หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[● MaYa~Boy ●]

เห็นภาพสุดงานนี้

[krappom]

ภาระหนักจริงๆ ด้วย
เล่นเอาซีดเซียวกันเลยทีเดียว
 

[j4c9y]

สั่นสู้

[maabbdo]

 

ตายจริงๆด้วย

[in_blu]

ตาย!!!!

จิงๆ ด้วย

[wan]

ไม่ต้องหลับตา ก็บรรยายซะเห็นภาพเลย 

เป็นกำลังใจให้นะครับ หนูนะห์ 

[andy_kwan]

เจ้าเวย์เอ๋ย ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก คงจะต้องวันละหลายดอกแน่ๆ
 
ป้าให้กำลังใจเฟยมากๆจ๊ะ

[iGiG]

ภาระหนักหนาจริงๆ เวย์เอ๋ย 

[ka[ze]na]

อ่ะนะ...
เวย์รับภาระหนักจริงๆด้วย

อิๆๆๆๆๆ

ชอบจัง ดีแล้วแหละ ความรู้สึกในคำว่ารักเริ่มต้นมาอีกครั้ง.....
บางอย่างถ้าลืมมันไปบ้าง
ก็คงทำให้เราได้กลับมายิ้มอีกเหมือนเคย...

ถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนเดิม....แต่มันก็คงจะดีกว่าเดิมกว่าที่เป็นอยู่

[HadsaNah]

ตอนที่ 43 รักแบบผิดๆ

เสียงเครื่องยนต์ที่กำลังคำรามค่อยๆ เบาลงจนหายไป มิซซูอีโว ตอนนี้ไม่เห็นในสายตาของผมแล้ว


ผมออกมายืนมองพี่ชายกับพี่สาวของคนที่ผมรัก ที่เมื่อสักครู่นี้ได้เข้ามาเอาเรื่องกับพี่ชายผม ที่ไปทำน้องชายของเขาแบบนั้น


"ไอ้สัตว์....... โครม......"    เสียงดังมาจากในบ้าน


ผมรีบวิ่งเข้าไปดูต้นเหตุของเสียงที่เกิดขึ้นทันที  ภาพที่ผมเห็นคือ ตอนนี้พี่ใหญ่กับพี่น้ำกำลังต่อยกันแบบที่ผมไม่เคยเห็นพวกเขาเป็นแบบนี้มาก่อน ใส่กันไม่ยั้ง ทั้งหมัด ตีน ขา เหวี่ยงกับแบบไม่คิดชีวิต เหมือนกับว่าจะพยายามฆ่าคนตรงหน้าเลยก็ว่าได้


ผมรีบวิ่งเข้าไปห้าม แต่พี่เต้ ยกมือเป็นสัญญาณว่าไม่ต้อง ให้ปล่อยพวกเขาไป   


"พลั่ก..."   พี่ใหญ่ต่อยเข้าที่แก้มซ้ายของพี่น้ำเข้าอย่างจัง พี่น้ำลงไปกองกับพื้น พี่ใหญ่กำหมันแน่น บ่งบอกให้รู้ว่าอีกหมัดกำลังจะตามลงไป พี่น้ำเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเย้ยหยัน


"พอเหอะไอ้ใหญ่" พี่เต้วิ่งเข้าไประหว่างสองคนที่กำลังจะฟัดกันอีกรอบ


"เอาเด้ เอากูให้ตายเลย ไอ้ใหญ่" พี่น้ำยังคงตะโกน ทั้งๆที่นั่งอยู่ ด้านหลังพี่เต้


"ไม่ใช่เพราะมึงหรอไอ้น้ำ มึงบอกว่าถ้าทำแบบนี้แล้วเฟยจะไปไหนไม่ได้" พี่ใหญ่คลายมือที่กำออก เปลี่ยนเป็นชี้ไปที่หน้าพี่น้ำแทน


"เออ..ใช่ เพราะกู แล้วยังไง แล้วมึงคิดอะไรออกไหม ไอ้ควาย" พี่น้ำยังคงนั่งอยู่แบบนั้น แต่ก็ยังคงโวยวายกลับมา


".................................................." ความเงียบเข้ามาปกคลุมในตอนนี้ ทั้งสามคนไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น ในตอนนี้เหมือนทุกอย่างถูกหยุดเอาไว้ ต่างคนต่างคิดอะไรบางอย่างอยู่


"ป่านนี้คงเกลียดกูไปแล้วมั้ง" พี่ใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลงกว่าเดิมมากๆ สภาพที่ผมเห็นตอนนี้ พี่ผมกำลังจะร้องไห้ ตาเริ่มแดงๆ


"เฟย ต้องเกลียดกูแล้วแน่ๆ" พี่ใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แล้วค่อยๆ ทรุดลงนั่งกับพื้นบ้าน นั่งชันเข่า แล้วเริ่มร้องไห้กับเข่าตัวเอง


พี่เต้เบือนหน้าหนี ไม่อยากมอง เพราะนี่คงเป็นภาพที่ไม่น่ามองเท่าไหร่ เพราะมันคือน้ำตาของผู้ชาย ซึ่งตอนนี้มันกำลังไหลรินลงมาอย่างไม่ขาดสาย


"ไอ้ใหญ่ กูก็เสียใจนะเว้ย แต่กูไม่รู้นี่วะ ว่าจะออกมาแบบนี้" พี่น้ำเริ่มขยับเข้าไปใกล้พี่ใหญ่มากขึ้น พร้อมกับกอดคอ แล้วเขย่าเบาๆ ดวงตาเริ่มมีน้ำคลอๆ


ตอนนี้พี่เต้เบือนหน้าหนีออกไป แต่ผมก็เดาได้ว่าพี่เขาก็คงเสียใจ และร้องไห้เหมือนกัน เพียงแต่แค่แสดงออกกันคนละรูปแบบเท่านั้นเอง


ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูก มันเหมือนผมยืนอยู่ท่ามกลางความเศร้าโศก ผมไม่เคยเห็นพี่ชายผมเป็นแบบนี้ มันจะลุยๆ เข้มแข็งเสมอ แต่ทำไมวันนี้มันกลับอ่อนแอขนาดนี้ หรือเป็นเพราะความรัก ความรักที่มันมีให้กับคนที่ผมแอบหลงรักเหมือนกัน  ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นตอนนี้มันจะรู้ตัวไหมว่าทำให้ใครหลายๆ คนต้องเป็นทุกข์อยู่ แม้กระทั่งตัวผมเอง ผมไม่อยากเห็นพี่ชายผมเป็นแบบนี้เลย   


ไม่สิ... ผมไม่เคยคิดต่างหากว่าพี่ชายผมจะรักมันมากมายขนาดนี้ ผมเห็นพี่ชายผมไม่ค่อยแสดงความรักกับมันเท่าไหร่ด้วยซ้ำ ผมนึกแค่ว่าพี่ชายผมนึกสนุกกับมันแค่เรื่องบนเตียงเอง ผมกำลังคิดผิดใช่ไหมเนี่ย


ผมสมควรทำไงตอนนี้ดี ผู้ชายที่ผมเคยเห็นว่าเข้มแข็งทั้งสามคน ตอนนี้กำลังร้องไห้อยู่ตรงข้างหน้า ผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว


เวลาผ่านไปไม่นาน พวกพี่ๆ ก็เริ่มเป็นปกติ ผมก็ได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้น


"กูจะไปหาเฟย ไปอธิบายให้เข้าใจ" พี่ใหญ่พูดพร้อมลุกขึ้น


"ขืนมึงไปตอนนี้ ไอ้ฮาร์ทได้ไล่ยิงมึงแน่ๆ" พี่เต้หันมาพูดเสียงดังๆ เพื่อเตือนสติพี่ชายผม


"กูไม่กัว กูจะไปหาเฟย" พี่ใหญ่ย้อนกลับพร้อมกับที่ตอนนี้เดินไปจะถึงหน้าห้องอยู่แล้ว


"มึงนี่ควายเหมือนตัวมึงจริงๆ ไอ้ใหญ่ กูถามหน่อยมึงไปแล้วมึงจะพูดอะไรกับน้องมัน ห้า" พี่น้ำตะโกนไล่หลังตามที่ใหญ่ไป

พี่ใหญ่หยุดอยู่หน้าห้อง ยืนนิ่งๆ เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่


"กูก็ไม่รู้วะ รู้แต่ว่ากูต้องไปคุย" พี่ใหญ่พูดด้วยเสียงที่เบาลงกว่าเดิม


"มึงคิดว่ามึงไปแล้วเฟยยังจะกล้าเจอหน้ามึงหรอ?" พี่เต้ถามขึ้นมา พี่ใหญ่หันหน้ามามองพี่เต้


"แล้วมึงจะให้กูทำยังไง กูคิดอะไรไม่ออกแล้วนะเว้ย" พี่ใหญ่เริ่มเสียงสั่นอีกแล้ว ผมสงสารพี่ชายผมจัง


"เดี๋ยว เล็กไปพูดให้ก็ได้" ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมสงสารพี่ชายผมมากๆ   


อย่างผมคงพอไปคุยได้อยู่ เพราะยังไงผมก็เป็นคนช่วยพวกเขาออกไปเอง เฟยคงให้ผมคุยอยู่แล้วหละ แต่ผมจะอธิบายยังไง ผมยังไม่รู้เลย รู้แต่เพียงแค่ว่าผมอยากช่วยพี่ชายผม ผมไม่อยากเห็นมันเป็นแบบนี้ ผมรู้ว่ามันจะต้องทรมารแน่ๆ


ในหัวของผมตอนนี้คิดได้ว่า พี่ชายผมต้องรักมันมากแน่ๆ แต่แค่ เขารักมันแบบผิดๆ

[HadsaNah]

ตอนนี้สั้นไปนิส นาคร้าบ

เพราะว่า งาน ยุ่งมากเลย

ตื่นก็สายอีก ต้องรีดเสื้อผ้าอีกสองชุด

ของตัวเองแล้วก็คนคนข้างๆ

เลยมาสาย งาน ดองมากมาย

แอบมาเขียนให้ก่อง เดี๋ยว จะพลาด ถ้วย นักเขียน คนขยัน (แอบเล็งเอาไว้)

เดี๋ยว เย็น ๆ มีต่อให้อีกตอน รับรองคร้าบ

ไงก็ หาไร กินกันด้วย เน้อ เดี๋ยวจะหิวข้าว

ไปและ มิสๆ ทุกคนคร้าบ

[boboaje]

    . . .  55 5 5 5  สะใจโว้ย ย ยย ย ย ย   . . . ...  เริ่มจิตขึั้้นทุกวันอ่านเรื่องเน้ . . . ..


 .. . เฟยเข้มแข็งนะค่า  . . .คนแต่งเข้มแข็งน้า รีดเสื้อเข้า อย่าอู้  . . . . 

[crazy Y]

เมื่อไหร่ น้องเฟย จะหายจากโรคจิตซะที ฟร่ะ

แต่เอ๊ะ   เดวก่อน

ระหว่าง เฟย  กะ  คนแต่ง

ใครโรคจิตกว่ากัน



เฮ้อ  เค้าย้อเย่น   นะตะเอง

[nana]

มีแต่คนน่าสงสาร

[yee]

 

[HadsaNah]

เมื่อไหร่ น้องเฟย จะหายจากโรคจิตซะที ฟร่ะ

แต่เอ๊ะ   เดวก่อน

ระหว่าง เฟย  กะ  คนแต่ง

ใครโรคจิตกว่ากัน



เฮ้อ  เค้าย้อเย่น   นะตะเอง

^
^
^

วันนี้ ปอปผีฝ้า ฉายพอดีเลย

ข้า ต้อง การ เลือด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จะเอา เลือด รี เนี้ยหล่ะ


 

นี่แหน่ะ  

[salemon]

ไม่รู้จะเข้าข้างใครดี

อ่านแล้ว แบบว่า กุเลว อย่างไง กุจะเอาของของกุคืน

อีกความรู้สึก เหมือนกับว่าความรักพึ่งเริ่มต้นของคนที่ผูกพัน

เฮ้อ... 

เหมือนเรื่องเมียหลวง เลย 555+

แต่ว่าเรื่องนี้มีเมียคนเดียว นอกนั้น สามีหลวง สามีน้อย สามีรำเรอ ฯ

[M@nfaNG]

ทำผิดแล้วสำนึกผิดก็ยังดีนะ แต่ยังไงก็ไม่ให้อภัยหรอก

[Millet]

รักแบบเน้ ก็ไม่เอานะเว้ย

เล็กคิดดีๆ จะช่วยพี่จริงเหรอ

[Mint]

^
^
 

ตามมาตบคนไม่สวย

 

  สงสารพี่ใหญ่นะ แต่ก็ทำไปแล้ว ก็จงยอมรับในผลของการกระทำละกัน

[astral]

^

^^

จิ้มๆ รีบนคนสวย

เล็กเป้นคนดีจัง ถ้ามีคู่ก็คงดี อิอิ

[┗◎┗◎]

โอ้ย ไม่ต้องไปเคลียร์แล้ว ทำเลวซะขนาดนั้น

[dahlia]

เฮ้อ ไอ้พี่ใหญ่ ไอ้ความเลวที่ทำไว้ก็โคตรเลว แต่ก็นะ ...........

[dokjarn]

ไม่รู้ซิครับ....

ผมอ่าน 2 ตอนนี้แล้ว...เฉยๆ

ไม่เห็น..มี..แรง..ทำอะไรได้เลย..

อึ้ยยยย...ใครก็ได้..ช่วยที

ช่วยไห้ขยับได้หน่อย  นั่งเฉย..ตัวเกร็งมานานแล้ว


 



ตอนล่าสุด...อ่านแล้ว..ยังไงก็ไม่อภัย ไอ้ 3 ตัวนั่นแน่นอน

อิ อิ เวย์..งานหนักหน่อยนะ

แต่คงชอบนะ  งานแบบนี้

 

[โน๊อา]

มิส ยูทู่

[ตั๊กแตนปาทังก้า]

สองตอนรวด

เหนื่อยมาก แต่จัดให้บ่อยๆก็ดีนะ ชอบบบบบ

ทำไมเรื่องนี้มันขึ้นๆ ลงๆ อ่านแล้วเหมือนรถไฟเหาะ

ตอนล่าสุดเนี่ย
ขอร้องนะเล็ก อยู่ห่างๆ อย่าไปทำให้เฟยลำบากใจอีกเลย

ปล่อยๆ ไปเหอะ

บอกตรงๆ ไม่ไว้ใจน้องกรู(เฟย) กัวมันใจอ่อนจิงๆ

[both^^]

เล็กจะไปพูดไรหว่า...

[jokirito]

เหมือนเดิมแหละ เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ
แต่ว่าเล็กควรคิดดีๆนะ  สงสารพี่ชายน่ะ
ลองมองและคิดดูนะว่าใครเป็นคนผิด 
ไอ้พี่ใหญ่แหละผิด
ตั้งแต่ต้นเลย
ตั้งแต่ตอนเด็ก มันคนแรกเลยที่คิดเอาตรูดไอ้เฟย
เอาคนเดียวไม่พอยังปล่อยให้เพื่อนเอาด้วยอีก
แล้วไง
ความรักความใคร่มันผสมปนเปกันจนแยกไม่ออกว่าอันไหนรักอันไหนใคร่
ไม่มีวุฒิภาวะเลยโตซะเปล่า
เหยื่อ  ไอ้เฟยมันตกเป็นเหยื่อชัดๆ
มันมีสิทธิ์ที่จะไปเจอสิ่งที่ดีกว่า
อนาคตที่ดีกว่า
เพราะที่ผ่านมามันตกอยู่ในหลุมดำที่คอยดูดมันไว้
เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่ใช่ไอ้เฟยหรอกที่เป็นต้นเหตู
เล็กอย่าทำให้เฟยต้องลำบากใจเลยนะ ขอร้อง อิอิอิ
  บ่นแล้วก็เต้นจากไป

[torto]

พูดได้คำเดียว  ไอ่พี่ใหญ่  "ว่าสายไปแล้วล่ะ"


มันรักแบบผิดมากๆๆไม่ใช่แต่ผิดอย่างเดียว   



มาต่อให้อ่านตลอดน่ารักจริงๆๆ  นะ   ^_^

[epochii_upfun]

ตอนนี้สั้นไปนิส นาคร้าบ

เพราะว่า งาน ยุ่งมากเลย

ตื่นก็สายอีก ต้องรีดเสื้อผ้าอีกสองชุด

ของตัวเองแล้วก็คนคนข้างๆ

เลยมาสาย งาน ดองมากมาย

แอบมาเขียนให้ก่อง เดี๋ยว จะพลาด ถ้วย นักเขียน คนขยัน (แอบเล็งเอาไว้)

เดี๋ยว เย็น ๆ มีต่อให้อีกตอน รับรองคร้าบ

ไงก็ หาไร กินกันด้วย เน้อ เดี๋ยวจะหิวข้าว

ไปและ มิสๆ ทุกคนคร้าบ

อ้างๆๆทั้งนั้น  บอกไอ้คนข้างๆๆ เมียคือแม่ ใช้จัง  

พี่ใหญ่มันรักไอ้เฟยจริงๆๆเหรอวะเนี่ย