[Yaoi]EX – Boyfrend[มนุษย์แฟนเก่า]/อัพSpecial เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ [29/03/2562]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [Yaoi]EX – Boyfrend[มนุษย์แฟนเก่า]/อัพSpecial เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ [29/03/2562]  (อ่าน 29817 ครั้ง)

ออฟไลน์ i.am.wee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
555...เกรียนมากพี่กรังคนกาก รักน้องมากจนไม่อยากนอกใจ....คนกากก้อมีมุมน่ารักน้าาาา

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ FanclubPong

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 95
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
อุ๊ย มีความมนุษย์รักเมีย

ออฟไลน์ AmPnie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
แล้วตันๆต้องมาเห็นและเข้าใจผิดอีก. ง้อกันต่อไปปปป

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ขำอ่าาาาา

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3


EX 17




ก๊อก ก๊อก



เสียงเคาะประตูที่ทำให้ปลื้มเดินหงุดหงิดออกมาจากห้องน้ำของไอ้กรังน้องรักที่ตอนนี้ตนเองส่งมันไปนอนในทุ่งแห่งความฝีแล้วเรียบร้อย นอนท่ามกลางซากอ้วกของมันบนโซฟารกๆของมันนั่นแหละ!!!!

ปลื้มเดินไปเปิดประตูที่เสียงเคาะดังไม่หยุด พอเปิดออกก็พบว่ามีผู้ชายร่างเล็กกว่าตนเองเล็กน้อยยืนทำตาโตเท่าไข่ห่านอยู่ พอเห็นปลื้มเป็นคนเปิดก็ไม่พูดอะไรและก็เดินสะบัดหน้าหนีกลับไป

“เชอะ!!!!!”

อะไรของมันวะ ประหลาดชิบหาย

ปลื้มคิดในใจก่อนจะปิดประตูแล้วเดินไปนอนบนเตียงไอ้กรังน้องรักแทน เจ้าของห้องก็ปล่อยมันนอนบนซากอ้วกมันไป

ส่วนกรีนที่เดินปึงปังกลับมาที่ห้องก็ปิดประตูห้องแรงๆอย่าระบายอารมณ์

เห็นมั้ย!!! ไอ้กรังมันเอาผู้หญิงเข้ามาในห้อง ไอ้คนหลายใจ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าเพิ่งทำอะไรกันเสร็จ เล่นใส่เสื้อคลุมมาเปิดประตูขนาดนั้น ไอ้คนส่ำส่อน!!!!

ตอนแรกพอได้ยินเสียงจากห้องนั้นก็เลยทำใจเดินไปหา แต่สิ่งที่กรีนเห็นมันกลับไม่ใช่อย่างที่คิด ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาเปิดประตู ไหนจะสายตาจิกๆที่ตวัดสายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าอีก เหอะ!!!! ไอ้คนมักมาก!!!!

กรีนต่อยหมอนรูปหน้าไอ้กรังแรงๆให้สาแก่ใจ แล้วก็ละมือออกมาเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา…..

ฮึก.. ก็เพราะไม่เลิกนิสัยแบบนี้ไง ถึงต้องแยกกันอยู่แบบนี้ ฮึก………






“โอ๊ย!!! ปวดหัวชิบหาย” ขุนเขาลุกขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆ แล้วพบว่าอยู่ในห้องตัวเอง

ใครพากูกลับวะ?

“ตื่นแล้วเหรอมึงอ่ะ” น้ำเสียงเหวี่ยงๆที่เคยได้ยินประจำช่วงรับน้องดังขึ้น ก่อนขุนเขาจะมองเห็นรุ่นพี่นั่งกินข้าวสบายใจ แถมยังนั่งกินแบบไขว่ห้างอีกด้วย สบายไปป่ะ ถามหน่อย

“เจ้ปลื้ม มาได้ไงวะ”

“เปลี่ยนเป็น เมื่อคืนมึงทำห่าอะไรบ้างดีกว่า”

“ทำอะไรวะ?” ขุนเขาถามอย่างงงๆ หรือเมื่อคืนขุนเขาแก้ผ้าเต้นเหรอ

“มานี่น้องรัก เขยิบเข้ามาใกล้เข้ามาใกล้พี่มึงเร็วๆ” ปลื้มกระดิกนิ้วเรียกน้องรักให้เข้ามาหา ซึ่งขุนเขาก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาอย่างงงๆ

ผัวะ!!

“โอ๊ย!!!!! กูเจ็บนะเว้ยเจ้ปลื้ม” ขุนเขาลูบหัวตนเองด้วยความรู้สึกเจ็บ เจ้ปลื้มแม่งก็ไม่ยังแรงเลย หัวคนนะเว้ยไม่ใช่ลูกบอล

“กูตบแค่นี้ทำเป็นเจ็บ มึงรู้มั้ย วีรกรรมมึงทำไว้เจ็บแสบมาก”

“กูทำไรวะเจ้ปลื้ม” ขุนเขาจำไม่ได้สักนิดว่าตนเองทำอะไรไว้

“อ้วกใส่กูทั้งตัว ไอ้น้องเวร กลิ่นนี่แบบชิบหาย ซากหมาตายยังต้องอาย วันหลังอยากแดกโทรบอกกูก่อน จะได้ไม่ออกมาเจอมึงแล้วต้องได้เก็บซากแบบเมื่อคืน”

“เออๆๆ กูโทษโทษเว้ยเจ้ คนเมาไม่ผิด”

“เออๆ ถ้ามีอีกที กูจับมึงโยนลงตึกแน่ๆ ว่าแต่เมื่อคืนมีเด็กมาหามึงด้วยวะ ตัวเตี้ยๆหน่อย หน้าหวานๆ”

“ชิบหายแล้ว นั่นเมียกูเปล่าวะ”

“เมียมึงเหรอ กูว่าละ เมื่อคืนกูเพิ่งออกจากห้องน้ำ พอเห็นกูเปิดประตูทำตาขวางใส่กู ไม่พูดอะไรสักคำ แถมยังเดินสะบัดหน้าหนีไปเฉยๆ กูนี่งงเลย” ขุนเขาแทบจะกุมขมับพอเจ้ปลื้มมันพูดเสร็จ ไม่ต้องบอกเลยว่าตันๆเข้าใจผิดไปถึงไหน ใครบอกให้เจ้ปลื้มมันหน้าสวยกว่าผู้หญิงทั้งๆที่มันเป็นชายแท้ๆ แต่หน้าแม่งสวยไงคนในคณะเลยเรียกเจ้ปลื้ม และขุนเขาก็เชื่อเลยว่า ตันๆเข้าใจผิดไปแล้วแน่ๆ

“นี่… กูจะบอกอะไรให้นะ ถ้าแฟนมึงยังทำตัวงี่เง่าไม่ฟังอะไรแบบนี้ กูแนะนำให้มึงดัดนิสัยเค้าบ้าง ไม่ใช่ว่าตามใจอย่างเดียว ความรักของคนสองคนมันต้องใช้ความเข้าใจ ถ้าใครคนหนึ่งไม่ฟังกัน ชีวิตรักมึงล่มแน่”

“แล้วมึงจะให้กูทำไงเจ้ มึงก็รู้กูรักตันๆมากแค่ไหน เค้าทำอะไรกูก็ยอมตลอด แค่ทำหน้างอแงใส่กู กูก็ไม่กล้าขัดใจตันๆแล้ว”

“เอางี้น้องรัก ทำตามแผนกู แล้วรับรองเมียมึงได้เลิกงี่เง่าแบบนี้แน่!!!” ปลื้มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าตาที่ดูร้ายกาจเสียเหลือเกิน จนขุนเขาคิดว่างานนี้ไม่โดนตันๆแหกอก ก็คงโดนเจ้ปลื้มตบหัวหลุดที่ไม่ทำตามแผนมันแน่ๆ





“อาตี๋ ม๊าว่าพาอาหมวยมาอยู่ที่บ้านเราดีมั้ย”

“อย่าเลยม๊า จะไม่สะดวกเอาซะเปล่าๆ” โจวรีบเอ่ยปฏิเสธแทนอิเคะเถื่อนทันทีหลังจากที่ม๊าถามขึ้นท่ามกลางโต๊ะทานข้าว

“งั้นลื้อก็ไปอยู่กับอีซะสิ เป็นผัวเมียกันแยกกันอยู่มันไม่ดีนะอาตี๋อ่า…..”

“ม๊า…. ม๊าไล่อั๊วเหรอ” โจวถามขึ้น ปกติม๊าแทบไม่ให้ไปนอนที่ไหน ตอนปีหนึ่งที่ม๊ายอมให้อยู่หอเพราะทำกิจกรรมเยอะไง พอขึ้นปีสองม๊าสั่งให้กลับมาอยู่บ้านเลย ทำไมตอนนี้จะไล่โจวออกจากบ้าน

“เปล่านะอาตี๋อ่า… ม๊าไม่อยากพรากผัวพรากเมีย เดี๋ยวจะไม่มีหลานอุ้ม” บ้างทีโจวก็คิดนะ ว่าบ้านโจวไม่มีใครปกติ อิเคะเถื่อนจะมีลูกได้ยังไง อิเคะเถื่อนมันเป็นผู้ชายอ่ะ มีไข่สองฟองเหมือนโจวเลย ถึงไข่จะเล็กกว่าโจว แต่โจวบอกเลยนมอิเคะเถื่อนใหญ่มาก อุ๊ปส์!!!!

หลังจากพูดเรื่องมาอยู่หอบนโต๊ะอาหารในยามเช้าจบลง ไม่ต้องบอกเลยใช่มั้ยว่ายามบ่ายโจวก็ต้องหอบกระเป๋าใบโตสีชมพูฟรุ้งฟริ้งลายเสื้อดาวมาที่หออิเคะเถื่อน ใช่! โจวโดนม๊าไล่ให้มาอยู่กินตามประสาผัวเมียกับอิเคะเถื่อน เฮ้อ!

“มึงจะยืนเชิดหน้าอีกนานม่ะ หอบกระเป๋ามึงตามมาด้วยร้อนชิบหาย” อยู่ที่หอของตนเอง มีนไม่มีความจำเป็นต้องทำเป็นต้องทำตัวเรียบร้อยเหมือนตอนอยู่ที่บ้านอิตุ๊ด

“นี่!!!! ควรจะช่วยผัวตัวเองหอบกระเป๋าขึ้นไปด้วยนะเมีย” โจวย้ำชัดๆตรงคำว่าเมีย ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครใหญ่

“มึงจะพูดเสียงดังทำไมวะ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหมด” มีนดึงกระเป๋าจากมืออิตุ๊ดออกมาถือเอง ก่อนที่อิตุ๊ดจะพูดเปล่าประกาศไปมากกว่านี้ ใครได้ยินเข้าเอาไปพูดต่อ มีนก็เสียหายดิ มีผัวเป็นตุ๊ด วุ้ย! เครียด!

“หึ!! ยอมรับเถอะว่าลีลาเจ้มันเร้าใจ” โจวพูดออกมาก่อนจะทำหน้าเชิดและหยิบพัดฟรุ้งฟริ้งออกมาจากกระเป๋าพัดคลายร้อน แล้วเดินนำหน้าเข้าไปกดลิฟต์ ทิ้งให้มีนยืนอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น พร้อมกระเป๋าใบโต

ทำไมบ้างที อิตุ๊ดนี่มันก็แมนเสียเหลือเกิน แต่บางทีมันก็ตุ๊ดแตกจนน่าถีบ แม่งเป็นไพโบล่ารึเปล่าวะ?

“ยี้!!!! สกปรก นี่ๆๆ แมลงสาบ เอาไม้มาตีเร็วๆ” พอเข้ามาในห้องของมีน อิตุ๊ดก็กรีดร้องโวยวายอยู่บนโซฟาหลังจากเห็นแมลงสาบอยู่ที่พื้น อิตุ๊ดก็ชี้นิ้วไปที่แมลงสาบตัวใหญ่ที่มันกำลังวิ่งอยู่ตามพื้นห้องให้มีนรีบมาจัดการ

“เบาๆเสียงดิวะตุ๊ด กูไม่มีสมาธิไล่ตบมัน” มีนบอกอย่างรำคาญ นี่มีนรับบทเป็นเมียมันจริงๆใช่มั้ย แม่งเจอแมลงสาบทีมีนนึกว่ากระเทยภูธรโดนควายขวิด

ตุบ!!!!!!

“แม่งเหนื่อยชิบหาย ตุ๊ดมึงลงไปหาน้ำกินให้กูเลยนะ แม่งเป็นผัวกูยังไงให้กูไล่ตีแมลงสาบ” มีนปาดเม็ดเหงื่อที่ไหลออกมาเต็มใบหน้าออกอย่างรู้สึกเหนื่อย ดีนะที่แม่งมีตัวเดียว แต่มันก็ต้องตามไล่ตบมันพร้อมๆกับเสียงกรี๊ดอิตุ๊ด ชีวิตมีนมีอะไรอนาถมากกว่านี้มั้ย มีผัวเป็นตุ๊ดแถมก็กรี้ดแตกตอนเห็นแมลงสาบ สงสัยมีดีอย่างเดียว ลีลามันดีมากจนมีนติดใจ

อาเมน…


ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 18



“หลบไป” กรีนเอ่ยบอกคนที่ยืนขวางทางตนเองอยู่ตรงหน้าลิฟต์อย่างอารมณ์เสีย ขุนเขาหรือไอ้กรังที่มายืนทำหน้าตาเป็นทองไม่รู้ร้อนรู้หนาว…. พอกรีนคิดถึงผู้หญิงหน้าสวยที่เปิดประตูเมื่อวันก่อนยิ่งรู้สึกโมโห ไอ้คนสำส่อน!!!!

“ไม่โมโหสิครับตันๆ โมโหมากๆตีนกาขึ้นนะ” ขุนเขาที่เอานิ้วมือไปจิ้มแถวๆปลายหางตาของกรีนอย่างหยอกล้อ แต่กรีนก็ปัดมือของอีกคนออกเต็มแรง แล้วสะบัดหน้าเดินเข้าลิฟต์อย่างรวดเร็วเพื่อที่จะกลับขึ้นห้อง แต่ขุนเขาก็รีบเดินตามเข้ามาติดๆ จนกรีนทำหน้างอกว่าเดิมที่ถูกอีกคนทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ชิ!!!!” ขุนเขาที่มองตามตูดงอนๆของตันๆที่เดินเข้าห้องไปอย่างเอ็นดู รู้นั่นแหละว่าตันๆโกรธอะไร แต่ขุนเขากลับไม่เข้าไปง้อและอธิบาย เจ้ปลื้มบอกว่า ห้ามเข้าไปง้ออย่างเด็ดขาด และขุนเขาก็เห็นด้วยว่าต้องดัดนิสัยของตันๆ ที่ผ่านมาก็ไม่กล้าสักที แค่เห็นน้ำตาของตันๆ ขุนเขาก็ใจอ่อนยวบยาบแล้ว

กรีนที่เดินเข้ามาในห้องก็แอบมองตรงช่องตาแมวตรงประตูว่าอีกคนจะตามมามั้ย… แต่ก็ไม่มีวี่แวว

ไอ้บ้า…… ไม่ยอมมาง้อ คิดว่าสนรึไง!!!!!!

ถึงจะบอกแบบนั้น แต่กรีนก็แอบแง้มประตูเปิดออกไปนิดๆ แต่ก็ไม่พบใครยืนอยู่แล้วจึงปิดประตูอย่างอารมณ์เสีย

“ไอ้กรัง ไอ้คนบ้า ขอให้ขี้กากขึ้นตูด หึ๊ย!!!!!!”





“ตุ๊ด ทำไรวะ” มีนที่เมาขี้ตาและขี้ฟันอยู่เพราะเพิ่งตื่น เดินเข้ามาในห้องครัว หลังจากที่ตื่นมาไม่พบอิตุ๊ดนอนก้นโด่งอยู่บนเตียง คงไม่ต้องอธิบายนะ คืนแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันจะเกิดคืนสุขสันต์แบบผัวเมียทั่วไป โนๆๆๆ เมื่อวานหมดแรงตั้งแต่ช่วงเย็น หลังจากอิตุ๊ดเจอแมลงสาบ มันก็จัดการปัด กวาด เช็ด ถู ทุกซอกทุกมุม มีนเป็นเมียที่ดี ก็นอนกินขนมบนโซฟาไง อ้างว่าเจ็บตูด เดินไม่ไหวนิดหน่อย อิตุ๊ดก็เชื่อล่ะ ถึงแม้ว่ามันจะแอบเบะปากในความตอแหลของมีนก็เถอะ!!!!!

“ทำอาหารเช้า คนเราต้องกินอาหารเช้านะ จะได้ฉลาดๆกับเค้าบ้าง” โจวตอบก่อนจะหันไปพลิกไส้กรอกอีกด้านก่อนที่มันจะไหม้ มีนมองอิตุ๊ดที่ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษด้วยความสยอง สยองอะไรน่ะเหรอ ก็ผ้ากันเปื้อนคิขุสีชมพูของมันไง มีระบายพลิ้วๆอีก ตัวใหญ่อย่างกับหมีควาย เสือกใส่ผ้ากันเปื้อนแบ๋วๆ อุจาดสายตาจริงๆ

“แซะกูเหรอ เดี๋ยวจัดให้แต่เช้าเลยมึง” มีนบอกก่อนจะนั่งลงบนโต๊ะทานข้าว เพื่อรออาหารมาวางลงตรงหน้าด้วยความรู้สึกว่าตนเองเป็นคุณชายผู้สูงศักดิ์ ส่วนอิตุ๊ดคือขี้ข้าของมีนเอง

“จัด? จัดให้เจ้เหรอ หึหึ อย่าพูดให้ตลกเลย อยากโดนเจ้จัดมากกว่าล่ะซิ” โจวหันมาตอบหลังจากคีบไส้กรอกมาใส่ในจาน ก่อนจะดันจนาไปตรงหน้าอิเคะเถื่อน แล้วแสยะยิ้มใส่แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามก่อนจะยกเท้าขึ้นมาเขี่ยๆตรงจุดอ่อนไหวของมีนเบาๆ จนมีนที่กำลังจิ้มไส้กรอกเข้าปากชะงักทันที

“ตะ ตุ๊ด… มึงเล่นอะไรแต่เช้า อ๊า!!!!” มีนถามก่อนจะเผลอร้องออกมาหลังจากกลืนไส้กรอกลงท้องแล้ว เพราะอิตุ๊ดเล่นใช้เท้าขยี้จนเริ่มจะรู้สึกอะไรๆ

“ตื่นตัวเชียวนะ เฮ้อกินข้าวดีกว่า” โจวละปลายเท้าออกมา ก่อนจะเอามีดหันไส้กรอกกินอย่างอารมณ์ดี ทิ้งให้มีนมองตาขวางใส่ ก่อนจะส่งเสียงจิจ๊ะในลำคอ

เดี๋ยวให้มีนกินเสร็จก่อนเถอะ เดี๋ยวมีนจะจัดให้ร้องไม่เป็นเสียงเลย!!!!!

“นี่…. ล้างจานด้วยนะ เจ้ไม่อยากล้างจาน เดี๋ยวเล็บไม่สวย” หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จสิ้น โจวก็ดันจานไปทางอิเคะเถื่อนที่ยังไม่เลิกมองตนเองด้วยความอาฆาตอยู่

“ได้สิ เดี๋ยวกูล้างให้….” มีนบอกก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินเอาจานไปไว้ที่อ่าง ก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะ แล้วนั่งลงบนตักอิตุ๊ดแรงๆ ก่อนจะคว้าคออิตุ๊ดไว้กันตัวเองตกจากเก้าอี้

“จะทำอะไร” โจวถามอย่างระแวงเมื่อเห็นอีกคนเริ่มทำตัวแปลกๆ

“ก็ล้าง… มึงไง” มีนบอกเพียงแค่นั้นก็จะละมือออกมาข้างนึงแล้วล้วงเข้าไปในกางเกงของอิตุ๊ด ก่อนจะจับลูกชายของอิตุ๊ดมันจนเต็มไม้เต็มมือ ไล่สัมผัสตั้งแต่โคนจรดปลาย ทำไปมาอยู่อย่างนั้น จนมันเริ่มตื่นเต็มตัว

“อืม….. แรงๆ” เมื่อสติเริ่มจางหาย เสียงที่คอยจิกกัดใช่ช่วงแรกก็เริ่มแหบพร่า มีนชอบเวลาอิตุ๊ดอยู่ในห้วงเวลาแห่งเซ็กส์ มันเร้าใจจนอยากจะขย่มลงบนตักแรงๆ ให้สาแก่ใจอยาก

“มึงนี่ตื่นตัวไวดีนะ” มีนบอกก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อมือเรียวยาวของอิตุ๊ดกำลังเกลี่ยๆที่ช่องทางด้านหลังของตนเอง ก่อนจะดันเข้าไปเรื่อยๆ ริมฝีปากของมีนขบกันแน่น มือของมีนที่กำส่วนล่างของอิตุ๊ดอยู่ก็ยิ่งกำแน่นขึ้นไปอีก เวลาที่นิ้วของอิตุ๊ดไปโดนจุดอ่อนไหว มีนร้องครางออกมา

“แรงๆ…” มีนบอกก่อนจะซุกเข้าซอกคอของโจวแล้วกัดลงไปเพื่อระบายความหวาดเสียว มือของตนเองก็ไม่ได้ปล่อยออก จัดการรูดของอิตุ๊ดไปมาเต็มแรง จนมีนที่รู้สึกจะเสร็จเพราะนิ้วอีกฝ่ายที่ขยับอยู่ในตัวไม่หยุด แต่โจวกลับปลดปล่อยออกมาคามือของมีนเสียก่อน

หลังจากเสร็จกันทั้งสองคน โจวก็ดันตัวของมีนให้ลุกยืนขึ้น แล้วจัดท่าให้หันหน้าเข้าที่โต๊ะ ก่อนจะดึงกางเกงของมีนลง และจัดการเอากางเกงตนเองลงด้วย ก่อนที่จะก้มหน้าไปตรงช่องทางรักของมีนแล้วใช้ลิ้นของตนเองเลียเล้าโลมอีกครั้ง มีนที่โดนลิ้นร้อนๆสัมผัสตรงจุดนั้นก็ร้องลั่น ครางดังไปทั่วห้อง ยิ่งร้องดังเท่าไร มีนก็ยิ่งรู้สึกว่าลิ้นมันเข้ามาลึกขึ้นไปมากขึ้นเท่านั้น จนรู้สึกว่างเปล่าตอนที่โจวผละใบหน้าออกไป

“อือ…. เข้ามา” มีนเอียงใบหน้าหันมาร้องบอก ทำให้โจวอดคิดไม่ได้ว่า สีหน้าของอิเคะเถื่อนเวลาร้องขอมันทำให้สัญชาตญาณดิบในตัวของโจวร้องบอกว่าให้ทำแรงๆ จนกว่าจะหมดความกระหายนี้ลง

เอ็นร้อนของโจวกำลังค่อยๆกดลงไปในช่องทางรักของมีน จนมีนร้องครางไม่หยุด เมื่อโจวเข้าไปได้จนสุด ก็เริ่มขยับตัวออกมาจนเกือบสุดแล้วขยับเข้าออกแรงขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ฝ่ามือของโจวก็จัดการส่วนหน้าของมีนไปพร้อมๆกัน จนมีนแทบจะยืนไม่ไหว แต่โจวก็ช่วยให้มีนเสร็จก่อนอีกครั้ง ก่อนจะพลิกร่างของมีนให้หันกลับมา แล้วยกตัวของมีนให้ขึ้นไปนอนบนโต๊ะ ก่อนจะดันขาของมินขึ้นทั้งสองข้างแล้วโหมกระหน่ำกระแทกแก่นกายเข้าไปไม่หยุด

หยาดเหงื่อที่ตกกระทบกัน ไม่ได้ทำให้โจวรู้สึกเต็มอิ่ม ยิ่งเห็นมีนร้องครวญครางอยู่ใต้ล่างก็ยิ่งรู้สึกไม่พอ จนตอนนี้ตนเองเสร็จไปครั้งเดียว แต่มีนเสร็จไปถึงสามครั้ง โจวเลยอุ้มมีนทั้งๆที่ทั้งสองคนยังเชื่อมกันอยู่ขึ้นมาเดินไปพร้อมๆกัน มินก็คว้าคอของโจวมากอดแน่ เพราะมันรู้สึกลึกและเสียว จนทนแทบไม่ไหว……

“อือ…. กูมีเรียนเช้า เดี๋ยวสาย” มีนร้องบอก เมื่อเราทั้งคู่เดินมาหยุดตรงที่โซฟาแล้วนั่งลงโดยให้ตัวของมีนอยู่ด้านบน

“งั้นก็ทำให้เสร็จสิ ไม่เสร็จก็ทั้งวัน…..” มีนอยากจะกรีดร้องออกมาให้สุดเสียงเมื่อได้ยินประโยคนี้ มีนชอบมีเซ็กส์กับอิตุ๊ดภาคแมนนะ แต่มีนมีสอบเก็บคะแนนช่วงเช้า ถ้าช้ากว่านี้สายแน่ๆ

“อือ…. นอนลงเฉยๆเลยเดี๋ยวกูจัดการเอง อ๊า!!!” มีนที่ขยับตัวอย่างเร่งรีบ ยิ่งเหลือบมองเวลายิ่งขยับตัวเร็วขึ้น โจวที่เห็นแบบนั้นก็เลยยอมขยับกายช่วยอีกแรง โจวขยับตัวสวนตอบกลับจนในที่สุดทั้งสองคนเสร็จออกมาพร้อมๆกัน

“อ๊า!!!!!!!”




“ไอ้ห่าสาย เกือบมาไม่ทันนะมึงตอนเช้า” หลังออกจากห้องที่เพิ่งสอบเก็บคะแนนแสนโหดไป ขุนเขาก็เดินมาตบหัวมีนแรงๆ เมื่อเช้าขุนเขาคิดว่ามันจะมาไม่ทันแล้ว เห็นเดินแปลกๆ เข้าห้อง สงสัยแม่งสะดุดล้มตกบันได

“เดี๋ยวกูถีบ ชอบตบหัวกูนะมึง” มีนบ่นออกมา ก่อนจะจัดทรงผมให้เข้าที่ เมื่อเช้ามีนเกือบมาไม่ทัน ดีนะที่อิตุ๊ดมันขับรถมาส่ง ไม่ต้องถามว่าทำไมไม่ขับมาเอง แค่ลากสังขารขึ้นตึกไหวก็แทบกราบแล้ว

“แล้วเป็นเหี้ยอะไรเดินแปลกๆ”

“กูสะดุดล้มหน้าทิ่ม ตกบันไดขั้นสุดท้ายที่หอ” จะให้มีนบอกว่าโดนเอามาก็ไม่ใช่อ่ะ ถ้าไอ้กรังมันรู้ว่ามีนเสร็จอิตุ๊ด โดนตุ๊ดสอยตูด มีนอายยยยยยยยย

“นึกว่าโดนใครลากไปทำเมีย” ขุนเขาบอกก่อนจะมองอย่างจับผิด

“มะ เมียเหี้ยไร กูแมน!!!!!”

“เหรอ ก็ดี แต่รู้สึกผู้หญิงคนล่าสุดของมึงจะร้อนแรงดีนะ รอยเยอะเชียว สดๆเสียด้วย” ขุนเขาเอานิ้วเกลี่ยๆเข้าไปตรงที่ซอกคอที่โผล่พ้นเสื้อมาของมีนเบา มันเสือกใส่เสื้อยืดคอกว้างเพราะวันนี้ใส่ช็อปด้วยไง เห็นเต็มๆ

“อะ เออ ก็กูลีลาดีไง มึงไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ใส่กูเลย เดี๋ยวกูถีบ” มีนบอก ก่อนจะแอบคาดโทษอิตุ๊ดไว้ในใจ เสื้อตัวนี้มันยื่นให้ไง แม่งใครจะคิดแม่งทำรอยเต็มคอขนาดนี้ ว่าล่ะทำไมอาจารย์แม่งมองแปลกๆ หึ๊ย!!!

“โอ๋ๆๆ พี่มีนคนมาดแมนของกู ไม่หงุดหงิดนะ ป่ะๆๆ กูเลี้ยงข้าว วันนี้กูนัดเจ้ปลื้มไว้ด้วย” ขุนเขาบอกก่อนจะกอดคอลากเพื่อนรักให้เดินมาพร้อมๆกัน โดยที่มีนต้องกัดฟันเดินตามให้ทัน เพราะเดินทีสะเทือนไปถึงไส้ติ่ง

วันหลังกูจะไม่ให้มึงเอาก่อนมาเรียนอิตุ๊ด!!!!!

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 19





“กรังน้องรัก กูอยู่นี้~~” พอเข้าในร้านอาหารข้างมอที่เจ้ปลื้มนัดไว้เสียงเจ้ปลื้มก็ดังขึ้นลั่นร้าน ถามสิ ว่ากรังรู้สึกอายมั้ย ขอตอบเลยว่าอายมาก

“เสียงดังวะเจ้ปลื้ม มึงไม่อายคนอื่น แต่กูอายแทน” มีนที่นั่งลงข้างๆไอ้กรังเพื่อนรักแล้วบ่นแทน ถ้าไม่มีอาการเมา บอกเลยว่ามีนหน้าบางมาก ค่อนข้างจะหน้าด้านน้อยกว่าปกติ โดยเฉพาะที่ๆมีสาวๆอยู่เยอะแบบนี้ (เหรอ)

“ปากมึงนี่นะมีน ไม่เข้ากับหน้าตาเหมือนเคย มีผัวเมื่อไรกูจะหัวเราะซ้ำ กูบอกแล้วให้มาอยู่สังกัดกู กูจะหาผัวหล่อเหลาเป้าตุงให้”

“พี่มึง ปล่อยให้กูหาเองเถอะ” ทุกวันนี้กูก็มีอยู่แล้ว แต่เป็น หน้าขาว ปากแดง เป้าตุงนะ…………..

“เจ้ปลื้ม มึงอย่ามาคุยเรื่องอื่น เอาเรื่องกูก่อนดิ นี่เมียกูจะแดกหัวทุกครั้งที่เห็นหน้าอยู่แล้วเนี่ย มึงมีแผนอะไรพูดมาให้ไว” ขุนเขาพูดขัดขึ้นมาก่อนจะก้มลงจดรายการอาหารลงในกระดาษแล้วยื่นให้เด็กเสิร์ฟ

“เออๆๆ ใจร้อนจริงมึง ก็แค่กูจะเล่นเป็นแฟนปลอมๆของมึง เพราะยังไงเมียมึงก็เข้าใจผิดอยู่แล้ว กูก็จะทำต่อ ให้เมียมึงหึงมึงจนอกแตกตายไปเลย เดี๋ยวแม่งก็รีบจิกตัวมึงกลับเข้าคอกเองแหละ”

“จะดีเหรอวะ ถ้าเกิดตันๆโกรธกูขึ้นมาอีกไม่หายสักที กูไม่ได้เลิกกันจริงๆเหรอวะ”

“ทุกวันนี้มึงก็เหมือนเลิกอยู่แล้วเปล่าวะ แค่ตั้มกันเสร็จ น้องกรีนก็เฉดหัวมึงออกจากห้องเหมือนซื้อกินแบบนี้ ก็เหมือนเลิกกันไปแล้วป่ะ”

“สัส!!! ไม่ได้เฉดหัวกู กูเอาหน้าหล่อๆของกูกลับเอง แค่ไม่อยากให้เมียอารมณ์เสีย” ขุนเขาตบเข้าหัวของมีนแรงๆเมื่อมันพูดกระทบกระเทือนจิตใจอันบอบช้ำของตน

“พอๆๆ พวกมึงหยุดเถียงกัน เอาตามที่กูบอก ถ้าไม่เลิกงี่เง่า เดี๋ยวกูเคลียร์เอง” เจ้ปลื้มโวยวาย นี่ถ้าปลื้มไม่เห็นมันเป็นน้องรักที่เคยเมาแล้วกอดคอกันอ้วกนะ ถีบมันตกตึกตั้งแต่ที่มันอ้วกรดตัวเองคืนนั้นแล้วไม่มาคิดช่วยแบบนี้หรอก

“เออๆๆ แต่ตอนนี้แดกข้าวเหอะ กูหิวชิบหาย อยากแดกเหล้าด้วย ร้านนี้มีมั้ย”

ผัวะ!!!!!

ปลื้มและขุนเขาตบเข้าหัวของมีนพร้อมกันอีกครั้งเมื่อมีนพูดกวนประสาทไม่ดูสถานที่

“นี่มันร้านข้าวอยากแดกเหล้าก็รอร้านเหล้าเปิด”

“แม่ง…. แค่นี้ก็ต้องตบหัวกู กูฉี่แตกคืนนี้กูจะเอายาถ่ายมาหยอดใส่ข้าวให้มึงกับเจ้ปลื้มกินให้ท้องเสียแม่งเลย!!!!” มีนบ่นออกมาเบาๆ ไม่กล้าพูดดังเดี๋ยวเจอพี่น้องนรกสองคนนี้มันตบหัวสั่นอีก





“อิเจ้!!!!! มึงดูสิ ไอ้กรังมันนอกใจกู มันพาอิหน้าสวยเข้ามาฟัดกันถึงในห้อง ทั้งๆที่กูอยู่ห้องข้างๆมันแท้ๆ” กรีนที่มีเรียนคาบบ่ายในวันนี้ พอเดินมาถึงโต๊ะประจำก็วิ่งเข้าไปซบอกอิเจ้เพื่อนรัก ที่พอตนเองเข้าซบ มันก็รีบเอานิ้วของมันดันหน้าผากของกรีนออกอย่างรังเกียจ

“ยี้~ เดี๋ยวฟ้าผ่า อย่ามากอดกูอิเตี้ย กูขนลุก”

“กูเพื่อนมึงนะอิเจ้ กูกำลังเสียใจมึงช่วยปลอบกูก่อนจะทำท่ารังเกียจกูหน่อย” กรีนบอกก่อนจะหยิบตะไบเล็บของอิเจ้มาตะไบเล็บของตนเองแทนอย่างหมั่นไส้

“เสียใจบ้านมึง น้ำตาก็ไม่มี ขี้มูกก็ไม่ไหล ตอแหล!!!”

“อิเจ้!!! มึงจะให้กูร้องไห้แล้วมาสคาร่าเยิ้มรึไง กูเสียใจกูก็ห่วงภาพลักษณ์กูนะ”

“มีเหรอภาพลักษณ์มึงอ่ะ แล้วที่มานั่งฟูมฟายอยู่นี่หมายความว่ายังไง ไหนบอกเลิกกันแล้ว พ่อคนป่ากูจะไปตั้มกับชะนีคนไหน แล้วมึงจะฟูมฟายเพื่อ?” อิเจ้ถาม ก่อนจะค่อยๆทาน้ำยาเคลือบเล็กลงบนเล็บมือของตนเบาๆไปด้วย

เรื่องของอิเตี้ยช่างไร้สาระ ทำไมโจวต้องมาเสียเวลาทาเล็บนั่งฟังมันด้วย!

“กะ.. ก็… ทำไมล่ะ ไอ้กรังมันง้อกูอยู่นะ แถมยังมาขืนใจกูถึงห้องอีก กูก็โมโหสิ วันก่อนเพิ่งมาขืนใจกู วันถัดมาเอาชะนีมากกอีก”

“ตอแหล....”

“ตอแหลอะไร” กรีนมองอิเจ้ที่จิกตาเบ้ปากใส่ตน ทั้งที่มือมันก็รอให้เล็บแห้งอยู่ ทำหน้าแบบนี้ใส่กรีนหมายความว่าไง!

“ตอแหลที่บอกพ่อคนป่ากูขืนใจมึงไง มึงนั้นแหละใจง่าย ผู้ชายคลอเคลียนิดหน่อยนี่ก็ร้องคราง เปิดคอ ถ่างขาให้เค้า มึงมันตอแหล หึงก็บอกว่าหึง”

“กูไม่ได้หึง!!!!” กรีนจิกตาตอบกลับทันที นี่กรีนไม่ได้หึงไอ้กรังนะ ไม่ได้หึงจริงๆ ทำไมไม่มีใครเชื่อ!

“ไม่ได้หึงก็ไม่ได้หึง ทีหลังเวลามึงให้เค้าตั้มเสร็จ ก็เอาขาสั้นๆของมึงหนีบตัวพ่อคนป่าไว้แล้วกัน เค้าจะได้ไม่ไปกกคนอื่นให้มึงโวยวาย”

“อิเจ้ จังไรแล้วนะมึงอ่ะ”

“โธ่ๆๆๆ อิเตี้ยเพื่อนรัก นี่กูเห็นมึงว่าเป็นเพื่อนรักกูนะ หล่อ ล้ำ ห่อหมกใหญ่แบบพ่อคนป่านะ กูจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดไปให้ชะนีได้กินหรอก เปลี่ยนจากอ่อยพี่กวินคนหล่อมีเจ้าของตามติด มาอ่อยพ่อคนป่าให้ไปไหนไม่รอดดีกว่า ขี้คร้านจะอุ้มมึงเดินตลอดทาง”

“แต่กูโกรธมันอยู่”

“มึงก็เลิกโกรธแล้วเปลี่ยนเป็นอ่อยแทนสิ โง่จริงๆ”

“เออๆๆ นี่กูมาเล่าให้มึงด่าใช่มั้ยเนี่ย ใครได้มึงเป็นเมียนี่โคตรซวย ปรึกษาอะไรไม่ได้เลย แซะอย่างเดียว”

“ได้มึงนั่นแหละที่ซวย นอกจากตูดที่เด้งๆของมึง นอกนั้นก็ไม่มีอะไรดีกูถามหน่อย”

“เหรอ…. แล้วตูดมึงมีอะไรดี” กรีนเองก็ไม่ยอมแพ้ถามกลับไปอย่างไม่ยอมเหมือนกัน พอจบประโยคที่กรีนถามกลับอิเจ้ก็เหยียดยิ้มจนไม่มีความเคะเหลือเลยสักนิด หน้าอย่างเลวอ่ะ กรีนรับไม่ได้!!!

“หึ!!! กูไม่ได้มีดีแค่ตูดแล้วกัน”



ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ขุนเขาที่กำลังทำรายงานอยู่ลุกขึ้นเดินไปเปิด พอเปิดประตูออกก็เห็นใบหน้างอๆของตันๆ ที่ตอนนี้อยู่ในเสื้อเชิ้ตและขาสั้นแทบจะเหมือนไม่ใส่อะไรยืนอยู่หน้าห้อง

“มีอะไครับตันๆ” ขุนเขาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนไม่สนใจอะไร ตามที่อิเจ้ปลื้มบอกว่าห้ามทำแบบที่เคยทำหรือพูดแบบที่เคยพูดกับตันๆ

กรีนที่ได้ยินคนตรงหน้าถามแบบนั้นก็งับริมฝีปากเข้าหากันทันที ยิ่งไอ้กรังใส่แว่นอยู่ด้วย ยิ่งทำให้นึกถึงสมัยก่อนที่ตนเองแอบชอบคนตรงหน้า……

“ที่ห้องท่อน้ำแตก ทำไมเป็น” ท่อน้ำแตกอะไรล่ะ กรีนนี่แหละที่เอาค้อนไปทุบมันจนพัง

“โทรบอกเจ้าหน้าที่คอนโดสิครับ”

“โทรบอกแล้ว แต่เค้าไม่อยู่ ถ้าไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร!!!!” กรีนบอกแค่นั้นก่อนจะเดินสะบัดหน้าเข้ากลับห้องตนเอง

ชิ!! ไอ้กรังบ้า!!!

ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย กรีน… กรีนไม่ได้น้อยใจเลยเถอะ ฮึก…

ขุนเขามองตามหลังคนขี้โมโหที่หายเข้าห้องของตนเองไปก่อนจะหลุดยิ้มออกมา แล้วเดินไปหยิบเครื่องมือในห้องเพื่อจะไปช่วยซ่อมท่อน้ำให้อีกคน

กรีนที่กลับเข้ามาในห้อง ก่อนจะเดินไปตรงท่อน้ำล้างจานที่ตนเองทำพัง แล้วยืนคิดว่าจะซ่อมมันยังไง กรีนไม่น่าเลย….. ไม่น่าใช้แผนนี่เลย หึ๊ย!!!!

ก๊อก ก๊อก

ขุนเขาที่เคาะประตูหน้าห้อง ก่อนจะถือวิสะสะหมุนลูกบิดประตูเข้ามาโดยไม่รอเจ้าของห้องออกมาเปิด พอเข้ามาก็เห็นกรีนยืนทำหน้างอใส่อยู่ พอขุนเขาเดินเข้าไปใกล้ๆ ปากเล็กๆนั้นก็เริ่มจิกกัดขึ้นทันที

“มาทำไม”

“มาซ่อมให้ครับ เดี๋ยวจะมีคนสาปแช่ง”

“ชิ รีบซ่อมสิ เดี๋ยวน้ำมันจะเต็มห้อง” กรีนบอก ถึงแม้จะแอบดีใจ ว่าขุนเขาก็ยังสนใจตนเองอยู่ แต่ไม่ได้ กรีนแสดงออกมาว่าดีใจไม่ได้ กรีนต้องอ่อยให้ไอ้กรังกลับมาเป็นคนเดิม ไม่ใช่คนที่เฉื่อยชากับกรีนแบบนี้!!!!!!

“ตันๆครับ ไปปิดวาล์วน้ำให้พี่หน่อยครับ”

“อือ…” กรีนเดินไปปิดวาล์วน้ำตามที่ขุนเขาบอกก่อนจะเดินกลับมาดูคนที่กำลังซ่อมท่อน้ำให้ใกล้ๆ

ชิ!!! ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ มีแค่กรีนคนเดียวมันจะตายรึไง……

กรีนที่มองด้านหลังของขุนเขาก่อนจะตัดพ้อในใจ เข้าใจว่าตนเองงี่เง่ามากแค่ไหน ขี้หึง ขี้วีน ขี้ประชด แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะคนตรงหน้ามั้ยที่ทำให้กรีนเป็นแบบนี้ ติดเหล้า ติดผู้หญิง ยังพากันมากกถึงห้องอีก กรีนไม่มีสิทธิ์ที่จะน้อยใจหรือเอาคืนรึไง

“ตันๆครับ ร้องไห้ทำไม” ขุนเขาที่ซ่อมท่อน้ำเสร็จก็หันกลับมา ก่อนจะเห็นว่าตันๆของตนเองกำลังยืนร้องไห้น้ำตาไหลอยู่

“ปะ เปล่า… ขอบคุณที่ซ่อมให้ ออกไปได้แล้ว” กรีนบอก ก่อนจะเดินไปเปิดประตู เพื่อให้ขุนเขาออกจากห้องของตนเอง

ขุนเขาไม่พูดอะไรออกมา ก็เดินไปตรงประตูเพื่อจะกลับห้อง และก็หันกลับมามองหน้าของตันๆอีกครั้ง ขุนเขาอยากดึงตันๆเข้ามากอด และปรับความเข้าใจ แต่ถ้าตันๆยังไม่ฟังอะไรก็ไม่มีความหมายที่จะอธิบาย….

“พี่ไปแล้วนะครับ” ขุนเขาบอกเพียงแค่นั้นก็เดินกลับห้อง พอประตูปิดกรีนก็ใช้มือทั้งสองข้างเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด น้ำตาที่อีกคนไม่แม้แต่จะดึงกรีนเข้าไปกอดปลอบเลยสักนิด

ใจร้าย……

ใจร้ายที่สุด แค่มาง้อกรีนดีๆสักครั้งมันจะตายรึไงคนนิสัยไม่ดี ทำกรีนร้องไห้ซ้ำๆก็ไม่คิดจะมาปรับความเข้าใจจริงๆจังสักที นิสัยไม่ดีที่สุด ไอ้คนบ้า!

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 20




มีนที่กลับมาถึงที่ห้อง ก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาที่เกิดเหตุเมื่อช่วงเช้าด้วยความรู้สึกเพลียๆ มีนรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ยังไงก็ไม่รู้ มีนไม่น่าเลย.... ไม่น่ายั่วอิตุ๊ดเลย สุดท้ายคนที่ต้องมาระบมทั้งตัวแบบนี้คือใคร คือมีนไง ฮื่ออออออ

“อิตุ๊ด อยู่ไหนวะ” มีนที่ตะโกนเรียกอิตุ๊ดด้วยน้ำเสียงดังลั่นห้อง ที่รู้ว่าอีกคนกลับมาแล้วเพราะเห็นรองเท้ามันอยู่ตรงชั้นวางรองเท้าน่ะสิ

“อยู่ในห้องน้ำ!!!!!” พอมีนได้ยินเสียงตอบกลับออกมาจากห้องน้ำก็เลยลุกขึ้นเดินไปดู ก่อนจะพบว่า อิตุ๊ดกำลังแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำพร้อมกับกลีบกุหลาบโรยอยู่บนฟอง

ทำเชี่ยอะไรของมันเนี่ย

“ทำเหี้ยไรเนี่ย?”

“ป่าวทำเหี้ย ทำสวย”

“แล้วไอ้ขาวๆบนหน้ามึงคืออะไร”

“มาร์คหน้าไง เป็นเมียประสาอะไรไม่รู้จักมาร์คหน้า ไปๆๆ ไปแก้ผ้ามาแช่ตัวกับเจ้ เดี๋ยวเจ้จะทำสวยให้”

“ไม่เอาเว้ย!!! กูไม่ทำ เมื่อเช้ามึงทำกูระบมแล้วนะ” มีนโวยวาย แต่โจวก็ไม่คิดจะสนใจแถมยังสั่งเสียงเข้มกับมีนอีกครั้ง

“ไปแก้ผ้ามาแช่น้ำกับเจ้เดี๋ยวนี้!!!!”

ขู่แบบนี้แล้วคิดว่ามีนจะทำตามมั้ย?

แต่สุดท้ายมีนก็ต้องมานั่งแช่ในอ่างน้ำกับอิตุ๊ดอยู่ดี เบื่อตัวเอง กลัวมันทำไม!

“โอ๊ยๆ อิตุ๊ดกูเจ็บบบบบบบบ” เสียงร้องโวยวายดังไปทั่วห้องพัก เมื่อตอนนี้มีนโดนอิตุ๊ดทำร้ายร่างกายด้วยการขัดขี้ไคลที่หลังให้อยู่อย่างไม่มีความปราณีเลยสีกนิด เจ็บเว้ย!!!

“ยี้! ขี้ไคลเต็มหลังเลย นี่เจ้ไซร้ไปได้ไงเนี่ย ดูน่ารังเกีบจจริงๆ สกปรกมาก” โจวทำหน้าขยะแขยงตามประสาคนที่รักสวยรักงาม รักความสะอาด หลังจากที่เห็นขี้ไคลหลุดออกมาเป็นก้อนๆของอิเคะเถื่อน โจวรู้สึกรับไม่ได้ สกปรกจริงๆเลย

“ก็กูขัดไม่ถึง…..” เห็นมีนแมนๆแบบนี้ก็อายนะ บอกเลย เกิดมานอกจากแม่ที่ขัดหลังให้ ก็ไม่เคยมีใครมาขัดให้อีก จนอิตุ๊ดนี่แหละที่มานั่งขัดให้พร้อมทำหน้าตารังเกียจ น่าถีบชิบหาย

“เป็นเคะที่กากกรังจริงๆ”

“ลองให้กูเสียบมึงบ้างมั้ยล่ะว่ากูกากไม่กาก” มีนหันหน้าไปถามอย่างเอาเรื่อง แต่รู้สึกว่ามีนจะคิดผิดไปหน่อยที่พูดหาเรื่องอิตุ๊ดนี่ เพราะพอมีนพูดจบประโยค อิตุ๊ดมันก็ยกยิ้มแบบคนเจ้าเล่ห์ใส่ก่อนจะพูดขึ้นมา

“ของเล็กเท่านิ้วก้อยอย่างนั้น นอนให้เจ้เสียบก็พอ หึหึ”

อิตุ๊ด อิใจทราม……. มึงมาว่าของกูเล็กได้ไง อย่างน้อยกูก็ใหญ่กว่าเด็กประถมแล้วกัน ฮื่ออออออออออออ

มีนได้แต่คร่ำครวญในใจ พร้อมกลับก้มดูของรักของตัวเอง ไม่เห็นเล็กเลย ไซส์กำลังน่ารักต่างหาก เหอะ!





“เอ่อ.. ขอโทษครับ” กรีนที่รู้สึกไม่อยากคิดฟุ้งซ่านอยู่ที่ห้อง พอจะโทรชวนอิเจ้ไปเที่ยวมันก็ไม่รับโทรศัพท์ เลยตัดสินใจออกมาเดินเล่นคนเดียวที่ห้าง แต่กำลังมองดูของเพลินๆกับไปเดินชนใครไม่รู้เข้าซะได้….

“ไม่เป็นไรครับ อ้าว.. น้องกรีน” น้ำเสียงที่ยังคงระดับนุ่มนวลชวนฝันดังขึ้น ทำให้กรีนเงยหน้าขึ้นไปมอง ก่อนจะพบว่าเป็นพี่กวิน เดือนบริหารคนหล่อ ที่ช่วงนี้กรีนไม่ค่อยได้เจอเท่าไร

“พี่กวิน…”

“เป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ”

“แล้วพี่มิวสิคไปไหนครับ ปกติเห็นตัวติดกันนี่นา” กรีนไม่ตอบ แต่กลับถามถึงร่างเล็กที่คอยมองจิกเวลาที่ตนเองเข้ามาคุยกับพี่กวิน แต่วันนี้ไม่เห็นเลยแฮะ ปกติไม่มีพลาดที่จะเกาะแขนพี่กวินด้วยซ้ำ

“อ่อ คนนั้นเค้างอนพี่หนีไปเที่ยวต่างประเทศแล้วล่ะ” กวินบอกยิ้มๆ ก่อนจะนึกถึงใบหน้างอนๆของมิวสิคที่พูดอย่างเอาแต่ใจกับตน พอกวินไม่ตามใจก็หอบเสื้อผ้าหนีไปเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัว

“งี้ก็แย่เลยสิครับ พี่กวินคงเหงาแย่”

“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ แล้วเราล่ะ ยังไม่ตอบพี่เลยนะทำไมทำหน้าแบบนี้ ไม่เห็นยิ้มแย้มแบบทุกวันเลย” กวินถามอย่างเป็นห่วง เพราะปกติเจอกรีนทีไร เด็กตรงหน้าก็มักจะมีรอยยิ้มแบบสดใสเสมอ

“กรีนแค่เหนื่อยใจน่ะครับ”

“มีอะไรระบายให้พี่ฟังได้นะ เดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงขนมหวานดีกว่า เราจะได้อารมณ์ดีขึ้น” กวินบอกก่อนจะพากรีนไปนั่งคาเฟ่ใกล้ๆที่เป็นร้านประจำของตนเองกับมิวสิคค พอเข้ามานั่งกวินก็สั่งกาแฟและโกโก้ปั่นให้กรีนและเค้กอีกชิ้นที่ดูและเด็กตรงหน้าน่าจะชอบ

“ไหนเล่าให้พี่ฟังหน่อยครับ ว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้” กวินถามอย่างเป็นห่วง เพราะถึงจะรู้จักกันไม่นาน แต่กวินรู้สึกเอ็นดูกรีนแบบน้องแบบนุ่ง คงจะเป็นเพราะนิสัยน่ารักของเจ้าตัวที่ทำให้กวินรู้สึกเอ็นดูได้ไม่ยาก แต่พอเห็นทำหน้าเศร้าแบบนี้ก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้เหมือนกัน

“ครับ…. ก็ตอนนี้กรีนทะเลาะกับแฟนมาหลายเดือนแล้ว กรีนเลยย้ายออกมาอยู่กับเพื่อน แต่เพื่อนต้องกลับไปอยู่ที่บ้าน กรีนเลยย้ายมาอยู่หอใหม่ แล้วกรีนก็มาอยู่ข้างห้องแฟนของกรีน เค้าก็คอยมากวนกรีนบ่อยๆนะ แต่กรีนก็ยังโกรธเค้าเรื่องที่เค้าพาผู้หญิงเข้ามากอดถึงห้องอยู่ เลยยั่วให้เค้าหึงบ้าง แต่เค้าก็ยังตามตื้อกรีน แต่จนไม่กี่วันที่ผ่านมา เค้าพาผู้หญิงเค้าห้องอีกแล้ว หึ… กรีนไปเคาะประตู แต่ผู้หญิงคนนั้นดันสวมชุดอาบน้ำมาเปิด….. แล้วหลังจากวันนั้นเค้าก็ไม่ตามมาวอแวกับกรีน สงสัยกรีนคงเล่นตัวมากไปมั้งครับ เค้าเลยไม่อยากจะง้อต่อไป” กรีนที่นั่งเล่าให้กวินฟัง ก่อนที่จะแอบเช็ดน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างเจ็บปวดเมื่อคิดถึงการกระทำที่เย็นชาขุนเขา….

กวินที่นั่งมองเด็กน้อยรุ่นน้องตรงหน้าร้องไห้ด้วยความสงสาร จึงหยิบทิชชู่แล้วเช็ดน้ำตาให้ ตามความที่เป็นสุภาพบุรุษของตนที่ติดตัวมา กวินไม่ชอบเห็นน้ำตาเลย

“ฮึก…ขอบคุณครับพี่กวิน” กรีนเอ่ยคำขอบคุณเบาๆ ตอนนี้กรีนไม่แม้แต่จะคิดเรื่องอ่อยพี่กวินหรือแย่งกวินมาจากพี่มิวสิคด้วยซ้ำ ตอนนี้กรีนคิดแค่ว่า ถ้ามีใครมารับฟังกรีนบ้างก็คงจะดี ใครสักคนที่อยู่ข้างกรีนในตอนที่กรีนรู้สึกเหนื่อยใจแบบนี้………………



ขุนเขาที่ตามกรีนมาห่างๆตั้งแต่ที่คอนโด จนมาถึงที่ห่าง ตั้งแต่เห็นตันๆร้องไห้ แทบจะวิ่งเข้าไปกอดปลอบ แต่ทำได้แค่ก่นด่าตนเองที่มันเลว มันชั่ว ทำให้แต่ตันๆเสียใจ ร้องไห้ตลอด…. แม้แต่ตอนนี้ที่ตันๆนั่งร้องไห้เสียใจ โดยมีไอ้หน้าหล่อเดือนบริหารปลอบและเช็ดน้ำตาให้……

แม่ง…….. อยากเข้าไปต่อยที่ไอ้หมอนั่นแต๊ะอั๋งเมียเค้า!!!!

พี่เจ็บนะครับ… ที่ทำตันๆร้องไห้เสียใจ แต่กอดปลอบไม่ได้ ขุนเขาได้แต่ด่าตัวเองซ้ำๆอยู่แบบนั้นที่ทำคนรักเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เจ้ปลื้ม มึงจะยกเลิกแผนได้ยัง เมียกูร้องไห้จนตาบวมหมดแล้ว ไหนยังจะมีไอ้หน้าหล่อมันปลอบใจอีก กูจะบ้าตายแล้ว” ขุนเขาโทรหาเจ้ปลื้มก่อนจะระบายอารมณ์ใส่ไปอย่างหงุดหงิด ที่ตัวเองทำห่าอะไรไม่ได้เลย

“มึงใจเย็นดิวะ มึงจะใจอ่อนกับน้ำตาเมียตอนนี้ไม่ได้ ถ้ามึงไม่ดัดนิสัยเมียมึง เมียมึงก็จะทำตัวเอาแต่ใจแบบนี้ไปเรื่อยๆ”

“กูรู้ กูเข้าใจ แต่เป็นมึง มึงจะทนไหวมั้ยเจ้ปลื้ม ที่มีไอ้หน้าหล่อมานั่งปลอบเมียมึงเนี่ย ถ้าเกิดตันๆ หวั่นไหวกับมันขึ้นมาจริงๆ กูไม่หมาเลยรึไง”

“ขุนเขามึงจำไว้ ถ้าเมียมึงรักมึง มันจะไม่มีทางหวั่นไหวกับใคร ยกเว้นแต่ว่า เมียมึงไม่รักมึงแล้ว”

“เจ้ปลื้ม มึงพูดแบบนี้เอายาฆ่าหญ้ามากรอกปากกูเลยเถอะ ให้กำลังใจกูหน่อย แค่เมียร้องไห้กูเหมือนจะตายแล้ว นี่ยังมาโดนไอ้หน้าหล่อมันเช็ดน้ำตาปลอบใจ แล้วกูทำได้แค่มาแอบยืนดูอยู่ห่างๆ ทั้งที่กูอยากเข้าไปกอดปลอบ แม่งเอ้ย!”

“มึงต้องทน ถ้ามึงไม่ทน กูจะไม่ช่วยเหี้ยอะไรมึงอีก”

“เออแม่ง รีบๆคิดแผนให้กูเคลียร์กับตันๆเร็วๆด้วยก็ดี อย่านานมากนะมึง เดี๋ยวเมียกูมีชู้ขึ้นมาจริงๆ”

“เออ แค่นี้นะนอนกกผัวก่อน!!!” แล้วอิเจ้ปลื้มก็วางสายไป ทิ้งให้ขุนเขา มองภาพที่ตันๆที่รัก นั่งน้ำตานองหน้าโดยมีไอ้หน้าหล่อปลอบใจอยู่ข้างๆ

หึ้ย! ไอ้หน้าหล่อมึงอย่ามาปลอบเมียกูมาก เดี๋ยวเมียกูหวั่นไหว!!!

อ๊ากกกก ไอ้หน้าหล่อ เอาหน้ามึงห่างจากเมียกู!!!!!

ไอ้หน้าหล่อ เอามือมึงออกไปเดี๋ยวนี้!!!!!!!

ขุนเขาที่ได้แต่กรีดร้องในใจด้วยความเครียดแค้น แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนอยู่หลังมุมเสา…. ขุนเขาไม่ได้สนใจสายตาคนที่ผ่านไปผ่านมา ที่มองมาอย่างแปลกๆที่เห็นไอ้หล่อ ล่ำ ตัวเหมือนหมีมายืนทำหน้าอดอาหารทำไมตรงนี้


ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3

EX 21




“เจ้ปลื้ม มึงต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ” ขุนเขามนุษย์กากกรังน้องรักของเจ้ปลื้มรุ่นพี่ปีสี่ พี่รหัสไอ้กรังที่เห็นมันตั้งแต่เป็นเด็กปีหนึ่งหัวโปกๆ ถามขึ้นพร้อมทำหน้าตาสงสัย

“ใช่!!!! เป็นไง พี่มึงสวยม่ะ” เจ้ปลื้มที่น่าเคารพหมุนตัวสามร้อยหกสิบองศา พร้อมโพสท่าชูสองนิ้ว มันจะดูเหมือนคนทั่วไปถ้าเจ้ปลื้มมันแต่งตัวแบบปกติที่มันเคยแต่ง แต่นี่มันชุดเดรสสีแดง แหวกด้านหน้าแถมสั้นเลยเข่าขึ้นมาอีก ถ้าสูงกว่านี้อีกนิดคงจะเห็นอะไรๆโผล่มาทักทาย

“มึงต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ……”

“เออดิ มึงควรดีนะใจนะน้องรัก ที่พี่มึงลงทุนถึงขนาดนี้” บางทีขุนเขาก็อยากจะถามพี่บังเกิดเกล้านะ ว่าที่แต่งตัวแบบนี้คืออยากจะช่วยน้องหรือมึงอยากจะสนองความต้องการของตัวเอง!!!!!!!

“นั่นๆๆ เมียมึงมาแล้ว เตรียมพร้อมๆ” เจ้ปลื้มสะกิดขึ้นเมื่อตอนนี้ตนเองและเจ้ปลื้มหลบอยู่ซอกตึกของคอนโด ก่อนจะเห็นว่าตันๆกำลังเดินไปขึ้นลิฟต์เลยโดนอิเจ้ปลื้มดึงตัวเดินตามไปให้ทัน ก่อนลิฟต์จะปิด

“รอด้วยค่ะ” กรีนที่ได้ยินเสียงเรียกก่อนจะกดลิฟต์รอคนที่จะขึ้น แต่พอเห็นคนที่เดินเข้ามาก็บอกตัวเองในใจว่า กรีนไม่น่าทำตัวเป็นคนดีเลย………..

“ขอบคุณนะคะ” น้ำเสียงดัดๆของเจ้ปลื้มมันช่างดูน่ารำคาญสำหรับขุนเขาจริงๆในตอนนี้ ดูตันๆมองสิ ต้องคิดไปไกลแล้วแน่ๆ

กรีนที่แอบชำเลืองสายตามองผู้หญิงที่เกาะแขนไอ้กรังก็ต้องกำมือของตนเองแน่น พยายามหันหน้าหนี ทั้งๆที่ในใจอยากเข้าไปโวยวาย ทำไมทำแบบนี้! แต่กรีนมีสิทธิ์อะไร กรีนไม่ใช่คนที่ขุนเขาสนใจอีกต่อไปแล้วนี่นา…

“โอ๊ย!!! ที่รักคะ เมื่อไรจะถึงห้องเหรอ” ปลื้มที่ลอบมองทั้งสองคนที่จ้องตากันสักพักก่อนกรีนจะเป็นคนหันหน้าหนีไป ส่วนไอ้กรังน้องรักก็เอาแต่มองไม่วางตา จนปลื้มต้องร้องเสียงดังเรียกร้องความสนใจ

ติ๊ง!


เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อถึงชั้น กรีนก็รีบก้าวขายาวๆเพื่อจะได้ไปให้ถึงห้องไวๆ พอถึงห้องชำเลืองสายตาไปมองก็เห็นว่าไอ้กรังกำลังประคองผู้หญิงคนนั้นเดินเตรียมจะเข้าห้องเหมือนกัน ทำให้กรีนที่เห็นภาพนนั้นก็รีบเปิดประตูเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็วแล้วรีบปิดลงเพราะกรีนไม่อยากเห็นภาพบาดตาบาดใจ

“เจ้ปลื้ม มึงเลิกเล่นก่อนดิ เห็นเมียกูมั้ย ตาบวมขนาดนั้น ร้องไห้หนักแน่ๆ” ขุนเขาแทบอยากจะวิ่งเข้าไปกอดตันๆ แล้วอธิบายทุกอย่างให้มันชัดเจน แต่อิเจ้ปลื้มมันเล่นไม่เลิก นี่ถ้าตันๆทิ้งขุนเขาขึ้นมาจริงๆ ขุนเขาจะเอาอิเจ้ปลื้ม ไปจับมัดแล้วโยนไปในป่าให้หนอนแทะจนตายเลย แม่ง! พาขุนเขาทำเรื่องบ้าๆจนมันยุ่งวุ่นวายไปหมด รู้แบบนี้ไม่น่าเชื่ออิเจ้ปลื้มเลยเถอะ ให้ตายสิ!

“เชื่อกูดิ เดี๋ยวเมียมึงก็วิ่งเข้ามาโวยวาย….” เจ้ปลื้มพูดยังไม่ทันพูดจบดี กรีนก็ถือลังกระดาษกล่องหนึ่งออกมาจากห้องและเดินตรงมาที่หน้าห้องของขุนเขาที่ขุนเขายืนอยู่ ก่อนจะยัดลังใส่มือขุนเขาแล้วเอ่ยคำพูดที่ทำให้ขุนเขาแทบทรุดลงกับพื้นเพราะคาดไม่ถึงว่าจะเจอแบบนี้จากตันๆสุดที่รัก

“เค้าจะไม่รักตัวอีกแล้ว ฮึก ไม่ให้ตัวมาคอยง้อ มาคอยสนใจอีกแล้ว ถ้าตัวจะมีใครใหม่ก็มีไปเลย เค้าจะไม่สนใจตัวอีกแล้ว” ประโยคแทนตัวเองในช่วงตอนยังคบกันก่อนห่างกัน หลุดออกมาจากปากของกรีน พอจบประโยคที่เอ่ยพร้อมความสะอื้น กรีนก็หันหลังเดินหนีกลับเข้าห้องแล้วรีบล็อกประตูอย่างแน่นหนา ขาที่เหมือนจะไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาก็ทำให้กรีนทรุดตัวลงตรงหน้าประตูอยู่แบบนั้น ก่อนจะกอดเข่าร้องไห้อยู่คนเดียว….

ช่วงแรกมันแค่ห่างกัน แต่ตอนนี้กรีนคืนของวันครบรอบให้กับเจ้าของมันกลับไปหมดทุกชิ้นแล้ว…..

ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นตันๆ หรือไอ้กรัง และไม่ว่าจะเป็น เค้าและตัวเอง….. ต่อไปนี้จะมีเพียงแค่กรีนและขุนเขาที่เป็นรุ่นพี่ต่างคณะที่เคยรู้จักกันเพียงเท่านั้น





“มึง…. ถึงกูจะโดนมึงเสียบ แต่ใช่ว่าจะจับกูมานั่งทาเล็บนะ” สองผัวเมียลับๆที่ หลังจากเลิกเรียนแล้วก็พากันเหาะกลับรังรักของตนกันแบบรีบๆ ตอนแรกมีนก็แปลกใจว่ามันรีบอะไร พอกลับมาถึงห้องทุกอย่างก็เฉลย……

น้ำยาทาเล็บจ้า น้ำยาทาเล็บออกใหม่ พร้อมแพ็กเกจฟรุ้งฟริ้งลายคุมะของยี่ห้อแบรนด์ที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ตอนนี้

“ก็เจ้ชอบซื้อ แต่ไม่ชอบทา เคป่ะ” ปากก็ตอบคำถามไป มือก็บรรจงทาสีเล็บอย่างละเมียดละไม อิตอนขัดขี้ไคลก็ทีหนึ่งล่ะ ตอนนี้มีทาเล็บอีก สาบานได้ว่ามีนรู้สึกว่าอิตุ๊ดนี่มันกำลังยัดเยียดความเป็นเคะวัยใสให้กับเค้า!!!!

“หูยยยย น่ารักกกกก” หลังจากทาสีพื้นเสร็จก็จัดการทาน้ำยาเคลือบต่อ ก่อนมันจะเอาหมีหน้าตาประหลาดๆมาติดบนเล็บของมีน พอติดเสร็จมันก็ทำหน้าตาเพ้อฝัน ดั่งสาวน้อยแรกแย้ม แต่มันไม่ใช่ไง เพราะมันเป็นกระเทยแรกแย้มต่างหาก!!!!

“พอใจมึงยัง ห่า!!! กูล่ะเกลียดอะไรฟรุ้งฟริ้งชิบหาย ถ้ากูเกาตูดตอนนี้ขึ้นมา มันจะหลุดติดบันท้ายที่สวยงามของกูมั้ย” ในชีวิตของมีน สิ่งที่กังวลมีไม่กี่อย่างหรอก และหนึ่งในนั้นมีเรื่องเกาตูดนี่แหละ ถ้าเกิดก่อนนอนไม่ได้เกามันนอนไม่หลับอ่ะ

“เกลียดความกากนี่จริงๆ เป็นเคะอะ หัดมีจริตหน่อย”

“จริตเหี้ยไรมึง”

“ก็แบบนี้ อู้ววววววว โอ๊ววววว อ๊าวววววววว” อิตุ๊ดที่ลุกขึ้นยืนก่อนจะทำท่าคล้ายๆมาริลีน มอลโร และยังมีเสียงประหลาดๆหลุดออกมาเป็นเสียงประกอบ จนมีนส่งฝ่าเท้างามๆของตนเองไปถีบบันท้ายควายๆของมัน จนมันหน้าแทบทิ่ม

“โอ๊ย!!!! ถีบทำไม เดี๋ยวแม่จับทำเมียให้ลุกไม่ขึ้นเลย!!!!” นี่ไง พอเจ็บตัวมันก็เริ่มมีความแมน บางทีมีนก็ควรพามันไปหาหมอจริงๆจังๆมั้ย มันเป็นไบโพล่ารึเปล่า บางทีแม่งก็ตุ๊ดแตก เห็นผู้ชายเดินผ่านไม่ได้ แทบจะวิ่งตาม แต่พอมันเจ็บตัวนิดๆหน่อยๆนะ แม่งก็แทบจะพุ่งเข้ามาต่อย ความแมนนี่ขึ้นหน้าเชียว มีนว่ามันต้องมีปัญหาทางจิตแน่ๆ อาจจะคิดไม่ออกว่าจะเป็นอะไร เป็นสาวหรือเป็นแมนอะไรแบบนี้ มันเลยมีสองร่างในหนึ่งเดียว

“อิตุ๊ด มึงหยุดขู่กูเลยนะ” ส่วนมีนคนปากดี ก็เขยิบตัวไปติดริมโซฟาทันทีที่อิตุ๊ดขู่ นี่ไม่ได้กลัวมันกดนะ จริงๆ ได้โปรดอย่าทำหน้าไม่เชื่อถือกันแบบนั้นสิ

“ถ้ามีอีกรอบนะ สาบานได้ว่าได้เดินขาลากไปเรียนแน่!!!” พอมันขู่เสร็จมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป สงสัยไปอาบน้ำดับความแมน เชื่อมีนสิ เดี๋ยวมันออกมาก็กลายเป็นตุ๊ดหัวโปกแบบเดิม!!!!!!



“อิเจ้ปลื้ม มึงทำเรื่องให้กูแล้วนะมึง!!!!” ขุนเขาที่เดินวนไปมารอบๆโซฟาไม่หยุดหลังจากที่ตันๆเอาของมาให้และพูดประโยคแบบนั้นออกมา ขุนเขาอยากจะเข้าไปคว้าเมียมากอดเต็มๆแรง ทะเลาะกันแค่ไหน แยกกันอยู่นานแค่ไหน ตันๆก็ไม่เคยขนของขวัญครบรอบที่ตนเองซื้อให้มาคืน แต่นี่ตันๆขนมาให้ทั้งน้ำตา

แม่งเอ้ย!!! กูได้เลิกกันก็คราวนี้แหละ!!!!!

“เฮ้ยกรัง มึงอย่าเครียด เดี๋ยวกูไปเคลียร์ให้”

“มึงหยุดเลยอิเจ้ปลื้ม หยุดเลย มึงจะไปเคลียร์? สาบานได้ว่าเรื่องมันยุ่งกว่าเดิมแน่ๆ และตอนนี้กูโทรบอกผัวมึงแล้ว มึงเตรียมตัวเลย เดี๋ยวผัวมึงก็โผล่มารับมึงกลับ” ปลื้มที่หลังจากได้ยินคำพูดจากน้องรักก็หน้าซีดทันที ตอนแรกปลื้มก็อยากจะช่วยไอ้กรังมันจริงๆนะ แต่เห็นหน้ารั้นๆของแฟนมันก็อดแกล้งไม่ได้อ่ะ แต่ไม่เห็นว่าไอ้กรังน้องรักไม่เห็นต้องโทรฟ้องผัวเค้าเลย!!!

ก๊อก ก๊อก

เสียงประตูดังขึ้น และตามมาด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวของเจ้ปลื้มที่เริ่มซีดลงทุกที ขุนเขาแสยะยิ้มร้ายให้อิเจ้ปลื้มก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้คนที่ตนเองโทรตามมาได้เข้ามาในห้อง

“เมียกูล่ะ” น้ำเสียงนิ่งๆแต่แฝงด้วยความดุดันดังขึ้น ก่อนปลื้มที่ได้ยินจะทำเป็นวิ่งมากอดเอวสามีแล้วออดอ้อน

“ตัวเองมารับเค้ากลับบ้านเหรอ”

“ทำไมปลื้มมาสร้างความเดือดร้อนให้น้องแบบนี้ โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ทำไมทำอะไรไม่รู้จักคิด” ตุลย์พูดขึ้นก่อนจะมองหน้าแฟนตนเองอย่างดุๆที่มาสร้างเรื่องแบบนี้ ตุลย์เป็นพี่บัณฑิตที่เพิ่งจบไป เป็นสายโหดของคณะวิศวะที่รุ่นน้องต่างเกรงกลัว แต่ดันจับพลัดจับพลูตกมาเป็นผัวเจ้ปลื้มที่คอยแต่สร้างเรื่องป่วนชาวบ้านเค้าไปทั่ว ทำให้โดนตุลย์ดุบ่อยๆ แต่พอตุลย์ไม่ว่างมาคุมเจ้าตัวก็คอยมาป่วนรุ่นน้องเสมอ จนล่าสุดได้รับสายจากขุนเขานี่แหละ ว่ามาสร้างปัญหาให้ครอบครัวน้องแตกแยก!!

“เค้าแค่อยากช่วยน้องอ่ะ ตุลย์ไม่ดุเค้าสิ!!!”

“ปลื้มถ้ายังไม่เลิกทำแบบนี้ ตุลย์จะกลับไปดูงานแทนพ่อที่เยอรมันสามเดือน”

“ตุลย์!!!!” ปลื้มมองคนรักด้วยสายตาไม่สบอารมณ์ ทำไมตุลย์เป็นคนแบบนี้!!!! ปลื้มไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงสักหน่อย แค่มาป่วนน้องแก้เซ็งเอง!

“ไม่ต้องมาทำน้ำเสียงเอาแต่ใจนะ กลับคอนโดกับตุลย์ ถ้าไม่กลับตุลย์จะไม่ตามใจแล้วนะ อยากทำอะไรก็ตามใจเลย”

“กลับก็ได้ หึ๊ย!!!” ปลื้มหยิบกระเป่าแล้วเดินออกไปก่อน ตุลย์ที่มองตามคนรักก็ส่ายหัวในความเอาแต่ใจของปลื้มเล็กน้อย แต่เดี๋ยวค่อยกลับไปจัดการที่บ้าน ช่วงนี้ตุลย์งานยุ่งๆคนรักเลยมาป่วนไปทั่วแบบนี้

“พี่ขอโทษแทนปลื้มด้วยนะที่มาสร้างปัญหา เดี๋ยววันหลังจะพามาขอโทษแฟนแกด้วยเหมือนกัน แกรีบไปเคลียร์ซะ เรื่องมันจะได้ไม่บานปลาย” ตุลย์ตบไหล่ขุนเขาเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอีกคน ทิ้งให้ขุนเขานั่งเครียดกับปัญหาที่เกิดขึ้น….

ทำไงดี… ตันๆคงไม่ยอมฟังอะไรแล้ว ขุนเขาไม่น่าเชื่อเจ้ปลื้มเลย….. ไม่น่าเชื่อคนอื่น นอกจากตัวเอง น่าจะตามง้อตันๆตั้งแต่ช่วงแรกๆ พอมีไอ้หน้าหล่อเข้ามาในชีวิตตันๆ ยิ่งทำให้ความรู้สึกมันปั่นป่วน แต่ยังไงขุนเขาก็ไม่ยอมให้ตันๆเลิกหรอก ต้องอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ตันๆรู้และเข้าใจให้ได้ ถึงจะต้องปีนระเบียงสูงกว่าสิบชั้นก็ต้องทำ!!!!!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 22



ขุนเขาที่กำลังคิดหาวิธีการที่จะเข้าไปในห้องของตันๆอยู่ ก็มองไปเห็นลวดเส้นเล็กๆที่อยู่ในห้องเข้าพอดี แผนชั่วช้าในหัวก็เริ่มปรากฏ… ขุนเขาจะสะเดาะกลอนเข้าห้องเมีย หึหึ

ความคิดที่คิดออกมาเพียงไม่นาน ทำให้ขุนเขา ชายผู้มีฉายาว่าไอ้กรัง ตัดสินใจมองไประเบียงข้างๆห้อง แล้วสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆเต็มปอดแล้วจัดการปีนระเบียงข้ามไปห้องข้างๆที่เป็นห้องของตันๆ

กว่าจะปีนข้ามมาได้ ขุนเขาก็พยายามไม่มองลงไปข้างล่างหรือคิดอะไรที่มันหวาดเสียว ใจหนึ่งก็กลัวคนข้างล่างมองขึ้นมาแล้วคิดว่าเค้าจะฆ่าตัวตายแต่จริงๆคือ ขุนเขาต้องปีนข้ามห้องมาง้อเมียไง จะสะเดาะกลอนหน้าห้องก็ไม่ได้ เดี๋ยวกล้องวงจรจับภาพได้แล้วหาว่าขุนเขาเป็นโจรขึ้นมาอีก

ใบหน้าของขุนเขาเริ่มเคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่เริ่มลงมือสะเดาะกลอนประตูหลังห้องของตันๆ และขุนเขาเองกำลังจะเริ่มจะโมโหที่สะเดาะกลอนไม่ได้สักที

ทำไมในหนังมันทำง่ายจังวะ พอลองทำเองแบบนี้ ทำมาจะชั่วโมงล่ะ ยังไม่ได้เลย!!!!

กึก

สำเร็จ!!!!!!

หลังจากที่พยายามมานาน ในที่สุดขุนเขาก็จัดการสะเดาะกลอนสำเร็จสักที ก่อนขุนเขาจะเปิดประตูเข้ามาในห้องเบาๆ ก็พบว่าห้องของตันๆมืดสนิทไม่มีแม้แต่แสงไฟ พอปรับสายตาแล้วมองดีๆ ขุนเขาก็เดินไปแถวๆหน้าประตูหน้าห้องที่มีร่างเล็กๆของตันๆสลบอยู่

“ตันๆครับ” ขุนเขาที่พยายามปลุกกรีน แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับ จนต้องอุ้มร่างเล็กขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดแล้วเดินอุ้มเข้าไปในห้องนอนแทน

ขุนเขาที่อุ้มเข้ามาในห้องนอน ก็รับรู้ได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างกายของคนรัก ตันๆคงไข้ขึ้นแน่ๆเลย

พอขุนเขาวางร่างกรีนลงบนเตียงก็เดินไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัว กรีนที่ไข้ขึ้นก็ละเมอเพ้อออกมาไม่หยุด แต่คำที่เพ้อออกมาก็ทำให้ขุนเขาโทษตัวเองไม่หยุด เพราะขุนเขาคนรักเลยนอนซมเป็นไข้แบบนี้

“ใจร้าย… ฮึก คนใจร้าย..” แม้จะหลับอยู่กรีนก็น้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว แม้แต่การไร้สติก็ยังบอกขุนเขาใจร้าย ไม่ต้องคิดเลยถ้าตื่นขึ้นมาจะโกรธขุนเขามากขนาดไหน

“พี่ขอโทษครับตันๆ ขอโทษที่ทำให้ตันๆเสียใจตลอด” ขุนเขากุมมือของกรีนแน่นก่อนจะบอกย้ำๆอยู่แบบนั้น ที่ตันๆต้องมาไม่สบายแบบนี้ก็เป็นเพราะเค้า ถ้าเค้าไม่ทำตันๆร้องไห้ ตันๆก็คงไม่ต้องมาไม่สบายแบบนี้ ขุนเขานี่มันเลวจริงๆที่ทำให้คนรักเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า




“หนึ่ง สอง สาม…” น้ำเสียงนับเลขหนึ่ง สอง สาม ดังขึ้นเป็นจังหวะไม่หยุดและยังดังขึ้นเรื่อยๆ ภายในฟิตเนสใกล้ๆ หอพักของมีน

“อิตุ๊ด มันจำเป็นมั้ยที่กูต้องโดนมึงลากมาเนี่ย” มีนที่กำลังทำท่าวอร์มตามอิตุ๊ดที่อยู่ๆก็ลากตนเองมาออกกำลังกาย และมีนสาบานว่าอิตุ๊ดมันตั้งใจมาออกกำลังกายจริงๆ ไม่ได้มาเพื่อการอื่นเลยสักนิดดดดดดด

“เป็นเมียเจ้ แต่จะมานอนอืดให้พุงนำนมไม่ได้นะ ต้องหัดออกกำลังกายซะบ้าง”

“ตอแหลนะมึงอ่ะ พากูมาออกกำลังกาย แต่มองกล้ามผู้ชายบนลู่วิ่ง สาบานสิ ว่ามึงไม่มีเจตนาอย่างอื่น!!!”

“แน่ะๆๆ มีหึงๆๆ”

“หึงอะไร ทำไมกูต้องหึงมึง”

“นอกจากจะอ้วนเตี้ย แล้วยังขี้หึงอีก เจ้เข้าใจๆ พวกที่ตกอยู่ในสถานะเมียก็เป็นแบบนี้แหละ” อิตุ๊ดพูดขึ้นมาอย่างไม่อายปาก แต่คำพูดของมันก็ทำให้มีนไปไม่เป็น

แม่งเอ้ย!!! ทำไมวันนั้นไม่เป็นมีนที่ได้เสียบมันแทนนะ!!

“อ้าว น้องโจวไม่ได้เจอกันนานนะครับ” มีนที่ลากอิตุ๊ดมานั่งพักหลังจากมันวิ่งเป็นบ้าเป็นหลังอยู่บนลู่วิ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย มีนเลยต้องใช้แรงที่มีเหลืออยู่ทั้งหมดลากมันลงมาและหาที่นั่งที่ไม่ค่อยมีคน ก่อนจะนอนเท้าคางไปกับโต๊ะอย่างหมดแรง แต่อยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าใส เดินเข้ามาทักทายอิตุ๊ดพร้อมรอยยิ้มเจิดจรัส

“อ้าว พี่ไนท์สวัสดีครับ”

“ช่วงนี้พี่ไม่เห็นเราที่ร้านเลยนะครับ” ไอ้หนุ่มหน้าใสที่อยู่ๆก็เดินเข้ามาก็มานั่งเบียดอิตุ๊ดซะจนแทบจะแนบชิด

“ช่วงนี้เลิกเที่ยวแล้วครับ” โจวบอกก่อนจะขยับตัวเองมาเบียดกับมีนแทนที่จะนั่งเบียดกับไนท์

“แล้ววันนี้สนใจไปเที่ยวกับพี่มั้ยครับ พี่เลี้ยงเอง” ไนท์บอกก่อนจะก้มกระซิบข้างใบหูของโจวเบาๆอย่างหยอกล้อ แต่โจวก็หันไปเอวเอวของมินแน่นแล้วหันมาบอกไนท์ยิ้มๆ

“เดี๋ยวผมถามแฟนผมก่อนนะครับว่าเค้าอยากไปมั้ย ที่รักครับ อยากไปเที่ยวมั้ย” มินมองหน้าอิตุ๊ดอย่างงงๆเพราะยังไม่เข้าใจเหตุการ์ณ์

คืออิตุ๊ดมันผีเข้าเหรอ มาเรียกมีนว่าที่รักเนี่ย?

“ห๊ะ!!!!”

“อ่อ แฟนผมเค้าไม่อยากไปครับพี่ไนท์ ยังไงผมขอตัวก่อนนครับ” โจวบอกก่อนจะรีบลุกขึ้นพร้อมกับตัวมีนไปห้องล็อกเกอร์โดยไม่สนใจสีหน้าของไนท์ที่กำลังตกใจอยู่ที่เห็นโจวมีแฟนหน้าเคะแบบนี้ทั้งๆที่โจวชอบแอบไปแซ่บหนุ่มๆมาตลอด

“เดี๋ยวๆๆ มึงอย่าเพิ่งหนีไปอาบน้ำนะ มึงอธิบายมาก่อนดิ ว่าไอ้หมอนั่นใคร ผัวอีกคนมึงเหรอตุ๊ด!!!!”

“ผัวบ้าอะไร พูดแล้วขนลุก เจ้บอกแล้วไงเจ้ไม่ชอบโดนเสียบ”

“มึงอย่าๆ มึงอย่ามาโกหก มึงเคยไปอ่อยมันใช่มั้ย”

“แหมๆๆ มันก็ต้องมีบ้างเก็บแต้มอ่ะ”

“เก็บแต้มหรือมึงมีอะไรกับมัน บอกกูมาตรงๆ”

“ไม่มี!!! เจ้บอกแล้วไง ถึงเจ้จะสวยและรวยมาก แถมหุ่นยังแซ่บขนาดนี้ แต่ใช่ว่าเจ้จะยอมให้ใครมาเสียบง่ายๆนะ!!! แต่ถ้าเป็นพ่อคนป่ากล้ามใหญ่ ลูกชายก็ฟิต เจ้จะยอมเจ็บก็ได้”

“อิตุ๊ด!! ถ้ามึงลากไอ้กรังไปทำผัวนะ กูจะฟ้องม๊ามึง” มีนชี้หน้าใส่โจว ก่อนจะเดินสะบัดหน้าไปอาบน้ำของฟิตเนส

แม่ง!!! โมโหชิบหาย มีผัว ผัวก็เสือกแรด แถมยังมีผู้ชายจะมาจับผัวมีนไปทำเมียอีก โอ๊ย!!!! ถ้าชีวิตมีนจะวุ่นวายขนาดนี้นะ น่าจะจับอิตุ๊ดเสียบเองตั้งแต่แรก!




“กินหน่อยนะครับตันๆ เดี๋ยวปวดท้องนะ” ขุนเขาที่กำลังจ่อช้อนที่มีโจ๊กอยู่ในช้อน และจ่อไปที่ปากของกรีน ที่หลังจากฟื้นขึ้นมาก็นั่งทำหน้าซึมแถมยังไม่มองหน้าขุนเขาอีก พอขุนเขาเข้าไปกอดก็ร้องไห้ออกมา จนขุนเขาต้องยอมผละตัวออกมา เพราะกลัวตันๆจะร้องไห้จนปวดตา

“ฮึก ไม่กิน” กรีนบอกทั้งน้ำตา ตอนนี้ปวดหัวก็ปวด หิวก็หิว แต่ไม่อยากจะกินของคนหลายใจที่จะป้อน!!!

“ที่รักครับ พี่ขอโทษหยุดร้องไห้เถอะนะ เดี๋ยวจะปวดหัวมากกว่าเดิม” ขุนเขาวางช้อนลงในถ้วยก่อนจะเช็ดน้ำตาให้กรีนเบาๆอย่างอ่อนโยน

“ฮึก คนหลายใจ คนไม่รักษาคำพูด” ขุนเขารวบกรีนเข้าไปกอด ก่อนกรีนจะเอามือทุบหลังของขุนเขาเต็มๆแรงไม่มีหยุด เพื่อระบายความเจ็บปวดใจให้อีกคนอย่างสาสม

“ที่รักครับ พี่ไม่เคยนอกใจเลยนะครับ เรื่องทุกอย่างมันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด”

“แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฮึก…”

“คนนั้นเป็นแค่รุ่นพี่ครับ แล้วก็ไม่ใช่ผู้หญิงด้วย”

“ฮึก โกหก”

“พี่ไม่ได้โกหกนะครับ”

“ฮึก ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย แล้วคนก่อนหน้านั้นละ เป็นใคร ทำไมต้องเอาไปนัวเนียถึงในห้องของเรา”

“คนนั้นเพื่อนครับ เพื่อนจริงๆ พี่ไม่เคยนอกใจตันๆ ไม่เคยรักใครนอกจากตันๆ”

“ฮึก….”

“เชื่อพี่นะครับ” กรีนไม่ตอบและดันตัวเองออกก่อนจะยกมือเช็ดน้ำตาออกลวกๆ แล้วทำหน้างอใส่ขุนเขา

“ฮึก หิวข้าว”

“งั้นเดี๋ยวพี่ป้อนนะครับ” ถึงกรีนจะไม่ตอบว่าหายโกรธมั้ย แต่ขุนเขาก็พอจะเบาใจลงไปหน่อยที่กรีนยอมกินข้าวที่ตนเองป้อน

“กินเยอะๆนะครับ จะได้กินยาถ้าไม่กิน ตันๆจะไม่หายปวดหัวนะ” พอได้ยินคำว่ายากรีนก็ส่ายหัวทันที

“นะครับ กินยานะครับ”

“ไม่เอามันขม….”

“ไม่ขมหรอกครับ เชื่อพี่นะ” ขุนเขารู้ดีว่าเวลาที่ตันๆป่วย จะอ้อนและเอาแต่ใจขนาดไหน จึงต้องค่อยๆพูดให้ตันๆทำตามคำพูดของตนถ้าไปพูดด้วยน้ำเสียงดุๆ ตันๆร้องไห้ขึ้นมาอีกแน่ๆ

“ถ้าตันๆกินยาแล้วหายป่วย พี่พาไปเที่ยวดีมั้ยครับ ไปที่ตันๆอยากไป” และขุนเขารู้ว่าควรให้กรีนกินยาเข้าไปได้ยังไง

“จริงนะ ห้ามโกหกนะ”

“ครับ” และพอขุนเขารับครับ กรีนก็กลั้นใจกินยาเข้าไป พอลิ้นสัมผัสเม็ดยา กรีนก็ทำหน้าเบ้เล็กน้อยเพราะรับรู้ถึงความขมลิ้น ก่อนจะรีบจับแก้วน้ำจากมือของขุนเขายกดื่มอย่างรวดเร็ว

“เก่งมากครับตันๆ” ขุนเขาลูบหัวกรีนเบาๆ ก่อนจะยกถ้วยออกไปเก็บ พอกลับมาก็เห็นกรีนหลับตาคอพักทั้งๆที่นั่งอยู่บนเตียง ก่อนจะเข้าไปประคองตัวกรีนให้นอนบนเตียงดีๆ แล้วห่มผ้าให้ก่อนจะจูบหน้าผากเบาๆเป็นการส่งท้าย

ตอนนี้ตันๆยังป่วยอยู่และขุนเขารู้ดีว่าเรายังเคลียร์กันไม่เสร็จ แต่ถ้าตันๆหายป่วยเมื่อไร ขุนเขาว่าตันๆ อาจจะไม่ยอมยกโทษให้ขุนเขาได้ง่ายๆเป็นแน่ แต่ขุนเขาต้องทำให้ตันๆยกโทษให้ได้ ไม่ว่าจะยากแค่ไหนก็ตาม

ออฟไลน์ AmPnie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
จากเรื่องที่เหมือนจะเล็ก? ก็บานปลาย เห้ออ

ออฟไลน์ sompong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 355
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :mew5:ยอะไร อ่านมาราทอนมากก

ออฟไลน์ i.am.wee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เอาใจช่วยพี่ขุนเขานะจ้ะ :mew1:

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 23


จึก จึก


แรงสะกิดที่ไหล่เบาๆในยามค่ำคืน ที่มีสองร่างที่นอนอยู่บนเตียง ถ้าเป็นในช่วงเวลาปกติคงจะนอนแนบชิดกันและกัน แต่ในตอนนี้กลับกลายเป็นว่ามีน คนมาดแมน อดีตเคยเป็นคนหล่อ ปัจจุบันครองตำแหน่งอิเมียเถื่อนของอิตุ๊ดหน้าขาวปากแดง ตอนนี้กำลังนอนหันหลังให้อิตุ๊ดอยู่อย่างโมโห

“นี่ๆๆ จะมาโกรธเจ้ไม่ได้นะ เจ้สวยอ่ะ ก็ต้องมีคนเข้ามาจีบเป็นธรรมดา” โจวที่สะกิดไหล่อิเคะเถื่อนมาจะครึ่งชั่วโมงล่ะ หลังจากที่พี่ไนท์หรือคนที่เจอในยิมเมื่อหลายวันก่อนส่งข้อความมาหาเป็นวีดีโอ ถ้าเป็นวีดีโอปกติก็คงจะไม่เกิดอาการของอิเมียเถื่อนนอนงอนแบบนี้หรอก แต่นี่พี่ไนท์เล่นถ่ายวีดีโอแถมยังถอดเสื้อโชว์หุ่นส่งมาให้ เจ้ก็ไม่ได้กรี๊ดกร๊าดอะไรนะ แต่ก็แบบแหม…. เห็นกล้ามไม่ได้แล้วใจมันสั่นไม่ได้จริงๆ ของพี่ไนท์ดีมาก อยากลูบ!

“มึงไม่ต้องมาสะกิดกูเลยนะ คืนนี้กูไม่จัดให้ แม่ง!!! เห็นกล้ามผู้ชายแล้วน้ำลายไหล อยากจะเปลี่ยนใจมีผัวขึ้นมารึไง” คราวนี้มีนหันกลับมาจ้องหน้าอิตุ๊ดอย่างเอาเรื่อง ก่อนสองมือจะกระชากคอเสื้ออิตุ๊ดเข้าหาตัวทำให้ใบหน้าของทั้งสองคนแนบชิดกัน

“มึงบอกกูมาจะมีกูเป็นเมีย หรืออยากไปเป็นเมียไอ้ห่านั่น”

“เจ้บอกว่าเจ้ชอบเสียบ จุ๊บ!!!” โจวพูดเสร็จก็จุ๊บริมฝีปากอิเมียเถื่อนเบาๆ แล้วก็ใช้แขนของตนเองรั้งเอวอิเมียเถื่อนเข้ามากอดอย่างเอาใจ

“เออ จำคำพูดมึงไว้นะ ถ้ามึงไปเป็นเมียมันเมื่อไร กูตามไปกระทืบแน่!!!”

“วุ้ย!!! นี่ก็เถื่อนจัง เป็นเมียน่ะ ทำตัวเรียบร้อยๆหน่อย” โจวบอกก่อนจะตบตูดกล่อมอิเมียเถื่อนให้นอนซักที ทั้งบ่นทั้งงอน นี่เมียหรือเด็กสามขวบ แต่ถึงจะเป็นแบบนี้เจ้ก็ยังดูแลดีเหมือนเดิม นอนตบตูดกล่อมนอนทุกคืนเลย





“ตันๆครับ ลุกอาบน้ำเร็ว เดี๋ยวจะมีคนมาห้องนะ” ขุนเขาหรือชายหนุ่มผู้ที่นอนพื้นมาได้หลายวันแล้วหลังจากตันๆที่รักหายป่วย ก็โดนเนรเทศมานอนพื้นข้างเตียงแทนที่จะได้นอนกอดร่างนิ่มๆของตันๆ กลับได้นอนพื้นแข็งๆแทน แต่ทำยังไงได้ ทำเมียร้องไห้หนักขนาดนี้ ไหนจะป่วยอีกหลายวัน จะหลังขดหลังแข็งแค่ไหนก็ยอม!!!!

“หึ!!!” และอาการหน้างอ สะบัดหน้าหนีก็กลับมาหลังจากอาการป่วยหายไป แต่ตันๆก็ยอมให้กอดบ้าง หอมบ้าง ถือว่าดีกว่าก่อนหน้านี้มาก

“ห้ามโกนหนวดออกนะ” หลังจากที่กรีนเป็นคนอาบน้ำเสร็จเป็นคนแรก ก็เข้ามาในโซนครัว ก่อนจะเทนมใส่แก้ว แต่นึกได้ว่า กรีนลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องตอน เลยเดินกลับเข้าไปหยิบ แต่พอผ่านห้องน้ำก็เห็นไอ้กรังกำลังจะโกนหนวดเลยบอกก่อนจะกอดอกแล้วทำหน้าไม่พอใจใส่

“ทำไมละครับ ไหนตันๆบอกมันดูไม่น่าเข้าใกล้ไง”

“ไม่เอาไม่ให้โกน!!!” กรีนบอกแค่นั้นก่อนจะเดินออกจากห้องนอน แล้วก็เดินไปหยิบนมก่อนจะกลับมานั่งบนโซฟา พลางกดโทรศัพท์เล่นไปพลางๆ ก่อนจะรับรู้ได้ถึงน้ำหนักของฝีเท้าของขุนเขาที่เดินเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆกรีนแล้วเอาศีรษะพิงไหล่ของกรีนแบบไม่ขออนุญาตด้วย จริงเลย!

“หนัก….”

“พี่ไม่โกนหนวดแบบที่ตันๆบอกแล้วนะครับ” ขุนเขาจับมือของกรีนที่ว่างอยู่ แล้วจับขึ้นมาวางลงบนใบหน้าของตนเอง ก่อนจะพาจับไปทั่วๆทั้งหมดใบหน้า เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าขุนเขาไม่ได้ขัดคำสั่ง

“เจ็บมือ” กรีนบอกก่อนจะดึงมืออกมานิ่งๆ แต่ถึงอย่างนั้นกรีนก็แอบดีใจที่ขุนเขาไม่โกนหนวดอย่างที่กรีนสั่ง

จุ๊บ!!

“หายเจ็บยังครับ” ขุนเขาดึงมือของกรีนขึ้นมาจูบเบาๆ เพื่อปลอบประโลมมือที่กรีนบอกว่าเจ็บ

“งื้อ… ไม่ต้องมาจุ๊บเลย” เมื่อขุนเขาทำแบบนั้น กรีนก็ร้องครางบอกเบาๆด้วยความรู้สึกเขินขึ้นมา แต่ขุนเขาก็ไม่ยอมปล่อยแถมยังจูบลงไปรัวๆอีก บรรยากาศของทั้งสองคนที่ห่างหายไปนาน ค่อยๆกลับมา ถึงแม้จะยังไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็ไม่แย่เหมือนครั้งก่อนๆ เพราะในตอนนี้ทั้งคู่ต่างหยอกล้อกันและกันได้เหมือนเดิม

ก๊อก ก๊อก

เวลาผ่านไปไม่นาน ห้องของกรีนก็มีเสียงดังขึ้นที่หน้าประตู ขุนเขาเป็นคนลุกไปเปิดประตู ขุนเขาก็พอจะเดาได้ว่า ในเวลาวันหยุดแบบนี้ ใครเป็นคนมาเคาะ

คนที่ขุนเขาสั่งให้มาไง!

“มาแล้วเหรอ กูกำลังรอมึงเลยเจ้ปลื้ม” พอขุนเขาเปิดประตูออก ก็เห็นใบหน้างอๆของเจ้ปลื้มที่ด้านหลังมีผัวตามมาคุมด้วย สงสัยโดนผัวด่ามาเลยหน้าหงิกหน้างอไม่รับแขกแบบนี้

“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นเลย น้องเลว!!! กูช่วยมึงนะ แต่มึงทำไมต้องฟ้องตุลย์ด้วย!!!!” อิเจ้ปลื้มเดินสะบัดตูดเข้ามาด้านในห้อง ก่อนพี่ตุลย์จะเดินเข้ามาตบไหล่ขุนเขาเบาๆอย่างเข้าใจที่โดนคนรักของตนเองเหวี่ยงใส่ ก่อนจะเดินตามเจ้ปลื้มเข้าไปที่โซฟาของห้อง

พอขุนเขาปิดประตูก็เดินตามเข้ามาติดๆ ก่อนจะเห็นว่าตันๆกำลังจ้องหน้าเจ้ปลื้มเขม็ง ก่อนจะตวัดสายตามาทางขุนเขาที่เดินเข้าไปหา จนขุนเขาต้องเข้ามานั่งข้างๆแล้วเอามือกอดเอวตันๆไว้ กลัวตันๆจะเข้าไปข่วนหน้าเจ้ปลื้มที่ทำหน้ากวนอารมณ์อยู่จริงๆ

“ตันๆครับ นี่อิเจ้ปลื้ม เป็นพี่ที่คณะของพี่เอง”

“พี่คณะอะไรทำไมถึงมาใส่ชุดคลุมอาบน้ำที่ห้องของรุ่นน้อง เป็นผู้หญิงทำไมทำตัวแบบนี้ ที่บ้านไม่ว่าเหรอ”

“เอ่อ…. ตันๆครับ คืออิเจ้ปลื้มมันเป็น…”

“ปากคอเราะร้าย หน้าตาก็ออกจะน่ารัก ทำไมไม่รู้จักพูดจาให้มันน่ารักๆบ้าง ไม่ไหวเลยนะ หึ!” ขุนเขายังเอ่ยบอกกรีนไม่ทันจบประโยค เจ้ปลื้มตัวแสบก็พูดขัดขึ้นมาเสียก่อน จนขุนเขาอยากจะด่า

อิเจ้ปลื้มเว้ยยยยยย ช่วยหุบปากก่อนนนนนนน

กรีนมองคนหน้าสวยตรงหน้าอย่างตกใจกับน้ำเสียงที่ไม่ได้คล้ายผู้หญิงเลยสักนิด นี่มันผู้ชาย!!!!!!

“ผะ ผู้ชาย?”

“ย่ะ ผู้ชาย!!!! และถ้าไม่เห็นว่าเป็นเมียไอ้กรังนี่มีตบล้างน้ำไปแล้ว”

“ปลื้ม!!!!” ตุลย์ดุปลื้มเสียงดุเมื่อเห็นว่าเมียตนเองเริ่มทำตัวไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ

“ตุลย์อ่า…. เค้าแค่หยอกน้องมันเล่น ทำไมต้องดุด้วย” ปลื้มหันไปกอดแขนผัว พร้อมกับออเซาะผัวจนลืมสนใจกรีนและขุนเขา ที่ตอนนี้กรีนมองปลื้มอย่างพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างละเอียด เพราะยังสับสนอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร

“เชื่อพี่รึยังครับ ว่าอิเจ้ปลื้มมันเป็นผู้ชาย และที่สำคัญมันมีผัวแล้ว พี่รักตันๆคนเดียวนะครับ ไม่มีคนอื่นจริงๆนะ”

“หึ๊ย!!! นิสัยไม่ดีทำไมต้องแกล้งกันด้วย” กรีนหันทุบอกขุนเขาเต็มๆแรงหนึ่งที ก่อนจะทำหน้างอใส่ เมื่อเข้าใจอะไรๆมากขึ้น

“พี่ขอโทษครับ ตอนแรกพี่แค่อยากดัดนิสัยตันๆ แต่พอเห็นตันๆร้องไห้พี่ก็ทนไม่ไหว”

“ที่หลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ…..” พอกรีนพูดแบบนั้น ขุนเขาก็ดึงกรีนเข้ามากอดปลอบทันที พร้อมกับจูบหน้าปากเบาๆด้วยความรู้สึกขอโทษที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น

“ครับ พี่ขอโทษที่ทำให้ตันๆเสียใจ”

“อือ เค้าขอโทษนะตัวเอง……” และคำพูดในตอนสมัยก่อนก็ออกจากปากของกรีน ทำให้ขุนเขาที่กอดกรีนอยู่ ยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก จนลืมไปเลยว่าภายในห้องนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคน

“ตุลย์ดูสิ ไอ้กรังของเราโตเป็นหนุ่มตั้งแต่เมื่อไร” ปลื้มที่กอดแขนตุลย์อยู่ แต่สายตาก็มองไปที่น้องชายที่กอดอยู่กับแฟนเอาแต่ใจของมันอยู่อย่างตื้นตันใจ เลยอดไม่ได้ที่จะคุยกับคนรัก แถมคำพูดของปลื้มก็เหมือนคุณแม่ที่เห็นลูกเติบใหญ่จนมีเมียเป็นตัวเป็นตน ปลื้มจะร้องไห้!

“แต่ปลื้มยังไม่ขอโทษน้องๆเลยนะที่มาสร้างปัญหาไว้ ต้องขอโทษน้องก่อนและอย่าพยายามเปลี่ยนเรื่องด้วย”

“ตุลย์อ่า….. แต่ปลื้มแค่หวังดี ปลื้มบอกแล้วไง”

“ไม่รู้แหละ เป็นพี่แต่ทำตัวแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน”

“ตุลย์!!!” ปลื้มสะบัดแขนออกจากมือของผัวที่เคารพรักอย่างอารมณ์เสียที่โดนขัดใจแบบนี้ ทั้งดุทั้งขัดใจ ปลื้มไม่ชอบเลย!

“คิดดีๆนะปลื้ม ว่าจะทำตัวดีๆ หรือจะให้ตุลย์ไปทำงานที่ต่างประเทศหลายๆเดือน”

“เชอะ!!!” ปลื้มสะบัดหน้าหนีแล้วลุกขึ้นเดินไปนั่งแทรกกลางระหว่างไอ้กรังน้องรักและแฟนมันที่กำลังคุยอะไรกันงุ้งงิ้งๆอยู่อย่างหงุดหงิด

ทำไมตุลย์ชอบเอาเรื่องงานบ้าๆนี่มาขู่ปลื้มตลอดด้วย ปลื้มไม่ชอบเลยนะ ไม่ชอบจริงๆ

“เฮ้ย!!! อะไรของมึงว่ะเจ้ปลื้ม” ขุนเขาโวยวายใส่เจ้ปลื้มทันที ที่อยู่ๆก็มาแยกตันๆออกไปโดยมันมานั่งขั้นกลางแบบนี้ ขัดจังหวะผัวเมียที่เพิ่งคืนดีกันมาก ขอถีบสักทีได้มั้ย!

“กูงอนผัว และมึงสองคนต้องให้กูนั่ง เดี๋ยวคืนนี้กูเลี้ยงเหล้า”

“ไม่เอาเว้ย ไม่ไป ไม่แดก จะอยู่กับตันๆ”

“นี่!!!นังเด็กน่ารัก ต้องไปกับกูนะ ผัวกูดุกู กูเสียใจ” ปลื้มหันไปพูดกับกรีนแทนที่จะคุยกับรุ่นน้องบังเกิดเกล้า

“อะไรนะครับ” กรีนเกิดอาการงงเลยถามขึ้นอีกครั้ง ตอนแรกยังจิกกัดกรีนอยู่เลย ดูตอนนี้สิ มากอดแขนเหมือนเรารู้จักกันมาสิบชาติ

“กูขอโทษแทนเมียกูด้วยนะขุนเขา เดี๋ยวกูลากไปเคลียร์ที่บ้านเอง” ตุลย์ที่ทนไม่ไหวกับเมียของตนเองที่ไม่หยุดสร้างเรื่องเสียทีเลยลุกเดินเข้าไปลากเมียเจ้าปัญหาให้กลับบ้านด้วยกัน ทำให้ขุนเขากับกรีนมองตามปลื้มที่โวยวายขึ้นมาไม่หยุดเมื่อถูกตุลย์ลากออกจากห้อง แต่ขุนเขาไม่คิดจะสนใจเรื่องของสองผัวเมียคู่นั้น เพราะตอนนี้ขุนเขาคืนดีกับตันๆแล้ว ขุนเขาจะสนใจแค่ตันๆเท่านั้น!

“หมดปัญหาแล้ว เราไปหาที่เที่ยวกันดีกว่าครับ พี่สัญญากับตันๆไว้แล้วว่าจะพาไปเที่ยว ตันๆอยากไปที่เราเคยไปด้วยกันหรือไปที่ใหม่ๆดีครับ”

“เค้าอยากไปที่เดิม ไปดูพระอาทิตย์ตก”

“ครับงั้นเราไปที่เดิมกันนะ” สองคนที่หมดเรื่องผิดใจกันก็กลับมานอนคุยกันงุ้งงิ้งๆ กันสองคน จากคนที่กรีนเคยหันหน้าหนี ตอนนี้กรีนกับรู้สึกดีที่ได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาหรือไอ้กรังของตันๆ นอนคุยกันถึงเรื่องนู้นเรื่องนี้ไม่หยุด และกรีนชอบที่ขุนเขาเป็นผู้รับฟังที่ดี และเป็นแฟนที่ชอบตามใจกรีน ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ผู้ชายคนนี้ก็มักจะตามใจกรีนทุกเรื่อง นั่นเป็นเรื่องที่ดีมากๆ กรีนรู้สึกดีจริงๆที่เราสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิม~~


ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 24


“ตันๆครับ วันนี้ต้องไปเรียนนะ ตื่นเร็วครับ” ขุนเขาที่ตื่นแต่เช้าก็ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จก็เดินมาปลุกตันๆที่นอนหลับสนิทและไม่มีท่าทีจะตื่นขึ้นมาง่ายๆ ทั้งๆที่วันนี้มีเรียนช่วงเช้า

“ฮื่อ…. ง่วง”

“ง่วงก็ต้องตื่นนะครับ เดี๋ยวไปเรียนสาย” ขุนเขาก้มลงจูบเปลือกตาของตันๆทั้งสองข้างเบาๆ ก่อนที่กรีนจะลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วทำหน้าตาอย่างขัดใจที่ไม่ได้นอนต่อ

“อุ้มหน่อย…” กรีนที่งอแงแต่เช้าร้องให้ขุนเขาอุ้มพาไปห้องน้ำหน่อย ขุนเขายกยิ้มออกมาเมื่อเห็นอาการอ้อนของคนรักที่ไม่ได้เห็นมานาน

“ครับๆ เดี๋ยวพี่จะอุ้มไปส่งให้ถึงห้องน้ำเลย” ขุนเขาโน้มตัวไปสอดแขนก่อนจะอุ้มกรีนในท่าเจ้าสาวขึ้นมาแล้วพาร่างของกรีนเดินเข้าห้องน้ำและไปนั่งลงบนแถวเค้าท์เตอร์ที่ล้างหน้า ก่อนจะจุ๊บหน้าผากของกรีนอีกทีและปล่อยมือของตนเองออก

“รีบอาบน้ำนะครับ ตอนเช้าพี่ออกไปซื้อโจ๊กมาไว้แล้วเดี๋ยวจะใส่ถ้วยไว้รอนะครับ”

“อือ…..” กรีนรับคำก่อนจะเริ่มขยับร่างกายลงมาที่พื้นห้องน้ำดีๆก่อนจะล้างหน้าและแปรงฟันแล้วค่อยอาบน้ำและออกไปแต่งตัว พอแต่งตัวเสร็จก็ออกมาข้างนอกและเห็นขุนเขานั่งรออยู่ที่โต๊ะทานข้าว โดยมีโจ๊กใส่ไข่ต้มไว้เรียบร้อย กรีนจึงลงไปนั่งและตักโจ๊กกินขึ้นอย่างอารมณ์ดี

“เดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งนะครับ”

“อือ…” กรีนตอบรับคำของขุนเขาเบาๆ โดยที่ทั้งสองคนก็มีรอยยิ้มติดกับใบหน้าและปลายเท้าของกรีนก็วางไว้บนเท้าของขุนเขาอย่างที่เคยทำทุกครั้งที่เรานั่งทานข้าวด้วยกันในห้อง

ความสุขที่เคยหายไปและรอยยิ้มที่เคยมีให้กันตอนนี้ทั้งคู่ได้กลับมาสัมผัสมันแล้ว………..




“อิตุ๊ด มึงห้ามมองผู้ชายหรืออ่อยผู้ชายนะ” โจวและมีนที่มาเรียนในวันนี้พร้อมกัน ก่อนจะลงรถมีนไม่ลืมจะหันไปย้ำกับโจวอีกครั้ง เห็นแรดๆแบบนี้ มีนเชื่อว่าถ้าอิตุ๊ดไม่อยู่ในสายตามันแรดได้มากกว่านี้แน่นอน ไว้ใจไม่ได้!

“เจ้ไม่ได้ขี้อ่อยนะ”

“อย่ามาตอแหล กูรู้นะว่ามึงชอบมองผู้ชาย อย่าให้กูรู้นะมึง กูเอาตาย”

“จ้าๆๆๆ อิเมียที่เคารพ” โจวบอกก่อนจะหยิบกระจกในกระเป๋าออกมาเช็คสภาพหน้าผมก่อนจะลงจากรถ มีนเห็นแบบนั้นก็อดทำหน้าเบื่อหน่ายไม่ได้

แม่ง!!! แรดชิบหายผัวกู

“เจอกันตอนเย็นนะ แล้วอย่าไปอ่อยชะนีล่ะ ถ้าเจ้รู้ เจ้ก็เอาตายนะ” แต่ก่อนจะแยกกันโจวก็ไม่ลืมหันไปสั่งเมียเถื่อน จนมีนได้ยินรีบสวนกลับมาก่อนจะรีบเดินหนี

“บอกตัวเองเถอะมึงอ่ะ!!!!!!!!!!”


“อุ๊ยต๊ายยย ทำไมต้องเดินประคองกันมาเลยนะ” หลังจากที่แยกจากอิเมียเถื่อน โจวก็มานั่งดูดนมสตอเบอร์รี่รออิเตี้ยเพื่อนรัก ที่ตอนนี้โดนพอคนกรังกอดเอวมาส่งถึงใต้ตึก อิจฉา!!!! กลัวคนอื่นไม่รู้ว่ามีผัวแซ่บเหรอ!!!

“เรื่องของกู อิจฉาก็หาผัวสิ” กรีนที่โบกมือลาขุนเขาแล้วเดินเข้ามาที่โต๊ะด้วยตัวเอง ไม่ให้ขุนเขามาส่งถึงโต๊ะ เบื่ออิเจ้เต๊าะ ของกรีน กรีนหวง!

“ผัวนะคะ ไม่ใช้ซื้อกิน จะได้จ่าย สามสี่พันแล้วตับๆๆกันแล้วก็จบ แยกย้ายอะไรแบบนี้”

“งั้นมึงก็ซื้อกินไปนั่นแหละ หน้าตาดีไม่เท่ากูก็หาผัวลำบากหน่อย”

“ปากดี อย่างกูไม่ต้องมีหรอกผัวอ่ะ กูมีเมียแล้ว” ประโยคสุดท้ายโจวพูดออกมาเบา ซึ่งดรีนก็ได้ยินไม่ชัดว่าโจวพูดอะไรเลยถามขึ้นมาอีกครั้ง

“อะไรนะ เมื่อกี้กูได้ยินอะไร มีๆ” กรีนถามขึ้นอีกครั้ง เพราะเมื่อครู่กำลังกดโทรศัพท์ตอบข้อความอยู่เลยไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไร

“เปล่า!!!! กูแค่จะบอกว่า ได้เวลาเรียนแล้ว ไปๆๆขึ้นเรียนได้แล้ว พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่ใช่ส่งมาแรด” โจวลุกขึ้นหยิบของก่อนจะดึงอิเตี้ยที่เก็บของเพิ่งเสร็จลากมาขึ้นลิฟต์ แล้วก็ลอบถอนหายใจกับตัวเองแรงๆ

เกือบแล้ว เกือบหลุดปากว่าโจวมีเมียแล้ว…………



“โดนสาวไหนฟัดมากวะ รอยเด่นชิบหาย” ขุนเขาที่เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะหลังห้องเรียนก็เอ่ยแซวมีนขึ้นมาทันทีที่เห็นรอยแดงๆโผล่พ้นคอเสื้อขึ้นมา มองแค่รอยก็รู้ว่าร้อนแรงมากแค่ไหน

“ก็เพื่อนมึงเป็นคนร้อนแรง มึงไม่รู้เหรอว่ะไอ้เพื่อนกรัง”

“เออๆๆ ไอ้คนแมน มีเสน่ห์ สาวๆเกือบตายคาเตียงทุกราย”

“แล้วนี่ ยิ้มมาแต่ไกล บอกกูให้ชื่นใจหน่อยซิ ว่าเมียมึงยอมคืนดีแล้ว”

“เออ กูกับตันๆคืนดีกันแล้ว”

“ดีแล้ว กูล่ะเหนื่อยชิบหายที่ต้องไปลากมึงที่เมาจนหมายังอายออกจากผับ อย่าทะเลาะกันอีกนะมึง” พอมีนพูดแบบนั้น ขุนเขาก็จัดการตบหัวเพื่อนรักแรงๆ พูดมาได้ว่ามันลากเค้าออกมา มันนั่นแหละที่เมาเป็นหมา เกือบไปฉี่ใส่ตู้เย็น ถ้าเค้าไม่ห้ามไว้ สาบานเลยว่า ขนมหวานในตู้เย็นทั้งของมันจะกลายเป็นขยะภายในข้ามคืน!!!!

“เชี่ย!!! เจ็บ!!”

“กูตบเบาๆทำร้องนะมึง กระหม่อมบางขึ้นรึเปล่า ร้องซะเหมือนกูถีบ”

“มือเหมือนอุ้งตีนหมี ดีแค่ไหนหัวกูไม่หลุดติดไปด้วย” มีนบ่น ก่อนจะดึงสมุดขึ้นมาจด เมื่ออาจารย์เดินเข้ามาในห้องแล้วเริ่มสอนทันที พอมองไปที่ไอ้กรังเพื่อนรักก็เห็นมันนั่งอมยิ้มกดโทรศัพท์ยิกๆอย่างมีความสุข โดยไม่สนใจจดห่าอะไร แต่มีนเป็นเพื่อนที่ดีจะไม่ทำลายความสุขมันตอนนี้หรอก ไว้ให้มันมานั่งลอกงานจากเค้าให้หัวหมุนดีกว่า หึหึ

“ตื่นครับไอ้เหี้ย นี่มึงมาเรียน หรือมานอนตากแอร์ฟรี” หลังจากนั่งตากแอร์ ฟังอาจารย์มาสามสี่ชั่วโมง ในที่สุดอาจารย์ก็ปล่อยซักที พอมีนหันไปมองก็เห็นไอ้กรังเพื่อนรักนอนหลับตาพริ้ม จนมีนต้องเอาสมุดโน้ตตบหัวมันแรงๆ มันถึงตื่นขึ้นมา

“เหี้ยไรครับ ทำร้ายร่างกายกูทำไม”

“เลิกแล้วไอ้เหี้ย ลุกเร็วกูหิวข้าว!!!”

“โมโหหิวตลอด เออๆๆ แต่กูไปรับตันๆก่อนนะ”

“เออๆๆ รีบไปได้แล้ว กูหิวโคตรๆ” มีนบอกก่อนจะโดนขุนเขากอดคอแล้วลากๆให้เดินมาด้วยกัน จนมาถึงคณะมนุษย์ก็เห็นกรีนนั่งอยู่ใต้ตึกกับอิตุ๊ดและใครก็ไม่รู้อีกคน….

“ตันๆครับ พี่มารับไปกินข้าว” ขุนเขาเดินเข้ามาถึงใต้ตึกก็ปล่อยคอเพื่อนสนิทออกแล้วเดินไปหาตันๆที่รักทันที ก่อนมีนจะเดินตามมาแล้วจ้องหน้าอิตุ๊ดเขม็งเมื่อเห็นว่าไอ้ผู้ชายในฟิตเนสมันโผล่อยู่ตรงหน้าเค้าตอนนี้และกำลังส่งเสียงหวานใส่อิตุ๊ดอยู่!!!

“ตันๆนี่ใครครับ” ขุนเขาถามเสียงเข้ม เมื่อเห็นว่ามีไอ้ผู้ชายหน้าหล่อส่งยิ้มมาให้

“อ่อ คนนี้เหรอ คนมาจีบอิเจ้อะ ชื่อพี่ไนท์ ตัวเองไม่ต้องกังวลหรอกไม่ได้มาจีบเค้า” กรีนกระซิบบอกขุนเขาเบาๆ แต่มีนก็ได้ยินเต็มสองรูหู ก่อนจะหันไปตวัดสายตามองอิตุ๊ดอีกครั้ง

แม่ง!!! ห่างตาไม่ได้ อ่อยผู้ชายตลอดเลยนะมึง!!!!!!!!!

“น้องโจวทานนี่สิครับ อร่อยนะ” ท่ามกลางร้านอาหารในมอ ใกล้ๆตึกคณะมนุษย์ที่ทุกคนตกลงกันมากินที่ร้านนี้ และตอนนี้มีนต้องมานั่งกำช้อนแน่น เมื่อเห็นผัวตัวเองโดนเต๊าะต่อหน้าต่อตา

แม่งหงุดหงิดเว้ย อยากอาละวาด!!!!

“แค่กๆๆ โอ๊ย!! ข้าวติดคอ” มีนทำท่าไอขึ้นมา ก่อนที่ทุกสายตาในโต๊ะจะหันไปมอง เป็นขุนเขาที่ยื่นน้ำให้เพื่อนก่อนจะทุบหลังให้เบาๆ เพราะคิดว่าอาหารติดคอเพื่อนจริงๆ

“ค่อยๆแดกสิครับเพื่อน มึงจะรีบไปไหน”

“กูอยากกลับห้อง ตรงนี้อากาศไม่ค่อยจะดี”

“อากาศไม่ดียังไงวะ ร้านนี้ติดแอร์นะมึง”

“เรื่องของกูเถอะ หันไปแดกข้าวกับเมียมึงไป” มีนบอกก่อนจะตักอาหารเข้าปากเรื่อยๆ ยิ่งมองอิตุ๊ดที่ยิ้มให้ไอ้หน้าขี้เหร่นี่แล้วยิ่งหงุดหงิด อยากจะเอาจานข้าวปาแม่งให้หัวแตก ออดอ้อน ออเซาะกันดีนัก เดี๋ยวมึงเจอ มึงเจอกูแน่อิตุ๊ด!!!! มีคาดโทษโจวไว้ในใจเป็นร้อยข้อหาในวันนี้สาบานได้!




“นี่ๆๆ หันมาคุยกับเจ้ก่อนสิ” โจวที่สะกิดอิเมียเถื่อนไม่หยุด เมื่อกลับมาถึงห้องและเห็นอิเมียเถื่อนตวัดสายตาใส่แถมยังเมินเต็มรูปแบบ ก็พอจะรู้อะนะ ว่าโกรธเรื่องอะไร แต่เรื่องเสน่ห์ของโจว ของอย่างนี้มันก็ห้ามกันไม่ได้จริงๆ ที่จะทำให้คนมาติดในบ่วงตนเองแบบนี้

“อิตุ๊ด มึงตัดสินใจมาเลยดิ มึงจะรุกหรือมึงจะรับกันแน่” มีนกระชากคอเสื้อนักศึกษาของอิตุ๊ดจนใบหน้าทั้งสองคนแทบจะชิดกัน และถามขึ้นมาอย่างหงุดหงิด

“หึงเหรอ”

“เออ!!! มึงเป็นผัวกูนะ กูไม่ชอบให้มึงไปอ่อยผู้ชายคนไหน”

จุ๊บ!!

“เจ้บอกแล้วว่าเจ้ชอบรุก ชอบเสียบ และตอนนี้ก็อยากจะเสียบแล้วด้วย” พออิตุ๊ดบอกแบบนั้น มีนก็ไม่รอช้า จัดการกระชากเสื้อของโจวออกจนหมด ริมฝีปากทั้งสองก็ประสานกันอย่างหนักหน่วงก่อนเกมส์รักจะเริ่มต้นขึ้น…….

“ตันๆ ครับ พี่ลืมยืมสมุดโน้ตของไอ้มีน พี่ขอขับไปเอาก่อนนะ”

“อือ ก่อนกลับแวะซุปเปอร์ด้วยนะ จะซื้อผลไม้ไปไว้ในห้อง”

“ได้ครับ” ขุนเขาก็จัดการขับรถไปที่หอของเพื่อนสนิททันทีหลังจากที่พูดคุยกับคนรักจบ พอขับรถไปถึงขุนเขาก็จอดรถที่เคยจอด แล้วเดินจูงมือตันๆขึ้นไปด้วยกัน พอไปถึงห้องก็จัดการเปิดประตูเข้าไปเลย เพราะมีนมันไม่ค่อยล็อกประตูเท่าไร แต่พอเข้ามา ก็ได้ยินเสียงครางดังลั่นห้อง โดยมีคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาดีทั้งสองคนกำลังขยับร่างกายเข้าหากันอย่างร้อนแรง……

“อะ อิเจ้……” กรีนที่กำลังตกใจภาพตรงหน้าก็พึมพำออกมาเบาๆ จนโดนมือของขุนเขาปิดตาแล้วพาเดินออกไปนอกห้อง แต่ก็ไม่ลืมตะโกนบอกสองคนที่ตอนนี้ตกใจที่ขุนเขาและกรีนเข้ามาเจอช็อตเด็ดพอดี

“มึงสองคนจัดการเคลียร์กันให้เสร็จเลยนะ พรุ่งนี้กูจะมาใหม่” ขุนเขาบอกก่อนจะพากรีนที่ตนเองได้ปิดตาไว้เดินออกมาและก็ไม่ลืมล็อกห้องไว้ให้เพื่อนด้วยกันคนอื่นเปิดเข้ามาเจอแบบตนเอง และดูท่าว่าคนรักของขุนเขาจะยังไม่หายช็อกที่เพื่อนสนิทที่เคยคิดว่ามันเป็นรับ ตอนนี้มันกำลังรุกไอ้มีนเพื่อนของขุนเขา…..


 

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 25




“จ้องหน้ากูขนาดนี้ เอาแป้งมาโรยแล้วขูดเลขเลยม่ะ” โจวที่ตื่นแต่เช้าและแหกขี้ตามานั่งในคอนโดเพื่อนพร้อมอิเมียเถื่อนที่โดนตนเองลากมาด้วยกัน ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อวานนี้เกิดอาฟเตอร์ช็อก โจวก็คงไม่มานั่งให้อิเตี้ยจ้องมองไม่พูดไม่จาแล้วทำหน้าประหลาดใส่แบบนี้หรอก

“มึง….. รุกเหรอ?”

“มึงเห็นแบบไหนก็เป็นแบบนั้นแหละ”

“-[]-”

“แล้วมึงคิดว่าอิเคะเถื่อนนี่จะเสียบกูรึไง” โจวเอานิ้วจิ้มหน้าผากอิเตี้ยก่อนจะใช้นิ้วดันแรงๆ จนหน้าตาตกใจของมันแทบหงายหลัง

“มึงเป็นคนเสียบพี่มีนจริงดิ”

“เออ!!! ถามเซ้าซี้จัง มึงจะให้กูเสียบกันให้ดูอีกรอบม่ะ”

“อิตุ๊ด ใครจะให้มึงเสียบ”

“แล้วใครล่ะ นอนให้เจ้เสียบน่ะ”

“มึงลองให้กูเสียบกลับมั้ยล่ะ”

“โดนเสียบขนาดนี้ ยังจำวิธีเสียบคนอื่นได้อีกงั้นเหรอ” สาบานได้ ว่ากรีนกำลังนั่งมองสองคนตรงหน้าเถียงกันเรื่องเสียบไม่เสียบอยู่….

อิเจ้ที่เคยแต๋วแตก อิเจ้ที่เคยพากรีนไปอ่อยผู้ในผับ อิเจ้ที่เคยกรี้ดไอ้กรังจนอยากจะเอาทำผัว แต่ตอนนี้กลับเป็นสาวเสียบแถมยังเสียบเพื่อนแฟนกรีนอีก อ๊ากกกกกกกกกก กรีนเหมือนกำลังฝันร้ายอยู่!

“พอๆๆๆ พวกมึงสองตัวน่ะ พอได้แล้ว มึงอธิบายมาเลยดีกว่าว่าพวกมึงไปเสียบกันได้ไง อธิบายมาเร็วๆ ตันๆกูอยากรู้” ขุนเขาที่เดินเข้ามาก่อนจะนั่งลงข้างๆกรีนและตวัดแขนกอดเอวอีกคนแน่นหลังจากพูดจบ จนโจวมองอาการพวกผัวเมียคืนดีกันแล้วก็เบะปากใส่

หมั่นไส้!!!!!!!!

“อิตุ๊ด มึงอธิบายเลย” มีนโยนไปให้อิตุ๊ดเป็นคนอธิบาย ถ้าจะให้มีนที่ฟันสาวมาเป็นสิบๆคนมาพูดว่าโดนเสียบยังไง ท่าไหนบ้าง มันก็ไม่ใช่ป่ะ เห็นหน้าด้านๆแบบนี้ ก็อายเป็นนะ!!!

“ก็ได้ๆๆ ทีตอนโดนเห็นตอนตั้มกันไม่รู้จักอาย” อิตุ๊ดจีบปากจีบคอกัดมีน ก่อนจะโดนมีนที่นอนเอนตัวอยู่บนโซฟาใช้ตีนถีบเบาๆเข้าให้ที่พูดจากวนฝ่าเท้าใส่

“พอๆๆ ถ้าพวกมึงสองตัวไม่เลิกเถียงกันนะ กูจะยันออกนอกห้องจริงๆด้วย” ขุนเขาบอกก่อนจะดึงตัวตันๆขึ้นมานั่งบนตักแทน แล้วเอาหน้าเกยตรงไหล่ของตันๆ แล้วหันมาคาดคั้นอิคู่ผัวเมียอาฟเตอร์ช็อก

“อะๆๆ เล่าให้ฟังก็ได้ เห็นว่าอยากจะรู้หรอกนะ” โจวเบ้ปากใส่อีกที ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวรวมทั้งขั้นตอนการได้เสียเป็นผัวเมียของตนเองและอิเคะเถื่อน โดยที่อิเคะเถื่อนนอนเอาเท้ามาพาดตักนอนหยิบขนมเข้าปากอย่างสบายใจ…..

“พี่มีน รู้สึกยังไงบ้างที่มีผัวแรดแบบอิเจ้” หลังจากที่กรีนนั่งตั้งสติหลังจากฟังเรื่องราวจากปากอิเจ้เพื่อนรักที่ได้เสียเป็นผัวเมียกับพี่มีนได้แล้วก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย อิเจ้สายรุกนี่นะ? คงไม่ต้องบอกเลยว่าเรื่องราวมัน Around The World เหลือเชื่อเสียยิ่งกว่าอิเจ้มันไปบอกที่บ้านว่ามีผัวเสียอีก!!!

“เอ๊ะ!!! อิเตี้ยก็รู้สึกดีไง ถามกูนี่ ว่ากูเด็ดแค่ไหน”

“อิเจ้ ถึงมึงจะรุกนะ แต่กูบอกตรงๆ ว่าคืนนั้นพี่มีนอาจจะพลาดที่ได้ผัวแรดๆแบบมึง พี่เค้าไม่ได้ตั้งได้มึงเป็นผัวหรอก”

“อิเตี้ย ปากดีนะมึง พอคืนดีกับผัวนี่ปากดีเชียว”

“อิจฉากูล่ะซิ”

“ทำไมกูต้องอิจฉามึง ถึงมึงจะได้พ่อคนกรังไปครอบครอง แต่อย่าเผลอล่ะกัน กูจับแดกแน่!!”

“อิตุ๊ด มึงยังไม่เลิกคิดจะเอาเพื่อนกูเป็นผัวอีกรึไง” คราวนี้มีนถึงกับขึ้นเสียงทำตาขวางและถามอย่างหาเรื่อง

“อะไร ทำหน้าอย่างงี้ทำไม เจ้แค่พูดเล่นได้มั้ยล่ะ”

“เออ อย่าให้กูรู้นะมึงว่ายังแอบคิดไม่ซื่อกับเพื่อนกู” มีนชี้หน้าอิตุ๊ดอีกครั้ง แล้วก็จับขนมยัดเข้าปากต่อ จนกรีนและขุนเขาที่มองอยู่ก็เริ่มจะงงๆกับความสัมพันธ์ประหลาดๆของคู่นี้ จนกรีนต้องไปกระซิบถามคนรักเบาๆ

“ตัวเอง…. คู่นี้จะไปกันรอดมั้ย”

“ไม่รู้สิครับ น่าจะรอดมั้ง…” แม้แต่ขุนเขาก็ยังไม่แน่ใจ ตอนแรกก็แค่สงสัยเฉยๆว่าไอ้มีนมันแอบไปมีผัว แต่ก็ไม่คิดจริงๆว่าจะเสร็จอิตุ๊ดนี่ได้…. แต่ก็ไม่ใช่เรื่องของขุนเขาด้วยไง ก็คงต้องรอดูความสัมพันธ์ประหลาดๆของมันสองคนต่อไป….



“ตันๆครับ เลือกได้รึยังว่าจะไปที่ไหน” หลังจากที่ไล่สองผัวเมียอาฟตอร์ช็อกกลับไปได้ ขุนเขาก็อาบน้ำใหม่อีกครั้งเพราะรู้สึกร้อน พออาบน้ำเสร็จก็ล้มตัวลงนอนข้างๆตัน ที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์หาที่พักอยู่เลยถามขึ้น

“ตัวเอง ไปที่เดิมก็ได้”

“ไม่เปลี่ยนใจแล้วนะครับ พี่จะได้โทรจองที่พักไว้ให้”

“ตัวเองชวนอิเจ้ กับพี่มีนไปด้วยได้มั้ยอ่ะ”

“พี่ตามใจตันๆครับ”

“ตัวเองน่ารักจัง” กรีนวางโทรศัพท์แล้วหันมากุมใบหน้าที่มีหนวดของคนรักแล้วจุ๊บที่ริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะผละออกมา

“ก็พี่รักตันๆนี่ครับ” ขุนเขาบอกก่อนจะรั้งตัวของกรีนเข้ามากอดจนแน่น แล้วจูบที่หน้าผากอีกทีแล้วหันไปปิดไฟหัวเตียงลง

“เค้าก็รักตัวเองนะ” กรีนกอดขุนเขาแน่น กรีนรู้สึกว่าตนเองมีความสุขกว่าการนอนคนเดียวที่ผ่านมาเกือบปีเสียอีกที่มีขุนเขานอนกอดแบบนี้ ถ้าขุนเขาไม่ตามง้อกรีน ก็คงไม่มีวันที่กรีนได้นอนกอดคนรักอย่างมีความสุขอีกครั้งเป็นแน่…….





“ไปเที่ยวเหรอ ไปสิ กูอยากไปเดินบนหาดทรายและส่องผู้ชายเล่นน้ำ กางเกงว่ายน้ำรัดๆนั่น เราจะต้องเห็นเจ้าโลกละลานตา คิดแล้วกูฟิน” อิเจ้ตอบรับทันทีที่กรีนเอ่ยชวน ไม่มีการนั่งคิดให้เสียเวลาเลยสักนิด

“มึงมีเมียแล้วนะอิเจ้ กูจะบอกพี่มีน” กรีนชี้หน้าเพื่อนสนิทที่เห็นอิเจ้แสดงความแรดออกมา เกลียดความแรดที่ไม่มีลิมิตของมันจริงๆ เมื่อไรมันจะระลึกตัวเองได้สักที มึงน่ะผัว มีสถานะเป็นผัว!!!!

“กูรู้!!! ว่ากูน่ะมีเมียแล้ว แต่กูก็ยังอยากส่องผู้ มึงเข้าใจกูมั้ย”

“กูเข้าใจดีว่าความแรดมันห้ามกันไม่ได้ แต่กูอยากจะเตือนมึงไว้ พี่มีนโหดนะเว้ย”

“โหดแค่ไหนตอนอยู่บนเตียงก็ร้องขอชีวิตจากกูนั่นแหละ”

“มั่นหน้า อิกระเทยหัดแมน” คราวนี้กรีนถือโอกาสใช้นิ้วของตนเองดันหน้าผากอิเจ้ให้หน้าหงายด้วยความหมั่นไส้!!!

“มึงจะลองมั้ยล่ะ”

“อี๋~~ ไม่เอาหรอกขนลุก แค่คิดว่ากูนัวกับมึงก็จะอ้วกล่ะ”

“กูก็พอกันแหละ ไม่อยากจะมีเมียเตี้ยๆ ตูดบานๆแบบมึง”

“อ๋อ~~ แต่ชอบมีเมียอ้วนๆ นิสัยเถื่อนๆสินะ”

“เออ!!! พอใจมึงยัง”

“ฮ่าๆๆ เออกูพอใจมาก ที่มึงเถียงกูต่อไม่ได้” กรีนหัวเราะอย่างสะใจที่นานๆที่อิเจ้มันจะจนมุมตอกกลับกรีนไม่ได้ ถ้ารู้ว่ามันมีเมียแล้วปากดีน้อยลง รู้งี้กรีนหาเมียให้มันนานแล้ว!!!!!!!




“มึงๆๆ ขับรถไปห้างก่อนดิ กูอยากได้ชุดว่ายน้ำวะ” มีนที่ขึ้นมานั่งบนรถของอิตุ๊ดที่ขับมารับที่ตึกก็ร้องบอกก่อนหลังจากขับออกมาจากมหาลัย โจวเลยเบี่ยงเข้าเลนซ้ายเพราะอีกไม่กี่เมตรจะถึงห้างพอดี

“ซื้อทำไม หรือตัวมันอ้วนขึ้นเลยใส่ตัวเดิมไม่ได้”

“เออ!!! มึงมีปัญหารึไง” มีนถามอย่างเอาเรื่อง หลังๆอิตุ๊ดนี่กัดเรื่องมีนอ้วนจัง โธ่!!! ไม่อยากจะสวนกลับ กระดุมเสื้อมึงก็แทบจะกระเด็นหลุดออกมาเหมือนกันแหละ!!!!

“มึงๆๆ กูเอาตัวไหนดี” หลังจากที่เข้ามาในห้องและเดินมาดูชุดว่ายน้ำแล้ว มีนก็หันมาถามอิตุ๊ดก่อนที่อิตุ๊ดจะหยิบชุดออกมาจากราวใกล้ๆ แล้วยื่นส่งให้

“ชุดอะไรของมึง” อิชุดว่ายน้ำทูพีซสีแดงของผู้หญิงนี่มันคืออะไร!!!!!

“เอ้า!!! ก็ถามว่าตัวไหน เจ้ก็หยิบตัวนี้ให้ไง สวยนะ ใส่แล้วบึ้มน่าดู”

“อิตุ๊ด… มึงอยากจะใส่เองใช่มั้ย”

“เปล๊า!!!! เจ้แค่คิดว่าใส่ตอนตั้มกันคงเร้าอารมณ์น่าดู” โจวปฏิเสธเสียงสูง แต่คำพูดต่อมาแทบจะเอามีนอยากเอาหน้ามุดราวเสื้อผ้า

อิตุ๊ด.. มึงจะพูดเรื่องตั้มอะไรในตอนคนเต็มร้านวะ แม่งอายชิบหาย!!!!!!!!!!!!!

ส่วนโจวที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ ก็เดินไปเลือกชุดว่ายน้ำต่ออย่างสบายอารมณ์ โดยไม่สนใจสายตาคนมองมาเท่าไร….

โจวอาจจะไม่รู้ว่าเวลาที่โจวไม่ทาปากแดงแบบตอนนี้ก็ดูแมนกว่ามีนมาก จะเรียกว่าหล่อลุคคุณชายก็ได้ เลยเป็นที่จ้องมองของคนทั้งร้าน


 

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 26




“อร๊าย~~~ อิเตี้ย สิบหกนาฬิกาแซ่บมาก” โจวที่สะกิดเพื่อนรักให้ดูผู้ชายท่ามกลางชายหาด หลังจากที่ได้มาเที่ยวในวันหยุดวันหยุด ขุนเขาก็จัดการขับรถไปรับผัวเมียบันลือโลกที่ตันๆอยากให้ไปพักผ่อนด้วยแต่เช้า พอมาถึงโจวก็จัดการทาครีมกันแดดก่อนวิ่งลงมาจากบ้านพัก แล้วล้มตัวลงบนเก้าอี้หน้าบ้านพักเพื่อสอดส่องผู้ชายที่เดินผ่านไปมาผ่านแว่นกันแดด จนกรีนที่เดินเข้ามาใกล้ๆ โจวเลยสะกิดเพื่อนรักให้มาดูผู้ชายด้วยกัน

“อิเจ้ กูว่ามึงลืมอะไรเปล่าวะ”

“กูลืมอะไร”

“ลืมว่ามึงมีเมียแล้ว”

“กูก็นึกว่าอะไร เรื่องนั้นกูรู้ไม่ได้ลืม แต่กูก็หักห้ามใจไม่ได้ เห็นหุ่นผู้ชายแล้วก็อยากแซ่บ!!!”

“อิแรด”

“แหมๆๆๆ ทำเป็นด่ากูแรด เก็บหางตาด้วยอิเตี้ย พ่อคนป่าไม่อยู่มึงก็แรดไม่แพ้กูหรอก” กรีนรู้สึกเกลียดอิเจ้ก็แบบนี้แหละ มันชอบรู้ทัน!!!!!

“เออๆๆ กูละเกลียดความแสนรู้ของมึงจริงๆ มึงดูนั่นอิเจ้ ใส่กางเกงว่ายน้ำรัดขนาดนั้น กูไม่อยากจะนึกถึงใต้เนื้อผ้าเลย แม่งต้องยิ่งใหญ่แน่ๆ”

ทุกคนได้โปรดอย่ามองกรีนด้วยสายตาแบบนั้น อยู่กับเพื่อนกับอยู่กับผัวก็ต้องต่างกัน ตอนนี้ผัวไม่อยู่เมียก็ร่าเริงสิ อิอิ

“เออวะมึง หูย… พอเปียกน้ำแล้วแซ่บมาก อยากส่งมืออันบอบบางของกูไปลูบคลำ” ทั้งสองคนนั่งคุยกันอย่างออกรสโดยไม่รู้เลยว่ามีอีกสองคนได้ยินทั้งหมด

“ไอ้กรัง เมียมึงส่องผู้ชายอ่ะ”

“ผัวมึงก็ไม่ต่างกัน แถมยังสะกิดตันๆกูอีก ไปจัดการผัวมึงเลยนะ ชอบพาตันๆจะนอกใจกู”

“ห่า!!! ยังกับกูบอกมันได้”

“มึงก็จัดให้มันสักดอกสองดอก เดี๋ยวแม่งก็แมนเองแหละ”

“ดอกสองดอกที่หน้ามึงสิ กูนี่แหละเจ็บตัวเวลามันแมน”

“ฮ่าๆๆ พวกมึงนี่นะ เหลือเชื่อชิบหาย ถ้ากูไม่เจอจังๆกับตาวันนั้น บอกว่ามึงกดมันกูก็เชื่อ” ขุนเขาเดินเข้ามากอดคอเพื่อนรักอย่างอย่างเห็นอกเห็นใจ แต่มีนอยากจะถีบมันให้กลิ้งตกทะเลเหลือเกินเพราะมันหัวเราะมีนไม่หยุดนี่แหละ!!!!!

“ห่า!!! ถ้ากูไม่เมากูมั่นใจมาก วันนั้นกูต้องได้กดมันแน่!!!”

ใช่ๆๆ ถ้าวันนั้นไม่เมา คนที่ต้องเดินแล้วขาถ่างต้องเป็นอิตุ๊ดอย่างแน่นอน!

มีนเอาความแมนรับประกัน!




“ตัวเองเค้าอยากกินกุ้ง” พอตกช่วงเย็นขุนเขาก็ได้พาคนรักและคู่รักบันลือโลกออกมากินอาหารร้านดังใกล้ๆบ้านพัก พอมาถึงขุนเขาก็จัดการสั่งของโปรดของคนรักเกือบทุกอย่าง แต่ยังสั่งไม่ทันจบดีก็ต้องหยุดสั่งก่อน เพราะผัวเมียบรรลือโลกมันยังเถียงกันไม่จบเพราะตัดสินใจไม่ได้สักทีว่าจะกินอะไร

“กูจะกินปู” มีนบอกอย่างนักแน่น

“แต่เจ้ขี้เกียจแกะ”

“แต่มึงเป็นผัวกู ต้องแกะให้กูกิน”

“แต่เจ้เจ็บมือนะ”

“กูจะกิน”

“ก็ได้ๆๆ เอาปูชุดใหญ่มาหนึ่งชุดนะ” โจวหันไปสั่งพนักงานเสร็จก็หันมาจิกตาใส่อิเคะเถื่อนที่อยากกินปู แต่โยนมาให้โจวแกะ แต่ด้วยความที่เป็นสามีที่ดีเลิศโจวก็เลยต้องตามใจสั่งปูมาแกะให้กิน

นี่มันเป็นเวรกรรมของคนที่มีสถานะเป็นผัวป่ะ โจวถอยหลังกลับไปเป็นเมียทันมั้ย?

“พี่มีนทำให้มันแกะปูให้กินได้นี่สุดยอดเลยนะครับ” กรีนพูดออกมาอย่างเหลือเชื่อ พอหลังจากอาหารมาเสิร์ฟ ขุนเขาก็จัดการนั่งแกะกุ้งให้กรีนกิน กรีนเลยหันไปมองปูเจ้าปัญหาที่อิเจ้เถียงกับพี่มีนเมื่อสักครู่ และภาพที่เห็นตอนนี้ก็คือ อิเจ้ก็กำลังนั่งทุบปูและแกะปูให้พี่มีนกิน ซึ่งถ้าเป็นมันในภาคปกติแน่นอนว่าคนแบบมันไม่มีวันมานั่งทำเรื่องยุ่งยากแน่ๆ กรีนเป็นเพื่อนมันแท้ๆ มันยังไม่เคยแกะให้กรีนกินเลย พอสั่งมากินมันก็ด่า บอกสั่งมากินทำไม มันเลอะมือ!!!!

“หุบปากอิเตี้ย หันไปสนใจกุ้งที่ผัวมึงแกะให้ไป๊!!” โจวบอกเพื่อนก่อนจะเอาเนื้อปูที่แกะเสร็จวางลงบนจานอิเคะเถื่อนที่รอกินอยู่ พออิเคะเถื่อนเห็นเนื้อปูก็รีบหยิบเข้าปากทันทีด้วยความตะกละ ไม่มีหรอกจะหันมาป้อน ทั้งๆที่เจ้เป็นคนแกะ!!!!

“ตัวเองเดี๋ยวเค้าป้อนนะ ตัวเองมือเลอะหมดแล้ว” อิเตี้ยนี่ก็อีกคน ออเซาะผัวซะ น่าหมั่นไส้!!

“ทำหน้าเป็นนางร้ายเลยนะมึง เอ้า!! กูป้อน” มีนที่เอาเนื้อปูจิ้มน้ำจิ้มพร้อมกลับจ่อมาที่ปากของอิตุ๊ดที่ทำหน้าเป็นนางอิจฉาอยู่ข้างๆ

“ทำตัวน่ารักนะเนี่ย เดี๋ยวคืนนี้เจ้จัดให้ชุดใหญ่ หึหึ” โจวกระซิบข้างหูมีนเบาๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน พอมีนได้ยินแบบนั้นก็ถลึงตาใส่โจวแบบดุๆ ทันที

“เออ!!!!” และปากไม่รักดีของดีก็เผลอตอบตกลงไป

แม่ง!! มีนต้องเจ็บตูดอีกแล้วเหรอ :(








“วันนี้ตันๆทำอะไรผิดรึเปล่าครับ” หลังจากที่กลับมาจากร้านอาหาร ขุนเขาก็เข้ามากอดเอวของกรีนที่เพิ่งหลังอาบน้ำเสร็จและกำลังยืนดูวิวอยู่ที่ตรงระเบียงห้อง พอเดินเข้าไปกอดก็อดจะนึกถึงเห็นการตอนบ่ายไม่ได้ ที่ตันๆมองผู้ชายคนอื่น ขุนเขาหึงแต่ก็ไม่อยากโวยวาย พออยู่กันสองคนแบบนี้เลยต้องถามคนรักอีกครั้งก่อนที่จะโวยวายออกไป

“หือ? เค้าทำอะไรผิดเหรอตัวเอง”

“ก็ตันๆมองผู้ชายคนอื่นนอกจากพี่นี่ครับ พี่เห็นนะช่วงบ่าย และพี่อยากบอก พี่หึงมากด้วย” พอได้ยินขุนเขาพูดแบบนั้นกรีนก็หันกลับมามองคนรักก่อนจะเอาฝ่ามือกุมใบหน้าที่มีหนวดขึ้นมาเบาๆ แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากของขุนเขาเบาๆ

“เค้าขอโทษ เค้ารักตัวเองคนเดียวนะ”

“พี่รู้ครับ แต่พี่ก็อดหึงไม่ได้”

“ตัวเองอย่างอนเลยนะ จุ๊บ!!!” กรีนที่จับใบหน้าของอีกคนแน่นแล้วก็พรมจูบไปทั่วๆใบหน้าของขุนเขาอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปาก แก้มทั้งสองข้าง หรือหน้าผาก และก็วกกลับมาจูบที่ริมฝีปากอีกครั้ง ก่อนจะส่งยิ้มให้คนตรงหน้าอย่างออดอ้อน

“ง้อแบบนี้พี่ก็แย่สิครับ”

“แย่ตรงนี้รึเปล่า” กรีนที่กรีดปลายนิ้วมือตั้งแต่ช่วงอกของขุนเขาแผ่วเบาค่อยๆลงผ่านหน้าท้องลงมาตรงกางเกงนอนก่อนจะละมือออกไปแล้วเปลี่ยนเป็นคล้องคอขุนเขากลับขึ้นแทน

“ทำไมตันๆของพี่ดื้อจังครับ”

“เค้าดื้อเหรอ ถ้าเค้าดื้อ ตัวเองก็ลงโทษเค้าสิ”

“หึหึ พี่ลงโทษแน่ครับ ลงโทษแรงๆเลยด้วย” ขุนเขาบอกก่อนจะอุ้มกรีนที่รู้หน้าที่ที่เอาขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวขุนเขาไว้แน่น ก่อนขุนเขาจะเดินกลับเข้าห้องและเดินไปที่เตียงและวางกรีนลงก่อนกรีนจะพลิกตัวกลับขึ้นมานั่งคล่อมเอวขุนเขาเอาไว้โดยขุนเขาก็พิงหลังตนเองที่หัวเตียง และกรีนก็ค่อยๆปลดกระดุมของขุนเขาออกจนหมดทุกเม็ด จนช่วงบนเปลือยเปล่า ก่อนจะละมือมาปลดกระดุมของตนเองบ้าง สายตากรีนก็มองขุนเขาอย่างเย้ายวนเสียจนช่วงล่างของขุนเขาเริ่มดันเนื้อผ้าขึ้นมาทักทาย

“อือ… ตัวเองบอกลูกชายเลยนะ อย่าซน….” กรีนครางเบาๆ เมื่อคนด้านล่างเด้งสะโพกตัวเองขึ้นมาจนส่วนนั้นสัมผัสโดนช่องทางด้านหลังและกรีนก็บนสะโพกวนๆตอบกลับ

“ก็มันคิดถึงแม่มันนี่ครับ มันไม่ได้ทักทายแม่มันนานแล้ว”

“ไหนดูซิ ว่าคิดถึงแม่มันมากแค่ไหน” กรีนเขยิบลงไปนั่งที่เตียงก่อนจะดึงกางเกงและกางเกงชั้นในของขุนเขาออก จนลูกชายของขุนเขาโผล่ออกมาทันทาย กรีนจึงเอามือไปจับก่อนจะรูดขึ้นรูดลงเบาๆสองสามครั้ง และเงยหน้าขึ้นมามองขุนเขาและก้มลงเลียส่วนปลายไปมาก่อนจะค่อยๆดูดกลืนสิ่งตรงหน้าเข้าไปจนเต็มปาก….

“อ๊า…… อย่างนั้นเลยที่รัก ดูดแรงๆ” ขุนเขาจับหัวกรีนกดเพื่อที่จะให้อีกคนได้อมเข้าไปลึกๆ ซึ่งกรีนพอได้ยินเสียงครางของขุนเขาก็ยิ่งได้ใจ ดูดกลืนส่วนนั้นเข้าไปลึกอีกเรื่อย โดยที่ลิ้นก็ขยับทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่อง

“พี่จะเสร็จแล้วครับ อ๊า….” ขุนเขาร้องบอกแต่กรีนไม่มีทีท่าว่าจะผละออกมาจนขุนเขาปลดปล่อยเข้าไปเต็มปากของกรีนที่ตอนนี้กรีนก็กลืนลงไปเกือบหมดหมด แต่น้ำมันเยอะเกินจนเลอะรอบๆขอบปาก พอกรีนลุกขึ้นมานั่งบนตัวขุนเขาอีกครั้งมันเลยทำให้ดูเอ็กซ์เข้าไปอีก

“ตัวเองเบิกทางให้เค้าหน่อย”

“ไม่ครับ วันนี้พี่ว่าพี่ลงโทษตันๆดีกว่า” พอขุนเขาบอกแบบนั้น กรีนก็มุ่ยหน้าเล็กเล็กน้อยแต่ก็จุบเอานิ้วขุนเขาขึ้นมาอมและเลียจนชุ่มน้ำลาย ก่อนจะดึงมือของอีกคนมาที่ช่องทางด้านหลังและจับนิ้วของขุนเขาที่ชุ่มน้ำลายของกรีนค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางรักของกรีน

“อือ…. ตัวเองขยับให้เค้าหน่อย” กรีนร้องขอ เมื่อขุนเขาไม่ยอมขยับนิ้วแบบที่กรีนขอร้อง

“หึหึ เด็กเอาแต่ใจ” ขุนเขาบอกก่อนจะยอมขยับนิ้วให้เข้าไปลึกขึ้นอีก และกดย้ำเข้าย้ำออกจนไปโดนจุดสัมผัสที่ทำให้กรีนครางลั่น และสั่นไปทั้งร่าง เอวก็ขยับรับกับนิ้วมือของขุนเขา จนแก่นกายของกรีนเริ่มมีน้ำปริ่มๆออกมา ขุนเขาถึงดึงนิ้วออก

“ตัวเอง……” กรีนร้องท้วงทันทีที่ขุนเขาดึงนิ้วออกตอนที่ตนเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดและปลดปล่อยความต้องการออกมา

“เอามันเข้าไปในตัวตันๆสิครับ” ขุนเขาบอกก่อนจะช่วยพยุงเอวของกรีนให้สูงขึ้นเพื่อนำแก่นกายของตนเข้าไปในร่างของกรีน

“อือ….. ละ ลึก…”

“อ๊า… อย่ารัดพี่แรงแบบนั้นสิครับคนดี…”

“อ๊ะ!!! ตัวเองอย่าเด้งเข้ามาสิ…” กรีนที่กำลังปรับสภาพร่างกายอยู่ก็ต้องร้องออกมาเมื่อขุนเขาจับสะโพกกรีนไว้แน่นและก็เด้งสวนขึ้นมาเต็มแรง

“ก็ตันๆทำพี่ทนไม่ไหว” ขุนเขาบอก และกรีนก็เอามือดันไว้ที่หน้าท้องของขุนเขาก่อนจะเริ่มยกสะโพกขึ้นลง และเพราะห่างหายการจากร่วมรักมาพอสมควรทำให้ช่องทางด้านหลังบีบรัดขุนเขาจนปวดร้าวไปหมด จนขุนเขาแทบจะปลดปล่อยใส่ตัวของกรีนทั้งที่กรีนขยับตัวขึ้นลงไม่กี่ครั้ง

“อะ อือ…. ตัวเอง เค้าจุก…”

“ทนหน่อยนะครับ อืม…. อย่างนั้นเลยที่รัก ขยับแรงๆ” ขุนเขาบอกเมื่อกรีนขยับตัวเร็วขึ้นเพราะจะปลดปล่อยไปก่อนขุนเขาที่ยังไม่ถึงห้วงสุดท้ายของอารมณ์ ขุนเขาจึงจับร่างของกรีนพลิกตัวลงบนเตียงแทนและส่วนนั้นของขุนเขายังอยู่ในร่างของกรีน และเพราะถูกจับพลิกตัวลงมาด้านล่าง ทำให้แก่นกายของขุนเขาเข้ามาลึกยิ่งขึ้นไปอีก จนกรีนต้องระบายความเจ็บปวดโดยการจิกหลังขุนเขาแรงๆ

“อือ… ตัวเองเค้าจะเสร็จอีกแล้ว”

“คราวนี้พร้อมกันนะครับตันๆ” ขุนเขาบอกก่อนจะเพิ่มความเร็วในการขยับร่างกายขึ้นอีก จนรับรู้ถึงการปลดปล่อยที่ออกมาพร้อมตันๆ ที่พอกรีนปลดปล่อยออกมาจนเสร็จก็ปล่อยมือออกจากไหล่ของขุนเขาลงมา ก่อนจะนอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อย… ขุนเขาเองก็เช่นเดียวกัน หลังจากปลดปล่อยเข้าไปในตัวคนรักแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างกายของกรีนก่อนจะรั้งกรีนเข้ามากอดและพรมจูบลงบนศรีษะคนรักเบาๆ

“อือ… ตัวเองทำไมมันแข็งอีกแล้ว” กรีนที่รับรู้ถึงอะไรแข็งๆที่ดุนอยู่ตรงสะโพก ก่อนจะโดนดันเข้ามาช่องทางรักของกรีนที่มีน้ำล่อลื่นอยู่ก่อนหน้าทำให้สามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดายอีกครั้ง

“อือ… ตัวเอง เค้าเหนื่อย” กรีนร้องบอก พร้อมส่งเสียงครางไปด้วยเมื่อขุนเขาขยับร่างอย่างเชื่องช้าแต่แฝงไปด้วยความดุดันทุกครั้งที่สะโพหสอบกดกายเข้ามา

“ตันๆนอนเฉยๆก็พอครับ เดี๋ยวพี่ทำเอง” ขุนเขาบอกก่อนจะรั้งเอวของกรีนให้ขยับไปพร้อมๆกับสะโพกของตน เพราะตอนนี้กรีนนอนหันข้างให้ขุนเขาอยู่ ท่านี้ทำให้เข้าไปลึกพอๆกับการออนท็อป ร่างกายของกรีนสั่นไปทั้งร่างเวลาที่ขุนเขาขยับตัวเข้าออก จนขุนเขาปลดปล่อยเข้ามาในตัวของกรีนอีกครั้ง

“ตัวเองพอก่อนเลยนะ เค้าเหนื่อยจริงๆ” กรีนร้องบอกเพราะกลัวขุนเขาจะไม่หยุดเพียงแค่รอบนี้

“ครับ พี่ให้ตันๆพักก่อนก็ได้” ขุนเขาบอกแต่ก็ยังไม่ยอมถอนแก่นกายออกจากร่างของกรีน แถมยังรั้งเอวกรีนให้เข้ามาแนบอกใกล้กว่าเดิม ทำให้กรีนร้องครางเบาๆ พอๆกับขุนเขาที่เวลากรีนหายใจเข้าออกช่องทางด้านหลังกับบีบรัดขุนเขาไปด้วย

“พี่รักตันๆนะครับ”

“เค้าก็รักตัวเอง อือ…..”

“ตันๆครับ พี่รู้สึกอีกแล้ว”

“อือ… แต่เค้าเหนื่อย…”

ถึงจะบอกแบบนั้นแต่กรีนก็รั้งคอให้ขุนเขาเข้ามาจูบ ไปพร้อมๆกับร่างกายที่เริ่มตอบรับกันอีกครั้ง และอีกครั้ง ซึ่งไม่รู้ว่าคืนนี้จะจบในครั้งที่เท่าไร…….



ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 27



“อิเจ้ มึงซื้อไข่มาทำไมเยอะแยะวะ” กรีนที่เดินลงมาทานอาหารเช้าช่วงสายๆพร้อมกับขุนเขา พอเห็นถุงโจ๊กและถุงไข่ลวกวางอยู่บนโต๊ะก็เลยถามเพื่อนที่กำลังตักโจ๊กกินข้างๆพี่มีนขึ้นอย่างสงสัย

“กูซื้อมาให้มึงกับพ่อคนป่านั่นแหละ”

“แล้วมึงจะซื้อมาทำไมเยอะแยะ คนปกติเค้าก็กินไข่ใส่โจ๊กแค่ฟองเดียวรึเปล่า”

“แต่มึงกับพ่อคนป่าไม่ปกติไง”

“ไม่ปกติตรงไหน ตัวเองเค้ามีอะไรแปลกๆเหรอ” กรีนหันไปถามขุนเขาที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่ขุนเขากลับก้มลงมาหอมแก้มกรีนแทนก่อนจะค่อยตอบคำถามพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลยครับ แก้มก็ยังหอมเหมือนเดิม” โจวที่พอเห็นอิสองคนผัวเมียตรงหน้าหวานกันแต่เช้าก็เบะปากมองบนใส่ ก่อนจะเบนสายตาไปทางอิเคะเถื่อนที่นั่งยัดโจ๊กไข่สองฟองไม่พูดไม่จา กินอย่างเดียว กินจนจะอ้วนเป็นพะยูนเกยตื้นแล้ว!

“อิเจ้ มึงตอบกูได้ยังว่าซื้อไข่มาทำไมเยอะแยะ” กรีนยังไม่หยุดสงสัยก็ถามขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนอิเจ้จะตอบแบบจิกๆใส่

“แหม!! อิเตี้ย กูก็ได้ยินเสียงมึงครางเกือบทั้งคืนทำกุไม่ได้หลับได้นอน กูก็กลัวว่ามึงกับพ่อคนป่าจะไม่มีแรงก็เลยจัดการซื้อไข่ลวกมาให้มึงโด๊ปไง” พอได้ยินอิเจ้บอกแบบนั้น กรีนก็รู้สึกอายขึ้นมาหน่อยๆ ไม่ได้อายอิเจ้นะ อายพี่มีนต่างหาก กับอิเจ้อ่ะ รู้ไส้รู้พุง รู้สันดานกันหมดเปลือกแล้ว แต่พี่มีนนี่สิ ไม่ค่อยจะสนิทเท่าไร กรีนเลยรู้สึกอายหน่อยๆ

“โทษทีนะตุ๊ดพอดีเมื่อคืนมันห้ามไม่อยู่ หึหึ”

“ตัวเองเงียบแล้วกินไปเลย” กรีนหันไปดุคนรัก ก่อนจะหยิบไข่มาตอกใส่ถ้วยของขุนเขาอีกฟอง ทำให้ทั้งสองคนเข้าสู่โลกส่วนตัวกันอีกครั้ง และโจวก็ได้แต่แบะปากมองบนใส่แบบนั้นไม่หยุด

อิจฉา!

อิเตี้ยนะอิเตี้ย ตั้งแต่คืนดีกับโจวกูนี่หมาหัวเน่าเลย!!!!

หมั้นไส้!!!!!!!!!!!!

พอโจวมองไปที่อิเมียเถื่อนก็ยิ่งหงุดหงิด พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ไม่ยอมให้โจวจิจ๊ะ ด้วย เพราะบอกว่าโมโหที่โจวไปส่องผู้ชายที่ชายหาดเมื่อวาน ชิ! ตัวเองไม่มีหุ่นแซ่บๆให้ส่องจะมาโทษโจวคนเดียวได้ยังไง!

“อ่ะ… กูให้” มีนที่แยกไข่ขาวออกก่อนจะวางลงในถ้วยของอิตุ๊ดเหมือนเป็นการง้องอน

“อย่ามาพูดว่าให้เลย ไม่กินไข่ขาวก็บอกเถอะ!!”

“นี่มึงยังไม่หายงอนอีกเหรอ กูอุตส่าห์ยกไข่ขาวให้มึงเลยนะ”

“เหอะ!!!!”

“กูต้องเป็นคนงอนมึงนะอิตุ๊ด”

“แต่ตอนนี้เจ้จะงอน เหอะ!!!”

“ตุ๊ด มึงจะมาทำนิสัยเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้นะ มึงเป็นคนผิดที่แอบไปส่องเป้าผู้ชายก่อน”

“แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องบนเตียงป่ะ”

“ทุกอย่างก็เพราะมึงนั้นแหละ”

“เพราะเจ้ยังไง”

“ก็กูบอกมึงแล้วว่าให้เลิกส่องผู้ชาย นี่มึงยังแรดส่องเป้า ไหนจะไอ้ข้อความจากไอ้ไนท์อะไรนั่นอีก กูไม่กระทืบมึงก็บุญแล้วป่ะ”

“แต่เจ้ก็ไม่ได้ตอบข้อความกลับนะนะ!!”

“ที่มึงไม่ตอบเพราะกูดึงโทรศัพท์มึงออกมาก่อนน่ะสิ”

“เจ้บอกเป็นสิบรอบแล้วนะว่าไม่ได้ชอบพี่ไนท์”

“แต่มึงอ่อยมัน”

“ก็แค่เคยมั้ยล่ะ”

“แต่กูไม่ชอบ!!”

“เอ่อ….. คือใจเย็นๆกันก่อนมั้ย” กรีนที่นั่งมองทั้งสองคนเถียงกันไปเถียงกันมาได้สักพักก่อนจะพูดขัดขึ้นมาเบาๆ จนสายตาของมีนและโจวจะตวัดสายตามามองกรีนพร้อมๆกัน

“เรื่องของผัวเมียอย่ามายุ่งอิเตี้ย” โจวจิกสายตาดุๆใส่เพื่อนสุดฤทธิ์ที่เข้ามายุ่งตอนผัวเมียเค้ากำลังตีกันไม่จบ

“ตันๆครับเราขึ้นไปอาบน้ำกันดีกว่า” ขุนเขาที่ลุกขึ้นเก็บถ้วยของตนเองและตันๆไปเก็บก่อนจะเดินมาสะกินกรีนให้ขึ้นห้อง แต่กรีนก็ยังมองอิสองผัวเมียบรรลือโลกที่หันกลับไปจ้องตากันต่อด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“แต่สองคนนี้จะตีกันตายมั้ยตัวเอง”

“ไม่ต้องห่วงมันสองคนหรอกครับ เดี๋ยวมันก็เคลียร์กัน เราไปอาบน้ำกันดีกว่าครับ เดี๋ยวช่วงบ่ายพี่จะพาไปดำน้ำ”

“ก็ได้” กรีนยอมเลือกคิดจะยุ่งหรือใส่ใจเรื่องของเพื่อน เพราะวันนี้จะเป็นเด็กดีไม่ดื้อ เพื่อที่จะไปดำน้ำกับขุนเขาในช่วงบ่าย ถ้ากรีนดื้อเดี๋ยวขุนเขาไม่พาไป

“สรุปมึงจะเลิกแรดมั้ย” มีนถามอิตุ๊ดขึ้นอีกครั้งเมื่อได้อยู่กันสองคนในตอนนี้ พอคิดถึงเรื่องที่เถียงกันแล้วหงุดหงิด มีผัวแรดแบบนี้มีนเหนื่อยใจ!

“เจ้ไม่ได้แรด แล้วจะให้บอกอีกกี่ทีว่าเจ้ไม่ได้ชอบพี่ไนท์”

“มึงตอบข้อความมัน แถมยังแอบกูตอบด้วย”

“ก็เจ้เป็นคนมารยาทดี”

“มารยาทดีหรือแรด”

“ก็ได้ๆๆ ก็แค่เช็คเรตติ้งนิดหน่อยๆเอง”

“งั้นเดี๋ยวกูทำบ้าง มีผัวแรดๆแบบมึง กูจะหาเมียบ้าง”

“ไม่ได้!! เจ้ไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น”

“กูก็ไม่ชอบ!! และถ้ามึงยังไม่เลิกแรดนะกูจะทำจริงๆด้วย” โจวมองอิเคะเถื่อนที่กอดอกยักคิ้วอย่างเป็นต่อที่ทำตัวขู่โจวชนะ
 
หึ๊ย!! นี่โจวก็ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมโจวต้องยอมด้วย!!!!!





“ตันพร้อมรึยังครับ” ขุนเขาหันไปถามคนรักก่อนที่ทั้งคู่จะกระโดดลงไปดำน้ำดูปะการัง หลังจากที่นั่งเรือมาถึงจุดดำน้ำแล้ว

“อือ ตัวเองอย่าปล่อยมือนะ”

“ครับ เดี๋ยวพี่จะจับมือตันๆไว้แบบนี้ตลอดเลย” ขุนเขาบีบมือของกรีนเบาๆเป็นการบ่งบอกว่าไม่มีทางปล่อยแน่นอน กรีนที่เห็นแบบนั้นก็จัดการอุปกรณ์ดำน้ำให้เรียบร้อย ก่อนขุนเขาจะกระโดดลงไปก่อน และรอให้กรีนกระโดดตามลงมา ก่อนที่ขุนเขาจะพากรีนดำน้ำลงไปเพื่อดูปะการัง ถึงทั้งคู่จะเคยมาเที่ยวทะเลด้วยกัน แต่การดำน้ำในครั้งนี้ก็ถือเป็นครั้งแรกของขุนเขาที่พากรีนมาด้วย เพราะขุนเขาเคยมาดำน้ำคนเดียวแก้เครียดตอนที่ตันๆขนของออกจากห้องไปใหม่ๆ

กรีนที่มองดูปลาและปะการังอย่างตื่นเต้น เพราะเป็นครั้งแรกที่ตนเองได้มาสัมผัสอะไรแบบนี้ ขุนเขาก็พากรีนว่ายน้ำดูปลาและปะการังไปเรื่อยๆ ทั้งคู่ต่างกำลังมีความสุข แตกต่างจากอีกสองคนในบ้านที่ตอนนี้ยังมีบรรยากาศอึมครึมอยู่…..

.
.
.

ท่ามกลางบ้านที่อยู่ติดทะเล แถมบรรยากาศยังดี แต่แตกต่างจากคนที่อยู่ในตัวบ้านโดยสิ้นเชิง ที่ตอนนี้กำลังนั่งห่างกันคนละฟากบนโซฟา มีนที่นั่งไม่สนใจอิตุ๊ด และโจวก็ไม่สนใจมีนเหมือนกัน เรื่องราวที่ทะเลาะกันตั้งแต่เมื่อคืน ลากยาวมาจนถึงวันนี้ หลังจากจบศึกในรอบเช้าเสร็จ มีนก็ยังรู้สึกว่าอารมณ์ของมีนยังไม่คงที่สักเท่าไร เลยสั่งให้อิตุ๊ดออกไปห่างๆ ยิ่งเห็นมันทำหน้าแรดๆแล้วหงุดหงิด เป็นผัวมีนแท้ๆ เสือกไปอ่อยไปทั่ว แม่ง!!!!!!!!!!!!!!!!

“นี่… หายหงุดหงิดเหอะน่า” โจวที่ตัดสินใจขยับเข้าเบียดอิเมียเถื่อนที่นั่งหน้าบูดอยู่ข้างๆ นี่โจวไม่ได้เข้ามาง้อนะ แค่จะมาชวนคุยให้บรรยากาศมันดีขึ้นแค่นั้นเอง~~~~~

“ขยับออกไปเลยมึง กูยังไม่หายโกรธ”

“หายโกรธเถอะนะ~~ จะได้ออกไปหาอะไรกินกันไม่หิวเหรอ”

“หิว แต่กูไม่อยากไปกินกับมึง”

“ไปเถอะ~ ไปกินกับเจ้ดีกว่า เดี๋ยวค่อยกลับมาโกรธต่อ นี่เจ้หิวมากเลยนะ” โจวเอามือคล้องเข้าที่แขนมีนก่อนจะซบใบหน้าลงไหล่แล้วร้องออดอ้อน

“เออๆๆ มึงแม่งน่ารำคาญ” มีนบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน มีนเกลียดอารมณ์ใจอ่อนของตัวเองชิบหาย แต่ยังไงอิตุ๊ดมันก็ผัว เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะแล้วอาการแรดออกกว่าเดิมจะลำบากมีนซะเปล่าๆ เพราะฉะนั้นแล้วมีนพามันไปกินข้าวก็ได้!!!!!!!

“กินอะไรดี วันนี้เจ้เลี้ยงเอง” หลังจากที่เข้ามาในร้านอาหารใกล้ๆ พอเข้ามาในร้าน โจวก็ดันตัวของมีนลงกับเก้าอี้แล้วตนเองก็เดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม แล้วถึงยื่นใบเมนูอาหารให้มีนอ่าน

“กูอยากกินปูกับยำทะเล” ถึงเมื่อวานจะกินไปแล้วก็เถอะ วันนี้มีนก็ยังอยากกิน!!

“โอเค เจ้ตามใจอยู่แล้ว ส่วนปูเดี๋ยวเจ้ทุบให้”

“ก็ดี ยังไงมันก็หน้าที่มึง” พอได้ยินมีนบอกแบบนั้นโจวก็หยักไหล่เบาๆ ก่อนที่จะเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ผ่านไปสักพักอาหารก็มาวางลงบนโต๊ะ โจวก็เริ่มปฏิบัติการแกะปูให้อิเมียบังเกิดเกล้ากิน ที่ตอนนี้ก็กินเอาๆ จนแกะแทบไม่ทัน

“นี่… เจ้ก็หิวนะป้อนเจ้บ้างสิ”

“เยอะจริงๆเลยนะมึงอ่ะ” ถึงจะปากจะบอกแบบนั้น แต่มีนก็ยื่นเนื้อปูที่ถูกแกะไปจ่อที่ปากอิตุ๊ด นี่มีนไม่ได้จิตใจดีเห็นมันหิวไม่ได้หรอก คืออิ่มแล้วเลยให้มันกินส่วนที่เหลือไป………….

“น้องโจวเพื่อนน้องกรีนรึเปล่าครับ” แต่แล้วก็มีน้ำเสียงนุ่มทุ้ม ดังขึ้นขัดผัวเมียที่กำลังป้อนอาหารกันอยู่ โจวเลยเงยหน้ามองไปทางด้านหลังของมีน ก็เห็นออร่าวิงค์กระจายออกมาจากตัวพี่กวินคนหล่อคนดัง เดือนบริหารปีสามกำลังส่งยิ้มมาให้ แต่แหม…. เจ้ไม่เขินหรอกไม่ใช่สเปคเจ้!!!!!

“พี่กวินมาทำอะไรที่นี่ครับ มาเที่ยวเหรอ”

“ใช่ครับ พอดีมิวสิคเค้างอแงอยากจะมาเที่ยวทะเล พี่เลยพามา”

“แล้วพี่มิวสิคไปไหนครับ ไม่เห็นอยู่ด้วยเลย” โจวถาม เพราะปกติก็จะเจอสายตาหวงๆ ของรุ่นพี่มิวสิคเป็นประจำเวลาที่เจอพี่กวินที่อิเตี้ยเคยชอบและไปยืนรออ่อย แต่พอคืนดีกับพ่อคนป่าหรือผัวมันนะ พี่กวินนี่หายไปจากความคิดเลย!!! ทั้งๆที่ช่วงแรกนะ มันอยากจะได้พี่กวินจนนอแรดๆบนหน้าสั่นไปถึงสิบริกเตอร์เลยเถอะ!!!!!

“กวินทำไมไม่ไปนั่งที่โต๊ะ มิวสิคหิวแล้วนะ” ยังไม่ทันที่กวินจะตอบกลับโจว น้ำเสียงเอาแต่ใจก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของกวิน ก่อนร่างเล็กๆของมิวสิคจะเข้ามากอดแขนกวินแล้วทำหน้างอเมื่อเห็นว่ากวินกำลังคุยกับโจวที่เป็นเพื่อนของเด็กคนนั้นคนที่ชอบมาอ่อยกวิน

“มิวสิคทักทายคนอื่นก่อนสิครับ”

“สวัสดี เด็กนั่นไปไหนล่ะ ปกติเห็นอยู่ด้วยกัน”

“ไปดำน้ำกับแฟนครับ” โจวบอก นี่ถ้าพี่กวินไม่แสนดีนะ แม่จะจิกกลับจริงๆด้วย ดูพูดจาสิ ไม่เห็นน่ารักเหมือนตอนพูดกับพี่กวินเพื่อนสนิ๊ทสนิทของตัวเองเลย ชิ!

“ก็มีแฟนอยู่แล้วยังมาอ่อยกวินอีก นิสัยไม่ดีเลยนะเพื่อนนายน่ะ”

“มิวสิคไม่น่ารักเลยนะครับ ทำไมพูดจาแบบนี้” กวินดุคนข้างกาย ที่พอโดนดุก็ปล่อยมือออกจากแขนของกวินแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ

พอเป็นเรื่องของเด็กนั่น กวินชอบดุมิวสิคตลอดเลย!

“พี่ขอโทษด้วยนะครับที่มิวสิคทำตัวไม่น่ารัก งั้นพี่ไม่รบกวนเราแล้วดีกว่า เดี๋ยวช่วงเย็นพี่โทรชวนน้องกรีนมาทานข้าว เราก็มาด้วยนะครับ พี่จะเลี้ยงขอโทษที่มิวสิคทำเสียมารยาท” กวินบอกก่อนจะเดินไปที่โต๊ะที่มิวสิคนั่งอยู่ มีนที่มองตามไปจนสุดก่อนจะหันมาถามโจวเบาๆ ด้วยความสงสัย

“มึงๆๆ ไอ้เดือนบริหารนี่ หล่อทั้งหน้าตาและนิสัยจนไอ้กรังชิดซ้ายเลยว่ะ”

“ชอบรึไง”

“ชอบเหี้ยไร แล้วทำเสียงแข็งใส่กูทำไม กูไม่ชอบผู้ชายเว้ยมึงก็รู้”

“ก็ดี ชอบแค่เจ้คนเดียวก็พอ”

“สัส…….” มีนได้แต่พึมพำออกมาเบาๆ ใครจะชอบมึงคนเดียวห๊ะ อิตุ๊ด อิหลงตัวเอง


 
...

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 28




“ไม่กลับมาพรุ่งนี้เลยล่ะ” กรีนและขุนเขาที่เพิ่งกลับมาจากการดำน้ำในช่วงเย็นๆ พอก้าวขาเข้ามาในบ้านก็ได้ยินน้ำเสียงจิกกัดอิเจ้ ที่กำลังนั่งกินไอติมถ้วยใหญ่กับพี่มีนอยู่บนโซฟาหน้าโทรทัศน์ทันที

“ก็คิดว่ามึงจะโดนพี่มีนฆ่าตายคาบ้านเลยกลับมาช้าๆไง ขี้เกียจเก็บศพมึง” กรีนบอกหน้าตาย ก่อนจะเดินไปแย่งช้อนไอติมจากโจวมาตักกินแทน แถมยังลงมานั่งเบียดอีก โจวล่ะเบื่ออิเตี้ยนี่จริงๆ

“เอออิเตี้ย วันนี้กูเจอพี่กวินด้วย เค้าโทรมาหามึงยัง”

“พี่กวินเหรอ ไม่รู้ดิ กูปิดเครื่องไว้” กรีนบอกก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่อง ก่อนจะพบว่ามีข้อความของกวินเด้งขึ้นมา

“ตัวเองไปอาบน้ำก่อนเลยนะ เดี๋ยวเค้าตามขึ้นไป” กรีนหันไปบอกขุนเขาก่อนจะเดินออกไปโทรศัพท์ ทำให้ขุนเขาหันมามองโจวอย่างเอาเรื่อง

“มึงจะบอกตันๆทำไม ไอ้หมอนั้นมันมารหัวใจกูนะเว้ยตุ๊ด”

“ก็เจ้เป็นคนดี ถ้าไม่อยากให้เจ้บอกก็มาเป็นของเจ้สิ เจ้สัญญาเจ้จะเชื่อฟังพ่อคนป่าอย่างดีเลย อิอิ”

ผัวะ!!!!

“มึงอยากตายเหรออิตุ๊ด” มีนตบเข้าที่หัวของอิผัวไม่รักดีเข้าเต็มๆแรงอย่างหมั่นไส้

แม่งยังไม่เลิกแรดอ่อยเพื่อนมีนอีก!!!

“เจ้แค่หยอกมั้ยล่ะ ตบมาเต็มแรงแบบนี้เจ้เจ็บนะ เดี๋ยวจะโดน” โจวลูบตรงที่โดนตบเบาๆอย่างเซ็งๆ ไม่เห็นว่าเป็นเมียนี่ตบกลับติดฝาผนังไปล่ะ!!!

“พอๆๆ พวกมึงสองคนเลิกตีกันสักทีดิ กูไปอาบน้ำแม่งล่ะ” ขุนเขาก็ไม่คิดจะหวังพึ่งสองผัวเมียบันลือโลกคู่นี้หรอก เดี๋ยวถ้าเจอหน้าไอ้หน้าหล่อนั้นมาวอแวตันๆ ขุนเขาจะสอยสักหมัด แถมเตะสกายคิกฟรีให้ด้วยอีกที โทษฐานมาจีบเมียขุนเขาไม่เลิก!

“ยิ้มหน้าบานมาเลยนะมึง แอบไปคบชู้สู่ชาย รับไม่ได้ ไม่งาม!!!” โจวพูดจิกอิเตี้ยเพื่อนรักทันทีที่เห็นมันเดินหน้ายิ้มกลับเข้ามาในบ้าน

“ชู้บ้านมึงสิ พี่กวินเป็นแค่พี่ชายเว้ย!!!”

“ก่อนหน้านี้มึงยังอยากได้พี่เค้าเป็นผัวอยู่เลย”

“ตอนนั้นก็ส่วนตอนนั้นดิว่ะ แล้วพูดมากปากดีแบบนี้จะไปแดกของฟรีม่ะ พี่กวินเค้าชวนไปทานข้าวด้วย”

“ไปสิ ถึงกูจะสวยและรวยมาก แต่กูก็ชอบของฟรี”

“เออ!! กูไปอาบน้ำแล้ว มึงก็เตรียมตัวด้วยล่ะ” กรีนบอกก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวออกไปทานข้าวกับกวิน

ซึ่งพอกรีนเดินขึ้นห้องไปแล้ว มีนก็จัดการเอาตีนถีบอิตุ๊ดเบาๆทันที หมั่นไส้มัน ว่าคนอื่นเค้าแรดไม่ดูตัวเอง มันนั่นแหละที่แรดกว่าชาวบ้าน!!!

“ถีบทำไมเนี่ย?”

“กูหมั่นไส้” พอมีนบอกแบบนั้น โจวก็จัดการดึงขาของมีนเข้าหาตนเองทันที ก่อนจะขยับหน้าไปชิดข้างใบหูและกระซิบเบาๆ

“ทำตัวดีๆหน่อย เจ้ไม่อยากจะทำอะไรตอนนี้หรอกนะ หึ!!!” พูดเสร็จก็ขบใบหูซองมีนเบาๆแล้วจึงผละตัวออกมา ทิ้งให้มีนยกมือกุมหูไว้ เพราะรู้สึกร่างกายปั่นป่วนแปลกๆ

“มึงนี่มัน….” มีนหมดคำจะด่าจริงๆนะ อิตุ๊ดบ้ากามเอ้ย!!!!!!!!!!







“ตัวเองทำหน้าดีๆหน่อยสิ” กรีนที่ควงแขนขุนเขาที่เราทั้งคู่กำลังจะเดินเข้าไปในร้านอาหารกึ่งบาร์ที่พี่กวินนัดมา ตอนนี้ขุนเขาทำหน้าบึ้งบอกบุฯไม่รับ เพราะต้องมากินข้าวกับมารหัวใจ จะให้ขุนเขายิ้มแย้มหวานเจี้ยบมันก็ไม่ใช่ป่ะ

“พี่ไม่อยากมานี่ครับ ทำไมต้องมาเจอมารหัวใจด้วย”

“ตัวเอง…. เค้ากับพี่กวินไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”

“ถึงอย่างนั้นพี่ก็ไม่ชอบมัน เหอะ!!”

“ตัวเองเค้าขี้เกียจจะพูดแล้วนะ ถ้าตัวเองก่อเรื่องวันนี้ เราจะแยกกันอยู่หนึ่งอาทิตย์” พอได้ยินตันๆบอกแบบนั้น คนรักเมียแบบขุนเขาจะทำอะไรได้ นอกจากต้องทำตามคำสั่งเมีย!!!!!
.
.
.
“พี่กวินรอนานรึเปล่าครับ” กรีนที่โดนพนักงานพามาที่โต๊ะ ก็เห็นว่ากวินนั่งรออยู่ พร้อมอาหารเต็มโต๊ะ เลยส่งเสียงทักทาย

“ไม่ครับ พี่เพิ่งมาได้แปบเดียว แต่สั่งอาหารไว้ก่อนเลยได้เร็ว เชิญทุกคนนั่งตามสบายเลยนะ” กวินบอกก่อนที่กรีนจะเดินลงไปนั่งข้างๆกวินแต่โดนขุนเขาดึงตัวกรีนออกแล้วนั่งแทนและเลื่อนเก้าอี้ข้างตัวเองให้กรีนนั่งแทน ตามด้วยมีนและโจวที่นั่งเก้าอี้ที่เหลือ เพราะโต๊ะอาหารเป็นโต๊ะกลม

“กวิน สั่งยำมาทำไมมันเผ็ดนะ” มิวสิคที่พูดขึ้น เมื่อเห็นว่ามียำที่ดูน่าเผ็ดอยู่บนโต๊ะและมิวสิคไม่ชอบแต่กวินก็ยังสั่งมา!!!

“อ้าว!!! พี่มิวสิคมาด้วยเหรอครับ แหม… ถ้าไม่ส่งเสียงนี่ไม่รู้เลยนะครับ” กรีนที่ทักทายมิวสิคขึ้น แต่เป็นคำทักทายสไตล์จิกกัดเล็กน้อย ถึงแม้ตอนนี้กรีนจะไม่ได้อ่อยพี่กวินแล้วก็เถอะ แต่พอเห็นหน้ารุ่นพี่มิวสิคนี่อดไม่ได้จริงๆ คนอะไรน่าหมั่นไส้เสมอต้นเสมอปลาย

“เหอะ!!! พวกตาไม่มีแวว ฉันไม่สนใจหรอก!!”

“มิวสิคครับ ไม่น่ารักเลยนะครับ ทำไมพูดกับน้องกรีนแบบนั้น”

“แล้วทำไมกวินต้องดุมิวสิคด้วย”

“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่กวิน ยังไงกรีนกับพี่มิวสิคก็พูดเล่นกันแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว” กรีนบอกยิ้มๆ แต่แอบยักคิ้วให้มิวสิคโดยที่กวินไม่เห็น แต่ขุนเขาเห็นเต็มๆ ซึ่งพอขุนเขาเห็นคนรักทำแบบนั้นก็เลยเอือมมือไปบีบต้นขาของกรีนเบาๆ

“อย่าเล่นมากนะครับ พี่ไม่ชอบ” ขุนเขากระซิบข้างหูคนรักด้วยน้ำเสียงแข็งๆ ก่อนกรีนจะหันมายิ้มให้คนรักอย่างเอาใจ

“อย่างอนนะ พี่กวินก็แค่พี่ชาย อีกอย่างเค้าแค่หมั่นไส้พี่มิวสิคเฉยๆ” พอกรีนบอกแบบนั้น ขุนเขาก็เลยเอื้อมมือไปหยิกแก้มคนรักเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวกับน้ำเสียงออดอ้อน

“ตัวแสบ”

หลังจากที่ทุกคนเริ่มลงมือทานอาหาร มิวสิคก็ยังทำตาขวางทำหน้างอไม่หยุด ยิ่งเวลาที่กรีนตักอาหารใส่จานของกวิน มิวสิคก็ยอมเสียมารยาทแย่งมากินเอง จนโดนกวินดุ ทำให้ตอนนี้มิวสิคนั่งน้ำตาคลอ เพราะกวินดุมากเกินกว่าทุกวัน ตอนนี้มิวสิคทั้งงอนทั้งน้อยใจและอดคิดไม่ได้ว่า กวินคงไม่ชอบเด็กนี่จริงๆใช่มั้ย….

“ไอ้กรัง มึงไม่ห้ามเมียมึงหน่อยวะ ดูดิ ป่วนจนคนที่มากับไอ้หน้าหล่อจะร้องไห้ละ” มีนกระซิบบอกเพื่อนเบาๆเพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน ตอนที่เห็นคนน่ารักข้างๆไอ้หล่อกำลังทำท่าจะร้องไห้

“มึงก็รู้ ถ้ากูขัดใจตันๆจะเป็นยังไง”

“มึงก็ควรบอกน้องบ้างนะเว้ย กูสงสารเลย ตัวบางๆขาวๆนั่งน้ำตาคลอ แม่งใจบางเลยกู”

“มึงก็ไปปลอบใจเค้าสิ”

“ปลอบเหี้ยอะไร ตอนนี้อิตุ๊ดแม่งเอาเล็บจิกขากูอยู่เนี่ย” มีนบอกขุนเขาก่อนจะพยายามเอามืออิตุ๊ดออกจากขา เพราะมีนเจ็บ แม่ง! จิกมาได้ ขาจะเป็นรอยหมด!

“เจ้ได้ยินนะว่าพูดอะไรกับพ่อคนป่า อย่าให้เจ้รู้นะว่าคิดจริง” โจวที่พูดกระซิบให้ได้ยินแค่สองคนเบาๆ อย่างหงุดหงิด ว่าแต่โจวแรด ดูอิเคะเถื่อนตอนนี้สิ แม่งทำตัวแรดไม่เจียมสังขารกว่าโจวอีก!

“กูไม่ได้คิดอะไร มึงเลิกจิกกูได้ละ กูเจ็บ”

“ก็ได้ เจ้ปล่อยก็ได้ แล้วเจ้จะไปห้องน้ำ จะไปด้วยกันมั้ย”

“ไม่อ่ะ กูไม่ปวด”

“งั้นเจ้ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เจ้ปวดฉี่” โจวบอกก่อนจะรีบลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ พอจัดการตัวเองเรียบร้อย ก็ล้างมือพร้อมกับส่องกระจกไปด้วย โจวไม่ค่อยชอบเอาเสียเลยที่ปากไร้สีสันแบบนี้ เพราะอิเมียเถื่อนดันเอาลิปของโจวไปซ่อน เหลือไว้ให้แค่คอนซิลเลอร์เท่านั้นที่ให้ใช้ โจวล่ะเบื่อจริงๆ แต่จะว่าไป ถึงหน้าจะไม่มีสีปากทำให้สวย แต่ความหล่อก็ยังมี เฮ้อ!!!! โจวเบื่อความหน้าตาดีของตัวเองจริงๆ

หลังจากโจวชื่นชมตัวเองในกระจกจนพอใจแล้ว ก็เดินออกจากห้องน้ำ พอกำลังจะเดินพ้นประตูก็เดินชนคนที่กำลังเข้ามา

“ขอโทษครับ”

“ไม่เป็นไรครับ… อ้าว น้องโจว บังเอิญจังเลยครับ” ชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาหล่อเหลาที่โจวคุ้นเคยเป็นอย่างดี พี่ไนท์หรือผู้ชายที่ตามตื้อโจวเองอยู่ และเป็นคนที่อิเมียเถื่อนของโจวไม่ชอบขี้หน้ามาก

“อ่า… นั้นสิครับ บังเอิญจังเลย” เอาตรงๆ โจวก็ไม่ค่อยชอบพี่ไนท์เท่าไร แต่ที่บางครั้งตอบข้อความกลับเพราะอยากเช็คเรตติ้งเฉยๆ ก็บอกแล้วไงว่าชอบเป็นคนเสียบไม่ชอบถูกเสียบ

“แต่น้องโจวยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะครับ” ไนท์บอกก่อนจะเอามือมาแตะที่แก้มของโจวเบา ทำให้โจวที่โดนแตะแก้มไม่ทันตั้งตัวก็เลยเดินถอยหลังอย่างตกใจ

“เอ่อ… ขอบคุณครับ”

“พี่ชอบน้องโจวจริงๆนะครับ”

โรแมนติกมากป่ะ ที่พี่ไนท์บอกรักโจวหน้าห้องน้ำเนี่ย แต่ตอนนี้โจวอยากกลับไปที่โต๊ะแล้วโว้ย!

ในตอนนี้โจวที่โดนไนท์ดันตัวไปติดกับกำแพงได้แล้ว โจวก็กำลังมองหาทางที่จะทำให้หลุดพ้นจากตรงนี้ แต่เหมือนสวรรค์จะยังเข้าข้าง เมื่อมีนที่เห็นอิตุ๊ดมาเข้าห้องน้ำนาน เลยออกมาตาม เพราะกลัวมันเป็นอะไร แต่พอเดินมาที่ห้องน้ำกลับเห็นอิตุ๊ดกำลังโดนไอ้ฟิตเนตลวนลามอยู่!!

“เฮ้ย!!! ทำไรวะ” มีนเดินไปผลักไอ้ฟิตเนตหรือไอ้ไนท์ให้ออกห่างจากอิตุ๊ดเต็มๆแรง

แม่ง!! จ้องจะสอยตูดผัวกู ฝันไปก่อนเถอะ!!!

“หึ!! งั้นพี่ไปก่อนนะครับน้องโจว ไว้เจอกันใหม่นะครับ”

ไนท์หันมาแสยะยิ้มใส่มีนก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้โจว เพราะไนท์ก็พอจะรู้ว่าผู้ชายหน้าหวานคนนี้เป็นอะไรกับน้องโจว แต่แล้วยังไง ไนท์ชอบน้องโจวมาก และก็อยากได้น้องโจวมาก และก็ต้องได้ด้วย หึ!

“อิตุ๊ด มึงนัดมันมาเหรอ!!!” พอไอ้บ้านั่นเดินจากไปแล้ว มีนก็หันมาถามอิตุ๊ดทันที

“เปล่านะ!! พี่เค้ามาได้ไงเจ้ก็ไม่รู้”

“อย่าให้กูรู้ทีหลังนะมึงว่ามึงแอบนัดมาเจอกัน กูเอาตายแน่ๆ” มีนชี้หน้าโจว ก่อนจะถูกโจวจุ๊บลงที่ปลายนิ้วอิเมียเถื่อนเบาๆอย่างอ้อนๆ

“ครับเมีย”

“หะ เหี้ย….” มีนดึงนิ้วลงอย่างอายๆ เมื่อจู่ๆอิตุ๊ดก็ทำตัวแมนขึ้นมา

“หึหึ ไปๆๆกลับไปกินข้าวกันดีกว่า” โจวเดินเข้ามากอดคอมีนแล้วลากมีนให้เดินกลับไปที่โต๊ะพร้อมๆกัน โดยไม่รู้ว่าไนท์ที่ยังไม่ได้ไปไหนไกลยังแอบยืนดูอยู่อย่างไม่ชอบใจ

“น้องโจวต้องเป็นของพี่!”


 
................................................................................................

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ TanyaWikit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อ่านรวดเดียว 28 บท และรอให้ไรท์มาลงต่อ
สนุกมาก เนื้อเรื่อง เดินได้สนุก และ ตลกมาก
ชอบมากค่ะ
รอไรท์นะคะ
มาไม่มา มา update กันด้วยนะจ๊ะ ไม่งั้น ตามมาจ้องทุกวันแล้วไม่มา
มันเสียใจจ้า

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
คู่รองคือสายฮาที่แท้ทรู555

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 29




“มึงๆๆ มึงตีอะไรกับพี่มีนวะอิเจ้” กรีนดึงตัวเพื่อนออกมาถาม หลังจากที่ทานอาหารกับพี่กวินเสร็จ พี่มิวสิคเองก็เดินสะบัดหน้าหนีออกจากร้านเป็นคนแรก ทำให้พี่กวินต้องรีบตามออกไป กรีนเลยควงแขนขุนเขาออกมาจากร้าน ก่อนจะเห็นพี่มีนเดินนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว กรีนเลยปล่อยมือออกจากขุนเขาก่อนจะรออิเจ้ที่กำลังเดินตามมาแล้วถามขึ้นเบาๆ

“ก็ตอนกูไปเข้าห้องน้ำ กูไปเจอพี่ไนท์มา”

“มึงมันแรด แอบนัดผู้ชายมาหาถึงที่เลยเหรอ!!!”

“มึงยังฟังกูไม่จบเลยอิเตี้ย!!!” โจวเอานิ้วจิ้มหน้าผากอิเตี้ยเพื่อนรักเต็มๆแรง จนกรีนแทบจะหงายหลัง

“ทำร้ายร่างกายกูตลอด”

“จะฟังกูต่อม่ะ”

“เออ!!!”

“ก็กูกำลังจะออกจากห้องน้ำ พี่ไนท์ก็โผล่มาพอดี แถมยังผลักกูเข้าไปชิดกำแพง มึงเข้าใจม่ะ แบบกูก็รูปร่างบอบบางอ่ะ โดนผู้ชายมาผลักทีกูแทบระทวย แต่ก็เสียใจคือ กูไม่ชอบโดนเสียบไงก็เลยขัดขืนนิดหน่อย แล้วอิเมียเถื่อนของกูก็เข้ามาพอดี มันก็เลยงอนหน้างอสะบัดตูดเดินไปนู้นแล้ว จบ!!!” กรีนฟังเสร็จอยากจะเบะปากใส่อิเจ้สักสิบครั้ง รูปร่างบอบบางเหี้ยอะไร ต้นขาใหญ่อย่างกับขาหมูคากิ ตูดก็ใหญ่ บางตรงไหนไม่ทราบ!!!

“โอเคๆๆ กูเข้าใจที่ความสวยมึงเป็นเหตุแล้ว” กรีนไม่ได้เข้าข้างเพื่อนนะ แต่กรีนแค่ไม่อยากพูดขัดใจมัน ให้มันเข้าใจว่ามันสวยต่อไปเถอะ คิดซะว่าเป็นสิ่งดีๆที่เราให้เพื่อนเห็นดำเป็นขาวงี้

“เออ กูก็ไม่เข้าใจว่ากูไปโดนใจพี่ไนท์ขนาดนี้ คืนนั้นกูแค่ส่งสายตาวิงค์ๆไปอ่ะมึง กูก็อ่อยทั่วๆไป ก็อย่างว่าแหละ คนมันหน้าตาดี”

“มึง… พอเถอะ กูจะอ้วก!!!!” กรีนบอก ตอนแรกกรีนก็แค่ชมมันไปงั้น พอเห็นอิเจ้มันหลงใหลตัวเองขนาดนี้ กรีนก็เลยขอเอ่ยปรามเถอะ ซึ่งพอกรีนพูดจบก็ทำท่าทางจะอ้วกออกมา จนอิเจ้จิกสายตาใส่ที่กรีนทำท่าโอเวอร์เกินจริง แต่แล้วไงใครแคร์ กรีนไม่แคร์!

ส่วนโจวที่เห็นเพื่อนเตี้ยที่รักชิบหายทำท่าทางแบบนี้ ก็คิดเพียงแค่ว่า อิเตี้ยมันอิจฉาในความสวย รวยเสน่ห์ของโจวล่ะสิ หึ!

“พอๆๆ กลับมาเข้าเรื่องต่อ แล้วที่นี่พี่ไนท์เลยติดบ่วงมึง ตามตูดมึงต้อยๆแบบนี้ แล้วพี่มีนที่อาภัพมาตกเป็นเมียมึงไม่พอใจที่มึงแรดจนมีผู้ชายตาม โอ๊ย!!! กูคิดแล้วปวดหัว กูว่ามึงเลิกแรดแล้วกลับไปแมนเถอะ!!!”

“ทุกวันนี้กูก็แมน”

“แมนตอนไหนวะ”

“บนเตียง”

โอเคชัดเจน กรีนไม่ถามอีกก็ได้ กรีนรู้ว่ามันแมนตอนอยู่บนเตียง เพราะภาพที่อิเจ้กำลังตั้มกับพี่มีนยังติดตาไม่หายเลยเถอะ!!!!





“นี่ๆๆ คุยกับเจ้หน่อยสิ” โจวสะกิดอิเมียเถื่อนที่หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นมาบนเตียงแล้วก็หันหลังใส่โจวทันที ซึ่งพอโจวสะกิดแล้วยังทำเสียงหงุดหงิดใส่โจวอีก ชิ!! เดี๋ยวก็จับคุยกันด้วยภาษากายซะหรอก

“กูหงุดหงิดมึงอยู่ ไม่อยากมองหน้ามึงด้วย”

“ไม่เอาน่า เรื่องพี่ไนท์ เจ้ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าซะหน่อย”

“แต่มันคิดอะไรกับมึง” คราวนี้มีนหันหน้ามาหาอิตุ๊ดก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“เจ้ก็บอกแล้วว่าเจ้ชอบเสียบ”

“มึงห้ามคิดอะไรกับมันนะ มึงเป็นผัวกูแล้วห้ามไปเป็นเมียใคร ผัวก็ห้าม!!!”

“รู้แล้ว เจ้ไม่ใช่คนหลายใจสักหน่อย”

“แต่มึงมันแรด”

“ก็แค่ส่องเล่นๆมั้ยล่ะ”

“ส่องเล่นได้ แต่ถ้ามึงคิดมีใครหรือเอาใครแทนกู กูเอาตาย” มีนไม่พูดเปล่า ยังเอามือไปกำลูกชายของโจวแน่นแล้วบีบมันเบาๆ แต่ก็สร้างความเสียวให้อีกคนไม่น้อย ก่อนมีนจะปล่อยออกแล้วพลิกตัวกลับไปฝั่งเดิม

“อย่ามาปล่อยให้เจ้ค้างซี้~~~”

“มึงห้ามเอากูนะ วันนี้กูไม่ให้เอา” คำพูดของมีนแทบจะทำให้โจวกรีดร้องให้ความตุ๊ดในตัวแตกออกมา นี่ค้างมาหลายวันแล้ว โจวต้องการปลดปล่อย!!!!!!!!!!!




“ตันๆครับ พี่ว่ากางเกงมันสั้นไปมั้ย” พอเข้าช่วงบ่ายของอีกวัน บรรยากาศที่น่าเป็นใจให้เล่นน้ำ ก็ทำให้กรีนคิดว่าวันนี้กรีนจะลงไปเล่นน้ำทะเลให้ฉ่ำใจ แต่ขุนเขาที่พอมองการแต่งตัวของกรีนก่อนที่จะลงไปเล่นน้ำก็อดท้วงขึ้นมาไม่ได้ ขุนเขาไม่อยากให้ใครเห็นขาขาวๆของเมีย!!!!!!

“ตัวเอง~~ เค้าก็แต่งกันแบบนี้แหละ”

“แต่พี่หวงนะครับ”

“มียาวกว่านี้มั้ยครับตันๆ”

“ตัวเอง มันก็ยาวแค่นี้แหละ”

“เสื้อก็บางไปด้วย” ขุนเขาที่ติทุกอย่างที่กรีนสวมใส่ จนกรีนกอดอกแล้วยู่หน้าใส่ด้วยความไม่พอใจ

“ตัวเอง แก้ผ้าแทนเลยมั้ย นี่เรามาทะเลนะ ทะเลอ่ะ”

“ก็พี่หวงนี่ครับ ก็ตันๆใส่แบบนี้แล้วยั่วพี่มาก พี่ก็ไม่อยากให้ใครเห็น เปลี่ยนเป็นเล่นน้ำกับพี่สองคนแทนในห้องมั้ย”

“บ้า!! น้ำแบบนี้ไว้เล่นตอนกลางคืน” พอกรีนบอกแบบนั้นขุนเขาก็เข้ามาเกี่ยวเอวแล้วจูบลงบนต้นคอของกรีนเบาๆ จนมันขึ้นรอยนิด ก่อนขุนเขาจะผละออกมาอย่างพึงพอใจ

“ไปครับ เราไปขับเจ็ทสกีกันดีกว่า” ทั้งสองคนเดินออกจากห้องนอน ก่อนจะลงไปข้างล่างก็ไม่พบวี่แววของมีนและโจวเลยเดินออกไปดูที่ชายหาด ก่อนกรีนจะเห็นอิเจ้กำลังจับพี่มีนทาครีมกันแดดอยู่ใต้ร่มไม้ที่ปูผ้าปิคนิคไว้

“มึงโบกครีมกูมาสามรอบแล้วนะ” มีนบ่นออกมา เมื่ออิตุ๊ดมันยังไม่หยุดทาครีมให้ตนเองซักที ไม่รู้จะทากี่ชั้น น่ารำคาญชิบหาย มาทะเลก็ต้องแมนๆเตะบอลป่ะ ถอดเสื้อท้าแดดงี้

“เดี๋ยวไหม้ ถึงจะไม่ค่อยมีแดดแต่ก็ยังไหม้อยู่ดี หยุดบ่นได้แล้ว!!” โจวบอกก่อนจะจัดการโบกครีมลงไปอีกครั้ง มีนก็ได้แต่นั่งทำหน้าเบื่อหน่าย มาทะเลเค้าก็มาอาบแดดให้ผิวแทนๆดูเซ็กซี่ๆต่างหาก จะมาพอกครีมกลัวดำทำไม!!!

“พี่มีนให้มันพอกไปเถอะครับ อิตุ๊ดนี่มันไม่ชอบดำๆ ไม่งั้นตัวมันคงไม่ขาวเหมือนผีตายซากขนาดนี้” กรีนบอกพร้อมกับจิกกัดเพื่อนรักนิดหน่อย

“จ้า~~~ อิเตี้ย อิหุ่นดี อิขาวอึ๋ม อิมีผัวน่าแซ่บ!!!”

“อิจฉากูเหรอ” กรีนซบไหล่ขุนเขาพร้อมทำท่าออเซาะใส่ขุนเขาที่อิเจ้กำลังมองมาอยู่

“ทำไมกูต้องอิจมึงด้วย มึงโดนกระทำแต่กูคือผู้กระทำ หึหึ” กรีนถึงกลับตกใจกับหน้าตาอิเจ้ที่ดูร้ายๆแบบไม่เคยเห็น หลังจากมันพูดประโยคแซ่บๆออกมาไม่เข้ากับท่าทางตุ๊ดๆของมัน

แต่อิเจ้มันดูหล่อร้ายมากอ่ะ

ใจสั่นเลยเนี่ย

“พอๆๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว ไปขับเจ็ทสกีกันดีกว่า เค้าเอามาเตรียมไว้ให้แล้ว” ขุนเขาที่เป็นคนห้ามศึกของสองเพื่อนรักก่อนจะจูงมือตันๆไปที่ริมหาด และนำเสื้อชูชีพใส่ให้ก่อนจะพาตันๆขับเจ็ทสกีออกไปในท้องทะเล โดยที่มีนและโจวตามมาทีหลัง

“ตัวเองดูนั้นๆ พระอาทิตย์จะตกแล้ว” หลังจากที่ขับเจ็ทสกีเล่นมาได้สักพักใหญ่ๆ พระอาทิตย์ก็ตั้งฉากกับทะเลเตรียมจะลาลับฟ้าไป กรีนชี้ให้ขุนเขาดูอย่างตื่นเต้น เพราะไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกมานานแล้วเหมือนกัน ขุนเขาเลยหยุดเจ็ทสกีก่อนจะมองพระอาทิตย์ที่ค่อยๆตกลงไปพร้อมๆกับกรีน มือของตนก็กอดเอวของกรีนไว้กันตกน้ำ

“พี่รักตันๆนะครับ” ขุนเขากระซิบบอกข้างหู

“เค้าก็รักตัวเอง” กรีนที่พิงอกของขุนเขาอยู่เงยหน้ามาสบตาแล้วเอ่ยตอบกลับเช่นเดียวกัน ความโรแมนติกที่ล้อมรอบกายทั้งสองคนทำให้ขุนเขาก้มไปจูบกรีนเบาๆก่อนจะผละออก รอยยิ้มที่ทั้งสองคนยิ้มให้กันในตอนนี้ เหมือนทั้งสองคนตกหลุมรักกันและกันมากขึ้นกว่าเดิม…

“ไอ้กรังเว้ย!!! กูหิวเหล้า อยากแดกเหล้าแล้ว!!” แต่แล้วบรรยากาศที่โรแมนติกก็โดนขัดจากมีนเพื่อนรัก จนขุนเขาสบถด่าในใจไม่หยุด

ไอ้เพื่อนเลว กูขอให้มึงโดนอิตุ๊ดตั้มจนลุกไม่ไหว!!!!

“กูรู้แล้ว มึงรีบขึ้นฝั่งไปเลยไป ก่อนจะโดนกูตามเตะ!” ขุนเขาหันไปชี้หน้าเพื่อนที่บังอาจขัดความโรแมนติกของตัวเองกับตันๆสุดที่รัก และขนาดด่ามัน มันก็ยังไม่สลดก่อนจะหันไปหัวเราะกับอิตุ๊ดผัวมันอีก

กวนตีนทั้งผัวทั้งเมีย น่าถีบลงทะเลทั้งคู่จริงๆ


ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 30



“แดกให้หมดนะมึง ไม่หมดกูจะถีบให้” ขุนเขาที่วันนี้พาทุกคนมากินเหล้าแถวบาร์ใกล้ๆบ้านพักตามที่มีนอยากมา พอมาถึงก็จัดการสั่งเหล้าและกับแกล้ม ก่อนมีนจะเริ่มชงเหล้าเองและจัดการดื่มลงคอแล้วทำหน้าฟินๆ

นานแล้วที่มีนไม่ได้รับรู้รสชาติของสุรา อิตุ๊ดมันชอบด่าเวลาซื้อเบียร์หรือเหล้ามาติดห้อง มันบอกกินเยอะๆแล้วพุงยื่น!! น่ารำคาญมันจริงๆ

“โอ๊ย!! กูคิดถึงเหล้าชิบหาย วันนี้ไม่เมาไม่กลับ มึงเอากูกลับด้วยนะอิตุ๊ด” มีนหันไปสั่งอิตุ๊ดที่กำลังดื่มไวน์ มีนเกลียดความกระแดะของมันจริงๆ แมนๆเค้าดื่มเหล้ากันเว้ย!! ยิ่งเหล้าป่าตอนออกค่ายยิ่งอร่อยๆ รสชาติของความสุดยอดแล้ว!!!

“เมาแล้วเรื้อน เจ้จะปล่อยให้นอนตายแถวชายหาดนี่แหละ”

“กวนตีน” มีนบอกก่อนจะหันไปดื่มเหล้ากับไอ้กรังเพื่อนยากต่อ ถึงแม้มันจะดื่มไป คลอเคลียเมียมันไปด้วยก็เถอะ น่าถีบๆจริงไอ้คนอวดเมีย!

“มึงอย่าเรื้อนนะ กูขี้เกียจเก็บ”

“เออ!! มึงก็เหมือนกัน เมาก่อนกูจะถีบให้” มีนชนแก้วกับขุนเขาไปเรื่อยๆ บางทีก็เหลือบมองอิตุ๊ดไปด้วย เห็นมันนั่งจิบไวน์ก็ปล่อยมัน เพราะตอนนี้เหล้าสำคัญอันดับหนึ่ง!

“ขอโทษนะครับคุณลูกค้า พอดีมีคนให้เอามาให้ครับ” พนักงานเดินมาทางโจวก่อนจะวางค็อกเทลลงให้และเอ่ยบอก

“ของโต๊ะไหน”

“เค้าไม่ให้บอกชื่อครับ เค้าบอกว่าแก้วนี้เพื่อคุณ” โจวมองแก้วค็อกเทลสีสวยอย่างสงสัย แต่พอมองไปที่อิเมียเถื่อนกำลังดื่มเหล้าแบบไม่สนใจโลกก็ส่ายหน้าทันที แต่ก็ดี พอเหล้าเข้าปากแล้วตั้มง่ายขึ้น หึ!!

โจวจัดการดื่มค็อกเทลที่มีคนให้มาแบบไม่คิดอะไร ก่อนจะนั่งจิบไวน์ต่อ สายตาก็คอยเหลือบมองอิเมียเถื่อนไปด้วย ถ้าเกิดเมาแล้วเรื้อนจะได้ตั้งตัวทัน กลัวอย่างเดียวเมาแล้วพุ่งหาชะนี งานนี้โจวมีตบอ่ะ บอกเลย!!!!

“ไปไหนอ่ะตุ๊ด~~~” มีนถามขึ้นหลังจากที่เห็นอิตุ๊ดกำลังจะลุกขึ้นจากโต๊ะ แต่มีนก็ดึงชายเสื้อไว้ก่อนจะถามเสียงยานๆ เพราะเริ่มเมา

“ไปห้องน้ำ ไปด้วยกันมั้ย”

“ไม่เอาอ่ะ กูไม่ปวด อย่าเดินไปอ่อยผู้ชายนะมึง”

“เออน่า” โจวบอกก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ พอจัดการตัวเองเสร็จจู่ๆก็รู้สึกหน้ามืดเหมือนจะล้มลงกับพื้น แต่ยังดีที่จับอ่างล้างหน้าได้ทัน พอทรุดตัวนั่งลงก็เห็นปลายเท้าของใครสักคนเข้ามา ก่อนจะนั่งยองๆลงตรงหน้า และเชยคางของตนเองขึ้น

“พี่ไนท์..”

“สวัสดีครับน้องโจวของพี่……” ไนท์ส่งยิ้มให้คนที่เริ่มจะไม่มีแรงในการพยุงตัวตรงหน้าด้วยรอยยิ้มร้าย แต่น้องโจวของไนท์จะมีแรงในการทำอย่างอื่นแทน หึ!

ไนท์แอบตามน้องโจวไปตั้งแต่เมื่อวาน พอรู้ว่าพักอยู่ตรงไหนก็คอยไปแอบมอง ไนท์รู้สึกหลงใหลในตัวของน้องโจวตั้งแต่ครั้งแรกที่เจออยู่ที่ผับ สายตาที่ส่งมาให้ในวันนั้นมันยังตราตรึงในใจเสมอ พอไปเจอน้องโจวที่ฟิตเนตกับผู้ชายหน้าแบ๋วๆคนนั้น ก็ทำให้รู้ว่าน้องโจวมีซัมติงกับคนๆนั้นแน่ๆ พอได้เจอเหตุการณ์เมื่อวานทำให้ไนท์มั่นใจยิ่งกว่าเดิม ว่าน้องโจวมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนนั้น มันยิ่งทำให้ไนท์ต้องคิดแผนที่จะเอาน้องโจวมาเป็นของตัวเองให้เร็วที่สุด น้องโจวไม่เหมาะกับการที่จะไปรุกใครหรอก น้องโจวเหมาะแก่การที่จะมานอนทอดร่างให้เค้าเพียงคนเดียวมากกว่า หึ!

ไนท์อุ้มโจวออกจากห้องน้ำ และเดินไปชั้นสองของบาร์ ถึงแม้ร่างกายจะสูงไล่เลี่ยกันแต่ไนท์นั้นสูงกว่าและแข็งแรงกว่า จะขอบคุณการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอก็ได้ที่ทำให้อุ้มน้องโจวง่ายดายถึงเพียงนี้ พอไนท์มาถึงห้อง ก็ให้ติปเด็กที่รอเปิดห้องก่อนจะวางโจวลงบนเตียง ก่อนจะลงมือค่อยๆแกะกระดุมเสื้อของโจวออก

“พี่ไนท์จะทำอะไร…..” โจวถามเสียงแผ่ว เมื่อรับรู้ว่าอีกฝ่ายทำการปลดกระดุมเสื้อ แต่โจวไม่มีแรงที่จะห้ามปราม นอกจากร่างกายของโจวที่กำลังเหมือนจะเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ และมีความต้องการเกิดขึ้นโดยไม่รู้สาเหตุ

“พี่ก็จะทำให้น้องโจวเป็นของพี่ไงครับ” ไนท์พูดจบก็จัดการถอดเสื้อของตนเองออกก่อนจะปาทิ้งลงพื้นโดยไม่สนใจ นอกร่างจากขาวๆของโจวที่ตอนนี้กำลังเชิญชวนให้ไนท์เข้าไปลิ้มลอง

ริมฝีปากของไนท์เริ่มซุกไซร้ตั้งแต่ซอกคอลงมา โจวทำได้เพียงความคิดที่คิดจะผลักอีกคนให้ออกห่างจากร่างกาย เพราะรู้สึกขยะแขยงที่โดนแบบนี้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะโจวในตอนนี้ช่างไร้เรี่ยวแรงเหลือเกิน

“ปะ ปล่อยนะ พี่ไนท์อย่าทำ…..”

“อย่าฝืนเลยครับ เพราะพี่ใส่ยาขนาดแรงให้เรา พี่รู้ว่าเราต้องการ” ไนท์บอกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจูบโจว ซึ่งโจวก็พยายามเบี่ยงริมฝีปากโดยการหันหน้าหนี แต่ไนท์ก็จับคางของโจวให้หันกลับมาเหมือนเดิม

“น้องโจวครับพี่ไม่อยากทำรุนแรง ยอมรับเถอะครับ ว่าคืนนี้น้องโจวต้องเป็นของพี่” ไนท์ประกบจูบทันทีหลังพูดจบ แต่โจวก็เม้มปากแน่นไม่ยอมเบิกทางให้จนไนท์ต้องกัดปากอีกคนเต็มแรง ฝ่ามือก็บดขยี้หน้าอกของโจวไปด้วย จิตใต้สำนึกของโจวที่ต่อต้านแต่ไม่สามารถต้านร่างกายที่ตอบรับสัมผัสของพี่ไนท์ได้ เพราะฤทธิ์ยาที่กำลังออกฤทธิ์มากขึ้นเรื่อยๆ

“พี่สัญญา ว่าพี่จะทำให้น้องโจวลืมสัมผัสของผู้ชายคนนั้น” พอพูดจบประโยค ไนท์ก็ลุกขึ้นมาดึงกางเกงของโจวออกจนทั้งโจวไม่มีสิ่งใดห่อหุ้มร่างกายเลยสักชิ้น พอหมดสิ่งกีดขวางสายตา ไนท์ก็เริ่มก้มลงซุกไซร้ร่างกายที่ตอบสนองเพราะฤทธิ์ยาอย่างสุขใจ………………




“ไอ้กรังทำไมอิตุ๊ดมันไปนานจังวะ” มีนที่มองดูนาฬิกาพบว่าผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วอิตุ๊ดที่ไปเข้าห้องน้ำก็ยังไม่กลับมาสักที ก็อดจะเป็นกังวลไม่ได้ จนต้องวางแก้วเหล้าลงกับโต๊ะแล้วลุกเดินไปดูที่ห้องน้ำแทน แต่พอเข้าไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่เห็นมีวี่แววอิตุ๊ดเลยสักนิด จนต้องรีบเดินออกมาบอกเพื่อนสนิทอย่างเป็นกังวล

“มึงๆๆ กูไม่เจออิตุ๊ดเลยวะ มันหายไปไหนไม่รู้”

“มึงใจเย็นๆนั่งลงก่อน มันอาจจะออกไปสูบบุหรี่นอกร้านก็ได้” ขุนเขาบอกเพื่อนที่เริ่มทำหน้าเครียดเมื่อผัวตุ๊ดหาย

“มึงมันไม่ดูดบุหรี่ กูเป็นห่วงมันว่ะ มันจะโดนใครทำอะไรรึเปล่าวะ ถ้าเกิดมีคนตีหัวมันแล้วลากไปล่ะ แม่งเอ้ย!!! โทรศัพท์มันก็ไม่มีใครรับ มันตั้งสั่นไว้แน่ๆ” มีนกดโทรศัพท์โทรออกซ้ำๆ แต่ไม่มีใครรับรับสายยิ่งทำให้เป็นกังวลมากขึ้นไปอีก

“จริงสิ!! ก่อนมันไปห้องน้ำ กรีนเห็นอิเจ้มันดื่มค็อกเทลที่พนักงานเอามาเสิร์ฟด้วย บอกว่ามีคนให้เอามาให้ มันออกไปเจอกับเจ้าของแก้วรึเปล่าพี่มีน” กรีนพูดขึ้นมาเมื่อนึกอะไรแปลกๆที่เกิดขึ้นได้ก่อนอิเจ้จะลุกไปเข้าห้องน้ำ และเพราะกรีนเห็นพนักงานตอนเอามาให้พอดี ซึ่งปกติอิเจ้มันไม่ค่อยดื่มค็อกเทลอยู่แล้ว แต่วันนี้มันดื่ม อาจจะมาจากคนรู้จักมันก็ได้

“จำหน้าเด็กเสิร์ฟได้มั้ยครับตันๆ”

“คนนั้นไงพี่มีน”  พอขุนเขา กรีนก็ชี้นิ้วไปที่พนักงานที่กำลังจะเดินเข้าไปหลังร้าน ทำให้มีนรีบเดินตามเข้าไป

“เฮ้ย!!! อะไรกับครับพี่” พนักงานคนนั้นร้องโวยวายเมื่อมีนกระชากไหล่ไว้เต็มแรง เพื่อไม่ให้พนักงานคนนี้เดินหนีไปได้

“น้อง เห็นคนที่น้องเอาค็อกเทลที่มีคนฝากให้ไปเสิร์ฟมั้ย ผัวพี่อ่ะ”

“ผะ ผัวพี่เหรอครับ”

“เออ!!!! ไอ้คนที่ใส่เสื้อขาว กางเกงขาวไง วันนี้ทั้งร้านมีมันคนเดียวที่ใส่สีนี้” มีนบอก ก่อนจะเห็นไอ้เด็กเสิร์ฟทำหน้าซีด จนมีนจับสังเกตได้ว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ อะไรที่มันต้องไม่ดีกับอิตุ๊ดอย่างแน่นอน

“บอกมาดีๆ อย่าให้เรื่องนี้ถึงตำรวจ แน่นอนว่าถ้ามันเป็นอะไรที่ต้องติดคุก และโดนไล่ออกจากงานแน่ๆ” มีนบอกเสียงเหี้ยมที่พร้อมข่มขู่สุดฤทธิ์ คือผัวมีนหายไปทั้งคนไง จะให้มามัวแต่พูดดีๆไม่ได้เรื่องกันพอดี

“อย่าเอาผมเข้าคุกนะครับพี่ ผมแค่เอาไปให้ตามที่ผู้ชายคนนั้นสั่งแล้วก็ไปเปิดห้องให้เค้าเท่านั้นเอง”

“ใครวะ แม่งเอ้ย!!! มันหน้าตายังไง” ถึงแม้มีนจะค่อนข้างมันใจว่ามันเป็นใครแต่ก็ถามอีกครั้งเพื่อความชัวร์

“ผู้ชายตัวสูงๆ ผิวแทนๆ หน้าหล่อๆครับ”

“ไอ้ไนท์!! พากูไปเดี๋ยวนี้ ถ้าเกิดผัวเป็นอะไรขึ้นมานะมึง กูเอาตายแน่!!!” มีนบอกอย่างโมโห ก่อนที่พนักงานคนนั้นจะรีบพามีนเดินไปชั้นสองและเดินไปเปิดประตูให้ โดยขุนเขากับกรีนรีบเดินตามมาติดๆ

“เดี๋ยว!!!”

“อะไรของมึงวะ” มีนหันไปมองเพื่อนสนิทอย่างเอาเรื่อง เมื่อมันดึงตัวมีนไว้ก่อนจะเปิดประตูตรงหน้า

“มึงอย่าเลือดขึ้นหน้ามากนะมึง ถ้าเกิดอิตุ๊ดเป็นอะไรแล้วมึงบ้าเลือดขึ้นมา กูขี้เกียจเก็บศพ”

“เออ!!!”

ผัวะ!

ปึง!!

มีนบอกก่อนจะถีบประตูเข้าไปเพราะแม่งเสือกล็อกห้องไว้ ไอ้เวรเอ้ยหงุดหงิดชิบหาย!

ส่วนขุนเขาที่กำลังจะตามมีนเข้าไปในห้อง กรีนก็ดึงตัวขุนเขามาถามด้วยความสงสัยก่อนที่คนรักจะเข้าไปช่วยพี่มีนทำอะไรไม่รู้มีเสียงคนร้องโวยวายดังออกมาไม่หยุด

“ตัวเองทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ”

“เดี๋ยวตันๆเห็นจะเข้าใจเองครับ” ขุนเขาบอกก่อนที่เสียงในห้องจะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ และไม่แน่ว่าขุนเขาเข้าไปทุกอย่างอาจจะเรียบร้อยหมดแล้วก็ได้





“อย่าจับนะ อ๊า!!!!” โจวร้องบอกเมื่อไนท์กำลังจับส่วนนั้นของตนเองรูดขึ้นรูดลงก่อนจะใช้ปากครอบครองมัน

“มะ ไม่ อย่า!!!” โจวพยายามจะดันอีกคนออก แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะฤทธิ์ยายังคงมีอยู่ ร่างกายของโจวรู้สึกขยะแขยงสัมผัสจากผู้ชายคนนี้จนรู้สึกอยากจะอ้วกออกมา โจวไม่อยากจะเสียสิ่งที่ตนเองมีให้กับใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้ชอบพอ ถึงจะชอบแสดงออกมาว่าชอบผู้ชายขนาดไหน แต่ก็ไม่ปรารถนาที่จะมาเป็นฝ่ายโดนกระทำแบบนี้!!!

“หยุดนะ อย่า…… อ๊าก!!!!!” โจวร้องลั่นเมื่ออีกฝ่ายสอดนิ้วเข้ามาในร่างกายของโจวที่ไม่เคยมีสิ่งใดล่วงล้ำเข้ามา ความเจ็บปวดที่เกิดจากเพียงนิ้วมือเหมือนจะทำให้โจวกัดลิ้นให้ขาดใจตายๆไปซะ ถ้าไม่โดนยาโจวคงจะซัดไอ้หมอนี่ล้มลงและกระทืบมันซ้ำให้กระอักเลือดซะ!! แต่มันก็เป็นเพียงแค่ความคิด เมื่อตอนนี้โจวทำได้แค่นอนน้ำตาไหล ภาวนาหวังว่าจะมีใครสักคนมาช่วยโจวให้พ้นจากตรงนี้เสียที….. หรือไม่ก็ขอให้เป็นอิเมียเถื่อนที่มาช่วยโจวจากสัมผัสที่น่าขยะแขยงแบบนี้ที

ปึง!

ปัง!!

“ไอ้เหี้ย!!!! มึงทำอะไรผัวกู ไอ้เลวเอ้ย มึงอย่าอยู่เลย มึงต้องตายคาตีนกู!!!!!!” โจวเหมือนได้ยินเสียงอิเมียเถื่อนดังเข้ามา ก่อนที่ไอ้เลวตรงหน้าจะกระเด็นออกไป พร้อมๆกับเสียงดังโครมครามดังขึ้นไม่หยุดในห้อง

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3

EX 31





มีนที่ถีบประตูเข้ามาเต็มแรง ก่อนจะเห็นไอ้ไนท์มันกำลังเอานิ้วมือของมันเข้าไปในตัวอิตุ๊ดที่นอนอยู่บนเตียง มีนไม่รอช้าที่จัดการพุ่งเข้าไปกระโดดถีบตัวของไนท์ออกจากอิตุ๊ด ก่อนจะจัดการนั่งคล่อมมันแล้วซัดหมัดไปไม่ยั้ง พอลุกขึ้นก็จัดการกระทืบมันอีกทีด้วยความโมโห

แม่งกล้าดียังไงเอาผัวกูมากด มึงอย่าอยู่เลย!!!!!

“ไอ้สัส!!! กล้ามากที่มายุ่งกับผัวกู มึงรู้จักกูมั้ย ถ้าไม่รู้ มึงจำหน้ากูไว้ กูชื่อมีน คนที่มึงบังอาจมายุ่งกับผัวกู!!!!” มีนกระทืบไนท์ซ้ำๆไม่หยุด จนไนท์เลือดกระอักออกปาก ใบหน้าก็แทบจะดูไม่ได้แล้ว

“มีนมึงหยุดกระทืบมันก่อน อิตุ๊ดมันโดนยา” ขุนเขาร้องบอกเพื่อน ซึ่งพอมีนรู้ว่าโจวโดนยา ก็จัดการถีบไนท์ตรงกล่องดวงใจมันอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดที่ก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง

“ไอ้เหี้ย!!! มึงกล้าวางยามันงั้นเหรอ เดี๋ยวมึงเจอกู กูจะให้ลูกน้องพ่อกูจัดการมึงให้เรียบเลย”

มีนที่กระทืบจนไนท์สลบไปก็หันมาหาอิตุ๊ดที่ตอนนี้กรีนวิ่งเข้าไปเอาเสื้อคลุมในห้องน้ำมาใส่ให้เพื่อน น้ำตาของกรีนก็ไหลออกมาด้วย พอเห็นสภาพของเพื่อนรักที่น้ำตาไหลและรอยแดงเต็มตัวก็อดรู้สึกสงสารไม่ได้ อิเจ้มันแรดก็จริง แต่มันไม่ได้ร่านที่จะมีอะไรกับใคร ทำไมมันต้องมาเจอแบบนี้ด้วย……

“มีนมึงมาช่วยพยุงมันหน่อยเร็ว รีบพามันกลับบ้านพักดีกว่า กูไม่อยากให้มันอยู่ที่นี่นานกว่านี้” พอขุนเขาบอก มีนก็รีบเข้ามาช่วยพยุงอิตุ๊ดที่ตอนนี้เริ่มสติขาดหายไปแล้ว ก่อนออกไปก็ไม่ลืมยื่นเท้าไปถีบไอ้ที่นอนสลบอยู่กับพื้นอีกที เดี๋ยวกูจัดการมึงซ้ำอีกแน่ ไอ้ไนท์!!!!!

“อือ…. ไม่ไหวแล้ว” โจวที่ถูกวางลงบนเตียงก็ร้องออกมาด้วยด้วยต้องการ พอขุนเขาได้ยินก็รีบลากกรีนออกจากห้องอย่างรวดเร็ว เพราะเรื่องจากนี้ให้มีนมันเป็นคนจัดการจะง่ายกว่า….

จัดการตามสไตล์ผัวๆเมียๆของพวกมันสองคน

“ตุ๊ด…. มึงตั้งสติหน่อย” มีนตบเข้าที่หน้าของโจวเบาๆเพื่อเรียกสติ แต่โจวกลับจับมีนทุ่มลงเตียงแล้วดึงมีนเข้ามาจูบด้วยความต้องการทันที

“อือ…..” มีนที่ร้องครางออกมาเบาๆ เมื่อตอนนี้ทั้งร่างกายของตนเองเปลือยเปล่า ไร้เสื้อผ้าและกำลังถูกกระแทกจากทางด้านหลังอย่างรุนแรงจากโจวที่จัดการมีนให้อยู่ในท่าคลานเข่า โดยมือของมีนก็ถูกจับหัวเตียงเพื่อพยุงร่างกายไว้

“อะ อ๊า!!!!” มีนครางลั่นเมื่อถูกโจวกระแทกเข้ามาไม่หยุดแถมยังเพิ่มความรุนแรงจนมีนแทบทนไม่ไหว

“จะ จะไปแล้ว….. อ๊า!!!!!!” มีนบอกก่อนจะปลดปล่อยออกมา เป็นครั้งที่สอง แต่โจวยังไม่หมดฤทธิ์ จับมีนพลิกขึ้นมาอยู่บนตัวของตน มือก็รั้งเอวมีนให้ขยับไปพร้อมๆตน มีนที่ถึงจะเสร็จไปสองครั้งแต่ก็ยังมีแรงเหลือที่จะช่วยโจวปลดปล่อยออกมา เพราะรู้ดีว่าฤทธิ์ของยาปลุกมันรุนแรงเพียงใด

“มีน ขยับแรงๆ” โจวพึมพำออกมา น้อยครั้งนักที่จะเรียกชื่อมีนด้วยชื่อ นอกจากเวลาทั้งสองคนร่วมรักกัน

“อือ… มึงแรงไปแล้ว” มีนบอก เพราะรู้สึกทั้งจุกทั้งเสียว ขนาดปลดปล่อยไปสองรอบ แต่ความต้องการของมีนก็ยังมี ราวกับเป็นคนกินยาไปซะเอง

“อ๊า!!! มึงเป็นของกูนะตุ๊ด มึงรู้มั้ย มึงห้ามไปเอากับใคร”

“อืม….” โจวรับคำ ตอนนี้โจวไม่อยากจะพูดอะไรทั้งนั้น เพราะความต้องการมันยังไม่หมด แค่อยากจะลบรอยไอ้ชั่วนั้นให้หมดออกไป ลบรอยด้วยสัมผัสของมีนที่ป็นเมียของโจวเพียงคนเดียวเหมือนกัน




“ตัวเอง สองคนนั้นยังไม่ตื่นเหรอ” กรีนที่ลงมาด้านล่างในยามเช้าก็ถามหามีนและเพื่อนสนิทของตนจากคนรักที่นั่งอยู่ข้างกายในยามเช้าวันใหม่

“ยังครับ สงสัยจะตื่นบ่ายๆ คงจะเพลียทั้งคู่” ขุนเขาบอกก่อนจะดันอาหารเช้าไปให้คนรัก

“ตัวเอง แต่เมื่อคืนนี้พี่มีนน่ากลัวมากเลยอ่ะ ตอนกระทืบพี่ไนท์นะ บรื้อ~ สยอง” พอเห็นกรีนทำท่าทางประกอบตอนพูดไปด้วยขุนเขาก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆอย่างเอ็นดูกับท่าทางของคนรัก

“นั่นแค่เบาะๆนะครับ พี่ถึงบอกไงว่ามันเรื้อน” ขุนเขาบอกก่อนจะจัดการหยิบไส้กรอกจากจานของกรีนขึ้นมาหันให้แล้วป้อนคนรักไปด้วย

“แต่ดูไปดูมา สองคนนี้เค้าก็ดูเหมาะกันดีนะตัวเอง”

“หึหึ พี่ว่าคู่นี้มันบ้าทั้งสองคนนั้นแหละ” ขุนเขาบอก เพราะรู้นิสัยเพื่อนสนิทดี ตอนแรกนี่มันควงแต่ผู้หญิงนะ และก็คอยแต่จะกระทืบกับผู้ชายที่เข้ามาเอาเรื่องเพราะผู้หญิงที่มันคั่วอยู่ดันมีผัวแล้วไม่บอก ผัวผู้หญิงก็มาตามเอาเรื่อง มันก็จัดการสวนกลับไป ยิ่งเวลากินเหล้ายิ่งต้องระวัง เพราะมันเรื้อนแต่จะไปมีเรื่อง!!

“เอ่อ… ตัวเองแล้วพี่มีนนี่ลูกใครอ่ะ เห็นบอกว่าจะให้ลูกน้องพ่อมาจัดการ”

“อ่อ พ่อมันเป็นนักการเมืองน่ะ”

“ห๊ะ!!! นักการเมือง”

“เห็นมันกากๆมันก็ลูกคุณหนูนั่นแหละครับ แค่มันทำตัวติดดินไปหน่อย” กรีนว่าไม่หน่อยล่ะ มันติดดินเกินไปต่างหาก!!

“อืม…..” โจวที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดจากหน้าต่างที่ส่องเข้ามาถึงในห้อง ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมา พอหันไปมองข้างๆก็พบว่ามีนนอนหลับสนิทอยู่ แต่เพราะเรื่องราวเมื่อคืนมันยังอยู่ในหัว โจวเลยหลับตาลงเพื่อตั้งสติและสงบจิตใจเล็กน้อย ก่อนจะรั้งตัวอิเมียเถื่อนเข้ามากอดเบาๆ

ถ้าเมื่อคืนนี้อิเมียเถื่อนไปช่วยโจวไม่ทัน ไม่อยากจะนึกสภาพเลย…..

“อือ… มึงตื่นแล้วเหรออิตุ๊ด” มีนถามอย่างงัวเงีย

“อืม เจ็บตรงไหนใช่มั้ย เมื่อคืนเจ้ยั้งแรงไว้ไม่อยู่”

“ไม่เท่าไร แต่มึงไม่เป็นไรใช่ป่ะ ไอ้เหี้ยนั้นมันทำอะไรมึงมากกว่าที่กูเห็นมั้ย”

“ยังหรอก แต่ก็เกือบไปแล้ว คิดแล้วยังผวาไม่หาย ให้ตายเถอะ!!!”

“มึงไม่ต้องกลัวนะกูจัดการกระทืบมันให้มึงล่ะ ถ้าครั้งต่อไปมันยังมาวอแวมึงอีกนะ เดี๋ยวกูเล่นให้หนักๆกว่าเดิมเลย”

“นี่… ปลอบเจ้หน่อยสิ” โจวบอกก่อนจะกอดเอวของมีนแน่นขึ้น พอมีนเห็นแบบนั้นก็จัดการปลอบอิตุ๊ดกลับ

“โอ๋ๆๆ ขวัญเอ้ยขวัญมานะผัวนะ” มีนบอกก่อนจะรั้งตัวอิตุ๊ดมาแนบอกแล้วจูบหน้าผากเบาๆ

“ฮื่อ!!!! เมียจ๋าผัวกลัวแล้ว ไม่อยากโดนเสียบแล้ว”

โจวจะอ้อนเมีย โจวจะอ้อน เพราะโจวขวัญเสียมาก!!!

“โอ๋ๆๆๆ”

สองคนผัวเมียบันลือโลกนอนกอดปลอบกันอยู่บนเตียง โดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะทำให้โจวเข็ดกับการอ่อยผู้ชายไปทั่วอย่างแรง ขนาดแค่โดนนิ้วเข้าไปเพียงนิดเดียว ความรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แตกต่างกับตอนที่โจวเป็นคนเข้าไปในร่างกายของมีน มันช่างรู้สึกดีจนแทบบรรยายไม่ถูก

ต่อไปนี้จะเลิกแรดแล้ว โจวสัญญา~~~~~~




“อิเจ้! มึงรู้สึกดีขึ้นรึยัง” กรีนที่วิ่งถลาเข้าไปกอดเพื่อน เมื่อเห็นโจวและมีนลงมาที่ชั้นล่างในช่วงบ่าย

“โอ๊ย.. อิเตี้ยกูอึดอัด”

“ก็กูเป็นห่วงมึง เห็นสภาพมึงเมื่อคืนกูแทบนอนไม่หลับเลย”

“กูไม่เป็นอะไรแล้ว กูพลาดเองแหละเมื่อคืนนี้” โจวบอกก่อนจะถูกกรีนลากมาที่โต๊ะกินข้าว ที่มีอาหารวางไว้ เพราะเพิ่งสั่งข้าวเที่ยงเข้ามาพอดี

“ถ้ากูเจอไอ้พี่ไนท์อีกรอบนะมึง กูจะจัดการเข้าให้ แม่งขยะแขยงชิบหาย คนเหี้ยอะไรโคตรโรคจิต”

“มึงไม่ต้องห่วง ตอนนี้แม่งนอนอยู่โรงพยาบาล พี่มีนจัดคนเดียวก็แทบเดินไม่ได้แล้ว เมียมึงโคตรโหด” คำสุดท้ายกรีนกระซิบเบาๆ กับอิเจ้สองคน เมื่อคืนภาพพี่มีนกระทืบพี่ไนท์ยังติดตาไม่หายเลย โหดชิบหาย แค่มองหน้าพี่มีนตอนนี้กรีนยังอดแอบกลัวไม่ได้

“ตุ๊ดกินข้าว” มีนตักข้าวมาวางลงตรงหน้าโจว ก่อนจะวางเทน้ำใส่แก้วให้ แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม และเริ่มลงมือทานอาหารเช้าและเที่ยงลงท้องอย่างรวดเร็ว มีนโคตรหิวเลยตอนนี้

“ตันๆทานข้าวครับ เดี๋ยวพี่ตักให้” ขุนเขาตักอาหารใส่จานของกรีนเหมือนปกติ ทำให้โจวเห็นแบบนั้นก็หันไปอ้อนมีนบ้าง

“เมียจ๋า…. ผัวอยากกินอันนั้นตักให้หน่อย”

“เออ” มีนตักกับข้าวลงไปบนจานของอิตุ๊ดตามที่ขอ ทำให้กรีนและขุนเขาหันมามองทั้งสองคนด้วยความสงสัย

เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ อิเจ้ถึงเรียกพี่มีนว่าเมียจ๋าเสียงหวานแบบนี้

บอกตรงว่ากรีนแอบช็อก

ช็อกสัสรัสเซียด้วย!

สงสัยอิเจ้จะโดนยาจนสมองกลับและทำให้ความเมะมันเลยบังเกิดขึ้นแบบนี้………….


 

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
EX 32




หลังจากกลับมาจากทะเล ทุกอย่างก็เริ่มกลับเข้าสู่เรื่องราวปกติ และสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน คือ……..

“เมียจ๋า เรียนเสร็จรึยัง” ก็คืออิเจ้มันเปลี่ยนไป!!! ปกติมันจะเรียกพี่มีนว่าอิเมียเถื่อนงี้ อิเคะกากงี้ แต่ตอนนี้หลังจากที่มันเจอเหตุการณ์บัดซบมันก็เรียกพี่มินว่าเมียจ๋าตลอด!!

“อิเจ้ มึงปกติดีใช่ป่ะ”

“กูปกติดี”

“กูแค่ไม่ชิน รู้สึกมึงแมนขึ้นแปลกๆ”

“กูแมนอยู่แล้ว”

“เออ!!! กูรู้ แต่แบบว่า มึงดูแปลกไปจริงๆนะ ดูมีราศีความเป็นผัว มึงลองดูรอบๆข้างดิ เห็นม่ะ ชะนีมองมึงเต็มเลย” โจวมองตามนิ้วมือเพื่อนที่ชี้ไปรอบๆ โจวก็พอจะรู้นะว่าตนเองมีเสน่ห์ทั้งเพศผู้และเพศเมีย แต่ชะนีคือสิ่งที่โจวไม่สนใจและไม่คิดอยากจะสนใจไง!!!!

“น่ารำคาญ กูไม่ชอบชะนี”

“หูย~~ รักเมียว่างั้น”

“เรื่องของกู ว่าแต่มึงเถอะ ไหนบอกจะออกไปหาซื้อของก่อนกลับไง จะไปมั้ย!!”

“เออๆ ทำตัวเป็นชะนีมีเมนส์ไปได้!!” กรีนบอกก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วรีบเดินตามอิเจ้ออกไป นานๆทีมันจะขับรถให้นั่ง รู้สึกถึงความมีบุญบารมีของตูดขึ้นมาเลย!




“ไอ้กรัง กูเหมือนจะตาย กูไม่อยากอ่านแล้ว!!!!” มีนบอกเพื่อนรักข้างๆกาย ก่อนจะนอนแนบหน้าไปกับโต๊ะ ท่ามกลางชีทเรียนปึกหนาที่มองดูทีไรก็รู้สึกหดหู่เสียเหลือเกิน

“อ่านไปไอ้ห่า ถ้าเกิดมึงสอบไม่ผ่านวิชานี้ มึงเอฟ” ขุนเขาตบเข้าที่หัวเพื่อนสนิทเบาๆเมื่อเห็นท่าทางขี้เกียจของมัน เรื่องกำลังแตะต่อยนี่สู้สุดแรง เรื่องเรียนนี่มันแทบจะไม่เอาอ่าว!!

“แม่งไม่เข้าหัวกูเลย” มีนบ่น ก่อนจะมองตัวหนังสือในชีทอีกครั้ง แค่ทฤษฏีที่ต้องจำก็จะตายห่าอยู่ล่ะ ไหนจะสูตรอีก เลิกเรียนได้มั้ยวะ!!!!

“มีน เราซื้อน้ำมาให้” แต่ยังไม่ทันที่จะได้อ่านต่อ ก็มีน้ำเสียงหวานใสดังขึ้นจากทางด้านหลัง ก่อนโคล่าเย็นๆจะถูกนำมาแตะเข้าที่แก้มของมีนเบาๆ จนมีนสะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อย

“วา? มาทำอะไรที่นี่”

“เรามีเรียนที่ตึกนี่พอดี เห็นมีนนั่งอ่านหนังสืออยู่ เลยเดินไปซื้อน้ำมาให้” วาววา หรือ วาดาวคณะของวิศวะกรรมรุ่นเดียวกัน และเคยเป็นอดีตแฟนเก่าของมีนในตอนช่วงปีหนึ่ง แต่ทั้งสองคนเลิกกันเพราะวาววาไปมีคนอื่น ทำให้มีนเลยไม่คบใครจริงจังเลยจนมาเจอกับอิตุ๊ดนี่แหละ

“ขอบคุณนะ แต่วันหลังไม่ต้อง” มีนบอกก่อนจะหันกลับไปสนใจชีทเรียนต่อ

“มีน… เราไม่ได้ตั้งใจนะ เมื่อไรมีนจะให้อภัยเรา”

“วาววาเธอคิดว่าผู้ชายคนหนึ่งที่โดนสวมเขาเป็นควาย มันจะกลับไปเป็นไอ้หน้าโง่ให้เธอหลอกอีกรึไง ฉันจะบอกให้นะ ว่าฉันมีแฟนใหม่แล้ว และไม่จำเป็นต้องกลับไปคบกับผู้หญิงแบบเธอ” มีนรวบรวมชีทเก็บใส่กระเป๋าก่อนจะลุกขึ้นแล้วหันมาบอกขุนเขาก่อนจะเดินออกจากโต๊ะ

“กูกลับก่อนนะ ตรงนี้อากาศไม่ค่อยจะดี” มีนพูดพร้อมปลายสายตาไปใส่หญิงสาวก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ขุนเขาหันมาพูดกับผู้หญิงที่เคยทำเพื่อนเจ็บจนไม่เป็นผู้เป็นคนส่งท้ายอีกที

“ฉันว่าเธออย่ามายุ่งกับมันอีกเลยนะ มีนมันเจอคนที่ทำให้มันมีความสุขแล้ว ซึ่งคนๆนั้น มีดีกว่าผู้หญิงอย่างเธอ” ขุนเขาบอกแค่นั้นก่อนจะลุกขึ้นไปอีกคน ทิ้งให้วาววานั่งกำฝ่ามือแน่น ใบหน้าสวยไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา แต่ภายในใจกลับอยากจะได้มีนกลับมาเป็นของตน ไม่สนอะไรทั้งนั้น แม้ว่ามีนจะมีคนรักแล้วก็ตาม แต่ผู้ชายที่มีฐานะเพียบพร้อมอย่างมีน วาววาคงไม่ปล่อยให้หลุดมือไปได้อีกครั้งหรอก!



“ตัวเองงงงง วันหยุดนี้เค้าจะต้องกลับบ้านนะ” กรีนเดินเข้ามาสวมกอดขุนเขาจากทางด้านหลัง ก่อนจะเอาคางเกยไหล่ของขุนเขาแล้วบอกด้วยน้ำเสียงหวานๆอ้อนๆ

“ครับ ให้พี่ไปด้วยมั้ย” ขุนเขาละสายตาจากการอ่านหนังสือหันหน้ามาถาม


“เอ่อ…. จะดีเหรอ ที่บ้านเค้ารู้ว่าเราแยกกันอยู่แล้วนะ”

“พี่ก็จะไปรับผิดไงครับ”

“ถ้าตัวเองไม่กลัวพี่กราฟแหกอกนะ” กรีนเคยบอกรึยังว่ากรีนมีพี่ชายอยู่คนหนึ่ง เป็นรุ่นพี่ของขุนเขานี่แหละ แถมยังค่อนข้างสนิทกันด้วย แต่หลังๆไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร เพราะพี่กราฟทำงานแล้ว เลยไม่มีเวลาเหมือนช่วงเรียนเท่าไร

“ฮะๆๆ พี่ไม่โดนอะไรหรอกครับ” ขุนเขาจุ๊บหน้าผากคนรักเบาๆ ก่อนจะหันกลับมาอ่านหนังสือต่อ ส่วนกรีนก็กลับไปจัดการห้องต่อ กรีนเอาเสื้อผ้าออกมารีดและทำความสะอาดห้องต่อเล็กน้อย ตอนนี้ขุนเขาไม่ได้กลับไปนอนห้องตัวเองสักเท่าไร หลังจากที่เข้าใจกันขุนเขาก็มาอยู่ห้องนี้ตลอด และขุนเขาก็คิดว่าควรจะมีใครคนสักคนที่ต้องคืนห้อง แต่ขุนเขายังไม่ได้ถามกรีนดูเลย ขุนเขาอยากจะให้กรีนไปอยู่ที่ห้องของตนและคืนห้องนี้ไป แต่ดูท่าว่าคนรักจะชอบห้องนี้มากกว่า แต่ยังไงก็คงต้องคุยกันอีกที เพราะถ้ากรีนจะเอายังไง ขุนเขาก็ตามใจคนรักอยู่แล้ว



“เมียจ๋า กลับมาแล้วเหรอ เจ้ทำแพนเค้กไว้ให้กินด้วยนะ” มีนที่กลับมาถึงห้อง พอเปิดประตูเข้ามา ก็เห็นอิตุ๊ดที่ตอนนี้เปลี่ยนคำแทนตัวเองซะน่ารัก จนบ้างทีมีนรู้สึกอดที่จะขนลุกไม่ได้ แต่ก็ยอมรับว่ารู้สึกดีนิดๆเหมือนกัน

“มึงกลับมานานยังอ่ะตุ๊ด”

“กลับมาได้สักพักล่ะ มานั่งสิ เดี๋ยวเจ้เอาน้ำให้” โจวที่จูงมือพามีนเดินมาและดันให้นั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะหยิบขวดน้ำมาเทใส่แก้ว และดันแพนเค้กที่หน้าตาพอใช้ได้ไปตรงหน้าของมีนให้อย่างเอาใจ

“กินดูสิ นี่เจ้ทำสุดฝีมือเลยนะ” มีนพอเห็นอิเจ้บอกแบบนั้น ก็เลยลองตักแพนเค้กชิมดู โดยมีสายตาของโจวมองดูอย่าลุ้นๆ

“อืม ก็ดี…..” พอมีนบอกแบบนั้นโจวก็ยิ้มออกมา นอกจากโจวจะหน้าตาดี แล้วยังทำอะไรก็อร่อย สามีดีเด่นเลยนะ โจวเนี่ย!!!!

“นี่…. มีเรื่องอะไรรึเปล่า” โจวถามขึ้น เมื่อตอนนี้ทั้งสองคนเข้ามาอาบน้ำด้วยกันและตอนนี้ทั้งสองคนก็แช่อยู่ในอ่างน้ำ โดยโจวก็เอาฟองน้ำถูหลังของมีนไปด้วย แต่วันนี้มีนเงียบกว่าปกติ แถมยังทำคิ้วขมวดตลอดเวลาอีก

“มึง…. แฟนเก่ากูโผล่มาวะ” มีนที่พิงหลังไปเอนใส่โจวก่อนจะพูดออกมา เรื่องนี้มีนไม่อยากให้เป็นปัญหาในอนาคต เพราะเค้ากับผู้หญิงคนนั้นจบกันมานานแล้ว

“แล้วยังไง ก็แค่แฟนเก่า เจ้ไม่สนใจหรอกนะ”

“กูแค่อยากบอกมึงไว้ ไม่อยากให้มึงมารู้ทีหลัง”

“เฮ้อ นี่ได้เจ้แล้วอย่าฟันเจ้แล้วทิ้งล่ะกัน”

“มึงนั้นแหละ เลิกแรดได้แล้ว กูขี้เกียจตามเก็บซากแรดของมึง” มีนบอกก่อนโจวจะจับมือของมีนมาจับไว้เบาๆ เราทั้งสองคนที่ไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เมื่อไร ความรู้สึกที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ มันก่อตัวแน่นขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีสิ่งใดที่จะมาทำให้สั่นคลอนได้อย่างแน่นอน โจวชื่อแบบนั้น



“วาววา นี่เธอฟังภาษาคนไม่เข้าใจรึไง ว่าอย่ามายุ่งกับฉัน” มีนบอกเสียงแข็ง เมื่อจู่ๆ วาววาก็เดินเข้ามานั่งข้างๆในช่วงพักกลางวันในโรงอาหารของคณะที่ในอดีตเธอเคยบอกว่ามันสกปรก และไม่ชอบนั่ง

“มีนเราแค่อยากกินข้าวด้วย”

“แต่ฉันไม่…” มีนบอกก่อนจะหันหน้าหนี แต่วาววาก็ไม่ยอมแพ้ ยังนั่งยิ้มให้มีนเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรกับการกระทำของมีนที่บ่งชี้ชัดเจนว่าไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย

“ตัวเองเค้ามาแล้ว” กรีนที่เดินเข้ามาหาขุนเขาพร้อมๆกับอิเจ้ก่อนจะนั่งลงตรงข้างกายของขุนเขา และโจวเองก็เดินไปนั่งข้างมีน โดยแทรกลงไปตรงกลางระหว่างมีนและวาววานั่งอยู่

“ว้าย!!! นี่นายเป็นใคร อยู่ๆมานั่งแทรก ไม่เห็นรึไงว่าฉันนั่งอยู่” วาววาหันไปต่อว่าผู้ชายที่เข้ามาเบียดเธอจนแทบตกเก้าอี้อย่างหงุดหงิด

“เห็น แต่ไม่ใส่ใจ จบม่ะ!!!” โจวบอกก่อนจะหันหน้าไปหามีนแทน

“เมียจ๋ากินอะไร เดี๋ยวเจ้ไปซื้อมาให้”

“เอาแบบเดิม ให้กูไปด้วยมั้ย”

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเจ้ไปซื้อเอง อิเตี้ยไปกับกู” โจวหันไปส่งสายตาบังคับเพื่อนสนิท ก่อนกรีนจะลุกขึ้นและเดินตามโจวออกไปติดออกไป

“มีน ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงเรียกมีนว่าเมียล่ะ” วาววาถามอย่างสงสัย และเธอก็หวังว่า อย่าให้คำตอบของมีนเป็นอย่างที่เธอคิดเลย…………

“ก็มันเป็นผัวฉัน ไม่ให้มันเรียกเมียแล้วจะให้เรียกว่าอะไร” มีนบอก ก่อนขุนเขาที่นั่งฝั่งตรงข้ามจะหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อได้ยินเพื่อนพูด เดี๋ยวนี้พูดเต็มปากเต็มคำว่ามีผัว ขุนเขาอยากจะหัวเราะให้ลั่นจริงๆ

“มะ มีน โกหกเราใช่มั้ย”

“ทำไมฉันต้องโกหกด้วย หึ”

“มีนอาจจะโกรธเราอยู่”

“เธอเข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่าวาววา ฉันไม่ได้โกรธเธอ แต่ฉันเกลียดเธอต่างหาก” มีนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ถ้ามีนมีแฟน มีนก็คบไปทีละคน แต่ถ้ามีนโสดไม่มีใคร มีนก็จะควงไปเรื่อยๆ และตอนที่มีนคบผู้หญิงคนนี้ มีนก็คบเธอแค่คนเดียว แต่สิ่งที่เธอทำกับมีน มันไม่น่าให้อภัย!!!



“อิเจ้ ชะนีนั้นใครวะ” กรีนที่กระซิบถามเพื่อนสนิทหลังจากเดินมาซื้อข้าวด้วยกัน นี่ต่อมเสือกกรีนสั่นไม่หยุดเลย กรีนอยากใส่ใจมากๆตอนนี้

“เมียเก่าเมียกู”

“เอ้า!!! แล้วมึงจะทำยังไง ดูก็รู้ว่าร้าย”

“ไม่ทำ เพราะเมียกูคงไม่กลับไปเอามัน แต่ถ้ามันยังวุ่นวายไม่เลิก เดี๋ยวกูจัดการเอง”

“หน้ามึงนี่นางร้ายมากตอนนี้ ตบเลยม่ะ กูจัดให้”

“หึ!!! คนอย่างกูไม่เอาตัวลงไปคลุกคลีกับชะนีหรอก” โจวบอกก่อนจะยื่นเงินจ่ายค่าข้าว

“แต่ดูท่าว่ามันอยากจะคลุกวงในกับพี่มีนมากอ่ะ” นี่กรีนไม่ได้ยุอิเจ้เลยนะ กรีนสาบานได้ ว่ากรีนแค่พูดสิ่งที่คิดเฉยๆ

“มึงคิดว่าคนอย่างกูจะยอมเสียเมียให้ชะนีเหรอ ไม่มีวันซะหรอก ถึงเวลากูจะเอาให้วิ่งกลับไปหาผัวเก่าของเก่าไม่ทันเลยมึงคอยดู”

กรีนอยากจะมอบมงกุฎในการเริ่มแมนของมันให้มาก ตอนนี้อิเจ้มันเลิกทาปากแดงแล้ว ยิ่งทำให้มันดูหล่อแบบแมนๆมากกว่าเดิม เดินไปทางไหนชะนีก็เริ่มมอง กรีนก็เพิ่งจะรู้ว่าเวลามันแต่งตัวแมนๆ ดาเมจมันแรงขนาดนี้ แต่เสียอย่างเดียว กรีนรู้กำพืดมันหมดแล้วไง มึงจะหล่อขึ้นแค่ไหนกรีนก็ไม่เอา เราไปกินคนที่เคยเป็นไทป์เดียวกันเด้อออออ

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
ชอบบบบบบ :hao7:

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3

EX 33





หลังจากที่โจวเจอหน้าแฟนเก่าของมีน ก็ไม่ได้พูดถึงอะไรอีก แต่ก็ไม่ได้คิดจะอยู่เฉยๆ แต่เพราะช่วงนี้โจวยุ่งๆอยู่กับการอ่านหนังสือสอบและงานที่ต้องส่งก่อนสอบ ทำให้ไม่ค่อยได้คุยกับมีนมากนัก

“เดี๋ยววันนี้เจ้มาหานะ ตอนเที่ยงเจอกัน” โจวขับรถมาส่งเมียเถื่อนที่หน้าคณะวิศวะ พอมาถึงหน้าตึกก็เอ่ยบอกก่อนที่มีนจะลงรถ

“เออ เดี๋ยวกูรอแล้วกัน” มีนรับคำก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าตึก พอเข้ามาใต้ตึกก็เห็นไอ้กรังเพื่อนรักนั่งหน้ายุ่งอ่านหนังสืออยู่ก่อนเข้าสอบในวันนี้อย่างเคร่งเครียด ซึ่งไม่เข้ากับหน้าตาของมันเลยยยยยย

“ขยันๆๆ จะเอาเอรึไงมึง”

“ถ้าได้ก็ดี กูไม่อยากเอาด็อกมาครองเหมือนมึง” ขุนเขาบอก ก่อนจะโดนมีนถีบเขาที่ขาเบาๆ พูดถึงขนาดนี้ด่ามีนว่าโง่เลยเถอะ!!!!!

“แล้วเป็นไง วาววายังตามวอแวมึงอยู่ป่ะ”

“เออดิ ไม่รู้ไปเอาเบอร์กูมาจากไหนแม่ง น่ารำคาญชิบหาย”

“แล้วอิตุ๊ดมันไม่ว่าอะไรรึไง”

“ไม่… แต่มันนิ่งๆ กูก็เดาอารมณ์ไม่ถูก” ยกเว้นตอนมีอะไรกัน กระแทกเอาๆ จนช่วงล่างมีนจะพัง….. มีนได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าเล่าให้ขุนเขาฟัง เพราะกลัวขุนเขามันล้อให้มีนได้อายที่โดนกระทำยำยีจากผัวตุ๊ดของตนเองแบบนี้

“แต่กูเดานะว่ามันโคตรหึงมึง รอยมึงตรงหลังคอโคตรเด่น” ขุนเขาเอานิ้วจิ้มๆหลังคอของมินเบาๆ เพราะรอยมันเด่นมาก ดูก็รู้ว่าอิตุ๊ดนั่นมันร้อนแรงไม่เบา

“กูว่าละแม่ง… หลังๆชอบยุ่งกับหลังคอกูจัง” มีนบ่นออกมา ก่อนขุนเขาจะหัวเราะออกมา

เออ!! เห็นเพื่อนมีผัวเป็นตุ๊ดก็ดีเหมือนกัน เลิกกากลงไปเยอะ ก่อนหน้าที่จะมีผัวมันชอบลากขุนเขาไปกินเหล้า มีช่วงนี้แหละไม่เห็นมันชวน สงสัยอิตุ๊ดมันไม่ให้ไป

“เลิกยุ่งเรื่องกูแล้วอ่านหนังสือต่อเลยมึง อีกสิบนาทีจะเข้าสอบล่ะ” มีนผลักหัวขุนเขาให้หันกลับไปสนใจหนังสือต่อ ก่อนที่ตนเองจะหยิบขึ้นมาเปิดผ่านๆเพื่อให้มันเข้าหัวพอเป็นพิธีก่อนจะเข้าห้องสอบ ทั้งๆที่รู้ตัวดีว่ามันเป็นแค่ข้ออ้างของคนขี้เกียจเท่านั้น




“มึงจะรีบไปตามควายที่ไหนอิเจ้” กรีนที่รีบจ้ำเท้าเดินตามหลังเพื่อนสนิทหลังจากที่เพิ่งไปส่งงานที่ห้องอาจารย์เสร็จ อิเจ้ก็รีบเดินออกจากห้องมาที่ลานจอดรถทันที ไม่รู้รีบไปตามหาควายที่ไหน

“ไปคณะวิศวะ”

“แล้วทำไมมึงต้องรีบล่ะ”

“ก็นังชะนีนั้นมันต้องมาวอแวเมียกูน่ะสิ” เพราะโจวเห็นข้อความที่ถูกส่งมาที่เครื่องของอิเมียเถื่อนทุกวัน คิดแล้วก็หงุดหงิด หน้าด้านหน้าทนจริงๆเลยชะนีสมัยนี้!!!!

“มึงจัดเลยอิเจ้ อย่าเอาไว้”

“กูไม่เก็บไว้หรอก แต่สมัยนี้จะมาใช้กำลังไม่ได้ เค้าใช้สมองเว้ยอิเตี้ย เข้าใจ๊?” ว่าแล้วโจวก็เอานิ้วจิ้มๆไปตรงหน้าผากเพื่อน ก่อนจะโดนกรีนค้อนสายตาใส่

เห็นว่าตัวสูงกว่ากรีน แล้วข่มกรีนใหญ่เลยนะอิเจ้!!!




“โอ๊ย!!! ข้อสอบสูบพลังงานกูมาก ต้องการเหล้าเข้าร่างกายอย่างรุนแรง” มีนที่เดินออกจากห้องสอบอย่างหมดสภาพก่อนจะเดินเข้ามากอดคอเพื่อนสนิทแล้วโวยวายออกมา

“เกี่ยวห่าไรกับเหล้า”

“ก็ร่างกายกูขาดเหล้ามานาน มึงไปแดกเหล้าเป็นเพื่อนกูหน่อยดิคืนนี้”

“ไปกับผัวมึงสิครับ กูจะนอนกกเมีย”

“ไอ้เลว!! คืนดีกับเมียแล้วทิ้งเพื่อน มึงนี่มันเลวจริงๆ”

“มึงคบกับกูได้แสดงว่าก็เลวไม่ต่างจากกู เลิกโวยวายแล้วไปแดกข้าวได้แล้ว” ขุนเขาบอกก่อนจะลากคอมีนให้เดินเข้าลิฟต์ไปด้วยกัน เมื่อกี้นี้ตันๆเพิ่งส่งข้อความมาหาว่ามาถึงที่โรงอาหารแล้ว





“นี่นายน่ะ เลิกยุ่งกับมีนได้แล้ว มีนเค้าไม่ได้ชอบผู้ชาย” โจวที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์เล่นรอเมียเถื่อนกับอิเตี้ยในโรงอาหารของคณะวิศวะอยู่ จู่ๆ ก็มีชะนีหน้าเทา(ในสายตาของโจว) มาวี้ดๆใส่ข้างหูเหมือนสังภเวสีไม่หยุด น่ารำคาญเป็นบ้า หนวกหูที่สุด!

“หน้าด้าน คนเค้าไม่เอาแล้วยังตามวอแวไม่เลิก” โจวบอกเลยว่าริมฝีปากผู้ได้ฉายา เจ้โจวสยบมาร ไม่ได้เล่นๆนะ ถ้าไม่แน่จริงคนคงไม่ยกฉายานี้ให้

“กรี้ด!!! อิตุ๊ด!!! มีนเค้ารักฉัน แต่มันเป็นเพราะแกที่ทำให้เค้าเบี่ยงเบน” วาววาไม่รักษาภาพพจน์อะไรทั้งนั้น ในเมื่อตอนนี้มีนไม่อยู่ตรงนี้ แถมคนตรงหน้ายังมาว่าเธอ เธอไม่ยอมแพ้อิตุ๊ดตรงหน้านี้หรอก!!!!!!!

“กรี้ดทำบ้าอะไร น้ำร้อนลวกรึไง มั่วผู้ชายแล้วยังมีหน้ามาเรียกร้อง ไม่ให้เรียกหน้าด้านแล้วจะให้เรียกอะไร” โจวลุกขึ้นยืนประชันหน้ากับชะนีอดีตเมียเก่าเก็บของเมียตัวเองอย่างไม่เกรงกลัว พร้อมส่งสายตาไปหาอิเตี้ยที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย

เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเจ้โจว ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต บอกเลย!!!!!

“ฉันจะเอามีนคืนมาจากแกให้ได้อิตุ๊ด!!!!”

“ฉันว่าฉันพูดเคยชัดแล้วนะวาววา” มีนที่เข้ามาในโรงอาหารและก็เห็นทั้งสองคนกำลังเถียงกันพอดี และมีนก็ได้ยินชัดทุกคำพูด ก็รีบเดินเข้ามาก่อนจะพูดแทรกขึ้นเมื่อเดินไปยืนๆข้างอิตุ๊ดแล้ว

“มีน…..” วาววามองมีนอย่างตกใจ ที่มีนมาเห็นเธอตอนกำลังด่าทอกับอิตุ๊ดหน้าขาวตรงหน้า

“ฉันมีคนใหม่แล้ว และเรื่องของฉันกับเธอ เราก็จบกันไปนานแล้ว ไม่มีวันที่ฉันจะกลับไปคบกับเธอได้หรอก”

“มีน ไม่นะ ครั้งนั้นเราไม่ได้ตั้งใจ” วาววาเข้ามาเกาะแขนมีนแล้วอธิบายออกมา แต่มีนก็ปัดมือของหญิงสาวออก ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉันมีผัวแล้ว!!!! และฉันคงกลับไปคบกับเธอไม่ได้!!!!”

“ไม่จริง มีนแค่หลงผิดใช่มั้ย”

“วุ้ย!!!! เข้าใจอยากจริงๆเลยนะ” มีนโวยวายออกมาอย่างรำคาญที่คนตรงหน้าเข้าใจอะไรยากเสียเหลือเกิน ก่อนจะตัดสินใจดึงอิตุ๊ดที่ยืนอยู่ข้างตัวเองเข้ามาจูบโชว์ชาวโลกที่กำลังแอบเผือกเรื่องของมีนอย่างไม่อาย

บอกก็ไม่เชื่อ มีนเลยจูบโชว์แม่ง ถ้ายังไม่เชื่ออีก เดี๋ยวอัดคลิปตอนเอากันส่งให้อีกแม่งเลย รำคาญ!

“วู้ๆๆๆ ไอ้มีนแม่งเจ๋งว่ะ” เสียงเพื่อนที่อยู่ในโรงอาหารบางคนร้องแซวออกมา กรีนที่ถ่ายคลิปอยู่ยังเอามือปิดปากเพราะอยากจะกรี๊ดออกมาด้วยความเขิน

จูบกันรุนแรงชิบหาย

กรีนเขินแทนอิเจ้เลย ฮื่ออออออออออออ

กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!

วาววากรี้ดขึ้นมาอย่างรับไม่ได้ ทำไมๆๆๆ ทำไมเธอต้องแพ้อิตุ๊ดนี่ ทั้งๆที่ตอนนั้นมีนคลั่งไคล้และหลงเธอขนาดนั้น ทำไมตอนนี้ต้องมายืนจูบกับผู้ชายให้เธอดู!!!

“อืม……” เสียงครางในลำคอของมีนดังขึ้นไม่หยุด จนโจวยอมปล่อยให้มีนได้พักหายใจ ก่อนจะหันมายิ้มเยาะเย้ยให้ชะนีตรงหน้า

“เห็นขนาดนี้แล้วยังจะมาแย่งเมียคนอื่นก็คงจะหน้าด้านเกินทนแล้วนะ หึ!!!”

“ ชัดเจนนะวาววา ว่าโลกของฉันไม่มีวันหันกลับไปมองเธอแล้ว” มีนที่ยืนพิงอกอิตุ๊ดอย่างหมดแรงเอ่ยบอก ก่อนที่วาววาจะกระทืบเท้าลงพื้นด้วยความขัดใจแล้วรีบเดินออกไปจากโรงอาหารอย่างรวดเร็ว เพราะความอับอายกับสายตาที่กำลังจับจ้องมาที่เธอและหันไปนินทาไม่หยุด

เธออับอายขายขี้หน้าที่สุด!!!! เธอเป็นถึงดาวคณะ ทำไมเธอต้องมาแพ้อิตุ๊ดหน้าขาวแบบนี้ด้วย!!!!

กรี้ด!!!!!!!!!!

“อู้ววววว โซเด็มฮอต กูอยากจะกรี้ดให้โลกแตกเลยมึง เด็ดมาก!!!!!!” หลังจากเหตุการณ์ทุกอย่างจบลง กรีนก็รีบกดบันทึกคลิป ก่อนจะร้องกรี้ดออกมาเบาๆกับช็อทที่พี่มีนดึงอิเจ้เข้ามาจูบ และอิเจ้จูบตอบกลับ กรี้ดมาก เขินนนนน

อิเจ้มึงเมะแล้ว!!!!!

#กรีนปาดน้ำตาอย่างตื้นตันใจ

“ไอ้เหี้ย คู่มึงนี่ทำกูช็อกโลกหลายครั้งชิบหาย” ขุนเขาที่นิ่งเงียบมานานพูดขึ้น ก่อนจะลงไปนั่งข้างคนรักที่กำลังกดดูคลิปที่ถ่ายไว้ ก่อนจะเลิกสนใจอิผัวเมียบรรลือโลกที่เริ่มออดอ้อนอย่างน่าขนลุกกันอีกรอบ

โจวที่เห็นมีนเริ่มจะทรงตัวไม่ได้ก็รีบพามานั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ และซบลงไหล่อย่างออดอ้อน

“เมียจ๋า ผัวกลัวจังเลย~~~~~~~”

“มึงโดนทำอะไรเปล่าวะ กูมัวแต่เบลออยู่เมื่อกี้” มีนถามขึ้นก่อนจับจับตัวอิตุ๊ดดูให้แน่ใจ เผื่อโดนวาวาตบหน้าหันตอนมีนเบลอ แต่กรีนที่กำลังแอบมองทั้งคู่อยู่ก็แอบเบะปากในความสตอเบอร์รี่ของเพื่อนที่มันกำลังจะเริ่มแสดงขึ้นอีกครั้ง

อิเจ้ อิตอแหล!!! มึงเจ็บปวดตรงไหน เห็นแต่ด่ากลับจนชะนีแทบเถียงไม่ทัน!!!!

“เมียจ๋า ผัวเถียงชะนีนั่นจนเพลียไปทั้งตัวเลย คืนนี้นวดให้ผัวหน่อย”

“คืนนี้ไม่ว่าง คืนนี้กูจะไปกินเหล้ากับไอ้กรัง” มีนก็พอจะรู้นะว่าอิตุ๊ดมันตอแหลบอกว่าเพลีย แต่แล้วไงมีนไม่แคร์ นี่ผัวมีนไง มันจะอ้อนมีนแล้วผิดตรงไหน!!!!!!!

“อีกละ”

“ให้กูเถอะ กูอยากแดกเหล้า มึงไปกับกูก็ได้”

“ก็ได้ เห็นว่าสอบเสร็จหรอกนะ ไปด้วยก็ได้” โจวบอกก่อนมินจะยกยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

“เอาใจกูแบบนี้ เดี๋ยวกูให้จัดหลายๆยก”

“อุ๊ย! เจ้จะรอนะจ้ะเมียจ๋า”

ขุนเขาและกรีนได้แต่ทำหน้าเพลียใส่อิคู่ผัวเมียบรรลือโลกที่มันไม่เคยแคร์สถานที่ในการพูดเรื่องอย่างว่าเลย ใครเขามาพูดเรื่องจัดๆกัน ท่ามกลางโรงอาหารที่มันมีนักศึกษาไม่น้อยนั่งอยู่เต็มไปหมดแบบนี้!

 

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
เหม็นเบื่ออิคู่นี้อ่ะ5555

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3


EX 34





เคร้ง!



เสียงชนแก้วดังขึ้นท่ามกลางผับใกล้ๆมหาลัย มีนกำลังยกแก้วเหล้าดื่มอย่างหิวโหย ราวกับคนอดเหล้ามาเป็นแรมปี ทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะมองมีนด้วยแววตาสมเพช

“ไอ้เหี้ย แดกช้าๆก็ได้ ไม่มีใครแย่งครับมึง” ขุนเขาตบเข้าที่หัวของมีนที่กำลังยกแก้วเหล้าดื่มครั้งเดียวจนหมดแก้วอยู่เหมือนคนอดอยาก

“ไม่ได้ๆๆ นานๆกินที กูต้องจัดหนัก”

“นานเหี้ยไร ตอนไปทะเลมึงยังแดกอยู่เลย”

“สำหรับกู สามวันก็นานเกินพอเว้ย!!!” มีนบอกก่อนจะรับแก้วจากอิตุ๊ดที่นั่งชงเหล้าให้อยู่ข้างๆกาย ยกแก้วขึ้นมาดื่มอีกเรื่อยๆ

“ตัวเองเค้ากินได้มั้ย” กรีนหันมาถามขุนเขาที่นั่งดื่มอยู่ข้างๆ เห็นคนอื่นกินแล้วกรีนอยากกินบ้าง นี่กรีนก็อดเหล้ามาหลายวันแล้วเหมือนกันนะ เปรี้ยวปากอยากจะดื่ม!

“กินได้ครับ แต่แค่สามแก้วพอนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ตันๆไปส่งงานไม่ทัน”

“ตัวเองน่ารักจัง มาจุ๊บที!!!” ขุนเขาก็ไม่มีท่าทางอิดออด ยื่นแก้มให้คนรักหอมอีกหนึ่งทีอย่างชอบใจ 

“หยุดๆๆ ห้ามสวีทกัน ขัดตา!” โจวร้องขัดขึ้นมาเสียงดังเมื่อเห็นอิเตี้ยเพื่อนรักหยอกล้อกับพ่อคนป่าอย่างน่าหมั่นไส้

“เสือกละตุ๊ด หันหน้าไปชงเหล้าให้เมียมึงเลย” ขุนเขาชี้หน้าอิตุ๊ดที่ขัดขวางบรรยากาศ ก่อนจะนั่งกอดเอวกรีนและยกเหล้าดื่มไปด้วย คอยมองคนรักไปด้วยโดยเลิกสนใจหน้าตุ๊ดๆของผัวเพื่อนที่ชอบขัดจังหวะ

“นี่เมีย อย่าแดกเยอะ ขี้เกียจแบก” โจวหันมาบอกเมียตัวเองที่พอเหล้าเข้าปากก็ไม่หยุดยกแก้วดื่มสักที เหมือนมันอดเหล้ามาเป็นชาติ อิเมียโว้ย!

“ตุ๊ดแดกเหล้ากับกูเร็วๆ”

“ไม่กิน”

“แดก!!!” มีนจับแก้วกรอกเหล้าแน่นก่อนจะกรอกปากอิตุ๊ด ก่อนจะยกยิ้มอย่างสะใจเมื่อเห็นอิตุ๊ดสำรักออกมาเบาๆเพราะไม่ทันตั้งตัวที่โดนมีนจับกรอก

ไม่ได้เว้ย!! เข้าร้านเหล้าก็ต้องแดกเหล้า! ไม่ต้องเนียมอาย ใครๆก็กิน!

“เมียจ๋ากลับห้องไปตั้มกันเถอะ!!!!!!” เหล้าเข้าปากไปได้สักพักโจวก็เข้าไปคลอเคลียมีนที่เริ่มเมาแล้วเหมือนกัน

“มึงเมาแล้วอิเจ้” กรีนที่เห็นเพื่อนนั่งหน้าแดงก็เอ่ยบอก ก่อนจะโดนโจวชี้หน้าใส่ให้กรีนหยุดพูด

“หุบปากอิเตี้ย กูจะอ้อนเมียกู”

กรีนอยากจะเอาขาสั้นๆของตัวเอง ถีบอิเจ้สักทีสองที พอเหล้าเข้าปากนี่ความแมนบังเกิดขึ้นมาทันตาเห็น มีหน้ามาชี้หน้าชี้ตาใส่ แถมยังทำสายตาดุๆอีก โอ๊ย!!!! ได้ถีบสักที กรีนจะนอนหลับสนิทเลยวันนี้!!!

“มึงอย่ามาไซร้คอกู” มีนพยายามผลักอิตุ๊ดให้ออกห่างจากคอ แม่งเอ้ย!! ไม่น่าเอาเหล้ากรอกปากมันเลย ลืมไปว่าแดกเหล้าแล้วความแมนมันบังเกิด!!!!!!

“เมียจ๋า ตั้มกันเถอะ นะๆๆๆ”

“กูไม่ตั้ม กูจะแดกเหล้า”

“เมีย!!! ตั้มๆๆๆ จะตั้ม”

“ไอ้เหี้ย กูว่ามันไม่ไหวล่ะ กลับห้องเถอะ เดี๋ยวตันๆกูตื่นสาย มันดึกแล้ว”

“ไอ้เหี้ย เดี๋ยวนี้ห่วงเมียมากกว่าเหล้าเหรอไอ้กรัง ไม่ใจเลยนะมึง” มีนบอกด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้

“แดกเยอะๆ เดี๋ยวเป็นตับแข็ง ถ้ากูตายก่อนตันๆ แล้วใครจะดูแลตันๆ”

“ไอ้เหี้ย เลี่ยน!! ไปๆๆตุ๊ด ลุกๆๆกลับห้อง” มีนทำท่าจะอ้วกกับคำพูดของเพื่อน ก่อนจะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน แล้วจึงลุกขึ้นลากอิตุ๊ดกลับห้องไปตั้มกันตามคำขอ บอกเลยไม่หายเมาไม่เลิกตั้ม!




“ตันๆครับ ลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนเร็ว” หลังจากออกมาจากร้านเหล้าและพอกลับมาถึงที่ห้อง กรีนก็ไล่ให้ขุนเขาไปอาบน้ำก่อน พอกินเหล้าเข้าไปก็รู้สึกมึนๆ กรีนอยากจะล้มตัวนอนเลย แต่พอขุนเขาออกมาจากห้องน้ำก็เข้ามาปลุกให้กรีนลุกขึ้นไปอาบน้ำ

“อื้อ…. ตัวเองเค้าอยากนอนแล้วอ่า”

“ไม่ได้นะครับ ลุกไปอาบน้ำเร็ว”

“ไม่เอา…. ตัวเองเช็ดตัวให้หน่อย” กรีนร้องบอกทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ตอนนี้รู้สึกว่าแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเลยสักนิด ง่วนนอนสุดๆไปเลย ฮื่อออ

“ครับๆๆ งั้นตันนอนเลยก็ได้ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้” ขุนเขาบอกก่อนจะเดินไปหยิบผ้ามาเช็ดตัว และเข้าไปเอาผ้าชุบน้ำในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาเพื่อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คนรัก

กรีนที่นอนหลับอยู่ ใบหน้าก็พริ้มด้วยความสุข เพราะรู้สึกสบายตัวที่มีคนมาเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แบบนี้ ตอนนี้กรีนยังไม่ได้หลับแค่หลับตาลงเท่านั้น และก็ยังรู้สึกตัวทุกอย่างแต่พอสบายตัวแล้วก็เผลอหลับลงไปจริงๆ พร้อมสัมผัสอุ่นๆที่ประทับอยู่ที่หน้าผากเบาๆ ก่อนจะสติจะหลุดลอยไปโดยไม่รู้ตัว

“ฝันดีครับที่รักของพี่”




“ไงมึง หายหน้าหายตาไปนานเลยนะ” เสียงทักทายที่แสดงความสนิทสนมดังขึ้น หลังจากที่ขุนเขาพากรีนขับรถไปส่งงานที่มหาลัยในช่วงเช้า และพอช่วงบ่ายก็ขับรถมาที่บ้านของกรีน ที่ขุนเขาไม่ได้มาแล้วสักพักใหญ่ๆ ซึ่งพอลงจากรถก็เห็นรุ่นพี่ที่เคยสนิทกันเอ่ยทักทาย ก่อนขุนเขาจะยักคิ้วให้รุ่นพี่ตรงหน้า

“เออ ไม่เจอกันนานนะเฮีย”

“เออ ไหนกรีนมาให้พี่กอดหน่อยสิ เราไม่เจอกันตั้งนานนะ คิดถึงน้องชาย” กราฟเบนสายตาจากขุนเขา ไปมองน้องชายแทน ก่อนจะเรียกให้กรีนเดินเข้ามากอด กรีนเองที่โดนพี่ชายบอกแบบนั้นก็วิ่งเข้ามากอดเต็มแรงๆด้วยความคิดถึงแบบสุดๆเช่นเดียวกัน

“อ้วนขึ้นรึเปล่า หือ? เนื้อนิ่มจังเลยน้องพี่”

“ไม่อ้วนสักหน่อยพี่กราฟอย่ามาใส่ร้ายกรีนสิ”

“หึหึ ทำหน้างอ ป่ะๆๆ เข้าบ้านกันดีกว่า” กราฟหยิกแก้มน้องชายเบาๆก่อนจะกอดคอแล้วพากรีนเข้าบ้าน โดยที่ขุนเขาก็เดินตามหลังมาแบบติดๆ

“ไงจ้ะ ขุนเขา หายหน้าหายตาไปนานเลยนะ คืนดีกับลูกแม่ตั้งแต่เมื่อไร” คุณแม่ยังสาวของกรีนพูดขึ้นขึ้นท่ามกลางโต๊ะอาหารหลังจากที่ทุกคนเข้ามานั่งทานข้าวด้วยกันที่โต๊ะแบบพร้อมหน้า พอถามจบคุณแม่ยังสาวของกรีนก็ตักอาหารใส่จานลูกเขยที่ไม่เจอกันนาน

ก่อนหน้านี้เธอก็รู้ว่าทั้งสองคนทะเลาะกันหนัก แต่ก็เข้าใจ เพราะลูกชายคนเล็กนั้นแสนดื้อ แสนงอน จนหนีไปอยู่กับเพื่อนสนิท จนเพื่อนโดนตามตัวกลับไปอยู่บ้าน ลูกชายถึงยอมกลับมาอยู่ที่บ้านสักพัก และค่อยขอเธอไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่งเธอก็เป็นแม่ที่หวังดีกับลูกชายยอมหาคอนโดที่ใหม่ให้อยู่ เพราะก่อนหน้านั้นลูกเขยก็โทรมาถามเรื่องลูกชายบ่อยๆและก็บอกถึงเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น ก่อนจะเอ่ยปากขอให้ลูกชายคนเล็กของเธอไปอยู่คอนโดที่พักอยู่ปัจจุบัน เธอก็เลยแนะนำลูกชายไปว่า คอนโดนี้ดีนะ เห็นผู้ชายหน้าตาดีอยู่เยอะ ซึ่งกรีนลูกรักก็ตกลง ทุกอย่างก็เลยเข้าแผนของคุณแม่และคุณลูกเขยพอดี

“สักพักแล้วครับ”

“คงเหนื่อยแย่เลย เพราะลูกแม่คงดื้อไม่หยุด”

“คุณแม่ กรีนไม่ดื้อนะครับ”

“จ้าๆๆ แม่ก็พูดไปงั้นแหละ ทานเยอะๆนะจ้ะขุนเขา แม่ลงมือเข้าครัวเองเลย เห็นลูกสองคนคืนดีกันแม่ก็ดีใจ หายห่วงเจ้าตัวดื้อเยอะเลย”

“หน้าบานเลยนะมึง เห็นแม่กูอยู่ข้างมึงเนี่ย” กราฟบอก ซึ่งขุนเขาก็ยกยิ้มตอบกลับเบาๆ

“กูหล่อไงพี่มึง ใช่มั้ยครับคุณแม่”

“จ้า… ลูกเขยแม่หล่อ ถ้าแม่สาวๆนี่เข้าไปจีบแทนลูกชายแล้วนะ”

ท่ามกลางโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะตลอดเวลา ทำให้กรีนรู้สึกดีไม่น้อย แต่ถึงจะรู้สึกดีที่ตอนนี้ทุกอย่างกลับมาเป็นแบบเดิม แต่… กรีนก็ไม่ค่อยที่แม่ชอบสปอยคนรักมากขนาดนี้ ขนาดตอนทะเลาะกันครั้งแรก คุณแม่ยังบ่นกรีนแทนที่จะไปบ่นคนรัก ก็ทำไงได้ ตอนนั้นความหึงหวงมันเข้าตา เลยโมโห เป็นใครเห็นภาพแบบนั้นก็ต้องร้องไห้ทั้งนั้นแหละ และกรีนก็เป็นพวกใจร้อนไง เก็บของย้ายหนีแม่งเลย กรีนถือคติ ออกมาแบบสวยๆ

“ตัวเอง ตอนนั้นตัวเองรู้สึกยังไงที่เค้าหนีออกมา” หลังจากที่มื้ออาหารจบไป กรีนก็พาขุนเขาขึ้นมาที่ห้องนอน ทำให้ตอนนี้กรีนกำลังนอนซบอกของขุนเขาอยู่บนเตียง เพราะวันนี้นอนที่บ้านไม่ได้กลับไปนอนที่คอนโด และพออยู่กันสองคนแบบนี้กรีนก็เลยถามข้อสงสัยที่ตัวเองยังข้องใจอยู่

“ตอนนั้นเหรอครับ พี่ก็ตื่นมาแบบแฮงค์ๆ พอมองไปรอบๆห้องก็เห็นข้าวของของตันๆหายไปหมดเลย พี่ทำอะไรไม่ถูกเลยล่ะ พอตั้งสติได้พี่ก็ออกไปตามหาแต่ก็ไม่เจอ ไปมหาลัยพี่ก็ตามหาตันๆที่คณะ ก็ยังไม่เจออีก คงเพราะว่าตอนนั้น ตันๆสอบเสร็จหมดแล้ว แถมพี่โทรไปตันๆก็เปลี่ยนเบอร์ พี่จำได้ว่านั่งเครียดไปเป็นอาทิตย์เลย”

“ก็เค้าโกรธตัวเองนี่นา ใครให้ตัวเองทำแบบนั้นต่อหน้าเค้าล่ะ”

“พี่ขอโทษครับ แต่มันเป็นเพื่อนพี่จริงๆ”

“เค้าไม่โกรธตัวเองแล้ว เค้างี่เง่าเองแหละ ถ้าวันนั้นเค้าฟังตัวเอง เราคงไม่ต้องแยกกันอยู่”

“พี่รักตันๆนะครับ”

“เค้าก็รักตัวเอง”

“ต่อไปนี้พี่จะไม่กินเหล้าจนเมาขนาดนั้นแล้วครับ พี่สัญญา”

“อือ…. เค้าก็จะไม่งี่เง่าแล้ว”

“ถึงตันๆจะงี่เง่า เอาแต่ใจยังไงพี่ก็รักนะครับ พี่รักทุกอย่างที่เป็นตันๆ”

“เค้าก็รักตัวเอง ขอโทษนะที่เคยพูดกูมึงใส่”

“ครับ พี่ไม่โกรธตันๆเลย”

“ขอบคุณนะ ที่อดทนกับเค้า” กรีนกอดเอวของขุนเขาแน่นๆ ในช่วงที่ห่างกันไม่ใช่กรีนไม่ทรมาร แต่เพราะทิฐิที่มีมากเกินไป ทำให้หนีออกมาแทนที่จะถามให้รู้เรื่องและปรับความเข้าใจกัน

“พี่รักตันๆ ขุนเขาคนนี้รักน้องกรีน รักกรีนคนเดียวครับ” คำว่ารักไม่ว่าจะพูดบ่อยแค่ไหน แต่ขุนเขาก็ยังพูดด้วยความรู้สึกเดิมทุกครั้ง ความรู้สึกที่รักยังไงก็รักอยู่แบบนั้นไม่มีวันแปรเปลี่ยน  เรื่องราวที่ผ่านมาเป็นเหมือนแบบทดสอบชีวิตของขุนเขาและตันว่าเราทั้งสองคนจะอดทนและฟันฝ่าไปด้วยกันได้หรือไม่ แต่วันนี้ขุนเขารู้แล้วว่า ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมา มันทำให้เราเข้าใจกันและกันมากยิ่งขึ้นไปอีก……



 
...

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด