Love SeCret : รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 5/5] จบ $$ จุดเริ่มต้นของจุดจบ $$
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Love SeCret : รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 5/5] จบ $$ จุดเริ่มต้นของจุดจบ $$  (อ่าน 1811 ครั้ง)

ออฟไลน์ ปๅงลีลๅ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************


Love SeCret : รักที่ไม่อาจรัก


“ ซ้ายว่าง ผักกาด “ ................. 

“ ยาว เลย ยาวเลยไอ้หอม “ ..................

“ มันต์ 3 แต้ม “ .................


“ เห้อ เป็นกูก็งงว่ะ “   

ใต้ บ่นพอเป็นพิธี คนในกลุ่มก็รับฟังเป็นพิธีเหมือนกัน ก็แค่อยากหาที่ลงแค่นั้นแหละ แพ้แค่คะแนนเดียวมันก็น่าเจ็บใจจริงๆนั้นแหละ
ใต้ลูบหัวทุยๆของคนที่โดนประนามอย่างเข้าใจ แล้วก็ตรบมือให้แยกย้ายเก็บของกันได้

“ หืม นี่ถ้าไม่รู้ว่ามีแฟนคงคิดไปแล้วว่ามันต์ เป็นเด็กพี่ใต้ “  สาวผมม้าที่ปรี่เข้ามาหลังจากที่ทีมแยกย้ายเก็บของ
นี่ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นแฟนของ เหมันต์ หรือ ชื่อเล่นผักกาดหอม ที่ไม่เคยมีใครใคร่จะเรียกยาวๆสักที ชื่อเล่นเลยโดนตัดมาเป็น ผักกาดบ้าง หอมบ้าง มันต์บ้าง จนบางทีเจ้าตัวก็หลงว่ามีใครเรียกอยู่

ส่วนสาวผมม้าที่เป็นแฟนของเหมันต์ ชื่อ ธาราดาว เป็นน้องสาวคนเมื่อตะกี้ พี่ใต้ฟ้า ที่มีฝาแฝดชื่อ เหนือนที

“ นี่ดาว หึงมันต์ หรือหึงพี่ใต้กันแน่เนี่ย “

“ หึงมันต์? หึงทำไม? อย่างมันต์นี่ถ้าพลาดจากดาวไปก็ไม่มีใครแลแล้ว หึงพี่ใต้ดีกว่าเดี๋ยวนี้เนื้อหอมใหญ่ถ้าพี่แพทรู้เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก “
จริงอย่างที่ดาวพูดนั้นแหละ ถ้าพลาดจากดาวไปจะมีใครมาแลเขา ผักกาดหอมนอกจากมีดีที่ความสูงแล้วอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรที่นับว่าดี น่าตาธรรมดาเรียกได้ว่าจืดสนิทได้เพียงขาวแต่ไม่ใช่เชื้อจีนแต่เพราะเป็นคนลำพูน สูง180 เพราะเล่นบาส เป็นตัวสำรองให้มหาวิทยาลัยเท่านั้น ไม่นับว่าโดดเด่น อาศัยที่ว่ามีวินัยมาซ้อมไม่ได้เกี่ยงงอน อัธยาศัยดี จีงกลมกลืนไปกับทุกคนได้

“ ไม่ต้องมาทำหน้าหงอยเลย ก็รู้ว่าดาวพูดเล่น เหมันต์คนดีไม่ต้องงอนเลย หิวหรือยัง ไปกินข้าวกันเหอะ เดี๋ยวดาวช่วยเก็บได้จะได้เสร็จไวไว “
 
เหมันต์เป็นพวกความจำสั้นพอดาวเรียกไปทำอย่างอื่นเจ้าตัวก็ลืมไปแล้วว่าตัวเองอยู่ในโหมดเศร้าเมื่อสักครู่นี้ นี่นับว่าเป็นข้อดีที่สุดในความคิดของดาว อยู่กับเหมันต์แล้วเธอไม่ต้องคิดเยอะเหมือนอยู่กับคนอื่น เหตุผลนี่แหละที่เธอถึงจีบเหมันต์เป็นแฟน ท่ามกลางความสงสัยของเพื่อนๆว่าทำไมเดือนคณะอย่างเธอถึงยอมมาคบกับคนจืดๆอย่างเหมันต์


“ อ้าวพี่เหนือ มากับเพื่อนหรือเปล่าครับ ถ้ามาคนเดียวนั่งตรงนี้กับพวกเราไหม ดาวไปล้างมือครับเดี๋ยวก็มา “  เหมันต์เรียกพี่ฝาแฝดที่ถือจานข้าวผ่านมา

เหนือนทีนั่งโดยไม่ได้ลังเล

เหนือนทีเป็นคนเงียบๆไม่เหมือนใต้ฟ้าแฝดน้องที่รายนั้นค่อนข้างเฟรนด์ลี่ขี้เล่นเข้ากับคนอื่นง่าย ทำให้แฟนคลับใต้ฟ้าเรียกได้ว่ามากมาย แต่เหนือนทีเองก็ใช่ย่อย ถ้าไม่เพราะแฝดทั้งคู่ไม่ลงประกวดเดือนคณะ ถ้าลงเมื่อตอนนั้นคงได้ครองตำแหน่งทั้งคู่เป็นแน่
 
“ อ้าว พี่ไม่กินแครอทไม่ใช่เหรอแล้วสั่งมาทำไมผัดวุ้นเส้นเนี่ย เอามานี่เลย พี่เอาหมูผมไปกินนะมันไม่ติดมันไม่อร่อย แต่พี่ชอบเนื้อแบบนี้ไม่ใช่เหรอ แลกกันดีกว่า “ เหมันต์ไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะตอบรับหรือปฎิเสธก็ทำตามอย่างนั้นจนเป็นธรรมชาติ

“ แหนะ ทั้งพี่เหนือพี่ใต้นี่ยังไงกันคะ ทำไมชอบมาวอแวกับผักกาดหอมกันนัก วันๆไม่ต้องหึงใครกันแหละ มีแต่หึงคนกันเองทั้งนั้น “ ดาวที่นั่งลงฝั่งตรงข้ามก็เอยปากบ่นยิ้มๆ

“ หึงมันต์อีกแหละเหรอ อย่างมันต์เนี่ยนะใครจะสนใจถ้าไม่ใช่ห่านฟ้าตาบอดอย่างดาวนี่แหละ “ มันต์หัวเราะพร้อมกับเทน้ำเปล่าให้ดาว กับเอาอีกแก้วให้พี่เหนือ โดยตัวเองเอาหลอดยาวมาใส่ขวดเพื่อไว้กินเอง

“ พี่เหนือเพิ่งมาจากสระเหรอครับผมยังเปียกอยู่เลย ทำไมถึงไม่เช็คให้แห้งก่อนครับ เดี๋ยวนะ ผมมีผ้าผืนเล็กอยู่พี่ เอามาซับน้ำก่อน ดูสิคอเสื้อเปียกหมดแล้ว “

“ เห้อ ตกลงใครเป็นแฟนใครกันแน่เนี้ย หรือว่าเรา3คนพี่น้องจะมีแฟนคนเดียวกันเลยไหม “ ดาวขยิบตาให้พี่ชายตัวเอง

“ พูดอะไรน่าเกลียดดาว เดี๋ยวแฟนคลับพี่เหนือมาได้ยินเดี๋ยวมันต์ก็เดือดร้อนอีก “

“ เออ นั้นสิ คราวที่แล้วถ้าพี่ใต้ไม่ไปเจอพอดี ผักกาดหอมเละแน่ พูดแล้วก็ขำ มันต์อะนิสัยไม่ดีเลย ทำไมยอมพวกเขาแบบนั้นกันละ เป็นดาวหน่อยไม่ได้ “

“ ก็พวกเขาเป็นผู้หญิงนี่นา มันต์จะทำอะไรได้อย่างน้อยเขาก็ตบไม่ถึงหรอกเพราะมันต์สูงกว่าเยอะ “ เหมันต์ไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้มากนักคิดว่าเป็นเรื่องขำๆเสียมากกว่าที่ยังมีคนมาตามหึงเขากับพวกพี่เหนือพี่ใต้

“ เช็ดหัวให้พี่หน่อย “ ตั้งแต่นั่งมานี่แหละถึงเป็นประโยคแรกที่เหนือนทีพูด ดาวฟังแล้วก็แบะปากแต่ก็พยักหน้าให้ผักกาดหอมจัดการให้ ไม่อย่างนั้นพี่ชายตัวเองคงไม่ยอมกินข้าวแน่

เหนือนทีเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมาก เรียกได้ว่าสูงปรี๊ดจนคนเข้าไม่ค่อยถึง นอกจากคนในบ้านที่เข้าใจภาษากายแล้วก็นับแค่ว่ามีผักกาดหอมอีกคนที่เข้าไปอยู่ในที่ตรงนั้นได้ เพราะแบบนี้เหนือนทีถึงเล่นกีฬาที่ไม่ต้องรวมกลุ่มกับใคร เขาเป็นนักกีฬาว่ายน้ำตัวแทนมหาวิทยาลัย ส่วนใต้ฟ้าเป็นตัวแทนบาสเก็ตบอล

‘ กลุ้มใจ แฟนตัวเองเสน่ห์แรงกับเพศเดียวกันจริง ‘ นี่คือใบหน้าจำยอมของดาวที่ต้องให้แฟนตัวเองบริการพี่ชายของตัวเอง

“ แล้ว พี่เหนือเลิกเรียนหรือยัง ถ้าเลิกแล้วไปส่งผักกาดหอมหน่อยสิ วันนี้ดาวต้องไปเป็นเพื่อนแม่ทำผม “

“ ไม่เป็นไร เมื่อก่อนก็กลับตลอดจนโดนดาวบังคับนี่แหละถึงไม่ได้กลับเองนะ “ ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมดาวถึงไม่ยอมให้เขากลับบ้านเองทั้งๆที่เมื่อก่อน ก่อนจะเริ่มคบกันเขาเองก็กลับเองได้ตลอดถึงแม้ว่ามันจะน่ากลัวแต่ก็กลับอย่างปลอดภัยทุกที

“ ไม่เอาละ คราวก่อนโน้นก็ไข้ขึ้นเลยไม่ใช่เหรอ “ เหนือนทีหันมามองผักกาดหอมอย่างข้องใจ

“ ผักกาดหอมเขากลัวหมามากพี่เหนือ แค่เจอหมามองก็ไม่กล้าขยับไปไหนแล้ว คราวที่แล้วปล่อยให้กลับเอง แค่ลูกหมาเข้ามาเลียแค่นั้นแหละ ไข้ขึ้นเลย อย่างนั้นแหละไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมดาวถึงห่วง “ เธอยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของแฟนตัวเอง
 
“ อืม เลิกแล้ว พี่ไปส่ง “

“ ขอบคุณคะพี่เหนือ “ ดาวก็เริ่มกินข้าวอย่างสบายใจ


ระหว่างทางกลับ เหนือนทีก็เพิ่งเข้าใจว่าทำไมก่อนหน้านี้ น้องสาวเขาถึงคบกับใครไม่ค่อยยืดเลย

ธาราดาวเป็นสาวค่อนข้างมั่นใจ ไม่ชอบให้ใครดูแล กลับกันเป็นที่ชอบดูแลคนอื่นเสียมากกว่า แฟนที่ผ่านมาทั้งหมดต่างก็คอยเทคแคร์น้องสาวเขาด้วยเหตุนี้ละมั้งถึงไม่ค่อยถูกใจเจ้าตัวเท่าไร จนหลายเดือนผ่านมาระหว่างธาราดาวกับเหมันต์ก็ยังไม่เลิกลากันน่าจะเป็นเพราะน้องสาวเขาชอบใจที่ได้เป็นคนดูแล ?? แต่จะว่าไปแล้ว ไอ้ท่าทางเหมือนจะซื่อๆไม่ค่อยคิดอะไรมากของคนข้างนี่ก็ดูน่าสนใจอยู่เหมือนกันนะ ด้วยความไม่ค่อยคิดอะไรซับซ้อนทำเข้าเขาสามารถยอมรับผักกาดหอมเข้ามาในเซฟโซนของเขาโดยง่าย เพราะความไม่มีอะไรนี่แหละทำให้เขาวางใจ ผักกาดหอมเป็นคนมองโลกสวยงาม ไม่มีอะไรเป็นปัญหาสำหรับเขาอะไรที่มันยากก็ดูเหมือนว่ามันจะง่ายสำหรับเขา เขาเคยถามน้องสาวว่าทำไมถึงชอบผักกาดหอม
 
‘ เพราะผักกาดหอมไม่ซับซ้อน ดูซื่อๆน่าเอ็นดู ไม่ค่อยมีคนทำให้เขาโกธรได้ ถึงหน้าตาเขาจะธรรมดาแต่ไอ้ท่าทางหน้าตาธรรมดานี่แหละที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่ต้องกังวลว่าเขาคิดอะไรอยู่เพราะสีหน้าท่าทางมันแสดงออกมาทั้งหมดแทนแล้ว ’

นั่นสิ เพราะแบบนี้ด้วยแหละมั้งเขาถึงสบายใจเวลาได้ได้อยู่ด้วย ถ้าเขามีแฟนก็อยากได้คนแบบนี้เหมือนกัน แบบผักกาดหอม

“ เอ๊ะ “ เขาตกใจกับความคิดตัวเองจนเผลอเหยียบเบรค

“  อูย “ เสียงคนข้างๆ ร้องอย่างตระหนก 

“ ผักกาดเป็นอะไรไหม พี่ไม่ได้ตั้งใจ หันหน้ามาให้พี่ดูหน่อย “  เหนือนทีรีบเอารถจอดข้างทาง แล้วหันมาจับหน้าจืดๆของคนข้างอย่างเบามือ

“ รู้สึกมึนๆนิดหน่อย หน้าผากกระแทกกระจก ดีนะกระจกไม่แตก 555 อ้าว !!! เลือด “ เจ้าตัวดูจะหัวเราะชอบใจเมื่อเห็นเลือดที่เปื้อนนิ้วของตัวเอง

“ หันมาดีๆ ครับ ให้พี่ดูแผลก่อน ว่ามันแตกมากไหมพี่จะได้พาไปเย็บแผล “

“ ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ แปะพาสเตอร์เอาก็หาย แผลแค่นี้เอง ว่าแต่ทำไมอยู่ๆเบรคละครับ ดีนะครับที่ไม่มีรถตามหลังมา ถ้าโดนชนเข้า พี่จะเสียเวลาต้องรอประกันอีก แทนที่จะได้กลับไปพักผ่อนต้องมาส่งผมอีก ....... บลา บลา ......... “

เหนือนทีไม่ได้สนใจว่าผักกาดหอมพูดอะไร เพราะว่ามัวแต่ซับเลือด จนไม่ได้สังเกตว่าผักกาดหอมหยุดพูดไปตั้งแต่เมื่อไร จนเขารู้สึกว่ามีบางอย่างสัมผัสที่หน้าของเขา

“ พี่เหนือดูดีๆแล้วไม่ค่อยคล้ายพี่ใต้เท่าไรนะครับ พี่ใต้จะมีแผลเป็นตรงคาง แต่พี่เหนือมีขี้แมลงวันตรงที่เดียวกัน เวลาพี่ใต้ยิ้มจะมีลักยิ้มอันเล็กๆขึ้นมาแต่พี่เหนือเวลายิ้มกลับไม่มี “ ผักกาดหอมเอานิ้วจิ้มไปตรงตำแหน่งที่พูด

“ แต่คิ้วพี่เหนือจะเข้มกว่า สงสัยเพราะพี่ใต้ไปกันคิ้วออกตอนไปถ่ายแบบให้ชมรม แล้วก็สีตาพี่เหนือออกจากสีแทนเหลือบน้ำตาลไม่ดำเข้มแบบพี่ใต้ แล้วปากพี่เหนือดูนิ่ม .... “ ผักกาดหอมเอานิ้วไปจิ้มตรงปาก แต่รู้สึกว่าปากพี่เหนือขยับมาใกล้ๆ  มันใกล้เกินไปไหม !!!

“ อุ๊บส์ “ 

ปากของเหนือนทีมาหยุดที่ปากของผักกาดหอมโดยมีนิ้วชี้กั้นขวางเอาไว้

ผักกาดหอมตาโตดูเหมือนจะตกใจ แต่เหนือนทีกลับตกใจยิ่งกว่า

“ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ “  เหนือนทีรีบบอกเขาเองก็ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปเหมือนกัน

“ ตกใจหมดเลย คิดไว้อยู่แล้วว่าพี่เหนือไม่ตั้งใจ ใจหายหมดเลย จูบแรกด้วยนะครับ ดีนะที่มีนิ้วกั้นอยู่ ใจหายหมดเลย “ ผักกาดหอมหัวเราะอย่างโล่งอก

“ จูบแรกเหรอ ผักกาดยังไม่เคยจูบใครเหรอครับ “

“ ไม่ครับ ผมไม่กล้าหรอก ผมไม่อยากจูบกับใคร เดี๋ยวเขาว่าจะฉวยโอกาส แต่ แต่.... กับดาวผมก็ยังไม่เคยคิดนะครับ ไม่เคยคิดจะลองด้วย เราต้องให้เกียรติ์เขา ผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะ ผมไม่ได้คิดล่วงเกินดาวเลยนะครับพี่เหนือ “ ผักกาดบอกความรู้สึกออกมาเพราะกลัวว่าเหนือนทีจะคิดว่าเขาคิดไม่ดีกับน้องสาวของเขาหรือเปล่า

แต่กลับเป็นเหนือนทีขยับตัวเข้ามาใกล้ๆผักกาดหอมอีกครั้ง ใช้มือหนึ่งรวบข้อมือทั้ง2ของอีกคนไว้ ส่วนอีกข้างกลับเอื้อมไปจับท้ายทอยแล้วค่อยโน้มเข้ามา

หน้าคนทั้ง2 ใกล้กันอีกครั้ง ห่างกันเพียงแค่คืบ ตาทั้ง2คนต่างก็มองเห็นเงาตัวเองอยู่บนตาของคนตรงกันข้าม แพขนตาที่ไม่ได้ขยับ แต่นัยน์ตาของเหนือนทีกลับเลื่อนตำแหน่งมาจับที่ตำแหน่งริมฝีปากของผักกาดหอม

“ ตาพี่เหนือสวย ไม่เหมือนดาว “

พูดได้เพียงเท่านี้ ตาของผักกาดหอมก็หลุบลงพร้อมกับเผยอริมฝีปาก มันเป็นเหมือนแรงดึงดูด เขาไม่เคย!!!  แต่สัญชาตญาณมันเป็นไปเองโดยธรรมชาติ สัมผัสแผ่วเบาที่แต่ลงบนปากเขา ก่อนจะรู้สึกว่ามันค่อยแรงขึ้น กลีบปากของเขาถูกขบ มันให้ความรู้สึกแปลก ๆ แต่ทำไมมันรู้สึกดี ตื่นเต้น ก่อนที่จะรับรู้ได้ว่าลิ้นของเขาถูกอีกคน จะโดนพี่เขากินลิ้นไปแล้ว !!!

“ พี่เหนือ “  ผักกาดหอมเรียกด้วยเสียงหอบ

“ นี่เป็นจูบแรกของพี่เหมือนกัน แต่คราวนี้ พี่ตั้งใจนะ “

“ พี่เหนือ .... จูบแรก ..... แต่ พี่เหนือเป็นผู้ชายนะ “

“ ผักกาดเกลียดจูบแรกกับพี่เหรอครับ “ เขาถามด้วยความรู้สึกผิดหวัง

“ ไม่ได้รู้สึกไม่ดี ออกจะชอบด้วยซ้ำ ถึงผมจะไม่ติดอะไรกับการที่เห็นว่าผู้ชายอยู่ด้วยกันได้ แต่ว่า ดาว ผมเป็นแฟนกับน้องสาวพี่อยู่นะครับ “ ผักกาดหอมเองกับแปลกใจกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น ถ้าเป็นธรรมดาคนปกติทั่วไปต้องโกธรไหม ? แต่ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกอะไรแบบนั้น

“ นั้นสินะ “

“ พี่เหนือผมถามพี่อยู่นะ ถึงแม้ว่าผมจะดูไม่ค่อยฉลาด แต่ผมว่าเรื่องนี้มันไม่ถูกนะ พี่เหนือว่าอย่างนั้นไหม?  ผมเป็นแฟนกับน้องสาวพี่ แต่พี่มาจูบผมแบบนี้ไม่ได้นะ ผมว่ามันแปลก “ ผักกาดหอมเอามือกอดอกทำท่าทางครุ่นคิด แต่เหนือนทีเห็นท่าทางแบบนั้นกลับรู้สึกว่ามันออกจะ น่ารักเกินไปแล้ว !!!






Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-08-2022 19:47:10 โดย ปๅงลีลๅ »

ออฟไลน์ ปๅงลีลๅ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
Love SeCret : รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 2]

เรือนไม้ 2 ชั้นห้องแบ่งเป็นห้องเช่าเล็ก ๆ ลึกเข้ามาในซอยค่อนข้างมาก ระหว่างทางมีหมาจรอยู่ไม่น้อย ต่างก็พากันเห่าเมื่อได้เห็นรถที่แปลกตาเข้ามา
 
“ ทำไมถึงมาหาที่อยู่แถวนี้ ลึกด้วย ไกลด้วย “ หลังจากเงียบมานาน อยู่ๆ เสียงที่ชวนฟังว่าสงสัยก็ดังขึ้น

“ อ้อ ตอนนั้นพ่อพามาส่งที่กรุงเทพ ในซอยนี้มีคนที่เป็นคนที่หมู่บ้านเขาเปิดร้านขายของอยู่ที่นี้ พ่อเลยอยากให้มีคนรู้จักอยู่ใกล้ๆไว้ เผื่อมีธุระอะไรจะได้ฝากให้ช่วยดูได้ หนานอิน เขาเป็นเพื่อนของพ่อแต่เด็ก “

“ แล้วไปกลับไม่ลำบากเหรอ “

“ ผมคนต่างจังหวัดนะพี่เหนือ แค่นี้ไม่เรียกว่าลำบากหรอกออกจะสบายด้วยซ้ำ ตอนอยู่ที่บ้านจะเข้าไปเมืองหรือกาดแต่ละทีต้องเผื่อเวลาพากันตื่นแต่เช้า บ้านผมนะอยู่บนเขา แต่ไม่ถึงกับในป่าในเขาหรอกนะ แค่มันอยู่ไกลกับตัวอำเภอมาก รถโดยสารก็ไม่มี ถ้าไม่อาศัยเดินเท้าก็ขอติดรถส่งผักเขาเข้าเมือง แต่ก่อนตอนเรียนมัธยม พ่อกับแม่ก็ให้มาอยู่ลุงในเมืองเพราะว่าโรงเรียนมันอยู่ในตัวอำเภอ ไปกลับไม่ไหว แล้วอยู่ที่นี้กับไปกลับมหาวิทยาถือว่าสบายกว่ากันเยอะแล้ว “

“ ไปอยู่คอนโดกับพี่ไหม อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยด้วย “

“ ไม่ดีกว่า ถึงผมจะดูไม่ค่อยฉลาดแต่ผมก็รู้นะพี่ ว่าที่ผมยอมให้พี่จูบมันก็ไม่ดี ผมกับดาว เราคบกันเราก็รับรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ถ้าผมยอมไปกับพี่อีก ผมก็จะกลายเป็นคนไม่ดี ครั้งนี้เราจูบกันได้ถ้าครั้งต่อไปมันเกินเลยไปกว่านี้อีกละครับ แต่ไม่ใช่ ผม ผม ... ชอบหรือไม่ชอบ แต่ถ้าดาวรู้ ดาวอาจจะเสียใจ “

“ ทำไม ถึงใช้ความว่า ดาวอาจจะเสียใจละ “ เหนือนทีฟังแล้วมันก็แปลกๆในใจ

“ นั้นสิ ดาวกับผมอยู่ด้วยกันมันให้ความรู้สึกว่าเหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้อง อยู่ด้วยแล้วสบายใจ แต่ผมก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อนก็เลยไม่รู้ว่าถ้าอยู่กับคนอื่นจะให้ความรู้สึกว่าเหมือนอยู่กับดาวไหม ผมเลยไม่รู้ว่า ดาวจะเสียใจไหม? หรือเปล่า ? .................. จอดอยู่นานแล้วผมกลับเข้าห้องดีกว่านะครับ พี่เหนือขับรถกลับดี ๆ อย่าใจลอยอีกละ “
 
“ ถ้าเจ็บแผลอย่าลืมกินยาแก้ปวดนะ “ เหนือนทีมองไปที่แผลที่แปะพลาสเตอร์ไว้

“ อืมครับ แค่นี้สบาย “ ผักกาดหอมตอบกลับ 

“ ผักกาด ขอบคุณนะที่ไม่รังเกียจที่พี่ทำไปแบบนั้น “

“ อืม ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่ต้องคิดมาก “

ผักกาดหอมยืนมองจนรถแล่นออกไปไกลแล้วถึงเดินเข้าห้องเช่า พลางสลัดความคิดแปลกๆ ออกไปจากหัว ก่อนจะไขกุญแจแม่กุญแจเข้าห้องไป






“ พี่เหนือ “ เสียงเรียกดังมากจากปลายสาย เมื่อเหนือนทีโทรกลับหลังจากหมดคลาส

“ อืม “

“ เมื่อวานก่อนพี่ส่งผักกาดหอมถึงห้องหรือเปล่า “

“ อืม “

“ ไม่ได้พากันไปตากฝนที่ไหนมาใช่มะ “

“ ไม่ “

“ แล้วทำไมถึงอยู่ๆ เกิดเป็นไข้ขึ้นมาละ “ ดาวทำท่าบ่นพึมพำ

“ ผักกาดไม่สบายเหรอ “

“ คะ ไม่มาเรียน 2 วันแล้ว เมื่อวานบอกว่าวันนี้จะมา แต่โทรไปหาบอกว่ายังไม่หาย ก็เลยเป็นห่วง น้องก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรมาถามก็ไม่บอก บอกว่าเดี๋ยวก็หาย ทีแรกว่า.... “

“ ทำไมไม่บอกพี่ละว่าผักกาดไม่สบาย “ อยู่ๆเหนือนทีก็โพล่งออกมาไม่ทันฟังที่น้องสาวพูดจนจบ

“ อ้าว แล้วทำไมน้องต้องบอกพี่เหนือด้วยละ แปลกคน?? “

“ เอ่อ ... แล้วเขาอาการเป็นอย่างไรบ้าง “

“ ก็บอกแค่ว่าปวดเนื้อปวดตัวสงสัยคงจะเป็นไข้ “

“ แล้วน้องจะไปหาผักกาดหรือเปล่า “

“ เขาไม่ให้ไปบอกเป็นผู้หญิงอย่ามาหาผู้ชายถึงห้องแบบนี้ น้องกับโดนดุไปอีก แต่ก็น่าเอ็นดู “ ดาวทำเสียงพอใจ

“ อย่างนั้นพี่ไปดูให้ “

“ อย่างนั้นก็ได้แล้วฝากซื้อข้าวต้มไปให้ผักกาดหอมด้วยนะ ข้าวต้มขาวๆ ไม่เครื่อง ใส่แต่เกลือนะพี่เหนือ เขาชอบแบบนั้น แล้วก็ส้มด้วย ส้มลูกนะ ไม่เอาแบบคั้น “

“ อืม “ ดาวชินกับการตอบของพี่ชายแล้วเลยไม่ได้พูดอะไรอีก แค่ย้ำว่าไปแล้วมาบอกด้วยว่าเป็นอย่างไรบ้างเท่านั้นเอง

 

ครู่ใหญ่ๆหลังจากที่ห้อตะบึงมาอย่างเร่งรีบ แวะซื้อข้าวต้มจากในห้างก่อนมาถึง จนมาจอดสนิทอยู่หน้าห้องเช่า หลังจากลงมาแล้ว เขาก็มึนอยู่อีกพัก ว่าแต่ห้องไหนละเขาไม่ได้ถามน้องสาวมาด้วย

“ หนุ่ม มาหาใครรึ “ ชายวัยกลางคนท่าทางใจดีเรียก เพราะว่าเห็นหนุ่มน้อยชุดนักศึกษายืนเก้ๆกังๆอยู่

“ เหมันต์ มาหาเหมันต์ครับ “ เหนือนทีไม่ค่อยคุ้นชินกับการคุยกับคนแปลกหน้าเท่าไรแต่ก็พยายามตอบ

“ อ่อ เพื่อนรึ “

“ รุ่นพี่ครับ เห็นขาดเรียนเลยมาดู “

“ โน้นห้องริมสุด ฝากดูด้วยนะ ทีแรกอาแวะมาดูเขานั้นแหละ แต่ถ้ามีเพื่อนมาแล้ว อาจะกลับไปดูร้านต่อ ทิ้งมานานไม่ได้ไม่มีคนเฝ้าให้ ถ้ายาหมดก็แวะไปเอาที่ร้านของอาได้นะ อยู่ถัดไปอีก สัก 200 เมตร “

“ อ่อครับ “

“ อืม ถ้าเขาไม่เป็นอะไรมากจะได้ไม่ต้องโทรไปบอกพ่อเขา แต่อาว่าอาการเขาไม่ดีเท่าไรเลยว่า ถ้าเย็นนี้อาการยังทรงอยู่ก็จะพาไปโรงพยาบาล “
“ เป็นหนักขนาดนั้นเลยเหรอครับ “

“ เจ้าตัวบอกไม่เป็นไร แต่อาเห็นแล้วตัวเขาเป็นจ้ำๆ คิดว่ายุงกัด เพราะบ้านนี้เขาไม่มีมุ้งลวดหรอก เอ หรืออาจะเข้าไปดูด้วยดี “

“ ไม่เป็นไรครับ คุณอาไปดูร้านก่อนก็ได้ อย่างไรเดี๋ยวผมจะเดินไปส่งข่าว “

“ ได้ได้ อย่างนั้นฝากด้วยนะหนุ่ม “



เรือนไม้ห้องสุดท้าย ถัดจากด้านข้างไป เป็นบึงเล็กที่มองดูแล้วมันค่อนข้างน่ากลัวในแง่ของความสะอาดมีหญ้ารกท่วมสูง ถึงแม้ว่าน้ำจะดูใส แต่สภาพรอบข้างมันไม่น่าไว้ใจเพราะไม่รู้ว่าจะมีสัตว์มีพิษอะไรอาศัยอยู่หรือเปล่า
 
ประตูห้องถูกแง้มเอาไว้ เนื่องจากไม่ใช่ประตูลูกบิด ใช้เพียงกลอนประตู ถ้าใส่กลอนท่าทางคนข้างในจะต้องลุกมาเปิดเลยจงใจไม่ใส่
ห้องโถงยาวลึกเข้าไปด้านใน มีพัดลมเพดานที่เปิดอยู่ กับหน้าต่างหลังห้องที่เปิดไว้ให้ลมผ่านไม่ให้มีกลิ่นอับ มุ้งเหนือที่นอนถูกรวบขึ้น มองเห็นร่างชายหนุ่มนอนไม่หลับไม่รู้เรื่องบนที่นอนที่ขาวสะอาดตา ข้างๆที่นอนมีกะละมังเล็กกับผ้าผืนเล็กที่ถูกใส่ไว้ในกะละมังอีกใบ

‘ น่าจะเป็นอาคนนั้นมาเช็ดตัวให้ ’ เขาคิด

แต่ที่ดูแล้วชวนไม่สบายใจที่สุด ใบหน้าที่เคยขาวตอนนี้มันกลับแดงคล้ายคนมีไข้สูง รอยช้ำที่ชนกระจกเมื่อวานก่อนกลับนูนขึ้นจนเห็นได้ชัด แล้วยังรอยจ้ำตามตัวนั้นอีก  ‘เขากังวล‘

“ ผักกาด ผักกาด ได้ยินพี่ไหม “ เขาจับแขนเผื่อเรียกแต่ก็ต้องตกใจเพราะความร้อนที่เขาสัมผัสได้

‘ แผลที่หัวอักเสบหรือเปล่า ’ เขาคิด

เมื่อคิดว่าเป็นดังนั้นแล้วเขาตัดสินใจ อุ้มร่างที่ไม่ได้สตินั้นพาขึ้นรถอย่างลำบาก เพราะความสูงที่ต่างเพียง 5 เซ็นทำให้ค่อนข้างอุ้มลำบาก โชคยังดีที่ผักกาดหอมไม่ได้หนักขนาดนั้น ออกจะโปร่งและผอมไปด้วยซ้ำ

“ คุณอาครับ ผมจะพาน้องไปโรงพยาบาล ผมว่าแผลน่าจะติดเชื้อ รบกวนคุณอาปิดประตูห้องให้ด้วยนะครับ ผมไม่ทันคิดตอนพาออกมา เดี๋ยวผมจะกลับมาส่งข่าวอีกทีนะครับ “ เหนือนทีแวะจอดรถที่ร้านร้านเดินลงไปบอก

“ ไม่ต้อง โทรมาก็พอ โทรมาบอกอาหน่อยว่าเขาเป็นอย่างไร อาจะได้โทรไปบอกพ่อแม่เขา เดี๋ยวอาจดเบอร์ให้นะ “ 



เสียงวิ่งตึกตึกดังเข้ามาใกล้ๆ เหนือนทีรู้ทันทีได้ว่าเป็นใคร

“ พี่เหนือ “

“ จุ๊ จุ๊ “ เหนือนทีจุ๊บปากเบาๆ

“ ขอโทษคะ ผักกาดหอมเป็นอย่างไรบ้างคะ ตกใจแทบแย่ตอนที่พี่โทรบอก ถ้าไม่ติดว่าอยู่ให้ห้องเรียนน้องก็มาถึงนานแล้ว “

“ อืม แผลติดเชื้อกลายเป็นภาวะโลหิตเป็นพิษ นี่ตั้งแต่มาก็ยังไม่รู้สึกตัวเหมือนกัน “

“ แย่จริง แล้วไปทำอย่างไรคะ ถึงเป็นแผลที่หัวแบบนั้น “

“ เอ่อ ที่จริงมันเป็นความผิดพี่เอง พี่ใจลอยเผลอเหยียบเบรค หัวเขาเลยกระแทกกระจก หัวแตก แต่เจ้าตัวบอกว่าไม่เป็นไร พี่เลยแค่แวะซื้อยาแก้อักเสบให้ พี่ก็ไม่คิดว่าเขาจะมาเป็นแบบนี้ “


“ พี่เหนือ “
นานเท่าไรแล้วที่เธอไม่ได้เห็น พี่ชายของเธอ เหนือนทีคนนี้ ร้องไห้   ความแตกต่างระหว่างพี่ชายฝาแฝดทั้ง2 ของเธอ พี่ใต้ฟ้าเป็นคนร่าเริง ออกจะล้นเกินไปด้วยซ้ำ ผิดกับพี่ชายคนโต เหนือนที ที่ไม่ค่อยแสดงออกอะไรเลย ทั้งการหัวเราะ หรือร้องไห้ ราวกับว่ามันถูกถ่ายโอนไปให้พี่ชายอีกคนแทน  ครั้งนี้เธอแปลกใจ แปลกใจมากจริง ๆ

“ พี่ใต้ยังไม่มาเหรอ “ เธอแสร้งเป็นไม่เห็นแล้วเลยถามถึงพี่ชายอีกคน

“ ใต้ ? “

“ เขาออกจะสนิทกัน พี่อย่าลืมสิเขาเป็นตัวแทนบาสเหมือนกัน ซ้อมบาสด้วยกันเกือบทุกวัน ถ้าไม่สนิทก็แปลกเกินไปแล้ว เห็นเขาชวนพวกในทีมมาด้วย แต่ถ้าผักกาดยังไม่ได้สติแบบนี้ เดี๋ยวน้องโทรไปเบรคพี่ใต้ไว้ก่อนดีกว่า “ เธอพูดแล้วก็เดินเลี่ยงออกไปโทรที่โถงทางเดิน


เหนือนที มองดูคนที่เคยพูดเรื่อยเปื่อย อารมณ์ดีทั้งวัน แต่ตอนนี้กลับนอนหลับไม่ได้สติ สายน้ำเกลือที่โยงกับแขน ยาแก้อักเสบที่ถูกเติมไว้ หยดเป็นสายผสมกับน้ำเกลือไหลเข้าสู่ท่อนแขนที่วางอยู่ข้างตัว เขาเดินไปหยิบหลอดมาจุ่มกับน้ำค่อยๆแตะบนริมฝีปากบางที่แตกแห้ง ค่อยๆใช้หลอดเกลี่ยน้ำให้มากที่สุดหวังแค่เพียงว่ามันจะช่วยให้ปากไม่แห้งแตกไม่ชวนมองแบบนี้

ก่อนจะใช้นิ้วมือค่อยๆเกลี่ยผมที่ปรกหน้าที่ยาวเสมอตา เพราะเขากลัวว่าคนที่นอนอยู่จะรำคาญ ปกติผักกาดหอมจะใส่แว๊กซ์ปัดผมเสยไปด้านข้างหรือไม่ก็ผูกจุกไว้เวลาลงซ้อม ชอบใส่เสื้อบาสแขนกุด ไม่ยอมเปลี่ยนถึงแม้จะอาบน้ำหลังจากซ้อมเสร็จแล้วก็ตาม แขนยาวเก้งก้างดูน่าตลก สะพานกระเป๋าใหญ่ๆ เดินยิ้มไปกับเพื่อนๆ พี่ๆในทีม ยิ้มซื่อๆ หน้าจืดๆ ดูไม่มีความเจ้าเล่ห์ มันทำให้เขาละสายตาไปไม่ได้ หลายครั้งที่ซ้อมเสร็จเขาจะพาตัวเองดูไปที่ขอบสนาม เพื่อไปหาน้องชายของเขา คนที่เกิดห่างกันเพียง 5 นาที ทุกครั้งในสายตาของเขาจะมีผักกาดหอมอยู่ในกรอบสายตาด้วยเสมอ

รายละเอียดต่างๆ มันค่อยผ่านเข้ามาในความคิด เขาไม่แน่ใจว่า เขาเริ่มจะจดจำรายละเอียดของคนตรงหน้านี้ได้ตั้งแต่เมื่อไร



2 ปีที่แล้ว


เมื่อตอนรับน้อง เขากับใต้ฟ้า อยู่คนละคณะ พวกเราถนัดคนละอย่าง ใต้ฟ้าไม่ชอบคำนวนเลยเรียนสถาปัตย์ ส่วนตัวเขาเรียนได้ดีในสาขาวิศวะ แต่วันนี้ พวกเขาทั้งคู่มาอยู่ที่ลานคณะอักษร เพราะว่าน้องสาวต้องมารายงานตัวที่นี่ ในสายตาพวกเรา  ธาราดาวเป็นสาวแก่นทโมนไม่ค่อยเรียบร้อย จนที่บ้านคิดว่าเธอจะเป็นทอมบอยไป แต่หลายครั้งต่อหลายครั้งที่เธอจะมาบ่นให้ฟังถึงบรรดาแฟนๆหนุ่ม ที่เคยคบว่าชอบทำให้เธอราวกับเป็นเจ้าหญิง เพียงแค่ว่าหน้าตาเธออ่อนหวาน แต่ก็ต้องยอมรับจริงๆว่า ธาราดาวเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง อาจจะเพราะกรรมพันธุ์ ?

พวกเราพูดคุยกันบ้างระหว่างรอ ผมกับใต้ เป็นแฝดถึงบางอย่างจะไม่ต้องพูดเยอะพวกเราก็เข้าใจกันดี ดังนั้นผมก็เลยไม่ชอบที่จะพูดมากนักเลยให้ใต้เป็นคนพูดแทนเสียส่วนมาก มันเลยกลายเป็นความเคยชินทำให้หลายคนคิดว่าผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่เปล่า   เพราะอะไรที่อยากพูดใต้ก็พูดแทนไปเสียทั้งหมดแล้ว

“ น้องคนนั้นคะ ที่บ้านไม่มีใครคุยด้วยหรือเปล่าค่ะ ตั้งแต่มานี่พี่เห็นเรายังพูดไม่หยุดเลย มานี่เลยคะ คนแรกเลยมาแนะนำตัวก่อนเลย “ 
ภาพเด็กชายหัวเกรียน ยังทำให้เขาจำติดตามาตลอด ผิวขาว สูงโปร่ง ดูแล้ว น่าจะสูงไล่เลี่ยกับพวกเขา แต่ผิวขาวจัดแบบนี้คงเป็นพวกเล่นกีฬาในร่ม อย่างพวกวอลเล่ย์ หรือเปล่า  แต่ยอมรับตรงๆเลยว่า ทีแรกผมฟังไม่ออกจริงๆว่าเขาพูดอะไร พูดเคยคิดว่า เพื่อนคนใต้ของผมเวลาพูดก็ว่าพูดเร็วมากแล้ว แต่เทียบกับคนนี้ เขาบอกว่าว่าเป็นคนเหนือ เป็นคนจังหวัดลำพูน เป็นคนเหนือที่พูดเร็วจนฟังไม่รู้เรื่อง

“ น้องคะ น้องค่า หยุดฟังพี่สักครู่คะ พี่ฟังแล้วเหนื่อยแทน เบาได้เบาลูกขา เป็นคนเหนือ พูดภาษากลางได้ไหมคะ พวกพี่ฟังไม่ทันและไม่รู้เรื่องคะ ใจเย็นๆนะคะ ไม่มีใครแย่งหนูพูด ลูก ”  ผมก็อดจนหัวเราะไม่ได้เพราะว่าน้องเขาพูดไม่รู้เรื่องจริงๆ อาจจะเพราะตื่นเต้นด้วย

“ พูดกลางได้ครับ แต่ไม่ค่อยถนัด แต่จะพยายามนะ ครับ   ชื่อ เหมันต์ ครับ เพราะเกิดในหน้าหนาว ดีที่ไม่ได้เกิดตอนหนาวมากๆ ไม่อย่างนั้นแม่คงตั้งว่า เหมยขาบ สงสัยละสิ เหมยขาบก็คือแม่คะนิ้งนั้นแหละ แต่ดีแล้วที่ไม่ได้ชื่อนั้นมา ส่วนชื่อเล่น แม่ตั้งให้ว่า ผักกาดหอม แม่บอกกับพ่อว่า บ้านเราเบ้าหน้าบ่ดี มีลูกคงไม่พ้นเป็นคนพื้นๆบ้านๆ เพราะอย่างนั้นอย่าตั้งอะไรที่สูงเกินตัว เอาชื่อผักกาดหอมนี่แหละ เพราะว่ากินแกล้มกับอะไรก็อร่อย  “

เรียกเสียงฮาได้มาก เพราะว่าใต้ฟ้าลงไปมันไปขำกลิ้งอยู่กับพื้นแล้ว

นับแต่นั้น ชื่อผักกาดหอม ก็เข้ามาอยู่ในใจผมแล้ว
 


ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ ปๅงลีลๅ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
Love SeCret : รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 3/5]

“ เหนือให้กูเฝ้ามันก็ได้นะ อย่างไรมันก็เด็กในทีม “

“ มึงใกล้แข่งแล้ว ต้องไปซ้อม นอนให้เยอะ “

“ แค่ไม่กี่วัน ให้กูมาเปลี่ยนดีไหม “

“ ไม่ต้อง ดูเองได้ กลับไปพักผ่อนสักที พาน้องไปด้วยเดี๋ยวแม่จะบ่นเอาได้ “

“ แป๊บหนึ่ง ดาวพี่ของคุยกับเหนือหน่อย น้องออกไปรอข้างนอกที “ ใต้ฟ้าพูดแกมบังคับให้น้องสาวออกไปรอด้านนอก


“ เหนือ กูรู้สึกได้ “ เหนือนที นั่งข้างเตียงผู้ป่วยนิ่งๆ ไม่ได้ตอบกลับอะไร

“ มึงรู้ใช่ไหมระหว่างเราไม่มีความลับ

ไอ้ความรู้สึกบีบคั้นที่กูรู้สึกอยู่นี่เพราะมึงโทษตัวเองอันนั้นกูเข้าใจ แต่ไอ้ความรู้สึกห่วงใยนี่ มันไม่ธรรดา มึงชอบไอ้เด็กนี่อย่างนั้นเหรอ “

เหนือนทีพยักหน้ายอมรับ เพราะอย่างไรระหว่างพวกเขา ฝาแฝด มันยากที่ปิดอะไรกันอยู่แล้ว

“ แต่มึงรู้ใช่ไหม น้องกับไอ้เด็กนี่เป็นแฟนกัน “

“ รู้ แต่มันห้ามใจตัวเองไม่ได้ กูไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไร รู้ตัวอีกทีก็หันไปมองคนอื่นอีกไม่ได้แล้ว และก็เพราะรู้นี่แหละ กูถึงยอมอยู่เฉยๆ น้องกับผักกาดหอมไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ผิดที่กูเอง ทั้งที่รู้อยู่แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้ “

“ เฮ้อ ปวดหัวฉิบ โน้นก็น้อง นี่ก็พี่ แล้วจะทำอย่างไรต่อไปละ “

“ ก็ไม่ต้องทำอะไร กูก็จะคอยพยายามอยู่ห่างๆ พวกน้องมันเอง ขอเวลาหน่อยมันอาจจะดีขึ้นเอง “

“ เออก็หวังให้เป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้มึงก็เฝ้าไอ้เด็กนี่ไปแล้วกัน แม่คงไม่ยอมให้น้องมาเฝ้าหรอก ช่วงนี้มึงก็ .... นั้นแหละ ก็ไม่รู้จะบอกอย่างไร เรื่องแบบนี้ให้อยู่ๆตัดใจได้เลยมันก็คงทำไม่ได้ แต่อย่าให้มันถอนตัวไม่ขึ้นเข้าละ น้องสาวเราจะเสียใจ   .......... พรุ่งนี้จะแวะเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนตอนเช้านะ “ เหนือนทีพยักหน้ารับรู้

“ ขอบใจนะที่เข้าใจ “ ใต้ฟ้าตบบ่าพี่ชายเบาๆ ก่อนจะเปิดประตูออกไป



“ ผักกาด เดี๋ยวพี่จะเช็ดตัวให้นะ เราจะได้นอนสบายๆ “ เหนือนทีชวนพูดคุยราวกับว่าคนที่นอนอยู่สามารถรับรู้ได้

เหนือนทีเองก็ไม่ได้ถือโอกาสอะไร เพียงแค่เช็คตามแขนขา หน้าอก ในส่วนที่ต้องดูแลมากกว่านั้นเขาก็ไม่ได้เข้าไปยุ่มย่าม จากนั้นก็เพียงทาแป้งฝุ่นให้เพื่อความสบายตัว

ส่วนตัวเขาเองได้มีโอกาสกลับไปอาบน้ำมาแล้วตอนที่ใต้เข้ามาเยี่ยม ส่วนเรื่องอาหารก็โทรสั่งจากครัวด้านล่างให้ขึ้นมาส่งให้

เขาละสายตาจากโน๊ตบุ๊คหลังจากดูงานที่เพื่อนๆส่งมาให้ มองดูร่างที่ยังหลับไม่ได้สติอยู่ ที่เขากังวลคือจ้ำเลือดเขากลัวว่ามันจะต้องใช้เวลานานกว่ารอยเหล่านี้จะจางลง เขาค่อยๆใช้นิ้วแตะเบาๆ ไปตามรอยจ้ำ เขาไม่รู้ว่ารอยจ้ำเหล่านี้มันเจ็บหรือเปล่า

“ พี่เหนือ “ มือของเหนือนที ถูกจับค้างไว้โดยที่เขาเองก็ตกใจ

“ รู้สึกตัวแล้วเหรอ พี่ทำให้ตื่นหรือเปล่าครับ “

“ ไม่ครับ ผมรู้สึกตัวนานแล้ว แต่แค่ยังหนักๆหัวเลยไม่ได้เรียกพี่ ผมหลับไปนานไหมครับ “

“ วันนี่วันที่ 2 เรามีไข้สูง ดีที่พี่แวะไปหา เลยได้พามาโรงพยาบาล พี่ก็ไม่รู้หากปล่อยทิ้งไว้อีกเราจะเป็นอย่างไรบ้าง พี่เป็นห่วงนะ แล้วก็ต้องขอโทษที่ทำให้เราต้องมาเจ็บแบบนี้ “

“ ผมบอกแล้วไง ว่าไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เอง นอนไม่กี่วันก็หายแล้ว ไม่เห็นต้องโทษแบบนั้นเลยครับ พี่ได้นอนบ้างหรือเปล่า ตาช้ำหมดแล้วนะ “ ผักกาดหอมพยายามจะเอื้อมมือไปให้ถึงใบนั้นสวยนั้น แต่จำใจเพราะเขาก็ลุกไม่ไหวจริง

แต่กลับเป็นเหนือนทีที่โน้มตัวเข้ามาใกล้ มือขาวซีดเลยได้สัมผัสที่ข้างแก้มอย่างอ่อนโยนแล้วใช้นิ้วโป้งมือ ค่อยๆเกลี่ยใต้ดวงตา อย่างเบามือ
ตา2ตา จองมองกันอย่างไม่มีใครหลบสายตา ผักกาดหอมยิ้มอ่อน

“ หน้าหล่อๆ กลายเป็นหมีแพนด้าแล้วครับ “

เหนือนทียิ้มให้ก่อนจะเอามือข้างนั้นมากุมไว้

“ ตอนนี้พี่ขออะไรผักกาดสักอย่างหนึ่งได้ไหม “

“ อะไรเหรอครับ “

“ ระหว่างที่เราอยู่ที่นี่ ขอแค่มีเพียงเรา 2 คนได้ไหม หลังจากออกจากโรงพยาบาลไป พี่คงไม่มีโอกาสที่จะได้ทำแบบนี้อีกแล้ว ใต้ฟ้ารู้แล้ว พี่ไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ อีกอย่างเราเองก็ไม่ใช่คนโสด พี่คงจะอยู่ห่างๆ ไปหน่อย คงไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยแบบนี้อีกแล้ว “

“ แต่ เรายังเจอยังคุยกันได้ ไม่ใช่เหรอ “

“ พี่ ไม่ใช่คนดีแบบนั้น พี่ทนเห็นเราอยู่กับดาวโดยพี่ไม่รู้สึกอะไรไม่ได้หรอกนะ พี่อยากเห็นแก่ตัว แต่ ...... “ เหนือนทีไม่ได้พูดต่อ

“ ถ้า ผมอยากคุยกับพี่บ้าง ก็ไม่ได้เหรอครับ ถ้าผมไม่อยากเป็นคนดีขนาดนั้นแต่ขอให้เราได้คุยกันบ้างก็ไม่ได้เหรอ “ ผักกาดหอมบีบมือเหนือนทีจนแน่น

“ พี่รู้ว่ามันผิด พี่ก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น พี่กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ จนต้องทำร้ายจิตใจน้องสาวตัวเอง “

“ พี่เหนือ พี่จูบผมได้ไหม “

ผักกาดหอมมองเหนือนทีด้วยสีหน้ากังวล เขาเองก็ไม่รู้ว่าจิตใจตัวเองเป็นอะไรไป คิดอะไรอยู่ เพียงแค่รู้สึกว่า เขาเองก็ไม่อยากให้คนตรงหน้านี้ห่างไปจากสายตา

เหนือนทีลุกขึ้นมานั่งบนเตียงคนป่วย ก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงไป ริมฝีปาก แตะกันเพียงเบา ไม่มีความใคร่ มีแค่เพียงความรู้สึกว่า อยากอยู่ใกล้ๆ ขอแค่เวลานี้ได้เป็นเจ้าของก็พอ แค่ได้มอง ได้อยู่ด้วย ได้พูดคุย ไม่ต้องมีอะไรเกินเลย
ขอแค่นี้  ขอแค่เวลานี้ได้อยู่ด้วยกัน เพียง 2 คนเท่านั้น ได้ไหม ........





“ ตกใจหมดเลยพี่ใต้ เมื่อตะกี้พี่อยู่ที่สนามไม่ใช่เหรอครับ ทำไมมาโผล่ที่ห้องน้ำได้อะ ไวจัง  ไวเว่อร์เลยนะเนี่ย “ ผักกาดหอมหัวเราะชอบใจ เขาอารมณ์ดีเพราะว่าได้เอาน้ำสาดใส่หัวตัวเองจนรู้สึกคลายร้อนลงไปเยอะ

“ เดี๋ยวก็ไม่สบาย ใครสอน ว่าเหนื่อยๆ แบบนี้แล้วให้เอาน้ำมาสาดหัว “

“ อ้าว ก็พี่นั้นแหละทำให้ดูบอกว่า ทำแบบนี้สิเย็นดี งงนะเนี่ย !!? “ ผักกาดหอมเอียงหน้าสงสัย

“ จิ๊  เดี๋ยวต้องไปพูดให้รู้เรื่อง แล้วชอบมาบ่นว่าปวดหัว เป็นทีไรต้องเป็นตามไปด้วยทุกทีสิ “

“ อะไรเหรอพี่ใต้ พูดอะไร ฟังไม่เข้าใจ “

“ ออกไปแล้วก็เช็คหัวให้แห้งด้วยนะ เดี๋ยวจะไม่สบาย “

“ คร้าบ คร้าบ “ ผักกาดหอมสะบัดหัวที่เปียกไปมาก่อนจะวิ่งรี่ออกจากห้องน้ำไป 



“ เย้ย ทำไมพี่ใต้เปลี่ยนชุดไวจังตะกี้ใส่ชุดนักศึกษาแล้วทำไมมาเปลี่ยนเปลี่ยนเป็นชุดบาสอีกแล้วละ “ ผักกาดหอมทำหน้าประหลาดใจ

“ อะไรของมึงเนี่ย กูก็อยู่ในสนามตลอด เดี๋ยวนะมึงเป็นไข้เปล่า มามา มาใกล้ๆมาดูหน่อยสิ เป็นไข้จริงเปล่าเนี้ย “ ใต้ฟ้าพูดพลางเดินเข้าไปใกล้หมายที่จะเอามืออังๆดูว่าน้องมันมีไข้หรือเปล่า

“ อ้าว ตะกี้เพิ่งเจอกันในห้องน้ำไง หรือพี่ใต้มี2 คนละ งงนะเนี่ย “

“ อ้อ กูเข้าใจละ มึงหันไปข้างหลังสิ ใช่ไหม ไอ้ชุดนักศึกษาที่มึงว่าอะ “ ผักกาดหอมหันมองไปด้านหลังอย่างว่าง่าย ทำให้เขาต้องตกใจ ร้องโวยวายขึ้นมา

“ เห้ย ทำไมพี่ใต้มี2 คนอะ “ คนอื่นในทีมพากันตลกกับท่าทางที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของเด็กไม่เต็มคนนี้

“ นั้นพี่กูเอง ชื่อเหนือ เหนือนที เรียนอยู่วิศวะ คนละฟากแผนที่กับตึกเรียนคณะมึง มึงคงยังไม่เจอมันละสิ เมื่อก่อนมันมาบ่อยอยู่ แต่ตอนนี้มันเก็บตัวจะลงแข่ง เลยอยู่แต่ที่สระ ไม่ค่อยได้มาช่วงนี้ “

“ อ้อ แล้วทำไมพี่เขาไม่เล่นบาสละ เจ๋งดีออก มีคนเหมือนกัน2 คนในสนาม ฝ่ายตกข้ามได้งงตายเลย “

“ เออ มึงก็ช่างคิดบรรเจิดไป นิสัยมันไม่ได้วะ มันไม่ได้มาแนวนี้ เดี๋ยวนานไปมึงก็รู้ว่านิสัยมันเป็นอย่างไร แล้วเหนือมึงวันนี้ว่างเหรอ ทำไมมาได้ อ้าว ... ตบกูทำไมเนี่ย“

“ กูก็ว่าทำไมมึงไม่สบายบ่อย ใครสอนมึงให้เอาน้ำราดหัวเวลาเหนื่อยๆ มึงรู้ไหมเวลามึงป่วยแล้วกูไม่สบายตัวไปด้วย “

“ อ้าว มึงรู้ได้ไง ใครทำ ไม่มี๊ ไม่มี “ เหนือนทีไม่ตอบแต่หันไปมองผักกาดหอม  เจ้าตัวที่โดนมองกลับหัวเราะแฮะ ๆ

‘ ซวยแล้วไง ’ ผักกาดหอมคิดในใจ

“ ไอ้นี่เอง พรุ่งนี้มึงเจอซ่อมแน่ “ ใต้ฟ้าตะโกนไล่หลังเมื่อเห็นผักกาดหอมวิ่งหนีไป ทิ้งให้ใต้ฟ้าบ่นอย่างหัวเสีย แต่คนอื่นในทีมกับหัวเราะชอบใจที่ใต้ฟ้าโดนพี่ชายดุ



“ บ่แม่นว่าบ่มีไผ๋เอา แค่อยากคบกับเจ้า เข้าใจแนแหม๋ อยากสิ อยากสิเข้าไปเทคแคร์ดูแลหัวใจ โอ้ยน้อ .... ต๊กใจ๋ “ ผักกาดหอมสะดุ้งตัวโยนที่อยู่ก็มีรถมาเทียบข้างฟุตบาทที่ตัวเองกำลังเดินอยู่

“ พี่ ...... เหนือ ใช่แล้วพี่เหนือ พี่ใต้ใช้รถสีขาว “

“ พี่เปลี่ยนคันอื่นมาใช้ไม่ได้เหรอ “

“ เออ เนอะ ก็จริง แล้วพี่ใต้มาเช้าจังครับ ปกติเวลานี้ไม่เคยเจอ มีซ้อม 9 โมงไม่ใช่เหรอ หรือนาฬิกาผมตาย เอ๊ะ ไม่สิเพิ่งไปเปลี่ยนถ่านมาเองนี่ “  ผักกาดรู้สึกสับสนที่ทำไมตัวเองมาสายทั้งที่ออกมาเวลาเดิมทุกวัน

“ แล้วนี่จะไปไหน ทำไมเดินใจลอย “

“ ไม่นะ เดินธรรมดานี่แหละ ปกติก็เดินบนฟุตบาทไม่มีทางโดนเฉี่ยวโดนชนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ก็กำลังเดินไปสนามไงพี่ ไปเตรียมอุปกรณ์ให้พวกพี่ไง ตัวสำรองอย่างผมก็ต้องทำอยู่ทุกวันอยู่แล้วนี่พี่ใต้ก็รู้ไม่ใช่เหรอ “

“ ขึ้นรถมาจะไปส่ง “

“ ดี ดี อีกตั้งไกล จะได้ประหยัดแรงไปด้วย “

“ ทำไมมาเช้านี่เพิ่ง 7โมงเองนะ “

“ อ้าว นาฬิกาไม่เสียเหรอ .... อ้อ ก็บ้านไกลครับ ออกสายเดี๋ยวรถติดก็เลยมาเวลานี้ตลอด มาตอนนี้รถไม่ติด  พี่ใต้เคยถามไปแล้วนี่ ลืมเหรอเหรอ “ อีกฝ่ายไม่ตอบแต่ขับรถไปเงียบๆ

“ พี่ใต้วันนี้ดูเงียบนะ ทะเลาะกับแฟนมาเหรอ แต่ผมถามไปงั้นนะ เพราะจะให้คำปรึกษาอะไรไม่ได้หรอกคนไม่เคยมีแฟน แต่รับฟังได้นะ พูดๆมาเผื่อพี่จะได้สบายใจ “  อีกฝ่ายอมยิ้มให้กับคนช่างพูด ..... ไม่เปลี่ยนไปเลย


 

ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ ปๅงลีลๅ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 4/5]

“ ไปไหนมาครับ ผมตื่นมาไม่เห็น “

“ ตื่นนานหรือยัง พี่เห็นว่าเพิ่งหลับเลยออกไปหาซื้อของมาให้ ชอบกินส้มไม่ใช่เหรอเหรอ ? พี่เลยออกไปเดินหาดูมาให้ “

“ อ้อ เมื่อก่อนตอนอยู่ที่บ้านถ้าอะไรที่หากินง่ายสุดก็คงเป็นส้มครับ แถวนั้นเขาปลูก เวลาใครถามว่าอยากกินอะไร ก็เลยนึกถึงแค่ส้มแหละครับ แต่เวลากินส้มนี่ก็เหมือนกัน เราไม่รู้หรอกว่าลูกไหนหวาน ลูกไหนอมเปรี้ยว บางทีก็จืดไม่มีรสชาติ พี่ว่ามันเหมือนกับชีวิตไหม บางทีมันก็เลือกไม่ได้ “

“ หืม เป็นอะไรไปครับ “ เหนือนทีแปลกใจจนอดไม่ได้ที่จะนั่งลงไปบนเดียงคนไข้

“ หมอว่าผมจะออกไปได้เมื่อไรครับ “

“ ก็ อีก3-4 วัน มีอะไรหรือเปล่า ? “

“ ไม่ครับ แค่อยากรู้เฉยๆ แล้วนี่พี่ไม่ไปเรียนเหรอ กลางวันผมอยู่คนเดียวได้นะ “ 

“ ไม่เป็นไร พี่กลัวเราเหงา อีกอย่าง เลคเชอร์พวกนั้นเดี๋ยวก็ตามลอกเอาทีหลังได้ เพื่อนพี่เก่งๆทั้งนั้นค่อยถามเอาทีหลังได้ “

“ แล้วพี่ไม่ต้องไปซ้อมเหรอ ไหนว่าใกล้แข่งแล้วไงครับ “

“ พี่บายไปแล้วครับ อยากให้เด็กรุ่นใหม่ไปลองสนามดูบ้าง พี่ไม่ลงรอบเดียวไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่หิวหรือยัง กินส้มก่อนไหม อาหาร ... นี่ยังไม่ถึงเวลาเลยหรือว่าจะกินนมครับ “

“ ไม่ครับ ยังไม่หิวอะไรเลย พี่เหนือผมอยากอาบน้ำ “

“ ไปครับ เดี๋ยวพี่ไปขอชุดมาให้ก่อนนะ รอพี่แป๊บเดียวเดี๋ยวพี่ช่วยเอาสายน้ำเกลือไปแขวนข้างในให้ด้วย “

เหนือนทีไปขอชุดใหม่มาให้แล้วก็ช่วยประคองผักกาดหอมเดินไปในห้องน้ำ หลังจากแขวนขวดน้ำเกลือให้แล้วก็ปล่อยให้น้องน้ำอาบอยู่ด้านใน

“ พี่เหนือ อยากสระผม พี่สระให้หน่อยได้ไหม มันติดสายน้ำเกลือ “

“ ได้สิครับ เดี๋ยวเรานั่งบนโถก็แล้วกัน แล้วโน้มตัวมาข้างหน้านะ จะได้ไม้เปียกเสื้อ “

“ ก็ถอดเสื้อก็ได้แล้ว “

“ วันนี้เป็นอะไรไปนะเราอะ รู้สึกว่าอ้อนพี่จังเลย “

“ พี่เหนือเคยทำอะไรแบบนี้ใครคนอื่นบ้างไหม “

“ ไม่เคยครับ เอาจริงๆแล้ว พี่ก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครคนอื่นเหมือนกัน ถึงแม้ว่าพี่จะเคยมีแฟนหรือจะเรียกว่าแฟนได้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะ เพราะปกติแล้วพี่ไม่ค่อยชอบพูดเยอะ คนเขาเลยทนพี่ไม่ได้เท่าไร “

“ การที่อยู่กับคนที่ชอบ เราต้องทนด้วยเหรอครับ ?? ในเมื่อเราชอบเขา แล้วทำไมเราถึงรับที่เขาเป็นแบบนั้นไม่ได้ ?? ถ้าพี่เจอคนแบบนั้นก็ไม่ต้องไปสนใจนะครับ พี่เหนือหล่อจะตายมีคนให้เลือกเยอะแยะ “

“ แต่คนที่รับพี่ได้แบบผักกาดมันหาไม่ได้แล้วนะสิ “

“ พี่เหนือมีโอกาสได้เจอผมแล้ว พี่เหนือก็ต้องมีโอกาสได้เจอคนอื่นอีก “

“ พี่อยากมีแค่ผักกาดคนเดียวก็พอแล้วครับ “

“ พี่เหนือจะทำให้ผมเป็นไม่ดีแล้วนะครับ “

“ อีกแค่ 3-4 วัน พี่ก็ขอเป็นเลวๆ ได้ไหม ผักกาดเป็นแบบที่เคยเป็นก็พอ พี่ขอเป็นเลว เป็นเอาแต่ใจ ที่พี่บังคับขืนใจให้เราต้องมาสมยอม ผักกาดไม่ต้องรู้สึกผิดให้เป็นพี่คนเดียวที่ผิดก็พอ “

“ พี่เหนือ “ ผักกาดหอมอดที่จะหวั่นไหวในใจไม่ได้

“ ทำไมพี่เหนือดีกับผมแบบนี้ครับ “

“ พี่คิดว่าผักกาดคือคนที่ใช้สำหรับพี่ เท่านั้นก็พอ ถ้าเพื่อผักกาดแล้วพี่ยอมเลว “

“ กอดผมหน่อย “

เหนือนทีที่คุกเข่าอยู่ก็รั้งตัวผักกาดหอมเข้ามากอด

“ พี่เป็นคนที่ทำให้คนอื่นรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก พี่รู้ตัวไหม “

“ พี่ทำแบบนี้กับผักกาดคนเดียวเท่านั้นนะ “ เหนือนทีกระซิบที่ข้างหู ก่อนจะค่อยดันตัวแยกออกมา เพื่อจ้องตาคนตรงหน้า ก่อนจะค่อยๆ โน้มใบหน้าค่อยเคลื่อนเข้าหาอย่างช้า ๆ บรรจงจูบอย่าแผ่วเบาช้าๆ

“ พี่เหนือผมยังไม่ได้ล้างหน้า ผมสกปรก“ ผักกาดหอมดันตัวเหนือนทีออก

“ ให้พี่ทำมากกว่านี้พี่ก็ไม่ได้คิดรังเกียจเราเลยรู้ไหม “ มือที่เคยกอดอยู่ค่อยๆเลื่อนลงไปที่สะโพกของฝ่ายตรงข้าม ผักกาดหอมห่อตัวอย่างช่วยไม่ได้

“ ให้พี่อาบน้ำให้ดีกว่าไหมครับ “ เหนือนทีพูดเบาขณะที่คลอเคลียไปทั่วลำคอ เสียงตอบรับค่อยๆก็ดังแค่พอได้ยินในลำคอ เสื้อคนไข้ถูกถอดรอดสายน้ำเกลือออกไป หุ่นเก้งก้างแขนยาว แต่มีรอยช้ำเลือดที่ประปรายไปทั่วลำตัว

“ เจ็บไหม “ เหนือนทีจูบไปตามรอยจ้ำที่อยู่บนตัว

“ พี่เหนือ “ ผักกาดหอมทำได้เพียงเรียกชื่อด้วยเสียงสั่น ๆ เขาไม่เคยเจอกับความรู้แบบนี้มาก่อน บางอย่างที่อัดแน่นที่ช่วงล่างมันเริ่มอึดอัดจนเริ่มทนไม่ไหว และราวกับว่าเหนือนทีสังเกตุเห็น

“ อึดอัดเหรอครับ “  ผักกาดหอมก้มหน้าไม่ได้พูดอะไร มีเพียงสีแดงเห่อร้อนที่แสดงออกมา

“ อย่างนั้นให้พี่ช่วยดีกว่า “

“ แต่... แต่ ผมอาย “

“ อย่างนั้นมองหน้าพี่เอาไว้ ให้พี่ช่วยจะได้หายอึดอัด “

“ แล้วพี่ละ ไม่อึดอัดเหรอ “

“ พี่ไม่อยากให้เรารังเกียจพี่ พี่แค่อยากช่วยทำให้เรา “

“ พี่เคยทำให้คนอื่นไหม “

“ ไม่ครับ ครั้งแรกก็ผักกาดนี่แหละ และพี่คงไม่ทำกับคนอื่นเหมือนกัน “

“ พี่เหนือก็ปากหวานเหมือนกันนะครับเนี่ย “

“ ก็แค่กับเราเท่านั้น “

“ ให้ผมช่วยทำให้พี่ด้วยได้ไหม “

“ จะดีเหรอ พี่แค่อยากช่วยให้เราหายอึดอัด เป็นเพราะพี่ที่ใจเร็วเท่าให้เราต้องเป็นแบบนี้ “

“ ผมอยากลองทำให้พี่บ้าง พี่ไม่อยากให้ผมช่วยเหรอ “

“ ผักกาดครับ รู้ไหมเราน่ะจะให้พี่คลั่งแล้วรู้ไหม พี่กำลังสะกดใจตัวเองอยู่ พี่อยากทำมากกว่านี้ อยากสัมผัสมากกว่านี้ พี่กำลังอดทนอยู่ “

“ พี่เหนือไม่ต้องอดทนนะครับ ผมยอมให้พี่ นะครับ “

“ ผักกาด “ 

แล้วความอดทนที่เขาอดกลั้นเอาไว้มันก็สิ้นสุดลง



“ ขอโทษ “

“ พี่ไม่ต้องพูด พี่พูดมาหลายครั้งแล้ว “

“ ดูสิตัวร้อนอีกแล้ว “

“ เดี๋ยวผมก็กินยาแก้ไข้แก้ปวด เดี๋ยวก็หาย แต่พี่เหนือผมไม่กินข้าวนะ ผมอยากหลับอีกแล้ว “

“ ได้ๆ ครับ กินยาก่อนแล้วนอน ตื่นมาค่อยกินข้าวแล้วกันนะครับ “

“ พี่เหนือจะไม่ไปไหนใช่ไหมครับ “

“ ไม่ครับ พี่จะหนังอ่านหนังสือที่โซฟาโน้นนะครับ ตื่นมาผักกาดก็จะได้เห็นพี่ “ 

เพียงแค่ครู่เดี๋ยวผักกาดหอมก็หลับไปด้วยพิษไข้  เหนือนทีจึงหันมามองโทรศัพท์มันมีไฟกระพริบอยู่นานแล้วแต่เขาไม่ได้หยิบมันขึ้นมาดูเท่านั้น
 
“ ใต้ ? “


เหนือนทีเดินลงมาเจอน้องชายที่ห้องอาหารด้านล่าง

“ มึงนะมึง กูไม่รู้จะพูดอะไรดี ดีนะที่กูไม่ให้ยัยดาวตามมาด้วย “

“ ขอบใจมึงมาก “

“ แล้วน้องมันเป็นไงบ้าง “

“ ไข้ขึ้น เลยให้กินยา น้องนอนหลับไปแล้ว “

“ เฮ้อ มึงก็อายุเยอะกว่ามัน ไม่อดไม่ทนบ้างว้า “

“ กูอดทนแล้วตั้งหาก กูแค่ใช้มือช่วยเท่านั้นไม่ได้ทำอะไร “

“ เออ ไม่ทำก็ไม่ทำ กูเปิดประตูเข้าไปได้ยินเสียงยังนึกว่าไปถึงไหนต่อไหนแล้ว “

“ แล้วที่มาหามีอะไร “

“ เหนือ พ่อให้มาถาม มีโทรศัพท์ไปหาพ่อ เขาบอกว่ามึงตอบรับที่จะไปแล้ว “

“ อืม “

“ เพราะมึงต้องการหนีใช่ไหม “

“ มึงก็รู้อยู่แล้ว ว่ากูทำให้ได้แค่นี้ “

“ มึงนะมึง แล้วมึงยังจะไปทำอย่างนั้นกับไอ้ผักกาดมันอีก มึงจะไม่บอกมันด้วยใช่ไหม “

“ กูจะบอกวันที่กูเดินทาง กูรู้ว่าน้องมันรู้ว่ากูทำอย่างนี้ทำไม “

“ แม้งเอ้ย กูเห็นเรื่องนี้เงียบไปนานแล้ว ไม่นึกว่ามึงจะหนีไปทั้งแบบนี้ “

“ กูไม่มีทางเลือก ถ้ากูอยู่ ผักกาดจะต้องเจ็บ กูไม่น่าทำให้เขารู้ และไม่น่าแสดงออกไปแบบนั้น “

“ ถ้าเรื่องความรัก หรือชอบใครสักคนเรื่องแบบนี้กูเข้าใจมากกว่ามึง เรื่องแบบนี้มันห้ามกันได้ที่ไหน แล้วมึงมันก็ไม่เคยรักใคร แต่พอรักใครก็ต้องมาเป็นซะแบบนี้ “

“ กูกับผักกาดยังไงก็ผู้ชาย เสียใจ ทุกข์เรื่องแบบนี้ไม่นานก็คงลืมได้แต่ยัยดาว กูไม่อยากให้น้องรู้ และกูก็คิดว่าผักกาดก็คงคิดเหมือนกัน “

“ เฮ่อ........ มึงรู้ไหมช่วงนี้กูถอนหายใจบ่อยมาก พูดอะไรมากก็ไม่ได้ อยากจะต่อยสักหมัดก็ไม่ได้เพราะกูก็รู้สึกเจ็บไปด้วย เอาเถอะเวลามีเหลือไม่มากแล้ว ใช้มันให้คุ้มซะ เรื่องยัยดาวเดี๋ยวกูจัดการต่อเอง ใช้เวลาที่มีให้คุ้มซะ เก็บภาพความทรงจำเอาไว้ให้ดีๆ เพราะเมื่อมึงกลับมามันก็จะไม่มีเหมือนเดิมอีกแล้ว “

“ อืม กูเข้าใจ ขอบใจนะใต้ “

“ ใครใช้ให้มึงเป็นพี่กูละ “




“ ตื่นนานแล้วเหรอ “

“ สักครู่ใหญ่ๆแล้วครับ เห็นพี่นอนหลับอยู่เลยไม่อยากเรียก “

“ อยากไปห้องน้ำไหม “

“ ไม่ครับ แล้วพี่เหนือได้กินข้าวบ้างหรือยังครับ พี่เหนือหลับลึกมารู้ไหม พยาบาลเอาข้าวมาให้ผมกินพี่ยังไม่รู้สึกตัวเลย พี่เดินมาหน่อยให้ผมจับดูหน่อยว่าพี่ตัวร้อนเป็นไข้หรือเปล่า “

เหนือนทียอมเดินมาอย่างโดยดีนั่งบนเตียง ปล่อยให้ผักกาดใช้หลังมือสัมผัสที่หน้าผาก เหนือนทีเลยรวบมือนั้นมาวางลงบนตัก

“ พี่สบายดี สบายใจหรือยัง “ ผักกาดหอมพยักหน้ายิ้มให้ เหนือนทีเลยก้มไปหอมที่หน้าผากเบา ๆ

“ เดี๋ยวพี่ต้องกลับบ้านสักครู่ใหญ่ๆนะครับ ต้องไปเตรียมเอกสารบางอย่าง อยู่คนเดียวได้ไหมครับคนเก่ง “

“ พี่เหนือ ผมอยู่ห้องก็อยู่คนเดียวนะครับ พี่เหนือนั้นแหละเดินทางดีๆนะครับ ถ้าเจอดา... “

“ อืม พี่จะบอกเขาให้ ว่าเราไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ช่วงนี้ดาวจะอยู่เป็นเพื่อนแม่ ทางโน้นก็เป็นไข้อยู่ พี่เลยให้เขาอยู่เป็นเพื่อนแม่ “

“ เหรอครับ ถึงว่าไม่เคยเจอเขามาเยี่ยมเลย

“ เขามาแล้วแต่เราหลับอยู่ ดาวเลยไม่ให้ปลุก “

“ อ้อ ครับ “

“ เพียงเหนือรีบไปเถอะครับ เดี๋ยวรถจะติด “
 
“ พี่ทิ้งโน๊ตบุ๊คไว้ให้นะ เผื่อเราอยากดูอะไร

“ ขอบคุณครับ “
 
“ อย่างนั้นพี่รีบไปดีกว่าจะได้กลับมาอยู่เป็นเพื่อน “ เหนือนทีลุกออกจากเตียงไปแต่ก็โดนคว้ามือเอาไว้

“ ครับ ??? “

“ พี่จูบผมหน่อยได้ไหม “

เหนือนทีเลยก้มตัวลงไปจูบอย่างยาวนาน แต่ก็ผละออกเพราะกลัวว่ามันจะเกินเลยไปกว่านั้น

“ เรานะ พอไม่สบายแล้วไม่เหมือนเดิมเลยนะรู้ไหม “

“ ยังไงเหรอครับ “

“ เรามันขี้อ้อนนะสิ พี่จะไปไม่เป็นอยู่แล้วรู้ไหม “

เหนือนทีถือโอกาสบีบจมูกไปมา

“ เหรอครับ ผมกลับไม่รู้สึก พี่ไปเถอะครับ ผมว่าผมง่วงอีกแล้ว สงสัยจะเพราะยาหลังอาหาร  “

“ ฝันดีนะคนดีของพี่ “



 

ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ ปๅงลีลๅ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
รักที่ไม่อาจรัก [ตอนที่ 5/5]



“ อ้าว ดาวมาได้อย่างไงเนี่ย มันต์รู้สึกว่าเหมือนไม่ได้เจอดาวนานมากเลยนะ “

“ จ้า จ้า จะเจอได้ยังไง มาทีไรก็หลับตลอด จะมาอยู่เฝ้าก็ไม่ได้แม่ดาวก็ไม่ค่อยสบาย “

“ ครับ แล้วคุณแม่ท่านหายดีแล้วเหรอ “

“ ดีขึ้นแล้วละ น่าจะหายพร้อมๆกับผักกาดเลยมั้งเนี้ย แล้วนี่มีของอะไรให้เก็บไหม “

“ ไม่มีหรอกตอนมายังไม่รู้เลยว่ามายังไง ไม่ทันได้เตรียมอะไรมาด้วย มีแค่ชุดที่ใส่มาชุดเดียว แล้วว่าแต่ดาวมากับพี่ใต้เหรอ แล้วพี่เหนือ ? “

“ อ้าว อยู่ด้วยกันทุกวัน ผักกาดไม่รู้เหรอ “ ดาวหันไปมองใต้ฟ้าที่นั่งฟังอยู่ที่โซฟา
 
“ ไม่นี่ ส่วนมากก็อยู่คุยเป็นเพื่อน พี่เหนือก็นั่งทำงานไปด้วย ดูโทรทัศน์กันบ้าง เท่านั้นเอง แล้วตกลงว่า ?? “

ดาวหันไปมองพี่ชายตัวเอง จนใต้ฟ้าลุกเดินมาสมทบใกล้

“ ก่อนมานี่พี่กับดาว และพ่อกับแม่พี่เพิ่งไปสนามบินกลับมา “

“ ไปส่งพี่เหนือ ?? “ ผักกาดรู้ได้โดยทันที

“ อืม “ ใต้ฟ้าพยักหน้า

“ พี่เขาไป ..... “

“ พี่เหนือเป็นตัวแทนภาคไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน จะว่าไป ดาวก็เพิ่งรู้เมื่อ2 วันก่อนนี่เอง ยังคิดว่าผักกาดรู้แล้วซะอีก “ ดาวหันไปมองใต้ฟ้าพร้อมกับแปลกใจว่าทำไมทั้ง2คนไม่มีใครบอกผักกาด

“ พี่เหนือไปนานไหมครับ “ ผักกาดถามใต้ฟ้าเหมือนกับคนใจลอย

“ ไปฝึกภาษาก่อนครึ่งปี เรียนอีก2ปี จบแล้วก็ฝึกงานอีก 2 ปี คาดว่าจะอยู่ที่โน้น 5 ปีเลยละ แต่หลังจากนั้นพี่ก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะกลับมา หรือทำงานต่อที่นั้น “

“ เหรอครับ “ ผักกาดไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร นอกจากเงียบและก็นิ่งๆ เหมือนคนใจไม่อยู่กับตัว
 
“ อย่างนั้น กลับกันดีกว่าครับ ผมก็ไม่มีอะไรต้องแบกกลับแทบจะเดินตัวเปล่าอยู่แล้วครับ นอกจากถุงยาก็ไม่มีสมบัติอะไรแล้ว เอ่อ จริงสิ พี่ใต้กับดาวไม่ต้องแวะไปส่งหรอกนะครับ ไปไหนต่อไหนกันมาท่าทางจะเหนื่อยแย่แล้ว มันต์นอนจนนอนไม่หลับแล้วเนี่ย ดาวพาพี่ใต้รีบๆกลับๆบ้านไปนอนเถอะ ดูตาดาวสิ แดงหมดแล้วท่าทางจะไปส่งกันแต่เช้าละสิ “

“ ไม่เป็นไรจริงเหรอ แค่แวะไปส่งเอง “

“ แหม ดาว นี่ใคร !!! ผักกาดหอมจอมลุยนะ  เดินข้ามเขามากี่ลูกต่อกี่ลูกแล้ว ดาวนั้นแหละต้องกลับไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวไม่สวยน้า พรุ่งนี้ก็ค่อยเจอกันที่มหาวิทยาลัย “

“ แต่ ..... “

“ อย่างนั้นกลับดีๆนะผักกาด พรุ่งนี้เจอกันที่สนาม “ ใต้ฟ้าตัดบทไม่ให้น้องสาวเซ้าซี้แฟนตัวเองต่อ

“ ครับ เจอกันพรุ่งนี้ครับพี่ใต้ เจอกันพรุ่งนี้นะดาว รู้สึกเป็นห่วงบ้านแล้วเหมือนกัน ไม่รู้มีใครให้อาหารปลาบ้างหรือเปล่า กลับไปคงไม่ตายหมดหรอกมั้ง “

ผักกาดหอมเร่งเดินออกจากห้อง สีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าเป็นห่วงบ้านจริงๆนั้นแหละ ดาวเลยปล่อยให้กลับไปโดยไม่เซ้าซี้ต่อ

“ ผักกาด ไอ้เหนือฝากข้อความไว้ที่เครื่องนะ กลับไปคงจะได้อ่าน “  ผักกาดหอมโบกมือว่ารับทราบแล้วโดยไม่ได้หันหลังกลับมา 

เพราะเขากลับว่าหากหันกลับมา ทั้ง2 คนจะเห็นน้ำตาที่มันไหลจนเปื้อนแก้มไปหมด



“ อึบไว้ ทนไว้หนา ผักก๋าดเก๋งจักนัก เฮื่องจะอี๋ บ่เจ๊บ “



“ ขอโทษ
นี่เป็นคำแทนความรู้สึกของพี่ทั้งหมด พี่รู้ว่าผักกาดของพี่รู้ว่าเพราะอะไร และเพื่อใคร
พี่เห็นแก่ตัว   อยากขอโทษอีกเป็นร้อยล้านหน แต่พี่คิดว่าดีแล้วสำหรับเราทั้งคู่ และดีแล้วสำหรับคนที่ไม่รู้เรื่องอย่างดาว
ถามว่าพี่รัก รักผักกาดไหม พี่ไม่รู้ว่ารักผักกาดตั้งแต่เมื่อไร แต่พี่จำผักกาดได้ตั้งแต่วันที่ผักกาดมาปฐมนิเทศ หลังจากนั้นพี่ก็ยังเห็นผักกาดอยู่ในสายตามาตลอด 1 ปี ..... 2 ปี .......... สายตาพี่มีแค่ผักกาดคนเดียว

หลายวันมานี้ พี่ว่า พี่ใช้ความสุขล่วงหน้าทั้งชีวิตไปจนหมดแล้ว

พี่อยากให้ผักกาดรู้ว่า ผักกาดเป็นรักแรกของพี่ และเป็นรักที่จริงจังมากที่สุดแล้ว
แต่ผักกาดมีรักที่เลือกแล้วคือน้องดาว พี่อยากให้ผักกาดรักดาวในส่วนของพี่ด้วย
และ ขอโทษ ที่พี่ไม่บอกลา

ไม่ใช่พี่ไม่อยาก

แต่พี่ไม่มี  ความกล้า 

ไม่กล้าพอที่จะมองหน้า แล้วบอกคำว่า ลาก่อน
ผักกาดหอมของพี่ เหมันต์ของพี่ ไม่รู้ว่าเมื่อไรเราจะได้กลับมาเจอกันอีก จากนี้ไปหลายปี พี่ก็จะไม่ลืม ไม่ลืมว่า ผักกาดของพี่น่ารักแค่ไหน 
พี่อาจจะเห็นแก่ตัวที่ทึกทักไปเองว่า ผักกาดต้องเข้าใจพี่
ขอให้พี่ได้คิดอย่างนั้น เพื่อประโลมความผิดในใจของพี่
และขอหวังแค่เพียง เสี้ยวหนึ่งเล็กๆ ขอแค่มีพี่อยู่ในใจ บ้าง ก็พอ

                                      รัก


                                                                                เหนือนที “



ข้อความไม่ยาวมาก แต่บอกเล่าใจความสำคัญเอาไว้แล้ว

แปลก ที่น้ำตากลับไม่ไหลอย่างที่คิด ตลอดเวลาที่นั่งรถกลับมาเขาคิดตลอดเวลาว่า ข้อความอะไรที่พี่เหนือทิ้งเอาไว้


กระชับ และชัดเจน เขารู้ได้ถึงความรู้สึกที่มันถูกสื่อออกมา

2 ปีเลยเหรอ คนหน้าจืดอย่างเขา มีอะไรดีที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งมองมาตลอด เขาต้องรู้สึกดีใจใช่ไหม ?

แต่เปล่าเลย

หัวใจของผักกาดหอมกลับรู้สึก เฉย สงบ 

หากได้คิดอย่าจริงจังแล้วหากพี่เหนือไม่เดินทางไป พวกเขา3 คนจะทำตัวกันอย่างไร ตัวเขาเอง กับพี่เหนือจะมองหน้ากันอย่างไรต่อ เมื่อมีธาราดาวอยู่คั่นกลาง

ดีแล้วผัดกาดหอม

จบเสียที กับความรู้สึกดีๆ ที่เหมือนถูกจุดพลุ มันทั้ง สว่าง สีสันสวยสดงดงาม ละลานตา แต่แค่เพียงแวบเดียวเท่านั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบสงัดลง

จบลงเสียที .....

ดีแล้ว ดีแล้วจริง จะได้ไม่ต้องมีคนผิด

แค่อยากจะหวัง หวังแค่เพียงว่า
 
‘ พี่เหนือ พี่อย่าลืมผมนะ ‘

ผมก็รักพี่เหมือนกันครับ



$$$$$$$$$          จบ        $$$$$$$$$



             จุดเริ่มต้นของจุดจบ



ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด