หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[krappom]

รีบๆรวมเล่มเรื่องนี้สิครับ
จะได้เยอะๆ

กร๊ากกกกกกกกกกกก
กดดันคนแต่ง
 

[gboy]

 
รีบน
เค้าป่าวกดดันน้า
แค่เรียกร้อง
แต่ได้เร็วๆก็ดีนะ
 

[kasarus]

ตามทันแล้ว แต่เสียดายจังไม่ทันจองหนังสือ
เอาไว้พิมพ์รอบหน้าจะสั่งด้วยครับ

ตอนกลางๆ เรื่อง ที่มีคดีน้องปั๊ก มีความรู้สึกว่า
กำลังอ่าน "แฮร์รี่ พอตเตอร์" ยังไงไม่รู้แฮะ
แบบว่าบ้านกริฟฟินดอร์สู้กับบ้านสลีธิรีนอะ
คือกลุ่มนนท์-นัท สู้กับกลุ่มแม็กซ์ไง
แต่เรื่องที่โจเป็นไส้ศึกนี่นึกไม่ออกแฮะว่าเปรียบได้กับใคร

ส่วนเรื่องที่นนท์ตอบรับนัท
ผมว่านนท์น่าจะคุยกับโจให้เคลียร์ก่อนนะ
เพราะผมรู้สึกว่านนท์ทำประชดโจยังไงก็ไม่รู้
แล้วถ้าโจมาอธิบายทีหลังแล้วนนท์รู้ตัวว่าเข้าใจผิด
ทีนี้จะกลับหลังไปหาโจก็ทำไม่ได้
จะไปข้างหน้ากับนัทก็ลำบากใจ

พูดไปแบบนี้ก็สรุปได้แล้วว่ากองเชียร์ฝั่งโจ นับผมเพิ่มไปอีก 1 เสียงนะครับ

[yaoifan]

ยังไม่ได้อ่านต่อ แต่รีบมาเมนต์ก่อนว่า

ยกมือรออ่านรวมเล่ม เมฆ กะ ซัน ด้วยคน

หนังสือได้รับแล้วนะคะ แต่ยังไม่ได้เปิดอ่านเลยค่ะ

[~prince™~]

มาต่อไวๆนะครับ
เรื่องนี้ใครเป็นพระเอกก็พอใจหมด
หรือจะให้พระเอกหรือนายเอกตายตอนจบก็ไม่ว่าอะไร

[thaitanoi]

ได้เป็นแฟนกันแล้ว แต่ตอนหน้าไม่รุ้จะเกิดอะไรขึ้นอีก

[gtm]

มายังคัฟ

อยาก..อ่านเวอร์

[yamanaiame]

มาอ่านแล้วคร๊าฟ
โทรสับพัง เลยมิได้อ่าน
เปงกำลังใจให้นะครัฟ
มาต่อเร็วๆน๊า

โดโด้ครัฟ
LAOS FC

[ExecutioneR]

A 62


“ไอ้โจมันจะคุยกับนนท์เหรอ” นัทถามผมขณะที่เรากำลังเดินขึ้นห้องเรียนด้วยกันหลังจากที่เคารพธงชาติกันเสร็จแล้ว “มันมีเรื่องอะไรของมันวะ”

“นนท์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ” ผมส่ายหน้า แต่ในใจของผมก็แอบคาดเดาเอาไว้แล้วเหมือนกันว่ามันอาจจะเป็นเรื่องของพลอยก็เป็นได้ล่ะมั๊ง.........

“แล้วนนท์จะให้นัทไปเป็นเพื่อนด้วยรึเปล่า”

“อืมม คงไม่ต้องอ่ะ นัท นนท์ไปคนเดียวได้ว่ะ และอีกอย่าง........” ผมยิ้มเขินๆ

“อีกอย่างอะไร”

“นนท์ไม่นอกใจแฟนนนท์ตั้งแต่วันแรกที่เราได้คบกันหรอกน่า”

นัทยิ้มกว้างแล้วยืดแขนมาโอบคอผมทันที “นัทอ่ะ เชื่อใจนนท์อยู่แล้วล่ะน่า แต่นัทไม่ค่อยอยากจะไว้ใจไอ้เชี่ยนั่นเท่าไหร่นี่หว่า แต่ถ้าจะให้ดีนะ นนท์ก็ลองบอกมันไปเลยดิ่ว่าเราคบกันแล้วอ่ะ จริงมะ........”

หลังจากนั้นตอนก่อนถึงเวลาพักกลางวันราวๆครึ่งชั่วโมง โจก็ส่งเมสเสจเข้ามือถือของผมบอกให้ผมไปเจอเขาที่ใต้ตึกวิทย์แถวหน้าบันไดขึ้นตึกฝั่งคอร์ทเทนนิส ซึ่งมันก็อยู่กันคนละฝั่งกับโรงอาหารของพวกเราเลย ดังนั้นพอหลังจากหมดชั่วโมงเรียนแล้ว ผมจึงบอกกับทุกคนว่าผมจะไม่ลงไปกินข้าวกับพวกเขา ซึ่งแน่นอนว่าตอนแรกทุกคนก็รู้สึกสงสัยและตั้งคำถามกับผมอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ทว่าผมกับนัทก็ช่วยกันพูดจนพวกเขาเลิกสนใจกันไปจนได้

ผมเดินไปหาโจตรงที่ๆเขานัดผมเอาไว้ และผมก็เห็นว่าเขากำลังยืนรอผมอยู่แล้ว ผมมองดูเขาที่กำลังนั่งรอผมอยู่บนม้านั่งแล้วก็ยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้นไปอีกว่าเขามีเรื่องอะไรที่จะคุยกับผมกันแน่ มันจะเป็นเรื่องของพลอยอย่างที่ผมคิดไว้รึเปล่านะ.......

“ไอ้โจ”

เขาหันมามองผมก่อนจะพยักหน้าเป็นทำนองให้ผมเดินไปหาเขา “กินอะไรรึยัง”

“ยังอ่ะ........ ว่าแต่มึงมีอะไรวะ” ผมเดินไปนั่งลงข้างๆเขา แต่เมื่อผมนั่งลงแล้วเขาก็กลับยืนขึ้นซะเฉยๆ

“ไปหาอะไรกินกัน”

“เอ้า ที่ไหน ที่โรงอาหารเหรอ”

“ไม่ ที่สวนกลาง” เขาหันมามองหน้าผม “ไปเหอะ เดินไปคุยไป”

ผมรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามเขาไปติดๆ เราสองคนเดินกันอยู่เงียบๆแบบนั้นครู่ใหญ่ๆ จนสุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายที่ทนไม่ไหวขึ้นซะเองเป็นคนแรก

“นี่ไอ้โจ สรุปมึงจะคุยอะไรกะกูวะ”

เขายังคงเงียบไปอีกพักหนึ่ง “.........เรื่องไอ้แม็กซ์”

ผมเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจทันที “เรื่องไอ้แม็กซ์เหรอวะ”

เขาหันมามองหน้าผม “ใช่ เรื่องพวกไอ้แม็กซ์ ตอนนี้กูรู้แล้วว่าพวกมันรู้เรื่องของกูกับมึงแล้วจริงๆ”

“เรื่องของกูกะมึง....... มึงหมายถึงเรื่องที่มึง......... ชอบกูอ่ะเหรอวะ”

“คิดว่าคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก” โจส่ายหน้าเบาๆ “แต่น่าจะเป็นเรื่องที่กูรู้จักกับมึงและเริ่มสนิทสนมกับมึงมากขึ้นมากกว่าว่ะ เพราะเดิมทีพวกมันก็รู้สึกสงสัยกูเรื่องนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย”

“แล้วพวกมันรู้ได้ไงวะ แล้วมึงเองอ่ะ ไปรู้เรื่องนี้มาได้ยังไง ใครบอกมึง รึมึงไปถามพวกมันมา”

“เอาเป็นว่ากูรู้มาก็แล้วกันน่ะ” เขาพ่นลมหายใจออกทางจมูกอย่างหงุดหงิดเบาๆ

ผมทำหน้าย่นทันที “มึงแม่งชอบแบบนี้เรื่อยอ่ะว่ะ ไอ้โจ”

เขาหันมามองหน้าผมทันที “แบบนี้น่ะแบบไหน”

“ก็ชอบพูดอะไรไม่เคลียร์ แล้วก็ชอบทำเหมือนหงุดหงิดๆตลอดเวลาแบบนี้อ่ะ มึงเองก็รู้ใช่มะว่าถ้ามึงทำแบบนี้จนติดเป็นนิสัยอ่ะ คนอื่นเค้าก็อาจจะสงสัยรึข้องใจกับคำพูดและการกระทำของมึงก็ได้นะเว้ย”

เขานิ่วหน้าก่อนจะหันกลับไป “กูไม่แคร์สักหน่อย”

“แม้แต่กับแฟนมึง มึงก็ไม่แคร์เหรอวะ.........”

“กูไม่มีแฟน จะให้กูพูดอีกกี่หนวะ”

“งั้นถ้ากับกูมึงจะแคร์มะ”

เขาหันกลับมามองหน้าผมอีกครั้งทันที “ถามทำไม”

“ปล๊าวว ก็แค่ถามเฉยๆ........” ผมยักไหล่ “แล้วตกลงมึงแค่จะบอกเรื่องไอ้แม็กซ์กับกูแค่นั้นใช่ป่ะ”

“ก็ไม่เชิง กูจะบอกให้มึงดูแลตัวเองเอาไว้มากๆ ถ้ามันมาทำอะไรหรือมีอะไรผิดสังเกตก็ให้รีบบอก กูจะได้รีบไปช่วยจัดการและดูแลมึงได้ทัน กูเองก็ไม่ได้ไว้ใจไอ้นัทนักหรอกว่ามันจะดูแลมึงได้เหมือนกูน่ะ”

“แล้วนี่มึงเคยมาดูแลกูอะไรตอนไหนวะ........” ผมชักสีหน้าเล็กน้อย “และที่สำคัญคือกูก็ดูแลตัวเองได้น่ะ มึงไม่ต้องมาเป็นห่วงอะไรกูขนาดนั้นหรอก”

“มึงจะคิดยังไงมันก็เรื่องของมึง และที่กูจะเป็นห่วงมึงมันก็เรื่องของกูเหมือนกัน” เขาตอบ

เมื่อเราสองคนเดินกันมาถึงบริเวณซุ้มขายอาหารที่สวนกลางแล้ว เขาก็เดินไปสั่งไก่ทอดมาสองชิ้น ไส้กรอกสองไม้ และลูกชิ้นปิ้งอีกสี่ไม้ทันที

“เฮ้ยยย แดกอะไรเยอะแยะวะเนี่ยย!!”

เขารับโค้กมาจากป้าคนขายสองประป๋องแล้วก็หันมายื่นมันให้กับผม จากนั้นเขาก็หันไปหาป้าอีกคนที่กำลังสับไก่ให้เขาอยู่ “อ้อป้า ไม่ต้องแยกถุงนะ ยัดๆไปในถุงเดียวกันนั่นแหละ”

“อ้าว กินกี่คนล่ะเนี่ย แล้วจะเอาไม้กี่ไม้” ป้าถาม

เขาหันมาหาผม “กี่ไม้ดี ไม้เดียวพอมะ แดกกะกู”

“เฮ้ยยย นี่มึงซื้อเผื่อกูไปแล้วเรอะ!”

“ตกลงจะเอากี่ไม้ ถ้าไม่ตอบกูเอาไม้เดียวนะ แล้วกูจะป้อนมึงเอง”

“สองไม้” ผมรีบตอบทันที

เขายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปบอกป้าว่าขอไม้สองไม้ จากนั้นเขาก็จ่ายเงินและรับถุงใส่ของกินถุงเบ้อเริ่มมาถือไว้ในมือ “ไปได้แล้ว หาที่นั่งแดก เกะกะคนอื่นเขาต่อคิว”

เมื่อเขาพูดแบบนั้นแล้วผมจึงรีบเดินตามเขาไปติดๆทันที และสุดท้ายเราก็เดินไปนั่งลงกันที่ม้าหินที่ยังว่างอยู่ตรงริมสวน

“แล้วมึงจะซื้อมาให้กูทำไม แถมไม่ถามกูซักคำนะว่ากูจะกินอะไรมั่งน่ะ”

“กูอยากซื้อให้มึงแดก มึงก็แดกๆไปเหอะ หรือมึงแดกเหมือนกูไม่ได้”

“ไม่ใช่เว้ย แต่กูไม่รู้ว่ามึงจะซื้อให้กูทำไมอ่ะ” ผมล้วงหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง “เท่าไหร่วะ กูออกด้วยครึ่งนึง”

“ไม่ต้อง มึงเก็บเงินไปเหอะ กูเคยบอกแล้วไงว่ากูจะจีบมึง เพราะงั้นมึงไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อยกะเรื่องแค่นี้ เข้าใจป่ะ”

พอจู่ๆก็มาโดนแบบนี้เข้าไปตรงๆแบบไม่ทันตั้งตัว ผมก็อดที่จะหน้าแดงขึ้นมาไม่ได้เหมือนกัน “อะไรของมึงวะเนี่ย ไอ้โจเอ๊ยยย........”

“เอ้า แดกซะ” เขายื่นลูกชิ้นมาให้กับผมหนึ่งไม้

ผมรับไม้ลูกชิ้นมาจากมือของเขาและก็ถือมันเอาไว้แบบนั้นครู่หนึ่ง ผมกำลังคิดว่าผมคงจะต้องบอกเขาเรื่องของผมกับนัทไปสักทีได้แล้ว แต่ผมก็ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มพูดออกไปยังไงดีจริงๆ

“นี่ ไอ้โจ คือกู.......”

“ยังมีอีกเรื่องที่กูต้องบอกมึง” เขาพูดแทรกขึ้น

ผมเงยหน้าขึ้นไปมองเขางงๆ “เหอออ”

“เรื่องของกูกับพลอย”

ผมหูผึ่งทันที “เรื่องของมึงกะพลอยทำไมวะ”

“ตั้งแต่วันก่อนที่เค้าเจอกูที่บ้านของมึง เค้าก็เอาแต่ส่งเมสเสจไม่ก็โทรมาตลอดเพื่อจะคุยกับกู แต่กูไม่อยากคุยอีกแล้ว กูก็เลยเลี่ยงๆมาตลอด จนกระทั่งเมื่อคืนนี้แหละที่กูโทรไปเพื่อบอกให้เค้าเลิกมาวุ่นวายกับกูได้แล้ว กูไม่ชอบ”

“แล้ว...... มึงมาบอกกูทำไมวะ” ผมอดคิดไม่ได้ว่ายังไงๆเรื่องที่ผมได้ยินจากปากของเขาก็ยังคงไม่ค่อยจะตรงกับสิ่งที่ผมรู้มาจากพลอยอยู่ดี

“กู........ ไม่รู้ดิ่ มึงได้คุยกับพลอยมั่งรึเปล่าวะ”

“ก็เรื่อยๆนะ ส่วนมากก็คุยกันในเอ็มนั่นแหละ ทำไมวะ”

“ก็ไม่ทำไมหรอก กูอยากให้มึงรู้ความจริงเท่านั้นเอง และอยากให้มึงสบายใจด้วยว่ากูเลิกกับเค้าแล้วจริงๆ แต่....... แต่กูก็อดเป็นห่วงพลอยเค้าหน่อยๆไม่ได้เหมือนกันว่ะ กูเลยอยากรู้ว่าถ้ามึงคุยอะไรกันก็ให้บอกกูด้วย และก็ช่วยๆดูแลเค้าด้วยสักหน่อยอะไรประมาณนั้นน่ะ”

“พลอยไม่เคยคุยกับกูเรื่องมึงให้กูฟังเลย” ผมพูด “กูก็เคยบอกแล้วไงว่ากูยังไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพลอยมีแฟนน่ะ”

“ก็นั่นแหละ แต่ก่อนกูก็ทะเลาะกันบ่อย เค้าเลยอาจจะประชดกูก็ได้มั๊ง แต่ตอนนี้กูเคลียร์กันแล้ว และกูก็อยากให้มึงรู้เรื่องนี้ด้วย มึงจะได้เตรียมตัวๆเอาไว้”

“หืออ เตรียมตัวอะไรวะ” ผมสงสัย

เขายิ้มที่มุมปากเล็กน้อย “เตรียมตัวถูกกูจีบได้แล้วไง”

ถ้าหากว่าเป็นปกติแล้วผมก็คงจะรู้สึกเขินจนหน้าแดงนะ แต่ในตอนนี้ผมกลับไม่มีความรู้สึกอะไรแนวนั้นเลยสักนิดจริงๆ “มึงไม่จำเป็นต้องบอกกูหรอก โจ”

“มึงหมายความว่าไงว”

“กูก็ไม่รู้ดิ่ คือกูก็ดีใจนะที่มึงชอบกูอ่ะ แล้วยังทำอะไรๆให้กูตั้งหลายอย่างด้วย กูไม่ได้หมายถึงเรื่องที่มึงซื้อของกินให้กูอะไรพวกนี้หรอก” ผมวางไม้ลูกชิ้นที่ยังไม่ทันได้แตะเลยสักนิดกลับลงในถุงเหมือนเดิม “แต่กูรู้สึกดีที่มึงช่วยเหลือกูหลายอย่าง ทั้งเรื่องไอ้ปั๊กและเรื่องอื่นๆอีก และกูยังรู้สึกดีที่ได้รู้จักได้มีมึงเป็นเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกคนด้วย”

“นี่มึงจะพูดอะไรของมึงกันแน่” คิ้วทั้งสองข้างของเขาขมวดเข้าหากันยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่ผมเคยเห็นเสียอีก

ผมถอนหายใจเบาๆอย่างลำบากใจ “กูว่ามึงกลับไปคบกับพลอยเถอะ โจ มึงเองก็ยังรักยังแคร์เค้าและเค้าเองก็รักมึงนะ มึงอย่ามาชอบผู้ชายแบบนี้เลยว่ะ และที่สำคัญ........” ผมกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง “กูกับนัทก็ตกลงคบกันแล้วด้วยว่ะ”

หลังจากที่ผมพูดจบ เราสองคนต่างก็เงียบกันลงไปชั่วอึดใจหนึ่ง แต่ผมก็สามารถรู้สึกได้เลยว่าโจกำลังรู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจอยู่มากขนาดไหนผ่านทางสีหน้าและสายตาของเขา

โจยืนขึ้นแล้วคว้าถุงของกินที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาโยนลงบนพื้นอย่างแรง และนั่นก็ทำให้ผมต้องรู้สึกตกใจมาก เขามองไปทางอื่นครู่หนึ่ง ซึ่งในตอนนี้นักเรียนคนอื่นๆที่อยู่แถวนั้นก็เริ่มที่จะหันมาสนใจในตัวของเราสองคนกันบ้างแล้ว ผมนั่งมองใบหน้าด้านข้างของเขาด้วยความรู้สึกกังวลใจแบบสุดๆ และแล้วในที่สุดเขาก็หันหน้ากลับมาสบตากับผมอีกครั้ง

“ไม่รู้เว้ย! กูไม่ได้ยินเหี้ยอะไรทั้งนั้น!!” เขาไม่ได้ตะคอกหรือตะโกนแต่แค่พูดเสียงดังกว่าปกติเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นน้ำเสียงของเขาก็บอกให้ผมรับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าเขากำลังพยาพยามข่มอารมณ์โกรธเอาไว้ข้างในมากขนาดไหน “กูไม่สนใจเหี้ยอะไรทั้งนั้น! ไม่เคยมีใครกล้าขัดใจกู และมึงก็อย่าคิดนะว่าแค่คำพูดง่ายๆอะไรก็ไม่รู้ไม่กี่คำของมึงแบบนั้นจะทำให้อะไรๆมันจบได้น่ะ ไอ้นนท์!” และเมื่อพูดจบ เขาก็เดินจากไปทันที

[gtm]

คนแรกหรือป่าว

โจมาแล้ว เรื่องใหญ่แน่ๆๆๆ

นนท์เสดโจแ่น่555+

บุกถึงบ้านจับกดเลยโจ 

[bigpoman1]

ไม่จริงหน่ะ โจมานี่สิ มาร้องไห้ในอกเลย
ปล่อยนนท์ไป๊ รู้มั๊ยถ้ายังไม่บอกก็ยังได้กินต่อนะ ดูสิอดกินหมดเลย

ป.ล.หรือว่านัทเป็นคนบอกเรื่องโจกับนนท์

[C2U]

ท่าทางจะวุ่นวายละ  ทั้งเรื่อง แมกซ์  ทั้งเรื่องโจ  

[จันทร์ผา]

มันจะมีอะไรเกิดขึ้นกับน้องนนท์ไหมนี้

ไม่อยากคิด

[andyus1]

นนท์ประชดโจหรอคิดดีแล้วอ่ะคับ

ดูเหมือนจะแยกไม่ออกเลย

ว่าแต่โจมีเหตผลไรกะบอกมา

ผมเชื่อ โจไม่ใช่คนประเภทนั้น

สงสารโจอ่ะ เอ้อ......................

[THIP]

  สงสารโจอ่ะ ถึงจะโวยวาย แต่น้ำตาคงตกใน 

[gboy]

 
โจมาแล้ว
มาทวงนนคืน

[Cha Ris Ma]

  โจอย่ารุนแรงนักจิ

แม็กซ์ จะรังแกอะไรน้องนนท์อีก

[mole eye man]

แอบสงสัยว่าทำไมมีคนคิดว่านนท์ประชดโจมากขนาดนั้น  เพราะเท่า ๆ ที่ดูมา  มันก็เป็นแค่การตัดสินใจจากใจจริงของนนท์   และไม่ยักกะมีตรงไหนที่ดูเหมือนจะอยากประชดโจ (ทำเพราะตัดสินใจดีแล้วแท้ ๆ ไม่ใช่รึ....)

เริ่มดื้อแล้วนะโจ  กร๊าก   

[ExecutioneR]

แอบสงสัยว่าทำไมมีคนคิดว่านนท์ประชดโจมากขนาดนั้น  เพราะเท่า ๆ ที่ดูมา  มันก็เป็นแค่การตัดสินใจจากใจจริงของนนท์   และไม่ยักกะมีตรงไหนที่ดูเหมือนจะอยากประชดโจ (ทำเพราะตัดสินใจดีแล้วแท้ ๆ ไม่ใช่รึ....)

เริ่มดื้อแล้วนะโจ  กร๊าก   

พูดได้ดี 55555

ว่าแต่ เริ่มดื้อแล้วนะโจ หรือ เริ่มดื้อแล้วนะนนท์? หรือพี่เข้าใจผิดเองเพราะตอนนี้ง่วงจัด (ฮา)

[mantdash]

ไม่มีเลือดแต่ระเบิดลง ฮาฮ่า

ยังไงก็ยังคงแย่งกันต่อไป 

ไม่งั้นเรื่องก็จบเร็วสิ ใช่มะ อิอิ

[iota]

การตัดสินใจของนนท์มันย่อมมีเหตุและผลในตัวของมันเอง
และนนท์ต้องใช้ใจบวกกับความรู้สึกที่ตัวเองมีถึงกล้าที่จะขอนัทเป็นแฟน
ส่วนโจยังไม่กล้ายอมรับความจริงที่ได้ยินจากปากของนนท์
ในใจอาจโกรธ เสียใจ รู้สึกผิดหวัง ไม่ได้เตรียมใจมารับฟังเรื่องนี้
แต่ที่แน่ๆโจไม่อยากพ่ายแพ้ให้กับใคร.......โดยเฉพาะนัทคนที่จะมาแย่งคนรักของตัวเองไป

ูู^-^อ่านแล้วมีลุ้นตลอดสนุกแหะ
แต่อ่านตอนของนนท์กับนัททีไรรอยยิ้มไม่เคยจางหาย
จนต้องเข้าร้านสะดวกซื้อหาอมยิ้มมาอมไว้
ไม่อย่างนั้นโดนไอ้หลานตัวแสบแซวตายเลย.......นนท์+นัท

[andy_kwan]

เดี๋ยวต้องมีอะไรจากโจให้นนท์แปลกใจแน่ๆ   นนท์จะโดนจับกดหรือเปล่าหนอ    อิอิ

[mole eye man]

พูดได้ดี 55555

ว่าแต่ เริ่มดื้อแล้วนะโจ หรือ เริ่มดื้อแล้วนะนนท์? หรือพี่เข้าใจผิดเองเพราะตอนนี้ง่วงจัด (ฮา)

โจเริ่มดื้อนั่นล่ะถูกละฮะ  ซักพักจะลงไปดิ้นกะพื้นแล้วบอก  "จาอาวโนนท์~  จาอาวโนนท์~    "     

[zene]

โจอ่ะ...ไม่ยอมรับความจริงแล้วมาทำท่าทีอย่างงี้ ไม่แมนเลยอ่ะ

ถ้าจะบอกว่าไม่สนใจก็ยังจะจีบอยู่...ก็ยังพอโอเค
แต่แบบนี้แล้วเหมือนไม่ให้เกียรตินนท์ ไม่เคารพการตัดสินใจนนท์
ไม่สนใจในความรู้สึกของนนท์เลยอ่ะ..........ม่ายยยยยยยยยยแมนเลย

[sky-cafe]

อ่านมานาน แต่ไม่ค่อยมีโอกาสคอมเมนท์แต่ตอนนี้ไม่ไหว

โจ dissapointed เรามาก = =

แต่ก็เข้าใจว่าคนเราคงช็อคบ้างเสียใจบ้าง แต่การที่ไม่ยอมรับความจริงสุดท้ายแล้วคนที่จะเจ็บปวดก็คือ โจเอง

*sighs*

[Chinnawut]

แอบสงสัยว่าทำไมมีคนคิดว่านนท์ประชดโจมากขนาดนั้น  เพราะเท่า ๆ ที่ดูมา  มันก็เป็นแค่การตัดสินใจจากใจจริงของนนท์   และไม่ยักกะมีตรงไหนที่ดูเหมือนจะอยากประชดโจ (ทำเพราะตัดสินใจดีแล้วแท้ ๆ ไม่ใช่รึ....)

เริ่มดื้อแล้วนะโจ  กร๊าก   

พูดได้ดี 55555

ว่าแต่ เริ่มดื้อแล้วนะโจ หรือ เริ่มดื้อแล้วนะนนท์? หรือพี่เข้าใจผิดเองเพราะตอนนี้ง่วงจัด (ฮา)

โจ เท่านั้น!!!


ปล.แอบไปคุย อะไรกับไอ่มิกซ์ มาฮึ!! (เห็นใน บันทึกการสนทนาของฉัน เพราะผมแอบไปดูตลอด เหอๆ)

[DexTunG]

ถึงตอนนี้ มีอย่างเดียวที่จะบอกคือ   รักนี้ต้องลุ้นครับ




มาช่วยกันลุ้นว่า นนท์ จะได้เป็นแฟนใครกันแน่




           

[kasarus]

รักสามเศร้า   

[patz]

เฮ้อ... จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย
แต่ไม่รู้อะ โจต้องแย่งมาให้ได้นะ 



(ตอนนี้แอบคิดว่า ความจริงแล้ว โจเห็นพวกแม็กซ์แอบมองอยู่ไกลๆรึเปล่า เลยทำเป็นโมโหให้พวกนั้นเข้าใจผิดอะ)

[Ex'ecuzě]

โจ ...

อ่าาาาาา ...

พูดไรไม่ออกแฮะเฮีย >.<'
แบบว่า ก็ดีใจนะที่ นัทเป็นแฟนกะนนท์ซักที
แต่ว่า ทำไมรู้สึกแปลกๆ ...
อะไรๆมันคงไม่ง่ายอย่างนี้หนิ ... (ตามนิสัย โหด ซาดิสม์ ของเฮีย)

แล้วเรื่องโจ ก็คงไม่ใช่อะไรง่ายๆ ที่มองรอบเดียวก็มองออก เหมือนกัน (รึป่าวหว่า?)
= ="

รู้สึกเหมือนคำพูดมันแปลกๆแฮะ
ก็นะ ยังไม่ได้นอนเลยทั้งคืน
แวะมาอ่านแล้วนะคับ ^^

เด๋วปายนอนแระ ^^