ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•
UNIT 1 พรายตานี
กลางดึกของคืนหนาวคืนหนึ่ง ผมตื่นขึ้นเพราะ ถูกปลุกด้วยพลังงานบางเบาบาอย่างง ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปที่หน้าต่าง ลมหนาวจากฤดูไม้ผลิผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทันทีที่ถูกเปิดออก ภายใต้แสงจันทร์เต็มดวงที่สาดส่องเข้ามา ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาเป็นเวลาไหนในตอนนี้ ลมหนาวที่เย็นระเรื่อผ่านเข้ามาสัมผัสกับร่างกายเป็นระยะๆ อย่างต่อเนื่อง ผมหลับตาพลางสูดลมหายใจช้า ๆ อย่างผ่อนคลาย แสงสว่างจ้าวูบหนึ่งทำผมลืมตาตื่นขึ้น สิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำผมตกใจเป็นอย่างมาก ผมอยุ่ที่ไหนกัน รอบ ๆ ตัวผมเต็มไปด้วยดงต้นกล้วยต้นสูงใหญ่ ใบปกคลุมจนแสงจันทร์แทบจะเล็ดลอดลงมาไม่ได้ ผมมองไปรอบ ๆ เพราะไม่รู้ว่าผมอยู่ที่ไหนกันแน่ พยายามมองหาแสงไฟจากบ้านคน แต่ก็ไม่เจอ ผมหายใจเร็วขึ้นผิดจากเมื่อกี้ หัวใจเองก็เต้นเร็วตามไปด้วย ภายใต้ความเงียบสงบนั้น ผมได้ยินเสียงของใครบางคน ผมเลยตัดสินใจเดินตามต้นเสียงนั้นไป ผมพบกับเงารูปร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งกำลังเดินตรงไปที่ไหนสักแห่ง ผมเรียกอย่างสุดเสียงเพื่อให้เขาหันมา แต่มันก็ไม่เป็นผลเอาซะเลย ผมจึงวิ่งไปข้างหน้าด้วยเท้าเปล่าเพื่อให้ทันผู้ชายคนนั้นที่อยู่ข้างหน้า เขาดูไม่มีปฎิกิริยาตอบรับใด ๆ ทั้งสิ้น เขายังคงมุ่งหน้าเดินไปราวกับว่าไม่ได้ยินเสียงที่ผมเรียก แม้กระทั่งการเขย่าแขนของเขาแล้วก็ตาม
“โหม่ง” เสียงดังกังวานไปทั้งทั่วป่าดงกล้วย เสียงนั้นทำให้ผมมีสติมากขึ้น
.“เจ้าน้อย ” เสียงอันทรงพลังนุ่มลึกดังขึ้นในหู จนเผลออกเสียงขานรับ
“เรียกผมเหรอ” พอนึกขึ้นได้ เลยรีบเอามือปิดปาก เพราะจำได้ว่าย่าเคยสอนไว้ ห้ามขานรับคนแปลกหน้าเมื่อเขาเรียกชื่อเรา โดยเฉพาะยามวิกาล
“ข้าไม่ใช่ผี” เสียงนั้นพูดราวกับว่าอ่านใจผมได้
“เจ้าน้อย”
“ผมเหรอ” ผมไม่ได้ขานรับ แค่ถามจากในใจแต่กลับได้คำตอบจากเสียงลึกลับ
“เจ้านั่นแหละ”
“ผมกำลังฝัน” ผมพูดขึ้นพลางเอามือที่หนาวเหน็บนาบกับแก้ม
“เจ้าไม่ได้ฝันหรอก เจ้าจงตามผู้ชายคนนั้นไป” เสียงลึกลับบอก
“ผมไม่ไปหรอก ผมจะกลับบ้าน”
“เจ้าจงตามชายผู้นั้นไป ถ้าไม่เยี่ยงนั้นเจ้าจะไม่ได้กลับ” ผมเลยรีบสาวเท้าอย่างไว เพราะเกรงว่าจะตามไม่ทันและเข้าใจโดยไปโดยปริยายว่าชายเจ้าของสวนกำลังกลับเข้าบ้าน ผมจะได้ขอให้เขาช่วยเหลือผม
“หยุดก่อนพี่ชาย” ผมจับแขนได้ทันควัน ก่อนที่ชายคนนั้น กำลังย่างขาเดินลงไปในหนองน้ำ ที่นี้ดูแปลก เงียบสงัด ใบตองสวยงามใบใหญ่มันวาวราวกับว่าที่นี้ไม่เคยมีลมพัดผ่านมาก่อน เลยไม่ทิ้งร่องรอยความเสียหายไว้ แล้วก็บริเวณหนองน้ำมันเต็มไปด้วยต้นกล้วยต้นใหญ่ที่ขึ้นเบียดกันอย่างหนาแน่น เผลอคิดไปแปบเดียว พี่ชายคนนั้นก็ตัวแข็งเดินลุยหนองน้ำไปอีก
“อย่ามายุ่งกับคนของข้า” เสียงหวีดร้องของหญิงสาวราวกับโกรธเคือง ตะโกนพุ่งเข้ามาพร้อมกับลมพัดอย่างแรงเข้าปะทะ
ทำเอาเด็กหนุ่มที่ยื้อแขนชายที่กำลังจะเดินลงน้ำท่าเดียว ตัวลอยละลิ่วไปติดต้นกล้วยริมน้ำ
“เจ้าจงรีบไปซะ ที่นี้ไม่ใช่ที่ ที่เด็กอย่างเจ้าจะมา” แว่วเสียงเย็นยะเยือกแทรกเข้ามาในโสตประสาท
“ก็ไม่ได้อยากจะมาสักหน่อย” เด็กหนุ่มพึมพำในใจ พลางลุกขึ้นปัดเนื้อปัดตัว ทันใดนั้น ลมระลอกแรกได้พัดผ่านตัวเด็กหนุ่มจนแรงขึ้นเกือบจะต้านทานไม่อยู่
“เฮ้ย!” น้ำกำลังเอ่อล้นขึ้นมาจากหนองน้ำจนถึงปลายเท้า และสูงขึ้นเรื่อย ๆ ถึงระดับเข่า เพียงแค่พริบตาเดียวน้ำก็ไต่ระดับสูงถึงอก เด็กหนุ่มจำต้องว่ายน้ำหนีออกห่างอย่างทุลักทุเล ถีบตัวว่ายหนีออกจากดงกล้วยอันหนาทึบ จนหมดแรง และปล่อยตัวจมลงสู่พื้นดิน เด็กหนุ่มได้แต่ทำใจระลึกถึงความไม่แน่นอนของชีวิต อีกไม่ช้าจะได้สัมผัสกับความตาย จึงได้แต่ภาวนาเพื่อให้จิตน้อมนำเข้าสู่ความสงบ จักได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี
“โหม่ง โหม่ง โหม่ง” เสียงฆ้องดังกังวานจากแดนไกล เป็นจังหวะอย่างสม่ำเสมอ ผ่านเข้ามากระทบดวงจิตน้อยของเด็กหนุ่ม
“เราได้ยินเสียงฆ้อง แต่เราไม่เห็นฆ้อง มีลมพัด แต่ใบตองไม่แตก” ภาพท้องฟ้าสว่างไสวผ่านเข้ามาในสมาธิ และทำให้รู้ว่า ทุกอย่างไม่ได้เกิดขึ้นจริง เด็กหนุ่มลืมตาตื่นในน้ำ พลางดันตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เกือบตายแล้วไง อายฟ้าดินแย่เลย” เด็กหนุ่มพึมพำ เมื่อพิจารณาว่าระดับน้ำที่จริงแล้ว สูงไม่เลยเข่าซะด้วยซ้ำ
ทันทีที่นึกขึ้นได้ ก็มองหาชายหนุ่มคนนั้นรอบ ๆ
“พี่ชาย” เด็กหนุ่มตะโกนเรียก ชายหนุ่มที่คุกเข่าต่อหน้าหญิงสาวตัวเปลือยเปล่า หันมามองตามเสียงเรียก ดวงตาคู่นั้นไม่มีประกาย มืดดำจนสนิทดูน่าขนลุกเกินกว่าที่จะเข้าไปช่วย
“มาสนุกด้วยกันสิเจ้า” หญิงสาวที่กำลังเคล้าคลอชายหนุ่ม พูดขึ้น พลางยื่นมือเชิญชวน รอบ ๆ บึงน้ำปรากฏหญิงสาวและชายหนุ่มจำนวนมากมายกำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
“สหายน้อย เจ้าจงอย่าลังเลใจไปเลย ดินแดนแห่งนี้ คือดินแดนของข้า สิ่งใดที่เจ้าปรารถนา ข้าจักบันดาลให้ เพียงแค่เจ้าเอ่ยมา” หญิงสาวพูดด้วยความยินดี
“ข้าขอเพียงแค่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของเจ้า ข้าจะพาเขาไปจากที่นี้”
“เจ้าจะได้ในสิ่งที่เจ้าขอข้า หลังจากที่ข้าได้จิตวิญญาณของเขา”
“หยุดเถอะ” เด็กหนุ่มห้ามปราม หญิงสาวที่บรรจงจูบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม
“บุญใด ๆ ของข้า ที่เคยสั่งสมไว้ใต้ปฐพีแห่งนี้ จงปรากฏขึ้นต่อหน้าข้า ข้าขออุทิศให้แก่เจ้า เจ้าผู้หญิงและบริวารทั้งหลาย ขอบุญจงนำทางพวกเจ้าไปสู่ภพภูมิที่ดีด้วยเถิด” ในฝ่ามือข้างซ้ายสว่างไสวเรืองรอง ปรากฏบทเรียกบุญ เด็กหนุ่มผู้มีสมาธิเป็นที่ตั้ง ได้อ่านบทอุทิศบุญต่อทันทีที่ดวงบุญปรากฏราวกับแสงของหิ่งห้อยปรากฎผุดขึ้นจากผืนดินอย่างหนาแน่น ทำเอาป่าดงกล้วยสว่างไสวไปทั่ว กายสมมุติของบริวารทั้งชายหญิง ได้แปรเปลี่ยนรูปกายเป็นดวงจิตลอยละล่องอย่างอิสระก่อนสลายหายไปในพริบตา
“ปล่อยข้าไปเถอะ” เสียงเว้าวอนของหญิงสาว กำลังร้องขอชีวิต สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือ หญิงสาวอันงดงามด้วยรูปร่างผิวพรรณและหน้าตาสละสวยกำลังบีบคอเค้นดูดวิญญาณหญิงสาวสวมสไบสีเขียวใบตอง จนดวงจิตสูญสิ้นไป มันน่าขนลุกเมื่อหญิงสาวผู้นั้นค่อย ๆ หันมายิ้มราวกับเห็นเด็กหนุ่มเป็นเหยื่อรายต่อไป ชายหนุ่มผู้หลับใหลได้ตื่นขึ้นด้วยมนต์สะกด ทันทีที่ลุกขึ้นได้กลับพุ่งตรงไปบีบคอเด็กหนุ่มและยกด้วยแขนอันแข็งแกร่งเพียงข้างเดียว ในขณะที่เด็กหนุ่มแกว่งแขนแกว่งขาดิ้นรนด้วยความทุรนทุราย ปานจะขาดใจจนแน่นิ่งไปในที่สุด
“จงหลับใหลในภวังค์ของข้า หากข้าไม่ได้ปลุก เจ้าจงไม่ตื่น” เด็กหนุ่มใช้มือเตะหน้าผากของชายหนุ่ม ทำเอาชายหนุ่มค่อยๆ คลายมือออกจากคอ และทรุดเข่าลงกับพื้นก่อนขมำหน้าคว่ำลงกับพื้นดิน
“ละวางเถิดเจ้า” เด็กหนุ่มเอ่ยปาก ผลบุญสาดแสงสีทองสว่างจ้าลงมาจากฟากฟ้า อันมาจากบทอุทิศบุญถูกบริกรรมอีกครั้ง
“ข้าไม่ไป ข้าไม่ต้องการบุญใด ๆ” เสียงหวีดร้องอันแสบแก้วหูดังขึ้นอีกครั้ง เพียงกระพริบตานางผีได้เนรมิตให้ผืนป่ากลายเป็นพื้นที่ใต้น้ำ มีมือนับร้อยตรึงขาของเด็กหนุ่มไว้
“ไม่เป็นผลหรอกเจ้า” เด็กหนุ่มเอ่ย ภาพเนรมิตพลันมลายหายไป ทันใดนั้น นางผีได้คืนร่างเดิม เป็นสัตว์รูปร่างสูงตัวหน้าใหญ่คล้ายหมี ตาสีแดงเบิกโพรงบนใบหน้าที่ถูกปกคลุมไปด้วยขนสีดำทั่วทั้งตัว นางผีได้แยกเขี้ยวยาวก่อนหันหลังกระโดดลงหนองน้ำไป
“ปฐพี อาโป แด่ข้าผู้ถูกเลือก ข้าขอสั่ง” การภาวนาของเด็กหนุ่มทำให้น้ำเหือดแห้งไปในพริบตา ตรงหน้าปรากฏเป็นแอ่งน้ำท้องกระทะมีโพรงเหมือนถ้ำ สัตว์มีขนตัวนั้นนอนกองหน้าโพรงทางเข้าที่โดนปิดตายด้วยดินที่แข็งราวกับหิน
“ได้โปรด ปล่อยข้าไป” นางผีขนยาวตัวนั้นอ้อนวอน
“เจ้าไม่ควรอยู่ที่นี้ ถ้าข้าปล่อยเจ้าไป หลังจากที่เจ้ารักษาตัวจนหายดีแล้ว เจ้าคงกลับมาก่อกรรมอีก”
“ข้าสัญญา ข้าจะไม่ทำร้ายใครอีกแล้ว”
เด็กหนุ่มครุ่นคิดอยู่ครู่นึง “ข้าจะลองเชื่อเจ้าดู เจ้าจงรักษาสัญญาไว้ให้มั่น อันที่จริงหากเจ้าละวางความแค้นได้ เจ้าจะได้หลุดพ้นเสียที เจ้าสามารถรักษาผืนป่านี้ได้ โดยที่ไม่ต้องไปพรากชีวิตใคร” เรื่องราวของนางผีที่อยู่ตรงหน้าผ่านเข้ามาในสมาธิ จุดเริ่มต้นจากหญิงสาวชาวป่า ที่เข้ามาเก็บสมุนไพรในป่ากับกลุ่มหมอยาชาวบ้าน และบังเอิญพบเข้ากับกลุ่มลักลอบตัดไม้ใหญ่ในป่า ทุกคนโดนพรากชีวิตด้วยอาวุธปืนยิงถล่ม ในขณะหญิงสาวโดนชายฉกรรจ์นับสิบรายกระทำชำเราก่อนโดนถ่วงน้ำจนสิ้นใจ
“ถึงเวลาที่ข้าจะต้องไปแล้ว” เด็กหนุ่มหลับตา เพื่อทำสมาธิถอนอำนาจกสิณ ดินเริ่มอ่อนตัวจนโพรงทางข้าถ้ำใต้หนองน้ำเปิดออก และน้ำเริ่มขึ้นตามระดับจนเต็มหนองน้ำ หญิงสาวห่มสไบสีฟ้า ผ้านุ่งสีฟ้าคราม ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง เดินขึ้นจากหนองน้ำเพื่ออำลา ท้องฟ้าเองก็เริ่มสว่าง เด็กหนุ่มตักน้ำด้วยฝ่ามือทั้งสองข้าง ประคองน้ำในฝ่ามือมารดหน้าของชายหนุ่มที่หลับใหล
“เอ้า...ทำไมไม่ตื่นอ่า หรือว่าข้าทำเขาตายแล้ว” เด็กหนุ่มพึมพำ ก่อนนึกขึ้นได้ว่าสะกดชายหนุ่มให้ตกอยู่ในภวังค์
“ด้วยอำนาจแห่งข้า ข้าสั่งให้เจ้าตื่นจากการหลับใหล” การหลับตาของเด็กหนุ่มส่งผลให้ชายหนุ่มผู้หลับใหลค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้น
เนื้อเรื่องเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน ไม่อนุญาติให้เอาไปเผยแพ่ในเว็บนิยายไหน
หัวข้อ: ตชด.ที่รัก [ SUN OF CHANON] UNIT5 ความมืดมนของชานนท์ (อ่าน 4356 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก