ขอโทษสำหรับความล่าช้าอีกครั้ง
ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมาก
พอมาอ่านคอมเม้นแล้ว
รู้สึกเหมือนเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบยังไงไม่รู้
ปล่อยให้คนอื่นรอ ...
เดือนหน้าก็กำลังจะสอบ
อาจจะหายไปอีก
แต่จะหาโอกาสมาเขียนอีกแน่นอน
ขอบคุณที่รอกัน
ขอบคุณที่ให้กำลังใจ
จากใจจริง
ตอนที่ 18
รถไฟไปฝรั่งเศสที่เราขึ้นเป็นรถนอน ... โบกี้นึงแบ่งเป็นล็อค ๆ
แต่ละล็อคมี 6 เตียง เตียง 3 ชั้น มี 2 ฝั่ง
อัดอึดพอสมควรแต่ก็พออยู่ได้
นนท์นอนเตียงชั้นล่างส่วนผมนอนเตียงชั้นบน
รถไฟออกจกสถานีได้ซักระยะหนึ่งก็มีเจ้าหน้าที่มาเก็บ Passport ไป
รถไฟแล่นไปเรื่อย ๆ ผมนอนมองเพดานรถไฟได้ซักพักก็หลับไป
....
ตื่นมาราว ๆ 6 โมงเช้า ... รถไฟเกือบถึง Paris แล้ว
เจ้าหน้าที่เอา Passport มาคืน
ตอนแรกนึกว่าจะมีการ Stamp ตราเข้าประเทศฝรั่งเศส
แต่ปรากฏว่าไม่มีอะไรเลย ....
....
ถึง Paris ก็ขึ้น taxi ไปที่โรงแรมที่ได้จองไว้
ตอน ที่นั่ง taxi รู้สึกว่าคนที่นี่ขับรถแย่
อาจจะแย่กว่าที่กรุงเทพซะอีก ...
เพราะทั้งปาด แซง และจองขวางทางซะเฉย ๆ อย่างงั้นแหละ
....
เราไปถึงโรงแรมเล็ก ๆ ที่บีจองเอาไว้ให้
พรุ่งนี้บี พี่โม และพี่อูจะมาเจอกันอีกครั้ง
พร้อมกับเพื่อนของนนท์ที่ผมยังไม่รู้จักอีก 2 คน...
ไปถึงโรงแรม 8 โมง แน่นอนว่ายัง check in ไม่ได้
เพราะเวลา check in คือ บ่าย 3 โมง
แต่ก็เก็บของไว้ที่ห้องเก็บสัมภาระ
หลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้ว
เราก็เดินไปเรื่อย ๆ เจอ McDonald
“กินอาหารเช้ากัน” นนท์ชวน ...
แล้วดึงมือผมเข้าไปในร้านโดยไม่รอคำตอบซักนิด
ชุดอาหารเช้าราคาถูกมากเทียบแล้วราคาประมาณ 2.5 ปอนด์เท่านั้น
ให้เยอะมาก ๆ มีชา น้ำส้ม ชุด pancake และโยเกิร์ต
“อิ่มมาก”
หลังจากนั้นเราก็ซื้อตั๋ว Metro เพื่อนั่งรถไฟฟ้าเข้าเมือง
ลงจาก Metro ก็เดินเรื่อยเปื่อย .... ไม่รู้จุดหมาย
เพราะไม่ได้เตรียมตัวว่าจะมาเที่ยวเองแบบนี้
รู้จัก Paris อยู่ไม่กี่ที่ ... หอไอเฟล ประตูชัย และ พิพิธภัณฑ์ลูฟ
แต่เราก็ยังหยิ่งนะไม่ซื้อหนังสือคู่มือท่องเที่ยว ...
หยิบแผนที่ attraction มาอันเดียว ... เป็นรูปการ์ตูนซะด้วย
แต่อย่างน้อยก็มีอะไรมากกว่าที่เรารู้กันแหละ
“.. ‘เพื่อน’ จะพาเพื่อนเที่ยวเอง ... ‘นนท์ทัวร์’ … รู้จักเปล่า” นนท์หันมาพูดยิ้ม ๆ
“เดินไปเรื่อย ๆ เห็นอะไรสวยก็หยุดถ่ายรูปก็แล้วกัน”
นนท์ซึ่งตอนนี้ทำตัวเป็นหัวหน้าทัวร์บอก ... ถ้าทัวร์จริง ๆ เป็นแบบนี้ลูกทัวร์คงด่ากันน่าดู
เราเดินเลียบเลาะเรื่อย ๆ ไปตามแม่น้ำแซน ... แล้วผมก็สะดุดตากับสิ่งก่อสร้างหน้าตาเหมือนโบสถ์
“อันโน้นอะไรน่ะ ... สวยมาก” ผมชี้
“ไปดูกัน” นนท์หันมาชวน ... ทำตาม concept ของ ‘นนท์ทัวร์’ เป๊ะ
คือ ‘เห็นที่ไหนสวยก็เดินเข้าไปถ่ายรูป’ แล้วค่อยไปอ่านชื่อและประวัติเอาเอง
“เอ่อ ... นนท์ครับ ... ไม่รู้ว่าการเที่ยวแบนนี้มันถูกต้องรึเปล่า ...
เราไปแวะหาคู่มือซักเล่มแล้วอ่านดีมั๊ยอะ”
“Learning by Doing” นนท์หันมาขยิบตาให้ ...
เดินไปจนถึง ... ก็เลยรู้ว่า คือ ‘Notre Dame de Paris’
หรือ ‘มหาวิหารนอร์ทเธอดาม’ นั่นเอง คำว่า Notre Dame หมายความว่า ‘Our Lady’
‘มหาวิหารนอร์ทเธอดาม’ เป็นมหาวิหารที่มีความเก่าแก่และสวยงามที่สุดในปารีส
เป็นสถาปัตยกรรมแบบ French Gothic
พวกเราเดินเข้าไปชมภายในมหาวิหาร
เห็นผนังด้านบน ... ใกล้กับหลังคา .... มีกระจกสีรุ้งเจ็ดสี
ทำหน้าที่กรองแสงที่สาดส่องเข้ามาให้สลัว ...
แต่แปลกที่กลับทำให้ดูสดใสและมีชีวิตชีวาเหลือเกิน
หลังจากชื่นชมความงามของมหาวิหารแล้วเราก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อย
ขอบอกว่าเดินเรื่อยเปื่อยจริง ๆ เมื่อยก็หยุดนั่งจิบชาและชิมเค้กที่ café ในสวนสาธารณะ
ชมธรรมชาติดื่มด่ำกับบรรยากาศของ Paris
ตอนนี้ยังเป็นตอนกลางวันแดดแรงมาก
แต่ไม่ร้อน ... มีลมเย็น ๆ พัดมาให้ยะเยือกบ้างเป็นบางเวลา
เลยยังไม่เห็นความโรแมนติคของ Paris ซักเท่าไหร่
เดินไปเรื่อยก็พบกับ Louvre โดยบังเอิญ
แวะเข้าไปดู ...
พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ หรือ Musee du Louvre
ออกแบบโดย ไอ. เอ็ม. เป สถาปนิกชาวจีน-อเมริกัน
เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ที่มีชื่อเสียงที่สุด เก่าแก่ที่สุด และใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
และเป็นสถานที่ที่จัดแสดงและเก็บรักษาผลงานทางศิลปะ
ที่ทรงคุณค่าระดับโลกเป็นจำนวนมาก
เช่น ภาพเขียนโมนาลิซาของเลโอนาร์โด ดาวินชี
“ใหญ่มากเลยเนอะ” ผมบอกนนท์
“ถ้าจะดูทั้งหมดคงใช้เวลาเป็นวัน” นนท์หันมาพูด
“เพื่อนของเพื่อนน่ะเค้ามาดูตั้ง 5 วันแหนะถึงจะหมด”
“5 วันเลยเหรอ ...” นนท์ทำเสียงตกใจผมพยักหน้า
“เพื่อนคงดูไม่ถึง 5 วันหรอก ... ” ผมพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะพูดต่อว่า
“3 วันก็พอ ... ไม่รู้จักงานศิลปะมากจนต้องอยู่นานขนาดนั้น”
หัวหน้าทัวร์หันมามองหน้าทำตาโต ... ผมเลยตอบกลับไปยิ้ม ๆ
“ล้อเล่นน่ะ ... ขอดูที่สำคัญ ๆ ก็พอ ... ไว้ค่อยมาใหม่ ... คนเดียวก็ได้”
ผมย้ำคำว่า “คนเดียว”
“ไม่ได้ ... ถ้าจะมาอีก ... ‘เพื่อน’ จะมาด้วย ... เข้าใจมั๊ย
ห้ามมา ‘คนเดียว’” หัวหน้าทัวร์สั่งเสียงเฉียบขาดและย้ำคำว่า “คนเดียว”
“คร๊าบ … แหม ... ล้อเล่นก็ไม่ได้”
“ไม่ได้ ... เข้าใจมั๊ย” นนท์ยังทำเสียงดุ
“ไม่ล้อเล่นแล้ว .... คร๊าบ”
“ดีมาก ... ว่าง่าย ๆ โตเร็ว ๆ ” นนท์เอื้อมมือมาลูบหัวผมเบา ๆ
“งั้นไปดูโมนาลิซ่าก่อนเถอะ” ผมบอกพร้อมกับกางแผนที่ของพิพิธภัณฑ์
Louvre กว้างมากจริง ๆ ผมกับนนท์เดินดูงานศิลปะที่มีชื่อเสียงที่เราพอจะรู้จัก ...
ได้เห็นชิ้นงานของจริง ๆ แล้วรู้สึกอิ่มใจยังไงก็ไม่รู้ ...
มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ออกจาก Louvre ก็เย็นมากแล้ว
พระอาทิตย์กำลังจะตกเราเดินเรื่อยเปื่อย (อีกแล้ว) ไปจนถึงถนน Champs Elysees
และถ่ายรูปกับประตูชัย หรือ Arc de triomphe de l'Étoile
‘ประตูชัย’ ตั้งอยู่กลาง Charles de Gaulle หรือ จัตุรัสแห่งดวงดาว (Place de l'Étoile)
อยู่ทางทิศตะวันตกของ Champs Elysees
และ ‘ประตูชัย’ เป็นส่วนหนึ่งของ "แนวเส้นตรงทางประวัติศาสตร์" (L'Axe historique)
ซึ่งเป็นถนนจากสวนของ Louvre ไปยังชานเมืองปารีส
ถ่ายรูปและซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแถว ๆ Champs Elysees แล้ว
ก็ค่ำแล้ว ... เราแวะทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารเล็ก ๆ น่ารักบรรยากาศดี
ทานอาหารเสร็จ ... ก็กลับโรงแรม
นั่ง Metro กลับไปยังสถานีเมื่อเช้าที่ใกล้โรงแรมมากที่สุด
เหนื่อยมาก ....
ระหว่างทางที่เดินจาก Metro กลับไปที่โรงแรม
... เราต้องเดินเลาะจากถนนใหญ่เข้าสู่ถนนเส้นเล็ก ๆ
ตอนนี้ฝนกำลังตกปรอย ๆ ...
นนท์หันมามองหน้าแล้วจับมือผมเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า
“ รู้แล้วล่ะ ... ทำไมที่นี่ ... ถึงเป็นเมืองที่โรแมนติคที่สุดในโลก”
ผมมองหน้านนท์ .... เชิงถาม ... นนท์พูดต่อเบา ๆ ว่า
“ เพราะตั้งแต่มาที่นี่ก็เห็นคนจูบกันเยอะมาก ๆ ”
“อือ จริงด้วย ...” ผมหันไปมองรอบ ๆ ตัว ...
อาจเป็นเพราะเวลาที่ค่ำมากแล้ว
ไฟบนท่องถนนวิบวับไปทั่ว ... ทำให้บรรยากาศบนถนนเส้นเล็ก ๆ สายนี้
ดูสงบและอบอุ่นเหลือเกิน ...
หรืออาจเป็นเพราะการที่มีคนจูบกัน
ทำให้บรรยากาศรอบ ๆ ตัวเรามีแต่กลิ่นไอของความรัก
เราเดินไปหยุดที่เสาต้นหนึ่ง ... นนท์มองหน้าผมแล้วดึงตัวเข้าไปกอดหลวม ๆ
ผมกอดตอบนนท์ ... แล้วจูบแก้มนนท์เร็ว ๆ ทีนึง
คนถูกจูบยิ้มนิดนึงก่อนก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา
เนิ่นนาน ...
ถ้ามีคนเดินผ่านไปมาบนถนนเส้นนั้น ... ในวันนั้น
... คงรู้สึกเหมือนผมกับนนท์ ....
ที่รู้สึกว่าถนนสายนี้ “โรแมนติค” เป็นบ้าเลย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
