หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[mantdash]

อ้าไม่กล้าเีชียร์เลยอะ

ปล่อยให้พี่ต้นเลือกเอง อิอิ

ดูท่าทางยุเป็นคนที่เพื่อนๆไว้ใจมากเลยนะเนี่ย

มีแต่คนเอาความลับมาเล่า

พี่ต๊นต้นพิมพ์ผิดป่าวครับ ตอนที่ป๊อปเดินมาหาพวกยุแล้วเรียก น๊าทททททททททททททททททททท

ตอนนั้นนัทไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่หรอครับ

หรือยังไงอ่าครับ

[ExecutioneR]

พี่ต๊นต้นพิมพ์ผิดป่าวครับ ตอนที่ป๊อปเดินมาหาพวกยุแล้วเรียก น๊าทททททททททททททททททททท

ตอนนั้นนัทไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่หรอครับ

หรือยังไงอ่าครับ

อืมมม ตอนแรกตั้งใจจะให้แบบ ไอ้ป๊อปวิ่งมาแล้วเรียกหานัทน่ะนะ แต่ปรากฏว่านัทไม่อยู่ มันเลยวิ่งไปหาวายุกะเจย์แทน
แต่พอมานึกๆดูในมุมมองคนอ่าน ก็ เอออ..... จริงแฮะ งั้นเปลี่ยนดีกว่า จะสายไปมั๊ยเนี่ย
5555

[seasons]

แวะมารออ่าน part 

[Schizophrenia]

ป็อบ

น่ารัก

หว่ะ

555

 

[DexTunG]

 




 





         

[dahlia]

อย่างไงก็ โจ    

[Forget..*]

นัทท 

[UnFabulOus]

โจ  เท่านั้น !!! 

[thaitanoi]

รออ่าน Part A ครับ

[ExecutioneR]

A 61


จริงๆก็ตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะที่ผมสังเกตเห็นว่ามีรุ่นพี่มอปลายบางคนได้เริ่มทยอยกันข้ามมายังฝั่งของเราเพื่อเกณฑ์เด็กไปทำกิจกรรมกีฬาสีกันบ้างแล้ว แต่ว่าผมก็มัวแต่ไปสนใจเรื่องอื่นอยู่มากกว่าจนผมลืมคิดถึงเรื่องนั้นและเรื่องไปคัดตัวเป็นนักกีฬาบาสของผมเสียสนิท โดยเฉพาะเรื่องที่ผมและคนอื่นๆเอาแต่พูดถึงกันมากที่สุดนั้น ก็ไม่พ้นเรื่องที่ผมโดนไอ้แม็กซ์มันแกล้งทำน้ำหกใส่จนผมต้องไปยืมเสื้อของโจมาใส่ไปก่อนนั่นเอง

แต่พอมาวันนี้ สิ่งที่ทำให้ผมนึกถึงเรื่องของกีฬาสีขึ้นมาได้ก็ไม่ใช่อะไร แต่เป็นเจย์ที่เดินเข้ามาในโรงอาหารตั้งแต่เช้าผิดไปจากวันอื่นๆ และเขาก็ยังไม่ได้เดินมากับตี๋เล็กเหมือนทุกๆวันอีกด้วย แต่ว่าวันนี้เขาเดินเข้ามาพร้อมกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่ผมเคยเห็นหน้าก็เพียงแต่ในรูปเท่านั้นเอง

“เพิ่งมีมึงมาถึงคนเดียวเหรอวะ ไอ้นนท์” เจย์ทักผมพลางนั่งลงบนฝั่งตรงข้าม

“อืออ แต่ไอ้ยุก็กำลังมาอ่ะ”

“เออ ไอ้นนท์ นี่พี่แจ๊คแฟนกู พี่แจ๊ค นี่ไอ้นนท์เด็กใหม่ที่เจย์เคยเล่าให้ฟังอ่ะ”

ผมยกมือขึ้นไหว้พี่แจ๊คแฟนของไอ้เจย์ทันที และผมก็อดสังเกตไม่ได้นะว่าพี่แจ๊คนี่ถึงแม้จะหน้าตาดีจริง แต่เค้าก็ดูจะออกสาวนิดๆยิ่งกว่าในรูปที่ผมเคยเห็นซะอีก คือผมหมายถึงว่า ตอนที่เคยดูรูปของเขาในมือถือของเจย์นั้นผมยังแทบดูไม่ออกเลยว่าคนๆนี้จะเป็นเกย์ แต่พอมาเจอตัวจริงแบบนี้แล้วเขาก็ไม่ได้ดูแมนสนิทขนาดนั้นซะทีเดียวน่ะนะ

“น้องคนนี้ที่ว่าเป็นแฟนนัทใช่มะ” เขายิ้มให้กับผม ส่วนผมก็หน้าแดงขึ้นในทันที แต่ว่าไม่ใช่เพราะรอยยิ้มของเขาหรอกนะที่ทำให้ผมรู้สึกอายขึ้นมาแบบนี้น่ะ แต่เป็น........

“ก็อยากกกจะให้มันเป็นกันอยู่เนี่ยแหละ” เจย์หัวเราะ “อยากแดกเอ็มเคฟรีอ่ะ”

ผมนิ่วหน้าเล็กน้อยด้วยความสงสัยว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเปลี่ยนเรื่องคุยให้มันเบนออกไปจากเรื่องของตัวเองไปเป็นเรื่องอื่นดีกว่า “เออ แล้วว่าแต่ไอ้เคนอ่ะ เจย์ ไมไม่ได้ลงมาด้วยกันวะ”

“อ๋อ เมื่อกี๊บกูไปรับพี่แจ๊คมา แล้วก็ค่อยเดินมาที่โรงอาหารด้วยกันนี่แหละ กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้เคนมันอาบน้ำแต่งตัวอะไรเสร็จรึยังอ่ะนะ........” เจย์ก้มดูนาฬิกาข้อมือของตัวเอง “แต่ก็น่าจะเสร็จแล้วมั๊ง ถ้าเวลาตามปกติของมันน่ะนะ”

“มึงเดินไปที่ฝั่งนู้นเลยเหรอ ไอ้เจย์”

“อ๋อ เปล่าหรอก กูแค่นัดเจอพี่แจ๊คที่ตรงสวนกลางน่ะ อ้อ แล้วเดี๋ยวเพื่อนพี่เค้าก็จะตามมาอีกทีด้วย” เมื่อพูดกับผมจบเขาก็หันกลับไปหาพี่แจ๊ค “พวกพี่โป้งมันจะมากันเมื่อไหร่นะ พี่แจ๊ค”

“ไม่รู้ว่ะ แต่ก็น่าจะใกล้แล้วมั๊ง มันก็ขี้เกียจมาแป๊บๆแล้วก็ต้องรีบกลับไปเข้าแถวเหมือนกันนั่นแหละ”

เจย์พยักหน้าเบาๆแล้วหันกลับมาหาผมอีกครั้ง “พวกเพื่อนพี่แจ๊คเค้าจะมาคุยกะพวกมึงด้วยนั่นแหละ ไอ้นนท์”

“เหอออ คุยกะกูเนี่ยนะ”

“คุยกะมึงแล้วก็กะไอ้ยุด้วยทั้งคู่เลย ก็เรื่องแข่งบาสของสีมึงไงวะ”

“อ๋อออ” ผมพยักหน้า

หลังจากนั้นไม่นานวายุก็มาถึงที่โรงอาหาร ตามมาด้วยป๊อป ตี๋เล็ก แล้วก็เคน ส่วนคนถัดมาที่มาถึงในเวลาไล่เลี่ยกันก็คือคริสนั่นเอง ทำให้คนที่เหลืออยู่ก็มีเพียงนัทแค่คนเดียวเท่านั้นแล้วในตอนนี้

ผมนึกถึงเรื่องที่ผมคุยกับเขาเมื่อคืนแล้วก็รู้สึกเขินจนหน้าแดงขึ้นมาเอาซะดื้อๆ และเวลาที่ผมหน้าแดงเนี่ยมันก็มักจะถูกสังเกตเห็นได้ง่ายกว่าคนอื่นๆเขาอีกด้วย ดังนั้นผมจึงรีบขอตัวลุกออกจากโต๊ะเพื่อเดินไปซื้อน้ำคนเดียวก่อนที่จะกลับมาอีกครั้ง และเมื่อผมเดินกลับมาถึงที่โต๊ะของเราแล้ว ผมก็พบว่านอกจากเพื่อนๆของเราและพี่แจ๊คแฟนของเจย์แล้ว ก็ยังมีรุ่นพี่คนอื่นๆที่ผมไม่เคยเห็นหน้านั่งอยู่ด้วยอีกสามคน และที่สำคัญที่สุดก็คือ นัทเองก็กำลังนั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างๆที่ผมเพิ่งลุกไปเมื่อครู่นี้ด้วย

ผมรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงฉ่าและหัวใจก็กลับมาเต้นแรงขึ้นอีกครั้งทันที ดูเหมือนว่าการที่ผมลุกออกจากโต๊ะไปซื้อน้ำเพื่อสงบจิตสงบใจตัวเองนี่มันจะช่วยอะไรไม่ได้เลยจริงๆนะเนี่ย........

“อ้าว ไอ้นนท์ นี่ไง พี่ๆที่เค้าจะมาคุยกะมึงกะไอ้เชี่ยยุเรื่องแข่งบาสอ่ะ” เจย์กวักมือเรียกผม จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่รุ่นพี่แต่ละคนแล้วแนะนำชื่อแบบเรียงตัว “นี่พี่โป้ง ประธานสีมึงของฝั่งมอปลาย คนนี้พี่บรีซ และนี่พี่อเล็กซ์”

ผมวางแก้วน้ำในมือทั้งสองแก้วลงบนโต๊ะก็แล้วนั่งลงข้างๆนัท จากนั้นก็ยกมือไหว้พวกพี่เขาทั้งสามคนไปด้วย ในบรรดาพี่ๆทั้งสามคน ผมก็คงต้องบอกว่าผมรู้สึกสะดุดตากับพี่อเล็กซ์ที่สุดแล้วล่ะ เพราะว่าพี่เขาดูต่างจากเพื่อนที่นั่งอยู่อีกสามคนอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งนั่นก็เป็นเพราะว่าพี่เขาเป็นลูกครึ่งนั่นเอง แต่ถ้าพูดถึงความหน้าตาดีแล้วล่ะก็ ผมก็คงต้องยกให้พี่โป้งที่เป็นประธานสีมากกว่า ผมว่าพี่เขาดูดีแบบเข้มๆ แต่ก็มีดวงตาที่เป็นประกายจนแทบจะเรียกได้ว่าหวานมากทีเดียว และสำหรับพี่บรีซคนสุดท้ายนี่ก็ดูตี๋ๆขาวๆอวบๆธรรมดาๆไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเลยถ้าเทียบกับพี่โป้งและพี่อเล็กซ์ที่กำลังนั่งขนาบเขาอยู่ทั้งสองข้างแบบนี้

ผมนั่งมองหน้าพี่ๆทั้งสามคนอยู่ครู่หนึ่ง จนกระทั่งสายตาของผมมันไปประสานเข้ากับพี่โป้งเข้าพอดี เขาเห็นว่าผมกำลังมองเขาอยู่แล้วก็ยิ้มๆออกมาให้กับผม ทำให้ผมสังเกตเห็นว่าพี่เขามีลักยิ้มและมีเขี้ยวเสน่ห์อีกด้วย ผมจึงรีบหลบสายตาของพี่เขาไปด้วยความอายทันที

แต่แล้วจู่ๆผมก็ต้องสะดุ้งออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นที่ต้นขาของตัวเอง ผมจึงหันขวับไปมองหน้านัทที่เพิ่งแอบหยิกผมไปเมื่อครู่นี้ทันที

เขาอมยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง “มองอะไร เห็นนะ........” เขากระซิบเบาๆเพื่อให้ผมได้ยินแค่คนเดียว “หึงนะเว้ยย”

“ไอ้บ้า!” ผมขมุบขมิบปากตอบกลับไปทั้งๆที่หน้าแดงมากขึ้นยิ่งกว่าเดิมซะอีก

“เฮ้ยย! มึงมากุ๊กกิ๊กๆอะไรกันสองคนวะ โดยเฉพาะมึงอ่ะ ไอ้นนท์ ได้ฟังที่พี่บรีซเค้าพูดมั่งป่าววะเนี่ย” เจย์พูดขึ้น ผมกับนัทจึงหันไปมองหน้าเขาพร้อมๆกันทันที

พี่ๆทั้งสี่คนรวมทั้งเพื่อนผมคนอื่นๆก็เอาแต่นั่งหัวเราะกันเบาๆ ผมจึงหันไปมองหน้าวายุเพื่อเป็นการขอความช่วยเหลือว่าเมื่อกี๊นี้พี่เขาพูดอะไรออกมาบ้าง แต่ปรากฎว่าไอ้เพื่อนตัวดีของผมคนนี้ก็พลอยหัวเราะไปกับเขาด้วยนี่สิ แถมนอกจากหัวเราะแล้วก็ยังมีการหันมาทำหน้าทะเล้นแซวผมอีกด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก ไอ้ยุก็บอกนนท์และเพื่อนๆคนอื่นๆในสีไปด้วยแล้วกันว่าอะไรยังไงน่ะ เดี๋ยวพวกพี่ต้องกลับไปฝั่งนู้นแล้วว่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะไม่ทันเข้าแถวเอา” พี่โป้งพูดขึ้นก่อนจะหันไปพยักหน้าให้กับเพื่อนๆของเขา และจากนั้นเขาก็หันมามองหน้าผมอีกครั้ง “แล้วไงเดี๋ยวเอาไว้เจอกันทีตอนเย็นรึไม่ก็ในชั่วโมงชมรมก็แล้วกันนะ”

เมื่อพูดจบพี่โป้งก็ลุกขึ้นยืนตามด้วยเพื่อนคนอื่นๆของเขา เจย์อาสาเดินไปส่งพี่แจ๊คถึงที่หน้าโรงอาหาร ทำให้ที่โต๊ะกลับมาเหลือแค่เพียงกลุ่มของพวกเราเหมือนเดิมอีกครั้ง

“เมื่อกี๊มึงกระซิบกระซาบอะไรกันสองคนวะ ไอ้นนท์ ไอ้นัท” วายุชะโงกหน้าเข้ามาหาเราสองคนพร้อมกับหัวเราะในลำคอเบาๆ

“เสือกกกกก ไม่ใช่เรื่องของมึงเว้ย” นัทตอบ

“นัทมันหึงกูที่กูมองหน้าพี่โป้งอ่ะ ประสาทว่ะเนอะ” ผมพูดขึ้นเพื่อแกล้งแหย่นัทเล่น แต่จริงๆแล้วผมก็รู้สึกเขินคำพูดตัวเองอยู่เหมือนกัน และแน่นอนว่าคำพูดของผมก็ทำให้นัทต้องหันขวับกลับมามองหน้าผมทันที

“โหๆ แล้วเล่นมองซะขนาดนั้นเนี่ย ใครมันจะไม่คิดวะะะ”

“มองขนาดนั้นอะไร ก็แค่มองว่า ‘เออ พี่เค้าก็หน้าตาดีนะ’ อะไรแบบนี้เฉยๆเอง”

“แค่มองคนอื่นก็ผิดแล้วว หึงนะเว้ยย” นัทใช้มือผลักหัวผมเบาๆ

“ว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!” จู่ๆป๊อปก็ร้องขึ้น ทำเอาทั้งผมและนัทต้องหันไปมองหน้าเขาพร้อมๆกันทันที “นี่มึงสองคนเป็นเหี้ยอะไรกันวะเนี่ยยยยยยยยยย!! มึงคิดว่ามึงนั่งกันอยู่แค่สองคนรึไง!”

“ไหนมึงบอกพวกกูดิ๊ว่าไอ้ที่มึงพูดว่ามึงหึงๆอะไรเนี่ย มันแปลว่าอะไรวะ ไอ้นัท” ตี๋เล็กถามยิ้มๆ

“นี่มึงสองคนตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วเหรอวะ” เคนถามขึ้นบ้างด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตื่นเต้น

ผมหน้าแดงฉ่าและรู้สึกลิ้นมันจุกปากขึ้นมาทันที นัทหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มกว้าง ซึ่งแน่นอนว่าเขาเองก็ดูเขินอายไม่ต่างไปจากผมเท่าไหร่อยู่เหมือนกัน

เขาหันไปมองวายุก่อนจะกวาดสายตามองไปยังเพื่อนคนอื่นๆที่เหลือ “อือ กูก็กะว่าจะบอกพวกมึงอยู่ด้วยแล้วเหมือนกันนั่นแหละ.......” เขาเว้นช่วงเล็กน้อย และผมก็รู้สึกว่าใจของผมมันเต้นแรงขึ้นแบบสุดๆ พร้อมทั้งมันยังสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงที่หน้าของผมแบบเต็มสูบเลยอีกด้วยเหมือนกัน “กูกะนนท์ตกลงเป็นแฟนกันแล้วว่ะ”

และเมื่อสิ้นเสียงของนัทก็มีเสียงเฮดังขึ้นจากทั้งป๊อป วายุ และเคนทั้งสามคนทันที ส่วนตี๋เล็กก็ยิ้มกว้างจนหน้าบาน และคริสก็เอาแต่ยิ้มอายๆไปกับพวกเราสองคนด้วย วายุกับป๊อปยืนขึ้นและตีมือกันด้วยความสะใจ ก่อนที่ทั้งสองคนจะกลับมานั่งลงเหมือนเดิมอีกครั้ง

“ถ้าอีเป้รู้มีหวังมันช็อคตายยยยยยยยยยยยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ป๊อปหัวเราะ

“เฮ้ยย พวกมึงอย่าเพิ่งบอกใครได้ป่าววะ พวกกูยังไม่อยากให้ใครรู้เลย นอกจากพวกเรากันเองอ่ะ” นัทรีบปรามเอาไว้

“เอ๊า ไมวะ” ป๊อปถาม

“ไม่รู้ดิ่ ก็...........” นัทหันมามองหน้าผมครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับไปหาป๊อปอีกครั้ง “พวกกูรู้สึกแปลกๆว่ะ ถ้าเกิดจะเที่ยวป่าวประกาศว่า...... ว่าพวกกูมีแฟนเป็นผู้ชายอะไรแบบนั้นอ่ะ”

“อ๋อออ เกย์มือใหม่!” เคนพูดขึ้น

เมื่อได้ยินคำนั้นแล้วผมก็ยิ่งหน้าแดงหนักกว่าเดิมซะอีก “ไอ้สัตว์เคน มึงจะพูดตรงไปป่าววะ!”

“อ้าว หรือมึงจะบอกว่าจริงๆแล้วมึงคือผู้เชี่ยวชาญอย่างไอ้เจย์มัน”

“ครวยย! กูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น แต่กูหมายถึงว่า กู........ กูกะนัทอ่ะ.......... ไม่รู้ดิ่ ก็แค่รู้สึกว่ากูชอบกันอ่ะ ไม่ได้สนใจเรื่องที่ว่าเราเป็นเกย์กันรึเปล่าอะไรแบบนั้นเลยอ่ะนะ”

“โอเคๆ กูเข้าใจ” วายุพยักหน้า “ป๊ากะพ่อเล็กก็เคยบอกกูประมาณนั้นเหมือนกัน กูหมายถึงตอนที่เค้าเริ่มรู้สึกชอบกันและคบกันใหม่ๆอ่ะนะ”

“แต่ถึงยังไงก็ตาม........” ป๊อปยักคิ้วข้างซ้ายขึ้นพร้อมรอยยิ้มกวนๆที่มุมปากก่อนจะหันไปมองหน้าวายุ “งานนี้กูได้แดกเอ็มเคฟรีว้อยยยย!!”

“เมื่อไหร่ก็จัดมาเลยดีกว่าว่ะ สาดดด ของแบบนี้กูยินดีเสียตังค์อยู่แล้ววว”

“มันต้องแบบนี้ว้อยยเพื่อนกู” ป๊อปยื่นออกมือไปให้วายุตืมืออีกครั้ง

“อะไรวะอะไร พวกมึงคุยเหี้ยอะไรกันอยู่” เจย์เดินกลับมานั่งลงข้างๆเคนอีกครั้งพร้อมมองหน้าพวกเราทุกคนแบบงงๆ “แล้วนี่ทำไมไอ้เชี่ยนนท์หน้าแดงขนาดนั้นวะ เฮ้ยๆๆ นี่กูพลาดอะไรไปมั่งวะเนี่ยย”

“พลาดเยอะเลยว่ะ!!” ทั้งป๊อป เคน และวายุพูดขึ้นพร้อมๆกันทันที

ผมนึกย้อนกลับไปถึงเมื่อคืนที่ผมกับนัทได้คุยเรื่องนี้กันและใบหน้าของผมมันก็เปลี่ยนไปเป็นสีแดงจัดอีกครั้ง และนัทก็ดูเหมือนจะดูออกด้วยว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ เพราะเขาเอามือมาวางลงบนหน้าขาของผมแล้วออกแรงบีบเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆและสายตาที่อบอุ่นเหมือนปกติของเขาที่เขามีให้ผมอยู่ตลอดเวลาจริงๆ.........

.
.
.

“นัท........ นนท์ว่าเรามาเป็นแฟนกันดีมะ” ผมพูดออกไปทั้งๆที่รู้สึกเขินแบบสุดๆ ส่วนนัทก็เงียบลงไปทันทีจนผมเริ่มจะรู้สึกใจเสียขึ้นมาแล้ว ดังนั้นผมจึงฉวยโอกาสนี้รีบพูดประโยคสำรองต่อออกไปทันที “เฮ้ยยๆ นนท์แค่พูดเล่นเว้ย! ทำเป็นอึ้งอะไรวะะ”

นัทยังคงเงียบไปอีกพักนึงอยู่ดี “.........นัทชอบนนท์เพราะว่านนท์เป็นคนที่ทำให้นัทมีความสุขนะ นนท์ทำให้นัทยิ้มได้มากขึ้น สบายใจมากขึ้น และรู้สึกตัวเองอยากจะเข้มแข็งมากขึ้น” นัทพูดขึ้น และคำพูดของเขาก็ทำให้ใจของผมต้องเต้นแรงจนไม่เป็นจังหวะ “แล้วนนท์ล่ะ ชอบนัทเพราะอะไร.........”

“อะ เอ่ออ....... นนท์.........”

“นะๆ นนท์บอกนัทหน่อยดิ่ นัทอยากรู้จริงๆว่ะ”

“นนท์....... นนท์ชอบนัทเพราะ.........” ผมรู้สึกอายจนแทบอ้าปากไม่ขึ้นทีเดียว “เพราะนนท์ว่านัททำให้นนท์รู้สึกสบายใจที่ได้อยู่ด้วยอ่ะ นนท์ว่านัทเป็นคน...... เป็นคนอบอุ่นดี”

“แล้ว..... แล้วที่บอกว่าอยากเป็นแฟนนัทอ่ะ ตกลงนนท์พูดจริงหรือพูดเล่น”

คำถามนี้ของเขาทำเอาผมอึ้งไปเลยทีเดียว “คือ.........”

“อืออ ไม่เป็นไรหรอก ช่างมันเหอะ........”

หืออออ ช่างมันเหอะงั้นเหรอ นี่เขาจะช่างมันเหอะเรื่องอะไรกันเนี่ย

“นนท์จะพูดเล่นก็ไม่เป็นไร นัทไม่ว่าอะไรหรอก ดีซะอีกด้วยซ้ำไป..........”

เหอออ เมื่อกี๊ก็ “ช่างมันเหอะ” ไปทีนึงแล้ว ส่วนคราวนี้ก็บอกว่าถ้าหากผมพูดเล่นนั้นมันจะ “ดี” อย่างนั้นน่ะเหรอ........ นี่เขากำลังคิดอะไรของเขาอยู่กันแน่นะเนี่ย!

“เพราะว่านัทอยากจะเป็นฝ่ายขอนนท์เป็นแฟนเองมากกว่าน่ะสิ.........” เขาพูดต่อ ทำเอาใจของผมที่เพิ่งแป้วไปเมื่อครู่นี้เริ่มกลับมาพองโตได้เหมือนเดิมอีกครั้งทันที “แต่คราวนี้นัทไม่ได้พูดเล่นนะเว้ย และนัทจะไม่มีทางพูดเล่นกับเรื่องแบบนี้ด้วย........” ผมได้ยินเสียงของนัทสูดลมหายใจเข้าปอดเบาๆราวกับกำลังรวบรวมความกล้าที่มีอยู่ขึ้น “นนท์......... นนท์มาเป็นแฟนกับนัทมั๊ย” และก่อนที่ผมจะทันได้อ้าปากพูดอะไรออกไป เขาก็ชิงพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน “ตอบได้แค่คำว่า ‘ครับ’ กับ ‘ไม่ครับ’ เท่านั้นนะเว้ย ถ้าตอบอย่างอื่น นัทจะโกรธนนท์จริงๆด้วยว่ะ” และน้ำเสียงของเขาก็ไม่เหมือนคนกำลังล้อเล่นอยู่ซะด้วย

ผมอ้ำอึ้งกับตัวเองแบบสุดๆไปเลย ไม่ใช่เพราะว่าผมลังเลในคำตอบของผม แต่มันเป็นเพราะว่าผมกำลังเขินแบบสุดๆจนไม่กล้าที่จะพูดคำๆนั้นออกไปต่างหาก

“ว่าไง รอฟังอยู่นะ......” เขาเร่ง

“อือออ....... ครับ” ผมพูดออกไปเบาๆ

“ห๊ะ ว่าไงนะ!”

“บอกว่า ‘อื้ออ ครับ’” ผมพูดซ้ำอีกครั้ง

“ขออีกครั้งดังๆได้ป่าว เมื่อกี๊ไม่ค่อยได้ยินเลยอ่ะ”

อันนี้เรียกว่ากำลังกวนตีนและล่ะ ไม่ใช่ไม่ได้ยินจริงๆ “เออออ! เป็นแฟนกันครับ! เรามาเป็นแฟนกันนะ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปเราจะเป็นแฟนกันจริงๆแล้ว พอใจยังงง” ผมพูดเสียงดัง

นัทหัวเราะชอบใจออกมาทันที “งั้นต่อจากนี้ไปนัทขอหึงนนท์ได้แล้วนะ”

“เออ อยากทำไรก็ทำไปเหอะ แม่งงงง.......”

“งั้นนับตั้งแต่ตอนนี้นัทจะขอหึงเรื่องไอ้โจเลยนะ” น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงจังขึ้นในทันที “นนท์แน่ใจจริงๆนะว่าไม่ได้คิดอะไรกับมันจริงๆอ่ะ ถึงได้ตอบตกลงนัทไปแบบเมื่อกี๊นี้น่ะ”

“อือ แน่ดิ่”

“งั้นนนท์บอกนัทได้มั๊ยว่าคิดยังไงกับมันกันแน่ เอาแบบจริงๆจังๆตรงๆที่สุดเลยด้วยนะ”

“อืมมม........” ผมใช้เวลาคิดและเรียบเรียงคำพูดครู่หนึ่ง “นนท์คิดว่านนท์ชอบมันว่ะ แต่มันก็เป็นแค่แบบเพื่อนนะ หรืออาจจะเป็นเพราะเราเริ่มสนิทกันด้วยแหละมั๊ง แถมมันก็ดันจีบนนท์แบบประชิดตัวขนาดนั้นด้วยอ่ะ แต่พอนนท์มานึกๆดูแล้ว นนท์ว่านนท์รู้สึกดีและรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่กับนัทมากกว่าอ่ะ นนท์ชอบที่นัทไม่โกหกนนท์ มีอะไรก็พูดกับนนท์อย่างจริงใจ แล้วนนท์ก็รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้อยู่กับนัทจริงๆ........”

หลังจากที่ผมพูดจบ เราสองคนต่างก็เงียบกันลงไปครู่หนึ่ง จนในที่สุด นัทก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น “.........แม่งงง เขินว่ะ!!” เขาหัวเราะ

“อะไรวะๆๆ ตัวเองเป็นคนบอกให้พูดแท้ๆนะเนี่ย!” ผมโวย แต่ว่าแม้แต่ผมเองก็ยังหัวเราะไปกับเขาด้วยเลย

“เอาเหอะ แค่นี้นัทก็สบายใจแล้ว และคืนนี้ก็คงได้นอนหลับฝันดีแล้วแน่ๆอ่ะ” นัทหัวเราะเบาๆ “สรุปก็คือตอนนี้เรา....... เป็นแฟนกันแล้วนะ”

“อื้ออ.........”

“นนท์ นัทอยากบอกว่าดีใจมากเลยนะที่นนท์ย้ายโรงเรียนมาแบบนี้อ่ะ รู้มั๊ย”

“เหรอ ทำไมอ่ะ” ผมแกล้งถาม

“เพราะมันทำให้นัทได้ทั้งเพื่อนใหม่ที่ดีที่สุด รูมเมทที่ดีที่สุด และยังได้แฟนที่ดีที่สุดอีกด้วยน่ะสิ......”

.
.
.

เราทุกคนเดินออกจากโรงอาหารกันไปเมื่อเสียงเพลงเรียกให้ไปเข้าแถวดังขึ้น แต่ทว่าในขณะที่ผมกำลังเดินรั้งท้ายคนอื่นๆอยู่นั้น จู่ๆก็มีคนเดินมาดึงกระเป๋าที่ผมสะพายอยู่เอาไว้จนผมต้องชะงักฝีเท้าลง และเมื่อผมหันกลับไปมองคนที่ทำอย่างนั้นกับผม ผมก็พบว่าคนที่ดึงกระเป๋าผมเมื่อครู่นี้ก็คือโจนั่นเอง

เขามองหน้าผมเครียดๆอยู่ครู่หนึ่ง หรือบางทีมันก็อาจจะเป็นสีหน้าปกติของเขาอยู่แล้วก็เป็นได้น่ะนะ ผมเองก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน.........

“กูมีเรื่องอยากจะคุยกับมึง”

“ตอนนี้เนี่ยนะ” ผมถามเขา จากนั้นก็หันกลับไปมองยังกลุ่มเพื่อนของผม คนอื่นๆต่างก็เดินนำไปกันก่อนเกือบหมดแล้ว เว้นก็แต่นัทเพียงคนเดียวที่ยังคงยืนรอผมอยู่ไม่ไกลจากที่ผมกับโจกำลังยืนอยู่ ผมจึงหันกลับมาหาโจอีกครั้ง “ไว้ทีหลังได้ป่าววะ ไอ้โจ นัทรอกูอยู่อ่ะว่ะ”

“ถ้างั้นก่อนพักเที่ยงกูจะส่งเมสเสจไปนัดมึงอีกที” และเมื่อพูดจบ เขาก็เดินหายไปกับเด็กคนอื่นๆทันที

[ExecutioneR]

ขอโทษนะครับ มาช้าไปหน่อย พอดีช่วงนี้เหนื่อยมากจริงๆ งานก็เยอะมาก ไม่มีเวลามาพิมพ์ตอนต่อและเวลามาปรู๊ฟก่อนโพสเลย
สามทุ่มครึ่งก็อยากจะนอนไม่ตื่นแล้ว T__T

พอดีวันนี้ไปทำสีผมมา อิอิ ครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ไปทำที่ร้าน (ปกติซื้อมาทำเองที่บ้าน 555)

ในวันดูหนังนู๋ต้องสวยสุด~~

 

[C2U]

ดีใจจัง   นนท์กะนัท เป็นแฟนกันแล้ว   

[Natavishi]

 


คับคับ

ไม่เป็นไร

รอได้คับ

 

[PeeraDHa]

อ้าอิอ้าอิ.....สุด ๆ อ่ะ 

[snowblack]

นัทอย่าให้หลุดมือนะ 

[gboy]

 
นนท์งอนโจอยู่ใช่มั๊ย
(แอบให้ความหวังกะโจ)
คนเราผิดพลาดกันได้นะนนท์

ปล ต่นต๊นเป็นไปได้นะคนเรา

[mole eye man]

นนท์ครับ...  ไอ้นิสัยเริ่มชมผู้ชายว่าหน้าตาดี  รึน่ารักเนี่ย...  มันเกินปกติแล้วนะ...   แต่จะว่าไป  มันก็เกย์มือใหม่แล้วล่ะนะ    (คิดได้ไงฟะคำนี้ - -)

"อ๋อ เมื่อกี๊บกูไปรัพี่แจ๊คมา"  <<<  บ. ใบไม้โดดได้ชิมิพี่ต้น  

โจเอ้ย  ช้าไปวันนึงแล้วล่ะลูก    

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

รีบเอาลงจริงๆ  มีพิมพ์ผิดว่ะต่นต๊น   หาเอาเอง...

นี่ช้านนนนนน
เดาผิดตรงไหน
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  

เป็นดั่งที่จิ้นไว้เลย หึหึหึ

ดีมาก!! ชาตินนท์ มีแฟนแท้แน่นอนแล้ว!!! คือนัท

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[morrian]

 

ง่ะ แล้วโจล่ะ

สงสารโจจังเลย 

รออ่านตอนต่อไปนะคับ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

 


ไม่อยากให้ปฏิเสธใคร เสียดายทั้งคู่ 

[patz]

เฮ้อ... โจนะโจ จะเรียกคะแนนกลับมาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วอะ เพราะนัทเข้าเส้นชัยสนามแรกไปแล้ว

ทำได้อย่างเดียว คือต้องแย่งคืนมาให้ได้ 




นนท์เคืองที่โจโกหกจริงๆด้วย ถึงบอกนัทว่าที่ชอบนัทเพราะนัทไม่โกหกอะ

[mantdash]

ตอนหน้าจะมีเสียเลือดไหมอ่า

แลดูแล้วน่าจะเป็นแบบนั้น 

โจน่าจะอาละวาดนะดูๆแล้ว หึหึ

แต่ก็นนท์คงเกลียดคนโกหกจริงๆ

[Ex'ecuzě]

 

อร๊าางงงงงงงงงงงงงงงง

นัทตี้ น่าร๊าาาากกกกกกกกกกกก  

ปล. เฮียๆ ยังไม่เห็นเลย สีเขียว อ้ะ

[ExecutioneR]

เอาเรื่องคำผิดก่อน..... ก็ผิดแหงล่ะ ไม่มีเวลาปรู๊ฟเลย พอมีเวลาก็ดึกดื่นจนง่วงปานสโนวไวท์ -""-

ส่วนเรื่องหัวสีเขียว..... วันนี้ไปตัดไอ้กระจุกนั้นออกก่อน แม๊งงง เสียรมสุดริด!!


ปล. ทำไมตื่นเช้าจังวะหมอ รึยังไม่ได้นอนอีก?

[wan]

^^
^^
ขอจิ้มคนเปลี่ยนสีผมใหม่สักที

สมหวังสำหรับคนเชียร์นัท    สำหรับคนเชียร์โจ

รอตอนต่อไปอยู่นะครับ ต้น เป็นกำลังใจให้กับสีผมใหม่ 

[thaitanoi]

มาติดตามครับ แต่ยังไม่ได้อ่านเลยเดี๋ยวค่อยเข้ามานะครับ

[littlepretty]

   นัท นนท์ เป็นแฟนกันแล้ว


น่าสงสารโจเหมือนกันนะ


รอตอนต่อไปจ้า

[จันทร์ผา]

  :mc4:นัทเป็นแฟนกับนนท์แล้ว

ปลื้มสุดๆๆๆ 

[MrTroy]

ตอนหน้า ผมว่างานเข้า พี่ต้นคงไม่ใจดีกะนัทนานหรอก ดูจากที่ผ่านๆมา หุหุ

รออ่านตอนต่อไปคับ

ปล. ทำสีเขียวเลยเหรอ โอววว ขออนุญาตคนข้างๆก่อนทำแล้วเหรอคับ
แต่ก็ดีนะ วันอาทิตย์ จะได้หาง่ายๆ หุหุ

[nopkar]

ตอนนี้ถือว่าเป็นคำตอบหรือเปล่าอ่ะครับ