หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค อารยะ-อิท By aoikyosuke

[nanalonely]

ลิงค์นิยายคุณเท็น

ไก่-ธร จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาคไก่-ธร

น้ำแข็ง-บอย จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค น้ำแข็ง-บอย

ตั้ม-ทัต จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ตั้ม-ทัต

นก-เป้ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค นก-เป้

อารยะ-อิท จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค อารยะ-อิท

ขวด-น้องแว่นน่ารัก จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ขวด-น้องแว่นน่ารัก

เส่ง-เปา จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา

ต้นสน - ภาคี จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ต้นสน - ภาคี

ปัง-ปอนด์ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปัง-ปอนด์

มังคุด-พันซ์ จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค มังคุด-พันซ์

ปู-ฝน จากเรื่อง
ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปู-ฝน

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค รวมมิตร

รวมเรื่องสั้นและตอนพิเศษ

ยิ้ม-เหวง จากเรื่อง
สวัสดี

สาย-เวย์ จากเรื่อง
เพราะรัก(แน่เหรอ)...ครับผม

เฮียก๋วย-รักชาติ จากเรื่อง
รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว

สักวา-หยง จากเรื่อง
แด่เธอ... ผู้ทำให้รักมีมิติ

วิน-แคป & ตาหวาน-ปลา
ปริศนาอักษรไขว้.....หัวใจยุ่งเหยิง

ทาน-อ้อน จากเรื่อง
[fiction] เพราะเรากัดกัน (ผูกพัน)

โพด - หนุ่ม จากเรื่อง
รักนี้ต้องลองดูหน่อย (โพด - หนุ่ม)

พัด-กอล์ฟ จากเรื่อง
[fiction] เพื่อนสนิท

ฮวย-เดียร์ จากเรื่อง
เรื่องสั้นคั่นเวลา....ผู้ชายหยอกล้อกัน

นะ-วี จากเรื่อง
ยุ่งนัก...รักซะเลย

กระชาย-หมอแคน จากเรื่อง
เรื่องรักต้องใช้ใจศึกษา

ส้ม-ขุนไกร จากเรื่อง
แล้วก็รักเข้าจนได้

บิว-แดน-ต้อม จากเรื่อง
รักด้วยใจ

ถิง-เน่ จากเรื่อง
ขอแค่ฝันให้ฉันรักเธอ

เอ๋อ-เจง จากเรื่อง
รักแท้แพ้ทาง

[litlittledragon]

มาอ่าน แล้วก็จบไปอีกเรื่องแล้วสินะครับ
ก็ยังคิดอยู่ว่าปูเป็นคนเดียวที่ไม่ค่อยได้
เชื่อมโยงกับคนอื่นๆ มาอ่านตอนนี้แล้วก็
อดขำไม่ได้ น่ารักจริงๆ
ขอบคุณคุณแนน และฝากบอกคุณเท็นด้วย
นะครับ

[nishi]

อ่านไปก็เศร้าไป

แต่ก็น่ารักดี


ขอบคุณนะคร๊าบ ดีให้เราได้อ่านเรื่อง ดีดี กัน

[sarano123]

โอ๊ยยยยยยยยย

อ่านกี่ทีๆ ก้อหนุก

ขอบคุณมากเลยนะคะที่หั้ยเราได้อ่านกัน

อิ อิ      

[Pi_neko]

เอิ้ก....กกก

อ่านตั้งแต่เมื่อคืนถึงตีสี่ อ่านไปร้องไห้โฮ(มีเสียงด้วยนะ โฮแตกเลย )

ตื่นมาอีกทีเที่ยง กินข้าวอาบน้ามมานั่งอ่านต่อ ต่างจากเมื่อคืนสิ้นเชิง

นั่งอ่านไปยิ้มไปแก้มจะแตกอยู่แล้วหล่ะ เป็นอีก 1 เรื่องในซีรีย์นี้ ที่อ่านแล้วซึ้งมากมาย

พ่ออิทสุกหล่อนี่น่ารักมากมาย ลุงยะก็ขี้น้อยใจ แล้วก้ กามอย่างที่พ่ออิทด่าเอาไว้จริง

ที่น่ารักสุดๆ น้องแยมไง อยากเห็น ตอนโตจังเลย 55555

ขอบคุรนะค่ะที่นำเรื่องน่ารักๆสนุกๆแบบนี้มาโฟสให้อ่านกัน

แล้วก็ ขอบคุรคนแต่งมากนะค่ะ

ปลื้มซีรีย์นี้สุดๆไปเลยค่ะ 

[pimparapim]

กำลังนั่งอ่าน น้องอิท พี่ยะ เพลินๆๆ อยู่ดีๆๆก้อมีเพลง คำตอบของหัวใจ  ของเตชินต์ ดังขึ้นมา แบบว่าโอ๊ยๆๆๆๆๆ ตรงๆๆอ่ะ(สำหรับตัวเรานะเราว่ามันตรงดี)     น่ารักๆๆ ชอบซีรีย์ชุดนี้มากมาย เดี๋ยวตามไปอ่านคู่อื่นต่อ


ป.ล.อยากรู้จังเลยค่ะว่าเวลากด +1 นี่ต้องทำยังไง เห็นบอกๆๆกันว่ากดใต้ชื่อ แต่เราไม่เห็นมีอะไรเลย  อยากจะให้คะแนนชื่นชมคนโพสมั่ง เพราะว่าอุตสาห์เอาเรื่องราวดีๆๆมาให้อ่าน ทั้งๆๆที่ตัวเองก็มีงานมากมาย  ขอบคุณนะค้า

[crazy]

เรื่องนี้น่ารักมากครับ ชอบอารยะ สุภาพ น่ารักได้ใจจริง น้องอิทงอนไปนิด แต่ก็น่ารักดี ขอบคุณคนแต่งมากครับที่เอามาลงให้ได้อ่านกัน

[keem]

ชอบมากๆๆ

[gumrai]

ชอบภาคนี้มากเลยอ่ะ เด๊่ยวตามไปเก็บเกี่ยวภาคอื่นก้อน่ะค่ะ

[nunda]

วันนี้ออกไปกินข้าวเที่ยง
อยู่ดีๆ ก็นึกอยากอ่านเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน สงสัยจะคิดถึงพ่ออิทกะลุงยะ
กลับมานั่งทำงานได้ซักพัก
เลยอู้มานั่งอ่านจนจบเลย
ดีนะ วันนี้หัวหน้าไม่อยู่ อิอิ

ขอบคุณเล้าเป็ดนี้ ขอบคุณทั่นเท็น ขอบคุณแนนอีกครั้งจ้า...

[Cha Ris Ma]

  คิดถึงน้องอิทจัง อยากให้มีตอนพิเศษอีก

[Natjy012]

สนุกมาก ๆ  ๆ เลยค่ะ

แล้วจะตามอ่านให้ครบทุกเรื่องนะค่ะอิอิอิอิ

[harusame]

 
ขอบคุณคนโพสกะคนแต่งคร้าบบบ

[gumrai3]

 :pig4:คนโพศ  :pig4:คนเเต่ง

ชอบมากๆเลยกลับมาอ่านอีกครั้ง

[srikoon]

ชอบครับ ขอบคุณ

[tawan]

ชอบบบบบบ

 

 

[tawan]

เดียวกลับมาอ่านต่อ

 

[PeeraDHa]

จบแว้วววววว

[love_y]

เพื่อนแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ตั้งนานมากแล้ว แต่เพิ่งมีโอกาศได้อ่านเมื่อคืน
อ่านจบเรียบร้อบแล้วเลยอยากมาบอกคนแต่งคนโพสว่า
ชอบมากๆเลยนะอ่านตอนแรกๆรู้สึกเหมือนโดนคนแต่งตบหัวแล้วรูปหลังเลยอ่ะ
รู้สึกงี้จริงๆนะ แบบว่าอ่านไปตอนก็ร้องให้เพราะสงสารทั้งยะทั้งอิทกำลังเศ้ราๆอยู่ดีๆ
ก็มาหวานกันในอีกตอนซ่ะงั้นแต่อยากบอกว่าอ่านจบแล้วชอบมากๆเลยค่ะเป็นอีกเรื่อง
ที่คงอ่านซ้ำบ่อยๆ ขอบคุณทั้งคนแต่งคนโพสเลยนะคะ

[knightofbabylon]

ภาคนี้เป็นภาคที่3 ของseriesช่างกลที่เราตามอ่าน
ภาคนี้น่ารัก  แต่ตอนต้นแอบโหดมากกกก

เดี๋ยวจะไปตามหาภาคอื่นๆอ่านต่อไปค่ะ

[drasil]

ชอบๆๆ
ขอบคุณค่ะ

[กระต่ายชมจันทร์]

โอ้ว...ตอนแรกนึกว่าจะแรงดราม่าตบจูบทั้งเรื่องแต่ไปๆมาๆพี่เท็นก้ลากมาหวานจนได้


อ๊าย น่ารัก~

ขอบคุณแนนมากค่ะที่เอามาโพสให้

[fayala]

Such a cutie!!
Thank you na ka..
 

[nunda]

^
^
^
^
เจาะไข่คนข้างบน อิอิ

กลับมาอ่านอีกครั้ง(รอบที่เท่าไรไม่รู้)
ไม่เคยเบื่อเลย ชอบๆๆ

[Ken Ken]

อ่านตอนแรกๆแล้วร้องไห้เป็นบ้าง
อ่านไปเรื่อยๆยิ้มไม่หุบ
แก้มมีแต่คราบน้ำตาแต่ปากไม่หุบยิ้ม
กลัวคนเห็นจะว่าบ้าจิงๆ เอิ๊กๆๆๆๆ

น้องแยมน่ารัก พ่ออิทก็น่าร๊ากด้วยช่ายม๊ายย555+

[Nus@nT@R@]

  เย้ๆๆ จบแระ ใช้เวลาอ่าน 2คืน (เป็นแพนด้าแระ)

แรกๆโหด หลังๆ หวานซะั

ชอบๆๆๆๆๆ

[fayala]

ภาคนี้เถื่อนๆ ออกแนวจำเลยรัก แต่ตอนหลังๆ ก็น่ารักกันดีนะคะ

ทำให้เรารู้ว่า ถ้ารู้จักให้อภัยกันแล้ว จะมีเรื่องดีๆ ตามมาเสมอ หุหุ

ขอบคุณคนเขียนและคนโพสท์ค่ะ 

[butajang]

ขอบคุณนะคะ ทั้งคนโพสต์เเละ คนเเต่งเลย เริ่มเรื่องมาด้วยความน่ากลัวเลย เเล้วก็คิดว่าเมื่อไหร่ค้าจะรักกัน จนมาตอนกลัง โห หวานอย่างเเรงเเละก็เข้าใจว่าเพราะรักันมากเลยเเค้นมากเเต่ไม่รุ้ใจตัวเอง สนุกมากนะคะ ซีรีส์ ของปรัชญา ช่างกลฯ เนี่ย ตามอ่านมาจะครบเเล้ว

[aeecd]

สงสารน้องอิทมากตอนเเรกๆ
แต่ยะก็ตื้อจนได้
น้องแยมน่ารักยะน่าจะสอนให้เรียกพ่อซะเลย

[nanalonely]

เอามาฝากแก้คิดถึง 





“อยู่เฉย ๆ เป็นมั้ย”

ไม่เป็น ถามมาได้ยังไงว่าอยู่เฉย ๆ เป็นมั้ย ถ้าเป็นกูก็อยู่ไปแล้วเด่ะ

“บอกให้อยู่เฉย ๆ ทำเป็นมั้ย”

เอ้า ไอ้นี่ มายุ่งอะไรกะชีวิตกูเนี่ย ถ้าอยู่เฉย ๆ ได้อย่างที่มึงพูดกูจะยุกยิกหาพระแสงของ้าวอะไร

ทำไมถึงได้บอกเรื่องโง่ๆ ที่ปฏิบัติตามไม่ได้วะ ประสาทหรือเปล่า

“เฮ้ยยยยยยยยยยยย บอกให้อยู่เฉย ๆ ทำไม่เป็นจริงๆ ใช่มั้ย”

เออ

ก็รู้นี่หว่า แล้วจะบอกทำไมเนี่ย มึงประสาทจริง ๆ แล้วนั่นแหละ
บอกไปกูเคยเชื่อมั้ย ถ้าบอกแล้วเชื่อค่อยว่ากัน อันนี้บอกไปก็ไม่เคยเชื่อ
จะบอกให้เปลืองแรงทำไมวะ ไม่เข้าใจ

“จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย”

เปล่า ไม่ได้จะเอาแบบนี้ จริงนะ สาบานได้ ไม่มีเหตุผลอะไรที่อยากจะได้แบบนี้ อย่าคาดคั้นมาก อย่าบังคับมาก เดี๋ยวน้อยใจ เข้าใจป่าววววว

“หืออออออออออ”

ง่า
อ่า

อะไร

อะไรเหรอ ไม่เห็นรู้เรื่อง ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้นด้วย

“ทำไมอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ ทำไม บอกหน่อย ว่าทำไมอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ มันเป็นอะไร เพราะอะไร มีเหตุผลมั้ย อยู่เฉย ๆแค่สองสามนาทีนี่มันจะตายมั้ย หรือถ้าตายจะได้ให้อยู่เพิ่มเป็นสี่ห้านาทีแทน เอามั้ย”

ไม่เอา

ส่ายหัวไปมา สองสามที แล้วก็พยายามจะยกมือขึ้นเกาหัว
แต่ก็โดนรวบมือเอาไว้ รวบไม่รวบเปล่าไอ้คนรวบมันยังมีกะใจจับมือไปแนบที่จมูกอีก

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย

ทำแบบนี้ไม่แฟร์ มึงทำแบบนี้กับกูไม่ได้ ทำแบบนี้ได้ยังไง ไม่ได้ ทำแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด เข้าใจมั้ย ว่าทำไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ได้ ได้ ได้

“สองนาที อยู่เฉย ๆ”

ครับ

สองนาทีครับ
หายใจไม่ทั่วท้อง หายใจเข้า หายใจออก แล้วก็เลยเปลี่ยนเป็นถอนหายใจเฮือกใหญ่แทน

“เกินสองนาทีแล้ว”

อืมมมมม
ใช่
เกิน

แล้วยังไง

“มีปัญหา?”

เปล่า ไม่มี แต่มันเกินสองนาทีแล้ว อยากเตือนเฉย ๆ ทำไมต้องทำหน้าเหมือนไม่พอใจใส่ด้วย กูเสียใจนะเนี่ย เดี๋ยวน้อยใจประชดเลยนะ เอามั้ย

“ไม่มีงั้นก็ค้างได้?”

ค้าง

จะค้าง

ก็บอกมาตรง ๆ ว่าขอค้าง เห็นทำหน้าไม่พอใจ แล้วก็หาเรื่องกันตั้งแต่บ่าย ใครจะไปรู้ว่ามึงจะค้าง เห็นหาเรื่องกูจังตั้งแต่บ่ายแล้ว
นึกว่าจะไม่ค้าง ก็เลยทำเป็นเฉย ๆ ใส่ แล้วพอทีนี้ล่ะทำเป็นจะขอค้าง บ้านมึงไม่มีหรือไง

“ค้างนิดค้างหน่อยทำเป็นไม่พอใจ ทำอย่างกะว่าอยากค้างด้วย คิดถึงแยมหรอกถึงได้ค้าง”

อ่อ

เออ

ก็บอกสิว่าจะมาค้างเพราะคิดถึงแยม

“อยู่เฉย ๆ ห้ามขยับ สองนาที”

ไม่อ่ะ กูไม่ชอบทำตามคำสั่งใคร มึงมาหาแยมแล้วมากอดกูทำไม เดี๋ยวแม่มาเห็นทำไง ซวยตายห่าเลย

“มึงจะกอดกูทำห่าอะไรเนี่ย กูร้อน”

ก็กอดให้ร้อน ร้อนมาก ๆ หน้าจะแดง แก้มจะแดง ๆ ก็ดีแล้วนี่
สมเหตุสมผลดีออก

“ก็ขาดความอบอุ่น กอดแล้วอิทให้ความอบอุ่นได้ก็กอดสิ”

อยากบีบคอไอ้ห่านี่จริง ๆ โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

“ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้วะ แม่ง กูนะซวยแล้วซวยอีก ซวยซ้ำซวยซ้อน”

ซวยตรงไหน ออกจะโชคดี มีอะไรทำไมบอกว่าซวย

“ทำไมอ่ะ มีผัวแค่เนี้ยะ ทำเป็นบ่น ซวยตรงไหน ออกจะเป็นผัวที่ดี เช้าถึงเย็นถึง ไม่ชอบเหรอ”

ยิงทิ้งเลยดีกว่า บีบคอแม่งคงตายง่ายไป อย่างไอ้ยะต้องยิงทิ้งสถานเดียว

“อิทแม่มา”

เฮ้ยยยยยยยยยย ซวยแล้ว

แทบจะดีดออกจากการกอดรัดแทบไม่ทัน แต่แทนที่ไอ้คนกอดมันจะรู้สึกรู้สามันกลับยิ่งกอดแน่นไม่ยอมปล่อย เฮ้ย เฮ้ย แม่มานะมึง เดี๋ยวเขาจับได้
มันจะยิ่งกว่าซวยอีกนะ ไอ้ยะ ปล่อยกู ปล่อยก่อนเร็ว เวรแล้ววววววว

“เอ้า เล่นอะไรกันอีก ลูกไม่รู้จักดู เอ็งเป็นพ่อนะ ทำตัวให้สมเป็นพ่อคนหน่อย มัวแต่เล่นกันอยู่นั่น เดี๋ยวถ้าแยมร้อง ข้าจะตบหัวเอ็งเป็นพ่อประสาอะไรไม่ได้ความ”

ห๊า

กูโดนด่า

โดนด่าเหรอเนี่ย ไม่ได้เล่นเลยนะเนี่ย เปล่าเล่นเลย ก็ไอ้ยะ มันลากมา มันกอดไม่ยอมปล่อยด้วย แล้วทำไมแม่ต้องมาด่าอิทด้วยวะ ทำไมไม่ด่าไอ้ยะ ขนาดต่อหน้าแม่ มันยังกอดไม่ยอมปล่อยเลย มาโทษอิทได้ไงแม่

“สมน้ำหน้า บอกแล้วอย่าดิ้น”

เหรอ

มึงก็อีกคนนะ มึงจะพัวพันกับกูอีกนานมั้ย กูร้อน เหงื่อหยดแล้วเนี่ย
หัดมองหน่อยได้มั้ย เข้าใจมั้ยว่ากูร้อนโว้ยยยยยยยยยย

“สองนะ”

สอง

สองอะไร

สองแล้วมึงจะทำเสียงกระเส่าทำไม สองแล้วมึงจะแนบหน้าลงมาที่ไหล่ทำไม

สองแล้วยังไง สองอะไร สองห่าอะไรของมึง

“เบิ้ล”

เหี้ย

เบิ้ลบ้านมึงดิ เบิ้ลบ้าบออะไร ตายห่าซะเหอะ คนอย่างมึงอ่ะ ไอ้ยะ

หันไปมองหน้าคนที่ทำเสียงกระเส่าแล้วก็ก้มลงงับที่แขนของคนที่กอดเอาไว้ ไม่ยอมปล่อย กัดแบบจมเขี้ยว แล้วก็หลุดมาได้ ตามมาด้วยเสียงร้องโอดโอยของคนโดนกัด

สมควร

“เบิ้ลมั้ย”

อมยิ้มที่มุมปาก แล้วก็ยืนมองคนที่ลูบแขนตัวเองป้อย ๆเพราะความเจ็บด้วยความสะใจ

“เบิ้ลมั้ย เบิ้ลมั้ย เบิ้ลมั้ย”

ก้มลงไปถามแล้วก็ยังหัวเราะในลำคอด้วยความสะใจเล็ก ๆ ก่อนจะเดินจากไปอย่างเริงร่า

ทิ้งให้คนที่ลูบแขนตัวเองด้วยความเจ็บ นั่งร้องโอดโอยอยู่คนเดียว

ก่อนที่คนที่ทำเหมือนเจ็บมากมายจะอมยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก และหยิบซองกระดาษเล็ก ๆ จากกระเป๋าเสื้อออกมาดู นิ่งมองและหัวเราะในลำคอก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าเหมือนเดิม

หันไปมองคนที่เดินจากไปแล้ว และยังหัวเราะไม่เลิก

“ใครจะเบิ้ล แบบนี้ต้องทริปเปิ้ลสิถึงสาสม”

อารยะอมยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากและยังนึกชอบใจเสียงหัวเราะไม่เลิกของคนที่เดินจากไปแล้ว

อิทเอ้ยยยยย ท่าทางแบบนี้ สงสัยมึงคงจะแค่เคยได้ยิน แต่ไม่เคยเข้าใจ
แล้วจะทำให้ซึ้งว่าการหัวเราะทีหลังดังกว่ามันเป็นยังไง






Fin….