7.1
จากภาพที่กูเห็น
เหมือนๆมันจะไม่ใช่ไอ้จารึกสุดหล่อ
ที่มั่นใจตัวเองสูงสุดอีกแล้วว่ะ
มันหงอยๆเหมือนคนอมทุกข์
เหมือนอกหักรักคุดมายังไงยังงั้น
ในใจกูไม่ต่างกันเท่าไหร่ว่ะ
จากที่ลุ้นแทบตายว่ามันจะยอมชายตามองกูบ้างมั้ย
ตอนนี้ไม่ต้องลุ้นแล้ว
มันมากแค่ไหนไม่รู้
แต่อย่างน้อยแค่แม่งเปิดใจคุยกับกู.......
ก็เอาแล้วล่ะวะ
หุ่นมันยังดีเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
เพียงแต่มีร่องรอยการถูกกลุ่มหมาไนทำร้าย
จะมีก็แต่แผลตูดฉีกที่ไม่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่าตอนนี้
เห็นรอยเขียวปื้นใหญ่ที่สีข้างแม่งน่ากลัวสัด
ขนาดเท่ากะหลังตีนของเมียกูเด๊ะเลย
นึกแล้วกูก็ขนลุกแทนแม่ง...ว่าตอนโดนเตะอัดเข้าไปเต็มๆแบบนั้น
จะจุกขนาดไหน
หุ่นเร้าใจสุดยอดมีเพียงแค่กางเกงว่ายน้ำใหญ่กว่าฝ่ามือแค่นิดเดียว
ไม่คิดก็ต้องคิดแล้วล่ะวะ
ไม่รู้เหมือนกันว่ะว่าทำไม
คนอย่างกูถึงกับประหม่ากะไอ้เหี้ยจารึกนี่ได้
หล่อกว่านี้ก็เคยเจอมามั่งแล้ว
แต่กะไอ้เหี้ยนี้กูเสียเซลฟ์สุดยอดอ่ะ
ระหว่างกูกับมันตอนนี้เหมือนมีกำแพงเหี้ยไรซักอย่างนี่แหละมากั้นเอาไว้
กูเข้าถึงความคิดมันยาก
และมันเองก็น่าจะเข้าถึงความคิดกูยากสุดๆเหมือนกัน
แต่จะให้กูตะกายกำแพงอยู่ฝั่งนี้คงไม่ได้ล่อ
เอ้ยไม่ได้เรื่องซักที
เดี๋ยวกูเอง
นี่ไง...คือที่มาของ
โคอาล่ากระโดดกำแพง
อิอิ
“ทำไมมาว่ายน้ำคนเดียววะ เพื่อนกลับบ้านหมดแล้วดิ” กูถาม พยายามเพิ่มบทสนทนาให้เยอะๆเข้าไว้
“อืม...เบื่อๆ อยากอยู่คนเดียว” มันตอบ
กูเงียบและใช้ความคิดส่วนตัว......คิดแว่บนึง
มันตอบแบบนี้หมายความว่ากูเกินมา1คนรึป่าววะ
แต่กูคิดแค่แป๊บเดียวแล้วก็หน้าด้านชวนคุยต่อ
“ไม่กลับกรุงเทพเหรอ” กูถามต่อ
“ยังอ่ะ อยากอยู่เงียบๆ” มันตอบ
ตอบให้กูคิดอีกแล้ว
อยากอยู่เงียบๆนี่คือ...จะให้กูหุบปากใช่ป่าววะ
“หายเจ็บยัง” กูถามต่อ
พยายามที่สุดของกูแล้ว
คนความพยายามสั้นอย่างกู
ทำเท่านี้นี่หมายความว่าสุดๆของกูแล้วอ่ะ
ดีกว่านี้ไม่มีแล้ว
“เก่ง มึงมีอะไร มึงว่ามาตรงๆเลย เมื่อคืนก่อนมึงทำยังไงกับกูไว้ ตอนนี้มึงมาทำเป็นอีกอย่าง กูไม่เข้าใจ” มันถามหันมาจ้องตากู ....เครียดเลยสัด
จะให้กูตอบมึงยังไงวะ
จารึกมึงตูดน่าเย็..จัง
ขอเย็..ทีดิ
แบบนี้ใช่มั้ย
ถ้ากูพูดตรงๆแบบนี้แล้วมึงยอมให้กูเย็..ป่าวล่ะสัด
กูก็คิดว่าคงจะไม่
“ไม่รู้ดิ แค่อยากทำให้มึงรู้สึกดีขึ้นมามั่งมั้ง” กูตอบยักไหล่เลี่ยงๆ
“มึงจะตบหัวแล้วลูบหลังกูทำไม” มันย้อน
“กูรู้ว่ามึงรู้สึกแย่แค่ไหนตอนนี้อ่ะ”
“ไม่หรอก มึงไม่รู้หรอก มึงไม่โดนอย่างกูไม่รู้หรอก” มันตอบ
ปลายจมูกเริ่มแดงขึ้นมาให้เห็น
กูต้องให้มึงเย็..ตูดกูคืนมั้ยเนี่ยมึงถึงจะหายโกรธ ไม่ดิต้องเย็..ตูดไอ้ระยำปืนดิถึงจะถูก
พูดจบมันหยิบแว่นตาว่ายน้ำขึ้นมาใส่แล้วพุ่งตัวออกไปอย่างเร็ว
.
.
.
.
.
.
.
.
กูก็ว่ายตามมันไปห่างๆ
ไปกลับสระสิบกว่ารอบก็ล่อไปกิโลกว่า
มันคงว่ายเกือบหมดแรงของมัน
แต่ก็ดีนะ
ออกแรงไปให้หมด
เวลากูปล้ำจะได้ไม่ต้องมีแรงดิ้นเยอะแยะ
อิอิ
“แฮ่ก แฮ่ก” เสียงไอ้ห่าจารึกมาหยุดยืนหอบอยู่ข้างๆกู
กูหันมองหน้ามันแล้วหันกลับไม่อยากให้มันรู้ตัว
พอกูหันหลับมามันก็หันมามองหน้ากูแล้วก็หันกลับไป
“แฮ่กๆ ไม่รู้มึงจะเหมือนกูรึป่าวนะ ว่ายน้ำแล้วมักจะทำให้กูสบายใจขึ้น” กูตอบเหนื่อยจนหอบแดกไม่แพ้มันเหมือนกัน
มันพันมาพยักหน้าแล้วปล่อยลมผ่านช่องจมูก
“หื่อ”
เป็นอันว่ามันว่ายน้ำแล้วก็สบายใจเหมือนกัน
ตอนนี้กูก็ได้แต่พยายามจะคุยกับมัน
แต่ไม่ได้โอกาสซักที
พอกูทำท่าจะพูด
แม่งก็ว่ายน้ำออกไปทุกครั้งเลยว่ะ
.
.
.
.
.
.
“มึงโกรธกูมากเลยเหรอวะ” กูมือขวางตัวมันที่กำลังจะว่ายน้ำออกไปเอาไว้
ขวางไปตรงช่วงท้องน้อยพอดี ซิคแพคและความแข็งของกล้ามท้องนี่ชนะเลิศ
นิ้วก้อยนี่ถึงกะโดนขอบกางเกงว่ายน้ำ
ต่ำลงอีกนิดเดียวมีเฮแน่มึงงานนี้
อิอิ
มันดึงแว่นตาว่ายน้ำออกแล้วตอบว่า.....
“มึงจะให้กูรักมึงงั้นดิ หรือยังไง หรือมึงจะให้กูขอบใจมึง” มันตอบ
ตอบแบบนี้มีใจให้กูรึยังวะ
มีแล้วมั้ง
ไม่รู้ว่ะ
อย่างน้อยกูก็ได้พยายามทำแล้ว
.
.
.
.
เหมือนๆว่าหัวข้อสนทนาของกูวันนี้จะจบลงห้วนๆแค่นี้
เพราะกูเองก็หมดความพยายามกับมันแระ
แล้วก็ไม่รู้จะคุยเหี้ยอะไรต่อไปได้อีก
ไอ้สัด
เล่นตัวนัก
จะไปตายโหงตายห่าที่ไหนก็เรื่องของมึงละ
พอเหอะ
เมียกูน่าแดกกว่ามึงเยอะ
สัด
กูรีบขึ้นจากสระ
โดยไม่หันไปมองตัวดึงดูดข้างหลัง
“ตัดใจ”
ซะที
.
.
.
“มองหาพ่อมึงเหรออีสัด อยากแดกตีนกูรึไง” กูหันไปตวาดใส่อีกะเทยสามตัวนั่นที่กำลังทำท่าอมยิ้มให้เปลี่ยนสีหน้าทันที
ไม่รู้ล่ะ
สัดหมา
คนกำลังอารมณ์ไม่ดี
.
.
.
.
.
คว้าผ้าเช็ดตัวรีบอาบน้ำกลับไปนอนเล่นดีกว่า
“เฮ้ยเก่งเดี๋ยวดิ ทำไมรีบขึ้นล่ะ” ไอ้เหี้ยจารึกรี่เข้ามาถามกู
กูไม่ตอบหันไปมองหน้ามันแล้วใช้สายตาถามว่า
เหี้ยอะไรกะกูได้อีก
“จะขึ้นแล้วจริงๆอ่ะดิ” มันถามย้ำ
“เออ ทำไม” ห้วนๆ สั้นๆ
“งั้นเลิกเหมือนกัน” มันตอบหน้าตายๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
“มึงเป็นอะไรมากป่ะ” กูถามด้วยความสงสัย
ถ้าเวลากูอยากอ่ะ
รีบสนองหน่อย
ถ้ากูไม่อยากแล้ว
อย่าพยายามได้ป่าววะ
กูรำคาญ
ก็ไม่ได้หล่อเหี้ยไรนักหรอก
คงจะมีส้นตีนไรซักอย่างแหละถึงมีมาให้เลือกตลอดอ่ะ
เหอๆๆๆ
“ถอย.... กูจะอาบน้ำ” กูเอาผ้าเช็ดตัวพาดบ่าแล้วใช้สายตาให้มันหลีกทาง
“เดี๋ยวดิวะเก่ง” มันคว้าแขนกูหมับ
อ่ะไอ้เหี้ยนี่แรงอ่ะ
ปกติไม่มีใครมาคว้าแขนกูแบบนี้นะ
มีแต่กูคว้าคนอื่นได้
จะมาใช้กำลังกะกูอ่ะ
คิดก่อนทำซะมั่ง
กูไม่ใช่อีหวานนะมึง
จะได้คว้าแขนปุ๊บได้เย็..ตูดปั๊บอ่ะ
“มีเหี้ยไร” กูหันไปถามชักของขึ้น
น้ำเสียงและสายตากูอ่ะหาเรื่องแน่
แต่สายตามันดิ
เหมือนๆจะเงี่ยนว่ะ
อย่านะ
อย่า.......
กูไม่ใช่คนใจง่าย
“จ๊วบ” มันโฉบริมฝีปากเข้ามาจูบกูแบบห้ามไม่ทันซะแล้ว แล้วก็ไม่คิดจะห้ามด้วย
“ขอบใจนะที่เป็นห่วง...” มันหยุดให้กูหายใจสองวิ
แล้วกลับมาลงมือแลกน้ำลายกันใหม่
กูกับมันโถมเข้ากันยังกะมีแม่เหล็กมาดูด
มือกูถือโอกาสคว้าหมับขยำตูดมันอย่างสุดแรงหมั่นเขี้ยว
กูเอาลิ้นควานเข้าไปในปากมันอยากจะแหย่ลงไปให้ลึกถึงกระเพาะขี้
แหย่ลงไปเหมือนจะล้วงเอาทุกอย่างออกมา
ถ่ายเทน้ำลายให้กันและกัน
กูเอามือลูบเนินตูดแล้วเอานิ้วกลางสอดเข้าร่องตูดแล้วรูดกางเกงว่ายน้ำที่คับปึ๋งของมัน
เลื่อนลงมาใต้แก้มก้น
บดKที่แข็งสุดๆทั้งของกูและมันสุดแรงเกิด
แรงแทบจะทำให้มันแหลกละเอียดรวมเป็นKอันเดียวกัน
ต่างคนต่างบดเอวเข้าหากัน
เอาให้รู้กันไปเลยว่าของใครแข็งกว่ากัน
จะต่างก็แค่งานนี้ไม่มีเมียมาแจมด้วยแค่นั้นเอง
“ดูดให้หน่อยดิเก่ง” มันกระซิบข้างหูกู
“Kเหอะ กูไม่เคยดูดให้ใคร” กูตอบแล้วรีบชิงกดไหล่มันให้ลงต่ำ
“มึงแหละดูดให้กู”
แต่ด้วยความหื่นตัณหากลับ
เงี่ยนเกินควบคุม
กดหัวมันลงแรงไปหน่อย
คางของไอ้เหี้ยจารึกเกี่ยวเอาสร้อยคอกูขาด
หล่นไหลไปพร้อมกับน้ำฝักบัวที่เปิดทิ้งไว้
ลอยผ่านหัวKไอ้เหี้ยจารึกไปแค่นิดเดียว
และหล่นลงไปกองอยู่ที่พื้นห้องน้ำ
ค้างไว้ก่อนนะฮะ
รอหน่อยค่อยมาต่อ
อิอิ
---------
เป็นตัวแทนยายชั่วคราว อิอิ
หัวข้อ: เรื่องลับโรงเรียนดัดสันดานCredit:badmaner (18/03/11) P.179 "เจ็ด-จุด-เจ็ด" (อ่าน 1180924 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก