ตอนที่ 45 ตัวร้ายอุบัติ
ตกใจสิครับ.......ตอนนี้เปิดห้องน้ำมาก็เจอคนยืนกอดจูบกันให้ดูซะงั้น……..แน่นอนครับ ผู้ชายทั้งคู่ ก็อยู่ในห้องน้ำชายนี่นา…….ผมว่าอันที่จริงที่นี่มันต้องกลายเป็นผับเกย์ไปแล้วชัวร์เลยครับ……………….เฮ้ยยยยยย…………แล้วไอ้ผู้ชายที่ยืนฉี่อยู่ข้างๆกรูนี่มันกำลังดูอาร๊ายยยยยย………มองต่ำไปแล้วมรึงงงงง ………………เชรี่ยยยยยย……………….…มายิ้มให้กรูอีก………….….ผมงี้รีบฉี่รีบออกจากห้องน้ำแทบไม่ทัน………..กลัวว่าขืนอยู่นานอีกสักหน่อยมีหวังถูกลากไปกระทำชำเราในส้วมแน่เลยครับ
ออกมาก็อย่างกะหนีเสือปะจระเข้ ………ไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้มันก็ยังยืนรอผมหน้าห้องน้ำอยู่เลยครับ……..เฮ้อ…….มรึงจะถามชื่อกรูให้ได้เลยใช่มั๊ยเนี่ย
“ว่าไงครับ…..ผมอุตส่าห์ยืนรอเลยนะ……ไม่เห็นใจบอกชื่อกันหน่อยเหรอ” ไอ้นี่มันอ้อนครับ…..
“……ก็ได้ครับ ชื่อเอกครับ…..” ผมตอบอย่างอ่อนใจ
“ชื่อพีทนะครับ……..แหม…..เอกกะพีทเข้ากันดีเนอะ…..”เอ่อ……เสื่อมมากเลยพี่……เข้ากันตรงไหนเนี่ย
“….ครับ…..งั้นขอกลับโต๊ะก่อนละกันเพื่อนผมรออยู่”พูดเสร็จผมก็จะเดินกลับโต๊ะแต่ไอ้พีทสิครับมันขวางไว้อีก
“เดี๋ยวก่อนสิครับ……อยู่คุยกับผมอีกแป๊บนึงสิ……นะ……เพื่อนๆน้องเค้าไม่หายไปไหนกันหรอก” ไอ้พีทยื้อผมต่อ…….มันทำหน้าออดอ้อนสุดชีวิต……..จะรำคาญก็รำคาญครับ แต่รู้สึกว่าตอนนี้จะขำมันมากกว่า
“อะ…….จะคุยอะไรหละครับ”ผมสงเคราะห์มันนิดนึง
“ก็ทุกเรื่องแหละครับ……แต่ เอ……..วันนี้คงคุยกันไม่หมด งั้นขอเบอร์ไว้ก่อนละกันจะได้คุยครบ ”ไอ้พีทมันได้คืบจะเอาศอกครับ........รุกต่อขอเบอร์ซะงั้น แรงมากๆๆๆ
“งั้นเอาเบอร์มาละกันครับ เดี๋ยวโทรไปเอง”ผมตอบ.....เรื่องอะไรจะให้โทรมากวน กะว่าจะทำเป็นเอาเบอร์ไว้งั้นๆไม่โทรไปหรอกครับ……….. ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดตามที่ไอ้คุณพีทบอก.....แต่กดไม่ทันเสร็จดีไอ้พีทก็แย่งมือถือผมไปกดโทรออก
“เฮ้ยยย ทำไร”ผมตกใจที่จู่ๆมันเอามือถือผมไปโทรออก
“…อ๋อ เมื่อกี้นึกว่ากดผิดเลยไปกดให้ใหม่ครับ อะคืนตอนนี้เมมถูกละ”มันยิ้มกวนประสาทผมก่อนที่จะคืนมือถือให้.......สุดท้ายมันก็ได้เบอร์ผมไปจนได้ครับ.........เซ็งงงงงงง……… แต่อย่าคิดนะว่ากรูจะรับสาย ชิชิ...............นั่นแหละครับผมถึงได้กลับมาที่โต๊ะซะที
“ไปไหนมา นานจัง”ไอ้พีถามผมทันทีที่มาถึงโต๊ะ
“ไม่มีไร คนเยอะ”ผมชี้เกียจเล่าให้มันฟังครับ กลัวเดี๋ยวไปมีเรื่องกัน
“อ้าว ว่าแต่พี่คีธกะไอ้พลหละ”ผมถามเพราะตอนนี้สองคนก็ยังหายตัวไม่รู้ไปไหนอยู่ดี
“เราก็ไม่รู้อะพลุบๆโพล่ๆหลายรอบแล้ว.......อ้าวนั่นไงพูดถึงก็มาพอดี”ไอ้ชาร์คตอบ
“พอดีพี่ไปตามหาน้องน่ะจะพามาแนะนำซะหน่อย ไม่รู้ไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย.....เห็นเด็กก็บอกว่าอยู่ในร้านนี่แหละ .....หายตัวเก่งชะมัด”พี่คีธตอบ..........มิน่าหายไปเป็นช่วงๆว่าแต่ไอ้พลตามไปด้วยทำไมเนี่ย............ แต่ผมว่าไอ้หายตัวเก่งนี่ พี่กะน้องคงพอๆกันนะ
“เออ....เมื่อกี้เอกคุยกะใครอะเห็นเมมเบอร์กันด้วย”ไอ้พลโพล่งขึ้นมา................อิ๊บอ๋ายแล้วมรึงพูดไม่ดูตาม้าตาเรือ........แน่นอนครับไอ้สองคนหันขวับมาทันที........... สายตาพิฆาตถูกส่งออกมารุนแรงอย่างกะแสงเลเซอร์
“ใคร!!!!!”ไอ้สองคนประสานเสียงพร้อมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน....... พวกมรึงจ้องขนาดนี้คิดจะฆ่ากรูเหรอออ
“เอ่อ.....คือ.....”ผมจะตอบแต่ยังพูดไม่จบดี
“อย่าคิดจะปิดบังนะ ไหนบอกไม่มีอะไร”ไอ้พีจ้องตาถลน
“บอกมาซะดีๆ มิน่าถึงหายไปนาน”ไอ้ชาร์คเอาบ้าง.............เอาหละสิเหงื่อเริ่มแตก........ น่ากลัวโคตรครับ.......นี่ขนาดกรูยังไม่ได้เป็นแฟนพวกมรึงเลยนะเว้ยยยย
“คือ....มีคนนึงมันมาขอเบอร์น่ะ......เราก็ไม่กะจะให้หรอก...... แต่มันตื้อมาก เลยหยิบโทรศัพท์มาจะทำเป็นเมม แต่ถูกมันแย่งไปโทรออกอะดิ .....แหะๆ”ผมเล่าพร้อมยิ้มเจื่อนๆให้..........
“คราวหน้าถ้ามีคนขอให้เบอร์ไอ้พีไปเลยนะ มันจะได้ไปรวบไอ้พีแทน”ไอ้ชาร์คพูดหน้าตาเอาจริง
“เออใช่.....เฮ้ยย....เชรี่ยยยย มรึงกะกำจัดกรูไปด้วยเลยสิ ....แหม....เผลอไม่ได้เลยนะมรึง”ไอ้พีโวยพึ่งรู้ตัว.........
“อ้าว ก็เผื่อมรึงเจอคนที่ใช่จะได้ไปที่ชอบๆได้ซะทีไง”ไอ้ชาร์คกวนต่อ.............
“เชรี่ยยยย....#!$@%$@%$@%” .......ตอนนี้พวกผมก็เลยกลายเป็นนั่งดูไอ้สองคนมันเถียงกันแทน...........พวกที่เหลือก็เลยอดขำไม่ได้.......บรรยากาศเลยดีขึ้นมาหน่อย
“เอางี้ เดี๋ยวถ้ามันมาตื้ออีก พี่จัดการให้เอง.....พี่ขอรับผิดชอบในฐานะที่เป็นคนพามา......เรื่องแบบนี้พี่ถนัดนักหละ......ฮึๆ”พี่คีธพูดขึ้น........สมกับเป็นพี่ใหญ่จริงๆเท่มากๆ..........แต่ก็แอบน่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย
พวกผมนั่งคุยเล่นกันอีกพักใหญ่..... พี่คีธก็ออกไปตามหาน้องอีกครั้งครับ แต่คราวนี้ไอ้พลไม่ได้ไปด้วย....... พวกผมก็เลยเริ่มลงมือซักไอ้พลกันใหญ่....แต่มันก็ได้แต่ทำหน้ากวนตรีนใส่แล้วก็บอกแค่ว่าให้ไปคิดเอง....... หนอยยยยย..........พี่คีธแกเดินออกไปซักห้านาทีได้มั้งครับ...............ไอ้พีทก็มาที่โต๊ะครับ.........เฮ้ยยยยยยย
“หวัดดีครับน้องเอก คิดถึงกันมั๊ยครับ”ไอ้พีทอ้อนใส่โดยไม่สนใจไอ้สามคนที่เหลือ......... แน่สิครับพวกมันไฟลุกแล้ว.................... จะต่อยกันมั๊ยเนี่ยยยยยย
“เอ....สนิทกันเร็วไปแล้วมั้งครับ”ไอ้พีแทรกขึ้น.......หน้ามันตอนนี้เอาไปลงหนังสือพิมพ์ได้แล้วครับ...น่ากลัวมาก
“ก็เริ่มๆแล้วอะครับ ว่าแต่คนไหนเหรอครับแฟนเอก ที่เอกบอกกำลังจะสลัดทิ้ง”ไอ้พีทพูดหน้าตาเฉย...................อ้าว ไอ้เชรี่ยยยยยย............. กรูยังไม่ทันพูดอะไรแบบนี้เลย ................งานเข้าแล้วสิครับ คำพูดมันกระตุ้นไอ้สองคนได้เป็นอย่างดี……..บรรยากาศตอนนี้ถ้าพวกมันฆ่ากันทางสายตาได้ เลือดคงสาดศพคงเกลื่อนกันแล้วครับ
“เฮ้ยยย พูดดีๆหน่อย ผมยังไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับคุณเลยนะ”ผมค้าน.....เริ่มโกรธแล้วครับ
“อ้าวเหรอ.....งั้นแสดงว่าผมคงเข้าใจผิดไปเอง ขอโทษละกันนะครับ”ไอ้พีทพูดขอโทษแต่ยิ้มมุมปาก........ใกล้แล้วครับ สมรภูมิกระแทกปากกำลังอุบัติ
“ว่าแต่ใครคือแฟนเอกกันแน่หละครับ”ไอ้พีทเอาต่อ................ไอ้สองตัวกำลังระเบิดแล้วครับ
“ผมเอง!!!!!!”
ต่อตอนหน้าอะดิ
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 320469 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก