หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[StillLoveThem]

...หลังตรุษจีนนี่ น้องฟ่ามันเพี้ยนๆๆ หรือเปล่าวะ ถ้าน้องเตอร์มาแอบอ่านคงต้องคิดว่า เมียกูเพี้ยนไปแล้ว
...ตอนที่แล้วก็..สงสัยคิดถึงน้องเตอร์มาก..จิ้นตัวเองกับน้องเตอร์กระจาย ฮ่าๆๆ
...ตอนนี้ก็ อารมณ์ไหนว่ะนี่ พอเค้าออกไปไกล ตัวเองก็เข้าไปใกล้..ยั่วอยู่นั่นแหละ
...แต่มีความรู้สึกว่าน้องเตอร์ เค้าเฉยไปเยอะนะ ให้ทำก็ทำ ให้อยู่ก็อยู่ มีแต่..อื้ม คำเดียว
...คงรู้แล้วมั้ง กีตาร์ที่ได้มา มันทำลายความสุขที่ควรจะมีในทุกๆวัน ถึงเอากีตาร์ไปคืนก็ไม่สามารถเรียกความสุขกลับมาได้
...จำไว้....คิดก่อนทำ น้องเตอร์เอ๊ย ระวัง...นางแมวยั่วสวาท ให้ดีนะน้องเตอร์ ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก

[Nu fluke]

  ดีจังพี่ฟ่าทำใจได้แล้วนิดหนึ่ง แต่วันข้างหน้ามันอีกไกลนะพี่จะทำไงต่อไปอะครับผมสู้ๆนะ



        พี่เตอร์จะเอาไงของเค๊านะ คาใจจัง

 

[Nu fluke]

สุขใจเมื่อได้อ่าน
มาต่อเร็วๆนะพี่ฟ่าคิดถึง หุๆๆๆ

[tuek]

จะสงสารเตอร์ดีไหมเนี่ย
มีของดีอยู่กับตัวยังจะปล่อยให้หลุดไปอีก
ไม่รู้จะเรียกว่ายังไงแล้ว
แล้วจะมาทำเป็นหึงเป็นหวงเขาอีก

[yunjaelover]

จะด่าเตอร์ด่าฟ่า เอาให้เต็มที่เลยครับ  ผมเปิดใจรับทุกความคิดเห็น

เดี๋ยวขอเวลาไปเรียบเรียงก่อน  ^_^

[andromeda]

เตอร์ เด็กน้อย ทำผิดยังไม่กล้าขอโทษเจ้าตัวเค้าเลย เด็กจริง จริ๊ง ...

วันนี้เห็นแล้วซิ นุ้งฟา อะช้อยส์เยอะ...


...แต่คนเราเมื่อเจอโจทย์(รัก)ต่อให้มีกี่ช้อยส์ กี่ตัวเลือก ทำตอบ(คน)ที่ต้องการ มีแค่หนึ่งเสมอ...


 

[zabzebra]

สำนึกยัง ว่ามีคนจ้องจะงาบกี่คน??

สารภาพหรือทำไรซักอย่างดิ กลัวอะไรอยู่ได้ วู้วว

ถ้ารักจริงต้องเอาใจกลับมาให้ได้ สู้ๆ เชียร์ๆ ฮ่า

[namtaan]

แล้วแต้มบอลปีนี้ก็ 3 ต่อ 1  

แต่เชื่อว่า ระหว่างฟ่ากับเตอร์ คงไม่มีแต้มต่อใดๆ
ใครจะสนับสนุน ลุ้น ถือหาง เลือกข้าง หรืออย่างไร ก็ไม่มีผลเท่า คนสองคน คิดอย่างไร จะทำอย่างไร
ซึ่ง ณ ตอนนี้ คนคนหนึ่ง ยังนิ่งเฉย
ถ้าเฉยกันไปนานๆ จนมันกลายเป็นความเคยชิน แล้วมันจะเป็นอย่างไรหว่า

หรือว่า พอชินแล้ว ความรู้สึกของทั้งสองก็คือ "ขาดเธอฉันก็อยู่ได้ ไม่ได้สำคัญเท่าขาดอากาศหายใจนี่นะ"

เป็นกำลังใจและลุ้นกันต่อไป  

[RakorN]

^
^
^
จิ้มพี่น้ำตาลด้วยความรักกกกก 

เหมือนจะตลก เหมือนจะสะใจ แต่เปล่าเลย อ่านแล้วกลับรู้สึกเหงาๆ รู้สึกเพลียใจกับเด็กปากหนัก ปากน่ะนอกจะเอาไว้กินกับจูบแล้ว เค้ายังเอาไว้พูดด้วยนะเตอร์  อีกอย่างไม่มีใครตัดสินเตอร์ได้หรอก แต่ที่เค้าพูดกันน่ะ เพราะมันเป็นสิ่งที่เตอร์กระทำให้เห็น ทั้งที่แค่พูดความจริงออกมา ขึ้คร้านคนสวยแถวนี้ จะเอียงแก้มให้หอมในทันที (พี่ไม่ได้ว่าน้องฟ่าใจง่ายนะ แค่จะสื่อว่าหนูเป็นคนใจดี  )

ปล,ทนเหงาหน่อยนะน้องฟ่า เข้มแข็งมากๆ หนูเป็นคนดี คิดบวก เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ไม่ว่าผลสุดท้ายจะออกมายังไง 

[YouandMe]

กอดฟ่า 

ในขณะที่ฟ่ากำลังรอคำอธิบาย ทำไมเตอร์มันเงียบจังฟระ 
ให้โอกาสถึงขนาดนี้แล้วยังไม่พูดอีก 
เห็นฟ่ามีคนเข้ามาติดพันแบบนี้รู้สำนึกหรือยังหล่ะเตอร์เอ้ย 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

วันนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะครับ  เลยไม่ได้ต่อเรื่องให้...ทะปะนี เอียดสีชัย รายงาย อิอิ


ขอบคุณทุกคนนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้

ท่อนซุงใหญ่ ไม้ซีกเล็ก เสกสรรหา
จะเอามา ง้างปากคน จากหนไหน
ไม่ต้องทำ อะไรหรอก ช้ำชอกใจ
เหนื่อยเปล่าไป ไม่ได้ผล จนปัญญา

จะสู้นิ่ง วิ่งเล่น ให้เป็นสุข
จะเลิกทุกข์ เพราะความเขลา ของเจ้าหนา
จะไม่วิ่ง ตามเธอ เหมือนผ่านมา
จะเดินหน้า หาใหม่ อย่าได้แคร์

ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับบบ
ขอบคุณจริงๆ
ผมเข้าใจหลายๆคนนะครับกับความรู้สึกที่มีต่อเรื่องนี้
ผมก็ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ผมทำอยู่มันมีประโยชน์ไหม
แต่ผมก็คิดว่า มันก็ยังดีกว่าผมไม่ทำอะไรเลย
เหมือนกับคนที่สร้างปัญญหาขึ้นมา แล้วก็ยังหดอยู่ในกะลา
ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุดกับปัญหานี้
แต่ความพยายามของผมมันก็มีวันหมดอายุ เหมือนนมกล่องนะครับ
ถ้าไม่รีบกิน รีบใช้ มันก็จะบูด แล้วคุณก็จะเสียดาย

หลายๆคนถามกันว่า เตอร์ไม่เข้ามาอ่านบ้างหรอ
ผมก็ไม่รู้ครับ  แต่คอมพิวเตอร์อยู่ห้องผมหมดทุกเครื่อง
ถ้าจะใช้เนตก็คงเป็นที่มหาลัย ซึ่งยุ่งกับแตมป์ก็ไม่เคยเห็น
ว่าเค้าจะใช้จะหยิบคอมเลย เรียนเสร็จก็กลับบ้าน
แล้วอีกอย่างเค้าก็ไม่รู้พาสด้วย ถ้าจะใช้คงต้องเข้าจากคอมของผมเครื่องเดียว
สงสัยกันต่อไปนะครับบบบบบบบ  อิอิ


ทั้งที่แค่พูดความจริงออกมา ขึ้คร้านคนสวยแถวนี้ จะเอียงแก้มให้หอมในทันที (พี่ไม่ได้ว่าน้องฟ่าใจง่ายนะ แค่จะสื่อว่าหนูเป็นคนใจดี  )  นู๋ไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอก  อิอิ  ถ้าใจเเข็งก็คือแข็ง  ตอนนี้ยังให้โอกาสอยู่ โอกาสของนู๋ก็เหมือนนาฬิกาทรายอ่ะ ไหลตลอดเวลา แต่เดี๋ยวถึงเวลามันก็หมด ไม่มีการพลิกกลับมาไหลอีกแล้ว


...หลังตรุษจีนนี่ น้องฟ่ามันเพี้ยนๆๆ หรือเปล่าวะ ถ้าน้องเตอร์มาแอบอ่านคงต้องคิดว่า เมียกูเพี้ยนไปแล้ว
...ตอนที่แล้วก็..สงสัยคิดถึงน้องเตอร์มาก..จิ้นตัวเองกับน้องเตอร์กระจาย ฮ่าๆๆ
...ตอนนี้ก็ อารมณ์ไหนว่ะนี่ พอเค้าออกไปไกล ตัวเองก็เข้าไปใกล้..ยั่วอยู่นั่นแหละ เค้าเพี้ยนยังไงอ่ะ  งงๆๆ  คนสวย งงๆๆ55+  มันไม่รู้จะเขียนอะไรนิ  เดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อกับเรื่องเศร้าๆๆ เห็นใจคนอ่าน ขนาดเจ้าของเรื่องยังจิตตกเลย  ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา  คอยติดตามดีดีแล้วกัน  อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก  ฮ๋าๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกเม้นท์นะครับบบบ
ผมอ่านทุกอันแล้วเอามาคิดทุกอัน
บางอันทำผมเสียน้ำตา บางอันทำผมยิ้มได้
บางอันก็แทบจะหัวเราะจนจะตกเก้าอี้เลยแหละ

ขอบคุณครับ ที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอ ผมจะพยายามจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
ไม่ว่ามันจะจบด้วยความสวยงามหรือความเศร้าโศกก็ตาม

สุดท้ายนี้ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดูแลปกป้องทุกคน
ให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
นะครับบบบบบบบบบบบบ

[Sabaijai]

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร
ขอส่งกลับคืนให้ฟ่าเช่นกัน เป็นทวีคูณเลยนะ (อยากจะคูณเท่าไหร่ก็ตามใจปรารถนาเลยนะจ๊ะ)

...บอกว่าไม่มีอะไรคืบหน้า กลับมีประโยคที่ว่า การทำตัวใกล้ชิดมันมีสาเหตุ ต้องติดตามต่อไป...อยากรู้นะเนี่ยยยย...

[broke-back]

ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา  คอยติดตามดีดีแล้วกัน  อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก  ฮ๋าๆๆๆๆ

  นุ้งฟ่า
อย่าบอกนะว่า...เตอร์ทำเรื่องให้ช็อคแบบกลอนข้างล่าง

  โอ๊..ม่ายยยย  รับไม่ได้

เตอร์..ตุ้งติ้ง  สะดิ้งใส่  ให้ฟ่าเห็น
นมกระเด็น  กระเด้งดึ๋ง  หึงโมโห
อุตส่าห์ทำ  เต้าเต่งตึง  พึ่งใหญ่โต 
เดินเซโซ  เก้งกวางแทรก  แต๋วแตกมา

ลงทุนทำ  มาเพื่อฟ่า  ขนาดนี้
ฟ่าคนดี  ยอมยกโทษ  โกรธโทสา
เตอร์จะยอม  ให้ฟ่าเสียบ  ทุกเวลา
ที่รักจ๋า  สูมาเต๊อะ  เหอะคืนดี

  อย่าเป็นยังงั้นเลย..เตอร์

พี่ขอร้อง
อิอิ
 

[RakorN]

>>โอกาสของนู๋ก็เหมือนนาฬิกาทรายอ่ะ ไหลตลอดเวลา แต่เดี๋ยวถึงเวลามันก็หมด ไม่มีการพลิกกลับมาไหลอีกแล้ว<<...เด็ดเดี่ยวมากคนสวย  
>>ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา  คอยติดตามดีดีแล้วกัน  อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก  ฮ๋าๆๆๆๆ<<...แอบใจสั่นด้วยประโยคนี้ แต่อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด พี่เตรียมพิมเสนน้ำไว้แระ *หัวเราะทั้งน้ำตา*
เทคแคร์ แอนด์ พร้อมจะ บิไซด์ ยู จ้ะ

[MCMLXXIX]

เอาไอ้เตอร์เป็นเมียถาวรเหอะ เผื่อจะได้ไปไหนไม่รอดมั่ง รึว่าน้องฟ่ารุกไม่เป็นแล้วหว่า 

[namtaan]

เอาไอ้เตอร์เป็นเมียถาวรเหอะ เผื่อจะได้ไปไหนไม่รอดมั่ง รึว่าน้องฟ่ารุกไม่เป็นแล้วหว่า 

โว้วววววววววววววววววววววววว
นุ้งฟ่า พี่เขาสบประมาทขนาดนี้ ยอมได้มั้ย 

ตอนหน้าจัดไป แบบแฟนตาซี หรือ ในฝันอะไรก็ได้ คลายเครียดๆมาเลย

นุ้งฟ่าอย่าหยุดสวย
เพราะพี่เชื่อว่า นุ้งฟ่า คือสุดยอด ส.ส. อันย่อมาจาก สวยเสียบ 

ขำๆ นะ เครียดไป ก็เท่านั้น ความเครียดคงไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว
เครียดมากเดี๋ยวโทรม!

[talentcs]

ม่ายรู้จะพูดอะไร
งันม่ายพูดจะดีกว่า
 

[hipolymer]

เฮ้อ เตอร์ นี่น๊า เตอร์นี่ยังกะเด็กเลยเนอะ ใจนึงก็สงสารอยู่วุ้ย แต่ก็ไม่เห็นจะทำอะไรให้มันดีขึ้นเลย จะมีใครมาทนกับเตอร์ได้บ้างล่ะเนียะ

[teukkie]

พี่เห็นใจเตอร์น่ะ....แต่พี่เข้าข้างน้องฟ่ามากกว่า

เพราะน้องฟ่าดีกับเตอร์ขนาดนี้แล้ว ไม่น่ามาทำยังงี้เลย

เอร์ก้ดูเหมือนจะรักฟ่าดี แต่ก็คิดไม่ตกว่าทำไมต้องทำแบบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกัน

ก็อยากจะถามเตอร์ว่า ที่บอกว่ารักฟ่าน่ะ รักจิงไหม รักแล้วทำไมต้องทำให้เสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก

ถ้าวันใดเสียฟ่าไปจิงแล้วจะรู้สึก มานึกเสียใจมันก็สายไปแล้ว

เคยได้ยินไหม สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ


ถึงน้องฟ่า น้องฟ่าก็อย่าใจอ่อน แต่ก้ไม่ได้ให้ใจแข็งมากน่ะ พี่ก้ยังอยากให้รักกันเหมือนเดิม

น้องฟ่าต้องไปบอกเตอร์ว่า....

"กูไม่ใช่ของตาย"   ถ้าอยากได้ เมิองต้องจิงจัง !!!!

แต่ถ้ามันยังไม่เลิกนิสัยเลวล่ะก็ ต้องบอกว่า

ไม่มีแฟนก็ไม่ตาย แค่ถ้ามีแล้วต้อง "ควาย"

ปล่อยมันไปตาย ซะดีกว่า !!!

ps. เราน่าจะห่างกันปีนึงได้น่ะ พี่ปี 4 เพิ่งมาได้อ่านนเรื่องน้องนี้แระ

เสียน้ำตาไปหลายกระบุ้งเลย   

[iforgive]

ใจอ่อนอ่ะ  สงสารเตอร์  ถ้าระหว่างนี้เตอร์เก็บตัว  ทำตัวดีก็น่าสงสารเนาะ
แต่ถ้าแอบแรดยังไปติดต่อใครต่อใคร  แล้วตีหน้าเศร้า  ตบซักฉาดสองฉาดเถอะ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแร้วครับบบบบ

หลายคนๆคงรอ  หรือรำคาญอิสองตัวนี้จนไม่รอแล้วก็ไม่รู้นะ

สวัสดีอย่างเป็นทางการครับ

ก็ต้องบอกว่าขอบคุณเหมือนเดิม

ที่เป็นกำลังใจให้กันมาโดยตลอด จนถึงวันนี้นะครับ

รักทุกคนจังเร้ยยยยยยยยยยยยย




**************************************


ตื่นมาก็เกือบจะเที่ยงแล้ว  ตื่นมาก็หิวเชียวเรา ผมเดินไปค้นอะไรในตู้เย็นแล้วก็หยิบมาสองสามอย่างพร้อมนม1กล่อง
แล้วก็มานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ เปิดคอมพิวเตอร์ก่อนเป็นอันดับแรก แล้วก็ยัดขนมเข้าปาก ไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆ" แล้วมันก็เดินเข้ามา แล้วจะเคาะทำมว่ะเนี่ยกุยังไม่อณนุญาติให้เข้ามาเลยอ่ะ
"กินข้าวยัง เตอร์ซื้อข้าวหน้าเป็ดมาฝากอ่ะ"
"อื้มกำลังหิวพอดี"
"เดี๋ยวเตอร์ใส่จานให้นะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟ่าทำเอง"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเตอร์ทำให้"
"งั้นก็รบกวนด้วยนะ" แล้วผมก็เข้าห้องนอนไป โดยเปิดประตูห้องนอนไว้ เพราะเดี๋ยวผมจะโทรศัพท์ให้มันได้ยิน
"หวัดดีครับพี่หมอ วันนี้เรามีนัดกันนะ จำได้ป่าว นึกว่าลืมอ่ะสิ ครับๆๆ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ หวัดดีครับ"
แล้วผมก็เดินไป ที่โต๊ะอาหาร พร้อมกันนั่งลงกินข้าวหน้าเป็ดที่เตอร์ซื้อมาฝาก
แล้วโทรศัพท์ก็เข้า เป็นเบอร์น็อตครับ โทรมาได้จังหวะพอดี
"หวัดดีครับ  ทานข้าวอยู่  ไม่ไปมีนัดแล้ว กะกิ๊ก  ฮ่าๆๆๆ  อื้มม  แล้วเมื่อคืนใครบอกจะโทรมา  หลอกนิหว่า  ตลกเหอะน็อต อ่าวหรอ  โอเคๆๆ เอาไว้เย็นพรุ่งนี้แล้วกัน  ไปรับที่มหาลัยด้วย เออ  รู้แล้ว  อย่ามาน้ำเน่า  โอเคๆๆ แค่นี้นะ  บาย" แล้วผมก็หันมาจัดการอาหารตรงหน้าจนหมดเกลี้ยง
"อร่อยจัง ห่อนี้กี่บาทเนี่ย"
"50" ผมเดินไปหยิบแบงค์ห้าสอบบนหลังตู้เย็นส่งให้มัน
"อะไร" มันทำหน้า งงๆ
"ค่าข้าวไง แค่ซื้อมาให้ก็เกรงใจจะเเย่แล้ว"
"ไม่เอา ซื้อมาฝาก"
"ได้ไง ไม่เอาๆๆๆ เราสองคนไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ  เรื่องตังค์จะมาใช้รวมกันได้ไง เอาไปเอาไป" ผมยัดตังค์ไปในกระเป๋าเสื้อมัน ซะใจชะมัด
"ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะ" มันพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง งอลชัวร์ หรือไม่ก็น้อยใจอย่างรุนแรง   
ผมไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปตามนัดที่พารากอน ก็ไปเดินดูของกับพี่หมอแล้วก็บรรดาพี่น้องของผม
แล้วก็ไปดูหนังด้วย เบอร์เลสก์ สนุกมาก อิอิ  ดูแล้วอยากจะลุกขึ้นมาเต้นเลยทีเดียวเชียว
เสร็จธุระจากสยามก็กลับห้องครับ วันนี้ไม่มีอะไรมาก ปรกติ แต่ก็สนุกดีอ่ะ เศร้าไปก็ไม่มีประโยชน์
กลับมาถึงคอนโด ก็เปิดคอมอันดับแรก พักนี้น่าเฟซของผมครึกครื้นตลอดเวลา  อิอิ รู้สึกดี ไม่เหงา
กว่าจะได้นอนกว่าจะได้หลับก็เล่นเอาดึกดื่น เดี๋ยวนี้ติดนิสัยนี้ไปซะแร้ววววววว
ล้มตัวนอนก็อดที่จะคิดถึงมันไม่ได้หรอก ป่านนี้สงสัยนอนร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดแล้วมั้ง
ช่วยไม่ได้ก็อยากปากแข็งเองทำไมอ่ะ  แค่ขอโทษแค่เนี่ยทำปากหนัก ที่บอกชอบบอกรักคนอื่นหล่ะปากไวจิง
ผมตื่นมาอีกทีก็สายแล้ว เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัย แล้วก็มีคนมาเคาะประตู
"อ่าวเตอร์ ไม่ไปมหาลัยหรอ"
"เดี๋ยวไป แวะเอาข้าวมาให้ก่อน"
"ฟ่าสายแล้วอ่ะ เตอร์กินเถอะ ฟ่าไปก่อนนะ ล็อคห้องให้ด้วย" แล้วผมก็รีบออกมา เพราะมันสายแร้ววว
ผมรู้ว่ามันเสียใจที่ผมไม่สนใจในสิ่งที่มันพยายามจะทำให้ แต่มันก็ต้องเข้าใจผมด้วย
ว่าผมไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก ถ้ามันไม่ชัดเจนกับผมแบบนี้ไปนานๆ มันอาจจะเสียผมไปจริงๆ
พอถึงวันนั้น แม้แต่จะเดินมาเคาะประตูห้องผมมันก็ยังทำลำบากเลย

ผมไปถึง เพื่อนๆก็นั่งกันอยู่ในห้องเรียนแล้ว แต่อาจารย์ยังไม่มา
เรียนเสร็จก็ตามเคย ลงมานั่งเม้าท์นั่งคุยกันใต้ตึกแล้วก็จบลงที่ไปหาอะไรกินกัน
"กินไรกันดีว่ะ"
"วันนี้ฟ่าไปด้วยไม่ได้นะเว้ย มีนัด"
"กะใครย่ะ"
"พุชาย"
"เออ ถึงว่าเมื่อกี้กุเดินไปซื้อน้ำมาเหมือนเห็นเตอร์"
"อ่าวหรอ" อ่าวมันมาทำไมฟ่ะ  แล้วก็มีโทรศัพท์เข้า น็อตโทรมา อิอิ
"อยู่ใต้ตึกอ่ะ โอเคๆ เดี๋ยวเดินไปหา แค่นี้นะ" ผมวางสายจากน๊อต ก็บอกลาเพื่อนๆแล้วเดินไปหา
"รอนานป่าว"
"ไม่นานเลย นั่งกินหนมฟังเพลงเพลินๆอ่ะ"
"กินไรอยู่ กินมั้งดิ"
"ป็อกกี้ อ่ะ" ผมเอื้อมมือไปหยิบแต่น๊อตปัดมือผม "เดี๋ยวน๊อตป้อน อ้าปาก เร็ว"
"กินเองก็ได้ มีมือ"
"ไม่เอา งั้นไม่ให้กินนะ"
"อ่ะป้อนก็ป้อน" ผมให้น๊อตป้อนป้อกกี้ แต่ตอนนี้มีคนยืนสังเกตุการอยู่ห่างๆๆ ถึงมันจะห่างมากก็ตามเหอะ
แค่เห็นรางๆผมก็รู้แล้วว่า ใคร เพราะมันตามผมมาตั้งแต่อยู่ใต้คณะแล้ว
"แล้ววันนี้จะพาฟ่าไปกินอะไร"
"ฟ่าอยากกินไรหล่ะ"
"แล้วแต่น๊อต"
"สยามแล้วกัน น๊อตอยากไปซื้อของที่พารากอนด้วยอ่ะ"
"โอเค"
"งั้นก็ไปกันเลยนะ เดี๋ยวน๊อตถือกระเป๋าให้ เอาอะไรมาเยอะแยะเนี่ย"
"เยอะอ่ะ" น๊อตเดินนำผมไปที่รถ แล้วก็ขับมุ่งหน้าไปสยามสแควร์ ในขณะที่รถติดก็มีโทรศัพท์โทรมาหาผม
"แตมป์ว่าไงจ้ะ"  แตมป์โทรมาครับ
"ฟ่าเย็นนี้ว่างป่าว ไปกินข้าวกัน"
"วันนี้มีนัดแล้วอ่ะ"
"อ่าวหรอ ไปไหนอ่ะ"
"สยามเนี่ยแหละ "
"อื้มงั้นไว้วันหลังนะ ออ อย่าใจแข็งให้มากนะ เพื่อนแตมป์จะลงแดงตายอยู่แล้ว"
"มาบอกฟ่าทำไมหล่ะ ก็ไปบอกเพื่อนเเตมป์สิ"
"จร้าๆๆ แค่นี้นะ" โธ่เอ๊ย นึกว่าฉันไม่รู้ทันเธอหรอยัยแตมป์ เค้าใช้เธอโทรมาชิมิหล่ะ
แล้วเราสองคนก็เดินทางมาถึง สยามสแควร์ ผมไปนั่งกินกันที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง
ทานอาหารเสร็จก็ข้ามไปซื้อของฝั่งพารากอน ผมคิดว่าตอนนี้มีคนกำลังเดินตามเราสองคนอยู่แน่ๆ
แต่หันไปมอง ซ้าย มองขวาก็ไม่มี สงสัยจะร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับบ้านไปแล้วมั้ง
ผมเลยตัดสินใจโทรไปหาแตมป์อีกรอบ
"แตมป์ คือว่าตอนนี้ฟ่าอยู่ซุปเปอร์ที่พารากอนนะ วันนั้นที่แตมป์บอกว่ามาซื้อขนมอ่ะที่บอกอร่อยๆอ่ะ ยี่ห้อไรนะฟ่าลืม  อ่อ  โอเคๆๆ ขอบใจจร้า"
ในเมื่อเธอเป็นไส้ศึกให้ไอ้เตอร์ ฉันก็ต้องใช้เธอให้เป็นประโยชน์ยัยแตมมี่ ฮ่าๆๆๆๆ(ดูร้ายเนอะ)
เดินเลือกของยังไม่ทันเมื่อย สายตาผมก็ไปสะดุดกับคนที่คุ้นเคย ที่ตอนนี้เหมือนจะมองหาใครอยู่
ผมจัดการเดินไปในระดับสายตาของคนๆนั้น เพื่อจะบอกให้รู้ว่า ฉันอยู่ตรงนี้โว้ยยยยยยยย
น๊อตเข็นรถเข็น โดยมีผมเดินข้างๆๆผมช่วยน๊อตเลือกพวกไส้กรอก ไอ้น๊อตนี้ก็ปากว่ามือถึง โอบเอวผมตลอด
มรึงรู้ไหม มึงอยู่ในสภาวะเสี่ยงต่อการโดนกระทืบ
"น๊อตๆๆ น๊อตต้องลองชิม อันนี้อร่อย" ผมจิ้มไส้กรอกชิ้นเล็กๆส่งให้
"ป้อนน๊อตด้วยสิ"
"ไม่มีมือรึไง"
"เมื่อกี้น๊อตยังป้อนป๊อกกี้ฟ่าเลย "
"อย่ามาทวงบุญคุณ"
"นะๆๆๆๆๆๆ ป้อนหน่อย" ในที่สุดผมก็ต้องป้อนมันจนได้ อ้อนเหมือนไอ้เตอร์ไม่มีผิด
"อร่อยไหม"
"อร่อยตรงมีคนป้อนเนี่ยแหละ"
"ปากหวานไปแล้ว"
"ป่ะ น๊อตอยากกินสลัด ไปตักสลัดกัน" แล้วมันก็จูงมือผม แต่ผมก็ต้องรีบแกะออกเพราะอายเค้าด้วย
ผมช่วยน๊อตตักสลัด ตักไปหัวเราะกันไป ให้ไอ้คนแอบมองมันอิจฉาเล่น ซื้อเสร็จก็ไปจ่ายตังค์
แล้วก็เดินข้ามไปฝั่งสยามเพราะน๊อตเอารถจอดฝั่งนั้น
น๊อตมาส่งผมที่คอนโด แล้วก็กลับบ้านไป
ผมกลับมาก็มานั่งเล่นคอมเล่นเฟซเหมือนเดิมมมมมมมมม
นั่งไปนั่งมารู้สึกหิว วันนี้กินทั้งวันแต่ก็หิวทั้งวันไม่รู้ทำไม
เลยตัดสินใจโทรสั่งพิซซ่า ถาดกลาง กินจนเกลี้ยงงงงงงงงงงงงงงง
กินเสร็จหนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน เผลอหลับไป ตื่นมาอีกที ก็มานั่งเล่นเนตต่อ
แล้วก็อาบน้ำ  นอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน


แต่ก็ต้องตื่นมาเพราะความหิว เลยหาของกินในตู้เย็น เง้อออ  ไม่มีอะไรกินเลย
ยิ่งดึกก็ยิ่งหิว  เปิดดูทีวี ก็มีรายการพาไปกินก๋วยเตี๋ยว  อยากกินอ่ะ ชวนเตอร์ไปกินดีกว่า
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินไปหามันที่ห้อง เคาะประตู
"เตอร์ หิวอ่ะ พาไปกินเตี๋ยวหน่อย"
"เข้ามาก่อนดิ เดี๋ยวเตอร์แต่งตัวแปปนะ" ผมนั่งรอมันแต่งตัว ก็เดินดูโน้นดูนี้
อาหารเวฟ ที่เหลือแต่ซาก กล่องข้าวที่ยังไม่ได้ทิ้งกลาดเกลื่อนไปหมด
นี่มันห้องคนหรือว่ากองขยะว่ะเนี่ย  ผ้าเช็ดตัว กางเกงในให้เกลื่อนไปหมด
วิญญาณแม่บ้านแสนดีเข้าสิง เลยเดินเก็บโน้นหยิบนี้ให้มันเข้าที่เข้าทางซะหน่อย
"ทำไรอ่ะ" มันออกมาก็ถามผม ที่กำลังเก็บขยะอยู่
"ก็เก็บขยะไง เตอร์ปล่อยไว้ได้ไง รกไปหมด"
"ไม่ต้องเก็บหรอก ฟ่าไม่ใช่เมียเตอร์จะมาเก็บทำไม " แทบสะอึก น้ำตาเอ่อ เออใช่สิ เมิงมีเมียใหม่แล้วนิ
"งั้นไปเก็บก็ได้"
"ไปกันได้แล้ว เตอร์เสร็จแล้ว" มันเดินออกจากห้องโดยมีผมเดินตามมา มันล็อคห้องเสร็จก็เดินนำผมไปขึ้นลิฟท์
"จะไปกินที่ไหนอ่ะ" มันถามผมในขณะที่ยืนรอลิฟท์กัน
"จุฬาซอย9"
"ทำไมไม่ชวนไอ้น๊อตไปหล่ะ"
"ถ้าเตอร์ไม่อยากไป ฟ่าไปคนเดียวก็ได้นะ" มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก เหมือนจะร้องไห้
"ก็เห็นอี้อ๊อกันจะตาย  เดินห้างแทบจะขี่กันอยู่แล้ว"
"รู้ได้ไง"
"ก็เห็น"
"ฟ่าไม่อยากกินแล้วอ่ะ เตอร์ไปนอนเถอะ ขอโทษนะที่ทำให้เสียเวลา"  ลิฟท์มาพอดี แต่มันก็คว้าข้อมือผมไว้
แล้วก็ลากผมไปที่ห้องของมัน
"เบาๆดิ เจ็บนะ"
"เรามีเรื่องต้องคุยกัน"  เออคุยกับกูซะทีเหอะ
"บอกดีดีก็ได้ ไมต้องใช้ความรุนแรง" มันเปิดประตูห้องโดนที่มันยังจับข้อมมือผมแน่น
มันล็อคประตูห้องแล้วก็ลากผมไปที่โซฟา
"ทำไมต้องไปทำสนิทสนมกับไอ้น๊อตขนาดนั้น"
"เตอร์เกี่ยวอะไรด้วยหล่ะ"
"ก็ในฐานะผัวคนหนึ่งไง"
"เข้าใจอะไรผิดรึป่าว  ในฐานะผัวเก่าต่างหาก"
"ตกลงอยากให้มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหม ไม่รักกันแล้วใช่ไหม"
"เตอร์ถามตัวเองดีกว่า ปัญหาทั้งหมด มันเกิดขึ้นที่ตัวเตอร์ แต่เตอร์ไม่แก้อะไรเลย ไม่แม้แต่จะขอโทษ ไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น แล้วเห็นฟ่าเป็นตัวอะไร แฟนมีคนอื่น จะให้หน้าชื่นอกตรมรับสภาพยังงั้นหรอ เคยคิดถึงใจฟ่ามั้งไหมหล่ะว่ามันเป็นยังไง "
"แต่ฟ่าก็ไม่ควรทำแบบนี้ เพราะเรายังไม่ได้เลิกกัน"
"เราตกลงกันแล้วไง ว่าเราเป็นเพื่อนกัน"
"ฟ่าเออ ออ ไปคนเดียวทั้งนั้น เตอร์ไม่ยอมหรอกยังไงฟ่าก็ต้องเป็นเมียเตอร์"
"เห็นแก่ตัวไปรึป่าว ทีตัวเองมีได้ พอคนอื่นทำมั้งกับโวยวาย แล้วจะอธิบายเรื่องทั้งหมดได้รึยังหล่ะ ว่าทำไปเพราะทำไม"
แล้วมันก็นั่งลง หลังจากที่เถียงผมให้ฉอดๆๆๆๆๆ  โดยที่ยังไม่มีคำตอบให้ผมอยู่ดี
"เงียบ จะเงียบให้มันได้อะไรขึ้นมา ที่ถามเหตุผลหล่ะเงียบ ทีกรูจะมีผัวใหม่หล่ะโวยวายเชียว โธ่เว้ยยย"
ด้วยความโมโหผมหยิบหมอนอิง เขวี้ยงหน้ามัน มันปัดได้ทัน ผมเลยหยิบหมอนอีกใบ เดินไปหามัน
แล้วก็จัดการเอาหมอนตีมันอย่างรุนแรง  มันแย่งหมอนไปได้
"ตีเตอร์ทำไมเนี่ย" มันแย่งหมอนไปได้ ผมไม่รู้จะหาอะไรเลยคว้าขวดน้ำดื่มพลาสติก(นะแต่มีน้ำอยู่ )ตีมันแทน
"โอ๊ย เตอร์เจ็บ โอ๊ย" ผมตีมันจนขวดน้ำแตกกระจัดกระจาย แต่ยังไม่ซะใจกับความแค้นที่ผมมี
ผมหันไปหาอาวุธชิ้นใหม่ แต่ก็ไม่รู้จะหยิบอะไรดี แต่มันไม่สู้ผมเลยได้แต่เอามือปัดเวลาผมจะตีมัน
ผมไปนั่งสงบสติอารมณ์ในห้องนอน เพราะไม่อยากจะเห็นหน้ามัน สักพักมันก็เดินเข้ามา
"ฟ่าจะตีเตอร์ให้ตายเลยก็ได้นะ ถ้ามันจะทำให้ฟ่ายกโทษให้เตอร์"
"กูไม่ได้อยากเห็นมึงตาย กูอยากได้เหตุผล"
"เตอร์ไม่มีให้หรอก"
"มึงทำอะไรมึงไม่มีเหตุผลได้ยังไง"
"เดี๋ยวให้ฟ่าอารมณ์เย็นลงกว่านี้ดีกว่า เราค่อยคุยกันนะ"
"กูจะเอาเหตุผลตอนนี้"
"เตอร์ยังไม่มีให้หรอก" แล้วมันก็นั่งลงข้างผม
"ไม่มีใช่ไหม ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ด้วยความโกรธที่เก็บอยู่ในใจตลอดมา
ทวีความรุนแรงมากขึ้นจนเกิดพลังงานแฝง ทำให้หนุ่มน้อยสดใสกลายเป็น นางจิ้งจอกดำ
ผิวพรรณที่เคยขาวเนียน บัดดนี้มีขนนุ่มนิ่มสีดำปกคลุม  ดวงตาที่เคยกลมใส กับกลายเป็นดวงตาที่แดงกล่ำดุร้าย
ฝ่ามือที่เคยเรียวยาวบัดนี้มีเล็บงอกออกมาคมกริบ  ฟันที่เคยเรียงสวยบัดนี้ก็มีเขี้ยวงอกยาวออกมา
บั้นท้ายที่เคยกลมกลึงมีหางงอกยาวออกมาเก้าห้าง
"คนตรงหน้าที่เคยเห็นเมียตัวเองในสภาพงดงาม บัดนี้ตกใจอย่างสุดขีด เค้าเริ่มลุกขึ้น
ค่อยๆถอยไปทางประตู แต่ก็สายเสียแล้ว นางจิ้งจอกดำใช้กรงเล็บข่วนไปที่หน้าจนเลือดอาบ
นางจิ้งจอกใช้หางตวัดรวบตัวของชายอันเป็นที่รัก เพื่อไม่ให้หนีไปไหนได้ ก่อนจะค่อยๆๆ
ใช้เล็บอันเเหลมคม กรีดไปที่หน้าอกด้านซ้าย เล็บที่ยาวทิ่มทะลุหน้าอกจนถึงหัวใจ
เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังลั่น นางจิ้งจอกดำหัวเราอย่างบ้าคลั่งและสะใจ
"เตอร์โชคดี ที่ได้ฟ่าเป็นเมีย ตายก็ไม่เสียชาติเกิด" พูดจบเค้าค่อยๆโน้มหน้าไปจูบนางจิ้งจอกดำ
ทันใดนั้นเองเกิดประกายเเสงระยิบระยับจากตัวของนางจิ้งจอกดำ
เขากลับกลายร่างเป็นมนุษย์เหมือนเดิม เขาไม่มีสติสลบอยู่ในท่ามกลางอ้อมกอดของคนที่เค้ารัก
ชายคนหนึ่งที่บอบช้ำจากการถูกทำร้ายประคองร่างของคนที่เป็นที่รักไว้อย่างหวงแหน
เค้าค่อยๆอุ้มเธอไปวางบนที่นอนก่อนที่เค้าจะหมดสติไป.....................




ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ

ปล. นู๋รู้ว่ามันเล่นซ้ำแล้วซ้ำอีกนะ มุขนี้อ่ะ
แต่เห็นว่าหลายคนเครียดเลยอยากทำให้หายเครียดง่ะ
พี่น้ำตาล ป้าออม พี่อิ๋ม  แฟนตาซีพอมั้ยจ้ะ  ฮ๋าๆๆๆๆๆ
อ่ะๆๆๆๆ  อย่าทำหน้าหงิกโมโหนู๋ขนาดนั้นสิ  "เค้าล้อเล่นน๊า"
จุบๆๆๆๆๆ

ปล.2 เนื้อเรื่องสีเขียวคือเหตุการณ์จริง ปัจจุบันยังไม่มีอะไรคืบหน้าค๊าบบบบ

[กุหลาบเดียวดาย]

ก็รอดูกันไป น้องฟ่ายังความสุข ร่าเริงได้ ป้าก็มีความสุข

[iforgive]

เฮ้อออ  สงสารเตอร์ก็สงสารนะ  อยากให้เตอร์ได้บทเรียนก็อยากนะ
แต่พอนึกถึงตอนที่เตอร์ทำกับฟ่าแล้วก็อยากกระโดดถีบให้ตรงหน้าแรง ๆ ซัก 5-6 ที
แต่ที่อยากเห็นสุด ๆ เลยคือน้องฟ่ามีความสุข (กับเตอร์ด้วย)
จะโดนสหบาทาจากมิตรรักแฟนเพลงมั๊ยเนี่ยะ

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

เฮ้อ เตอร์ เอาเวลาตามฟ่าลับๆล่อๆ มาเปิดอกเปิดใจคุยกันดีกว่ามั้ง  
ดูก็รู้แหล่ะว่ายังฟ่ามากอยู่ (หรือเปล่า) ระวังนาฬิกาทรายของฟ่าจะหมดเวลานะ
มาเคลียร์เร็วๆซิเว้ย มันอึดอัดนะ
ฟิ่ววววววววว  (วิ่งหนี ออกจากทู้ไปอย่างเร็ว โทษฐานไปเข้าข้างอิเตอร์มัน-ฟ่า เค๊าขอโต๊ดดดดดด)


อ้อเดี๋ยว  ก่อนไป แค้นตัวสีน้ำเงินมาก หลอกเค๊าอีกแระ  มุขเก่า แต่เค๊าก็ยังโดน แง๊ๆ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

นู๋จะเข้ามาบอกทุกคนที่เข้าข้างอิเตอร์ว่า  "นู๋สวย"


เท่านี้แหละ  เชอะส์


ไม่มีอะไรจะเอ่ย   งอล

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

โอ๋ โอ๋  คนสวยอย่างอนเค๊าดิ เค๊าป่าวน๊า  ( เจ็บสีข้างมาก 555)
อ่ะ เมื่อกี๊ เค๊าลืม + 1 ให้อ่ะ ดีกัน นะ นะ น๊า   

[bbyuqin]

เวรกรรม.....อ่านไปอ่านมามีจิ้งจอก 9 หางด้วยวุ้ย 


เตอร์เอ๊ย...เมื่อไหร่เอ็งจะพูด....กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรืออย่างไร....
ไอ้คนอ่านก็รอลุ้นไปกับเค้านะเนี่ย

[Sabaijai]

ชีวิตหนอชีวิต

[l3iZal2l2e]

แหมะ เดี๋ยวเกิดเตอร์หน้ามืดขึ้นมาจริงๆ จะขำกันไม่ออก  5 55555555

[Ryze]

...มาขัดใจเอาท่อนสุดท้ายของบทล่าสุดเนี่ย..

ตกลงก็ยอมเค้าแล้ว?