ตอนที่52.1 ……….รักด้วยเลือด 1……….
พวกไอ้ป้องมาตามกันครบเลยครับ….. ดูไอ้พลคงหิวมากเลยรีบลากคนอื่นๆออกมาหา…….เฮ้ออออ เมื่อกี้กำลังซึ้งๆกันอยู่เชียว……แต่เอาเถอะครับ ยังไงตอนนี้ไอ้พีก็ยิ้มได้แล้วนี่นา
พวกผมไปทานข้าวกันแถวสามย่าน…… พวกไอ้ป้องก็เฮฮากันสุดฤทธิ์สิครับทานฟรีไม่มีพันธะ……….ต่างกับผมแล้วก็พี่คีธที่ต้องนั่งเกร็งแสดงบทคนรักกันต่อไป………ยังดีที่ไอ้ชาร์คไปเตี๊ยมกับพวกที่เหลือไว้แล้วว่าที่มาที่ไปเป็นยังไงเลยไม่มีใครกระโตกกระตากให้เสียเรื่อง
“อืมมมม……ว่าแต่เวลาพี่คีธกับเอกอยู่ด้วยกัน…..มันดูเกร็งๆยังไงไม่รู้นะ ….กำลังมีเรื่องจะเลิกกันป๊ะครับ” ไอ้พี่พีทจู่ๆก็โพล่งขึ้นมา…….ผมกับพี่คีธแทบสำลักข้าวตาย
“พี่คีธมีใจให้พลใช่ป๊ะ……”คำถามเดิมยังไม่ทันตอบ คำถามใหม่ก็กระแทกเข้ามาอีก……คราวนี้ไอ้พลหน้าตื่นเข้ามาร่วมวงด้วยอีกคนครับ
การทานข้าวแบบร้อนๆหนาวๆก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ……จนถึงช่วงจะแยกย้ายกันกลับ ผมก็เลยลุกไปเข้าห้องน้ำ……ระหว่างทางผมรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองอีกแล้วครับ…..แต่หันไปดูรอบๆก็ไม่เจอใคร…..
ดีจัง มาตอนนี้ห้องน้ำไม่มีคน……คราวก่อนมากะไอ้ป้องคนงี้เต็มเลยครับเรียกว่าต้องยืนต่อคิวกันสี่ห้าคนกว่าจะได้เข้า……นึกๆไปไอ้พี่พีทนี่ก็เก่งแฮะจับได้หมดเกือบทุกช็อต สงสัยคราวนี้ต้องแกล้งให้หนัก อิอิ
“คิดเรื่องสนุกอะไรอยู่ครับ ยิ้มใหญ่เชียว”……….. แว๊กกกกกกกกกกกกกก @#%&#$^%@#$%^@#&$^&#^ ……………อยู่ๆไอ้พี่พีทก็ยื่นหน้ามาพูดข้างหู…….. ผมอ่ะช็อคสิครับ………ก็ไอ้พูดน่ะไม่พูดธรรมดา พี่แกเล่นมาพูดตอนผมยืนฉี่อยู่ที่โถนี่สิ!!!!!............... เฮ้ยยยยยยยยยยย…………….. จะยื่นหน้ามาดูอาร๊ายยยยยยยย …………!%%#$^^^$$%Y&E$%^&^$@#$#@$#............แล้วมือน่ะยื่นออกมาทามายยยยยย
ก่อนที่จะถูกทำอนาจารแถมไปด้วย……ผมต้องรีบหนีออกมาจากห้องน้ำก่อน……..เมื่อกี้ตกใจสุดขีดครับ ยังดีที่มือที่ยื่นออกมาน่ะไปกดน้ำให้ไม่ใช่ยื่นมาจับ……ไม่งั้นจะหันไปฉี่ใส่ไอ้พี่พีทซะเลย
“เอ่อ....พี่คีธครับ เมื่อกี้พี่พีทยื่นหน้ามามองอะไรเอกตอนฉี่ไม่รู้ดิ แล้ว….แล้วยื่นมือมา…..”ผมรีบฟ้องพี่คีธที่พึ่งเดินมาทันทีต่อหน้าไอ้พี่พีทที่รีบตามออกมาจากห้องน้ำ…….พี่คีธตกใจที่ได้ยินดังนั้นเลยจัดการน้องชายตัวดีซะ ฮ่าๆๆๆๆ ให้มันรู้ซะมั่ง……..อ๊ะ เมื่อกี้ถ้าผมมองไม่ผิดนะ….. ผมเหมือนเห็นผู้หญิงคนเมื่อตอนบ่าย……..พอผมหันไปเค้าก็รีบหันกลับแล้วรีบเดินไปทางบันได ……ผมเดินตามไป แต่เค้าก็หายไปแล้ว……..ผมว่ามันชักจะยังไงๆแล้วสิ
วันถัดมาการซ้อมนรกก็มาเยือนอีกแล้วครับ……. จากที่ตอนแรกนึกว่าจะได้พักกันก่อนเพราะวันมะรืนจะมีแข่งรอบต่อไป……..แต่ก็เข้าใจนะครับเพราะรอบต่อไปนี่ต้องไปเจอตัวเก็งคือทีมวิศวะของไอ้พลเนี่ยสิ……พวกรุ่นพี่เลยเคี่ยวพวกผมกันใหญ่
เอ่อ…..ผมว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่อั้มกะไอ้พร้อมมันไม่น่าจะปกติแล้วนะครับ……วันนี้ผมแอบเห็นเค้าสองคนยืนทะเลาะเถียงอะไรกันไม่รู้หน้าดำหน้าแดงอยู่หลังตึกที่ไม่มีคนอยู่……… สักพักไอ้พร้อมจะเดินหนีแต่พี่อั้มก็คว้าข้อมือไอ้พร้อมไว้…….โอ้ เริ่มเหมือนฉากในหนังแล้วครับ……แต่ก่อนที่อะไรมันจะดำเนินต่อไปให้ดู เสียงเรียกผมของไอ้โต้งก็ดังฝ่าอากาศขึ้นมาซะก่อน…..สองคนนั้นคงได้ยินเลยรีบผละออกจากกันแล้วก็แยกย้ายกันไป……
“ว่าไงโต้ง” ผมหันไปถามมันเซ็งๆ……กำลังจะเห็นฉากต่อไปอยู่แล้วเชียว
“อะ มีคนฝากจดหมายมาให้…..ไม่รู้ใคร จดหมายรักเปล่าวะ” ไอ้โต้งพูดเสร็จก็คะยั้นคะยอให้ผมเปิดอ่านเลย…..มันคงอยากรู้เลยกะจะทำเนียนขอแอบดูด้วย……แต่เรื่องอะไรจะเปิดให้มันดูง่ายๆครับ……ผมเลยรีบวิ่งหนีมันไปเปิดดูที่อื่น อิอิ
…………เอ่อ………….ผมคิดถูกแล้วครับ……….ที่ไม่ได้ให้มันดูด้วย…………….เพราะจดหมายนี้มันคงเป็นจดหมายรัก………….แต่เจ้าของจดหมายคงไม่ได้มารักผม………………….ถามว่าผมรู้ได้ยังไงน่ะเหรอครับ …………ก็ในจดหมายมันเขียนเอาไว้ว่า
“
อย่ามายุ่งกับคนของกรู!!!! ”
ครับและนั่นไม่ใช่หมึกสีดำหรือสีน้ำเงิน..... มันเป็นอักษรสีแดง………และนั่นมันเขียนเอาไว้ด้วย………..
เลือดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ต่อตอนหน้าอะดิ บรือออออออออ