]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)  (อ่าน 1709826 ครั้ง)

ออฟไลน์ ~prince™~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +161/-2

ออฟไลน์ VICTORY

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 787
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1

ออฟไลน์ nopkar

  • เป็ด indy
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2159
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-3
โอยยยยยย ดูจะวุ่นขึ้นไปเรื่อยๆ เคลียร์ทีละเรื่องท่าจะดีนะเนี่ยยยย

PeeraDHa

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ OitJi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1012
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3

okotba

  • บุคคลทั่วไป
รอฉันรอเธออยู่...

มาต่อเร็วๆนะค้าบ...

โจกำลังรุกนนท์แล้วอ่ะ  มาลุ้น!!!

 :oo1: :oo1:

ออฟไลน์ ExecutioneR

  • จุ๊บ จู๊บบบบบ ~~ ♥
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1722/-40
    • FB Page
A 65


“เฮ้!! ว๊อซซซั๊บบเบเบ๋!! เป็นไงมั่งวะไอ้นนท์!” ป๊อปทักทายผมอย่างร่าเริงเหมือนกับทุกๆครั้ง

“นี่ถ้ามึงไม่เลิกพูดแบบนี้นะไอ้ป๊อป กูสาบานได้ว่าสักวันกูจะเอาถุงเท้าไอ้เจย์มาอุดปากมึง” นัททำหน้าเซ็งๆ จากนั้นเขาก็หันมายิ้มให้กับผม “เป็นไงมั่ง นนท์ รู้สึกดีขึ้นยัง ได้พักผ่อนมั่งมั๊ยเนี่ย”

“อื้ออ ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ” ผมยิ้มให้กับเขา จากนั้นก็พาพวกเขาเดินเข้ามานั่งลงบนโซฟา “เอ้า นั่งๆๆกันก่อน ไอ้ป๊อป ไอ้ยุ เดี๋ยวแม่กูก็ลงมาแล้ว รอไหว้แม่กูก่อน และเดี๋ยวค่อยขึ้นห้องกูกันก็ได้”

“บ้านมึงน่าอยู่ดีว่ะ ไอ้นนท์” วายุพูดขึ้นพลางมองไปรอบๆห้องรับแขก

“ขอบใจเว้ย” ผมยิ้มกว้าง “เออๆ จริงด้วยว่ะ เดี๋ยวกูไปเอาน้ำมาให้พวกมึงเอง รอแป๊บ”

“ไม่ต้องเลย นนท์นั่งอยู่นี่แหละ เดี๋ยวนัทไปเอามาให้เอง ไม่ต้องเดินไปเดินมามากหรอก” นัทรีบร้องห้ามก่อนที่ผมจะทันได้ลุกออกจากโซฟา เขาลุกขึ้นยืนและสะกิดวายุเบาๆ “มึงไปช่วยกูถือด้วย ไอ้ยุ”

“แหมๆๆ ไอ้เชี่ยนัทแม่งรู้งานเว้ยย นี่แหละน๊า คนมาบ่อย” ป๊อปแซว

“หุบปากเลยไอ้เตี้ย เดี๋ยวได้แดกน้ำล้างตีนกูแทนหรอก” นัทตบหัวป๊อปเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปในครัวกับวายุ

“ขอบใจมากนะเว้ย ไอ้ป๊อป ที่พวกมึงอุตส่าห์มากันอ่ะ” ผมพูดกับป๊อป

“เฮ้ยย ไม่ต้องคิดมากหรอก พวกกูอ่ะก็เป็นห่วงมึงกานน นี่พวกไอ้ยิ่วไอ้เจย์มันก็อยากมาหรอก แต่มันมากันไม่ได้ ไอ้เจย์มันต้องไปธุระกับพ่อแล้วก็กับพี่มัน ไอ้เคนก็กลับบ้านไปอยู่กะแม่ ไอ้คริสก็ต้องเรียนพิเศษ และไอ้ยิ่วก็ไปเที่ยวกับที่บ้านมันอ่ะ”

“แล้วไมมึงไม่ไปกะไอ้ตี๋อ่ะวะ” ผมถาม

“เฮ้ยยย มันก็ไปกะครอบครัวมันกันเว้ยเฮ้ย กูไปเกี่ยวอะไรด้วยวะ”

“ป่าวว ก็แบบว่ากูเห็นพวกมึงสนิทกันไง”

“มันก็ช่ายย แต่กูก็ไม่อยากไปเป็นส่วนเกินเค้าหรอก สาดดด ทุกวันนี้กูก็เกาะบ้านมันจะเป็นตุ๊กแกบนฝาบ้านอยู่แล้ว ไม่อยากรบกวนป๊ากะม๊ามันมากว่ะ เกรงใจ”

“แหม มึงนี่นะ รู้จักเกรงใจกันเป็นด้วยเหรอวะ ไอ้ป๊อป” เสียงของนัทพูดขึ้นขณะเดียวกับที่เขากำลังเดินกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น เขากับวายุเดินมาวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะรับแขกก่อนจะกลับไปนั่งที่เดิมของตัวเอง และจากนั้นนัทก็หันมาหาผม “แล้วนี่แม่กับคนอื่นๆไปไหนกันหมดอ่ะ นนท์”

“แม่เค้าแต่งตัวอยู่ข้างบนน่ะ เดี๋ยวจะออกไปข้างนอก ส่วนพี่โก๋ก็อยู่ในสวนนิ ใช่มะ แต่ป้ายวนกับพี่แหวนนี่นนท์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ สงสัยจะออกไปซื้อของข้างนอกอ่ะมั๊ง”

“แล้วอีกคนนึงอ่ะวะ ไปอยู่ไหนซะล่ะ” วายุถามขึ้น

“อ่อ ไอ้นั่นมัน........”

“อ้าว เพื่อนๆมาถึงกันแล้วเหรอ นนท์” เสียงของแม่ดังขึ้นซะก่อนที่ผมจะทันได้พูดจบ

“อ้าวแม่ เสร็จแล้วเหรอ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” ผมหันไปหาแม่ที่กำลังเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น จากนั้นก็หันกลับมาหาทุกคนอีกครั้ง “ไอ้ยุ ไอ้ป๊อป นี่แม่กู”

“สวัสดีคร้าบบบ” ทั้งสามคนยกมือไหว้แม่ผมและพูดออกมาพร้อมๆกัน

“แม่ นี่นัทแม่จำได้แหงอยู่แล้ว ส่วนนี่วายุ ไม่รู้แม่จำได้รึเปล่า แล้วก็คนสุดท้ายนี่คือไอ้ป๊อป แม่ก็เคยเจอมันที่โรงเรียน”

“จ้ะ สวัสดีจ้ะลูก ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์มาเยี่ยมนนท์กัน เสียดายว่าเดี๋ยวแม่ต้องออกไปธุระข้างนอกนิดหน่อยน่ะ ยังไงก็อยู่เป็นเพื่อนคุยเพื่อนเล่นเจ้านนท์กันไปก่อนนะ ไม่ต้องเกรงใจ” แม่ผมพูดกับทั้งสามคนก่อนจะหันมามองหน้าผม “ว่าแต่แล้วโจล่ะ อยู่ไหน ทำไมไม่ลงมานั่งข้างล่างกับคนอื่นๆ”

“อะ อ๋อออ” ผมเหลือบไปมองหน้าทั้งสามคนแว่บหนึ่ง “มันนอนอ่านหนังสืออยู่บนห้องอ่ะครับ เพราะตอนแรกนนท์ก็ตั้งใจจะลงมารับพวกมันสามคนนี้แค่แป๊บเดียวแล้วก็ค่อยกลับขึ้นห้องแล้วไง”

แม่พยักหน้าเบาๆ “ถ้างั้นแม่ไปก่อนนะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ อย่าลืมกินข้าวกินยา แล้วก็ดูแลเพื่อนดีๆด้วยอย่าเอาแต่นอน เข้าใจรึเปล่า”

“ค้าบบ รู้แล้วล่ะน่า แม่อ่ะ”

“รู้ก็ดีแล้ว งั้นแม่ไปแล้วนะจ๊ะ ลูกชายคนเดียวสุดที่รักของแม่” แม่พูดพร้อมกับชะโงกหน้ามาหอมแก้มผมเบาๆ ทำเอาผมทั้งเขินทั้งอายจนหน้าแดงฉ่าไปหมด

“แม่ ทำไรเนี่ย! อายคนอื่นเค้า!!” ผมรีบหันหน้าหลบ

แม่หัวเราะแล้วขยี้หัวผมเบาๆก่อนจะเดินไปตรงหน้าประตูบ้าน เพื่อนๆผมทั้งสามคนจึงรีบยกมือไหว้แม่กันอย่างพร้อมเพรียงอีกครั้ง แม่รับไหว้ทั้งสามคนพร้อมรอยยิ้มและกำชับให้ผมอย่าลืมกินยาให้ตรงเวลาอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

“แม่มึงแม่งน่ารักดีว่ะ ไอ้นนท์” ป๊อปหันมาพูดกับผมพร้อมยิ้มกว้าง

“เออ กูก็ว่างั้นอ่ะ มิน่าล่ะ......” วายุชายตาไปมองหน้านัทที่นั่งอยู่ติดกันแล้วยิ้มแปลกๆ “ถึงได้มีคนอยากสมัครเป็นลูกเขยอยู่คนนึงนี่ไง”

“ทะลึ่งแล้ว ไอ้ยุ!” นัทยกขาขึ้นทำท่าจะถีบวายุ

“แต่มึงแน่ใจเหรอวะไอ้ยุ ว่ามีแค่คนเดียว ไม่ใช่สองคนอ่ะ” ป๊อปพูดขึ้น ทำเอาทั้งนัทและวายุหุบยิ้มลงทันที

“ตกลงมันอยู่บนห้องมึงจริงๆใช่ป่ะวะ ไอ้นนท์” วายุถามผม

“อือ” ผมพยักหน้า

“แล้วมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” ป๊อปถามขึ้นบ้าง

“เมื่อเช้านี้แหละ มาตั้งกะกูยังไม่ตื่นอ่ะ เห็นมันบอกมันคุยกะแม่กูเมื่อคืน แล้วแม่กูก็ชวนมันเที่ยวมาด้วย มันก็เลยรีบมาแต่เช้าเลย” ผมเล่าให้พวกเขาฟัง “แล้วพอกูตื่นมากินข้าวเช้าเสร็จได้แป๊บเดียวพวกมึงก็โทรมาบอกว่ากำลังจะมาบ้านกูกันเนี่ยแหละอ่ะ”

“เป็นไง หึงป่าววะ ไอ้นัท” ป๊อปหันไปถามนัท จากนั้นเขาก็หันกลับมาหาผม “แล้วนี่ตกลงไอ้โจนี่มันจะจีบมึงจริงๆใช่มะวะ ไอ้นนท์ ตอนอยู่บนรถไอ้ยุก็พูดให้กูฟังหน่อยๆแล้วว่ะ” และเมื่อพูดจบเขาก็หันไปหาวายุ “ส่วนมึงก็รู้เรื่องมานานแล้วใช่ป่าววะ ไอ้เชี่ยยุ แม่งเก็บเงียบเลยนะ สาดดด” เขาส่ายหน้าเบาๆแล้วก้มลงมองแก้วน้ำในมือตัวเอง “เฮ้อออ นี่แหละน๊า........ ความรัก”

พวกเราที่เหลือทั้งสามคนเงียบกันลงไปพักหนึ่งเลยทันที

“นี่มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึ๊งงงงง!!” วายุตบหัวป๊อปเข้าให้ฉาดเบ้อเริ่ม “ตกลงมึงจะพูดกะกู ถามไอ้นัท คุยกะไอ้นนท์ หรือบ่นกะตัวเอง มึงเอาซักอย่างได้มั๊ยวะ!”

“เออดี ไอ้ยุ เพราะถ้ามึงไม่ตบมันนะ กูก็จะตบมันเองเนี่ยแหละ” นัทพูด

“เหี้ยไรว้าาาาา! กูก็แค่กำลังรำพึงรำพัน.......” ป๊อปลูบหลังหัวตัวเองตรงที่เพิ่งถูกตบเบาๆ “ว่าแต่มึงคิดดูดิ่ นี่ถ้าไอ้เจย์รู้ว่าไอ้โจมันชอบไอ้นนท์จริงหรืออะไรแบบนี้อ่ะ จะเป็นยังไงวะ”

“เอาเป็นว่าตอนนี้เราก็เก็บเรื่องที่เรารู้อยู่กับแค่พวกเราเท่านี้ก่อนก็แล้วกัน โอเค๊” ผมพูดขึ้น “แบบนั้นได้มั๊ยวะ ไอ้ป๊อป มึงก็อย่าเพิ่งบอกใครก็แล้วกัน เอาไว้ให้อะไรๆมันลงตัวกว่านี้ก่อนแล้วค่อยบอกคนอื่นเหอะ นะ ถือซะว่ากูขออ่ะว่ะ กูไม่อยากเห็นเพื่อนกูมีปัญหากัน”

“เออๆ กูรู้น่าาาา”

“เพื่อนอ่ะ มันคงไม่มีหรอก แต่แฟนเนี่ย........” นัทพูดขึ้นเบาๆด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ

“โหหห นัทอ่าาาา นนท์ขอโทษษษษ แล้วจะให้นนท์ทำไงอ่า ก็ไอ้โจมันมาของมันเองอ่ะ แล้วนนท์ก็บอกมันไปแล้วด้วยนะว่าเราเป็น....... เป็นแฟนกันแล้วอ่ะ” ผมพูดคำสุดท้ายด้วยเสียงที่เบาลง จากนั้นผมก็หันไปหาวายุกับป๊อปด้วย “เฮ้ย กูว่าเราขึ้นห้องกันเหอะว่ะ กูกลัวใครมาได้ยินเรื่องที่เราคุยกันอ่ะ เกิดมีคนมาได้ยินเรื่องพวกนี้นะ กูซวยตายยห่าเลยย”

“เออ ไปเหอะ ขึ้นห้องมึงกัน กูอยากเห็นห้องมึงและ และกูอยากเห็นหน้าไอ้โจตอนต้องนั่งอยู่ห้องเดียวกับพวกเราสามคนแล้วด้วยว่ะ” ป๊อปพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน

“มึงนี่มันแอบชั่วจริงๆ ไอ้ป๊อป” วายุส่ายหน้าเบาๆ

ป๊อปยักไหล่ “ได้มาจากเพื่อนน่ะ”

ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปยังห้องของผมบนชั้นสองนั้น นัทก็เดินอยู่ข้างๆผมตลอดเวลา เขาช่วยจับช่วยพยุงผมด้วยความเป็นห่วง และเขาก็ยังกระซิบถามเรื่องบางอย่างกับผมอีกด้วย........

“นนท์ ไอ้โจมันทำอะไรนนท์รึเปล่า”

“เฮ้ยยย เปล่าดิ่! มันจะทำอะไรเล่า”

“แล้วคืนนี้มันจะนอนที่นี่มั๊ย”

“นนท์ก็ไม่รู้ว่ะ แต่ก็.........”

“ถ้าแบบนั้นนัทจะหึงจริงๆนะเว้ย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงซีเรียส “ถ้านัทนอนด้วยได้นัทก็จะนอนเฝ้าแฟนนัทเอาไว้แล้ว”

“นัทไม่ต้องห่วงหรอกน่า มันไม่ทำอะไรนนท์หรอก และที่สำคัญ นนท์ก็รู้น่ะว่าควรจะทำยังไง” ผมหันไปยิ้มให้กับเขา “เชื่อใจนนท์ดิ่ น่านะครับ”

นัทยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูบหลังหัวผมเบาๆ “นัทแม่งแพ้รอยยิ้มนนท์ทุกทีจริงๆสิเนี่ย”

“อ่ะแฮ่ม! แค้กๆๆ!!” เสียงป๊อปกระแอมไอดังขึ้นข้างหลังเราสองคน ผมกับนัทจึงหันไปมองหน้าเขาพร้อมๆกัน

“เป็นเหี้ยไร ไอ้ป๊อป” นัทถาม “ส้นตีนพ่อมึงติดคอรึไง”

“กูจะเป็นเหี้ยอะไรได้ มีแต่มึงสองคนนั่นแหละเป็นเหี้ยอะไร! จะทำอะไรกันก็เกรงใจคนเดินตามหลังสองคนนี้ด้วยเว้ย แม่งงง เห็นทุกช็อตเลยว้อยย กูจะอ้วก!”

ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ จากนั้นเมื่อเราเดินขึ้นไปถึงหน้าห้องของผมแล้ว ผมก็เปิดประตูห้องออกแล้วมองเข้าไปข้างใน แต่แล้วผมก็ต้องรู้สึกแปลกใจเมื่อผมไม่เห็นว่าโจกำลังนั่งๆนอนๆอยู่ในห้องของผมอย่างที่ผมคิด

“อ้าว ไอ้โจไปไหนอ่ะ” นัทที่ชะโงกหน้าเข้าในห้องเหมือนกันถามขึ้น

“ก็นั่นอ่ะดิ่ ไอ้เชี่ยนี่แม่งชอบหายตัวอีกและ” ผมเปิดประตูออกให้กว้างขึ้น จากนั้นก็หันกลับไปหาพวกเขาสามคน “อ่ะ เข้ามากันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวกูไปตามหาไอ้โจก่อน ไม่รู้มันหายหัวไปไหนของมันอีก”

“หนีกลับบ้านไปแล้วมั๊ง” ป๊อปพูดขึ้น

“ไม่มั๊งง กระเป๋าแม่งยังวางอยู่ตรงนั้นอยู่เลย” ผมชี้ไปที่มุมห้องที่กระเป๋าเป้ของโจวางอยู่ “ที่สำคัญมันจะกลับไปตอนไหนวะ ในเมื่อกูก็นั่งอยู่กะเพวกมึงที่หน้าบ้านอ่ะ”

“เอ่อออ บางทีกูก็แค่พูดเล่นมั่งเว้ยเฮ้ย ไอ้นนท์”

“นนท์มานั่งเหอะ เดี๋ยวนัทไปตามหามันเอง เดี้ยงอย่างนั้นยังจะเดินไปเดินมาอีก” นัทลุกออกจากเตียงแล้วเดินกลับเข้ามาหาผมที่หน้าประตูห้องเหมือนเดิม

“กูนึกว่ามึงไม่ชอบขี้หน้ามันซะอีกนะเนี่ย ไอ้นัท” ป๊อปถาม

นัทยักไหล่เบาๆ “ไม่รู้ว่ะ แต่อย่างน้อยๆมันก็เคยช่วยพวกเราเรื่องไอ้ปั๊กอ่ะ และถึงยังไงมันก็มาที่นี่เพราะมันเป็นห่วง.......” นัทหันมามองหน้าผมแล้วยิ้ม “แฟนกูอ่ะนะ”

ผมหน้าแดงฉ่าขึ้นในทันที

“อ้วกกกกกกกกกกกกก!!!!” ป๊อปหันไปทำท่าอ้วกลงบนเตียงของผม

“โอ๋ๆๆ ๆ มาๆๆ กูลูบหลังให้มึงเอง” วายุรีบยกมือขึ้นลูบหลังให้ป๊อปเบาๆ “ไหวป่าววะๆ เอ๊ะ...... แต่เดี๋ยวก่อนนะ จู่ๆกูก็รู้สึกเหมือนจะ เหมือนจะ......” เขาชะงักไปครู่หนั่ง ก่อนที่จะรีบหันขวับไปทางเดียวกับป๊อปแล้วก็....... “แอวะ! อ้วกกกกกกกกกก!!!”

“แหมมม พร้อมใจกันตลกเหลือเกินนะมึงงงง” นัทเดินไปถีบใส่ป๊อปจนเขากระเด้งไปชนวายุที่ทำท่าโก่งคออยู่ข้างๆไปด้วย “ลาออกไปเล่นตลกไป๊ ไอ้สัตว์!”

“นัทนั่งพักนั่งคุยกับไอ้สองคนนี้ไปก่อนเหอะ เดี๋ยวนนท์ไปตามหามันเอง” ผมพูดขึ้น

“ไม่เป็นไรๆ นัทก็ค่อยไม่อยากอยู่กับพวกมันเท่าไหร่หรอก เบื่อจะตายห่าอยู่แล้ว แม่งงง เอาเป็นว่า นนท์นั่นแหละที่ควรจะนั่งพักก่อนดีกว่า ขาก็เจ็บ แล้วเดี๋ยวปวดหัวอีกจะทำไงอ่ะ นัทเป็นห่วงนะเว้ย”

“อ้วกกกกกกกกกกกกก!!!” เสียงของป๊อปกับวายุประสานเสียงพร้อมกันออกมาอีกครั้ง

นัทหันไปด่าสองคนนั้นอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องไป ผมปิดประตูห้องลงและเดินมานั่งคุยกับวายุกับป๊อปบนเตียง ซึ่งแน่นอนว่าทั้งสองคนถามถึงอาการของผมว่าเป็นยังไงบ้าง แต่ก็เพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้นเองก่อนที่หัวข้อคุยมันจะกลายมาเป็นเรื่องของผมกับนัทแล้วก็โจด้วย

เราสามคนนั่งคุยนั่งหยอกล้อกันอยู่ได้ราวๆสิบนาที ประตูห้องของผมก็ถูกเปิดออก นัทเป็นคนที่เดินเข้ามาในห้องเป็นคนแรก แล้วก็ตามมาด้วยโจติดๆ แต่ทั้งสองคนกลับหยุดยืนค้างอยู่ที่ประตูอยู่แบบนั้น แถมสีหน้าของทั้งคู่ต่างก็ดูแปลกไปจนทั้งผม วายุ แล้วก็ป๊อปสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน

“เป็นเหี้ยไรวะ ไอ้นัท มึงมีเรื่องอะไรป่าววะ” วายุถามขึ้น

นัทหันไปมองหน้าโจครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมามองหน้าผม สีหน้าของนัทดูเคร่งเครียดและเป็นกังวลมาก และถ้าผมดูไม่ผิดล่ะก็ ผมรู้สึกเขายังจะดูเหมือนกำลังไม่ค่อยพอใจอยู่ด้วยด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็ทำให้ผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าเรื่องนี้มันน่าจะเป็นเรื่องอะไรกันแน่.........

“นนท์ นัทว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันหนักเลยว่ะ” เขานิ่วหน้า

“เฮ้ย มึงมีเรื่องอะไรวะ ไอ้นัท ทำไมหน้าเครียดอย่างนั้นวะมึง”

“เครียดดิ่วะ ไอ้ยุ” นัทมองหน้าวายุแล้วส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆผม “เมื่อกี๊นัทไปตามหาไอ้โจ แล้วมันก็อยู่ในห้องที่มันเคยนอนห้องนั้นแหละ เมื่อกี๊ป้ายวนเพิ่งจัดห้องให้มันเสร็จ แล้วนัทก็เลยได้คุยกับมันนิดหน่อย.........” เขามองหน้าผมแล้วเว้นช่วงเล็กน้อย “นนท์ว่านนท์มีอะไรจะบอกนัทรึเปล่า”

ผมเหลือบไปมองหน้าโจที่ยังคงยืนพิงประตูห้องอยู่เหมือนเดิม เขาจ้องหน้าผมนิ่งด้วยสีหน้าแบบเดียวกับเมื่อเช้านี้เลย ผมจึงหันกลับมามองหน้านัทอีกครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองป๊อปกับวายุที่นั่งมองผมกับนัทด้วยสีหน้างงๆ

ผมถอนหายใจเบาๆแล้วพยักหน้าออกมาเล็กน้อย “อืออ นนท์ก็คิดอยู่อะว่ามันคงจำเป็นต้องบอกจริงๆ แต่จริงๆแล้วนนท์ก็ไม่ได้อยากทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่อะไรอ่ะนะ.......”

“มึงรีบๆพูดได้แล้ว ไอ้เชี่ยนนท์ อย่ามายึกยักมาก กูรำคาญ นี่กูรอฟังมึงพูดมาตั้งแต่เช้าแล้วนะเว้ย” โจพูดขึ้น “เมื่อกี๊กูคุยกับไอ้นัทแล้วนะ มึงต้องบอกกูมาได้แล้วว่าที่มึงพูดกับกูค้างไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าน่ะมันหมายความว่ายังไง และนี่ถ้ามึงยังไม่ยอมเล่าให้พวกกูฟังสักทีล่ะก็ พวกกูก็จะไปหาทางรู้มาด้วยตัวเองแล้วนะเว้ย มึงจะเอาอย่างนั้นใช่ป่ะ”

“โหห ไอ้เหี้ยนี่มันชอบไอ้นนท์จริงเหรอวะ แม่งดุชิบหายยย” ป๊อปพูดขึ้นเบาๆ แต่ผมก็แน่ใจว่าโจก็ต้องได้ยินมันด้วยแน่ๆ เพราะผมเห็นเขาหันไปมองหน้าป๊อปอย่างไม่พอใจแว่บหนึ่ง

“เออๆ คือว่า..........” ผมยกมือขึ้นเกาหัวตัวเองเบาๆ “เรื่องที่กูตกบันไดเนี่ยอ่ะ คือ ถ้ากูไม่ได้สติฟั่นเฟือนหรือหัวกระแทกจนกูเบลอไปเองล่ะก็นะ กูก็คิดว่า....... กูโดนคนผลักแล้วก็ขัดขาจนกูตกบันไดอ่ะว่ะ”

“ห๊าาาา!! ว่าไงนะ!!” ป๊อปร้องออกมาเสียงดัง “มึงพูดจริงเหรอวะ ไอ้นนท์!!”

“ใครทำมึงวะ ไอ้นนท์!” วายุถามออกมาด้วยความตกใจ “เฮ้ยยย นี่มันเรื่องใหญ่นะเว้ย!”

“ก็เออดิ่! นี่มึงเจ็บหนักตั้งขนาดนี้นะเว้ยยย! เชี่ยยยย!!”

“กูไม่ได้เป็นอะไรขนาดนั้นสักหน่อยน่า ไอ้ป๊อป.....”

“นนท์ แล้วนนท์เห็นหน้าไอ้คนที่ผลักนนท์รึเปล่า” นัทหันมาถาผมม

ผมส่ายหน้า “ไม่อ่ะ คือมันอยู่ข้างหลังนนท์อ่ะ นนท์ก็เลยไม่เห็นหน้า คือตอนนั้นพอมันผลักนนท์แล้วนนท์ก็เลยก้าวขาออกไปข้างนึงจะพยุงตัวเองเอาไว้ใช่ป่ะ แต่แล้วนนท์ก็โดนมันขัดขาเข้าให้อีกที ก็แล้วล้มกลิ้งตกลงมาจากบันไดแบบนั้นนั่นแหละ” ผมหัวเราะแหะๆ

“ยังจะมาหัวเราะอีก ไม่ต้องหัวเราะเลย นี่มันไม่ตลกเลยนะ นนท์” นัทดุผม ผมจึงต้องหุบยิ้มแห้งๆของผมลงทันที

“แล้วใครแม่งทำแบบนี้วะ ไอ้สัตว์เอ๊ยย!” วายุสบถก่อนจะหันไปหาป๊อป “เฮ้ย ตอนนั้นมีใครอยู่แถวนั้นมั่งวะ มึงจำได้ป่าววะไอ้ป๊อป”

“กูก็จำไม่ได้ว่ะ ตอนนั้นกูก็มัวแต่ตกใจไอ้นนท์อ่ะ เหี้ยสาดแม่งงงง” ป๊อปส่ายหน้าอย่างหงุดหงิด “อย่าให้ใครรู้นะว่าใครแม่งทำเพื่อนกูอ่ะ ไอ้สัตว์!”

“แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอวะ ไอ้นนท์ ว่าเป็นใครอ่ะ แบบ มึงไม่เห็นไม่ได้ยินเสียงอะไรสักนิดเลยเหรอวะ”

“คือ........” ผมอึกอักเล็กน้อย

“อะไร นนท์ นนท์เห็นหน้ามันเหรอ” นัทถามผม

“เปล่าๆ ไม่เห็นหรอก ก็นนท์บอกแล้วไงว่ามันอยู่ข้างหลังนนท์อ่ะ นนท์จะเห็นหน้ามันได้ไง แต่.........” ผมเว้นช่วงไปครู่หนึ่ง “นนท์คิดว่านนท์ได้ยินเสียงมันว่ะ”

“เสียงเหรอวะ เสียงใคร มึงจำได้รึเปล่า” ป๊อปถามขึ้นทันที

ผมส่ายหน้าอีกครั้ง “จำไม่ได้หรอกว่ะ เพราะตอนนั้นมันกระซิบๆอ่ะ เสียงมันต่ำๆ กูก็จำไม่ได้เหมือนกัน และที่สำคัญมันก็พูดแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง”

“มันพูดอะไรกับมึงด้วยงั้นเหรอวะ” วายุสงสัย “มันพูดอะไร ไอ้นนท์”

ผมอึกอัก ผมไม่ค่อยอยากจะพูดคำๆนั้นออกมาเลยจริงๆให้ตายเถอะ แต่ก็ดูเหมือนว่าผมคงจะไม่มีทางหลีกหนีจากพวกเขาสี่คนนี้ได้อีกแล้วจริงๆสินะ “มัน..... ด่ากูว่า ‘ไอ้กะเทย’ ก่อนจะผลักกูอ่ะว่ะ”

“ไอ้เหี้ยเอ๊ยย!!” โจสบถขึ้นเป็นครั้งแรกพร้อมกับกระแทกกำปั้นลงบนประตูเสียงดัง “กูไม่มีทางปล่อยแม่งเอาไว้แน่ ไอ้สัตว์!!”


ออฟไลน์ ExecutioneR

  • จุ๊บ จู๊บบบบบ ~~ ♥
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1722/-40
    • FB Page
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12416.0

กิจกรรมใหม่ของเล้ส ทำบุญด้วย ไปช่วยๆกันโหวตเนอะ ไม่ต้องโหวตต้นหรอก เอิ๊กๆ เห็นชื่อนักเขียนคนอื่นแล้วเกรงใจเลย เก่งๆกันทั้งนั้น
ถ้าติดก็ดีใจ แต่ถ้าไม่ติดก็โล่งง แอบกลัวไม่มีเวลาแต่งให้เค้าเหมือนกัน แหะๆ

 

Caution

  • บุคคลทั่วไป
มีคนอยากให้แต่งเยอะคับ
ผมด้วยแหละ เชียร์เพ่..
แค่ จะฤดูไหน เท่านั้นเอง
 :impress2:

แต่งแล้ว ได้อยู่เป็นเนื้อนาบุญ คู่กะเล้าเป็ด ตลอดไป
เป็นเนื้อคู่ อะม่ายยย เนื้อสี่ฤดู อิ อิ

เตรียมตัวไว้เรยยยเพ่
เตรียมเชือดเด็กในเล้าจน์  o18
มาทำเนื้อ สี่ฤดู
 :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-11-2009 18:34:58 โดย Caution »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Koa-ka

  • บุคคลทั่วไป
สวัสดีครับ

มองเห็นอะไรลางๆ

เอาเถอะ แค่สมมติฐาน ที่ต่นต๊นบอกว่าวางเรื่องไว้แล้ว

เรื่องรักฤดูไหนหรือ คาดว่าจะผิด เพราะมีแต่ฤดูร้อน ร้อนมาก และร้อนชิหาย

แล้วต่นต๊นมันฤดูไหน??

ขอบคุณและจะติดตามครับ

ออฟไลน์ ~prince™~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +161/-2

ออฟไลน์ จันทร์ผา

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-2

gboy

  • บุคคลทั่วไป

paulla

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
ใครนะใจร้ายจริงๆ แต่โจน่าจะรู้ว่าเป็นใครแล้วสิ มาติดตามครับ

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7

MrTroy

  • บุคคลทั่วไป
มีความรู้สึกไม่ชอบมาพากลกะพล็อตเรื่อง เหอๆ เหมือนจะมี surprise ยังไงไม่รู้
อย่าหักมุมเยอะนะคับ ไม่ใช่คินดะอิจิ

รออ่านตอนต่อไปคับ

ปล. ถ้าโหวตให้ แล้วห้ามถอนตัวนา พี่ต้น ได้มีการไปบังคับเขียนถึงที่สอน แต่จะโหวตให้เชียนฤดูไหนนั้น ไปตามอ่านเอา หลังจากผมอ่านผลงานครบทุกคนเน้อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE







B_O_M

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Ottomechan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ HydrA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-2
โจใจเย็นๆค่ะ แต่รู้ตัวคนทำแล้วแน่ๆเพราะงั้นต้องร่วมมือกันที่จะตอบโต้เจ้าแม็ก ทีนี้โจแอนด์ผองเพื่อน(ของนนท์)ก้อต้องออกปฏิบัติการแล้วอ่ะจิ่

yaoifan

  • บุคคลทั่วไป
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12416.0

กิจกรรมใหม่ของเล้ส ทำบุญด้วย ไปช่วยๆกันโหวตเนอะ ไม่ต้องโหวตต้นหรอก เอิ๊กๆ เห็นชื่อนักเขียนคนอื่นแล้วเกรงใจเลย เก่งๆกันทั้งนั้น
ถ้าติดก็ดีใจ แต่ถ้าไม่ติดก็โล่งง แอบกลัวไม่มีเวลาแต่งให้เค้าเหมือนกัน แหะๆ

 
ยังไม่ได้โหวตเลยค่ะ ว่าแต่คุณต้นอยากเขียนฤดูไหนเป็นพิเศษไหมคะ


ออฟไลน์ Cha Ris Ma

  • สาระไม่ค่อยมี...หน้าตาดีไปวันๆ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +670/-0

patz

  • บุคคลทั่วไป
เจอโจกะนัทแท็กทีมกันกดดันอย่างนี้ นนท์ยอมพูดความจริงจนหมดเปลือกเลยแฮะ ปกติดูจะแค่อ้อมๆแอ้มๆบอกไม่หมดอะ


โจสู้โว้ยยยยยย

ออฟไลน์ Ryuse

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
กระโดดกอดเด็กนนท์ หว่านเสน่ห์ไม่รู้ตัว  :กอด1:

ออฟไลน์ nopkar

  • เป็ด indy
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2159
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-3

ออฟไลน์ yunchun

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 554
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
อ่านมีหลังแต่รักโจหมดใจ อ๊ากกกกกโจ

สู้ๆๆๆ   โบราณว่า หัวเราะทีหลังดังกว่าจริงป่ะ 555+

โจสู้ๆๆๆๆ  :impress2: :impress2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด