อิอิ
ไม่ได้แอบมาส่งข้าวส่งน้ำหลายวันคิดถึงใจจะขาดดดดด
รักทู๊กคนจร้า อิอิ
************************************************************
*********
*********
*********
ผมหอมแก้มชายคนหนึ่งตรงหน้าที่ตอนนี้นอนหลับใหลเหมือนเด็กไร้เดียงสา แต่ถ้าเวลาที่มันลืมตาตื่นมันโคตรจะกวนตรีน ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่ตื่นงั้นก็หอมซ้ำไปอีกที สองที ก็ยังไม่ตื่นแต่ผมรู้ว่ามันแกล้งเพราะมันแอบอมยิ้ม
"งั้นก็ไม่ปลุกแล้วนะ"
"โห นึกว่าจะโดนลักหลับซะอีก"
"ระดับนี้ต้องลักหลับใครด้วยหรอ ถามหน่อยเหอะ"
"ก็ลักหลับเตอร์ไง"
"ไม่จำเป็นมั้งอย่างเตอร์อ่ะมันก็แค่ลูกแมวขี้อ้อนตัวหนึ่งเท่านั้นแหละ"
"ลูกเสื้อเว้ย"
"ลูกเสือสำรองหรอมีสองนิ้วอ่ะ"
"โดนทุกวันยังเดาขนาดผิดอีกหรอ สองหรือเจ็ดให้พูดอีกที"
"ไอ้ขี้โม้"
"จะไปไหนอ่ะ เห้ยไปไหน"
"ทำกับข้าว สายแล้วด้วยเนี่ย เดี๋ยวไปมหาลัยไม่ทันนะ เตอร์ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ไปกินข้างนอกก็ได้ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวหัวเหม็นนะ"
"ก็กะว่าจะทำไรง่ายๆให้กินอ่ะ หนมปังปิ้งไส้กรอกที่เวฟเอาได้ไง เอาไงอ่ะ"
"ไปกินต้มเลือดหมูก็ได้"
"ฟ่าว่าฟ่าไปซื้อมากินบนห้องดีกว่าอ่ะ ไม่ชอบกินที่ร้านอ่ะ"
"เหตุผลอ่ะ"
"มันร้อน ฝุ่น เสียงรถดัง"
"เห้อ คุณหนูไฮโซ"
"งั้นก็เชิญพ่อคุณชายโลว์โซไปทานคนเดียวเถอะ"
"งอลอีกแระ"
"ไม่ได้งอล แต่ถ้ายังไม่ไปอาบน้ำอาจจะมีงอลจนถึงขั้นโมโหได้นะ"
"อ่ะเคๆๆๆๆๆ" มันเดิมมาเอามือขยี้ไปที่หัวผม
"เดี๋ยวผมยุ่งไอ้นี้นิ กวนแต่เช้า"
"แบร่"
"เดี๋ยวจะเอายาพิษใส่ต้มเลือดหมูให้กิน"
"อ๋อ จะฆ๋าผัวเอาประกันหรอ"
"เออ"
"เสียใจตายยาก"
"ไปได้แล้ว เตอร์รู้มั้ยกว่าเตอร์จะไปมหาลัยได้แต่ละวันฟ่าเหนื่อยขนาดไหน ปากจะฉีกไปถึงหูแล้วเนี่ย"
"พอ เลิกบ่น โอเค๊ ไปแระ"
"กวนประสาท"
ผมเดินไปซื้ออาหารมื้อเช้า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์เข้า
"ว่าไงเตอร์"
"ป่าวคิดถึงเฉยๆๆ"
"บร้ารึไง รวยมากหรอโทรศัพท์มากวนประสาทอ่ะ"
"ก็โทรฟรีอ่ะ จะได้เช็คด้วยว่าแฟนแอบไปจีบหนุ่มๆรึป่าว"
"ฟ่าไม่ได้แรดขนาดนั้นนะเตอร์"
"แล้วซื้อไรอยู่อ่ะ ยาฆ่าแมลง"
"เอามาทำไรอ่ะ ห้องเราไม่มีแมลงไรนิ"
"เอาไปใส่ต้าเลือดหมูไง"
"ใจร้าย"
"อาบน้ำได้แล้วนะเตอร์"
"ส่งแฟกซ์อยู่"
"อืมๆๆๆแค่นี้นะจะเอาไรไหม"
"เอาลิ้นจี่อ่ะอยากกินแล้วก็ส้มด้วย"
"ส้มในตู้เย็นมีนี้นา"
"หมดไปแล้วเมื่อวานอ่ะ"
"อืมแค่นี้ใช่ป่ะกับข้าวอ่ะเอาไรมั้ย"
"อืมมมมไม่เอาแล้ว"
"อืมแค่นี้นะ ร้อนอ่ะ"
"ครับ จุบุจุบุ"
ผมซื้ออาหารเสร็จก็เดินกลับแต่ทำไมมันหนักจังหว่ะเนี่ย 5555+ กลับมาพ่อตัวดียังอาบน้ำอยู่เลย มันน่าเบื่อมากตกลงมีแฟนหรือมีลูกแน่เนี่ย เห้ออัลฟ่าเอ๊ย
"เตอร์ สายแล้วนะเตอร์อ่ะ "
"รู้แล้ว"
สักพักมันก็ออกมาครับ
"มีไรกินมั้งอ่ะ หิวจะแย่แล้วเนี่ย โหกินไม่รอกันเลยนะ"
"รอไม่ไหวหรอกฟ่ามีเรียนเช้ากว่านะเตอร์"
"ไม่รู้แหละต้องมานั่งรอเตอร์กินอิ่มอ่ะ"
"ฟ่าจะไปแต่งตัวแล้วนะ เตอร์รีบๆกินเหอะ"
"แล้วใครจะกินเป็นเพื่อนอ่ะคนเดียวไม่กินหรอกถ้างั้นอ่ะ"
"ตามใจแล้วกัน โอ้เอ้เองนี้นา" ผมเดินเข้าห้องน้ำแปรงฟันอีกรอบ น้ำอาบตุ้งแต่เช้าแล้ว แล้วก็เดินเข้าห้องไปแต่งตัว มันยังคงนั่งหน้าหงิกอยู่ที่โต๊ะอาหาร
"ใจคอจะให้เตอร์กินข้าวคนเดียวใช่ป่ะ" มันเปิดประตูมาต่อว่าผม
"อื้มส์ แล้วจะให้ฟ่าทำไง ให้ไปนั่งรอเตอร์กินข้าว แล้วก็ไปเรียนสายงั้นหรอ ถ้าเตอร์เป็นง่อยอ่ะฟ่าจะไปนั่งป้อนให้"
"ใจร้าย"
"เตอร์เองก็ สายแล้วนะ กว่าจะฟ่ารถติดไปอีก ฟ่าว่ารีบไปกินๆแทนที่จะมายืนพร่ำอะไรที่มันไร้สาระดีกว่าป่ะ" ผมหันไปทำหน้ากวนๆใส่มัน
"งั้นเตอร์ไม่ไปเรียนแล้ว"
"แน่ใจหรอ ตามใจแล้วกัน อนาคตของเธอ แล้วก็ไม่ต้องมาพูดกับฟ่านะถ้าวันนี้ไม่ไปเรียนอ่ะ" ผมเดินไปใส่เสื้อแล้วหยิบของใส่กระเป๋าแล้วไปใส่ถุงเท้ารองเท้า
"ไม่เคยเข้าใจกันเร้ยยยยยเว้ย"
"เตอร์อ่ะเข้าใจตัวเองรึยัง ฟ่าไปก่อนนะสายแล้ว" ผมหอมแก้มมันหนึ่งทีแล้วก็ออกไปเรียน สักพักผมแกล้งโทรเข้าห้องดูสิจะมีคนรับรึป่าว สรุปว่าไม่มี แสดงว่ามันได้ไปเรียนเรียร้อยแล้ว ผมเลยส่งข้อความไปหา(ขับรถดีดีนะครับที่รัก เมียเป็นห่วง)สักพักก็มีข้อความกลับมาว่า"(อิเมียใจร้าย)"เอ้านี้มันยังไม่หายงอลอีกหรอเนี่ย แค่ไม่ไปนั่งกินข้าวด้วยอ่ะนะ แล้วนี้ ผมต้องเป็นคนงอลหรือมันต้องงอลผม เห้อ...สับสนๆ
พอเรียนจบ ผมก็กลับบ้านวันนี้ไม่ได้ไปเดินสยามหรอกเหนื่อยๆไงไม่รู้เลยกลับบ้านดีกว่าเหมือนจะเป็นไข้เลยอ่ะ ปวดหัว มึนๆไงไม่รู้กลับมาเจ้าตัวดีก็ยังไม่มาผมเลยล้มตัวลงนอนที่โซฟาแล้วก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้อ่ะ มาตื่นอีกทีตอนที่มีเสียงคนเปิดประตูห้องเข้ามา
"กลับมาแล้วหรอ หิวมั้ยฟ่ายังไม่ได้ทำกับข้าวเลยอ่ะเผลอหลับไป"
"ไม่ต้องทำหรอกไม่อยากกิน"
"กินข้างนอกมาแล้วหรอ"
"........"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าอาบน้ำนะ อาบมั้ย"
"........" ไรของมันฟร่ะ ไม่ง้ออ่ะวันนี้ไม่มีอารมณ์ปวดกบาลอย่างแรง ผมอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็แต่งตัวเข้านอน มันก็นั่งเล่นคอมอะไรไปเรื่อยเปื่อยสายตาไม่มองผมด้วย เห้อ เช้าคงดีขึ้นเองแหละคงไม่หนีออกจากบ้านมั้ง ผมเข้านอนเปิดแอร์ห่มผ้าแต่มันปวดหัวอ่ะนอนไม่หลับหรอกพลิกไปพลิกมาก็ไม่หลับทำไงดีว๊า อุ๊ยมันดินเข้ามา มาหยิบผ้าเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสงสัยจะไปอาบน้ำมั้ง มันเดินมาที่ผม แกล้งหลับตาไว้ฟ่า อิอิ
มือนุ่มๆมาสัมผัสที่หน้าผากแล้วก็แก้มของผม ถ่ายทอดความรู้สึกอบอุ่นแห่งความห่วงใย ผมแกล้งทำเป็นตื่น
"หิวรึป่าว"
"ฟ่าตัวร้อนจังอ่ะ ปวดหัวหรอ"
"อืม มันเวียนหัวอ่ะ มึนๆๆ"
"แล้วเปิดแอร์ซะเย็นเชียว เดี๋ยวเตอร์ไปเอายามาให้กินนะ"
"กินแล้ว"
"โกหก กินตอนไหน"
"ไม่เห็นต้องดุเลย กินเมื่อวาน"
"เดี๋ยวโดน ไอ้ดื้อ" เตอร์ไปเอายาข้างนอกกับน้ำมาให้ผม
"เห้ยไมมันเยอะจังอ่ะ ยาแก้ปวดเนี่ยนะสี่ห้าเม็ดอะไรเนี่ย"
"โวยวายทุกครั้งที่กินยา ให้ตายสิ นี้แก้ปวดลดไข้สองเม็ด แล้วนี้วิตมินเสริมช่วยขยายหลอดเลือดแล้วก็บำรุงสมองแล้วนี้ก็ยาแก้แพ้"
"เอาแก้ปวดอย่างเดียว"
"ไม่ได้"
"ต้องได้"
"ถ้าฟ่าเป็นไรไปแล้วเตอร์จะอยู่กับใคร ทำไมไม่ดูแลตัวเอง ไม่รักเตอร์แล้วใช่มั้ยจะทิ้งกันไปอ่ะ"
"ส่งน้ำมา ก่อนที่มันจะบานปลายด้วยเหตุผลทั้ง108ประการ" ผมรับน้ำมากินยาโดยที่มีมันยืนจ้องไม่คาดสายตา
"ดีมากไหนดูง่านิ้วสิ ซ่อนยาไว้ป่าว"
"อ่ะ ดูให้เต็มตามีมั้ย"
"เก่งมากเด็กน้อย เดี๋ยวนอนซะนะเดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำแล้วจะมานอนกอด" สักพักผมก็หลับไม่รู้เรื่องแล้ว รู้สึกตัวนิดหน่อยตอนมีคนมานอนใกล้ๆแต่ก็หลับต่อไป
"ตื่นแล้วหรอ เตอร์ซื้อข้าวต้มกุ้งมาอ่ะร้อนเลยกินเลยป่ะเดี๋ยวเอามาป้อน"
"กินข้างนอกก็ได้ฟ่าไม่ได้เป้นไรมากซะหน่อย" ผมลุกขึ้นแล้วก็ทำเป็นแกล้งล้มเหมือนจะเป็นลม
"นั้นไงทำเป็นอวดเก่ง นอนเลย"
"แบร่ หลอกเล่นเฉยๆๆ"
"ไม่ต้องทำมาฟอร์มเลย นอนๆๆเดี๋ยวเอามาป้อน"
"งานเข้าเลยกุ"
"มาแล้วๆๆๆๆข้าวต้มร้อนๆ"
"กินเองก็ได้ ไม่ได้เป็นไรจริงๆ"
"อย่าดื้อสิครับที่รัก อ้ามๆๆๆๆๆ"
"ควันโขมงแบบนี้ปากแหกพอดีอ่ะ"
"เป่าก่อนก็ได้" มันเป่าๆๆแล้วก็ป้อนผม
"อิ่มแล้ว จะไปอาบน้ำอ่ะ"
"ไม่ต้องอาบหรอกตัวยังอุ่นๆอยู่เลยเดี๋ยวเตอร์เช็ดตัวให้แทนแล้วกัน"
"ฟ่าไม่ได้เป็นไรนะเตอร์อาบน้ำได้ นะนะนะนะ"
"โอเคแต่เตอร์จะเข้าไปนั่งเฝ้า"
"บร้าหรอ ไม่ต้องหรอก"
"ไม่ได้" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำโดยที่มีมันเดินมาเฝ้า
"จะแฟกซ์จะเข้ามาทำไม"
"งั้นเสร็จแล้วเรียกนะเดี๋ยวอาบน้ำหกล้มไปเตอร์คงไม่ให้อภัยตัวเองแน่" ใครช่วยเอาพระเอกช่องเจ็ดไปไกลๆห้องน้ำทีเถอะครับ
"จ้ะ"
"ฟ่าๆๆๆเสร็จยังอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ถ้าจะอาบน้ำเรียกเตอร์นะ"
"เออ" ผมค่อยๆเปิดน้ำในอ่างเบาๆแล้วนอนแช่ในอ่าง ขืนไปอาบฝักบัวมันได้ยินเสียงก็โวยวายอีกอ่ะ สักพักมันก็มาเรียกอีก
"ฟ่าๆๆนานไปป่าวอ่ะ ตอบหน่อยเป็นไรป่าว"
"ไม่ได้เป็นไร"
"จะอาบน้ำเรียกนะ"
"อื้ม" ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกไป
"ไปไหนอ่ะไม่อาบน้ำแล้วหรอ"
"ไม่อาบแล้วขี้เกียจง่วงนอน"
"เดี๋ยวเตอร์เช็ดตัวให้มั้ย"
"ไม่ต้องหรอก"
"อยากกินไรเป็นพิเศษป่าวเดี๋ยวกลางวันทำให้ เอ๊ะเดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆทำไมตัวหอม ไหนมาดูสิแอบอาบน้ำแล้วนี้!!!!!ทำไมฟ่าทำแบบนี้อ่ะ"
"ทำไร"
"ก็อาบน้ำไงถ้าหกล้มขึ้นไปจะทำยังไง"
"จะหกล้มได้ไงฟ่าแช่น้ำในอ่าง"
"นั้นแหละลื่นล้มในอ่างจะทำไง"
"ก็ไม่ได้ลื่นล้มนี้ เตอร์คิดมากไปป่าวฟ่าหายแล้วไม่ได้เป็นไรเลย ไม่เชื่อจับดูดิเห็นป่ะตัวไม่ร้อนเลย"ผมจับมือเตอร์มาอังที่หน้าผาก
"ทำไมดื้ออย่างนี้ไม่คิดมั้งหรอว่าเตอร์ห่วงฟ่าขนาดไหนเอาใจเค้ามาใส่ใจเรามั้งดิ แล้วถ้าฟ่าเป็น...อื้อออืมมมมม" ผมโน้มคอมันมาจูบ
"หยุดบ่นซะทีเถอะ"ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วก็มานอนต่อ อันที่จริงยังมึนๆนิดหน่อยไม่รู้ว่ามึนเพราะไม่สบายหรือว่ามึนคำบ่นของมันก็ไม่รู้แหะ
"ยังงี้ทุกทีอ่ะ เดี๋ยวเอายามาให้กินนะ"
"ยาอีกแล้ว"
"ช่ายยาอีกแล้ว"
"เบื่อ" เตอร์เดินไปเอายาแบบเดิมแหละมาให้ผมทานแล้วก็น้ำ
"อ่ะกินซะจะได้หายไวไวจะได้ทำลูกกัน"
"ไม่กินแต่ทำเลยได้ป่ะ"
"ไม่ได้"
"นะนะนะให้สองเลย"
"ไม่สำเร็จหรอกกินเดี๋ยวนี้"
"ดูนั้นดิมาริโอ้แก้ผ้า" ผมชี้ให้มันมองไปทางอื่น
"ไม่สำเร็จหรอก เร็วๆๆอย่าลีลา"
"เซ็งห่าน" ผมรับยามากินแล้วก็กินน้ำตามแล้วก็ล้มตวนอนหันหลังให้มัน งอล
"ที่รักครับเดี๋ยวแฟนนอนกอดนะ"
"........" เตอร์แทรกตัวมานอนในผ้าห่มแล้วโอบกอดผมไว้ลมหายใจรดมาที่ต้นคอ
"เตอร์"
"ถ้าฟ่าเป็นอะไรไปจริงๆเตอร์จะมีแฟนใหม่ไหม"
"ไร้สาระน่ะ ฟ่า"
"ถามจริงๆ"
"ไม่หรอกถ้าฟ่าเป็นอะไรไปเตอร์คงมีทางเลือกอยู่สองทาง"
"อะไรมั้ง" ผมพลิกตัวนอนหงายเตอร์ดันตัวขึ้นให้ผมนอนหนุนแขน
"บวชกะตาย"
"เตอร์สัญญานะว่าเตอร์ต้องมีชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเจอคนที่ดีเท่าฟ่าหรือดีกว่าฟ่าเตอร์ก็รักเค้าเถอะ"
"เตอร์รักใครแบบที่เตอร์รักฟ่าไม่ได้แล้ว คนเรามันสุขแบบสุดๆแล้วมันไม่สามารถมีอะไรมาแทนที่ได้หรอก"
"แล้วถ้าวันหนึ่งฟ่ามีคนใหม่อ่ะ"
"มันก็มีทางเลือกให้อยู่สองทางเช่นกัน"
"ไรอ่ะ"
"ชู้ตายกะชู้พิการ"
"แล้วฟ่าอ่ะ"
"เคยดูจำเลยรักป่ะถูกขังล่ามโซ่ในกระท่อมอ่ะ"
"แล้วจะตบจูบป่ะ"
"จูบแต่ไม่ตบ"
"เอาจริงๆดิถ้าฟ่ามีคนอื่นเตอร์จะทำไง"
"ก็คงไม่มีใครตลอดชีวิตแล้วก็คงเฝ้าดูฟ่ามีความสุขกะคนอื่น แล้วถ้าเตอร์มีคนอื่นอ่ะฟ่าจะทำไง"
"ตัดให้เป็ดกิน"
"โหดร้าย"
"จะตัดแล้วก็สับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เง้อ แล้วถ้าเตอร์ตายอ่ะ"
"ก็คงไม่มีใครอ่ะ คงทำบุญไปเรื่อยๆอุทิศส่วนกุศลให้เตอร์จนกว่าฟ่าจะหมดบุญตามเตอร์ไปมั้ง"
"น่ารักจัง ฟ่ารู้ป่ะว่าฟ่าสำคัญกะเตอร์แค่ไหน"
"แค่ไหนอ่ะ"
"มันอธิบายยากนะ มันเป้นอะไรที่ต้องห่วงใย ใส่ใจ คิดถึงตลอดเวลา เค้าเจ็บเราก็เจ็บยิ่งกว่า คิดถึง หวง ห่วง ทุกอย่างอ่ะ"
"สงสัยไอ้หวงอ่ะจะเยอะสุดนะ"
"คนเรามีของที่เรารักมากมากเราก็ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับของของเรานะ"
"ถ้าวันหนึ่งฟ่าไร้เหตุผล โกรธเตอร์แบบไร้สาระ เตอร์ต้องง้อฟ่านะ อย่าปล่อยให้ฟ่าโมโหจนทำอะไรต่ออะไรให้เราสองคนต้องจากกันนะ เตอร์ต้องรีบง้อนะสัญญาได้มั้ย"
"สัญญา เตอร์ไม่มีทางให้ฟ่าไปเป็นของใครอีกนอกจากเตอร์คนเดียว"
"เตอร์ก็ห้ามงอลฟ่านานด้วย เตอร์ก็รู้นิสัยฟ่าดีว่าไม่ชอบง้อใคร เพราะฉะนั้นเตอร์ห้ามงอลนะ"
"ฟ่าเป็นคนยุติธรรมมากเลยนะ ฟ่ารู้ตัวปาะ"
"แค่นี้เตอร์ทำให้ฟ่าไม่ได้หรอ"
"ได้ครับ เตรียมตัวจะงอลอีกแระ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ผมเงยหน้าไปมองหน้าเตอร์แล้วยิ้มหวานๆหนึ่งที ด้วยฤิทธิ์ของยาที่ทานเข้าไปเมื่อครู่ทำให้ผมเริ่มมีอาการง่วงนอนขึ้นมานิดนุง
"ฟ่านอนเถอะ เดี๋ยวตื่นมาถ้ายังไม่หายเดี๋ยวไปหาหมอกัน"
"ถ้าหายแล้วอ่ะ"
"เดี๋ยวพาไปช็อปปิ้ง"
"โอเค หายชัวร์"
ผมนอนนิ่งอยุ่ภายใต้อ้อมกอดคนที่ผมรักเป็นอ้อมกอดแห่งความอบอุ่น เสียงหัวใจเต้นที่สัมผัสมาที่แผ่นหลังและลมหายใจเบาๆสัมผัสมาที่ศีรษะทำให้ผมเคลิ้มหลับไปในที่สุด
*******
*******
*************
*************
*******
*******
*************
*************
*******
*******
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านนะครับ
แล้วก็ขอบคุณหลังไมค์ที่ส่งความห่วงใยความคิดถึงมาเสมอๆนะครับ
ช่วงนี้ฝนตกทุกวันรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ด้วยความปรา๔ณาดีจากนุ้งฟ่าผู้น่าร๊ากกกกกกกกก
อิอิ
หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201 (อ่าน 884149 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก