หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[sakuracity]

ค้างงง.....เติ่ง       โจมาทำอะไรเนี่ย อยากรู้ๆ สงสารโจจัง ฮือๆๆๆ        เดี๋ยวนี้เค้าฮิตพระเอกร้ายๆกันไม่ใช่หรอ ฮือๆ

มาต่อจนได้นะ ขอบคุณมากๆคราบ ^^

[banana49]

เห็นด้วยๆ ไรเตอร์ไปหาหมอเถอะ
จะได้หายเร็วๆ ^^

[PeeraDHa]

หาหมอให้หมอช่วยดีก่า  ตอนนี้อากาศก้อกลับไปกลับมา ดูแลตัวเองเป็นดีที่สุดค่ะ

[AidinEiEi]

หวัดดีค่าน้องต้น...
ก่อนอื่นขอ.....โฮ้ยยยยยย อ่านทันแล้วเว้ยเฮ้ยยยยยย!!!!!
แต่ปวดตาค่อดๆ 

หายไปซะนานเลยต้องมาตามเก็บร้อยกว่าหน้า โอ้แม่เจ้า!
อ่านแล้วมันหยุดไม่ได้จริงๆนา สนุกค่ะ สนุกมาก น้องต้นยังคงแต่งนิยายได้เยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ
พี่อ่านมาร้อยกว่าหน้า ก็ได้เห็นพัฒนาการของเด็กๆพวกนี้ไปเรื่อยๆ อ่านแล้วรู้สึกดีและประทับใจในมิตรภาพของเพื่อนๆกลุ่มนี้มากๆเลยล่ะ ตอนที่กลุ่มนี้รวมตัวกัน เป็นห่วงเป็นใยกัน อ่านแล้วรู้สึกดีชะมัด ชอบๆๆๆ
แต่ต้องขอต่อว่าหน่อยนะ ที่น้องต้นทำให้พี่เสียน้ำตา เรื่องของคริสอ่ะ อินจัด อ่านไปน้ำตาไหลไป (มาปลอบเลยด้วย!!)
แล้วก็เห็นแฟนคลับของนัทกับโจเยอะเกิ๊นนนน ไม่รู้จะเชียร์ใครจริงๆ เอาเป็นว่าขอสองเลยได้ป่ะ(ฮา)
เอาจริงๆนะเวลานนท์อยู่กับนัท มันออกแนวอบอุ่น หอมหวาน น่ารัก
แต่ตอนอยู่กับโจนี่ออกแนวพ่อแง่แม่งอน(ที่ส่วนมากไอ้โจมันจะขี้งอน พี่สงสัยว่ามันเคะเปล่านะ?) แต่ก็ใจเต้นตึกตัก(ทำยังกะเป็นนนท์ซะเอง)
เลยเลือกไม่ถูกอ่ะว่าจะเชียร์ใคร รอคอยไปพร้อมๆกับทุกคนแล้วกัน เป็นใครก็ได้อ่ะ (หรือจะหักมุมเป็นยุดีล่ะ?)

อีกอย่างรักเมฆกับซันมากกกกอ่ะ ไคล์กับพีด้วย
ขอบคุณน้องต้นมากที่พาสี่คนนี้กลับมาให้ได้หายคิดถึง  (ยังไงอย่าลืมเรื่องรวมเล่มเน้อ)

แล้วก็...เห็นน้องป่วย ไม่สบาย เครียด อยู่บ่อยๆ หาหมอซะนะคะ รักษาสุขภาพดีๆ พักผ่อนเยอะๆ เครียดมากก็คุยกับเพื่อนเยอะๆ (พี่ว่าน้องต้นน่าจะมีเพื่อนสักคนที่เหมือนยุนะ) ทานข้าวให้ตรงเวลา ไม่งั้นเดี๋ยวจะปวดท้อง เป็นห่วงนะคะ
แล้วก็.....อืม...หมดละ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ(ไม่ต้องรีบนะคะแค่เร็วๆหน่อย)

[gamerpor]

จะเอา NC ป๊อป&ตี๋เล็ก !!!

 

นะ
นะ
นะ
นะ
นะ
นะ
นะ

[kasarus]

รอโจ................

[Gulp]

ขอป๊อบกะยิ่วครับบ

[ExecutioneR]

A 109


“อ้าว มึงมาทำไรวะ ไอ้โจ กูคิดว่ามึงกลับไปอยู่บ้านแล้วซะอีก” ผมถามด้วยความสงสัย และเมื่อผมหันกลับไปข้างในห้อง ผมก็เห็นเพื่อนๆของผมต่างก็ชะโงกหน้าคอยื่นคอยาวด้วยความสนใจกันใหญ่

“กูขอคุยกับมึงหน่อย”

“หืออ มีอะไรวะ”

“ไปคุยที่อื่นได้ปะ” เขาพูดอย่างรำคาญๆ

ผมหันกลับไปในห้องอีกครั้งเพื่อมองหน้านัท นัทพยักหน้าให้ผมเบาๆ ผมจึงหันกลับมาหาโจอีกครั้ง “เออ ก็ได้......”

ผมเดินออกจากห้อง ปิดประตูลง แล้วเดินตามโจออกไปยังห้องนั่งเล่น เขานั่งลงบนโซฟาแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผมเป็นสัญญาณบอกให้ผมนั่งลงข้างๆเขาด้วย

“แล้วตกลงทำไมมึงถึงกลับมาบ้านวะโจ กูนึกว่ามึงจะไปนอนที่บ้านกะแม่มึงน้องมึงทั้งอาทิตย์ซะอีก มีปัญหาอะไรที่บ้านรึเปล่า หรือว่าลืมของ” ผมถามพร้อมๆกับนั่งลง

“เปล่า ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แล้วกูก็ไม่ได้ลืมของด้วย”

“อ้าววว งั้น......”

“เดี๋ยวกูจะออกไปดูหนังกับพลอย” เขาชิงพูดขึ้น

ผมผงะไปนิดหน่อย แต่ก็รีบทำท่าให้ดูเป็นปกติเหมือนเดิมอย่างรวดเร็วที่สุด “เหรอๆ ไปกะพลอย วันนี้อะเหรอวะ”

“เดี๋ยวก็จะออกไปแล้ว กูแค่แวะเข้ามาบอกมึงก่อน”

“เหออ บอกกู บอกทำไมวะ”

เขาหันมามองหน้าผม “กูไม่อยากให้มึงเข้าใจผิดอีก”

“เฮ้ยย กูจะเข้าใจผิดเรื่องอะไร มึงจะไปไหนกับพลอยมันก็เรื่องของมึงดิวะ” ผมหัวเราะเบาๆ และเผลอพูดในสิ่งที่ไม่ได้คิดออกไป

“แน่ใจเหรอว่ามึงคิดแบบนั้นจริงๆน่ะ” เขาจ้องหน้าผมด้วยแววตาทะลุทะลวง

“เอ่ออ ก็.....” ผมจำต้องหลบสายตาของเขาไป

“เอาเหอะ.....” เขาลุกขึ้นยืน “มึงจำเอาไว้อย่างละกันว่า ไม่ว่ายังไง กูก็ยังตั้งใจจะทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อมึงเสมอน่ะ”

ผมนิ่วหน้าด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่ายังไง และผมก็ไม่เข้าใจด้วยว่า ตกลงแล้วเขากับพลอยนี่จะยังไงกันแน่ แต่ผมก็คิดว่าผมคงไม่อยู่ในสถานะที่จะสงสัยหรือถามเขาออกไปได้แล้วอยู่ดี

“โจ” ผมห้ามเขาไว้ก่อนที่เขาจะเดินจากไป “ทำไมมึงถึง...... ทำไมมึงถึงชอบกูวะ”

เขามองหน้าผมนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆ และมันก็ไม่ใช่รอยยิ้มกวนๆแบบที่เขาทำประจำด้วย “กูรักมึง เพราะมึงทำให้กูเห็นสิ่งดีๆในชีวิตมากขึ้น และทำให้กูอยากจะเป็นคนดีขึ้นเพื่อใครสักคน...... แค่นั้นพอมั๊ยวะ”

ผมหน้าแดงฉ่าทันที “แต่ปกติมึงก็รักแม่กับน้องมึงมากอยู่แล้วนี่หว่า”

“แต่ตอนนี้กูไม่ได้อยากจะทำอะไรเพื่อแม่กับน้องกูแค่สองคนอีกต่อไปแล้ว......” เขาเดินเข้ามาหาผม “แต่กูอยากจะทำเพื่อมึงด้วยเหมือนกัน เพราะว่ากูรักมึง ชัดเจนปะ” เขาปิดท้ายประโยคด้วยการยักคิ้วข้างเดียว

ผมหน้าแดงหนักยิ่งกว่าเดิมซะอีก และผมก็ไม่กล้าสู้สายตาเขาเลยด้วย ดังนั้นผมจึงรีบหันหน้าหลบและลุกขึ้นยืนทันที ใจของผมมันเต้นแรงไปหมด นี่ผมเป็นอะไรไปแล้วนะ ทั้งๆที่ผมก็คิดว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาแล้วแท้ๆ แต่ทำไมผมถึงได้ใจเต้นรัวและรู้สึกเขินมากถึงขนาดนี้ นี่เป็นอาการปกติของทุกคนไม่ว่าใครที่ถูกบอกรักซึ่งๆหน้ารึเปล่า

“นนท์” เสียงนัทดังขึ้นจากด้านหลังของผม “ทำไรอยู่”

“งั้นกูไปแล้วนะ” โจพูด ก่อนจะหันหลังเดินตรงไปยังหน้าประตูบ้าน

“เดี๋ยว ไอ้โจ” ผมร้องห้ามอีกครั้ง “แล้วหลังจากนี้มึงจะกลับเข้ามาที่บ้านอีกรึเปล่า”

เขาหันกลับมามองผมแล้วส่ายหน้า “ไม่แล้วว่ะ เจอกันที่โรงเรียนแล้วกัน”

“อืมมม”

โจมองผ่านผมไปสบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะเลื่อนเปิดประตูบ้านออกแล้วเดินจากไป

“ไอ้โจมันทำไมเหรอ นนท์” นัทถามผม

“ไม่มีอะไรหรอก มันก็แค่มาบอกนนท์ว่ามันจะไปดูหนังกับพลอยน่ะ”

นัทนิ่วหน้าเล็กน้อย “แค่นี้น่ะเหรอ”

“อืออ”

“งั้นมันจะมาบอกนนท์ทำไม และที่สำคัญ นี่ตกลงมันยังคบกับพลอยอยู่หรอกเหรอเนี่ย”

“นนท์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ” ผมส่ายหน้า จากนั้นก็เดินเข้าไปหานัท “ไปเหอะ กลับเข้าห้องกัน ไอ้พวกนั้นมันทำอะไรกันอยู่อะ”

“หึๆ ตอนนี้ไอ้ป๊อปมันเริ่มงอแงแล้วว่ะ พวกเราก็เลยคิดว่าจะพักกันแป๊บนึงก่อนอะ นัทก็เลยเดินออกมาตามนนท์ไง” นัทบอกผมตอนเรากำลังเดินกลับไปยังห้องอ่านหนังสือด้วยกัน

“ถ้ามันจะนอนก็ให้มันไปนอนในห้องนนท์มั๊ยล่ะ”

“โอ๊ยยย ไม่ต้องหรอก ให้มันนอนกลิ้งๆอยู่ข้างล่างนี่แหละ และอีกอย่าง นนท์เองก็ไม่ได้ชอบให้ใครเข้าไปวุ่นวายในห้องมากมายอยู่แล้วด้วยนี่”

“ถ้าเป็นตอนนี้แล้วก็เป็นพวกๆเรานี่ก็ไม่เป็นไรหรอก” ผมยิ้ม

“นั่นไง ได้ยินเสียงของมันมะล่ะ” นัทจับลูกบิดประตูแล้วหันมายิ้มกับผม

ผมพยักหน้าและหัวเราะเบาๆเมื่อได้ยินเสียงร้องโหวกเหวกเสียงดังดังแว่วออกมาจากในห้องอ่านหนังสือจริงๆ และเมื่อนัทเปิดประตูห้องเข้าไป พวกเขาทุกคนก็หันมามองเราสองคนพร้อมๆกันทันที

“เฮ้ยย แล้วไอ้โจอะ ไปไหนแล้ววะ” เจย์ถามขึ้นเป็นคนแรก

“ไปแล้ว มันแวะมาแป๊บเดียวอะ”

“ไปไหนวะ” วายุถามขึ้นบ้าง

“ดูหนังอะ”

“เอ้า งั้นมันจะแวะมาทำไมวะ” ตี๋เล็กสงสัย

“เออๆๆๆ ช่างเรื่องของไอ้โจมันเหอะ” นัทตัดบท “และนี่ตกลงเรื่องที่คุยกันเมื่อกี๊อะ ว่ายังไง”

“แหมๆๆ ไอ้นัทมีหึงเว้ยเฮ้ย” เจย์แซว

“ครวยเหอะ ไอ้หมี” นัทนั่งลงที่เดิม ผมจึงนั่งลงข้างๆเขาด้วยเหมือนกัน

“แล้วคุยเรื่องอะไรกันอยู่วะ”

“ก็ตอนมึงออกไปคุยกะไอ้โจ ไอ้เจย์มันพูดถึงเรื่องไปเที่ยวทะเลกันหลังสอบเสร็จอะ” คริสหันมาพูดกับผม

“ทะเลเหรอ” ผมรู้สึกใจหายวาบเล็กน้อย

“ช่าย ไอ้เจย์มันมีคอนโดอยู่ที่หัวหินอะ พวกกูก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน”

“แต่กูไม่แน่ใจจะไปได้รึเปล่าว่ะ ไม่รู้แม่จะให้รึเปล่านะ”

“เดี๋ยวค่อยขอก็ได้ ไอ้นนท์ อีกตั้งนาน และถ้ายังไง มึงก็ลองแย็บๆไว้ก่อนดิ เพราะถ้าเกิดดูเหมือนไม่ได้ยังไง พวกกูก็จะได้ช่วยขอด้วยอีกแรงไง”

“งั้นเลยเหรอวะ ไอ้ยุ”

“ช่ายยย มึงก็ลองให้ไอ้นัทช่วยขอด้วยอีกคนดิ ท่าทางจะจะเป็นลูกรักแม่มึงไม่น้อยเลยนี่หว่า” วายุหัวเราะ

“กูว่าไอ้โจเป็นลูกรักกว่ากูอีกมั๊ง” นัทพูด

“อ้าวๆๆ งานเข้าแล้วไงมึงงง ไอ้นนท์” ป๊อปรีบแซวทันที

“ป่าวว ไอ้เหี้ยป๊อป กูไม่ได้ประชดนะเว้ย กูพูดจริงๆ ก็มันมาอยู่กับนนท์นานกว่ากูอีกนี่หว่าาาา” นัทออกตัว “เรื่องนั้นช่างเหอะ แต่เมื่อกี๊ตอนก่อนกูจะออกไป กูได้ยินมึงพูดถึงเรื่องไอ้แม็กซ์อะไรนะ ไอ้เจย์”

“อ๋อ เออ ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่กูบอกว่า คอนโดนั้นอะ พ่อกูซื้อไว้ และพ่อไอ้แม็กซ์ก็ซื้อไว้ด้วยเหมือนกันว่ะ” เจย์เบ้ปาก “แต่ถึงไงถ้าเราไปกันจริงๆก็คงไม่โชคเหี้ยไปเจอมันได้หรอกมั๊งงง”

“นี่มึงคิดไว้แล้วเหรอวะว่าไปชัวร์น่ะ แล้วเราจะไปกันแต่พวกเราแค่นี้เหรอไง” เคนถาม “ถ้าไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย กูว่าแม่กูก็คงไม่ให้อะว่ะ”

“พ่อแม่กูก็คงไปแหละ พี่กูก็คงไปด้วย หรือจริงๆมึงจะชวนพวกอาไคล์หรือพ่อเล็กหรือพ่อแม่มึงไปด้วยก็ได้นะเว้ย ไอ้ยุ” เจย์หันมาพูดกับวายุ

“ถ้าแบบนั้นพวกมึงไปบ้านกูที่ระยองไม่ดีกว่าเหรอวะ”

“เอออออว่ะ จริงของมึง”

“หรือพวกมึงจะไปบ้านกูๆๆๆ” ป๊อปชูมือเสนอ “หัวหินกะบ้านกูก็ไม่ได้ไกลกันเลยนะเว้ย พวกมึงสนป่าววว”

“แต่มึงเคยบอกว่าบ้านมึงมันไม่ได้ติดทะเลไม่ใช่เหรอวะ ไอ้ป๊อป”

“เออว่ะ กูลืม.....”

“แต่กูว่าก่อนอื่นนะ พวกเรามาโฟกัสกะเรื่องสอบก่อนดีกว่ามั๊ย” คริสพูดขึ้น “กูว่าถ้าผลสอบเราออกมาไม่ดี พวกเราก็ไม่ต้องหวังจะไปเที่ยวไหนแล้วล่ะว่ะ โดยเฉพาะพวกมึงอะ ไอ้ป๊อป ไอ้ตี๋ ไอ้เคน”

“จริงๆกูก็เหมือนกันว่ะ คริส” ผมพูด “ถ้าคะแนนกูออกมาห่วย แม่กูก็คงไม่ยอมปล่อยกูไปไหนแน่ๆเหมือนกันอะ”

“เอ้าๆๆ งั้นก็ตั้งใจกันมากๆหน่อยเว้ยยย แล้วเรื่องไปเที่ยวค่อยว่ากันอีกที” วายุตบมือเสียงดัง “ลุกขึ้นมาได้และ ไอ้เชี่ยป๊อป! จะนอนดมไข่ไอ้ตี๋มันไปถึงไหน!!”

ป๊อปรีบเด้งลุกออกจากตักของตี๋เล็กทันที “ครวยยยยยยย!!!”

“เหี้ยย!!” ตี๋เล็กโวยขึ้นแทบจะพร้อมๆกัน “นี่ถ้าพวกมึงแซวกูสองคนอีกทีนะ กูเอาตีนยัดปากพวกมึงแน่ คอยดู!!” เขาชี้หน้าพวกเราทุกคน โดยเน้นที่เจย์และวายุเป็นพิเศษ

เย็นนั้น หลังจากที่เพื่อนๆของเราทุกคนกลับบ้านกันไปหมดแล้ว ผมกับนัทก็นั่งๆนอนๆอยู่ในห้องของผมกันอย่างเงียบๆ บรรยากาศหลังจากที่เราต้องบอกลากับเพื่อนๆทั้งๆที่เพิ่งมีช่วงเวลาดีๆด้วยกันมานั้นมันช่างน่าเศร้าและหดหู่ใจไปซะทุกครั้งจริงๆ

“นี่ นนท์” นัทเรียกผม

“หือออ”

“นนท์คิดยังไงมั่ง เรื่องพลอยอะ”

ผมเงียบไปพักหนึ่ง “.....ก็ไม่ได้คิดไรนี่ ยังไงๆพวกนั้นก็คนรู้จักกัน เป็นเพื่อนกัน จะไปดูหนังด้วยกันก็ไม่แปลกหรอกนี่ จริงป่าวอะ”

นัทนิ่วหน้า “นนท์หมายถึงอะไรอะ นัทงง”

“อ้าว ก็นัทไม่ได้หมายถึงเรื่องพลอยหรอกเหรอ”

“ก็ใช่ไง เรื่องที่พลอยเจอเราสองคนเดินจับมือกันเมื่อวานอะ นนท์พูดถึงเรื่องอะไรอะเนี่ย”

“อ๋อออออ นนท์ก็นึกว่า.......” ผมหยุดตัวเองเอาไว้ “เปล่าๆ ไม่มีไรหรอก ช่างมันเถอะ ว่าแต่นัทเหอะ ทำไมจู่ๆคิดเรื่องนั้นขึ้นมาอีกอะเนี่ย”

เขามองหน้าผมอยู่ครู่หนึ่ง “.....ไม่รู้ดิ ก็นัทบอกแล้วว่านัทไม่สบายใจเลย นัทกลัวพลอยจะเอาเรื่องนี้ไปพูดกับใครอะ นนท์”

“ไม่หรอกก พลอยเค้าไม่จู่ๆเอาเรื่องนั้นไปบอกแม่ของนนท์หรอก นัท”

“นัทไม่ได้หมายถึงแค่แม่ของนนท์ไง แต่นัทหมายถึงใครก็ตามอะ เพราะถ้าเกิดเรื่องมันเกิดลามไปเรื่อยๆอะไรแบบนี้ล่ะก็.....” เขาตีหน้าเครียด

“เอางี้ ถ้านัทไม่สบายใจ นัทว่านนท์ควรโทรไปคุยกับพลอยดูดีมั๊ยอะ”

“นัทว่าแบบนั้นก็ดีนะ......”

“จริงอะ.......” ผมลังเล

“อื้ออ”

“แล้วจะให้นนท์พูดอะไรอะ นัท มันพูดยากนะเว้ย”

“ก็ลองพูดไปตรงๆเลยว่าเห็นอะไรรึเปล่า ถ้าเห็นก็อย่าเอาไปบอกใครนะ บอกไปว่าเราแค่หยอกเล่นกัน บอกไปว่านัทจับมือนนท์หนีไอ้พวกที่มาขอเบอร์พวกนั้น อะไรแบบนี้ก็ได้ คือนัทว่าลองพูดๆดูก่อนมันก็น่าจะดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะ”

“เอางั้นเหรอ......” ผมหยิบโทรศัทพ์มือถือขึ้นมาถือเตรียมเอาไว้ “จะให้โทรตอนนี้เลยป่าวอะ”

“อื้ออ เปิดสปี๊คเกอร์ก็ได้ นัทจะได้ฟังด้วย”

ผมทำตามที่นัทบอก และหลังจากที่รอสายอยู่ไม่นาน พลอยก็รับสาย

“ฮัลโหล ว่าไงนนท์”

“อ้าวพลอย ยังไม่กลับบ้านเหรอ”

“อ๋ออ กำลังกลับแล้วล่ะ มีอะไรรึเปล่า”

ผมหันไปมองหน้านัท “คือ...... นนท์อยากคุยเรื่องเมื่อวานด้วยหน่อยอะ พลอย”

“เรื่องอะไรเหรอ”

“ก็......” ผมหาคำมาพูดไม่ถูก “เรื่องตอนที่พลอย..... ไม่ คือ นนท์หมายถึงเรื่องตอนที่เราเจอกันอะ”

“อ๋อออ ที่นนท์เดินจับมืออยู่กับเพื่อนนนท์คนนั้นน่ะเหรอ”

ผมสะอึกไปเล็กน้อยที่ได้ยินพลอยพูดออกมาตรงๆแบบนี้ แถมผมยังรู้สึกอายและเสียหน้ามากอีกด้วย “เอ่อออ ก็เรื่องนั้นแหละ คือ นนท์จะบอกว่า........”

นัทขมุบขมิบปากบอกบทพูดให้กับผม

“นนท์จะบอกว่ามันไม่ใช่อย่างที่พลอยคิดนะ คือ..... คือตอนนั้นมันมีคนมาขอเบอร์นนท์อะ แล้วนนท์ก็สลัดไม่หลุดสักที นัทก็เลยแกล้งทำเป็นแฟนนนท์แล้วจูงมือนนท์เดินหนีออกมาอะ”
“อ๋ออออ แหมมม จริงรึป่าววววว”

“จริงดิ นนท์จะโกหกทำไมอะ”

“โอเคๆ พลอยแค่แหย่เล่นน่า พลอยรู้ว่านนท์ไม่ได้เป็นเกย์หรือชอบผู้ชายหรอก”

ผมถอนหายใจ “ถ้างั้นพลอยอย่าเอาเรื่องนั้นไปบอกใครนา สัญญานะ ไม่งั้นเกิดใครรู้ขึ้นมา นนท์กะเพื่อนนนท์ซวยตายโหงเลย”

พลอยเงียบไปพักหนึ่ง ผมคิดว่าผมได้ยินเสียงคนกำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่กับพลอยด้วย “ฮัลโหลๆ โทษทีนนท์ พอดีเพื่อนมันง้องแง้งๆอะ เมื่อกี๊นนท์ว่าไงนะ อ๋อๆๆ ใช่ๆ ไม่ต้องห่วง พลอยไม่เอาไปบอกใครหรอกน่าาา พลอยสัญญา”

ผมเห็นนัทถอนหายใจตามผมมาติดๆ

“โอเคๆ ขอบใจมากเลยพลอย นนท์ก็กลัวพลอยจะเข้าใจผิดเนี่ยแหละ ไม่ใช่อะไรหรอก”

“หึๆ พลอยไม่เข้าใจนนท์ผิดหรอก เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ อย่าลืมสิ” คำพูดและน้ำเสียงของพลอย ช่วยทำให้ผมรู้สึกสบายใจขึ้นได้อย่างบอกไม่ถูก “นนท์ๆ ถ้าไงเดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะ ตอนนี้พลอยยุ่งๆนิดนึงน่ะ”

“โอเคๆ ไงก็กลับบ้านๆดีนะ” ผมกดปุ่มวางสายไป และจากนั้นก็หันกลับมาหานัท “แบบนี้โอเคยัง สบายใจขึ้นแล้วเนอะ”

“อืมมม ก็โอเคอะ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะ โชคดีไปที่พลอยเชื่อนนท์อะ”

“ช่ายยย นนท์ก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน”

[~•SAkurAIro•~]

อ๊างงงงงงงงงงงงง เข้ามาถุกเวลาจริงๆ 555+

โจ่โจ๊โผล่มาแปปเดียวเองอ่าาา เหอๆๆ
แต่ตอนนี้ดุมีนัยสำคัญ เกี่ยวกับโจและนนท์ 55+
ดุมันวิ๊งๆ ส่วนนัทกะนนท์ดุมันตกๆ ลงไป (รึเราอคติ - -)

ร๊ากโจที่สู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด 
แต่รักคนแต่งมากกว่าาาา 555 

แล้วพี่ต้นหายดียังครับบบ ผักผ่อนเยอะๆ น้าา

[Lacus]

อยากจะตั้งชื่อตอนว่า "หลบหน่อยพระเอกมา" เหมือนกันค่ะ (แม้จะไม่ค่อยมีอะไรก็เถอะ 555+)


ตอนนี้เราเอียงมาเชียร์โจเต็มๆแล้วซิ 

[→Yakuza★]

เชียร์โจ!!!! จากใจเลย ถ้าโจไม่ได้ค่กะนนท์นี้ว่าจะเลิกอ่านละอะ

หมดแรง 

[โมโม่ที่รัก]

อยากจะตั้งชื่อตอนว่า "หลบหน่อยพระเอกมา" เหมือนกันค่ะ (แม้จะไม่ค่อยมีอะไรก็เถอะ 555+)


ตอนนี้เราเอียงมาเชียร์โจเต็มๆแล้วซิ 

คิดเหมือนกันเลย
โจสู้ๆ
 

[anajulia]

น้องนนท์เอ๊ย ผู้หญิงมีมารยามากกว่าร้อยเล่มเกวียนหลายเท่านะคะคุณน้อง
เชื่อพี่นุ่นดิ เพราะพี่นุ่นเป็นผู้หญิง

ที่แน่ๆ.....น้องพลอยคงตั้งใจเดินกับโจเพื่ออวดสายตาประชาชีเท่านั้นแหละเนอะ
เพราะถ้าตั้งใจจะรักจะชอบโจจริงๆทั้งๆที่รู้ว่าโจรักน้องนนท์ น้องพลอยนี่ทั้งโง่และEgoจัดมากๆเลยค่ะ

ปล.น้องโจออกมาตอนนี้แค่ไม่กี่ประโยค แต่รัศมีความเป็นที่พึ่งพิงได้จับทันที กร้ากกกกกกกกส์

[AidinEiEi]

พลอยไม่น่าไว้ใจเลยอ่ะ
แต่คงไม่ร้ายเท่านัทแฟนเก่าเมฆหรอกมั้ง(ใช่มั้ย?)
ถ้าหากพลอยเอาเรื่องของนนท์ไปขู่กับโจ(ซึ่งน่าจะเป็นไปได้สูง) ก็น่าสงสารโจ

แต่ก็รู้สึกว่านัทสิที่น่าสงสาร แววเสียแฟนมันกำลังลอยมาเห็นๆ
นนท์ชอบโจอ่ะ!!!

เฮ้อ....รักสามเศร้า....

 

[จันทร์ผา]

ไม่ไว้วางใจพลอยเลย

[THIP]

แม้จะออกนิดเดียว แต่ยังไงพี่ก็เชียร์นะน้อง "โจ"

[PeeraDHa]

อารายยังไง

[wan]

ความกังวลคงไม่จางหายไปง่าย ๆ พลอยนะผู้หญิงนะครับ ทำไมจะมองไม่ออก
อยู่ที่ว่าจะใช้เรื่องนี้ให้เป็นประโยชน์เมื่อไหร่เท่านั้น
ที่โจพูด คงมีความหมายที่จะปกป้องนนท์ เลยจำยอมไปดูหนังกับพลอย ฟันธง
+1 เป็นกำลังใจให้ต่นต๊น ดื่มน้ำอุ่น บ่อย ๆ หรือ  น้ำผึ้ง 1 ช้อนโต๊ะ มะนาวครึ่งลูก กับน้ำอุ่น ครึ่งแก้ว
อีกทั้งควรพบแพทย์นะครับ

[panang]

 :a5:ทำแบบนี้เขาเรียกว่า วัวสันหลังหวะ นะนนท์นัท  เด็กจริงๆว่ะ

แล้วน้องนนท์ลืมไปป่ะว่า นู๋พลอยนะอยู่กะโจ โทรไปแบบนี้คิดว่า ไม่ฉลาดเลย

ไม่รู้ว่าการโทรไปหาพลอยครั้งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น

หวังว่าป้าจะคิดมากไปเองนะคุณต้นนะ

[ExecutioneR]

จำได้มั๊ยครับที่บอกว่าเนื้อเรื่องไปได้ประมาณ 70% แล้ว

ตอนนี้คิดไว้ว่า ราวๆตอนที่ 120 ก็จะไคลแม็กซ์แล้วล่ะครับ อย่างที่บอกว่าใกล้ได้คำตอบแล้วว่าใครจะได้นนท์ไปครองอย่างแท้จริงในตอนจบของเรื่อง

(ไม่ใช่ใครเป็นพระเอกนะครับ แค่ได้นนท์ไปครองเฉยๆ ใครเป็นพระเอกนั้น อยู่ที่ใจแต่ละคนเลย)

อาจจะตอน 120 นิดๆ ถึง 130 แต่ช่วงนั้นก็จะเป็นช่วงที่เรียกได้ว่า ต้องมีคนสมหวังและผิดหวังแบบไม่ต้องลุ้นกันอีกต่อไปแล้วล่ะครับ

^_____________^"

ปล. หวังว่าจะจบที่ไม่เกินตอน 150 นะ 55555

[andy_kwan]

 
อ่านตอนนี้แล้วรักลูกโจมากขึ้นเหลือหลาย

มารยาหญิงของพลอยจะเชื่อได้แค่ไหน

ป้ารออ่านไปเรื่อยๆ 300 ตอนก็สู้ตายจ๊ะ  อิอิ

[kingphai]

ไม่ไว้ใจพลายเลยอ่า
เฮ้อ
คงไม่ใช่เรื่องดีๆแน่
ต่อจากนี้ไป

[yamanaiame]

เย้ ต่อแว้วว  (คริสสสส น่าร๊าก น่าจะมีรูปคริสเนอะเอาไว้จิ้น)

[Ramika]

แค่สงสัยว่าอาจจะเป็นแม็กซ์ ที่ได้ไป

[kasarus]

แค่สงสัยว่าอาจจะเป็นแม็กซ์ ที่ได้ไป

ก๊ากกกกกกกกกกกกก คิดไปได้เนอะ

[tantalize]

จำได้มั๊ยครับที่บอกว่าเนื้อเรื่องไปได้ประมาณ 70% แล้ว

ตอนนี้คิดไว้ว่า ราวๆตอนที่ 200 ก็จะไคลแม็กซ์แล้วล่ะครับ อย่างที่บอกว่าใกล้ได้คำตอบแล้วว่าใครจะได้นนท์ไปครองอย่างแท้จริงในตอนจบของเรื่อง

(ไม่ใช่ใครเป็นพระเอกนะครับ แค่ได้นนท์ไปครองเฉยๆ ใครเป็นพระเอกนั้น อยู่ที่ใจแต่ละคนเลย)

อาจจะตอน 200 นิดๆ แต่ช่วงนั้นก็จะเป็นช่วงที่เรียกได้ว่า ต้องมีคนสมหวังและผิดหวังแบบไม่ต้องลุ้นกันอีกต่อไปแล้วล่ะครับ

^_____________^"

ปล. หวังว่าจะจบที่ไม่เกินตอน 250 นะ 55555

เพิ่งมาถึงตอนที่ 109 เอง กว่าจะรู้ก็ 200 !??? Omg

[cmos]

พลอยจะดีขนาดนั้นเชียว ไม่จิงม้าง

สงสัยโจเดินอยู่ข้าง ๆ พลอยแหง๋เลย ใช่ปะ

[ordkrub]

ยิ่งอ่านยิ่งเชียร์โจ

[konnarak]

เชียร์โจตลอดกาล นะครับบบบบบบบบบบบบบบ

[ExecutioneR]

5555555555 พิมพ์ผิด!!!

ตอน 120 ครับบ!!

แก้ๆๆๆๆ