หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[Magnolia]

           อัลฟ่า  ....


รัก                   อัลฟ่า  ....

เป็นกำลังใจ  ให้  อัลฟ่า  ....   

[C2U]

อ่านแล้วเศร้า  แต่เช้าเลย 

โอ๋ๆ  นุ้งฟ่า  มันผ่านไปแล้วเนอะ    

[ranaways]

ยินดีด้วยนะ

ที่สามารถผ่านตรงจุดนั้นมาได้อ่ะ

เป็นเพราะความรักของทั้งคู่นั่นแหละ

ที่ทำให้ผ่านตรงจุดนั้นมา

ลองคิดดูดิ ถ้าใครคนใดคนหนึ่งไม่รัก หรือรักน้อยลง

อะไรจะเกิดขึ้น  ก้อต้องจบกันอ่ะดิ


น่าสงสารมากเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[nana]

มันผ่านไปแล้ว

[nOn†ღ]

 

[HydrA]

อยากให้ใจเย็นลงหน่อยแล้วช่วยกันคิดตอนนี้อ่ะมันต้องช่วยกัน
ฝ่าฟันให้มันผ่านไปให้ได้ไม่ใช่
เหรอเตอร์ ฟ่า

[bixzz]

อ่านแล้ว "อึ้ง" เลยทีเดียว...
เห็นใจฟ่าจริงๆ เจ็บใจจากคำพูดของแม่เตอร์ และเจ็บตัวจากเตอร์อีก
แต่ในอีกมุมนึง...เตอร์เองก็ได้รับข้อมูลผิดๆ มาจากแม่เขานะครับ
และอาจจะด้วยความเป็นเด็กเลยแสดงออกอย่างรุนแรงโดยไม่ถามความจริงให้แน่ชัดก่อน
ได้แต่เอาใจช่วยและลุ้นเหตุการณ์ในตอนต่อไปนะครับ

น้องฟ่า... ทุกคนในที่นี้พร้อมจะให้กำลังใจน้องฟ่าเสมอนะครับ
แต่ผมเชื่อว่าเหตุการณ์แบบนั้นมันคงไม่เกิดอีกแล้วล่ะครับ...ใช่ไม๊เตอร์

[TARO]

เรื่องเลวร้ายผ่านพ้นเมื่อวันก่อน

มันช่วยสอนให้คิดจิตเข้มแข็ง

ยามอ่อนล้าใช้มันนั้นเป็นแรง

สร้างความแกร่งเกราะความรักของสองเรา

 

สู้ ๆ ค้าบ เอ่อ...มันผ่านมาแล้วนี้เนอะ

ปล.เมื่อคืนมันยังอยู่ที่หน้า 44 ไหงวันนี้มันกาโดดมาหน้า 88 (ถ้าจำไม่ผิด) งงวุ้ย 

[l3iZal2l2e]

ฮือๆ ๆๆ ๆ 
สงสารฟ่า


ลุ้นๆ เตอร์จะกลับมาทันม้ายยยยยยยยยยยยยย
 

[OHmeza019]

สงสารอ่า !! ฮืออ อ

[LIZZ]

  อ่านตอนนี้แล้วมันบีบหัวจายยยย

จิงๆสงสารทั้งคู่นะ เพราะมันเกิดจากความเข้าใจผิด

แต่ฟ่าเจ็บทั้งกายทั้งใจ  แต่ก็อยากให้ทั้งคู่รวมฟันฝ่าไปด้วยกัน

แม้ทางเดินอาจจะยากลำบาก แต่ก็เอาใจช่วยนะ 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
 





เศร้ามากมายอะนุ่งฟ่า ฮืออออออออออออออ 

จะบอกว่าเข้าใจว่าที่แม่เตอร์ทำก็ได้นะ

แต่ไงๆก็สงสารฟ่า เตอร์น่าจะอาศัยการพูดจามากกว่าใช้กำลังอะ ดูท่ามันจะมีแต่จะแย่ลงไปอีก

แล้วนี่ฟ่าคงต้องหนีกลับบ้านก่อน หรือ ไม่ บีก็คงเป็นอีกทางเลือกที่ดี

คิดตรงกับพี่หนึ่งนะ อยากให้เหตุการณ์นี้ผ่านมานานแล้วจังเลย แต่พอจะเดาได้ว่าไม่น่าจะเกินปีนึงมั่ง?

แล้วจะรออ่านต่อนะเด่วจะเตรียมผ้าไว้ซับน้ำตาต่อ

นุ่งฟ่าเขียนไปเนี่ยน้ำตาไหลเปล่าหว่า 

เด่วจะ ซับน้ำตาให้นะ อิๆ

[FOAM]

สู้ๆ

[Ak@tsuKII]

สงสารฟ่า

บวก1ให้กำลังฟ่า -เตอร์

[koonmon]

โอย ร้องไห้ เหอๆ

เปนกำลังใจให้นะคับ

อย่างน้อยกะรู้ว่าพี่ทั้งสองยังคงรักกัน แล้วก็ฝ่าฝันมันมาได้

สู้ๆครับผม

[lizzii]

 

เตอร์ใจร้ายยยย สงสารน้องฟ่าง่า ๆๆๆ


 

[prawy]

ผ่านมาก็ขอให้มันผ่านไป อย่ามัวไปใส่ใจเสียดายเวลา

 

[imageriz]

เราว่าต่างคนก็ต่างเจ็บปวด 

แต่จะด้วยเหตุผลหรืออารมณ์คนละอย่างกัน

มาถึงตอนนี้ ถ้าผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ความรักของฟ่ากับเตอร์น่าจะมากขึ้นไป

และมั่นคงขึ้น  ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้นะ

 

[sNow]

สงสารฟ่า สงสารเตอร์

เข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะคะ

อยากให้ได้สิ่งที่ดีที่สุด


แต่สิ่งที่ดีในความคิดของพ่อแม่กับสิ่งที่ดีของลูกบางครั้งมันก็ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน


เตอร์คงจะอึ้งน่าดู เพราะก่อนหน้านี้เพิ่งได้คุยกับพ่อแม่ไปเอง



 :L2:เอาใจช่วยให้กับความรักของทั้งคู่ค่ะ

[StillLoveThem]

...ถามคำเดียว...โกรธแม่มากไม๊ โกรธเตอร์มากไม๊...
...ถ้าคำตอบคือ...โกรธมาก ก็อยากบอกว่า..อย่าโกรธเลย..
...เหตุการณ์นี้มันยังมีข้อดีอยู่มากๆๆเลยนะ..ตามความคิดพี่นะ..
...ฟ่า..เจ็บตัว..แต่ฟ่า..ได้ใจมา 2 ดวงเลยนะ..
...แม่ต้องคิดแล้วว่าตัดสินใจผิดที่ทำแบบนั้นเพราะเห็น..การกระทำของเตอร์
แล้ว การที่จะทำให้เตอร์เลิกคบกับฟ่า..นั้นไม่ง่ายอย่างที่แม่คิด...
...ฟ่าได้เห็นแล้วว่า..เตอร์จริงจัง และจริงใจกับฟ่าแค่ไหนและที่สำคัญ
เค๊ากล้า..พิสูจน์..กลับคนที่น่ากลัว...อย่างแม่..
เรื่องนี้มันเป็นอดีตไปแล้วเนอะ..คิดว่ามันเป็นเรื่องดีๆๆที่เพิ่ม..ความรักให้กันและกัน..ดีกว่า..
อย่างที่เค๊าๆๆๆชอบพูดกัน...เปลี่ยนวิกฤต  ให้เป็น..โอกาส..
อีกอย่างน้องมันก็เสียใจมากที่ทำกับฟ่า..เห็นใจมันอยู่..นั่นก็แม่..นั้นก็..เมีย..หรือเปล่าหว่า..

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ขอขอบคุณ ทุนหัวใจ ที่มอบให้
ขอขอบใจ ความหวังดี ที่มีค่า
ขอเก็บสิ่ง ที่ได้รับ ประทับตรา
ขอรักษา ตราบชีวา ฟ่าสิ้นลม

เอาความรัก ทักทอได้ ผ้าไหมสวย
เอาทอด้วย ความคิดถึง หนึ่งประสาน
เอามารวม เป็นผ้ารัก จากดวงมาลย์
เอามาต้าน ความหนาวหนัก รักทักทอ

ใจแสนสุข ทุกคอมเม้นท์ ที่ได้อ่าน
ใจเบิกบาน ที่ได้เห็น เย็นค่ำเช้า
ใจของฟ่า ใจของเตอร์ ใจของเรา
ใจขอเอา รักรวมไว้ ให้คุณคืน

ให้คุณพระ จงรักษา ให้มีสุข
ให้หมดทุกข์ หมดโรคภัย ให้สุขสันต์
ให้ทุกคน ทุกคอมเม้นท์ ชื่นชีวัน
ให้รักกัน กายและใจ ได้อวยพร

ทุกลืมตา พาคิดถึง หนึ่งบอร์ดนี้
ทุกนาที ที่เรียบเรียง เสียงเตอร์ฟ่า
ทุกความรัก ที่ได้สู่ คู่สายตา
ทุกคนพา ให้สองเรา เข้าใจกัน

คนรักกัน ทำทุกวัน ให้มันดี
คนหนึ่งมี คนหนึ่งพร่อง ต้องเติมให้
คนหนึ่งร้อน คนหนึ่งเย็น รักเป็นใจ
คนหนึ่งไฟ คนหนึ่งน้ำ รักดำรง
     
     
   
   +++     +++
 ++++++++++
+++++++++++
+++++++++++
 ++++++++++
   ++++++++
     ++++++
        +++
          +


ผมตัดสินใจด้วยความน้อยใจทิ้งอุดมแต้พานิช(คิคริ)ไว้บนโต๊ะ  "มึงมันเลว" ผมรู้สึกมันไม่ยุติธรรมกับผมเลยถามผมสักคำก็ไม่มี

"งืดๆๆ     งืดๆๆๆๆๆ" พี่ส้มโทรมา ผมค่อนข้างจะสนิทกับพี่ส้มมากแล้ว พี่ส้มเหมือนพี่สาวแท้ๆผมอีกคน

"หวัดดีครับพี่"

"หวัดดีจร้าหนุ่มน้อย"

"ครับ"

"พี่จะชวนมาหม่ำๆข้าวจ้ะอยู่สยามคนเดียวมันเหงา"

"ครับ"

"เป็นไรรึป่าวน้องพี่  เสียงไม่ดีเลย"

"พี่ส้มฟ่าไม่ไหวแล้วครับ ฟ่า........"

"เป็นไรเป็นไรเดี๋ยวพี่ไปหา โอเคมั้ย"

"ผมไปหาพี่ดีกว่า"

"ได้ๆๆๆๆเจอกันที่ห้องพี่นะเดี๋ยวพี่กลับเลยแล้วกัน"

"ครับ"  ผมตัดสินใจเล่าให้พี่ส้มฟังดีกว่า ผมรู้ว่าพี่เค้ารู้ว่าผมเป็นอะไร อย่างน้อยก็เป็นพี่ที่ผมเคารพมากที่สุด
ผมอยู่กับความทุกข์ตรงนี้คนเดียวไม่ได้แล้ว ผมนั่งแท็กซี่ไปห้องพี่ส้มไม่ถึง20นาทีพี่ส้มรออยู่แล้ว
สีหน้าพี่ส้มห่วงผมมาก ผมรับรู้ได้

"ไปขึ้นห้องก่อนมีอะไรเดี๋ยวคุยกัน ตาบวมเลยรูปหล่อ"

"พี่ส้ม"

"จ้ะ"

"พี่รู้ใช่มั้ยว่าผมเป็นอะไร"

"อืม ไปคุยบนห้องดีกว่ายืนคุยตรงนี้เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าพี่บังคับจิตใจเด็กร่วมประเวณี"  คิดได้เนอะ

"นั่งก่อน นี้น้ำกินซะจะได้ใจเย็น กินข้าวมารึยัง"

"ยังเลยแต่กินไม่ลงหรอกคับ"

"เรื่องหัวใจใช่มัยเนี่ย"

"ใช่ครับ"

"ผมเป็นเกย์พี่รู้ใช่มั้ย"

"อืมรู้ เราอ่อนโยนเกินกว่าผู้ชายธรรมดาจะทำได้ แต่ที่พี่ลังเลไม่กล้าฟันธงเพราะเราเป็นสุภาพบุรุษที่สาวๆหลายคนอยากได้"

"พี่รู้ได้ไงว่าผมเป็น"

"พี่เต้ยบอกพี่ บอกให้พี่สังเกตุ"

"พี่เต้ย"

"ใช่พี่เต้ย ผีย่อมเห็นผีสิ"

"โหพี่ส้มอ่ะ" พี่ส้มเป็นผู้หญิงที่ถ้าใครอยู่ใกล้แล้วจะมีความสุข หรือตกหลุมรักเธอแทบทุกคน

"แล้วนี้ทะเลาะกับแฟนมาชิม๊ะ"

"ก็ทำนองนั้นอ่ะ"

"เรื่องใหญ่ใช่มั้ย ถึงได้ปริปากบอกพี่เนี่ย คนเข้มแข็งอย่างเรายากนะที่จะให้ใครรับรู้เรื่องทุกข์ของตัวเอง"

"ทำไมพี่รู้จักผมดีจัง"

"ไม่รู้สิพี่ถูกชะตาเรานะ ตั้งแต่แรกแล้ว พี่เองไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลยอยากได้เราเป็นน้องชายมากกว่าพี่ไม่เคยมีน้องชายอ่ะ  แต่ไหนมาได้น้องสาวซะเนี่ย"  ยังขำอีกนะพี่เนี่ย

"น้องเศร้านะเนี่ย"

"พวกเราเคยเศร้ากันได้นานหรอ  เตอร์ใช่มั้ย"  จุก  จุก  จุก

"ใช่"

"พี่ว่าแล้ว มันเกินน้องชายแน่ๆ แล้วมันทำไรให้อีกเนี่ย พี่เชื่อนะน้องพี่ไม่ผิดแน่นอน"

"ขอบคุณนะพี่ พี่เป็นพี่สาวของฟ่านะฟ่าขอ"

"จร้า"

"วันนี้ฟ่ากับมันไปหาแม่มันที่บ้าน ฟ่าไม่คิดว่ามันจะบอกแม่มันว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน 
มันบอกไปแม่มันโกรธมากเรียกมันไปคุยสองคน แล้วสักพักแม่มันก็มาขอให้ฟ่าเลิกกับลูกเค้าจะเอาเงินฟาดหัวฟ่า
แล้วไม่ต้องติดต่อกับลูกเค้าอีก ฟ่าก็ไม่รับปากแล้วก็ไม่ทำตามแล้วก็ไม่เอาเงินด้วย
แต่บอกเค้าไปว่า ถ้าอยากให้ลูกเลิกติดต่อกับผม ก็ให้เค้าไปห้ามลูกเค้าเอง"

"แม่เค้าก็รักลูกเค้าอ่ะอย่าไปถือสาเอามาเป็นสรณะเลย แล้วไงต่ออ่ะ แต่ถ้าเป็นพี่นะจะเรียกสักสิบล้าน"
"ค่าตัวฟ่าสูงขนาดนั้นเลยหรอพี่ส้ม  ฟ่ากำลังจะกลับ มันก็เดินออกมากระชากฟ่าขึ้นรถ
ขับพาออกไปนอกบ้าน ตะคอกฟ่าตลอดทางมันไม่เคยพูดกูพูดมึงกับฟ่าเลยนะ
มันถามว่ามึงจะเลิกกับกูใช่มั้ย ตอกย้ำฟ่าสาระพัด โยนความผิดให้ฟ่าคนเดียว"

"ทำไมไม่พูดกันดีดีอ่ะ"

"ฟ่าไม่ได้พูดเลยพี่มันใส่ๆๆๆฟ่าอย่างเดียว ฟ่าลงจากรถมันก็กระชากฟ่าขึ้นไปอีกมือฟ่าบวมไปหมดแล้วพี่"

"ไหนๆๆๆ เอาเรื่องอยู่นะเดี๋ยวพี่ไปเอายามาทาให้ดีกว่า" พี่ส้มเดินไปหยิบยามาทาให้
เป็นความรู้สึกของพี่สาวกับน้องชายที่อบอุ่นเหมือนที่แม่ทำให้ผมเลยครับ

"ขอบคุณนะพี่"

"ร้องไห้ทำไมน้องชายไม่เอาๆไม่ร้องผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้กันหรอก เออลืมไปไม่ใช่ผู้ชาย" ยังแอบฮาอีก

"พี่ส้มอ่ะ" เริ่มมีเสียงหัวเราะจากผมบ้างแล้วพี่ส้มทำให้ผมดีขึ้นเยอะ

"แล้วไงต่อ"

"ฟ่าจะลงมันก็ล็อครถไว้ไม่ให้ลง พอถึงคอนโดก็โวยวายๆ ทำลายข้าวของที่มือฟ่าบวมก็เพราะมันนั้นแหละ
มันยังคงโทษฟ่าว่า ฟ่าไปบอกแม่มันว่าจะเลิกกัน ฟ่าทำไรไม่ถูกอ่ะ ไม่รู้จะไปทางไหนดี
ฟ่าไม่สามารถปรึกษาใครได้เลยตัดสินใจเป็นพี่ดีกว่าที่จะเล่าให้ฟังอ่ะ"

"แล้วตอนนี้มันไปไหนอ่ะ"

"ไม่รู้  ฟ่าไล่ให้มันไปเคลียร์กับแม่มัน"

"พี่ว่าใจเย็นๆนะ ให้เค้าเคลียร์กันเองดีกว่าเราแค่รอเวลา ถ้าเค้าเลือกแม่เราก็ถอยออกมา"

"ฟ่าบอกไม่ถูกเลยพี่ ฟ่าสับสนนะ ไม่อยากเสียมันไปเลย"

"พี่เข้าใจนะ แต่เราก็ทำได้เท่านี้เรื่องระหว่างแม่ลูกมันละเอียดอ่อนเกินกว่าคนนอกอย่างเราจะเข้าใจ"

"ฟ่าควรอยู่เฉยๆหรอ แต่มันไม่ยุติธรรมกับฟ่าเลยนะ ฟ่าไม่ได้ทำอะไรผิดเลย"

"เค้าคิดว่าเค้ากำลังจะเสียสิ่งที่รักไป มันเลยบ้าอาละวาดแบบนี้ไง"

"งั้นหรอครับ"

"กินหนมดีกว่า กินอะไรลองท้องซักหน่อย อย่างน้อยเราก็จะได้มีร่างกายไว้สู้กับปัญหา"

"ครับ"

"ตอนนี้อยากร้องไห้มั้ย"

"มากๆ"

"ร้องกับพี่ที่นี้เถอะ แล้วออกไปจากห้องต้องไม่ร้องแล้วนะ" พี่ส้มเข้ามากอดผม ผมปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา
มันเป็นกอดของพี่สาวที่อบอุ่นจริงๆๆ

"พอแระ โตแล้วไม่ร้องแล้ว"

"ดีมาก อย่างนี้ค่อยสมเป็นน้องชายพี่หน่อย เดี๋ยวพี่ไปซื้อข้าวข้างล่างมาให้หม่ำดีกว่าเนอะ"

"ครับ ขอบคุณครับ" ผมยกมือไหว้ขอบคุณพี่ส้ม ที่ตอนนี้แอบน้ำตาซึมไปกับผม

"นอนเล่นไปก่อนนะอย่าคิดอะไรมาก" พี่ส้มเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆ ผมนอนเล่นจนเผลอหลับไป
ตื่นมาอีกทีก็มีผ้าห่มมาห่มให้ พร้อมกับพี่ส้มพี่สาวของผมที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะคอม

"ตื่นแล้วหรอฟ่า ตรวจดูร่างกายสิว่าสึกหรอรึป่าว ไปล้างหน้าล้างตาแล้วมากินข้าวซะ"

"ถ้าสึกหรอพี่ต้องรับผิดชอบฟ่านะโห  ห้าทุ่มแล้วหรอ"

"อืมห้าทุ่มนะสิ แล้วโทรศัพท์เราหน่ะกี่มิสคอลแล้วดูสิ พี่เห็นมันวาบๆๆอยู่ตลอดอ่ะ" ผมปิดเสียงปิดสั่นอ่ะครับ

"ไม่เท่าไรหรอกแค่สองร้อยกว่าๆๆ"

"อกแตกตายไปแล้วมั้งโทรไปหาเค้าหน่อยสิ"

"ไม่อ่ะ ฟ่ายังไม่อยากคุยกับมัน มีแม่ด้วยโทรหาแม่ดีกว่า" ผมกดโทรหาแม่

"แม่ครับมีไรครับ"

"ทำไรลูกไม่รับโทรศัพท์แม่ เจ้าเตอร์โทรมาหาหน่ะนึกว่าเรากลับบ้าน เค้าไม่โทรหาเราหรอลูก"

"ไม่นี้ครับ"

"เดี๋ยวแม่เข้านอนก่อนนะลูกดึกแล้ว"

"ครับแม่ ฟ่ารักแม่นะครับ"

"จร้า"

"มันโทรไปหาแม่อ่ะ"

"ไม่ได้บอกอะไรใช่ป่ะ"

"ป่าวนะไม่เห็นแม่จะว่าอะไรเลย"

"อืมๆๆ"

"แล้วพี่ส้มหม่ำๆข้าวยังอ่ะ"

"เรียบร้อยเป็นสาวเป็นนางอย่างพี่กินดึกๆเดี๋ยวก็ไม่ต้องหาสามีได้กันพอดี"

"อย่างพี่ส้มอ่ะนะมีให้เลือกมากมายหัวบันไดไม่เคยแห้งอ่ะสิ"

"ใช่  บ้านน้ำท่วมหัวบันได้ไม่เคยแห้งเลย" ฮากันไป

"ง่า ไปล้างหน้าดีกว่าหิวแล้วอ่ะ"

"จ้ะ" ผมล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ออกมากินข้าวที่พี่ส้มซื้อไว้ให้

"จะค้างนี้มั้ย"

"ไม่ดีกว่าเกรงใจอ่ะแล้วอีกอย่างพี่ส้มเป็นผู้หญิงจะเสียหายด้วย"

"โอ้ยพี่หิ้วผู้ชายมานอนออกบ่อย อีมดไงจ้ะ"
"อ่านะนั้นไม่ใช่ผู้ชายปลอดภัย ทำอะไรไม่เป็นหรอก ขอบคุณนะพี่ ฟ่าสบายใจขึ้นเยอะมากอ่ะ"

"จร้าไอ้น้องชาย" ผมกินข้าวเสร็จก็ขอตัวกลับห้องพี่ส้มเดินมาส่งที่แท็กซี่
ผมอยากให้พี่เค้าเป็นพี่สาวแท้ๆขอผมจังอย่างน้อยผมจะได้ร้องไห้กับเค้าได้บ่อยๆ
ขณะที่รถวิ่งจะถึงคอนโดใจผมจะขาดลงไปเรื่อยๆ ความเศร้าเข้ามาครอบงำอีกครั้งผมไม่อยากแม้แต่จะก้าวลงจากรถ
มันจะอยู่ตรงไหนนะ มันจะตะคอกผมอีกมั้ย  ผมควรจะพูดอะไรดี ทำอะไรดี แต่ก็ช่างมันจะเกิดก็ให้มันเกิด จบคือจบ
   ห้องเงียบสงัด มีเพียงแสงจากตู้ปลา ผมเปิดไฟไม่เห็นมีใครอยู่ผมล้มตัวลงที่โซฟา แต่นึกขึ้นได้ว่าแปะโน๊ตไว้ที่โต๊ะ เลยลุกไปดู   ไม่มีแล้วมันหายไปแล้วแสดงว่ามันกลับมาที่นี้ แล้วมันไปไหน  ผมอาบน้ำให้ใจเย็นนอนแช่ตัวสักพัก 
ก็แต่งตัวเข้านอนผมกินยาแก้แพ้ให้มันง่วงไม่อย่างนั้นผมไม่หลับแน่นอน ผมหลับไปเมื่อไรไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงเช้าแล้ว

"สิบโมงแล้วหรอเนี่ย เตอร์ไปไหนเนี่ย" ด้วยความเคยชินผมมองหามันก่อนแต่สติก็กลับมา เมื่อวานผมมีมันเคียงข้างแต่วันนี้ผมมองหามันก็ไม่มี  หัวใจผมจะเป็นเช่นไรทุกท่านคงรับรู้ได้ อ้างว้าง เหงา ปล่าวเปลี่ยว

"ปวดหัวว่ะ" ผมเดินออกไปหายากินคราวนี้ไม่สลบล้มลงแน่เพราะเมื่อคืนได้กินข้าวไป ผมจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก 
ผมเดินไปกินยาแก้ปวดก็รู้สึกหิว  เลยอาบน้ำไปหาอะไรกินด้านนอกดีกว่า  ผมคิดตลอดว่าจะไม่เสียใจกับมันอีก
ผมแค่คนนอกเค้าสองคนเป็นแม่ลูกกัน เค้าก็ต้องเลือกแม่เค้า ผมนี้แหละจะไปเอง

"งืดๆๆๆๆๆๆ"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีจร้าเป็นไงมั้งน้องชายพี่"
"ก็ดีขึ้นแล้วครับ อะไรจะเกิดก็ช่างมันเนอะ  พี่ส้มเนอะ"
"ช่ายเข้มแข็งไว้ ทานข้าวทานปลาด้วยนะ"
"ครับ"
"มีไรก็โทรหาพี่นะจ้ะ"
"ครับป๋ม" พี่ส้มวางสายไปผมไปหาอะไรกินในซอย ทุกอย่างดำเนินไปตามปรกติ แม่ค้ายังขายของเหมือนเดิม
ทำไมผมจะอยู่แบบเดิมๆไม่ได้ ไม่มีมันผมก็อยู่ได้นี้ ไม่เห็นจะตายเลยนี้หว่า

"พี่อ้อ หวัดดีครับ เอาบะหมี่ต้มยำกับ ข้าวหมูพริกไทยดำครับ"
"ไม่เจอซะนานเลยนะนึกว่าลืมพี่อ้อไปแล้วเนี่ย"
"ใครจะลืมพี่อ้อคนสวยได้"
"อย่ามาปากหวาน"
"เอาน้ำอ้อยด้วยนะพี่"
"จร้า" วันนี้คนค่อนข้างเยอะมาก  พี่อ้อดูยุ่งเป็นพิเศษ ผมทานอาหารเสร็จก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ
ไปร้านหนังสือหาหนังสือมาอ่านดับความเศร้าดีกว่า  อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมได้ลืมอะไรบ้างแหละนะ 
ในขณะที่ผมเลือกหนังสืออยู่

"อ้าวพี่ฟ่า หวัดดีครับ"
"หวัดดี" ไอ้เอ็มมันทักผมครับหน้ามันระรื่นเชียว
"ซื้อหนังสือหรอครับ" มรึงเห็นกรูซื้อหมูอยู่รึไงอ่ะ
"ครับ"
"เตอร์ไปไหนหล่ะครับ"
"ไม่รู้ครับ"
"หรอครับปรกติเห็นตัวติดกัน"
"ไม่หรอกครับ ติดกันเป็นเวลา ขอตัวก่อนนะ"
"ครับ เกมส์นี้ผมว่าผมชนะ นะครับ" มันพูดทิ้งท้ายขณะที่ผมเดินออกมาจากร้าน
มันหมายถึงอะไรกันนะแล้วทำไมมันต้องพูดแบบนี้
มันชนะผมงั้นหรอเรื่องอะไรอ่ะ ผมกับมันแข่งอะไรกัน ทำไมมันต้องมาตอนที่ผมอ่อนแอนะ   
ผมเดินขึ้นห้องเอาหนังสืออกมาอ่าน
แต่ก็คิดถึงแต่คำพูดวันนี้ของไอ้เอ็ม  เดินไปหยิบโทรศัพท์มาดูไม่มีแม้แต่มิสคอลเดียว  ผมคิดถึงมันทำไม
คิดถึงเวลาที่อยู่ด้วยกัน คิดถึงทุกอริยาบถของมัน นี้เราขาดมันไม่ได้จริงๆหรอเนี่ย น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาทีละน้อยๆ





 


มาดึกไปหน่อยโทษทีนะครับ

วันนี้ไปเป็นตากล้องมาอีกหนึ่งวัน

อิอิ

[namtaan]

  นุ้งฟ่านะจ๊ะ
ช่วงนี้ยุ่งมากมายแต่อดแวะมาดูเรื่องของฟ่าไม่ได้เลย ลุ้นกะฟ่าตลอดเลยอ้ะ
ทำยังไงดี เสพติดเรื่องของฟ่าไปซะแล้นนนนนน

คนรักกัน ทำทุกวัน ให้มันดี
คนหนึ่งมี คนหนึ่งพร่อง ต้องเติมให้
คนหนึ่งร้อน คนหนึ่งเย็น รักเป็นใจ
คนหนึ่งไฟ คนหนึ่งน้ำ รักดำรง

ประทับใจกลอนของฟ่าจังเลย โดยเฉพาะบทสุดท้าย

ขอไปอ่านก่อนนะจ๊ะนุ้งฟ่า ขอบคุณนะ

--------------------------------------------------------

อ่านจบตอนนี้แล้วรู้สึกเหนื่อยใจไปด้วยเลย
แต่นับว่าฟ่าเข้มแข็งมากนะจ๊ะ ที่ไม่ทำร้ายตัวเอง ยอมกินข้าวกินปลาบ้าง
พี่ส้มของนุ้งฟ่าก้อน่ารักจังเลย เป็นพี่สาวที่น่ารักมากมาย
แต่คำพูดของเอ็มเนี่ยชวนให้คิดเนอะ
จะรอนุ้งฟ่ามาเฉลยตอนต่อไปนะจ๊ะว่าเอ็มมันคิดว่ามันชนะอะไรเหรอ
เป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์นะจ๊ะ

[||WiTHOuT_YoU||]

เอ็มนี่ กัดไม่เลิกจริงๆนะเนี่ย

มันต้องโดน 

สงสารฟ่าอ่ะ อะไรๆก้อเข้ามาพร้อมกันหมด

ดีมีพี่ส้มคอยเป็นกำลังใจให้

  :

[myxt]

กลอนนุ้งฟ่า หว๊านหวานนนนนนนน

แต่เนื้อเรื่องวันนี้มันบีบหัวใจ  
มีคนคอยอยู่เป็นเพื่อนตอนเศร้าๆเนี่ย วิเศษสุดๆแล้ว
ได้พี่สาวแสนน่ารักมาอีกหนึ่ง จะได้มีคนคอยให้คำปรึกษาเนอะ

แต่...... ตอนท้ายเรื่องเนี่ย   ชื่อเอ็มโผล่มาให้หงุดหงิด  
ยังมะยอมจบใช่มั้ย เด็กคนนี้เนี่ย

รอลุ้นต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
นุ้งฟ่าเข้มแข็งไว้น๊า เอาใจช่วยค้าบบบบ  

[ชินจัง]

 
หวัดดีค่ะ อัลฟ่ากับคอปเตอร์
อ่านแล้วชอบจังเลย
เรื่องโดยรวมๆน่ารักมากๆ
ถนอมความรักกันไว้นานๆนะคะ

 

[Black Angel]

 

[—“L•nely_l3”—]

  เอ็ม

  เตอร์

     พี่ฟ่า

[nana]

หวายความว่าไงนังเอ็ม

[Sith]

ส่งไปโลกหน้าให้หมดจบเรื่อง~   

[bixzz]

เข้าใจแล้วว่าทำไมฟ่าถึงเกลียดอิน้องเอ็มมากมาย...
ขอจับ  และ  และ  ซะหน่อยเหอะ
ส่วนพี่ส้มก็น่ารักได้ใจจริงๆ...ดีที่ในเวลาแบบนั้นฟ่ายังมีใครที่พอให้พึ่งพิงได้บ้าง

รออ่านตอนหน้านะจ๊า...เตอร์กลับมาหาฟ่าเหอะนะ อย่าไปอยู่กะอิเอ็มเลย