สวัสดีครับ
ห่างหายกันไปนานเหมือนกันเนอะ ช่วงนี้ผมกับมิกกี้ก็ยังคงไม่มีอะไรเปลียนแปลงเป็นพิเศษ ชีวิตเรื่อยๆ สุขสบายไม่มีใครเจ็บป่วย แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วล่ะครับ เช้าก็ไปส่งเจ้าหนูบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่มันจะไปเองเพราะผมก็ไม่ได้เข้าทำงานเป็นเวลาแบบมัน กลางวันก็ปล่อยให้อยู่กับเพื่อนๆ ไป ใช้ชีวิตส่วนตัว ตกเย็นนี่ไม่ได้ครับ…จะต้องมากินข้าวด้วยกันแทบทุกวัน ไม่ในบ้านก็นอกบ้าน (ยกเว้นติดภารกิจจริงๆ)
อย่างวันนี้ผมว่างๆ ก็จะเข้าไปรับไอ้หนูโดยที่ไม่บอกล่วงหน้า ไม่รู้ว่ามันจะคิดว่าผมจุ้นจ้านเกินไปรึเปล่านะ แต่เจ้าตัวก็ไม่เห็นว่าอะไร ทำเปิ่นได้ตลอดเวลาเหมือนเดิม เฮ้อออ เด็กน้อยเอ้ย…
กลับมาถึงบ้านก็เลยสั่งอาหารญี่ปุ่นมากินกันตามที่ไอ้หนูมันอยาก ก็ดีเหมือนกัน เพราะผมเองก็หิว…ขี้เกียจรอให้มันทำอาหาร นานๆ ทีเปลี่ยนบรรยากาศจะเป็นไรไป
“เฮียรู้ป่ะ สองคนนี้เค้าคบกันจริงๆ นอกจอ” มิกกี้อ้าปากคุยเจื้อยแจ๊วในขณะที่ในมือก็คีบตะเกียบ ตามองดูจอหนังตรงหน้า ส่วนตัวก็เอนมาพิงผมซะเต็มที่
“…ใคร?” ผมถามกลับ พร้อมกับคีบแซลมอนในจานตัวเองไปให้คนข้างๆ
“แฮ่ ขอบคุณครับ ก็ไอ้นี่ไงพระเอกกะนางเอกอ่ะ”
“เปล่า ใครถาม?” -*-
“เฮียยยยยยยยยยยยยยอ่ะ”
ว่าแล้วมันก็ลงโทษด้วยการเอาหัวมาโขกไหล่ผมสองสามป๊าบ ก่อนจะแย่งแซลมอนชิ้นใหญ่สุดไปอีกชิ้น สรุปจะให้กรูกินข้าวเปล่าใช่มั้ยเนี่ยไอ้ตัวแสบ!
ติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด…
เสียงข้อความจากมือถือใครสักคนดังขึ้น ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ของผมเพราะผมจะตั้งเป็นระบบสั่นเสมอ ไอ้มิกกี้ยังคงนั่งนิ่งตาตาดูหนังไม่กระพริบจนผมต้องขยับตัวเอื้อมไปควานหาบนโต๊ะข้างๆ โซฟาแทน
ก่อนที่จะได้หยิบขึ้นมาปลดล็อกมือถือและดูข้อความนั้น จู่ๆ ไอ้หนูก็กระเด้งตัวขึ้นมาร้องเสียงดัง
“เอ้ยยย เดี๋ยวผมดูเองงงงง”
แล้วมันก็แย่งมือถือไปจากมือผมอย่างรุนแรง ก่อนจะรีบกดดูด้วยความเร็วแสงและกดล็อกมือถือเอาไปวางไว้ซะไกลถึงหน้าห้องนอนนู่น
“แหะๆ พวกชอบส่งให้สมัครเพลงรายเดือนอ่ะนะ… เฮ้อออ น่ารำคาญจริงๆ พวกนี้” มันว่างั้นก่อนจะลงมานั่งหยิบซูชิกินต่อและไม่หันมามองหน้าผมเลยสักนิด คิดไปเองป่ะวะว่าเหงื่อมันแตกซ่กพิกล
หลังจากทานอาหารทำความสะอาดจานชามกันเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเวลาพักผ่อนครับ ไอ้มิกกี้เตรียมทำท่าจะกระโดดขึ้นเตียงแต่โดนผมดึงเสื้อไว้ก่อน มันเองก็ทำเป็นเล่นไป ดิ้นโวยวายงอแงจนเสื้อจะยานหมดแล้วมั่งนั่น อายุเท่าไหร่แล้ววะ -*-
“ง่วงงงงงงงงงง เตียงจ๋าพี่มาแว้ววว” มันยังคงทำท่าตะกายหาเตียงโดนเสื้อยังติดพุงเพราะโดนรั้งไว้โดยผมนี่แหล่ะ
“อย่าทำเนียน….ไปอาบน้ำก่อนเลย สกปรก!” ผมว่า มือนึงดึงมันไว้ อีกมือก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองไปด้วย
“ขอนิดเดียวนะ นิดเดียว น้า”
“ไม่ได้ อย่าเล่นน่ามิกกี้ ไปอาบน้ำดีๆ”
พูดกับมันก็เหมือนพูดกับลิงแหล่ะครับ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา พอไม่ได้ดั่งใจก็ทำเป็นยืนนิ่ง ก่อนจะทิ้งน้ำน้ำหนักตัวเองลงจนผมต้องยิ่งออกแรงดึงเสื้อมันไว้ไม่ให้ล้ม กลายเป็นตอนนี้นึกว่ากำลังทำท่าเต้นของพวกฮิปฮอปที่อีกคนเอนตัวไปข้างหน้า ส่วนอีกคนรั้งเสื้อไว้ข้างหลังไม่ให้หน้าคว่ำลงไปกับพื้น
“มิกกี้ ไม่ยืนดีๆ จะปล่อยมือละนะ -*-“ ผมเอาอีกมือขึ้นท้าวสะเอวแบบหน่ายๆ
“…ก็ปล่อยดิ” แหน่ะ มีท้าๆ
“เอ้ยยยยยยยยยยยยยยย” ก็บอกให้ปล่อยเอง ผมก็(แกล้ง)ทำเป็นปล่อย ก่อนจะคว้าตัวมันไว้อีกครั้งไม่ให้หน้าฟาดพื้น ไอ้มิกกี้รีบดิ้นพรวดพราดแบบไม่พอใจเท่าไหร่นัก
“เฮียยยยยยโว้ยยย ใจร้ายที่สุดเลยว่ะ ฮืออออ เกือบหมดหล่อออออ” มันว่า พร้อมกับดิ้นดุ๊กดิ๊กหน้ามุ่ยในอ้อมกอดผม เล่นเอาหัวเราะออกมาได้นิดหน่อย
“ก็บอกว่าอย่าเล่นๆ….ตัวโตเป็นควายแล้วยังเล่นอะไรปัญญาอ่อนนะเราน่ะ” ผมพูดแล้วก้มลงหอมหัวเน่ามันอีกครั้งด้วยความเอ็นดู
“เฮ้อ แฟนแก่ก็งี้”
“…ว่าไรนะ” ได้ยินเต็มสองรูหูเลยล่ะครับ แต่ทำเป็นถามไปงั้น
“เปล๊าาาา”
ตากระตุกเลยทีเดียว เดี๋ยวนี้ปากกล้าขึ้นนะไอ้แสบของผม อะไรนิดอะไรหน่อยมีกัดมีเหน็บแนม แต่พอเอาจริงๆ ก็ไม่กล้าซะเท่าไหร่หรอก ครางหงิงๆ เป็นลูกตกน้ำ เผลอๆ เหมือนจะตาฝาดเห็นหางจุกตูดด้วย -*-
“เฮีย…อาบน้ำให้หน่อยสิ” เอาแล้วไงล่ะครับ นอกจากจะนิสัยเสียขึ้น ยังขี้อ้อนขี้ยั่วมากขึ้นซะด้วย ไม่เชื่อลองดู
“เป็นอะไร หืม? อาบน้ำเองไม่เป็นแล้วรึไง?” ผมเองก็แกล้งถามไปงั้น ก่อนจะก้มลงกัดแก้มนิ่มนั่นเบาเป็นเชิงหยอกล้อ
“ขี้เกียจอ่ะ…ที่สำคัญ ในซอกลึกๆ มันทำความสะอาดไม่ถึงด้วย” ไม่พูดเปล่า เจ้าหนูมันเอาขาขึ้นมาเกี่ยวกับเอวผมทันที ก่อนจะกระเด้งตัวเองขึ้นมาเกาะคอกลายเป็นลูกลิงของจริงไปซะแล้ว ไม่วายเลยจำต้องเอื้อมมือไปยกก้นมันขึ้นเลยด้วย
“หึหึ ลึกแค่ไหนล่ะ?”
“ไม่รู้ดิ…ลึกๆ อ่ะ…ลึ๊กกกลึกอ่ะ อาบน้ำให้เค้าหน่อยน้า”
ผมได้แต่ยิ้มกับอาการขี้อ้อนของคนตรงหน้า ก่อนจะลงมือประกบปากแง๊วๆ นั่นเสีย เราจูบกันไม่นานนักผมก็ปล่อยให้มิกกี้มันลงจากตัว (หนักใช่ย่อยที่ไหน) ก่อนจะตีก้นดังป๊าบด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ไปนอนรอในอ่างเลยไป”
“ค้าบบบบบ”
แหน่ะ ยังมีการยื่นก้นมาล้อเลียนอีก ผมทำท่าจะยื่นมือไปตีอีกทีให้เข็ด แต่เจ้าตัวก็หัวเราะร่าถดก้นหนีวิ่งคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปทันที
ติ๊ด…ติ๊ด….ติ๊ด…ติ๊ด
อีกแล้ว เสียงข้อความเข้ามือถือจากไอ้หนูดังออกมาจากนอกห้อง ผมถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวและเดินไปหยิบขึ้นมาดู ไม่ได้อยากละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัวหรอกนะครับ แต่ไอ้อาการของมิกกี้เมื่อเย็นมันแอบผิดปกติจริงๆ ถ้ามันไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไรใช่มั้ยล่ะ…จะกลัวไปทำไม
ว่าแล้วก็ปลดล็อกและเปิดข้อความที่ไม่บอกชื่อผู้ส่งนั่นมาดู…
‘ไม่ตอบข้อความพี่มั่งเลยน้า น้อยใจจังเลย แต่พี่ก็รู้ว่ากี้อ่านอยู่ คิดถึงนะครับ คืนนี้นอนหลับฝันดีฝันถึงพี่ด้วยนะ จุ๊บๆ’ถ้าไม่ติดว่าในมือนี่เป็นของมีราคาหลายตังค์และที่สำคัญเป็นของคนที่ผมรัก มันคงแหลกยับเละเป็นผุยผงไปแล้ว…ผมรู้ตัวเลยว่าเส้นประสาทในสมองมันเต้นตุ๊บๆ แรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมกดเลื่อนไปมาดูข้อความนั้นอยู่หลายครั้ง ดูเบอร์คนส่งจนสามารถจำหมายเลขนั้นได้อย่างแม่นยำ
ก่อนจะตัดสินใจกดออกโดยที่ไม่ลบทิ้งข้อความนั้น….
ในใจมันร้อนกรุ่นจนต้องเดินมานั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นเพื่อสงบจิตสงบใจ… ไอ้นั่นมันเป็นใครมาจากไหน ดูแล้วน่าจะเป็นคนจากที่ทำงาน กล้าดียังไงมาจีบไอ้หนูมัน และที่สำคัญ…ทำไมมิกกี้ถึงไม่บอกอะไรเลย ข้อความเมื่อเย็นนี้ต้องมาจากไอ้หมอนี่แน่ๆ
ทำไม…อะไร…
ในใจผมก็เชื่อว่าอย่างไอ้หนูมันไม่มีทางที่จะคิดนอกใจอยู่แล้ว เพราะดูจากทุกอย่างที่มันทำ ทุกอย่างที่เราสร้างด้วยกันมา บวกกับประสบการณ์จากอดีตแล้ว… มัน… มันไม่น่าจะทำอย่างนี้ได้
หรือเปล่านะ?
“…เฮีย?” เสียงเบาเอ่ยเรียกผมโดยที่ตัวค่อยๆ โผล่ออกมาจากห้องนอนโดยยังใส่ชุดคลุมอาบน้ำสีขาวอยู่
“ทำไมมานั่งอยู่นี่อ่ะ ไหนบอกจะอาบน้ำ” ผมเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายช้าๆ รู้ตัวเลยว่ายังมีอารมณ์ร้อนกรุ่นอยู่ไม่น้อย และหน้าผมก็ต้องแสดงออกไปค่อนข้างชัดเจนเลยทีเดียว
“…ไปอาบก่อนเถอะ”
“แต่…”
“บอกให้อาบก่อนไง!”
![](http://i466.photobucket.com/albums/rr30/n661/0030040000492.jpg)
ผมรู้ว่าตัวเองทำนิสัยแย่ขนาดไหน มิกกี้สะดุ้งหน้าซีด สีหน้ามันแย่ลงมากจริงๆ จนผมอยากจะเอ่ยปากขอโทษ แต่ก็ทำไม่ได้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน…. อีกฝ่ายยืนนิ่งอยู่สักพัก ก่อนจะค่อยๆ หันหลังกลับเข้าไปในห้องนอน
เฮ้ออออ ทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้วะกรู…
ทำไมถึงหงุดหงิดได้มากมายขนาดนี้ โมโหเสียจนอยากจะเอาปืนออกมายิงใครสักคนเล่นให้มันหายหงุดหงิดในหัวใจ
โกรธ…
โมโหชะมัด…
อย่าให้กรูรู้นะว่ามึงเป็นใคร พ่อไม่เลี้ยงไว้แน่
![](http://i466.photobucket.com/albums/rr30/n661/Dennis_Joseph_O_neil_050031-734004.jpg)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เฮียมาแบบโหด
![โอ้ ม้าย :sad4:](https://thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sad4.gif)