หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[malula]

เข้ามารอคนสวยจ้า

[Kfc_Pizza]

 
 
 
จิ่มแม่นกยูง

[naiyana]

น้องฟ่าน้องเตอร์หายไปไหนเอ่ย คิดถึงจังเลย
หรือว่าไม่สบายหรือเปล่าคะเนี่ย
ยังไงช่วยส่งข่าวด้วยนะจ๊ะ เป็นห่วงนะคะคนสวย

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแว้วค๊าบบบบบบบบ
หายไปนานหน่อยเนอะคราวนี้
ต้องขอโทษอีกหลายๆที
เพราะงานนุ้งฟ่าเยอะส์มากกกกกกกกกก
กลับดึกๆดื่นๆทุกวันเยย
แต่จะพยายามมาอัพเรื่องให้บ่อยที่สุดนะครับ ถ้าทุกๆคนยังติดตามและไม่เบื่อเราสองคนซะก่อน



ลำปางร้อนมว้ากกกกกกก

เช้านี้ต้องไปทำงานที่ลำปางแหละ ส่วนอิเตอร์ก็ต้องไปมหาวิทยาลัย
ทำไมน๊าาาาา ต้องให้ฉันมาทำงานต่างจังหวัดด้วยเนี่ย ไม่ปลื้มเลยให้ตายสิ
ที่ไม่ปลื้มไม่ใช่ว่า ต่างจังหวัดไม่ดีหรอกนะ ไอ้ดีมันก็ดีอยู่หรอกอากาศก็แสนจะดี
แต่ที่มันไม่ดีเพราะไม่มีสามีมาด้วยอ่าเส่  ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ

ต้องย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะมาเมืองรถม้า ก็ได้คุยกะเตอร์แล้วว่าจะเปิดห้องเอง
ไม่นอนห้องที่ทางบริษัทจัดไว้ให้ เพราะมันต้องนอนกับพนักงานอีกคนในบริษัท
ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง ถ้าให้นอนจริงๆก็นอนได้อยู่หรอก แต่ไอ้คนที่ไม่สบายใจคงไม่ใช่ฟ่า
แต่คนนั้นดันเป็นไอ้เตอร์ มันกลัวว่าจะมีคนมาข่มขืนเมียมัน
เห้ย!!!!!!!!!!!!ตรูเป็นผู้ชายนะเว้ย แล้วคนที่นอนด้วยก็ผู้ชาย เค้าจะมาข่มขืนได้ไง
คำตอบที่ได้จากมันก็คือ
"ขนาดเตอร์ยังอยากข่มขืนฟ่าเลย เตอร์ก็เป็นผู้ชายนะ" แป่วแว่วๆๆๆๆๆๆๆ
"ไอ้บร้า"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์ไม่ให้นอนกะคนอื่น เปิดห้องใหม่เลย"
"เตอร์ เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะว่าเอา ฟ่าเพิ่งไปทำงานที่นี้นะ แล้วคนอื่นเค้าจะคิดยังไง"
"ก็ช่างเค้าสิ"
"เตอร์นิสัยแบบนี้อีกแล้วนะ ถ้าคนอื่นเค้ามองว่าฟ่า คูณหนูหล่ะ ทำเป็นไฮโซเรื่องมาก ฟ่าไม่อยากให้คนอื่นมองฟ่าแบบนั้นนิ"
"งั้นก็บอกไปสิว่าเดี๋ยวแฟนจะไปนอนด้วย"
"เตอร์ คิดได้แค่เนี่ยนะ เตอร์ต้องไปมหาลัย ใครๆเค้าก็เห็นว่าฟ่านอนคนเดียว "
"ไม่ให้นอนอ่ะ ยังไงก็ไม่ให้นอน"
"เตอร์นิ โตแล้วนะ"
"เอางี้บอกเค้าไปว่านอนกะคนอื่นแล้วนอนไม่หลับ โน้นนี้นั้นอะไรก็ว่าไป แล้วเดี๋ยวเรื่องค่าใช้จ่ายที่เปิดห้องใหม่จะจัดการเอง"
"หรอ"
"อื้ม เราออกตังค์เอง ใครจะว่าก็ช่างเค้า ถ้างั้นเตอร์ไม่ให้ไปนะ"
"จ่ายเงินเดือนมาสิ สามเดือนล่วงหน้าเลย"
"ออกจริงป่ะหล่ะ ถ้าออกจริงจะเพิ่มให้อีกสองเท่าด้วย"
"ชิ"

การถกเถียงของเราก็จบลง อีกใจหนึ่งผมก็อยากทำตามที่บริษัทเค้าได้จัดไว้ ไม่อยากมีปัญหาอะไรมาก
ยังไงไอ้เตอร์มันก็ไม่รู้หรอก เพราะมันไม่ได้ไปด้วย แต่สิ่งที่ผมกลัวคือมันจะตามไปหน่ะสิ
ถ้ามันรู้ว่าผมโกหกมันอ่ะ คราวนี้แหละ ไม่ต้องเป็นอันทำงานกันพอดี
สุดท้ายผมเลยต้อง เปิดห้องใหม่เพื่อนอนคนเดียว

"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์สั่นแล้วตามมาด้วยเสียงเพลงในขณะที่ผมอาบน้ำอยู่
ผมก็ปล่อยให้มันดังไปแบบนั้นแหละ ก็คนอาบน้ำสระผมอยู่นิหว่าจะให้ไปรับได้ไงอ่ะ รอแปปนะ
ผมอาบน้ำเพลิน เพราะวันนี้ทั้งเหนื่อยทั้งร้อน ได้อาบน้ำมันก็สดชื่น ออกมากก็มาดูโทรศัพท์
"โอ้คุณพระช่วย กล้วยหอม" ร้อยกว่ามิสคอล ไอ้คนโทรนี้ประสาทป่ะเนี่ยย่ะ
และแล้วก็สั่นคามือจนได้ หน้าจอแสดงรูปสามีอันเป็นที่รักขึ้นมา
"จ๋า"
"ทำไรไม่รับโทรศัพท์"
"อาบน้ำครับ หูยยยทำไมต้องทำเสียงดุอ่ะ คิดถึงหรอ มิสคอลเพียบเร้ย" ทำตลกไว้ก่อน
"เตอร์เป็นห่วงนรู้ไหมเนี่ย นี้มันดึกแล้วเห็นไม่รับโทรศัพท์ก็นึกว่าเป็นอะไรรึป่าว"
"ก็อาบน้ำอยู่อ่ะ ทานข้าวยัง"
"ยัง ทานไม่ลง"
"เดี๋ยวผอมน๊าาาาาา"
"ช่างมัน แล้วนี้เปิดห้องนอนคนเดียวรึป่าว"
"ค๊าบ เปิดครับบบบบ"
"นอนคนเดียวได้นะ"
"ได้ เตอร์หล่ะ"
"นอนได้ แต่คงไม่สบายเท่านอนกอดเมีย  วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม ไม่เห็นตอบแมสเสจเลย"
"ก็ทำงานไง ไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย ขอโทษนะ แล้วเตอร์อ่ะไปมหาลัยเป็นไงมั้ง"
"ก็ดี ได้เจอเพื่อนๆ แต่ตอนนี้อยากไปเจอเมียสุดที่รักมากกว่า"
"พอเห๊อะ"
"แล้วฟ่าง่วงนอนยังอ่ะ"
"ยัง แต่เดี๋ยวคงนอนแล้วหล่ะ เพราะเดี๋ยวต้องตื่นมาดูงานแต่เช้าอ่ะ พรุ่งนี้เจ้านายเค้าจะกลับเเล้วฟ่าต้องไปดูงานแทนเค้า"
"เหนื่อยไหม"
"ไม่หรอก มันไม่ได้หนักหนาอะไร"
"จะให้เตอร์คุยเป็นเพื่อนจนหลับไหม"
"ไม่ต้องหรอกเตอร์ไปนอนเถอะ อย่ามัวแต่เล่นเกมส์นะ นอนได้แล้ว แล้วก็อย่าให้รู้ว่าพาใครมานอนหรือไปนอนกะใครนะ แม่เอาจริงด้วยคราวนี้"
"จะทำไรจ้ะ"
"จะสับๆๆๆๆๆ ไม่ตัดด้วย สับๆๆๆให้มันเละๆๆตรงนั้นแหละ"
"ไม่เสียดายหรอ"
"เสียดายทำไมไม่ใช่ของฟ่านิ ดีซะอีกต่อไปได้เป็นสามีแต่เพียงผู้เดียว"
"เพ้อเจ้อ ไปนอนได้เเล้ว เหนื่อยมาทั้งวัน อย่าลืมทานวิตมินด้วยนะ"
"ค๊าบบบบ"
"รักเตอร์ไหม"
"มาก"
"เตอร์ก็รักฟ่านะครับ ดูแลตัวเองด้วยนะ เตอร์เป็นห่วง"
"งืมงืม"
"ฝันดีครับคนดี"
"ค๊าบบ กู๊ดไนท์ครับ" วางโทรศัพท์แล้ว ผมก็แต่งตัวเข้านอน เพื่อจะได้ตื่นเช้ามาทำงานอย่างสดใสอีกครา


ตื่นมาทานอาหารเช้า ที่แสนอร่อย อากาศก็สดชื่นดีเนอะ ถ้าเตอร์มาด้วยก็น่าจะชอบ
"ไงจ้ะเมื่อคืนหลับสบายไหม" เจ้านาย ทักทายผมพร้อมกับนั่งลงข้างๆกับอาหารจานโต
"สบายดีครับ"
"เดี๋ยวยังไงพี่ฝากเราดูแลลูกค้าแทนพี่ด้วนะ เพราะพี่มีงานต่อที่กรุงเทพ"
"ได้ครับ"
"มีอะไรไม่กล้าตัดสินใจก็ ถามพี่นุชเค้านะ หรือจะโทรถามพี่ก็ได้"
"ครับพี่"
"ทานเยอะๆ เดี๋ยววันนี้ต้องเหนื่อยหน่อยนะ"
"ครับ" แล้วผมก็ส่งยิ้มหวานๆให้พี่เค้า พี่ที่ทำงานคนอื่นๆเริ่มทยอยมานั่งร่วมโต๊ะ แล้วก็คุยโน้นนี้กัน

งานวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี จนบ่ายชราๆ งานก็เริ่มลงตัว มีเวลาไปเดินหายใจที่อื่นบ้าง
ผมกดโทรศัพท์หาเตอร์เพราะตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้โทรหาเลย เดี๋ยวจะงอลเอาอีก พักนี้ยิ่งงอลง่ายอยู่
ทำไมไม่รับโทรศัพท์นะเนี่ย หลับอยู่กะใครป่าวว่ะ อย่าให้รู้นะ แม่เอาจริงด้วยคราวนี้
โทรอีกครั้งมันก็ยังไม่รับ วุ้ย ไม่โทรแล้ว ผมก็เลยเข้าไปทำงาน ไม่ถึงห้านาทีมันก็โทรกลับมา

"ที่รัก โทษทีนะเมื่อกี้ไม่ได้รับอ่ะ"
"แล้วทำไรอยู่หล่ะ"
"อยู่บนรถอ่ะ ไม่ได้ยิน"
"เตอร์ไปไหนอ่ะ "
"ก็ไปหาอะไรทานแถวนี้แหละ"
"มีพิรุธ"
"คิดมาก พิรงพิรุธอะไรอ่ะ"
"แล้วไปทานอะไรมาอ่ะ"
"ก็ติ่มซำหน้าบ้านเนี่ยไง"
"หราาาาาา ไอ้นิสัยไม่ดี โกหก ติ่มซำหน้าบ้านแล้วหล่อนนั่งรถไปทำไมย่ะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะปกปิดอะไร"
"ก็ไปซื้อของข้างนอกมา กลับมาก็มาทานติ่มซำหน้าบ้านไง โห สงสัยไรเนี่ย"
"ไม่เนียนเร้ย ไม่คุยด้วยแล้ว ฟ่าไปทำงานก่อนนะ เย็นๆคุยกัน"
"ครับ เทคแคร์นะ"
"จ้ะ บาย" ทำงานเสร็จ ผมและพี่ๆที่ทำงานก็ไปหาอะไรทานกัน กว่าจะกลับโรงแรมก็ค่ำแล้ว
ถึงหน้าโรงแรม พวกเราก็แยกย้ายกัน ใครใคร่จะไปไหนก็ไป ผมยืนสูดอากาศที่หน้าโณงแรมพร้อมกับดูดาวบนท้องฟ้า
แล้วก็หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปไปฝากคนที่บ้าน
"ติ้งหน่อง" เสียงแมสเสจของผมเองครับ ผมกดอ่านแมสเสจ
"คุณ คือผู้โชคดี ได้รับรางวัลพิเศษจากเรา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอให้คุณหันหลังแล้วเดินตรงมา
คุณจะพบว่า ที่ตรงนั้น "มีความรักรออยู่"


สั้นไปหน่อยน๊า เดี๋ยวจะมาต่อให้ เพราะหลังจากนี้ คืนนี้มียาววววววววววววว  ฮ๋าๆๆๆๆ

คิดถึงทุกๆคนนะครับบบบ

คิดถึงกันบ้างน๊า

จูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[myxt]

ู^
^  
สามจึ้ก พอเป็นพิธีเนอะ 555

.................
ความรักรออยู่ หรือความรักตามไปหาถึงที่กันแน่น๊อ.... 
เวลาเค้าหวานกันก็หว๊านหวานเนอะ อ่านไปต้องวัดระดับน้ำตาลไป เดี๋ยวจะขึ้นเกินพิกัด 555
รอนุ้งฟ่ามาต่อให้หายค้างนะคะ อย่าปล่อยให้ความรักแถวนี้รอนานน๊า 
คิดถึงค้าบบบบ 

[yunjaelover]

  อิจฉาผู้โชคดี คนนี้จริง  ปล.สั้นๆ ไม่เป็นไรจ๊ะ เพราะ ถ้ามาเยอะกว่านี้ เบาหวานคงจะขึ้นแน่นอน  อิอิ

[lolilo]

อย่าบอกนะ ว่าหันมาแล้วจะเจอ "พนักงานส่งพิซซ่า" อะ ...

[teukkie]

จิ้ม....จึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  
...............................................................................................

ขอเดาเรื่องว่า สามีเทอมาหาแน่นอน อิอิ ชิมิล่า

ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกันดีคุนแม่ก้ดีจายแว้วววววววววววววววว

สามีทำตัวดีมาก อิอิ น่าร้ากที่สุดค่ะ ห่วงเมียดีมากลูกเขย เอิ๊กกกกกกกกกกกก

ว่าแต่เทอมาต่อสั้นเจงๆๆๆๆค่ะลูกสาวววววว 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

[malula]

ใจคอจะไม่ยอมห่างกันเลยใช่มั๊ยสองคนเนี้ยะ

[SoYiLovE]

มี "ของ" มาส่งชิมิคะ


กด + นุ๋งฟ้าผู้น่ารัก

[YouandMe]

แน่ใจนะว่าเป็นผู้โชคดี คงจะโชคร้ายมากกว่าถ้าหันมาแล้วเจอเตอร์  
เล่นตามมาถึงที่แบบนี้มีหวังฟ่าเหนื่อยหนักแน่ๆ  
งั้นกอดให้กำลังใจก่อน จะได้มีแรงไปสู้กับเตอร์  
+1 ให้ฟ่าคนขยันทำงาน 

[yeyong]

มีของมาส่ง
เก็บตังค์ที่ปลายทาง

[Non_stop]

 

อุ๊ๆๆๆๆ ว่ะๆๆๆๆ


ว้ายๆๆ น่ารัก่อะ

คืนนั้นมีเฮไหมน้อ

 

[น้ำแข็งใส]

ผู้โชคดีของเราจะโดนอะไร ลุ้นๆ 

[Motor-tricycle]

 โอ๊ยตายๆๆๆ  เบาหวานจิขึ้นมั๊ยเนี่ย
น่ารักไปแระ
สรุปว่าหันหลังกลับมา เจอรางวัลอะไรอ่ะ
อยากไปเป็นพยานรับรู้ตอนมอบรางวัลกันอ่ะ เหอๆๆๆ

[snoopy]

สามีนู๋น่าร๊ากกกมวากก นะคะ  มีเซอร์ไพร้ส์  ด้วยอ่า  เขิลๆ

กอดๆ  จุฟๆ

[-Otto-]

อ๊ายยยน่ารักจังเลย

[SJ]

กรี๊ดดด เตอร์ทำเซอร์ไพร์แน่เล้ย
ต่อด่วนๆ เค้าอยากรู้แล้นนน

[HydrA]

หวานเจี๊ยบมาเลย ดีแล้วค่ะรักกันก็หมั่นเติมความหวานให้ชีวิตคู่
น่ารักจังเลย เตอร์ทำตัวได้น่ารักมากๆ

[uaeb]

หวานๆๆๆ  รักที่มารอเนี่ยมาพร้อมกับชุดใหญ่ๆคืนนั้นด้วยหรือป่าวคะ 
ที่ว่ายาวๆๆพี่ฟ่าได้นอนป่าวคืนนั้นนะ 
รอตอนต่อไปนะคะ 
ปล.+1 กับความหวานของทั้งคู่น่า......

[broke-back]

เยอะว่ะ..เตอร์

นุ้งฟ่า..จะรับไหว มั้ย
อิอิ

นุ้งฟ่า..คุณค่าที่เตอร์คู่ควร
จุ๊บๆๆๆๆๆ กัน สนั่นห้อง สะเทือนโรงแรม
กร๊ากกกกกกก

[thejaoil]

อิอิอิอิอิอิ

[tawan]

ต่อๆๆๆๆน้องเตอร์ตามมาแน้เลย

 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาดึกๆอีกแร้วนะ คนนี้  ฮ๋าๆๆๆๆๆ

พรุ่งนี้วันจันทร์อีกแร้ววววว  เห้ออออ  เบื่อออออออที่ซู้ดเรอะ



มาต่อกันดีกว่าเนอะ

ก่อนอ่าน คิดถึงนุ้งฟ่าก่อน ห้าวินาทีค๊าบบบบบบ

[เรื่องอะไรช้านจะหันไปง่ายๆ ถ้าหันไปง่ายๆก็ไม่ใช่ช้านสิย่ะ สามี
ก็เลยแกล้งเดินเล่นไปเรื่อยๆ  แต่ทำไมมันนานจังหว่ะ หันก็หัน
เห้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!ไม่เห็นมีอะไรเลยอ่ะ  แล้วส่งแมสเสจมาทำไมฟร่ะ ส่งกลับไปด่าดีกว่า
ไอ้เราก็นึกว่าจะมาจริง หลอกกันซะได้
ในขณะที่กำลังพิมพ์แมสเสจอยู่ จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"หมับ"  "ฟ๊อดดดดดดดด"

"เห้ย" ใครมาหอมแก้มช้านเนี่ยยยยยย หล่อป่าวก็ไม่รู้  แต่ยอมรับว่าตกใจมากอ่ะ
"เตอร์"
"ก็เตอร์อ่าสิ ดูทำหน้าเข้าจิ"
"ตกใจหมด"
"ตกใจอะไร"
"อยู่ดีดีใครก็ไม่รู้มากอดมาหอม ถ้าเป็นคนบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ จะให้หันยิ้มให้รึไงเล่า"
"คิ้วขมวดอีกแล้ว เตอร์แกล้งเล่นเฉยๆนะ คนคิดถึงจะแย่มาทำหน้าหงิกใส่เค้าอีก"
"ก็เล่นแบบนี้ทำไมหล่ะ"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆ"
"ปล่อยได้แล้ว เพลินเชียวนะ แล้วมาทำไมเนี่ย ใครใช้ให้มา"
"ความคิดถึงไง โห นอนคนเดียวพลิกไปพลิกมา เหงาอ่ะ คืนนี้ขอนอนด้วยนะ"   อย่ามาอ้อน เร้ยยยยยย
"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย นิสัย มาเนี่ยรู้ไหมค่าใช้จ่ายเท่าไร"
"แต่มันก็คุ้มนะ"
"คุ้มตรงไหน ทำงานวันละไม่กี่พัน ค่าเครื่องบินเตอร์นี้ก็เท่าไหร่แล้ว เดี๋ยวก็ต้องกินต้องใช้อีก"
"ถ้าจ่าย เพื่อความรักของเรา ต่อให้มากกว่านี้เตอร์ก็ว่ามันคุ้มนะ"
"อย่ามาน้ำเน่าแถวนี้เลย"
"หรือฟ่าไม่อยากให้เตอร์มา"
"ใช่"
"ทำไมหล่ะ" มันทำสายตาเศร้าๆ ส่งให้ผม
"เปลือง"
"แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอ แล้วความคิดถึงของเตอร์ไม่มีค่าเลยหรอ"
"มีครับ แต่ไม่สามารถใช้หนี้ได้ตามกฏหมาย"
"ใช่สิ" วลีติดปากของมันเวลาน้อยใจ
" ใช่สิ ใช่สิ ใช่สิ เลิกพูดซะทีเถ๊อะ  เราสองคนโตแล้วนะเตอร์ เงินที่พ่อแม่เตอร์ให้มาอ่ะเก็บไว้ใช้ในอนาคตบ้างก็ได้ มันไม่เน่าไม่บูดหรอก เราไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตอ่ะมันจะเกิดอะไรขึ้น จะมีให้ใช้เหมือนวันนี้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย "
"เตอร์ขอโทษ เตอร์ผิดเองแหละที่มันคิดถึงฟ่ามากเกินไป งั้นนนนนนนนเตอร์กลับก็ได้"
"อย่ามาตลก เธอจะเดินผ่านกระจกแล้วไปโผล่ในห้องนอนหรอ"
"งั้นนอนด้วยนะ กลับตอนนี้ก็ไม่ได้ซะด้วย" มันทำหน้าเจ้าเล่ห์แบบแบ๋วๆ
"ไอ้อ้วนเอ๊ยยยยยย"
"แล้วรักป่ะหล่ะ"
"ไม่รักแล้ว"
"ไม่รักก็จะปล้ำ"
"มะเหงกเนี่ยง่ะ" แล้วผมก้เขกหัวมันไปทีนุง ก่อนจะเดินเข้าโรงแรม โดยมีมันเดินตามมาต๊อกๆๆๆๆ
"เดี๋ยวเตอร์ไปเอากระเป๋าตรงโน้นก่อนนะ รอแป๊ปน๊า"
"อื้ม ทานอะไรมารึยัง ทานอะไรก่อนไหม เดี๋ยวหิวนะ"
"ซื้อของกินในเซเว่นมาแล้วอ่ะ นี้" แล้วมันก็โชว์ถุงของกินใบโตให้ผมดู แถมทำท่าแอ๊บอีก จะน่ารักไปไหนค๊าบบบ
"โอเคๆ" ผมก็เดินไปที่ลิฟท์โดยมีมันเดินตามมาอย่างไว
"รอด้วยจิ"

ผมกับเตอร์ พอถึงห้อง เตอร์ก็เอาของไปวาง ผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง กดทีวีดู เตอร์ก็ถอดแจ็กเกต
ถอดกางเกงยีนต์เหลือแต่บ็อกเซอร์กับเสื้อกล้าม

"ฟ่าไม่อึดอัดหรอกางเกงอ่ะ ใส่มาทั้งวันแล้วนะเดฟอ่ะ"
"อึดอัดแต่ขี้เกียจถอด" แล้วมันก็เดินอ้อมมาทางเตียงที่ผมนอนอยู่ แล้วก็คว้าหมับ!!!!!











ไปที่เข็มขัด
แล้วก็ค่อยๆปลดเข็มขัด
"ทำไรอ่ะ อย่าบังดิจะดูทีวี"  โอ๊ยยหล่อนเค้าจะข่มขืนหล่อนแล้วคร๊า ยังจะมาห่วงดูทีวีอีก
"เดี๋ยวก็ร้องไห้บ่นปวดขาอีกอ่ะ เดฟอ่ะไม่ต้องใส่ให้มันรัดมากขนาดนี้ก็ได้ กลับมาแล้วก็ถอดสิจะใส่คาอยู่ทำไม"
อะไรคาๆว่ะ ฟังไม่ถนัด
ที่เทอยังคาไว้บ่อยๆเลยอ้ายเตอร์   แอร๊ยซ์   ><

"เออ  อย่าบังดิ " เตอร์ค่อยๆถอดกางเกงให้ผม แล้วก็ถุงเท้า แล้วก็เอากางเกงไปแขวนในตู้
อิอิ น่ารักจังสามีใครหว่าาาา  แต่ตอนนี้ช้านกำลังสนใจทีวีค๊าบบบบบบบ
ตอนนี้ผมก็เหลือเสื้อยืดแขนยาวสีเขียวกะบ็อกเซอร์แนบเนื้อสีขาววววว


(((((อันแหน่ ลุ้นกันอ่าสิ))))))


"ทำไมต้องตั้งใจดูขนาดนั้นอ่ะ"
"ก็มันน่าสนใจนิ" ตอนนี้ผมกำลังดูรายการสัตว์โลก หมูป่ากะเสือชีต้า
"หิวไหม เตอร์มีบาโลน่า คอกเทล ซาลาเปา ขนมจีบ แฮมชีส แล้วก็...." ซื้อมาเลี้ยงคนทั้งโรงแรมหรือไงคร๊า
"พอๆๆ ฟ่าไม่หิว เตอร์จัดการไปเลย  อื้มมม มีโค้กไหมอ่ะ"
"มี แต่มันไม่เย็นแล้วนะ"
"เอาไปแช่ให้หน่อยจิ"
"อื้ม"
"ขอบคุณค๊าบ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"นอนดีดี ห่มผ้า " ก็มาถอดของเค้าทำไมหล่ะ แล้วทำไมต้องมองยังงั้นด้วยเล่า
"ทำไมอ่ะ"
"ใจเตอร์มันหวิว"
"ไอ้ทุเรศ"
"เตอร์ว่า เตอร์ยังไม่ทานของพวกนี้ดีกว่า  ทานของตรงหน้าก่อนถ้าจะดี"
"หยุด กลับไปที่ที่เธอเคยยืน" มันกำลังก้าวเท้ามาหาผม แต่ก็ต้องชะงัก
"ไม่หยุด" แล้วก็ก็กระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วก็ขึ้นคร่อมผมทันที
"ฟ่าจะดูทีวี ออกไป" เตอร์จับมือผมสองข้างกดไปกับหมอน แล้วก็มองหน้าผม
ผมหันหน้าหนีไม่ยอมมองมัน เข้าทางมันอ่าสิ เตอร์กดจมูกลงบนแก้มผมทันที
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดด"  เสียงหอมแก้มดังสนั่น
"หอมแรกให้กับความคิดถึงที่แสนทรมานเมื่อคืนนี้"
"ปล่อยนะ"
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"หอมที่สอง หอมสยบความดื้อ"
"ใครดื้อ" ผมหันไปจ้องตามัน ทำตาเขียวใส่มันด้วย ฮ๋าๆๆๆ
"ฟ่านั้นแหละ"
"เตอร์นั้นแหละ ไม่ให้มาก็ยังจะมา"
"ก็คนมันคิดถึงนินา เตอร์รู้แล้วว่าเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้"
"อย่ามาทำเป็นพูดดีเร้ยย"
"จริงน๊า แค่ห่างกันแค่คืนเดียว เตอร์โคตรทรมานเลยอ่ะ"
"เวอร์"
"จริง ไม่งั้นจะตามมาหรอถ้าไม่คิดถึงอ่ะ นอนเล่นเกมส์อยู่บ้านก็ได้ ไม่มีคนบ่นด้วย"
"ไม่รู้ไม่ชี้ หนัก ลงไปเลย  อื้ออ อื้มม เอ้ออออ  อ้ายเออร์" แล้วมันก็ประกบริมฝีปากลงมาทันที

แรงต่อต้านเริ่มค่อยๆลดลง ลดลง ลดลง จะอ่อนแรง คนบนร่างของผมเริ่มได้ใจจัดการ ซุกไซร้ไปทั่ว
เสื้อแขนยาวสีเขียวถูกถอดออกอย่างง่ายดาย เสื้อของคนบนร่างผมก็เช่นกัน ถูกเหวี่ยงไปทิศทางใดก็ไม่รู้
ยอดอกสีชมพูถูกดูดชิมโลมเลียอย่างเพลิดเพลิน ทำให้ร่างด้านล่างที่ถูกกดทับอยู่มีเสียงรอดออกมาจากริมฝีปากบาง
ผมดันคนตรงหน้าให้หยุดชิมลิ้มรสอก
"ฟ่าเหนียวตัวมาทั้งวันอ่า อาบน้ำก่อนได้ไหม"
"ตัวยังหอมอยู่เลย" สิ้นคำพูดคนตรงหน้าก็กลับไป ณ จุดเดิมที่ผละริมฝีปากออกมาเมื่อสักครู่
ไม่ช้านาน กุงเกงในของผมก็ถูกเหวี่ยงออกจากตัว แล้วเตอร์ก็จัดการหนอนของผมทันที
เตอร์ยืนขึ้นถอดกางเกงในของตัวเองออก ก่อนจะกลับตัว ส่งน้องชายของมันเข้ามาในปากผม
แล้วมันก็จัดการหนอนน้อยของผมต่อ(69) เสียงอู้อี้ๆ ไม่รู้ภาษาดังสลับกันไปมา
"เตอร์กลับตัวอีกครั้ง แล้วจูบผมอย่างดูดดื่ม "
"พร้อมนะ"
"ไม่พร้อม" ผมทำหน้กวนๆใส่มัน
"ต้องพร้อม" แล้วมันก็วิ่งโทงๆไปที่กระเป๋าของมันแล้วหยิบถุงกะเจลออกมา
"เรื่องแบบนี้พร้อมตลอดเลยนะ ไม่เคยลืม" มันส่งยิ้มหวานๆให้ก่อนจะฉีกซองแล้วสวมใส่อุปกรณ์ร่วมรัก
เจลถูกบีบมาชโลมที่ช่องทางของผมแล้วก็อาวุธของมัน เตอร์จับขอผมแยกออกแล้วค่อยๆเอาอาวุธมาบุกประตูเมืองผม
ช้าๆ ช้าๆ แล้วก็ อ๋าซ์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์ก้มลงจูบผมก่อนที่จะขยับสะโพกเบาๆ แล้วก็เร่งสปีดขึ้นเรื่อยๆๆ เตอร์เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาที่หน้า
เตอร์ช้อนตัวผมขึ้นมา แล้วมันก็ค่อยๆหงายตัวลงนอน ผมค่อยๆขยับสะโพก สองมือก็ขย้ำหน้าอกคนตรงหน้า
คนตรงหน้ากัดริมฝีปากแน่น แต่บางครั้งก็หลุดเสียงออกมา ผมเริ่มเหนื่อยก็เลยล้มตัวนอนทับไปบนหน้าอก
"เหนื่อยหรอ"
"อื้ม"
เตอร์ถอนอาวุธที่แข็งแกร่งออก แล้วจับให้ผมนอนหงาย แล้วมันก็ใส่อาวุธเข้าไปในตัวผมอีกรอบ แล้วมันก็กระซิบข้างหูผมเบาๆ
"พร้อมกันนะ"
"อื้ม"
"เตอร์ค่อยๆเดินเครื่อง อย่างเร็วและถี่ มือของผมก็กำน้องชายตัวเองไปด้วย
เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงเอ้ออ่าส์ไม่ขาดสาย ในไม่ช้า ผมก็พ่นพิษออกมาเต็มหน้าท้องตัวเอง
แล้วไอ้เตอร์ก็พ่นพิษในตัวผมตามมาอย่างติดๆ  เตอร์ก้มลงจูบผมอย่างอ่อนโยน
"ที่เตอร์ตามมา ไม่ใช่เพราะเรื่องแบบนี้นะ"
"หรา"
"ที่เตอร์ตามมาเพราะรักและอยากอยู่ด้วยทุกวัน เตอร์อยากให้ทุกวันของเตอร์มีฟ่าอยู่ด้วยชีวิตเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้นะ"
"ถ้าไม่ใช่เรื่องแบบนี้แล้วมาทำเค้าทำไมอ่ะ"
"ก็อยากยั่วทำไมหล่ะ"
"ใครยั่ว"
"ฟ่าไง"
"ตอนไหน"
"ทุกตอน"
"แบร่" ผมแลบลิ้นใส่มัน มันตามมากัดปากผมเบาๆ แล้วเราสองคนก็ไปอาบน้ำ แล้วก็มาแต่งตัวเตรียมนอน
ไอ้เตอร์จัดการ เสบียงที่เตรียมมา ส่วนผมก็นอนดูทีวีจนเคลิ้มหลับไป
แต่ก็เหมือนรู้สึกว่า มีคนมาลูบที่หน้าผากเบาๆ แล้วก็ จูบมาเบาๆ แต่ตอนนั้นตามันจะปิดซะให้ได้ แล้วก็หลับไปในบัดดล............/color]



อิอิ 

คิดถึงนุ้งฟ่าบ้างนะค๊าบบบบบบบบ

[myxt]

  คิดถึงห้าวินาทีไม่พอมั้งคะ ขอคิดถึงตลอดเวลาเลยได้ป่าว
.......
โอ๊ะ หก เก้าาาาา  งานนี้จัดเต็มจริงวุ้ย 555
ในที่สุดก็ทนความคิดถึงไม่ได้เนอะเตอร์ ปากหวานซะขนาดนั้น อย่าสร้างวีรกรรมให้คนสวยช้ำใจอีกล่ะ 
นุ้งฟ่าก็แอบแฮปปี้ใช่มั้ยล่า สามีตามมานอนกอดถึงที่เลย ว่าแต่ตื่นเช้ามาทำงานไหวเหรอค๊า... 
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคนสวย 

[lolilo]

กระอักเลือด พนักงานส่งพิษเตอร์ ,,,,, กรี๊ดดดดดดด
น้องฟ่าอิ่ม ไส้กรอด โบโลนา แฮม ชีสสสสสสสส ซะละมั้ง ,, ~

[teukkie]

จิ้มๆๆ จึกก กำเกา อิอิ 

[malula]

วุ้ยอิจฉา มีคนรักตามไปกอดถึงลำปาง
อ่านแล้วก็ชุ่มชื่นใจ

[tawan]

น่ารักอิจฉาคนมีแฟนโว้ยยยยย