ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
Politics of love
#เจ้ากรมขย่มปฐพี
ฺBY Kaitodmalewja
#พูดคุยกับไรท์ได้ตลอดเลยเด้อออ ฉีดยาแล้วไม่กัดนะจ๊ะ
#ตัวเองคือมีทั้งหมด 19 บทนะจ๊ะ แต่มันใส่สารบันไม่ได้มันขึ้นว่าข้อความเกินอะ ไรท์ขอโทษในความไม่สะดวกนะคะ
[
Politics of love
#เจ้ากรมขย่มปฐพี
บทนำ
การที่ผมเกิดมาในครอบครัวที่พัวพันกับการเมืองอำนาจและเงินทองมันทำให้ชีวิตของผมเลือกเส้นทางหาเหวอะไรไม่ได้เลย ทุกก้าวของชีวิตมีพ่อวางแผนเอาไว้ให้เสมอตั้งแต่ผมเกิดจนตอนนี้ผมเรียนมหาวิทยาลัย ถ้าจะให้พวกคุณทายก็น่าจะทายกันได้นะครับว่าผมเรียนคณะอะไร...คิดออกกันไหมผมขี้เกียจรอละครับผมเรียนคณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยชื่อดังที่ทุกคนต่างกล่าวหาว่าเป็นมหาลัยหัวรุนแรง แต่ผมว่ามันก็ไม่นะครับไม่เห็นจะรุนแรงอะไรเลย มันก็แค่ข่าวลือทั้งนั้น ผมหนีการเมืองการปกครองให้มากที่สุดแม้ว่าผมจะเรียนรัฐศาสตร์มันก็มีเจือปนอยู่บ้างก็ตาม ผมเลือกเรียนสาขาบริหารรัฐกิจครับ นั่นแหละที่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นแม้ว่ามันจะหนีไม่พ้นก็ตาม
“ เจ้ากรมลูกไปหาเสียงกับพ่อหน่อยนะลูก เดี๋ยวนี้เห็นว่านักการเมืองเอาลูกสาวลูกชายไปหาเสียงกัน” ผมว่าผมพยายามจะหนีออกจากบ้านให้เงียบที่สุดแล้วนะครับ
“ ไม่เอาอะพ่อ ผมจะไปทำรายงานบ้านเพื่อน” ผมพยายามย่องลงจากบันไดให้เงียบและเบาที่สุดเพื่อไม่ให้พ่อที่นั่งเช็คโซเชียลอยู่กลางบ้านได้ยิน แต่แล้วผมก็ไม่รอดสายตาของท่านได้
“ ไอ้กรม” เมื่อท่านเห็นว่าผมไม่ทำตามที่ท่านบอกจากเจ้ากรมลูกก็กลายเป็นไอ้กรมทันที ผมละอยากจะอัดเสียงท่าน ‘อัศวิน’ นักการเมืองที่เป็นที่รักของชาวบ้านมีแต่ข่าวดีๆงานสังคมเผยแพร่ให้ทุกคนรู้จริงๆครับ ว่าพ่อของผมโคตรจะเผด็จการเอาแต่ใจและบ้าอำนาจ
“ ท่านอัศวินปล่อยผมไปเถอะครับ ผมไม่อยากฝักใฝ่พรรคไหนผมขออยู่กลางๆของผมแบบนี้เถอะท่าน แค่นี้เพื่อนผมมันก็ล้อผมจนไม่รู้จะตอบอย่างไงแล้ว” ผมวางรองเท้าผ้าใบที่กำลังจะวิ่งออกไปใส่ด้านนอกลงบนพื้นและเดินคอตกไปหาพ่อที่นั่งอยู่โซฟากลางบ้าน
“ แกก็รู้ไอ้กรมว่าอย่างไงสุดท้ายแล้วแกก็ต้องมาทำงานที่พรรค”
“ พ่อก็รู้ว่าอย่างไงผมก็จะหนี”
“ สองหมื่น”
“ อะไรนะพ่อ”
“ สามหมื่น”
“ พ่อขออีกรอบ”
“ มึงไม่ต้องเอา!”
“ โอเคจะไปวันไหนก็บอกล่วงหน้าละกัน ผมจะชวนเพื่อนไปด้วย” ถึงจะชอบทะเลาะกันอย่างไงสุดท้ายแล้วผมก็จะยอมพ่อทุกที ทำไงได้ละครับเหลือกันอยู่แค่นี้เพราะเรื่องของผมมันเศร้าครับ จริงๆแล้วผมมีพี่ชายฝาแฝดอีกคนชื่อว่า ไอ้เจ้าท่า แต่ตอนนี้มันไปสบายแล้วครับ.....
มันไม่ได้ตายแต่มันไปอยู่กับแม่เมื่อห้าหกปีก่อนตอนที่พ่อกับแม่ผมแยกทางกัน เอาจริงๆนะผมอยากไปอยู่กับแม่มากกว่า แต่อย่าไปบอกพ่อละครับเดี๋ยวท่านจะเสียใจ
“ อย่างนี้ซิวะไอ้เสือลูกพ่อ” ถ้าผมทำอะไรถูกใจก็จะกลายเป็นไอ้เสือลูกพ่อ แต่ถ้าผมทำอะไรที่ไม่ถูกใจผมจะกลายเป็นไอ้หมาลูกแม่เลยทีเดียวครับ นี่แหละชีวิตของผมเจ้ากรมคนดีคนเดิม
มหาลัยชื่อดังแถวๆ........
Pee’s talk
ผมยืนมองหน้าตึกคณะรัฐศาสตร์ด้วยความรู้สึกหลายหลายหลังจากที่ผมฝ่าฝันรถติดมาเนินนานและที่สำคัญผมเกือบเอาตัวไม่รอดจากการเดินทางจากหมอชิตมาที่นี่ เนื่องในโอกาสที่ผมสอบติดและจะต้องเข้ามาเรียนในสถานที่แห่งนี้.....
“ มายืนทำเอ็มวีไรวะ?” คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างมองผมด้วยสายตาแปลกๆ คือใจจริงๆผมอยากจะตอบพวกเขาไปว่า
‘ เสือกครับพี่ครับ’ แต่เอาเป็นว่าผมจะไม่พูดอย่างนี้ออกมาเพื่อหาตีนตั้งแต่วันแรกที่มาดีกว่าครับ ผมจึงหันไปทำหน้าเศร้าๆพร้อมกับลากกระเป๋าใบใหญ่เดินไปหาพวกพี่ๆพวกนั้นที่พึ่งเดินผ่านผมไป
“ พี่ครับๆหอในอยู่ไหนครับ?”
“ ในไหนวะน้อง?”
“ ในมหาลัยอะครับพี่”
“ มหาลัยเรามีหอด้วยหรอวะ?” ผมถึงกับมองหน้าไอ้พี่สองคนนั้นทันทีที่ตอบ คือคุณมึงเป็นรุ่นพี่แต่คุณมึงไม่รู้เรื่องแม้
กระทั่งหอในมหาลัย
“ งงเป็นหมาเลยมึง”
“ อ่าวพี่ ผมถามดีๆนะครับ” แขนเสื้อผมนี่ถกรอแล้วครับผม
“ ฟังปากกูดีๆนะ กู อยู่ ปี หนึ่ง เหมือนมึง” ไอ้ผู้ชายตัวสูงสวมเสื้อสีขาวกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาแทนไอ้เสื้อแดงกางเกงยีนส์รองเท้าแตะที่มันกวนผมตั้งแต่แรก
“ แล้วไม่บอกละครับ” ผมนี่วางมือจากกระเป๋าเลยทีเดียวจะเอาไงว่ามาผมพร้อมเสมอถ้าคุณสนอง อะไรของกูวะ?
“ ท่าทางเก๋าฉิบหาย” ไอ้เสื้อแดงพูดต่อ
“ ไอ้เจ๋งพอเถอะมึงแค่นี้เราก็จะไม่เหลือเพื่อนแล้วนะเว้ย” ไอ้เสื้อขาวรีบพูด แสดงว่าไอ้สองคนนี้มันก็ไม่มีเพื่อนเหมือนกันซินะ แต่ทำไมสายตาของมันทั้งสองกลับมองผมแปลกๆอย่าบอกนะว่า
“ เป็นเพื่อนพวกกูไหม?” เสื้อแดงที่แอบได้ยินมาชื่อเจ๋งเอ่ยขึ้น
“ เอ่อ.....”
“ เป็นเพื่อนกับกูไหมละ” เสื้อแดงที่ยังไม่ปรากฏชื่อให้ทราบ
“ ก็ได้ครับ” และผมก็ตอบรับพวกมันอย่างงงๆ เอาวะมีพวกมันเป็นเพื่อนก็ดีเหมือนกันครับแต่ผมว่ามันอาจจะต้องออกห่างถ้าผมเจอเพื่อนที่น่าจะดีกว่าพวกมัน....ขอโทษล่วงหน้านะไอ้เจ๋ง ไอ้เสื้อขาว
ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างมหาลัย
“ มึงชื่อพีใช่ไหม” หลังจากที่ผมตกลงเป็นเพื่อนกับพวกมันสองคนแล้ว ไอ้สองคนก็อาสาพาผมไปเก็บของที่หอใน แต่มันก็ไม่รู้ทางหรอกครับ ไม่รู้ว่ามันจะมาช่วยหรือมาเป็นภาระให้ผมกันแน่แต่แล้วผมก็หาหอในเจอจัดแจงเก็บข้าวของจนเสร็จไอ้พวกนั้นก็ลากผมออกมาหาอะไรกิน
“ ครับ”
“ กูเจ๋งนะ”
“ อ่าว มึงเจ๋งหรอ? ตัวๆไหมละ” ผมควรทำอย่างไงกับสถานการณ์นี้ดี
“ เออ กูเจ๋งมึงอะเจ๋งไหมละ”
“ ไม่ๆกูไม่เจ๋ง กูบิว” สงสัยว่านี้จะเป็นการแนะนำตัวของพวกมันแน่ๆ แต่ก็ดีครับสนุกสนานดีผมไม่เคยเจอแบบนั้นมาก่อน
“ ป้าเส้นเล็กไก่ไม่ผักสามจาน”
“ ผมกินผักนะ”
“ เรื่องมากไอ้พีเราสามคนเป็นเพื่อนกันแล้วต้องกินต้องแดกเหมือนกัน” ไอ้เจ๋งโบกหัวผมแรงๆหนึ่งทีพร้อมกับซดน้ำเก๊กฮวยไปด้วย คือทฤษฎีนี้ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าการที่เป็นเพื่อนกันต้องกินเหมือนกัน
“ ครับๆ” จริงๆผมก็ไม่ใช่คนพูดเพราะอะไรแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอกันผมว่าเราควรจะสุภาพมากกว่านี้ หรือว่าอย่างไรครับทุกคน? แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนๆผมมันจะไม่คิดอย่างผมหนะซิครับ
“ มึงเรียนสาขาอะไรวะ?” ไอ้เจ๋งกำลังปรุงก๋วยเตี๋ยวปรายตาขึ้นมามองหน้าผมเป็นเชิงถาม แต่ไม่เข้าใจว่าแค่ถามทำไมต้องยักคิ้วให้ด้วย แม่งโคตรจะกวนตีนเลยครับ!
“ PA ครับ” เอาจริงๆที่ผมเลือกสอบตรงเข้าสาขานี้ก็ไม่ใช่ว่าผมชอบนะครับ แต่คนแข่งขันต่ำกว่าสาขาอื่นแต่ลึกๆแล้วเนื้อหาวิชาก็ค่อนข้างน่าเรียนนะครับมันไม่ได้การเมืองจ๋าเลยทีเดียว ต้องรอผมเรียนจริงๆก่อนนะครับแล้วผมจะมารีวิวใหม่
“ กูสองคนปกครอง สอบตรงด้วยนะเดี๋ยวจะหาว่ากูโม้” เป็นไอ้เจ๋งอีกแล้วครับทุกคนที่พูดขึ้นมา แถมในปากมันยังเขี้ยวเศษอาหารไม่หมด
“ เจ๋งกินเถอะ”
“ เออๆ เดี๋ยวกูกินเสร็จแล้วจะโชว์ให้มึงดูไอ้พี” ผมก็อยากจะปฏิเสธไปนะแต่กลัวเพื่อนจะเสียน้ำใจ
“ พีกูขอเบอร์ไลน์ติดต่อมึงหน่อยดิวะ” บิวที่เงียบอยู่นานยื่นโทรศัพท์ของตัวเองมาตรงหน้าผม
“ โอเค” ผมรับโทรศัพท์มาเมมเบอร์โทรตัวเองลงไปให้บิว สายตาผมตอนกดเมมเบอร์เสร็จเห็นว่าวอลเปเปอร์โทรศัพท์ของบิวเป็นรูปคู่กับผู้หญิงผมเดาว่าน่าจะเป็นแฟนของมันนะครับ แล้วผมจะไปยุ่งเรื่องของคนอื่นทำไมผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง ผมลืมบอกทุกคนว่าข้อเสียของผมคือการชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นแต่ส่วนมากผมบังเอิญไปยุ่งเสียมากกว่าแต่ลึกๆแล้วผมก็ชอบนะ มันเป็นสีสันของชีวิตเหมือนกันโดยเฉพาะเรื่องที่ทุกคนอยากรู้แล้วผมรู้เป็นคนแรกๆ
“ มีแฟนแล้วหรอครับบิว” ปากของผมดันไวเท่าๆกับความคิดเลยครับ เป็นครั้งที่ร้อยที่ผมอยากจะตบปากตัวเองเป็นการลงโทษ
“ ไอ้พีก็ขี้เสือกนะเนี่ย” ไอ้เจ๋งยกนิ้วให้เป็นเชิงชื่นชม “ กูจะตอบให้แฟนมันตอนมัธยมได้กันแล้วตั้งแต่ม.สี่ แต่โชคร้ายดันเลิกกันก่อนที่ไอ้บิวจะสอบติด”
“ ดราม่านะครับ”
“ ไอ้เจ๋ง ไอ้เวร” ผมว่าสองคนนี้ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร....มั้งครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
