หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011]

[♥a2k♥]

เฮียแต็ปอาจจะคุยกับคุณแม่ก็ได้นะ 

[the_pooh9]

  นานไปแล้วนะตัวเอง

มาต่อเหอะนะ ยาวๆด้วย ชดเชยเลย

  รอจนหลับ นับตื่นไม่ถ้วนแล้วอ่ะ

[Salim021]

ก็รออยู่ 

[knight_king]

 






 





 





 

[the_pooh9]

(ดอง)เค็ม ได้ที่แล้วจ๊ะ ที่รัก มาต่อเหอะนะ

 
 
 
 
 

[จันทร์ผา]

ตายแล้วแต๊ป

คุณโทรสับนานจัง ^^

วางสายได้แล้ว

[epochii_upfun]

จจ เจ๊หงอกขึ้นแล้วนะ

[กว่าจะไร้เดียงสา]

เห็นแว่บ แว่บ ในเล้า

แม่จิน......มาต่อเรื่องด้วยยยยยยยยยย


พลีสๆๆๆๆๆ

[LiTTlE [A]]

ถึงคุณจุ๊บแจง.......


         ถ้าไม่มาต่อจริงอย่างที่พูดล่ะก้อ


                           เดียวจะโดน.......นะ.....

ฮาๆๆๆๆๆๆๆ
 
กดก้อแล้วดันก้อแล้ว....แต่คนเรานะ....

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก..........

"ถ้าผมฟังไม่ผิดน้ำเสียงที่ได้มันไม่เหมือนเดิมนะ......"  ไม่เหมือนเดิมงัยอ่ะ....รีบมาต่อดิจะได้รู้....ว่าม่ะ...

[loveorlike]

^
^
^
กดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ดันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ใจร้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว


 

[LiTTlE [A]]

เปล่ากดดันซะหน่อย......







เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[knight_king]

ต่อด่วน

 

 

 

[loveorlike]

ตอนที่ 17


หลังจากที่อีกฝ่ายเบียงตัวเดินเหมือนปฏิเสธผม ร่างบางก็ไปหยุดยืนอยู่กลางห้องนิ่ง แล้วค่อยๆหันมาหาผม เหมือนจะถามอะไรสักอย่างแล้วก็หันกลับไปทั้งที่ยังไม่ได้ถามอะไร เล่นเอาผมงงเหมือนกันว่าแฟนผมเป็นอะไรไปเนี้ย เลยเดินเข้าไปหยุดชิดกับแผ่นหลังของอีกฝ่ายแล้วโอบกอดเข้ามาหาตัวเองจากด้านหลัง

"เป็นอะไรครับ หือ "ผมถามออกไปพร้อมกับไล้ริมฝีปากลิ้มรสหวานหอมจากกลิ่นของสบู่ที่หลงเหลืออยู่บนผิวเนียนของอีกฝ่ายเล่นไปมา

"เปล่า "

"บอกว่าเปล่าแต่เสียงหงอยขนาดนี้ จะให้เชื่อได้ไงครับ" อีกฝ่ายสะบัดหัวไปมาเบาๆ เหมือนปฏิเสธ

"ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ หิวแล้วด้วยเอาชุดให้ใส่หน่อยสิ" กรรั้งมือผมออกจากเอวแล้วหันหน้ามาพูดอ้อนเบาๆ เล่นเอาผมตามอารมณ์ไม่ทันแล้วตอนนี้ แต่ก็ยอมยิ้มตอบรับไป ก็ทำหน้าอ้อนน่ารักซะขนาดนี้

"ไม่เห็นต้องใส่เลยอยู่ชุดนี้ก็ดีออก"

"พอเลยหยุดคิดไปเลย หนาวแล้วหิวด้วย "อืมผมก็ลืมไปว่าอีกฝ่ายยังมีใข้รุมๆอยู่ เลยจูงมืออีกฝ่ายเดินมาหาชุดในตู้ให้ใส่ ก็ได้เป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น แต่ก็ดูตัวใหญ่ไปมากเมื่อกรใส่ก็นะผมตัวใหญ่กว่ากรตั้งเยอะ แต่มาคิดดูผมคิดถูกหรือว่าคิดผิดเนี้ยที่ให้กรใส่แบบนี้ เห็นแล้วไม่ไหวครับ อย่าคิดจะออกไปนอกห้องเลย...

"มองเจ้าเล่ห์"

"อะไรครับ"

"สายตาไม่น่าไว้ใจ "พูดแล้วก็มองหน้าผมปากงอนๆ น่ารักครับ น่ารักมากๆด้วย ผมเลยเดินเข้าไปหาใกล้ๆ
ฮ่าๆ...ก็ที่รักผมเชิญชวนขนาดนี้จะให้มองแบบไหนล่ะ..หือ กรมองหน้าค้อนทั้งที่หน้าแดงใหญ่เลยครับ คงทั้งเขินทั้งอาย

"พาไปกินข้าวได้แล้ว" ฮ่าๆพูดเสียงดุเชี่ยว ผมก็อารมณ์ดีจูงมืออีกฝ่ายพามานั่งรอที่โซฟาด้านนอก

"นั่งรอนี้แป๊บนึงนะ เดี๋ยวไปยกมาให้ "

"อืมๆได้..แต๊ป... "ผมหันไปมองเห็น อีกฝ่ายทำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง

"อะไรครับ"

"อื้ออ..เปล่าแค่อยากดูหนังที่เอาเข้าไปในห้องเมื่อคืนด้วยเอามาให้หน่อยสิ" กรส่ายหัวเหมือนไม่มี แต่ผมว่ามันแปลกๆ

"โอเคเดี๋ยวไปหยิบออกมาให้ "อีกฝ่ายก็พยักหน้าเป็นเชิงรับทราบแล้วก็หันไปกดรีโมทเลื่อนดูช่องโน่นนี่ไปมา



ผมก็จัดการยกน้ำส้มออกจากตู้เย็นแล้วก็เปิดเวฟเอาของที่อุ่นไว้ออกมาเทใส่ถ้วยอีกทีเพื่อความน่ากิน พอเสร็จก็ยกออกมาวางไว้ตรงโต๊ะเล็กๆหน้าโซฟา แล้วเดินเข้าไปหยิบแผ่นหนังที่อยู่ในห้องออกมาให้ที่รักของผม ออกมาก็เห็นกรยังนั่งนิ่งจ้องโทรทัศน์ไม่ได้เริ่มทานของที่อยู่ตรงหน้าแต่อย่างใด ไหนบอกว่าหิวไง....

"มาแล้วครับแผ่นหนังที่อยากดู ยังนิ่งครับ "

"กร..กรครับ "

"อา...ตกใจหมดเลยแต๊ป อยู่ใกล้แค่นี้เองเรียกทำไมดัง"

"นั้นโทษแต๊ปอีกตัวเองนั่งใจลอยเองนะ เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบเลย แอบใจลอยคิดถึงใครหรือเปล่าเนี้ย"

"ประสาทล่ะ หิวจะแย่แล้วไหนล่ะข้าว"

"น้านนน...แบบนี้น่าสงสัยนะเนี้ย เอามาวางให้ตั้งนานแล้ว บอกมาเลยนะว่าคิดเรื่องอะไรอยู่ "ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆแล้วเอามือโอบร่างบางเข้ามาโยกไปมาเหมือนเร่งให้ตอบ

'ไม่มีอะไรซะหน่อย"

"ไม่...เชื่อ..ครับ "กรมองหน้าผมเหมือนจะอ้อนแต่ผมไม่ยอมหรอกนะอย่างงี้นะ



กำลังจะคาดคั้นก็ต้องหยุดเพราะมีโทรศัพท์โทรเข้ามาผมหันไปมองตามเสียงแล้วก็หันกับมามองหน้ากรที่มองไปทางเดียวกับผม ก่อนจะค่อยๆหันกลับมามองผมบ้าง

"บอกมาครับเป็นอะไร"

"ไม่ได้เป็นอะไร..ไปรับโทรศัพท์ไปเพื่อเป็นธุระ "

"ไม่เอาครับตอนนี้ธุระอะไรก็ไม่เท่า แฟนแอบใจลอยไม่คิดถึงแต๊ปหรอกนะ"

"เฮ้ยย...บ้าแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรแค่คิดอะไรเพลินไปหน่อยเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรจริงๆนะ" ผมก็อยากจะเชื่อนะครับถ้าหากผมกับกรพึ่งจะเจอกันเมื่อวาน แต่นี้มันไม่ใช่เลยครับ ผมอยู่กับกรมาก็พอสมควรแต่ยังไม่เคยเห็นกรเป็นแบบนี้  ต้องรู้ให้ได้ครับ



"โอเคๆ..ไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไร งั้นมากินกันดีกว่านะ "

"อื้ม...โอโห้คงอร่อยน่าดูนะเนี้ยแต๊ปอุตสาห์เวฟกับมือแบบนี้"

"นั้นๆเอาแล้วไง มีแซวๆ ไม่ต้องกินเลยถ้างั้น งอน"

"เง้อ..ล้อเล่น คร้าบบบ ให้กรกินด้วยนะหิวจะแย่แล้วเนี้ย ไม่สงสารกันเลยเหรอ" ดูครับดูทำหน้าอ้อนอีกแล้ว อันนี้ตั้งใจหรือว่ามันเป็นเองเนี้ย เห็นแล้วแพ้จริงๆเลยครับออร่าความน่ารักมันกระจาย

"อืมให้กินก็ได้แต่ว่าต้องป้อนแต๊ปด้วย"

"อ้าวทำไมอ่ะ อุ่นของแค่นี้ถึงกับพิการทางแขนเลยเหรอ"ฮึมมมมมมม

"ฮ่าๆๆ...แต๊ปปปปป..ปล่อยก่อน ขอโท..ฮ่าๆๆๆ "ไม่ไหวแล้วครับต้องจัดการกระตุ้นกันบ้าง ตอนนี้กรหัวเราะอยู่ในอ้อมกอดผมหน้าดำหน้าแดงเลย

"จะแซวอีกมั้ย นี่ๆๆๆ..."

"ฮ่าๆๆๆ ...พอแล้วไม่ ...ไม่ว่าแล้ว ...หยุดนะ ฮ่าๆๆ "ผมก็เร่งมือไปอีกสองสามทีแบบหมั่นเขี้ยวแล้วก็ปล่อยมือออกจากเอวบางของอีกฝ่ายครับ กรก็หัวเราะหอบค้างอยู่คาอกผมเลย เหมือนจะน่าสงสาร แต่ไม่ไหวม๊ายยย หายใจหอบหนักลดต้นคอผมแบบนี้ ผสมกับหน้าแดงระเรื่อแบบนี้ ต้องเบรกตัวเองด่วนเลยครับ 





เราก็นั่งทานมื้อเช้ากันไปดูหนังกันไป ก็เรื่องทั้งหลายที่ตัวดีของผมเลือกเอาไว้ล่ะครับ กรก็ดูไปตาก็เริ่มปรือไปด้วยสงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ของยาที่กินไปหลังอาหาร พอบอกให้นอนก็ไม่ยอมครับ เพ่งตาดูต่อจนถึงตอนนี้  ผมก็ได้แต่ยอมไปเพราะว่าขานี้เวลาจะดื้อก็ห้ามไม่อยู่เหมือนกัน

"งั้นเดี๋ยวเอาหัวออกก่อนเร็ว แต๊ปไปเอาผ้ามาปูให้นอนดูดีกว่า "ผมบอกพร้อมกับค่อยใช้มือจับหัวของอีกฝ่ายที่พิงไหล่ผมอยู่ให้นั่งตรงๆ กรก็ยอมทำตามแต่โดยดี ผมเลยลุกเข้ามาเอาผ้าห่มกับพวกหมอนในห้องจะเอาออกไปให้ แต่พอหันหลังจะเดินออกมาก็เห็นกรมายืนอยู่ที่หน้าประตูรอ

"อ้าวลุกมาทำไม บอกให้นั่งรอไง"

"ก็...ก็จะมาช่วยถือไง ไหนเอามาให้กรช่วย "กรบอกพร้อมกับเดินเข้ามาหาผม แต่แค่นี้ก็พอแล้วครับผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว ผมหันเอาพวกผ้าห่มกับหมอนวางลงบนที่นอนอีกครั้งแล้วดึงตัวกรเข้ามาใกล้



"มีอะไรจะถามมั้ยครับที่รัก "ผมถามมองหน้าอีกฝ่ายแบบอมยิ้มให้เบาๆแล้วเงยหน้าขึ้นไปหอมที่หน้าผากแถมให้อีกที




"............ก็เปล่า "กรเงียบไปนานก่อนจะบอกปฏิเสธผมออกมาเสียงเบา แล้วก้มหน้างุดๆเหมือนคิดอะไรอยู่



"............................... "



ผมก็ยืนเงียบไม่ตอบอะไรออกมาเหมือนกันครับ เราสองคนยืนอยู่อย่างงั้นเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย แล้วใครล่ะทีจะทนไม่ไหวก่อนกัน แล้วอยู่ดีๆกรก็เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาตัดพ้อเล็ก คงรู้ว่าตอนนี้กำลังโดนผมบังคับด้วยวิธีเงียบๆแบบนี้อยู่

"เมื่อกี้...แต๊ปคุยกับ...ใคร "อีกฝ่ายก้มหน้าเอาแต่มองกระดุมเสื้อของผมแล้วค่อยๆหลุดคำถามออกมาให้ผมรู้ถึงสาเหตุที่ทำใฟ้สุดที่รักของผมทำตัวแปลกไป แต่พอได้ยินเท่านั้นแหละครับ คำว่ายิ้มจนปากจะฉีกเนี้ยคงน้อยไปแล้วสำหรับตอนนี้  ยิ่งก้มลงมองคนที่ยืนไม่สบตากันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาแบบนี้ ยิ่งดีใจครับ

"หึหึ....อ้าวจะไปไหนล่ะ "พอผมหัวเราะชอบใจออกมากรก็หันตัวออกจะเดินหนีออกไปนอกห้องซะอย่างงั้นแหละครับ เล่นเองผมต้องรีบเข้าไปสวมกอดจากด้านหลังรั้งเอาไว้แทบไม่ทัน

"ไม่อยากรู้แล้ว ทำเป็นไม่ได้ยินไปแล้วกันเมื่อกี้ ปล่อยเลยจะออกไปดูหนังแล้ว" นั้นร่ายยาวเลยครับ ฮ่าๆ

"ไม่อยากรู้แล้วจริงอ่ะ  ไม่อยากรู้แล้วก็ไม่บอกแล้วกันนะว่าใครโทรมา"

"อืม..ก็ตามใจ "โหหหหหหห....เสียงที่ได้ซาวน์น้อยใจนี้เต็มๆเลยครับ พูดแล้วก็ค่อยๆแกะมือผมแล้วออกเดินไปเลยเล่นเอาผมอึ้งไปสองวิเลย หายอึ้งแล้วก็รีบวิ่งตามไปง้อทันทีเลยครับ




"กร เป็นไรเขาพูดเล่น แม่แต๊ปเองครับที่โทรมา  หายน้อยใจนะครับนะ"

"แม่แน่นะ"

"อื้มแม่จริงๆ หึงเขาเหรอ"

"บ้าใครจะไปหึงก็แค่อยากรู้เฉยๆ"

"อ่อ...แค่อยากรู้เฉยๆเน๊าะ ไม่ได้หึงกัน อืมๆๆ"

"โอ๊ยๆๆ กร"

"นี่หยุดแกล้งกันซะทีได้มั้ย เอ่อหึง...แล้วไง พอใจแล้วยัง " พูดเสร็จแล้วก็นั่งหันหลังให้ผมเลยครับ เอาแล้วเว้ยไอ่แต๊ปแหย่จนได้เรื่องแล้ว อย่างงี้ต้องง้อด่วน

"โอ๋ๆๆ ขอโทษครับ ไม่แกล้งแล้วนะ ดีใจมากๆเลยรู้มั้ยครับ อย่างอนกันเลยนะ อยากรู้อะไรถามแต๊ปได้เลยรู้มั้ย อย่าเก็บไว้คนเดียวแต๊ปเป็นของกรนะครับ รักนะครับรู้มั้ย" พอผมพูดจบกรก็หันตัวกลับมาสวมกอดผมเอาไว้แน่น ผมก็กอดตอบแน่นเช่นกันอยากให้เขารู้ว่าเรารัก และไว้ใจเราได้เสมอ รักจริงๆนะตัวยุ่งของผม



TBC.

[Salim021]

อ่าวๆๆๆ มาต่อออ


ไม่ให้สุ้ม ให้เสียง


 


ตอนนี้หวานได้อีก +1  จัดไป

[aotkung]

ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง

5555+

สุขสมใจคราฟ

 

[Poes]

กว่าจะมาต่อ  ถ้าต่อช้านะ พี่จะเก็บจินไว้คนเดียวไม่ให้โผล่ออกมาเลย 

แล้งแม่แต๊ปจะรับลูกสะไภ้กรปะเนี่ย 

[Millet]

อ่อ แม่นะเองที่โทรมา....อุอุ

[กว่าจะไร้เดียงสา]

กรี๊ดดดดดดด.........กร......อย่าน่ารักมาก

ไม่ไหวๆๆ.....ใจละลาย!!!!!

[♥a2k♥]

คุณแม่นั่นเองงง

อ่อยยยยยย

กรน่ารักกกก ใจละลาย ละลาย ละลาย 

[loveorlike]

กว่าจะมาต่อ  ถ้าต่อช้านะ พี่จะเก็บจินไว้คนเดียวไม่ให้โผล่ออกมาเลย 

แล้งแม่แต๊ปจะรับลูกสะไภ้กรปะเนี่ย 

 

 


พี่หนึ่งขา........อย่าทำกับจุ๊บแจงอย่างงั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน


 :-[ก็ช่วงนี้ลูกชายออกซิงเกิ้ลสองซิงเกิ้ลติดนี้ค่ะ มันก็เลยยยยยยยยย......หลงไปหน่อยยยยย

 :z2:มีลูกชายหล่อเก่งเกินห้ามจายยยยยยยยยย


 

[bellbomb]

อะฮิ้ววววววว น้องกรหึงน่าร้ากกกไปไหนเนี่ย ว่าแต่เป็นมะมี้จริงๆที่โทรมา อุตส่าห์นึกว่าจะเป็นเจ้าหนี้โต๊ะพนันบอลซะอีก คริๆ 

ตอนหน้าเอาหวานๆ หวานๆอีก เอาให้น้องกรละลายกับอกเจ้าแต๊ปไปเลยนะจ๊ะจุ๊บแจง 

ปล. ขอบคุณสำหรับคำอวยพรน้า ถ้าตังค์ยังไม่พอเค้าจะไปหั่นขาหมูขายหาเงิน ก๊ากกก

[epochii_upfun]

+1 ทวงแล้วนิยายมานี่โอเคเลย จจ

[menano]

มีหึงกันด้วย

ดีนะเนี่ยที่ยังยอมถาม

ดีกว่าเก็บไว้เนอะ

เด๋วจะคิดมาก

[krappom]

ที่แท้ก็แม่
 

[@BUA@]

ว่าแล้วก็พาไปเปิดตัวลูกสะใภ้เลยดีมะ
 

[DEMON3132]

+1 ให้คนแต่งนะคะ น้องกรน่ารักมากมาย จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอีกหรือเปล่าเนี่ย รอลุ้น ....

[A-J.seiya*]

แม่ น่ะเอง ^^


ลัลล้า ~


 

[ไอ้หัวแห้ว]

 

[the_pooh9]

+1 ให้กับ กรและแต๊ป เท่านั้น!!!!!!!!!

ชิส์ ถ้าคราวหน้านาน อีกนะ จะหมก แช่ง

ไม่ให้มีซิงเกิ้ลลูกลิงดูอีกเล้ย 

[จันทร์ผา]

ว่าแระคุณแม่โทรมานี้เอง

อิอิ มีหึง มีงอล กันด้วย

อิจฉา :pig4:คนแต่ง