ตอนที่ 12
วันนี้เป็นวันสิ้นปี ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ เมื่อวานก็นั่งดูข่าวเรื่องการกลับบ้านของคนที่เขาอยู่ต่างจังหวัด ก็มีการไปเก็บบรรยากาศตามสถานีขนส่ง ซึ่งผมรู้สึกว่าปีนี้คนกลับบ้านเยอะเป็นพิเศษ ผมล่ะคนนึงที่คงจะไม่กลับบ้านไปช่วงปีใหม่ เพราะคนเยอะ ขี้เกียจไปเบียดคน
วันนี้ก็เป็นวันหยุด ตื่นมาก็เช้า นอนต่อก็นอนไม่หลับแล้ว พี่ก๊อกมันโทรมาตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมง ทำไรดีเนี๊ย เปิดข่าวดู ก็งั้นๆ มีแต่ข่าวกลับบ้านในช่วงเทศกาล ข่าว 7 วันระวังอันตราย รายงานเรื่องยอดผู้เสียชีวิต ซึ่งไม่รู้จะนำเสนอทำไม เพราะเสนอกันทุกปีคนตายก็ไม่ได้ลดลง ผมก็เลยปิดทีวี ฟังเพลงดีกว่า
วันนี้เหมือนทำไมเวลามันผ่านไปอย่างช้า ๆ เพิ่งจะ 9 โมงเอง ทำไมมันนานอย่างงี๊ หลังจากที่ผมจัดการกับมื้อเช้าของผมเสร็จ ก็ซื้อหนังสือมาเล่มนึง เป็นหนังสือนิตยสารทั่วๆ ไปนั่นแหล่ะคับ ไม่รู้จะซื้ออะไร
สามชั่วโมงหมดไปกับการนั่งอ่านนิตยสาร จนเที่ยง เลยไปหาข้าวกินข้างล่าง ป้าเจ้าของร้านอาหารตามสั่งแกไม่ได้หยุดกลับบ้านไปด้วย ป้าแกบ่น ๆ บอกว่าปีใหม่คนเยอะ ขี้เกียจกลับ แล้วอีกอย่างรกรากแกก็ย้ายมากรุงเทพเกือบจะหมดแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะกลับไปทำอะไร
มองนาฬิกา นั่งนับถอยหลัง อีก 3 ชั่วโมงจะถึงเวลานัดแล้ว ว่าแล้วก็เปิด notebook อ่านเล้าเป็ดต่อ เทศกาลวันหยุดแต่เล้านี้ก็ไม่ได้หยุดตาม
นิยายเรื่องเก่า ๆ ที่อ่านค้างมา ดองมาหลายวัน เคลียร์หมดแล้ว
“ออกซักทีเหอะ เดี๋ยวไปสาย” – ผมบอกกับตัวเอง แล้วก็จัดแจงอาบน้ำ สระผม ถูสบู่ ร้องเพลง (เคยป่ะคับ ร้องเพลงในห้องน้ำ ก็มันอารมณ์ดีนี่นา) รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างใจเย็น
.
.
“อย่าลืมแต่งตัวหล่อ ๆ มานะ” – เสียงพี่ก๊อกแว่วมาในหัว วันนี้มันต้องมีอะไรแน่ ๆ
.
.
ดังนั้นผมจึงค่อย ๆ เลือกเครื่องแต่งตัวของผม เสื้อผ้าผมเองมีแต่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ราคาถูกถูก ก็ไม่มีตังซื้อนี่หว่า เลือกไปเลือกมา ตัวนี้ก็ไม่ดี ตัวนี้ก็ไม่เหมาะ จะใส่เสื้อเชิ้ต มันก็แปลก ๆ แต่เห็นเด็กสยามชอบใส่กันจัง เสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ ว่าแต่เสื้อเชิ้ตสวย ๆ ก็ไม่มีซะด้วยสิ มีแต่ที่ใส่ไปทำงาน เรียบ ๆ แล้วก็ลองหันไปมองเสื้อคอปกโปโล มีอยู่สองตัว ตัวแรกไปซื้อกับไอ้ก้อง นานมาแล้ว ตัวที่สองไปซื้อคนเดียว เพราะความอยากได้
สุดท้ายผมก็เลือกตัวที่ผมซื้อมาคนเดียว ใส่กางเกงยีนส์ตัวเก่ง แล้วก็รองเท้าผ้าใบ ส่องตัวเองในกระจก
“เชยชะมัด”
.
.
เอาเหอะ ยังไงคนมันไม่หล่อ มันก็คงได้แค่นี้แหล่ะ
ออกมาจากหอตอนบ่ายสามโมงสิบนาที กะว่าน่าจะถึงพอดีกับที่นัดไว้ แต่วันนี้โชคดีเป็นบ้า ขึ้นรถเร็วแล้วรถยังไม่ติดอีก กลายเป็นว่าจากหอใช้เวลา 15 นาทีถึงอนุสาวรีย์
.
.
“แล้วกรูจะทำไรดีเนี๊ย”
.
นั่งรอเฉย ๆ เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ผมเลือกนั่งรอพี่ก๊อกที่ป้ายรถเมล์ มองคนอื่นขึ้นลงรถเมล์ แปลกนะคับ เวลาอยู่ที่ป้ายรถเมล์แล้วรอคน ไม่ใช่รถเมล์
รถบางคันคนก็รอกันเยอะ บางคันก็จอดรอให้คนขึ้นก็เยอะ
“มานานแล้วเหรอคับ” - เสียงพี่ก๊อกจากข้างหลัง
“ก็ เพิ่งมาไม่นานนี่เองคับ”
“เหรอคับ แต่พี่ว่าพี่เห็นคนนั่งรอพี่อยู่ตั้งนานแล้ว”
“แสดงว่าพี่.....”
“พี่มานานแล้วคับ แต่จะแกล้งเราเฉยๆ”
“โห!!! แล้วก็ให้เรารอตั้งนาน”
“ป่ะ ไปกันเหอะป๊อก”
พี่ก๊อกพาผมนั่งรถไฟฟ้าไปที่สยาม ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่นัดที่สยามตั้งแต่แรก มานัดที่อนุสาวรีย์ทำไม
“ดูหนังกันป่ะป๊อก”
“มีเรื่องไรน่าดูมั่งล่ะคับ”
“พี่ว่าเรื่องเนี๊ยะ กำลังอยากดู” – พี่ก๊อกชี้ไปที่โปสเตอร์หนังเรื่องหนึ่ง ซึ่งผมว่ามันน่าจะสนุกนะ
“โอเคคับ”
ระหว่างรอหนังเข้าตอนสี่โมงห้าสิบ เรายังมีเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง พี่ก๊อกพาผมไปกินไอติมที่สเวนเซ่น
“ไอติมอร่อยป่ะคับ” - พี่ก๊อกถาม
“ก็อร่อยคับ มันก็อร่อยอยู่แล้วนี่”
“ท่าทางป๊อกจะเลี้ยงง่ายเนอะ”
“งั้นมั้งคับ ผมกินง่าย” – ผมยิ้ม มองหน้าพี่ก๊อก พี่แกก็ยิ้มแฉ่ง คนไรวะยิ้มทีนึงน่ารักโคตรๆ
“คืนนี้ไม่รีบใช่ป่ะป๊อก”
“ก็ไม่ได้ไปไหนนี่คับ”
“ไป count down ไหนดี”
“ที่นี่ก็ได้นะคับ มีงานลานเบียร์พอดี”
“มันต้องมีบัตรเข้างานไม่ใช่เหรอ” - พี่ก๊อกถาม
“เกาะรั้วดูก็ได้มั้ง หรือพี่อยากไปที่อื่น บอกได้นะคับ”
“ตามใจป๊อกเลย”
“คับ”
.
.
.
.
.
“เพื่อนๆพี่ไปไหนกันหมดคับ” – ไม่รู้อยู่ดี ๆ ทำไมผมถึงถาม
“กลับบ้านคับ”
“แล้วพี่ เอ่อ...พี่ที่มากินข้าวกับพี่ตอนนั้น...”
“อ่อ ไอ้มั่งน่ะเหรอ มันติดแฟนมันอยู่”
“เหรอคับ ตกลงพี่คนนั้นมีแฟนแล้วเหรอ”
“ใช่คับ”
“......................” – อย่างน้อยก็แอบดีใจ ที่มันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ก๊อก
“ไปดูหนังกันเหอะคับ ใกล้หลังจะเข้าแล้ว”
หมดเวลาดูหนังไปเกือบสองชั่วโมง หนังก็สนุกดีนะคับ แต่ผมรู้สึกว่าดูหนังไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะอะไรล่ะ ก็ตอนหนังกำลังฉาย พี่ก๊อกแกก็หันมาหาผมอยู่บ่อย ๆ ถามโน่นนี่ ผมจะดูหนังนะ ไม่ได้มาคุยกับพี่
.
.
เวลาเหลืออีกมาก ตอนนี้คนก็เริ่มหลั่งไหลเข้าสู่สยามมากขึ้น บ้างก็มาเป็นกลุ่ม บ้างก็มาเป็นคู่ ส่วนใหญ่ที่ผมเห็นนั่นมาเป็นคู่นะ ลมเย็น ๆ ผมจึงเอามือล้วงกระเป๋าแก้หนาว
“หนาวเหรอ เดี๋ยวไปหาไรกินกัน อยากกินไรคับ”
“เอ่อ...อะไรก็ได้คับ”
“งั้นเดี๋ยวเราไปเดินดูกันนะ”
เราไปกินอาหารเย็นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง คนรอกันเยอะพอสมควร คิดว่าคงจะมาหาอะไรกินกันสิ้นปีมากกว่า แล้วเขาก็คงจะไป count down กัน เหมือนเราสองคนมั้ง
“อิ่มยังน่ะ”
“ก็อิ่มคับ”
“ป๊อก วันนี้ป๊อกดูหล่อดีเนอะ”
“เหรอคับ ก็..เอ่อ ผมแต่งตัวสบาย ๆ มั้งคับ ปกติผมใส่ชุดทำงาน คงจะดึงอายุไปน่าดู”
“ดูเด็ก ๆ น่ารักดีคับ”
“พี่ก๊อกก็หล่อดีนะ” – ผมชมพี่แกกลับ วันนี้พี่ก๊อกแกก็หล่อไม่แพ้ผมเหมือนกัน
“ผมว่าเดี๋ยวเราไปจองที่ยืนกันดีกว่าคับ นี่ก็ใกล้จะสี่ทุมแล้ว เดี๋ยวห้างปิด คนจะเยอะ”
“ดีคับ”
.
.
“พี่ขอเลี้ยงป๊อกนะ”
“ไม่ดีมั้งพี่ ผมเองก็ทำงานแล้ว”
“ขอให้พี่เลี้ยงเหอะนะ”
“เอ่อ ... ก็ได้คับ”
ผมยอมให้พี่ก๊อกเลี้ยงมื้อนี้ แล้วก็เดินออกมาจากสยาม เพื่อไปที่ลานสยามพารากอน วันนี้เขามีงานคอนเสริ์ต คนเยอะมาก ๆ ผมกับพี่ก๊อกเลยยืนที่ริมนอกสุด
“คนเยอะเนอะป๊อก พี่ไม่เคยมาเลยนะเนี๊ย”
“ผมเคยมาตอนที่ผมเรียนน่ะคับ”
“อ่ะคับ ท่าทางจะเที่ยวเก่งนะเรา”
“ก็ไม่หรอกคับ”
คอนเสริ์ตก็เล่นกันไป ผมก็โยกหัวนิด ๆ พอเป็นพิธี จะให้ดิ้นเป็นแร้งลงก็คงไม่ใช่ พี่ก๊อกเองก็ยืนโยกหัวนิด ๆ เหมือนกัน ระหว่างที่คอนเสริ์ตกำลังเล่น SMS ก็เข้ามาเป็นระยะ ผมกดอ่านดูก็เป็น SMS อวยพรปีใหม่
บรรยากาศบนเวทีเริ่มคึกคักขึ้น ผมมองที่จอนาฬิกาดิจิตอล ที่แสดงเวลาในขณะนั้น ก็ 23.55 แล้ว เหลือเวลาอีกไม่นานแล้วที่จะเข้าสู่ปีใหม่
.
..
...
พิธีกรสั่งนับถอยหลังแล้ว
10
....9
...... 8
...........7
................6
.....................5
..........................4
................................3
........................................2
...............................................1
.
.
.
.
.
“สวัสดีปีใหม่ครับบบ..........” – พิธีกรกล่าวสวัสดีปีใหม่ พร้อมกับเพลงปีใหม่
“เอ่อ พี่ก๊อกคับ Happy new year คับผม”
“ป๊อกคับ พี่ชอบป๊อกคับ” – พี่ก๊อกพูดเสียงปกติ แต่บรรยากาศขณะนั้นเสียงดังมาก ผมจึงได้ยินไม่ถนัด
“คับ”
..........
“อะไรนะคับ” – ผมหันไปถามพี่ก๊อก
“พี่..........เอ่อ ..........ชอบป๊อกคับ”
เหมือนว่าผมรอประโยคนี้มานาน หรือยังไง ผมไม่รู้สึกอะไร นอกจาก...............
“ป๊อกคับ ป๊อก” – พี่ก๊อกเขย่าตัวผม ผมยืนอึ้งไปนานเหมือนกัน
“คับพี่”
“เป็นไรป่ะคับ”
“เปล่าคับ ผมว่าไปหาที่เงียบ ๆ คุยกันดีกว่าป่ะคับ”
----------------
อาจจะไม่้ค่อยได้บรรยากาศ เพราะมันผ่านมาแล้ว 23 วันน่ะคับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
