยคนี่ ดิวพูดนำเสียงเหมือนจะหยั่งเชิงผม ว่าผมจะตอบยังไง

“ ไม่เห็นจะเซอร์ไพรส์เลยดิว นึกว่าจะอะไรเสียอีก อี้ก้อนึกว่าดิวจะมีแบบว่า แหวนพ้งแหวนเพชร หรือไม่ก้อ บ้านหรูๆสักหลังมาให้อี้ซะอีก เฮ้ออออ แค่นี้เองเหรอ “ ผมแกล้งพูดไปแบบเบื่อๆ เหมือนไม่สนใจเรื่องนี้นัก แต่ที่จริงในใจผมนั้นเต้นตึ๊กตั๊ก ด้วยความดีใจเป็นอย่างยิ่ง ที่ดิวชวนผมไปเที่ยวกับเค้าด้วยครั้งนี้ แต่ต้องเก็บอารมณ์ไว้ก่อน เดี๋ยวดิวเค้าจะได้ใจ

“ อ้าววววว อี้อยากได้ของพวกนั้นเหรอ ทำไมไม่บอกดิวล่ะ ดิวจัดให้ได้ทุกอย่างเลยน่ะ แต่เหนือกว่าของนอกกายพวกนั้น ดิวอยากพาอี้ไปเที่ยวกับดิวไง แล้วการที่เราได้อยู่ด้วยกัน ได้มีความสุขร่วมกันอ่ะ ดิวว่ามันมีค่ามากกว่าของพวกนั้นน่ะ อี้ว่าจริงไหมครับ “  ดิวพูดจบก้อทำตาหวานเยิ้มใส่ผม เล่นเอาซะผมเขินไปหมด ทั้งคำพูดของเค้าที่กินใจผมนัก และตาเชื่อมๆที่มองมาที่ผม แต่ผมก้อแกล้งทำเป็นไม่รู้สึก

“ อืมมมม ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่าอี้จะว่างไหม ถ้าว่างอี้ก้อคงไปแหละ “ ผมตอบไปแบบปัดๆ แกล้งดิวอีกครั้ง อิอิ

“ โหๆๆๆ อะไรอ่ะ คนอุตส่าห์ว่าง และอยากจะชวนแฟนไปเที่ยวด้วยกัน ทำไหมอี้ใจร้ายจังอ่า “ ดิวเริ่มงอแง

“ อ้าวดิว อี้ก้อมีงานเยอะแยะต้องทำนี่นา อีกอย่างนึง อี้ยังไม่ได้เป็นแฟนกะดิวซะหน่อย “ ผมทำไม่แยแสคำพูดของเค้า

[broke-back]

ตกลงเลย...อี้
ไปเที่ยวยุโรปกับดิวเหอะ
คิดซะว่า...ไปฮันนีมูนกัน ก็ได้ คริคริ
 

ขอบคุณคับป๋ม 

[jokirito]

   โปรดใส่ใจคนที่คุณรัก
 

[woradach]

หุหุ จะออกหัวหรือก้อยน้า สงสารพี่ต้งจัง 

[B4U_BoA]

ไม่พอใจพี่กรณ์อย่างยิ่งงงง

ทำไมฟะ พี่อี้จะรักใครมันหนักหัวใคร ห๊ะ !!

ตูละไม่เข้าใจ  นับวันๆ ยิ่งทำตัวเป็นจ้าว ชี้นิ้วสั่ง

เข้าไปทุกวันๆ พอไม่ได้ดั่งใจ ก็ลงใส่งานงั้นสิ

คนเรา สำหรับพี่ต้ง คงต้องให้เวลาเค้าหน่อย

น่าเสียดาย ที่คนที่ดีกับคนที่รัก มันแตกต่างกัน

แต่พี่ดิวมาแล้นนนนนนนนนน

อยากให้พี่ดิวพาพี่อี้ไปเที่ยวหลบฟามวุ่นวายยยย

ไปพักจิตใต กันจ๋องต่อจ๋องงงงงง อิอิ

เค้ารอความสวีททท ขั้นเทพที่ทำให้เลือดไหลออกจา ตะหมูกกก

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก    

ปซป. คิดถึง คนเขียนสุดหัวใจค่ะ จุ๊บุๆๆๆๆ 

[LoFT]

จะแฮปปี้ เอนดิ้ง แล้วสินะ



 

[Alexie333]

 





“ อ้าววววว อี้อยากได้ของพวกนั้นเหรอ ทำไมไม่บอกดิวล่ะ ดิวจัดให้ได้ทุกอย่างเลยน่ะ แต่เหนือกว่าของนอกกายพวกนั้น ดิวอยากพาอี้ไปเที่ยวกับดิวไง แล้วการที่เราได้อยู่ด้วยกัน ได้มีความสุขร่วมกันอ่ะ ดิวว่ามันมีค่ามากกว่าของพวกนั้นน่ะ อี้ว่าจริงไหมครับ “  ดิวพูดจบก้อทำตาหวานเยิ้มใส่ผม เล่นเอาซะผมเขินไปหมด ทั้งคำพูดของเค้าที่กินใจผมนัก และตาเชื่อมๆที่มองมาที่ผม แต่ผมก้อแกล้งทำเป็นไม่รู้สึก

“ อืมมมม ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่าอี้จะว่างไหม ถ้าว่างอี้ก้อคงไปแหละ “ ผมตอบไปแบบปัดๆ แกล้งดิวอีกครั้ง อิอิ

“ โหๆๆๆ อะไรอ่ะ คนอุตส่าห์ว่าง และอยากจะชวนแฟนไปเที่ยวด้วยกัน ทำไหมอี้ใจร้ายจังอ่า “ ดิวเริ่มงอแง

“ อ้าวดิว อี้ก้อมีงานเยอะแยะต้องทำนี่นา อีกอย่างนึง อี้ยังไม่ได้เป็นแฟนกะดิวซะหน่อย “ ผมทำเป็นไม่แยแสคำพูดของเค้า

“ โอ๊ยยยยยย อี้อ่า อย่าแกล้งกันเดะ น่ะครับ น๊า ไปด้วยกันเหอะ เคลียร์คิวให้ดิวแค่ไม่กี่วันเอง ช่วงนี้เราไม่มีเวลาได้เจอกันเลยน่ะครับ พอดิวมีเวลาว่าง ดิวก้ออยากพาอี้เที่ยวไง น่ะครับ น๊าๆๆๆ “ ดิวเริ่มอ้อนผมหนักขึ้น จนผมรู้สึกไม่อยากแกล้งเค้าอีกต่อไปแล้ว

“ โอเคๆๆ เดี๋ยวอี้ขอเคลียร์งานก่อนน่ะครับ ไว้ยังไงจะบอก แต่คิดว่าน่าจะมีปัญหาอะไร เป็นไง อี้ตอบอย่างนี้แล้ว ดิวรู้สึกดีขึ้นไหม “

   ดิวยิ้มกว้างขึ้นมาทันที ที่ผมพูดออกไปแบบนั้น

“ ดีสิครับ ดิวรู้สึกดีมากๆเลย ดิวว่าอี้ต้องเคลียร์คิวให้ดิวได้แน่นอน รู้ไหมว่าดิวแทบจะรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวเลย อยากให้เป็นวันพรุ่งนี้เสียด้วยซ้ำไป ขอบคุณน่ะครับ ที่อี้กรุณา “ แล้วดิวก้อลงนั่งคุกเข่ากับพื้น จนลูกค้าโต๊ะอื่นหันมามองพวกเรา และผมก้อพรวดเข้ไปหาเค้า และฉุดตัวดิวให้นั่งที่เก้าอี้ตามเดิม ก่อนที่คนจะมองมากกว่านี้

“ พอเหอะดิว คนมองใหญ่แล้ว ลุกขึ้นมาเหอะน่ะ “ ดิวยิ้ม และยอมนั่งที่เก้าอี้ ตามที่ผมบอกโดยดี

“ ดิวคิดไว้อยู่แล้วว่าอี้ต้องอยากไปกับดิว ดิวว่ามันต้องเป็นทริปที่วิเศษแน่ๆเลย “ ดิวยิ้มกว้างกว่าเก่าอีก เค้าคงจะดีใจมากๆ

“ เอาน่า รอให้ถึงวันก่อนค่อยว่ากันน่ะครับ ตอนนี้ทานข้าวก่อนดีกว่า “

   จากนั้นเราก้อทานข้าวกันไป พูดคุยหยอกล้อกันไป ผมยอมรับว่าผมมีความสุขมาก ดิวเองก้อคงจะรู้สึกเหมือนกับผมเช่นกัน พอทานอาหารเสร็จ และเช็คบิลค่าอาหารเรียบร้อยแล้ว ดิวก้อชวนไปเดินไปถ่ายรูปในบริเวณร้าน ร้านอาหารนี้จัดสถานที่ได้สวยดีเดียว มีสวนหย่อมขนาดไม่ใหญ่มาก อยู่ด้านข้างของร้าน จัดได้น่ารักดี ผมเห็นลูกค้าคนอื่นๆก้อมาถ่ายเช่นกัน

   รูปที่เราถ่ายด้วยกันส่วนมาก จะเป็นรูปคู่ระหว่างผมกับดิว ซึ่งดิวใช้มือถือของเค้าถ่ายรูปของเรา เวลาที่ถ่าย ดิวมักจะโอบกอดผมบ่อยๆ จนบางทีผมก้อต้องปรามเค้าเพราะว่าผมกลัวคนแถวๆนั้นจะมองมาที่เรา แต่ดิวไม่มีท่าทีว่าจะกลัวว่าใครจะมองพวกเราเลย แล้วยิ่งผมทำท่าอายมากเท่าไหร่ เค้ายิ่งไม่ยอมปล่อยผมออกจากอ้อมกอดของเค้าเลย แถมอยากแอบหอมแก้มผมด้วย จนคนแถวๆนั้น หัวเราะคิกคั่กมาที่พวกเราใหญ่ เหมือนดิวจะพยายามให้ทุกคนรู้ว่า เราเป็นอะไรกัน ไม่ได้มีทีท่าว่าจะอายเลยแม้แต่น้อย

“ ดิว ถ้าดิวยังไม่เลิกเล่นบ้าๆแบบนี้กับอี้น่ะ อี้จะหนีกลับบ้าน แล้วจะไม่เจอดิวอีกน่ะ “ ผมเริ่มไม่พอใจกับการที่เค้ามาทำแบบนี้กับผม



 

[jokirito]

   เอาไปเลยฮับ +1



 




























หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นมาอีกนะตะเอง 

[broke-back]

แจ้งความ...คนหาย

อเล็กซี่ของผม...หายตัวไป 1 วัน แล้วคร้าบบบ

  ฮี่ฮี่

[Alexie333]

 
\




ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ



พอดีเมื่อคืนหนีเที่ยว แล้วดินดื่มหนักไปหน่อย


เลยเมาค้าง หาเรื่องไม่เจอ ไม่รู้ว่าเก็บไว้ไหน


เลยยังไม่ได้เอามาลง ไว้หาเจอจะเอามาลงให้อ่านน่ะครับ ผู้อ่านที่รัก อิอิ





 

[jokirito]

 

[broke-back]

กระจายกำลังเต็มพื้นที่
ตามหาตัวมาให้ได้

ถ้าเจอตัวแล้ว พามาพบผม
ผมจะได้บอกกับเค้าว่า....
.
.
.
.
.
.
.
ผมอยากจะอ่านตอนต่อไป แล้วคร้าบบบบ
นักเขียนที่รัก อิอิ
 

[Alexie333]

 





“ ดิว ถ้าดิวยังไม่เลิกเล่นบ้าๆแบบนี้กับอี้น่ะ อี้จะหนีกลับบ้าน แล้วจะไม่เจอดิวอีกน่ะ “ ผมเริ่มไม่พอใจกับการที่เค้ามาทำแบบนี้กับผม

“ โห อี้อ่ะ ก้อดิวอยากให้คนอื่นรู้นี่ครับ ว่าเรารักกัน อี้ไม่เห็นจะต้องโกรธเลยนี่นา “

“ ไม่เอาน่ะดิว อย่าทำอย่างนี้ อี้ไม่ชอบ คนเค้ามองกันเยอะแยะ ดิวไม่อายคนอื่นบ้างรึไง “ ผมเริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้ว และพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของเค้า

“ จะอายทำไม ก้อเรารักกันนี่นา “

“ อี้จะเตือนครั้งสุดท้าย แล้วอี้จะไม่พูดอะไรอีกแล้วน่ะ “ ผมยื่นคำขาดเสียงเข้ม จนดิวต้องปล่อยผมออกจากอ้อมกอด

“ อี้นี่น่ะ ทำไมต้องอายด้วย คนอื่นๆเค้าก้อทำกันอ่ะ “ ดิวพูดทั้งยังทำหน้าหงอๆด้วย

“ ไม่เอาแล้ว อี้จะกลับบ้าน ดิวไปส่งอี้ด้วย แต่ถ้าดิวไม่ไปส่งน่ะ อี้ก้อจะกลับเอง “

   พูดจบผมก้อเดินออกมาจากตรงนั้น แต่ดิวก้อวิ่งมาคว้ามือผมไว้เสียก่อน

“ ครับๆๆอี้ เดี๋ยวดิวไปส่งก้อได้ครับ “

   แล้วดิวก้อเดินจูงมือผมไปยังรถที่จอดไว้ โดยที่ผมก้อไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น เพราะว่าผมไม่ค่อยพอใจนัก ที่ดิวแสดงกิริยารักใคร่กับผมในที่สาธารณอย่างนี้ ส่วนนึงผมก้ออายที่มีคนมอง และพวกเค้าอาจจะคิดกับพวกเราในแง่ไม่ดี และอีกอย่าง ผมก้อไม่อยากให้คนอื่นมองดิวเป็นตัวประหลาด ผมยังนึกถึงหน้าตาในสังคมของเค้า

   พอดิวพาผมมาที่รถแล้ว เราก้อขับรถออกไป ผมเองก้อยังเคืองๆอยู่เลยไม่พูดไปจากับเค้า ทั้งๆที่เค้าก้อพยายามชวนผมคุยต่างๆนานา แต่ผมไม่มีอารมณ์จะคุยกับเค้าตอนนี้นัก พอดิวเห็นว่าผมคงจะงอนเอามากๆและไม่อยากคุยกับเค้า ดิวเลยเงียบไปโดยปริยาย แล้วพอดิวก้อขับรถมาเรื่อยๆ โดยที่ผมไม่ได้ดูทางนัก มัวแต่เหม่อไปข้างนอก แล้วสักพัก ดิวก้อจอดรถตรงที่แห่งนึง ซึ่งมันก้อดูคุ้นๆตาน่ะ แต่ไม่ยักใช่ห้องที่ผมอยู่ประจำ แต่มันดันเป็นบ้านริมน้ำ (ที่ดิวซื้อให้ )ของผมนั่นเอง ผมเองก้อแปลกใจเล็กน้อยที่เค้าพาผมมาที่นี่ทำไม เลยถามขึ้น

“ ทำไมดิวพาอี้มาที่นี้ล่ะ อี้จะกลับบ้านของอี้น่ะ “

“ ที่นี่ก้อเป็นบ้านของอี้เหมือนกัน จำไม่ได้เหรอว่าดิวยกที่นี่ให้อี้แล้ว “ ดิวตอบผมเสียงราบเรียบจนเหมือนไม่ปกติ

“ แต่อี้จะกลับบ้านของอี้นี่ ดิวพาอี้ไปส่งน่ะ “ ผมพยายามพูดกับเค้าดีๆ

“ อี้ครับ ดิวขอโทษน่ะครับ ที่ทำให้อี้โกรธคืนนี้ ทั้งๆที่คืนนี้เราน่าจะมีความสุขกัน แต่..... “ ดิวพูดเหมือนคนสำนึกผิด

“ ช่างมันเหอะดิว เรื่องมันผ่านไปแล้ว อี้ไม่โกรธดิวแล้วล่ะ “

“ ดิวมีเหตุผลของดิวน่ะครับ อี้รู้ไหมครับว่า เราไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกันเลย พอมีเวลาว่าง ดิวก้ออยากใช้ช่วงเวลาที่อยู่กับอี้ให้มีความสุขที่สุด แล้วนี่ ไหนดิวจะต้องเดินทางไปเมืองนอกเป็นเดือนๆอีก อี้ไม่รู้หรอกว่า ดิวจะคิดถึงอี้แค่ไหน ดิวต้องขอโทษอี้ด้วย ที่ดิวทำไปแบบนั้น แต่ดิวอดไม่ได้จริงๆนี่ครับ ที่จะแสดงความรักต่ออี้ “ น้ำเสียงดิวหงอยๆจนน่าสงสาร

[broke-back]

  มาเร็วดีครับ
ฮ่าฮ่า กลัวตามหาตัวเจอ จริงๆ เหรอครับ
ก็แค่ล้อเล่น....แต่จะทำจริง หุหุ

ดิวรักอี้...อี้รักดิว
เท่านี้ก็เพียงพอ (มั้ง)

ขอบคุณครับ อเล็กซี่ +1 ให้ดัวะ อิอิ

[jokirito]

 

[Alexie333]

 



ตามไม่กลัว กลัวไม่ตาม



กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก