กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใคร มันแค่รู้สึกกับเวย์คนเดียว ผมพึ่งเคยรับรู้ได้ตั้งแต่เกิดมา เวลาใจเต้นเมื่ออยู่ใกล้ รู้สึกดีใจเมื่อเขาสัมผัส เห็นเขามีความสุขก็อดที่จะขำไม่ได้ ผมไม่ได้ต้องการให้มันอยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลา แต่แค่ต้องการให้มันมีผมอยู่ในใจ ตลอดแค่นั้น ผมอยากให้มันเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็น และผมก็พร้อมจะเข้าใจในสิ่งที่มันเป็น เนี่ยหละมั้ง ที่เขาเรียกกันว่า "ความรัก"
"อื้อ..." ผมอยากขอบคุณในความรู้สึกของมันที่รู้สึกกับผมแบบนั้น เห็นผมมีค่า เห็นผมสำคัญ และเห็นผมไม่่ใช่สิ่งของ มันเป็นผมเป็นคนจริงๆ เป็นสิ่งมีชีวิตมีจิตใจ ที่ต้องดูแลและสนใจในความรู้สึก ไม่ใช่พวกนั้นที่เห็นผมเป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่เคยสนใจเลยว่าผมจะเป็นยังไงในตอนนั้น
ก็ใช่นิเนอะ...ผมทำอะไรไม่ได้หรอก เพราะผมมาทีหลังเขา ก็ต้องเจียมตัวเป็นธรรมดา...........