หัวข้อ: ภารกิจตามหา king

[RN]

หุหุ  ผู้กองจะเนียนไปไหน

สวมรอยนี่หว่า

หุหุ

[thanawat]

เรียนแฟนคลับทุกคน

พี่วัตรมาสำนึกผิด ที่ทำให้ทุกคนต้องคอย เป็นกำลังใจช่วยพี่วัตรด้วยครับ

มาขอร้องแฟนคลับ แล้ว ช่วยพูดกับเจ้าหมอที ครับ

ถึงขั้นแยกห้องนอน แล้ว พี่วัตรจนปัญญาแล้ว ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

หนักใจมาก ๆ เลย ขอโทษแฟนคลับด้วยนะครับ ขอโทษจริง ๆ

[anna1234]

จับปล้ำเหมือนเดิมดิ อิอิ

[dahlia]

พี่วัตร หนอ พี่วัตร ไม่น่าก่อเรื่องเลย   


พี่วัตร เขาสำนึกผิดแล้ว   


พี่หมอไม่เห็นใจมั้งเหรอค่ะ   รักกันๆๆ ดีกว่า 

[yunjaelover]

ไม่เป็นไรค่ะคอยได้ คุณปลัดไปเคลียร์ปัญหาให้เสร็จ สบายใจค่อยมานะค่ะ
แต่เรื่องช่วยเนี่ย บ่ ฮู้ ว่าจะช่วยยังไง แต่ที่รู้ตอนนี้อากาศหนาวแล้ว นอนคนเดียวคงไม่อุ่นเท่าสองคนนะค่ะ
เอาใจช่วยคุณปลัดค่ะ แต่เข้าข้างคุณหมอ คริๆ



  คิดถึงคุณหมอนะค่ะ

[StillLoveThem]

คุณปลัด..พี่เป็นกำลังใจให้นะ
แต่...คุณปลัด...ต้องให้เวลาและสร้างความมั่นใจ..ให้หมอใหม่
"พูดแต่ น้องมาใหม่ ดีอย่างโน้น ดีอย่างนี้ มันน่าสงสัย มาทำให้หมอเป็นเกย์แล้ว จะทิ้งกันไปหรอ"
ประโยคนี้ของหมอมันบอกอะไรได้หลายๆๆอย่างนะ :น้อยใจ..เสียใจ..ความมั่นใจมันหายไปหมดแล้ว
...แต่พี่เชื่อว่า...ความรัก....ที่หมอมีให้คุณปลัด...ยังคงมีอยู่อย่างมากมาย

ให้เวลาหมอหน่อยค่ะ แล้วคุณปลัดก็ต้องสร้างความมั่นใจให้หมอด้วยอย่าพึ่งเร่งรัดหมอค่ะ
นิยายยังไม่ต้องลงก็ได้ เอาเวลาทั้งหมดตอนนี้ไปดูแลหมอก่อน
อึกอย่าง...มีสตินะจ๊ะ..อย่าใช้อารมณ์...ในการแก้ปัญหา
หวังว่าจะได้รับข่าวดี...ต้อนรับปีใหม่..พยายามเข้านะคุณปลัด..
..เอาหมอคนเดิม..กลับมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้แฟนคลับนะ..ปลัดสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตอนนี้ชื่อตอนว่า :กอด1:...ภารกิจตามหาหัวใจรักของปลัดคืนมา...

[wan]

เอาในเรื่องก่อน คุณปลัดเอาประสบการณ์ของตัวเองใส่เข้าไปด้วยใช่เปล่า

เหมือนตอนเจอหมอใหม่ ๆ เลย ได้ทีปล้ำเอาทำเมีย แล้วอย่างนี้นครจะรอดจาก

ผู้กองอัศวินไหมน้า

ส่วนเรื่องส่วนตัวเป็นกำลังใจให้แล้วกัน เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เอาเอง

ต่อไปจะได้ไม่เผลอปากอีก  สู้เพื่อตัวเองอีกสักครั้งนะครับ ปลัดวัตร จอม.....

[april]

พูดแต่ น้องมาใหม่ ดีอย่างโน้น ดีอย่างนี้ มันน่าสงสัย มาทำให้หมอเป็นเกย์แล้ว จะทิ้งกันไปหรอ

ดูเหมือนกับพี่หมอจะน้อยใจนะพี่วัตร

ค่อยๆพูดกันนะคะ...เชื่อว่าพี่หมอก็ยังรักพี่วัตร

พี่วัตรก็ต้องทำให้พี่หมอกลับมามั่นใจในพี่วัตรอย่างเดิม


ยังไม่ต้องลงนิยายก็ได้ค่ะ.......ดูแลพี่หมอก่อน

สบายใจแล้วค่อยมาลง

สู้...สู้..ค่ะพี่วัตร 

[anna1234]

จำปล้ำเหมือนเดิมแหละถูกแล้ว
ผัวเมียอ่ะเค้านอนคุยกัน
นั่งจับเข่าคุยกันจะได้เรื่องอะไร
ซื่อบื้อ

[delufy.monkey]

ว้าแย่จัง... งอนกันตอนปีใหม่....
เป็นกำลังใจให้นะครับ.. จะได้ไปฉลองปีใหม่อย่างมีึความสุข
 

[juuuno99]

ลากแล้วจับกดคับ







อ่านแล้วหนุกคับ

[[€]ŝĊörŦ]

ต้องค่อยๆ คุยกันคับ

คิดว่าพี่หมอน่าจะมีเหตุผลพอนะ

พี่วัตรก็ลากมานั่งคุยกันเลย

แต่ว่าระวังจะโดนเข่าคู่ก่อนจะได้คุย

          

[white coat]

พี วัตรต้องแสดงความ จิงใจในการง้อเลยครับ พูดวามในใจออกไป ให้หมดเลยคับ

ต้องจริงจังเลยครับ ไม่งั้นปัญหาปาน ปลาย

พวกผมให้ได้แต่กำลังใจครับ  นอกนั้นเป็นเรื่องของคนสองตนครับ

ปล.เรื่องไม่เป็นเรื่อง ถ้าเราทำให้เป็นเรื่อง มันก็จะบานปลายครับ

  หากยังรัก กันอยู่ เรื่องเหตุผลลืมๆมันไปบ้างก็ดีครับ เพราะความรักไม่มีเหตุผลหรอกครับ

ปล.2 เอาใจช่วยครับ เพราะเคยเจอมาแล้วเรื่องเล็กๆน้อยๆ เอามาทะเลาะกัน ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา ในที่สุด

ต้องเลิกกัน ทั้งๆที่ไม่มีอะไร และก็คบกันมาตั้งนาน มารู้ตัวอีกทีก็เสียสิ่งที่ดีที่สุดไปแล้ว   

เพราะเอาแต่ใจนี่ละน้า

อภัยได้ก็อภัยครับ

รักกันนานนานนะครับ 

ปล.3 คืนดีกันเร็วๆน้า

 ด้วยรักและเป็นห่วง พี่หมอ และ พี่ปลัด   

[Shumi]

เข้าใจกันเร็ว ๆ นะครับ จะปีใหม่แล้ว มีความสุขดีกว่า   

[( = ___ = )]

มาช้าแต่ก็มานะ เหะเหะ

ให้กำลังใจพี่วัตรกะพี่หมอจ้ะ จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ


ป๋อหลอ1...พี่วัตร จับตัวพี่หมอมาคุยด้วยภาษากายซะเยยยยย Body Language อ่ะ
ฮู่ก่อ อ้ายยยยยยยยวัตร หุหุ

ป๋อหลอ2...พี่หมอพจน์จ๋า ตอนพี่วัตรมา Body Language ใส่อ่ะ
ก็อย่าไปใส่เข่าคู่...ช้างตูอยู่ไสน้า ยั้งๆมือไว้มั่ง เด๋วแทนที่จะง้อกันสำเร็จ
จากลายเป็นอีลุ๊บตุ๊บตั๊บ วางมวยกันไปซะ กลัวพี่วัตรช้ำในรับปีใหม่อ่ะ 5555555

พี่วัตรช้ำในแต่แฟนคลับช้ำจายยยยยยยเพราะรักพี่ทั้งคู่  :กอด1:อ่ะจ๊ากกกกกกกกกก

[thanawat]

6(ภารกิจที่ 1)

    นอนลงข้าง ๆ คนที่นอนอยู่ก่อนแล้ว มองดูหน้าแดงกล่ำ ดวงตาแดง ๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้นเอง
“นอนนิ่ง ๆ” วาดวงแขนลงมารองหมอนที่รองศีรษะนคร
“เออ พี่ ๆ ผมว่าผมนอนได้ครับ ไม่ต้องขนาดนั้น”
“ได้ไง เกิดหนีไปตอนกลางคืน ก็เดี้ยงซิ”
“จะหนีไปไหนได้ นอนคุมขนาดนี้”
“ไม่ต้องพูดมา ขยับมา” ว่าแล้วก็ดึงนครเข้ามาในอ้อมกอด นครพยายามขัดขืน
“อย่างน้อยก็ต้องอุ่นใจ”
“ทำอย่างนี้ คิดหรอว่าผมจะไม่หนี”
“นั้นไง ว่าแล้ว มองดูตอนกินข้าวแล้ว ยังไงก็หนีแน่ ๆ” เออคิดได้ไง คิดเองเออเองเลย ทั้งที่ไม่ได้คิดอะไรเลย ก็ยังคิดว่ามาอยู่นี้ก็ดี พัก ๆ สักหน่อยแล้วค่อยออกไปสู้กับสังคมภายนอก หรือไม่ก็กลับไปทำสวนส้มต่อ อะไรนี้คิดอะไรไปแล้วเนี้ย คนข้าง ๆ นอนตะแคงเอาแขนมากอดไว้ เอาหน้ามุดเข้าซอกคอ ยี้ ๆๆๆๆๆ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกทำอย่างนี้เลย มีแต่เคยไปทำกับคนอื่น พอโดนบ้างมันจักจี้ยังไงไม่รู้ จึงเอามือดันศีรษะออก
“อือ” หันออกแต่ก็กลับเข้ามาใหม่ แล้วซบลงจุดเดิม ตรงซอกคอ
“เอาหน้าออกไปคับ พี่มาโปรดผมจักจี้” แต่เปล่าเลย กลับยื่นริมฝีปากลองมาจุ๊บตรงที่หลังใบหู ขนลุกซู้ ไปทั้งตัว ดีดตัวลุกขึ้น แต่ก็เจอท่อนแขนที่กดกักตัวไว้
“อือ” ยังคงกอดแน่น นครหันข้างตะแคง ก็ยังดึงเข้ามาปะทะอกกว้างตัวเอง
“อะไรวะ พี่มาโปรด ผู้ชายด้วยกันนะพี่ อย่าทำให้ผมไม่ไว้ใจ” นครพูดขึ้นมา เป็นผลให้คนที่นอนคลายวงแขนออก

“วันนี้เรามารวมกลุ่มลูกผู้ชายจากทั่วสารทิศ ต่อไปจะเป็นการแบ่งกลุ่มทหารใหม่ออกเป็นสองกองพัน รายชื่อทหารใหม่กองพันจังหวัด กับเหล่าราบ มีดังนี้” แล้วรายชื่อทหารใหม่ที่เข้ามาเมื่อเช้าก็ถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ ตามเหล่าตามสังกัดตัวเอง
“พลฯสมคิด กางประพันธ์ ราบ พลฯบุรักษ์ เพชรคำ จังหวัด พลฯ สินชัด สร้างสุข ราบ” ฯลฯ ทหารใหม่ต่างแยกย้ายการจับกลุ่มใหม่ จนคนสุดท้าย
“ทั้งหมดจัดแถว” เสียงผู้ฝึก ตะโกนบอก
“ครบกันแล้วใช่ไหม ครบก็ไปได้” ทหารเหล่าราบจำนวนร้อยกว่านาย ถูกพาไปที่กองร้อยฝึก
“เจ้ง เก่ง มาจากไหน มาอยู่นี้ต้องอยู่ในระเบียบ” เสียงผู้ฝึกอบรมตอนที่พาทหารใหม่เข้ามาที่อาคารโรงนอน
“ลูกใครก็ช่าง มาอยู่นี้ต้องเท่ากันหมด ไม่มีอภิสิทธิ์อะไรทั้งนั้น”
“มึงมาจากไหนวะไอ้หน้าขาว” เสียงกระซิบจากคนข้าง ๆ
“กูมาจากเมือง” กระซิบตอบเบา ๆ
“อะไร ไอ้ห่า พวกมึงไม่ค่อยมีระเบียบกันเลย หมอบ กลิ้ง” พลฯทั้งหมดต่างล้มลงกลิ้งตามพื้นถนน
“ช้าอีก พวกมึง อยากลองดีหรอไง กลิ้งไปทางซ้ายสิบ ทางขวาสิบ” จากนั้นพลทหารทั้งหมดก็กลิ้งไปตามคำสั่ง เหมือนกับปลาที่ถูกเทกระจาด
“ปลาหมอหนีน้ำ” เสียงคำสั่งอีกครั้ง ปลาหมอหนีน้ำก็คือ การใช้มือทั้งสองข้างจับที่ด้านหลังแล้วใช้หัวไหล่ทั้งสองข้างคลานไปตามพื้นถนน สักตามแต่บางพื้นที่เรียกวิธีการทำโทษ
“ลุก” เหมือนเสียงคำสั่งสวรรค์ ต่างพากันรีบลุกจากพื้นแล้วปัดฝุ่นตามเนื้อตัว
“สะอาด พวกมึงชอบสะอาด หมอบ กลิ้ง” คำสั่งนั้นทำให้ทหารใหม่เริ่มตื่นตัว จนกว่าจะได้กลับถึงกองร้อยเสื้อผ้าใหม่ ๆ ที่ใส่มาจากบ้านก็เป็นกะปิตราแม่ประนอมไปซะแล้ว

   นครรีบเดินตามหลังมานพเข้ามาในหน่วยทหาร ตามคำสั่งของผู้กองอัศวิน ขณะนี้นครอยู่ที่นี้ได้สามวันแล้ว ก็ปกติดีมีแต่วันแรกเท่านั้นที่โดน บล็อกตัว มานพเดินจ้ำอ้าวลัดเลาะไปตามต้นไม้ที่ขึ้นเรียงรายกัน
“ทำไมไม่เดินตามท้องถนนละนพ”
“ผมเบื่อทำความเคารพไอ้พวกหมู่พวกจ่าพี่” มานพตอบ
“ทำไมละ” นครทำหน้าสงสัย
“ก็ดูมันซิพี่เต๊ะท่า อย่างกับกูนี้มีอำนาจในมือ ทั้งที่จริงแล้วไม่ต่างอะไรกับพวกเราเมื่อออกไปข้างนอก” หันไปมองรอบ ๆ กลัวมีคนมาได้ยิน
“อือ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ซินพ”
“ไอ้ที่ศักดิ์สิทธิ์นะมีอยู่แล้วครับ ระดับผู้กองขึ้นไปครับ พวกเขารู้ว่าพวกเรามายังไง และไปยังไง” มานพอธิบายและเดินต่อไปเรื่อย ๆ
“เหมือนพี่มาโปรดนะหรอ”
“มาโปรดไหนครับพี่ ผมว่าจะถามพี่หลายครั้งเหมือนกัน” มานพหยุดเดินหันมาคุย
“เอ้า ก็ผู้กองคนดีของมานพนั้นไง พี่มาโปรด”
“ผมไม่เคยได้ยินนะพี่ ผมได้ยินแต่ผู้กองอัศวิน มาปงมาโปรดไม่เคยได้ยิน หรืออีกชื่อหนึ่งของผู้กอง แต่ชักเถอะ รีบไปเถอะครับ เดี๋ยวผมโดนทำโทษจากพี่มาโปรดของพี่” ว่าแล้วก็รีบเดิน
“มีอะไรหรือเปล่า มาตามกันตอนสาย ๆ เมื่อเช้าไม่เห็นพูดอะไร”
“วันนี้ทหารใหม่เข้าครับ ผู้กองก็เลยมาทำงานแต่เช้า”
“จริงหรอ เป็นยังไงอยากเห็น อยากรู้บ้าง” แสดงอาการดีใจ หารู้ไม่ว่านั้นก็คือชะตาชีวิตตัวเอง
“ก็เดินเร็วๆ ครับพี่ เดี๋ยวได้เห็น ผมก็คงต้องแกไปอีก หกเดือนหน้าผมก็จะปลดแล้วครับ”
“อาว แล้วใครจะมาอยู่กับผู้กองละนพ”
“ก็จะมีทหารใหม่ขึ้นมาเรื่อย ๆ ครับ ผมก็คงจะคิดถึงผู้กอง” เมื่อเดินมาถึงหน้ากองร้อยสนับสนุนการรบ มานพรีบเข้าไปใต้ถุนกองร้อย จนนครแทบตามไม่ทัน สายตาของทหารหลายคู่มองมาที่นคร บางคนก็มองแบบตื่น ๆ บางคนมองแบบสงสัย
“ครับ” มานพทำความเคารพทหารที่ใส่ปลอกแขนสีแดง
“มึงมาอะไรไอ้นพ แล้วนั้นพาใครมา มึงไม่รู้กฎหรือไงว่าอย่าเอาคนนอกเข้ามาในกองร้อย ไอ้ห่าสิบก่อนมึง” อาวซะงั้น สิบเวรสั่งทำโทษมานพ นครเริ่มเชื่อมานพแล้ว
“นพมาแล้วหรอ พี่แกอยู่ไหน” เสียงผู้กองดังออกมาจากห้อง มานพกำลังจะทำโทษตัวเองก็หยุดชะงักก่อน
“ครับ มาตามคำสั่งแล้วครับ”
“อาว ไอ้ห่า มึงไม่บอกกูว่า ผู้กองสั่ง” เสียงสิบเวรบ่นอุ๊บอิบ
“แจ๊กกี้ เข้ามา” ใครละแจ๊กกี้ นครหยุดมองหาคนที่ชื่อแจ๊กกี้ เพราะพี่มาโปรดเรียกเข้าพบก่อน
“อ้าว นคร เข้ามาซิ พี่เรียกตั้งนานแล้วนะ” นครมองหน้ามานพ ๆ เองก็เกราศีรษะเลย ไม่รู้ใครชื่ออะไรกันแน่ นครเดินเข้าห้องผู้กองอัศวินผ่านห้องโถงที่มีทหารนั่งทำงานกันหลายคน นครรีบยกมือไหว้แล้วเข้าห้องผู้กอง
“ใครอะไอ้นพ” สิบเวรถามมานพที่กำลังปลีกตัวออกจากกองร้อย
“น้องผู้กอง”
“เฮ้ย น้องหรอว่า ที่กำลังเป็นข่าววะ”
“ข่าวอะไรหมู่” มานพอยากรู้บ้าง
“มึงมานี้ไอ้นพ” เพื่อนอีกคนของมานพดึงออกไป
“ก็ข่าวที่ว่าผู้กองชอบผู้ชายด้วยกัน แล้วแฟนผู้กองก็เป็นกระเทยแต่งหน้าทาปากแดง มาเลยไง ทุกวันต้องอ่อยแก อ่อยผู้กอง กูนึกว่ามึงก็เสร็จมันไปแล้วด้วยอีกคน”
“ใครปล่อยข่าววะ” มานพมองหน้าเพื่อน
“เขารู้กันทั้งกองพันแล้วมึง แล้วจริงหรือเปล่าวะ”
“เฮ้ย กูไม่รู้จริง ๆ พวกกูก็อยู่กันสามคน มีกู ผู้กอง แล้วก็น้องผู้กอง”
“อาว แล้วทำไมข่าวมันออกมาอย่างนั้นและวะ”
“กูพอจะรู้แล้วว่าออกมาจากใคร”
“ใครวะ พวกกูนี้ยังไม่รู้ต้นสายปลายเหตุเลยนะมึง”
“ก็เจ้มิ้นกะน้องรุจีบาร์เบอไง เฮ้อ กูว่าผู้กองเจอศึกหนักแน่ๆ” มานพส่ายศีรษะ
“ยังไงกูไม่เข้าใจอยู่ดี”
“อาวไอ้นี้ สมแล้วที่มาอยู่กับผู้หมู่ผู้จ่าพวกนี้”
“ก็จริง ๆ กูไม่รู้ จึงมาถามมึงผู้อยู่ในเหตุการณ์”
“เออ บอกก็ได้ ก็สองเจ้นั้นไปตบตีแย่งผู้กองกันที่บ้านพักไง แล้วผู้กองประกาศว่าน้องชายผู้กองเป็นแฟนผู้กอง สองเจ้แกก็เลยออกอาการเออเหรอเลยมั่ง เดินขาเขกันกลับบ้านไปเลย”
“555555555555555555 จริงหรอวะ”
“อาว มานพทำไมไม่กลับบ้าน อยู่นี้ทำไม” เสียงผู้กองดังขึ้น ทำให้มานพสะดุ้ง หันกลับมาดูสองคนที่หน้าประตูห้อง เพื่อน ๆ ข้างกายต่างหลบหนีหาย
“ครับ กำลังจะกลับเดี๋ยวนี้ครับ” ว่าแล้วก็รีบกลับบ้านพัก
“ไป เราไปกันได้แล้ว” ว่าแล้วก็เดินนำหน้าออกหน้ากองร้อย แล้วเรียบถนนออกไปด้านข้างกองร้อย สองหนุ่มต่างวัยเดินตามหลังกันไปเรื่อย ๆ ทหารที่ผ่านไปมาทำความเคารพ
“ไปฝึกให้ได้อย่างที่คริตเขาหวัง” พูดไปไม่มองหน้าคนฟัง
“แล้วนานไหมครับ”
“คริตเขาว่ายังไงบ้างละ” ถามคืนบ้าง
“ถ้าฝึกอยู่ตรงนี้น่าจะสองเดือน ทำใจให้สบาย ๆ เดี๋ยวก็ผ่านไปแล้ว แล้วจะได้ฝึกขั้นสองต่อไป”
“ผมจะได้กลับออกไปตอนไหน” นครยังคงชั่งใจ
“เอ้ยกลัวอะไรวะ ไหนว่าเก่งนักไง พี่ก็อยู่นี้ มีอะไรพี่ช่วยแน่นอนไม่ต้องห่วง” หันกลับมามองคนที่เดินก้มหน้าไม่มองว่าคนข้างหน้าหยุดเดินหันกลับมาดูแล้ว เป็นผลให้หนุ่มน้อยชนโครมเข้าเต็มเปา หนุ่มใหญ่จึงต้องคว้าตัวไว้
“อย่าใจลอย มองตาพี่ซิ พี่ยังอยู่ไม่ต้องกลัว” นครมองหน้ามาโปรด
“แต่ผมก็กลัวอยู่ดี ไม่เคยมาก่อนนี้ครับ แต่เอะพี่มาโปรดตื่นขึ้นมาแกะขี้ตาหรอยัง” หนุ่มใหญ่รีบเอามือจับตรงหัวตา แต่ก็รู้ว่าโดนคนข้างหน้าหลอกเข้าแล้ว จึงรีบเอามือตะปบลงบนศีรษะฝ่ายตรงข้าม
“โอ้ย เจ็บพี่ เล่นแรง” พยายามปัดมือคนข้างหน้าออก
“ก็มาหลอกพี่ ต้องเจอแบบนี้” ว่าแล้วก็สั่นศีรษะหนุ่มน้อยไปมา พร้อมหัวเราะดัง ๆ ถ้ามีคนมองก็จะเห็นผู้กองหนุ่มกำลังเล่นหัวหยอกเอินกับเด็กหนุ่มตามที่เป็นข่าว  แล้ววิ่งออกไปคนอายุน้อยก็วิ่งตามไปติด ๆ จนมาถึงร้อยฝึก
“หมู่ ผู้กองอยู่ไหม”
“กระผมสิบตรีเงินแดง สอนเต็ม สิบเวรร้อยฝึก ปฏิบัติหน้าที่ตั้งแต่เวลาแปดนาฬิกาจนถึงเวลาสิบแปดนาฬิกา เหตุการณ์ปกติครับ” เสียงคำรายงานตัวของสิบเวร พี่มาโปรดพยักหน้ารับทราบ
“อาวพี่ มาแล้วหรอ มาเลยครับ กำลังรออยู่” ผู้กองคำนึงออกมาต้อนรับ
“ก็เอามาฝาก อย่าที่ว่านั้นละ” ชายตามามองคนที่ยืนด้านหลัง นครจึงจำเป็นต้องยกมือไหว้
“ทหารเขาต้องยืนตรงเท้าชิดเวลาทำความเคารพ” ผู้กองคำนึงสอน
“จะให้ผมฝึกตามกระบวนการทหารเลยนะพี่”
“ครับ ได้เลย เขาบอกว่าเขาทำได้อยู่แล้ว” ผู้กองอัศวินกล่าว
“หมู่ เอาไปร่วมกลุ่มกับเพื่อน ๆ เขา” ผู้กองคำนึงสั่งสิบเวร ซึ่งพาไปที่ห้องโถงข้างล่างที่มีทหารใหม่หน้าตาแต่ละคนดูไม่ได้ทั้งนั้น
“เฮ้ย เด็กใหม่ ต้อนรับหน่อย” เขาจะตอนรับอะไรเนี้ย

[bellbomb]

^
^
^

ฮึๆ นครหนีผู้กองไม่รอดแหงมๆงานนี้ 

[StillLoveThem]

^
^
^
^
^
จิ้มใครหว่า.....

คุณหมอ หรือคุณปลัด

ถ้าคุณหมอแสดงว่า...คุณปลัดทำภารกิจตามล่าหัวใจรักคืนมา...สำเร็จ
โอ๊ย..นคร จะไหวไหมเนี่ย ฝึกหนักๆๆอย่างนี้
คุณมาโปรดนี่ส่งสัย...หนีชะนีมาหา..นคร แหงๆๆๆ
หนุกอะคุณปลัด ขอบคุณที่มาลงให้ทั้งๆๆที่ยังมีปัญหาครอบครัวอยู่ หรือปล่าวหว่า

[juuuno99]

เอาใจช่วยนครให้ได้กับผู้กองไวๆ


  อ๊ากกกกกกกกกกกกกกมิใช่ๆ



เอาใจช่วยนครในการฝึกนะค๊าบบบบบ

[RN]

นครต้องเจอกับอะไรบ้างนี่

[april]

นครจะไหวมั๊ย....ฝึกหนักอย่างนี้ 



คนลงนี่พี่หมอหรือพี่วัตร

  ทั้งสองคนนะคะ

[dahlia]

นคร จะโดนอะไรบ้างเนี่ย นึกแล้วสยองแทน 


ขอบคุณนะคะ

[nOn†ღ]

รอลุ้นการฝึกของนครค่ะ 

[thanawat]

พี่วัตรพูด

ซู้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

พ่อเสือมาเอง อย่าเพิ่งพูดอะไร พี่วัตร ไปกล่อมมาเอง

ตอนนี้ต้องอยู่ห่าง ๆ คอยเอาใจ ต้องดูว่าต้องการอะไร แล้วรีบเข้าไปทำให้

เอาใจช่วยพี่วัตรด้วยเน้อ กำลังอ่อนลงแล้ว อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ที่ได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง เพราะหมอเขาก็แอบมาดูพวกเราเม้นท์ไว้

เขาก็ห่วงแฟนคลับมาก ๆ เลยเมื่อเช้า เห็นแต่อยู่ในห้องนึกว่าทำอะไร ที่แท้มาเขียนให้แฟนคลับนี้เอง

ซู้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[RAKDEK_KA]

ใจเย็นๆ ค่ะพี่หมอ ค่อยพูดค่อยเจรจา   มีอะไรก็ต้องบอกกันนะค่ะ

พี่วัตรแกจะได้ปรับปรุงตัว  แกจะได้ไม่นอกกรอบอีก นะคะ


 

ปล. พี่วัตร สู้ ๆๆๆ   

[pongsj]

เอาแล้วววววววววว จะฝึกโหด นรก ขนาดไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[delufy.monkey]

เป็นกำลังใจให้พี่หมอ กับพี่วัตรนะครับ...

[anna1234]

 

พี่วัตรสู้ๆ
  พี่วัตรสู้แค่ตาย
พี่วัตรไร้ลายแล้วพี่หมอสู้ๆๆ

[april]

  พี่วัตรไร้ลายแล้วพี่หมอสู้ๆๆ

 

  :z7:พี่วัตรสู้ๆ  ถึงอะไรจะบินมาบ้างก็ทนเอาไว้   

พี่หมอเอาแค่บาดเจ็บเล็กน้อยก็พอนะคะ

[nana]

เอาใจช่วยด้วยคนค่ะ