หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[myxt]

ต้องเตรียมใจล่วงหน้าแล้วใช่มั้ยเนี่ย
เค้าลางความเศร้าบีบหัวใจกำลังจะมาเยือน 
  ไม่อยากให้มันเศร้าเลย
นุ้งฟ่าเข้มแข็งเนอะ ผ่านมันมาได้
สู้ต่อไปนะค้าบ มั่นใจในรักเข้าไว้ 

[namtaan]

มันกำลังจะบีบหัวใจแล้วใช่มั้ยเนี่ย

เค้าหาบ่าไม่ได้ แต่เตรียมผ้าห่มไว้แระ ผืนใหญ่ด้วยหละนุ้งฟ่า มันจะซับพอมั้ย

ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์ตลอดนะ

นุ้งฟ่าแต่งกลอนเจ๋งหละ ทำให้ไม่ทันรู้สึกตัวเลยอ้ะ ว่าโดนตัดฉับๆ
ดีๆๆ จาได้ตามทันปัจจุบันด้วย
บวก 1 ให้ฟ่านะจ๊ะ

[sNow]

เหอๆ กำลังซึ้งกับครอบครัวเตอร์ไม่ทันไร งานก็จะเข้าแล้ว

เตอร์นะเตอร์

น่าจะดูฤกษ์เสียก่อนว่าควรพูดวันไหน

เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาดีกว่า

[l3iZal2l2e]

กรีสสสสสสสสสสส
ยังไม่พร้อมมมมมม !!
 

ขอฟาสฟอเวิดข้ามไปเลยได้ม้ายยยยยย
กรีสสสสสสสสสสส


ป.ล. เตรียมทิชชู่ให้เค้าด้วยเลยยยยยยยย 

[||WiTHOuT_YoU||]

 

ไม่น้า ตายหละๆ เตรียมตัวแร้ว ฟ่า

เพียงแต่หาได้แต่ผ้าเช็ดหน้าอ่ะ บ่าของคนๆนั้นมิมีอ่ะ

มันหายากเหลือเกิน 

 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เลือกเอานะครับสำหรับคนที่ไม่มีบ่าให้ซับน้ำตา

ขอบอกว่าอึดอัดมากอ่ะที่จะเขียนตอนนี้อ่ะ

รู้สึกอย่างไรบอกไม่ถูกอ่ะทั้งเหงาทั้งเศร้าทั้งๆที่มีคนข้างกายอยู่

กลัวความโดดเดี่ยวจะเกิดกับฟ่าจัง

สู้ๆๆๆๆๆ

[nana]

 


เตีรยมให้พร้อมขนาดนี้คงจะ :monkeysad:น่าดูเลย

[Black Angel]

 

สู้ สู้ สู้  ครับ

 

[—“L•nely_l3”—]

 

ส่อๆ คร๊าบบ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

เลือกเอานะครับสำหรับคนที่ไม่มีบ่าให้ซับน้ำตา

ขอบอกว่าอึดอัดมากอ่ะที่จะเขียนตอนนี้อ่ะ

รู้สึกอย่างไรบอกไม่ถูกอ่ะทั้งเหงาทั้งเศร้าทั้งๆที่มีคนข้างกายอยู่

กลัวความโดดเดี่ยวจะเกิดกับฟ่าจัง

สู้ๆๆๆๆๆ

กลัวว่าผ้า และ ทิชชู่ที่เตรียมให้จะไม่พอซับน้ำตาอะซิ 

[C2U]

สู้ๆ คับ ฟ่า   


เป็นกำลังใจให้นะ    


มาบอกว่าเศร้า งี๊ต้องเตรียมผ้าขนหนูไว้ซับน้ำตากันเลยมั๊ยเนี่ย 

โอ๋ๆ  อย่าเศร้าน๊า    

[Sith]

ท่าทางจะมีเรื่อง...

[StillLoveThem]

 ...เข้มแข็งๆๆๆๆๆๆ..แล้วมันจะผ่านไปเอง...
...มองหน้า...เตอร์ไว้.....
...กำลังใจอยู่ตรงไหน..มองตรงนั้นไว้..

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแล้วๆๆๆๆๆ

มาหย่อนการปะทะกันของแม่ยายลูกเขย(แม่ผัวลูกสะใภ้)

แล้วนุ้งฟ่าจะหนีไปเรียน  เอิ๊กๆๆๆๆๆ

เดี๋ยวเย็นๆๆมาแปะฉากเรียกน้ำตา


"นั่งอยู่นั้นไงครับ" โอ้ยเต็มๆๆๆๆ มันมองมาทางผม
"หึ " แม่ก็มองมาทางผม
"อย่ามาตลกนะลูก  แม่ไม่ขำเลย" แม่เริ่มหน้าไม่ดีแล้วครับ
"เตอร์พูดจริงๆครับเตอร์เป็นแฟนกับฟ่า แล้วก็เป็นมานานแล้วด้วย" เอาเข้าไปเมิงจะให้แม่ฆ๋ากรูหรอ
"นี้เรื่องจริงใช่มั้ย" คุณแม่เริ่มเสียงดังขึ้น แล้วหันมาถามผม
"ครับ"
"คิดยังไง แล้วแม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง"
"แม่ไหนบอกว่าเตอร์รักใครแม่ก็รักไงครับ" อย่าเสียงดังใส่คุณแม่สิ
"แต่เค้าต้องไม่ใช่พวกตุ๊ดพวกเกย์พวกนี้" ผมควรเดินออกไปมั้ยอ่ะ  เกร็งจนสมองจะระเบิดแล้ว
"ไปรอแม่ในห้อง"    บอกแล้วๆไม่ให้บอกเป็นไงอ่ะ
"แต่"
"แม่บอกให้ไปรอในห้อง" แม่ขึ้นเสียงกับมัน มันหันมามองหน้าผมอย่างน่าสงสาร
"รอเตอร์ตรงนี้นะ"  แล้วมันก็เดินคอตกไปที่ห้อง
    แล้วแม่ก็หันมาพูดกับผมว่า
"ฉันอยากให้ลูกฉันเหมือนคนปรกติ หวังว่าเธอคงเข้าใจ ฉันขอร้องให้เธอเลิกติดต่อกับลูกฉัน"
"..............อึ้ง................."
"ส่วนลูกฉัน ฉันจะพูดกับเค้าเอง"  คุณแม่เดินไปหาเตอร์ที่รออยู่ในห้องตอนนี้
ผมไม่รูว่าเค้าคุยอะไรกัน ผมขโมยดวงใจลูกเค้ามาหรอเนี่ย
เห้อแล้วรักของผมกับมันจะเอาไงอ่ะ จะไปต่อดีไหม หรือว่าเราสองคนจะต้องจากกันแล้วถึงเวลาแล้วหรอ
ผมรออยู่ตรงนั้นเกือบ20นาที ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงไอ  หูอื้อไปหมด สักพักไอ้เตอร์ร้องไห้วิ่งขึ้นบ้านไป
อ้าว...แล้วกรูอ่ะกรูจะทำไงดีเนี่ย  แม่มันเดินมาที่ผม เอาแล้วซวยแล้ว

"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอสองคนจะรักจะชอบกันแค่ไหน แต่ฉันคนเป็นแม่ ย่อมอยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่ถูกต้องเธอเข้าใจใช่ไหม"
"ครับ"
"ฉันขอให้เธอเลิกยุ่งกับลูกฉัน อย่าติดต่อกันอีก" น้ำเสียงที่เย็นชาน่าเกรงขาม
".........................."
"ฉันรู้ว่ามันยาก แต่เธอต้องตัดใจถ้าเธอรักลูกฉัน"  น้ำตาผมจะไหลให้ได้ แต่ผมพยายามที่จะเก็บมันไว้แล้วพยายามทำให้ดีที่สุดที่จะไม่เสียมันไป  แม่ก็แม่เหอะหว่ะขอสวดสักบทหนึ่งเถอะ
"คุณแม่ต้องการแบบนั้นหรอครับ"
"ใช่  แล้วฉันก็คิดว่าลูกฉันยังอ่อนต่อโลกไม่ทันคนอื่นหรอก ใครจะหลอกใครจะจูงไปทางไหนเค้าก็คงเชื่อง่ายๆ พวกที่เข้ามาก็หวังเงินกันทั้งนั้นแหละ"
"คุณแม่หมายถึงผมหรอครับ"
".................................." คุณแม่ตอบด้วยสายตาว่าก็เอออ่ะสิ  ผมคิดเอาเองนะ
"ผมอยากจะบอกว่าคนที่เข้ามาหาผมคือลูกคุณแม่นะครับ ผมไม่ได้เข้าไปหาลูกคุณแม่ แล้วเรื่องจะหลอกเอาเงินทองก็คงไม่ใช่ผมแล้วครับ  เพราะผมมีศักดิ์ศรีพอ ที่บ้านผมก็ไม่ได้ขัดสน ถึงไม่รวยเท่าคุณแม่แต่ก็ไม่ได้ขอใครกินนะครับหวังว่าคุณแม่คงเข้าใจเรื่องนี้เสียใหม่"
"จองหอง"
"คุณแม่บอกว่ารักลูก คุณแม่ให้ความสุขเค้าปีหนึ่งกี่วันครับ คุณแม่ให้ได้แต่เงิน แต่ผมให้ความสุขเค้า แต่ถ้าคุณแม่จะแยกเราสองคนออกจากกันจริงๆ คุณแม่ต้องบอกลูกคุณแม่นะครับไม่ใช่มาบอกผม"
"เอาหล่ะๆเอาเป็นว่าฉันขอให้เธออย่ามาติดต่อกับลูกฉันอีก จบๆกันไปผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ถ้าอยากได้ค่าเสียเวลาก็บอกมา"
"ให้ผมเลิกผมคงทำตามความประสงค์ของคุณแม่ไม่ได้หรอกครับ คุณแม่ห้ามลูกคุณแม่ให้ได้แล้วกันครับอย่ามาติดต่อผมอีก ส่วนเรื่องเงินผมไม่อยากได้ครับ  เงินของคุณแม่ไม่คู่ควรกับผมหรอกครับ"
"อย่างนั้นก็ดี  หวังว่าเธอคงไม่ตอแยลูกฉันอีก  หวังว่าเราคงไม่ต้องเจอกันอีกนะ"
"ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผมก้าวร้าว ถึงผมจะทำในสิ่งที่ถูกต้องแต่ท่านก็สูงอายุกว่าผม สวัสดีครับ"
คุณแม่เดินขึ้นชั้นสองโดยไม่หันมามองผมอีก
ผมเดินอย่างไร้ร่องรอย แถบจะหมดแรงผมกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลผมจะไม่มีทางร้องไห้ให้คนที่นี้เห็นเด็ดขาด
(มาคิดๆดูเรานี้เหมือนพจมาน สว่างวงศ์นะ55555+)
"ไอ้หนูๆๆๆๆ" เสียงคนเรียกผมจากทางหน้าบ้าน คุณป้านั้นเองครับ
"ป้าเข้าใจนะหนูไม่ต้องเสียใจหรอกเดี๋ยวป้าพยายามพูดให้ ลูกป้ามันก็เป็นกระเทยตอนแรกป้าก็รับไม่ได้แบบนี้แหละ แต่ผลสุดท้ายคนที่เลี้ยงป้ารักป้าดูแลป้าก็มันเนี่ยแหละ  หนูจะเป็นอะไรก็ตามแต่ป้าเชื่อว่าหนูจิตใจดีนะลูก เตอร์เปลี่ยนไปได้มากเลย เค้าเคยเล่าเรื่องหนูให้ป้าฟังเยอะเลยไม่ต้องท้อนะลูก"
"ผมไม่ไหวแล้วครับป้า บางทีมันอาจจะจบจริงๆก็ได้"
"ไม่เอาๆๆลูกไม่คิดมาก"
"จะไปไหน" เสียงดังมาจากในบ้านผมเห็นแฟนผมเดินร้องไห้ท่าทางโมโหร้ายออกมาจากบ้าน
แล้วเสียงที่ตะโกนออกมาคือเสียงของคุณแม่
"กลับมานี้นะ" เสียงคุณแม่ตะโกนตามมาอีก
มันดึงกระชากมือผมให้ตามมันไปขึ้นรถ เจ็บนะเว้ย ป้ามองมาด้วยสายตาที่เป็นห่วงมาก


ขอแก้บางส่วนนิดหนึ่งตอนแรกเขียนไว้ละเอียดตัดไปตัดมา คุณเค้าบอกมันข้ามช๊อตบางช๊อตไปอ่านแล้วงง
อึดอัดสุดๆอ่ะที่เขียนตอนนี้

[StillLoveThem]

...โห...น้ำตาสีม่วง ท่วมบอร์ดอะ...
...ฟ่า..เข้มแข็ง แอนด์ ปากร้ายว่ะ....
...ป้าดีเนอะ..เพราะแกมีประสบการณ์ดีๆๆจากลูกแกเลยรับได้....
...แต่เป็นเพราะป้าแกเห็นกับ..ความสุข..ของลูกแกด้วยอะ..
...สู้โว๊ย....แต่เตอร์ก็...ได้ใจ..ว่ะ...

[bixzz]

  ถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียวเมื่อได้อ่านตอนนี้
กระแสความตึงเครียดแผ่กระจายมาถึงคนอ่านเลยครับ
  ได้แต่เอาใจช่วยให้สู้ต่อไปนะครับ

สิ่งที่ฟ่าพูดกับแม่เตอร์ไป ผมว่าไม่ก้าวร้าวนะ
จะยอมให้เขาเข้าใจเราผิดๆ ได้ยังไง ถึงจะเป็นแม่แฟนก็เถอะ
เป็นผมเองก็คงต้องพูดเหมือนกัน
รออ่าน (พร้อมถูกบีบหัวใจอีก) ตอนต่อไปนะครับ

[FOAM]

นี่แค่แม่อ่ะนะ

แล้วถ้าพ่อด้วยนี่.... ไม่อยากจะคิดเล้ยย


สู้ๆ

[TAMAKUNG]

มาต่อเร็วๆๆๆ นะครับ




รอ น้ำตาร่วงอยู่

[l3iZal2l2e]

โหยยยยยยยยยยย
มาเลยยยยย เอามาอีกกกกกกกกกก
ไม่อยากค้างๆคาๆ อ้ะ
อยากเครียดรอบเดียวอ้ะ

5 55+

ป.ล. ป้าน้องเตอร์ได้อีกก ๆๆๆ ๆ ... เข้าใจวัยรุ่น(รักกัน)ได้อีกกกกกกกกกก 

[C2U]

   โอย เศร้าอ่ะ     

เห็นเค้าลางของความยุ่งยากแล้วสิ     


สู้ๆ นะ นุ้งฟ่า   

[Sith]

น่าฉงฉานๆ  ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอละเนอะ...

[SANDSEAME]

เข้าใจความรู้สึกของทั้ง 2 คนเลย
คงบีบคั้นหัวใจกันมาก

เตอร์เป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง
สิ่งนี้น่าจะช่วยผ่านอุปสรรคหนักหนาครั้งนี้


รักฟ่า  รักเตอร์นะ

[HydrA]

อดทนนะฟ่า เอาความจริงใจเข้าสู้
มันอาจจะริบหรี่แต่สักวันมันจะ
เห็นผล

[—“L•nely_l3”—]

คุณแม่เค้าเลี้ยงด้วยเงินจริงๆ

เอะอะก็ เงินๆๆๆ ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนา 

เฮ้อ  เอาใจช่วยพี่ฟ่าครับ ยังไงก็สู้ต่อไปครับ

รักลูกเค้านิ ไม่ใช่รักแม่เค้า 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

อ่านแล้วช้ำทรวงในอะ

อยากบอกว่า นุ่งฟ่านายเด็ดขาดมากมายอะ 

แล้วจะรออ่านต่อน๊า

[myxt]

นุ้งฟ่าตั้งสติได้ดีมากเลยนะที่คุยกะแม่ไปได้แบบนั้น เข้มแข็งจริงๆ
เอะอะก็ใช้เงิน เฮ้อ (ไม่กล้าออกความเห็นมาก ยังไงก็คุณแม่น้องเตอร์  )

เข็มแข็งเข้าไว้น๊านุ้งฟ่า วันนึง คุณแม่เค้าคงเข้าใจความรักของน้องสองคน
นุ้งฟ่าสู้ๆค้าบบบ

(แต่ตอนต่อไปมันจะบีบหัวใจกันอีกต่อชิมิ  )

[อัลฟ่าบ้าบอ]

สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อ

5555+
 
 

****************************************
ได้อ่านกันแล้วใช่ป่ะตอนนี้อ่ะคุณเค้าพยายามหลายวันมากนะ
พยายามหลบคำพูดบางคำที่มันทำร้ายจิตใจผม
แต่ผมก็บอกเค้าว่าเล่าไปตามความจริงนั้นแหละ
แต่พอเตอร์ได้อ่าน คำพูดบางตอนก็ไม่มี มันเป็นคำพูดที่สะเทือนใจเราทั้งคู่
ผมเข้าใจทุกคนนะครับ แม่เลี้ยงผมด้วยเงินจริงๆ ผมเข้าใจและไม่โกรธแม่เลย
ผมกับแม่ทำร้ายคุณเค้าจริงๆวันนั้น
แม่บอกผมว่าคุณเค้าขอเลิกคุณเค้าอยากเป็นผู้ชายปรกติเหมือนคนอื่นแล้วแม่ก็เห็นด้วย
แม่ไม่ได้โกหกผมเพียงแต่แม่อยากให้ผมเป็นเหมือนคนปรกติเลยใช้วิธีแบบนั้นไป
ผมไม่โกรธแม่ผมเข้าใจ  ถึงท่านจะเป็นคนที่ทำทุกอย่างให้มันเลวร้ายก็ตาม
แต่ผมสงสารคุณเค้า ที่วันนั้นต้องมารับอารมณ์ของผมโดยที่เค้าไม่รู้เรื่อง
ผมทำร้ายเค้าโดยที่เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย  นี้คือสิ่งที่ติดอยู่ในใจผมเสมอ
ผมนึกขึ้นมากี่ครั้ง ผมก็ได้แต่เสียใจตลอดเวลา
ผมทำคุณเค้าเจ็บทั้งตัวและใจ ข้อมือคุณเค้าระบมจนผมไม่รู้จะด่าตัวเองว่าอย่างไร
หัวเค้าไปโคกกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ ไหนจะแรงเหวี่ยงแรงผลัก
ที่ผ่านมาแม้แต่ยุงกัดยังไม่มี พ่อกับแม่คุณเค้าดูแลอย่างดีเหมือนไข่ในหิน
ผมเองก็ทะนุถนอมคุณเค้าเหมือนแก้วตาดวงใจ
แต่วันนั้นผมทำกับคุณเค้าอย่างป่าเถื่อน ผมเอาความแค้นมาแทนที่ความรัก
ผมทำคุณเค้าเจ็บ ผมเสียใจ ผมทำลายทุกอย่างที่เค้ารักเค้าสะสม
มันเป็นตราบาปที่ติดในใจผมจนยากที่จะลบออกไป
คุณเค้าไม่เคยแม้แต่จะหยิบยกเรื่องนี้มาต่อว่าผม แต่ผมก็ลืมมันไม่ได้
ตอนนั้นผมคิดเสมอว่า ผมเสียคุณเค้าไปไม่ได้
นี้เป็นอุปสรรคที่ใหญ่มากสำหรับเราสองคน
วันนี้คุณเค้าถ่ายทอดให้ทุกท่านได้อ่าน มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ตอนนั้น
ผมเห็นเค้าเขียนเรื่องราวทุกครั้งด้วยความสุข
แต่ ตอนนี้ เรื่องที่ถูกถ่ายทอดออกมาคุณเค้าดูเศร้า ดูเหงา
จนผมรับรู้ได้ เลยต้องมาอ่าน แล้วมันก็เศร้าจริงๆ
ผมอยากจะบอกว่าผมจะไม่ทำให้คุณเค้าเสียใจอีก
ผมรักคุณเค้ามาก
ผมหวังว่าทุกคนที่มีความรักที่ได้อ่านเรื่องของเราตอนนี้
จงต่อสู้และรักษามันไว้ให้ดี คุณจะได้ไม่ต้องเสียใจกับสิ่งที่คุณทำ
ขอให้รัก นำพามาซึ่งความสุข ขอให้ทำทุกๆวันให้สวยงามนะครับ

ปล. เตอร์รักฟ่านะ เตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีก

ปล2.กรุณาช่วยดันกระทู้ผมไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ท่านจะทำได้มิฉนั้นผมจะอดทำการบ้านหนึ่งวันท่าก็พอจะรู้ดีว่ามันทรมานแค่ไหนเห็นของอร่อยอยู่ตรงหน้าแล้วไม่ได้หยิบมากิน ถ้าท่านไม่ดันผมจะเข้ามาลบก่อนที่คุณเค้าจะกลับมาจากมหาลัย


.......................................คอปเตอร์จอมซ่า

[myxt]

น้องเตอร์มาโปรยไว้แบบนี้ ก็บีบหัวใจจะแย่แล้ว
แล้วถ้าได้อ่านตอนต่อไปของนุ้งฟ่า คนอ่านจะรอดมั้ยเนี่ย 

นุ้งฟ่าบอกว่าเหตุการณ์มันเกิดตอนน้องเตอร์เข้ามหาลัยได้
แสดงว่ามันก็เกิดขึ้นไม่นานมากใช่มั้ย
เหตุการณ์วันนั้นมันคงรู้สึกแย่ด้วยกันทั้งคู่เนอะ
ขอบคุณนุ้งฟ่าล่วงหน้าเลยน๊าที่พยายามเขียนตอนต่อไปให้ได้อ่านกันจนได้

เอ... แล้วจะช่วยให้น้องเตอร์ได้ทำการบ้านดีมั้ยเนี่ย กลัวนุ้งฟ่างอลเอาจัง
แต่ก็แอบอยากช่วยน้องเตอร์ 

[imon]

ดันให้เต็มแรงเลยครับ

[koonmon]

อ่านเมนต์พี่เตอร์กะพอเข้าใจว่าตอนต่อไปเป็นไง

เหอๆ หลายอารมร์มาปะทะ กะระเบิดเปนธรรมดา

อ่านแล้วกะอึดอัดแทน หดหู่แบบรู้สึกได้

สู้ๆนะคับ สักวันเค้าต้องเห็นใจเรา