หัวข้อ: [Yaoi]EX – Boyfrend[มนุษย์แฟนเก่า]/อัพSpecial เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ [29/03/2562]

[Mamymind]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 

[Mamymind]

EX – Boyfrend [มนุษย์แฟนเก่า ]

มนุษย์แฟนเก่า!!!!  ที่ กรีน ต้องกลับมาพบเจอ สบตา แฟนเก่าสุดกรังที่จากกันแบบไม่ค่อยดีสักเท่าไร แล้วไหนจะเจ้โจว เพื่อนสนิทที่เคะของตนยังจะไปตกเป็นผัวเพื่อนไอ้คนกรังอีก กรีน รับไม่ได้!!!!!

สารบัญ

INTRO
EX 01
EX 02
EX 03
EX 04
EX 05
EX 06
EX 07
EX 08
EX 09
EX 10

EX 11
EX 12
EX 13

EX 14
EX 15
EX 16

EX 17
EX 18
EX 19

EX 20
EX 21
EX 22

EX 23
EX 24
EX 25

EX 26
EX 27
EX 28

EX 29
EX 30
EX 31

EX 32

EX 33

EX 34

EX 35 THE END

Special เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ

[Mamymind]

INTRO


มนุษย์แฟนเก่า!!!! คนเราเวลาเลิกกันจะเลิกกันด้วยเหตุผลอะไร เป็นหลัก


มันติดเกมส์


มันติดเพื่อน


มันติดเหล้า


มันติดผู้หญิง


กลับไปอ่านข้อหนึ่งใหม่


และ กรีน คนนี้เลิกกับไอ้คนพันธุ์นั้นด้วยเหตุผลทุกข้อที่กล่าวมา นอกมันจะติดเกมส์แล้ว พอเพื่อนมันชวนไปกินเหล้า มันยังมีหน้าไปกับเพื่อนของมัน พอกินเหล้าแล้วยังไง ก็คว้าผู้หญิงในวงเหล้าไปนอนกกไง!! พอกลับมาห้องตอนเช้า พร้อมสภาพที่ไปฟัดกับหมามาทั้งคืน (พวกนอกใจใช้คำแบบนี้แหละ) รอยลิปสติกที่ปกเสื้อ รอยข่วนที่กลางหลัง ตอนนั้นเราก็เป็นรุ่นน้องปีหนึ่งใสๆ มหาลัยวัยฟรุ้งฟริ้ง ที่แสนจะใสซื่อ บริสุทธิ์ดั่งผ้าที่พับไว้ พอเจอแฟนนอกใจก็นั่งร้องห่มร้องไห้เป็นสองสามเดือน ตัดสินใจฝากรอยรักไว้ที่ริมฝีปาก และคราบน้ำตาไว้ที่บนใบหน้าของอีกคน ก่อนจะหอบกระเป๋าใบน้อยๆคู่ใจ หนีไปช้ำรักอยู่กับเพื่อนสนิท ตัดขาดจากหัวใจดวงเน่าๆทิ้ง แล้วออกไปลั้ลลา!!!!!!!!! แต่ผ่านมาหนึ่งปีทำไมโลกมันหมุนกลับมาอีกว่ะ!!!!  ไอ้คนใจทราม หน้าหนวด สุดแสนจะซกมกคนนั้น ถึงกลายเป็นคนข้างห้องในคอนโดที่ตนเองเพิ่งย้ายเข้ามา!!!!!!!!


ถ้าพระเจ้าจะไม่ให้พรที่พี่กรีนขอผัวหล่อๆรวยๆคนใหม่ ก็ไม่ควรส่งไอ้กรังซกมกนี่


มาอยู่ข้างห้องเค้าด้วย โหดร้ายเกินไปแล้ว กรีดร้อง!!!!!!!!!!!!!


Instagram  อัพเดตเมื่อ 2 วินาทีที่ผ่านมา….


                      Green_ : ทำไมพระเจ้าไม่เข้าข้างพี่!!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 01





“อิเจ้!! จะยืนเอ้อระเหยอีกนานไหม นี่หนักจะตายอยู่แล้ว” ในยามสายเช้าวันหนึ่ง กรีนที่ควรจะนอนยังไม่ตื่นอยู่บนเตียง แต่กลับต้องมาหอบข้าวหอบของ เนื่องจากย้ายมาอยู่คอนโดใหม่ที่อยู่ใกล้มหาลัยยิ่งกว่าเดิม นอกจากคอนโดอิเจ้โจวที่อยู่ค่อนข้างไกลและซอยค่อนข้างเปลี่ยว ทำให้กรีนตัดสินใจมาอยู่คอนโดนี้แทน


ก็อย่างว่านะคนโสดแบบเราก็ต้องระวังตัวเองเป็นธรรมดาแหละ!


แต่ถ้าย้อนกลับมาที่ความจริง กรีนต้องทำกิจกรรมคณะและอิเจ้ดันโดนที่บ้านตามตัวให้กลับไปอยู่บ้าน ทำให้คนหน้าตาดีอย่างเราหาห้องอยู่ใหม่ จนมาเจอคอนโดข้างมหาลัยที่แบบตื่นสายเดินไปเรียนยังทัน แถมยังได้ข่าวว่า คอนโดนี้หนุ่มหล่อเยอะ หึหึ คนโสดหน้าตาดีแบบนี้จะทำยังไง ก็ตัดสินใจอยู่ที่นี่สิ อะไรๆก็ดีขนาดนี้ ต้องได้แฟนใหม่สักคนบ้างแหละ!!!!


แต่ตอนนี้กรีนอยากจะหันไปด่าอิเจ้มาก เมื่อนางหยิบแป้งมาเติมหน้า ก่อนจะทำหน้าตาที่นางคิดว่าเซ็กซี่ใส่กระจกสุดฤทธิ์


แหม~~~~ สวยมาก….. สวยจนผู้ชายรอบข้างกระเจิง!!!!!!!!!!


“อิเตี้ย!!!! ทำไมไม่ยกขึ้นไปก่อน ดูสิ ถ้าเกิดกูขึ้นไปแล้วเจอผู้ชายแต่หน้ามัน กูจะเอาหน้าไปไว้ไหนห๊ะ!”


“เอาไว้ที่เดิมนั่นแหละ!!! แล้วถ้าช้ากว่านี้นะอิเจ้ กูจะไปบอกที่บ้านว่ามึงเป็นตุ๊ด!!” ใช่แล้วล่ะ คนที่เค้าเรียกว่าอิเจ้ หรือเจ้โจว ปีสอง คณะอักษรศาสตร์ รูปร่างสูงโปร่ง จมูกโด่งเป็นสัน ใบหน้าที่เรียกได้ว่าหล่อเลย สามารถตกสาวได้เกือบทั้งมหาลัย แม้หลังๆจะเริ่มตันๆที่ขาเพราะมันกินข้าวขาหมูเยอะ แต่ว่าโดยรวมๆแล้วก็คือดูดีนั่นแหละ เวลามันอยู่บ้านก็มาดแมนแฮนด์ซั่ม อยู่มหาลัยแปลงร่างเป็นเกย์ถึกที่กรี้ดผู้ชายไปวันๆ วาสนาทำให้เราสองคนได้มาพบเจอกันตอนปีหนึ่งช่วงรับน้อง ตอนแรกนางก็แม๊นแมน พอคบกันไม่ถึงสองเดือน เสือกไปโป๊ะแตกกรี๊ดผู้ชายอยู่กลางผับ หลังจากนั้นมา นางก็ครองตำแหน่งฉายา เจ้โจวสยบมาร ความหมายของฉายาไม่มีอะไรมาก นางสยบชะนีทุกคนในคณะด้วยความจิกกัดของนาง ความฝันของเจ้คือ เรียนจบแล้วจะบอกพ่อกับแม่ว่าจะไปประกวดมิสทิฟฟานี่ ส่วนเพื่อนนางก็คือกรีนเอง กรีนเป็นคนหน้าตาดีตั้งแต่เกิด มีผู้ชายมาหลงรักมากมายเนื่องจากหน้าหวานเหมือนแม่ แม้จะเป็นคนหน้าตาดี แต่ดันเกิดมามีกรรม มีแฟนคนแรกหรือก็คือรักแรกพบสบตาเมื่อเจอหน้าเธอตอนมอหก ซึ่งแฟนคนแรกก็แสนดีล่ะเกิน(กัดฟันพูด) เป็นรุ่นพี่หนึ่งปี เค้าช่างหล่อ แสนดี ราวกับเทพบุตร รูปร่างกำยำ ในอดีตนั้นเค้าเป็นนักกีฬาของโรงเรียนที่เราแอบปลื้ม สุดท้ายความน่ารักของเราก็ทำให้เค้าตกหลุมรักแล้วเราก็ครองรักตลอดไป………………..


คิดว่าเป็นแบบนั้นหรอ?


ไม่ใช่เลย!


พอมันเข้ามหาลัยได้ไม่เท่าไร ก็เริ่มออกลาย โทรไปก็ไม่ว่าง เล่นเกมส์อยู่ กินเหล้าบ้าง พอกรีนเข้ามหาลัยย้ายมาอยู่ด้วยกันยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ มันไปแดกเหล้าจนถึงเช้า บางวันกลับมาพร้อมรอยข่วนที่หลัง สงสัยโดนแมวข่วนมา….


มันใช่เหรอ!!!!!!!!!


หนักสุดคือมันกลับห้องมาพร้อมผู้หญิงนัวเนียกันสุดฤทธิ์อยู่หน้าประตู กรีนคนนี้รับไม่ได้!!!!


มึงจะซกมก จะกรังแค่ไหนก็ได้ แต่มึงจะมาเอากันให้กูเห็นไม่ได้!!!!!!!!!!


หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นกรีนก็เลยตัดสินใจหอบเสื้อผ้าพร้อมน้ำตา หนีไปอยู่กับอิเจ้โจว จนถึงปัจจุบัน


ซึ่งตอนนี้ก็คือกรีนคนเดิม เพิ่มเติม จะหาผัวใหม่ โอเคนะ


“จิกๆๆ แม่มึงเป็นนกเหรอ ไป๊!!! ขึ้นเอาของไปเก็บได้แล้ว ใช้งานกูได้ใช้งานกูดีจริงๆ เป็นคนสวยแล้วเหนื่อยใจ!” อิเจ้ที่บ่นกลับแต่ก็ยังเดินถือของนำหน้าเข้าลิฟต์โดยมีดกรีนที่หอบของเดินตามหลังเข้าไปติดๆ


“อยู่ชั้นไหนย่ะ”


“สิบสอง อิเจ้ มึงเตรียมเรื่องรับน้องยัง” กรีนถามอิเจ้ถึงเรื่องงานที่ต้องทำในช่วงเปิดเทอมที่จะถึงที่ปีสองต้องมีหน้าที่รับน้อง อิเจ้มันเป็นประธานรุ่นเลยต้องเตรียมงานรับน้องก่อนจะแจกหน้าที่ให้พวกเพื่อนๆ กรีนเป็นเพื่อนมันเลยต้องทำช่วยมันไง นี่ก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้วด้วย


“ยังเลย เดี๋ยวจะเริ่มคิดแล้ว กูยุ่งๆกับการเก็บห้องอ่ะ”


“นี่เราก็ยังไม่เริ่มแบ่งหน้าที่กันเลย” กรีนบ่นออกมาเบาๆ พร้อมกับเดินออกจากลิฟต์ ไปหยุดอยู่ตรงเลขห้องของตัวเองก่อนจะใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป


“มึง ห้องก็โอเคอยู่นะ” หลังจากวางของลงอิเจ้ก็สำรวจห้องใหม่เหมือนเป็นห้องตัวเอง กรีนเลยเดินเอาของไปเก็บในห้องนอนที่ตนเองได้มาตกแต่งไว้อยู่ก่อนแล้วหน้านี้


“เออดิ กูหมดค่าตกแต่งไปโคตรเยอะ แม่แทบจะแหกอก”


“กูก็ว่าจะถามอยู่ ว่าคุณนายแม่มึงไม่ว่าเหรอที่จะอยู่คนเดียว”


“อิเหี้ย!!!! ฝุ่น!!!!!!!” กรีนที่เดินไปแถวชั้นวางโทรทัศน์ก็ร้องขึ้นมาอย่างตกใจ ทำให้อิเจ้ที่กดโทรศัพท์อยู่ตกใจตามเสียงจนแทบทำโทรศัพท์ร่วงจากมือ


“ตาเถร!!! อิบ้ากูตกใจหมด แค่ฝุ่นมึงร้องซะแบบมีตุ๊กแกยักษ์กระโดดกัดคอ” อิเจ้บอกก่อนจะหันไปกดโทรศัพท์ต่อ


คงจะเต๊าะผู้ชายล่ะสิ อิแรด!!!!!


“อิเจ้ มึงไปยืมที่ดูดฝุ่นข้างห้องให้หน่อยดิ กูรับไม่ได้ที่จะมีฝุ่นในห้องกูอ่ะ เคื่องดูฝุ่นกูมันพังด้วย ยังไม่ได้ไปซื้อใหม่เลย” กรีนที่ทำท่าแหยงๆกับฝุ่นบนชั้นก่อนจะหันหน้าไปหาเพื่อนรักอย่างอ้อนวอน


อิเจ้มันหน้าด้านไง ให้มันไปยืนแหละ เพราะกรีนหน้าบาง


“อย่ามาใช้กู กูไม่ไปหรอก นี่ห้องมึงนะ”


“อิเจ้ แต่กูถามป้าแม่บ้านว่าข้างห้องเป็นหนุ่มหล่อน่าขย้ำนะมึง”


“โกหกกู ขอให้หาผัวไม่ได้”



“เออดิ มึงไปยืมเครื่องดูดฝุ่นห้องข้างๆมานะ”


“อิห่า ก็ได้.. นี่กูไม่ได้เห็นแก่ผู้ชายนะ กูเห็นว่ามึงขาสั้นเลยเดินไปแทน”


จ้า…. ไม่บ้าผู้ชายเลยนะมึงอิเจ้


แต่ต้องขอโทษมึงด้วยนะอิเจ้ที่กูโกหกว่ามีผู้ชายหล่อล่ำข้างห้อง ที่จริงกูขี้เกียจ หึหึ





ออด! ออด!




โจวที่ออกมายืนเครื่องดูดฝุ่นห้องข้างๆตามคำขอร้องของเพื่อน ก็ยืนกดกริ่งไปครั้งสองครั้งเพื่อความมีมารยาท ก่อนโจวจะจับปอยผมข้างของตนเองหน้าปัดไปด้านข้าง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเจอผู้ชายข้างห้องอิเตี้ย ที่มันบอกว่าแซ่บ!



กึก!



“มีอะไร” น้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดเมื่อถูกรบกวน และทรงผมที่รุงรัง ยังไม่เท่าหนวดที่เต็มรอบคาง และไหนจะมือที่ลวงเข้าไปด้านหลังก่อนจะเกาตูดต่อหน้าต่อตาโดยไม่มีความยางอาย


อิเหี้ย!! นี่มันมหาโจร เร้าใจเจ้จริงๆ เจ้ชอบ!!


“เออ ขอยืมเครื่องดูดฝุ่นหน่อยครับ” คุณแม่สอนว่า วางตัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง เพราะฉะนั้นเราต้องเป็นผู้ชายเรียบร้อย


“หือ? เครื่องดูดฝุ่น แปปนึงนะ” ว่าแล้วคนป่าของเจ้ก็เดินลับสายตาเข้าไปในห้อง ก่อนเจ้จะแอบส่องผ่านเข้าไปซอกประตูที่แง้มอยู่


อ่อยยยยยยย ผู้ชายซกมก เจ้ชอบบบบบบบบบบบบ


“อ่ะ นี่ป่ะเครื่องดูดฝุ่น” คนตรงหน้าที่ยื่นไอ้ตัวที่เรียกว่าเครื่องดูดฝุ่นให้ตนเอง


อิเตี้ยยยยยย กูอยากได้คนนี้!!!!!!!!!!


เจ้โจวได้แต่กรีดร้องในใจ มือก็ยื่นไปรับเครื่องดูดฝุ่นจากพ่อคนป่าน่าหม่ำ แต่ก็ยืนฟินได้เพียงไม่นาน เพราะพอร้องเรียกอิเตี้ยในใจ อิเตี้ยก็โผล่มาทันที


“อิเจ้ นี่มึงไปยืมเครื่องดูดฝุ่นเป็นชาติแล้วนะ” เสียงแว้ดๆ ที่เหมาะกับรูปร่างเตี้ยๆของมันก็เดินออกมาเหวี่ยงเมื่อเห็นว่าเจ้ออกมานาน


“อิเตี้ย ใช้กูแล้วยังมาจิกอีก เดี๋ยวแม่ตบหน้าทิ่ม”


“อิบ้าผู้ชาย เดี๋ยวกูจะฟ้องแม่มึง”


“อิบ้า เบาๆ เดี๋ยวว่าที่ผัวกูตกใจ” โจวที่เดินมาหยิกเพื่อนให้เบาๆ อิเตี้ยนี่ทำภาพพจน์ต่อหน้ามหาโจรป่าของโจวเสียหมดเลย เดี๋ยวเค้ากระเจิงหนีไปจะทำยังไง


“ผัวเหรอ ไหนขอดูหน้าดิอิเจ้” กรีนที่ผลักตัวอิเจ้ออก ก่อนจะมองผู้ชายข้างห้อง


อิเหี้ย…….


เหี้ยตัวใหญ่ๆด้วย………………..


“อ้าว…. ตันๆของพี่นี่เอง นึกว่าใคร ว่าไงจ้ะ จะกลับมาซบอกผัวเหรอ” ขุนเขาที่มองตั้งนานจนเห็นว่าเป็นอดีตเมียเก่า แหม… จะว่าเก่ามากก็ไม่ได้ เลิกกันแบบงงๆ พร้อมกับเลือดที่ไหลออกจากจมูก ด้วยฝีมือของอีกคน ใครจะคิดว่าโลกจะกลมจนเหวี่ยงกลับมาเจอกัน ทั้งๆที่ไม่เจอมาตั้งหลายเดือน ตอนแรกก็นึกว่าตุ๊ดที่มายืมเครื่องดูดฝุ่นมาอยู่ข้างห้อง ที่ไหนได้ น้องตันๆนี่เอง


“ตันพ่อง….. อิเจ้เข้าห้องแล้วก็วางไอ้เครื่องนี้ไว้ตรงนี้แหละ เจ้าของเครื่องมันห่วย เครื่องมันก็คงห่วยเหมือนกัน!!!” กรีนที่ดึงเครื่องดูดฝุ่นที่อิเจ้ถืออยู่ให้วางลงกับพื้น ก่อนจะดึงเพื่อนสนิทเข้าห้องด้วยอารมณ์ขุ่นมัว


แม่ง…. ไม่เจอมาตั้งหลายเดือน เสือกมาอยู่ข้างห้องมันอีก มีอะไรซวยกว่านี้ไหม!!!!!!!!!


“ยังไงๆๆ มึงรู้จักกับว่าที่ผัวกูด้วยเหรอ”


“เออ แล้วมึงอย่าคิดเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับมันนะอิเจ้ ขอเลย แม่ง เป็นผู้ชายที่ห่วยแตกที่สุดในโลก” กรีนบอกก่อนจะหยิบขวดน้ำจากตู้เย็นมาดื่มแก้หงุดหงิด


“แหม ทำอย่างกับเคยกินกันมาแล้วงั้นแหละ” โจวถามก่อนจะจิกสายตาใส่เพื่อนตัวดี


“เออ มันนั่นแหละที่ทำให้กูหอบของไปอยู่กับมึงอ่ะอิเจ้”


“อินี่!!! มีผัวหล่อแซ่บขนาดนี้ไม่บอกเพื่อน งุบงิบกินคนเดียว” กรีนที่โดนว่าแบบนั้นก็ทำหน้าเหนื่อยหน่ายออกมาเล็กน้อย

คืออิเจ้ มึงควรห่วงเพื่อนป่ะ


“หล่อตายแหละ ไอ้กรัง ไอ้ซกมกนั่นหล่อตรงไหน ไปตรวจตาบ้างนะอิเจ้” กรีนบอก่อนจะวางขวดน้ำที่กินเสร็จแรงๆ


ปึง!!!!


“แต่แหม โลกมันกลมไปรึเปล่า นี่มึงมาอยู่ข้างห้องกับผัวเก่า ไม่ใช่ว่าเห็นหน้ากันทุกวัน มึงจะกลับมากินตับกันอีกนะ”


“อิเจ้!!! ตบปากตัวเองเลยนะ ไอ้คนซกมกนั่นใครจะกลับไปกินตับกับมัน คอยดูนะ กรีนที่น่ารักอย่างกู จะหาผัวใหม่ภายในเทอมนี้ให้ดู!!!!!!” โจวที่มองสีหน้าเพื่อนที่ทำหน้าตามั่นใจแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้


แหม~~~~ อิเตี้ยเห็นแดกเหล้าเข้าปากทีไร มึงร้องไห้หาผัวเก่าทุกที แล้วยิ่งมาอยู่ใกล้กันแบบนี้ ถ่านไฟเก่ามันต้องคุบ้างแหละว่ะ!!!


เจ้โจวฟันธง!!!!!!!!!!!

[SM_day]

5555 เอาใจช่วยนุกรีน

[FanclubPong]

แค่เริ่มเรื่องก็มีความแซบ

[Mamymind]

EX 02


“ชนเว้ย!!!! พรุ่งนี้จะเปิดเทอมแล้ว ต้องฉลอง!!!!!!!!” เสียงแก้วเหล้าชนกันดังสนั่นยังไม่เท่ากับเสียงแหกปากร้องเพลงที่ทำให้กรีนแทบจะหมดความอดทน แล้วไปเคาะไอ้ห้องข้างๆว่า นี่มันเที่ยงคืนกว่าแล้วไอ้พวกบ้า หยุดแหกปากสักที คนจะนอนโว๊ย!!!! กรีนคงจะทำแบบนั้น ถ้าเกิดไอ้ข้างห้องไม่ใช่คู่กรณีของตนหรือก็คือห้องไอ้กรังนั่นแหละ!!!


“แม่งเอ้ย! แทนที่เวลานี้ควรจะได้นอนหลับแล้ว แต่ทำไมกูต้องมาทนฟังเสียงไอ้บ้าพวกนี้แดกเหล้า พอนอนไม่หลับก็ยิ่งหิว แม่งๆๆๆ” กรีนที่เอาผ้าห่มคลุมไปทั้งตัวทั้งๆที่นอนอยู่บนเตียงก็บ่นขึ้นอย่างหงุดหงิด


หึ๊ย!!! ถ้าไม่ใช่ห้องไอ้กรัง กรีนจะออกไปด่าแล้ว แต่เป็นห้องมันอ่ะ เกลียดขี้หน้ามัน ไม่อยากเจอ!!!!


“ไอ้เหี้ยมีน มึงอย่าไปฉี่ตรงระเบียง เดี๋ยวชาวบ้านเค้าก็ได้ขึ้นมาด่าหัวมึงหรอก”


“ไอ้เหี้ยขุนเขา กูไม่ได้มาฉี่ไอ้เหี้ย กูมารับลม ว่าแต่ข้างห้องมีคนมาอยู่ด้วยเหรอวะ กางเกงในสีชมพูด้วย ผู้หญิงเปล่ามึง” มีนที่หันหน้าแดงๆ เพราะมีอาการเมากรึ่มๆเล็กน้อย หันไปถามเพื่อนด้วยความสนใจ ถ้าเกิดเป็นผู้หญิงพี่จะชวนมากินเหล้าที่ห้อง แล้วสานต่อเรื่องของเราด้วยกันซะเลย


“ผู้หญิงห่าไร นมแบนขนาดนั้น ดีอย่างเดียวตูดเด้งติดมือดีชิบหาย”


ไอ้เหี้ย!!!!


ไอ้พวกเหี้ย!!!!!!!!!!!


ไอ้กรัง ไอ้จัญไร ติดมือเหี้ยไร!!!!


กรีนแทบอยากจะกรี๊ดใส่หน้าไอ้พวกขี้เมา กางเกงในเค้าอุตส่าห์ตากไว้ในสุด เพื่อนไอ้กรังยังเสือกมองเห็น แล้วไอ้บ้านั่นมาบอกเค้านมแบน อย่าให้กรีนว่ามันของเล็กบ้างนะสัส!!!!!!!


“ไอ้เหี้ย มึงแอบกินห้องข้างๆแล้วไม่บอกกูเหรอ”


“แอบกินห่าไร นั่นห้องน้องตันๆ เมียเก่ากูเอง” ขุนเขาที่เดินมาตบหัวเพื่อนที่ยืนทำหน้าหมางงอยู่ตรงระเบียงก่อนจะเหลือบสายตามองลอดเข้าไปที่ระเบียงข้างๆ หึหึ สงสัยนอนไม่หลับ ไฟในห้องยังเปิดไว้บางดวง ถ้าให้ขุนเขาเดานะ ตอนนี้น้องตันๆคงอยากจะตะโกนด่าพวกเค้าเต็มที่ล่ะสิ


“หือ? น้องกรีนเหรอวะ มึงคืนดีกันแล้วเหรอ” มีนหันมาถามด้วยความสงสัย ก็ไหนบอกว่าน้องกรีนหอบผ้าหอบผ่อนหนีหายไปหลายเดือน จนมันทำใจไม่ได้ที่ต้องอยู่ห้องเดิมเลยย้ายมาอยู่หอนี้แทน แล้วมาอยู่ข้างห้องกันได้ไง


“คืนดีห่าอะไร เจ้าอารมณ์ขนาดนั้น ใครจะไปทน” ขุนเขาทำเป็นพูดเสียงดัง ก่อนจะลากเพื่อนขี้เมาเข้าห้องไปดื่มเหล้าต่อ โดยไม่รู้เลยว่ากรีนได้ยินหมดทุกคำ แถมคำพูดพวกนั้นก็ยิ่งทำให้กรีนอยากจะไปเคาะประตูแล้วตอกกลับยิ่งนัก แต่กรีนไม่ลดตัวไปทำแบบนั้นหรอก เหอะ!


“กูอยากคืนดีกับมึงตายแหละไอ้บ้า ไอ้คนหลายใจ หึ!!!” กรีนปิดไฟดวงที่หัวเตียงอย่างอารมณ์เสียก่อนจะหลับตาลงเพื่อให้ตนเองไม่ลุกออกไปเหวี่ยงไอ้ข้างห้อง


หล่อตายแหละไอ้กรังซกมก คอยดูนะ กรีนจะหาผัวใหม่มากกให้ถึงที่เลย!!!!!!








“เอ้าๆๆ หน้าบูดมาเลยจ้า ผัวเก่าไม่จัดให้เหรอจ้ะเมื่อคืนนี้”



“อิเจ้!!! จัดห่าอะไร แม่งถ้าไม่ติดสัญญาเช่านะ กูจะย้ายหนีไปหาที่ใหม่ เมื่อคืนแม่งก็แหกปากร้องเพลง เสียงดังโวยวายแดกเหล้าทั้งคืน แม่งสันดานเสีย กูนอนไม่ค่อยหลับเลย หนวกหู!!!”


“อินี่!!! หยุดแหกปากแล้วนั่งลงเดี๋ยวนี้ มึงเห็นไหม เด็กปีหนึ่งมองมึงแบบผวามาก แล้วถ้าเกิดน้องเค้ากลัวมึงขึ้นมา แล้วกูไม่ได้กิน ตบนะคะ กูบอกก่อน”


“อิบ้า มึงเพื่อนกูป่ะอิเจ้ แม่งเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน”


“ก็กูเป็นเพื่อนมึงนี่แหละ แต่เพื่อนกับผัวนี่มึงคงไม่ต้องถามนะว่ากูเลือกอะไร โฮ๊ะๆๆ” โจวยกมือปิดปากหัวเราะอย่างดัดจริต ก่อนจะยกน้ำส้มขึ้นมาดื่มแล้วสอดส่องสายตามองเด็กปีหนึ่งให้ทั่วโรงอาหาร


ใครหล่อสุดเจ้จะกินคนนั่นแหละ!!!!


“อิเจ้ เอาตารางเรียนเทอมนี้มาดูดิ กูยังไม่ได้เข้าไปดูเลย” กรีนที่หยิบขนมปังของเพื่อนมากินก่อนจะถามหาตารางเรียนในเทอมนี้ มัวแต่วุ่นๆจัดห้อง เลยลืมเช็คตารางเรียนในเทอมนี้ไปเลย


“อ่ะนี่ ปีนี้แม่งเรียนตึกอื่นด้วย แถมเป็นตึกที่มีผู้ชายส่วนใหญ่ คราวนี้แหละมึง กูต้องได้สักสองสามคน” โจวบอกก่อนจะหยิบกระจกขึ้นมาเช็คความสวยของตน เพราะรุ่นน้องน่าหม่ำก็เยอะ เดี๋ยวต้องไปอ่อยผู้ตึกอื่นอีก ไม่สวยไม่ได้!


“เหี้ยแล้วมึง ทำไมเราต้องไปเรียนตึกวิศวะด้วยวะ” กรีนที่มองชื่อตึกก็สบถออกมาอย่างหงุดหงิด ที่เห็นตารางเรียนที่ทำให้ไม่อยากจะเรียนเลย


“ก็ตึกเรามันปรับปรุงไปสามชั้นล่ะ ปีนี้เราต้องเวียนเรียนไปรอบมอ ไปทุกตึก มีตึกเด็กบริหารด้วยมึง เด็กคณะนี้ก็กรุบกริบดี กูชอบ”


“อิเจ้ มึงช่วยหยุดเรื่องผู้ชายสักห้าวินาทีดิ แล้วมาช่วยกูคิด ไอ้เหี้ยนั่นมันเรียนวิศวะ ซึ่งกูต้องเจอมันป่ะ แล้วกูไม่อยากเจอหน้ามันอ่ะ มึงเข้าใจกูม่ะ”


“เอางี้ ในฐานะกูเป็นเพื่อนที่ดีของมึง ถ้าเจอพ่อคนป่านั่นกูจะเข้าไปจัดการให้มึงเอง”


“จัดการไงวะ” ดงเฮถามอย่างสงสัย


“ก็จุมพิษแสนหวานของกูไง รับรองหันมาหลงกูทันตา หึหึ”


“จุมพิษสยองขวัญล่ะสิ”


“อินี่ เดี๋ยวตบปากฉีก” โจวหันมาจิกสายตาใส่เพื่อนรักก่อนจะเช็คหน้าตัวเองในกระจกต่อ ปล่อยให้อิเตี้ยหิวโซเขมือบกองขนมบนโต๊ะไป ไม่สวยแล้วอ้วนด้วย ยี้!!!







ผัวะ!!!!!!!!!!!!


“เพราะมึงเลยไอ้ขุนเขา แม่ง!!! เอาเหล้ากรอกปากกูเมื่อคืนนี้ ปวดหัวชิบหาย” มีนที่ตบหัวเพื่อนเสร็จก็เอามือกุมหัวแล้วนอนนาบลงไปกับโต๊ะก่อนจะมองเพื่อนที่ทำหน้าไม่ทุกข์ร้อนที่เห็นอาการมีนเป็นแบบนี้


“ใครให้มึงเสี้ยนอยากแดกก่อนเปิดเทอมล่ะ อ่อน!!!” ขุนเขาเยาะเย้ยก่อนจะผลักหัวมีนแรกๆอีกครั้ง บังอาจมาตบหัวพี่ขุนเขาคนนี้ ไม่ตบคืนนี่ก็ใจดีมากแล้ว


“อ่อนเหี้ยไร ถ้ามึงไม่จับเบียร์กรอกปากกูต่อนะ กูไม่มีสภาพเป็นงี้หรอก” มีนบอกก่อนจะผลักหัวเพื่อนกับคืน ยิ่งๆเวียนๆหัวอยู่ด้วย
 

“เออ แม่งนอนไปเลย มีเรียนตอนบ่าย นอนเอาแรงไปเถอะมึงอ่ะ”


“ไอ้เหี้ยขุนเขา นั่นเมียมึงป่ะ” มีนที่เอาหน้านอนแนบบนกระเป๋าและหันข้างอยู่ พอเห็นร่างขาวๆที่ไม่ใช่เด็กคณะเดียวกัน กำลังเดินเข้ามาในตึก พอเพ่งสายตามองไปสักพักก่อนจะสะกิดถามเพื่อน เพราะนั่นมันน้องกรีนเมียเก่าไอ้ขุนไง ถ้ามีนจำไม่ผิดนะ


“ไหนวะ” ขุนเขาที่หันไปมองตามนิ้วเพื่อนที่ชี้ ก่อนจะยกยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใคร


“อ้าวตันๆ คิดถึงพี่จนทนไม่ไหว เลยต้องมาหาพี่ถึงที่คณะเลยเหรอ” น้ำเสียงของขุนเขาดังขึ้น พร้อมเสียงโห่แซวจากรอบข้างดังเป็นลูกเสริม


“ตันพ่อง!!! ปากเสีย เดี๋ยวกูเรียนเสร็จแล้วจะกลับมาด่านะมึง” กรีนที่รีบขึ้นไปเรียนไม่สะดวกที่จะมานั่งต่อปากต่อคำกับคนปากหมาชี้หน้าบอก ถ้าไม่ใกล้จะถึงเวลาแล้ว และมัวแต่เดินมาคณะห่ารากนี่ที่แม่งก็อยู่หลืบสุด เดินเข้ามาใต้ตึกยังไม่ทันถึงลิฟต์ยังต้องมาเจอปากหมาๆแต่เช้าอีก เกลียดมัน!!!!!!!!


“พ่อคนป่าของเจ้ เดี๋ยวกลับมาเจ้จะมอบจูบให้นะจ้ะ” โจวที่หันมาส่งจูบให้พ่อคนป่าที่แสนซกมกของตนอย่างเย้ายวน พ่อคนเถื่อนก็ยังดูเร้าใจเหมือนเดิม


เฮ้อ! ถ้าไม่ติดไปเรียนเจ้จะเข้าจับกินแน่ๆ โจวคิดในใจก่อนจะเดินตามเพื่อนเตี้ยที่ยืนหน้าบูดรออยู่ในลิฟต์


แต่ก็แหม วันนี้ถือโชคดี เพราะวันนี้เจอพ่อคนป่าก็ยังน่าหม่ำเหมือนเดิม เพิ่มเติมใส่เสื้อช็อป ฮอตเว่อออออออ






“ฮ่ะๆๆ อิตุ๊ดนั่นใครวะมึง” มีนที่หัวเราะกับสีหน้าเพื่อนสนิทหลังจากที่มันโดนตุ๊ดส่งจูบให้ หน้าแม่งเหวอเลย มีนอยากจะขำให้กรามค้าง ฮ่าๆๆ


“เพื่อนเมียกูมั้ง แม่งขนลุกชิบหาย” ขุนเขาบอกพร้อมกับลูกแขนเบาๆด้วยความสยอง


“ไอ้ขุนเขา มึงระวังเถอะ จะโดนเพื่อนเมียเก่ามึงสอยตูด”


“ก็เหี้ยเถอะครับ อย่างกูต้องสอยตูดน้องตันๆเท่านั้นเว้ย ไม่มีวันถูกเสียบ เพราะกูคือผู้ล่า”


“ไอ้ห่า ทำเป็นมั่นใจ กูยังเห็นว่าน้องเค้ายังด่าพ่ออยู่เลย ยังหวังจะได้คืนดีอยู่เหรอ”


“ถ้าวันหลังด่าอีก กูจะจับทำเมียอีกรอบสั่งสอนแม่ง ทีเมื่อก่อนนะอ้อเซาะกูอย่างกับอะไร เดี๋ยวนี้ด่าถึงพ่อ ดื้อจริงๆ ไม่น่ารักเลย” ขุนเขาบอกก่อนจะลูบหนวดตนเองเบาๆ เมื่อนึกถึงเรื่องกามๆในหัว


“โธ่ๆๆ ไอ้กรังเพื่อนยาก จะจับเค้าทำเมียอีกรอบ ถามเค้าด้วยนะ มีผัวใหม่รึยัง”


ผัวะ!!!!!


“ผัวเหี้ยไร กูนี่แหละผัวตัวจริง!!!!” ขุนเขาที่ตบหัวเพื่อนตัวเองไปเต็มๆแรงหนึ่งทีหลังจากที่มันพูดไม่เข้าหู


ก็บอกแล้วไงว่าเลิกกันแบบงงๆ ถ้ามีผัวใหม่แม่จะจัดให้หลายดอกเลย!!!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 03




“อิเจ้มึง กูรู้สึกจะตาย” กรีนที่เรียนเสร็จก็ลากสังขารตัวเองออกมาจากห้องเรียนหลังจากที่อาจารย์เดินออกไป ก่อนจะเกาะแขนอิเจ้ที่เดินอย่างเฉิดฉาย เพราะนางตบแป้งก่อนออกจากห้องแล้วเป็นที่ยึดเหนี่ยว

“อิเตี้ยเดินให้มันดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวหนุ่มๆวิศวะจะเข้าใจผิดว่ากูกับมึงเป็นเบี้ยนกัน” โจวที่กรีดนิ้วกรีดมือผลักอิเตี้ยออกไปห่างๆตัว

“สาบานเถอะว่าคนอื่นจะคิดว่ากูกับมึงเบี้ยนกันอ่ะ ปากมึงนี่แดงยิ่งกว่าผู้หญิงคณะวิศวะอีก” กรีนบอกก่อนจะโดนอิเจ้เบะปากใส่เมื่อโดนจิกกัดแบบนั้น

“กูสวย จบม่ะ!!”

“เอาที่มึงสบายใจเลยอิเจ้” กรีนบอกก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ โดยที่อิเจ้เดินตามหลังเข้ามาติดๆ พอเข้าในลิฟต์อิเจ้ก็ยังส่องกระจกที่ติดอยู่ในลิฟต์ไม่หยุด จนกรีนอยากจะถามเสียเหลือเกินว่า เอากลับบ้านไปด้วยมั้ยมึง

“อิเจ้ มึงรีบกลับบ้านป่ะวันนี้” กรีนถามขึ้นทั้งๆที่ตนเองก็ก้มดูและกดโทรศัพท์เพราะแม่ส่งข้อความมาบอกว่าไม่อยู่บ้าน ไปต่างประเทศกลับเดือนหน้า ไม่ต้องกลับมาบ้านในช่วงนี้ เพราะไม่มีใครอยู่บ้าน

“ไม่อ่ะ ทำไม มึงจะชวนกูไปไหน”

“ทำสุกกี้กินกันมึง กูขี้เกียจไปกินที่ร้าน”

“ก็ได้ เห็นแก่คนเตี้ยๆ ตาดำๆ อย่างมึง กูอยู่เป็นเพื่อนด้วยก็ได้”

“มึงนี่น่ารักมากอิเจ้ อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย”

“ผู้ชาย ไปหามาให้กูสิ”

“อิบ้า กูควรหาให้ตัวเองไหม โอ๊ย!!!” เพราะมัวแต่คุยกันและกำลังจะออกจากลิฟต์ทำให้กรีนเดินชนใครไม่รู้

“แหมน้องตันๆนี่เอง ถ้าอยากจะซบอกพี่ก็บอกกันดีๆก็กันดีๆก็ได้ ของมันเคยๆกันอยู่” ฟังแค่เสียงและดมแค่กลิ่นก็รู้แล้วว่ากรีนเองเดินชนใคร

ไอ้กรัง!!

“อี๋!! กลิ่นสาปเสื้อมันเหม็นพอๆกับหนังหน้าเลยนะ ไอ้กรัง โสโครก หน้ากูจะเป็นสิวไหมก็ไม่รู้” กรีนที่เขยิบร่างกายออกจากตัวอีกคนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเอามือขึ้นมาปิดจมูกแล้วเดินหลบไปอยู่หลังอิเจ้

เกลียดขี้หน้ามัน!!!!!!!!

“ทำเป็นรังเกียจ ทีเมื่อก่อนยังซบทุกคืน” ขุนเขาที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆคนที่ทำท่ารังเกียจตนเองอย่างกวนประสาท
 
“อี้!!! ออกไปห่างๆนะไอ้กรัง ไอ้คนซกมก ไอ้หนวดไม่โกน ไอ้หน้าโจร!!!” กรีนบอกก่อนจะผลักอิเจ้ใส่ไอ้กรังเข้าเต็มๆแรง พออิเจ้โดนผลักแบบนั้น ริมฝีปากของอิเจ้ก็ประทับเข้าข้างแก้มของอีกคนเต็มๆ

สมน้ำหน้า รับจุมพิษสยองขวัญของอิเจ้ไปซะ หึ!

“เฮ้ย!!!! ไอ้เหี้ย!!!” ขุนเขาตะโกนขึ้นเสียงดัง ก่อนจะผลักไอ้ตุ๊ดเพื่อนตันๆออกไปอย่างตกใจ

ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!! ขนลุกไปทั้งตัวเลย

“ว้าย!!! คนป่าผลักเจ้ทำไม” โจวที่ทำท่าโวยวายก่อนจะทำเป็นเขินขายเล็กน้อยที่ได้จูบชายในฝัน

โอ๊ยยยยยย รอยลิปของเจ้ทามกลางไรหนวดนั่น เจ้ฟิน~~~~~~~

“กรีน!!!!!!” ขุนเขาที่ชี้นิ้วไปทางคนที่ทำเรื่องสยองขวัญให้แก่ตนอย่างโมโห

แม่งเอ้ย!!! กูโดนตุ๊ดหอมแก้ม!!!!

“สมน้ำหน้า เข้ามาอีกกูจะให้อิเจ้จูบมึงนะไอ้กรัง ลองดูมั้ยล่ะ!!!”

“ฝากไว้ก่อนเหอะนะเตี้ย ล็อกห้องให้ดีๆล่ะ เดี๋ยวแม่งจะปีนเข้าไปยัดเยียดความเป็นผัวเก่าให้ถึงห้อง” ขุนเขาบอกด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดด้วยความโกรธจัด แต่กรีนก็ไม่ได้ทำท่าทางกลัวเลยสักนิด แถมยังกอดอกเชิดหน้าใส่

สมน้ำหน้าไอ้กรัง ไอ้คนซกมก ไอ้ผู้ชายหลายใจ!!!!!!

“โอ๊ยมึง~~~ กูฟินมาก ความซกมกของผู้ชายมีหนวดแล้วยังมีความเถื่อน อ่อย~ กูอยากได้ผัวเก่ามึงอ่ะ”

“มึงหยุดความคิดมึงเลยนะอิเจ้”

“ทำเป็นหวง ยังมีเยื่อใยอยู่ล่ะสิ” โจวพูดขึ้นเพื่อจะลองเชิงกับเพื่อนรักที่ดูก็รู้ว่ายังมีเสน่ห์หาต่อพ่อคนป่า

“เยื่อใยอะไร คนเหี้ยๆแบบนั้น จะเป็นจะตายกูยังไม่สนใจเลย” พูดเสร็จก็เดินนำหน้าเพื่อนไปป้ายรถเมย์ทิ้งให้โจวมองตามอย่างหมั่นไส้

แหมๆๆอิเตี้ย ปากบอกไม่สนใจอย่าให้เห็นว่าร้องไห้อยากซบอกพ่อคนป่าตอนเมานะมึงอิเตี้ย!!!!






“ฮะๆๆ ไอ้เหี้ยขุนเขา กูมาทันช็อตเด็ดพอดีเลยวะ รู้สึกไงบ้างว่ะโดนตุ๊ดนั่นหอมแก้ม กูก็บอกมึงแล้วว่าให้ระวังตูดให้ดีๆ” มีนที่เดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนหลังจากที่เกิดเหตุการณ์อันน่าสะพรึงบวกขนลุกเกิดขึ้น

“ไอ้เหี้ย เต็มๆหนวดกูเลย แสบนักนะตันๆ” ขุนเขาที่เอามือเช็ดหนวดตรงที่เพื่อนตุ๊ดของตันๆจูบเข้ามาเต็มๆอย่างขยะแขยง

ใดๆไม่ใช่น้องตันๆ แม่งหน้าขยะแขยง!

“แล้วมึงก็นะไอ้มีน หายหัวไปไหนมา ดูดิกูโดนลวนลามแทนที่จะเข้ามาช่วยกู”

“กูไปซื้อน้ำแดกมา กลับมาก็เห็นมึงโดนจูบจนระทวยไปแล้ว กูก็คิดว่ามึงชอบไงเลยยืนดูเฉยๆ”

“ชอบเหี้ยไร ตันๆนะตันๆ แสบนัก เดี๋ยวโดนดีแน่ๆ”

“กูว่ามึงนั่นแหละจะโดนดี ไอ้ห่า วันแรกที่มึงเข้าหาเค้ายังโดนตุ๊ดนั่นหอมแก้ม กูไม่อยากจะคิดถึงอนาคตเลย กูว่ามึงอาจจะต้องเสียตูด”

ผว๊ะ!!!!

“เสียตูดพ่อง!!!! อย่างกูเนี่ยมีหน้าที่เสียบอย่างเดียว” ขุนเขาตบเข้าที่หัวเพื่อนสนิทเข้าเต็มๆแรง ก่อนจะยืดอกพูดอย่างมั่นใจ

ของมันเคยๆกันอ่ะ เดี๋ยวกระพือลมใส่ถ่านไฟเก่าแค่นิดเดียว ขี้คร้านตันๆจะวิ่งกลับมาออนท็อปพี่ขุนเขาคนนี้แทบไม่ทัน!!!!







“อิเตี้ย สามนาฬิกา” โจวที่เดินตามตูดอิเตี้ยที่กำลังเดินเลือกซื้อผักไปทำสุกกี้ก็เดินเข้าไปกระซิบเบาๆ กรีนที่ได้ยินเพื่อนสนิทพูดแบบนั่นก็ทำเป็นชำเรืองมองก่อนจะอุทานออกมาเบาๆ

“มีความผัว”

“เนี่ย พี่กวินเดือนบริหารอยู่ปีสาม แซ่บสุด กูเคยแอ็บเข้าฟิตเนส ซิกแพคแบบแน่นม๊ากกกก”

“สถานะล่ะอิเจ้”

“โสดมั้ง เห็นไปไหนแต่กับเพื่อนสนิท แต่ที่รู้ๆพี่กวินรวยมาก คุณชายสุดๆ”

“อิเจ้ กูจะเอาคนนี้ กูจะเอาเค้ามาเป็นผัวกู” กรีนที่มองกวินตาไม่กระพริบ ฮื่อออ หล่อไม่พอ รวยอีก คราวนี้แหละ กรีนจะมีผัวใหม่!!!!!!!!!!

“อิแรด ตอนเช้ายังอ่อยพ่อคนป่าของกูอยู่เลย ตอนนี้ยังจะมาอ่อยพี่กวินอีก แรดจริงๆ”

“กูเพื่อนมึงไงอิเจ้ แรดเหมือนมึง”

“อินี่ เดี๋ยวกูตบปากฉีก”

“อิเจ้มึงอยู่นี่นะ เดี๋ยวกูจะไปหยิบขวดน้ำจิ้มให้”

“ตอแหละ มึงจะไปอ่อยพี่กวินล่ะสิ”

“รู้อยู่แล้วอย่าถาม กูจะไปเซอร์เวย์แปป” กรีนที่เดินสะบัดตูดแน่นๆของตนเองเดินออกไปทางชั้นที่สุดหล่อเดือนบริหารอยู่ โจวที่มองตามตูดเพื่อนไปก็เบะปากในความแรดของเพื่อน

นี่ถ้าเจ้ชอบแบบคุณชายนะ อิเตี้ยไม่ได้กินหรอก แต่พอดีเจ้ชอบแบบเถื่อนๆมันเร้าใจกว่าสไตล์คุณชายแบบนี้!!!


“ผมช่วยนะครับ” ขวดน้ำจิ้มที่อยู่สูงเกินจะเอือมถึง ตอนนี้ถูกส่งให้ตรงหน้าพร้อมรอยยิ้มที่แสนเจิดจ้า

“ขอบคุณครับ” ยิ้มหวานตอบกลับ หึหึ เข้าล็อก เสร็จกรีน!!!!

“ไม่เป็นไรครับ เรื่องแค่นี้เอง”

“แต่ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ว่าแต่ซื้อของเยอะจังนะครับ คุณต้องทำอาหารเก่งแน่ๆเลย”

“ไม่หรอกครับ นี่เพื่อนสั่งให้มาซื้อ ผมทำอาหารไม่ค่อยเป็นหรอกครับ แต่ผมว่าคุณ…..”

“กรีนครับ”

“ครับ คุณกรีนน่าจะทำอาหารอร่อยมากกว่านะครับ ซื้อของเยอะเหมือนกัน”

“ไม่หรอกครับ ผมทำไม่ค่อยอร่อยเท่าไรหรอก”

“แต่ผมไม่คิดแบบนั้นนะครับ ผมเห็นคุณเลือกผักกับเพื่อนคงมีความสารถในการทำอาหารสูงแน่ๆ”

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ คุณ…..”

“ผม กวินนะครับ อ่า… วันนี้ผมคงต้องรีบไปแล้ว หวังว่าเราคงจะมีโอกาสเจอกันอีกนะครับ” กวินที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพราะมีสายเข้าจึงขอตัวกลับก่อนและกดรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาพร้อมรอยยิ้มเดินจากไป

“ครับ หวังว่าเราจะเจอกันอีก” กรีนที่มองสุดหล่อเดือนบริหารเดินจากไปพร้อมรอยยิ้มเพ้อ ก่อนจะเดินกลับไปหาอิเจ้

“อิเจ้ๆๆ กูว่าเค้าอ่อยกู”

“อิมโน เค้าแค่อัธยาศัยดี เค้าไม่สนใจคนเตี้ยๆแบบมึงหรอก”

“อิบ้า มึงเชื่อกูสิ เค้าอ่อยกู เดี๋ยวเจออีกที กูต้องได้เบอร์เค้า!!!”

“มีความมั่นโหนกมั่นหน้ามาก แต่ไม่เป็นไรคนนี้กูยกให้มึง เพราะไม่ตรงสเปกกู”

“ย่ะ!!! มึงคอยดูนะ ว่าที่เดือนบริหารนี่แหละ กูจะควงไปเย้ยหน้าไอ้กรัง ให้มันอกแตกตายในความหล่อสู้พ่อเดือนบริหารของกูไม่ได้ หึหึ”

แหมมมมมมม อิเตี้ยเพื่อนรัก สุดท้ายมึงก็ยังจะวกไปหาพ่อคนป่า นี่ถ้าเจ้ไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนนะ แม่จะถีบเข้าไปห้องพ่อคนป่าของเจ้แล้วล็อกไว้สักสามคืน ดูสิ ปากยังจะบอกว่าเกลียดอยู่มั้ย การกระทำนี่เกลียดเค้าเข้าไส้มาก แต่เจ้ว่าก็แค่อยากจะเอาชนะที่เค้าไม่มาง้อก็แค่นั้นแหละ!!!!!!!!!



 

[naezapril]

เฮฮา​ แบบหิวสุกี้เลย​ ไปหาอะไรกินแปป
ติดตามนะครับคุณ​

[Mamymind]

EX 04




“อิเจ้ มึงทำอะไรน่ะ!!!!!” กรีนที่เตรียมน้ำซุปเสร็จแล้วก็เดินมาดูเพื่อนที่คิดว่า8’นั่งอยู่หน้าโทรทัศน์ แต่กลับไร้ร่องรอยเพื่อนสนิท จึงเบี่ยงสายตามองไปทั่วก็เห็นอิเจ้เพื่อนรักยืนอยู่ที่ตรงระเบียงพร้อมกับการพยายามชะโงกหน้าของนางดูห้องข้างๆ ซึ่งที่อิเจ้กำลังชะโงกหน้าดูนั่นคือห้องไอ้กรัง…….

“อิเตี้ย ห้องผัวมึงนี่ ซกมกได้ใจอ่ะ” อิเจ้ที่ส่งเสียงพูดทั้งๆที่พยายามส่องสายตาไปทั่วห้องพ่อคนป่าสุดกรังของตน

“อิเจ้ มึงจะกินมั้ย เลิกส่องห้องมันสักที เดี๋ยวแม่งก็โผล่มาอีก ตายยากจะตายห่า” กรีนยืนเท้าเอวส่งเสียงบ่นอิเจ้ไม่หยุด พอกรีนบ่นแบบนั้นอิเจ้ก็หันมาจิกสายตาใส่แล้วเดินนวยนาดกลับเข้ามา

“มึงอ่ะ อิเตี้ย กูกำลังมองซากกางเกงในบนโซฟาเลย”

“อิเจ้!!!! มึงอย่าทำตัวโรคจิตได้ป่ะ แค่กูนึกสภาพห้องมันก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้ว อี้ ขยะแขยงชะมัด” กรีนที่นึกถึงสภาพห้องไอ้กรังแล้วอดขนลุกไม่ได้ คงจะมีแต่ความโสโครก และฝุ่นหนาๆเต็มห้องแน่ๆ น้ำหน้าอย่างมันคงไม่มีวันทำความสะอาดห้องหรอก!!!!!!!

“อิบ้า ชายใดไม่มีความกรัง ชายผู้นั้นมันเป็นตุ๊ด เชื่อกู กูอ่านมา”

“เออๆๆ เหมือนมึงไง แม่งภายนอกก็ดูเป็นผู้ชายสำอางนะ แต่เสือกกรี๊ดผู้ชายด้วยกัน นอกจากชะนีน้อยในคณะแล้ว มึงเคยเข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่นมั้ย”

“เข้าใกล้สิ แม่กูไง”

“อิบ้า กูไม่ได้หมายความว่าอย่างงี้ วุ้ย!!! คุยกับมึงแล้วปวดหัว ไปๆๆไปกินสุกกี้กันได้แล้ว” กรีนบอกก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าวก่อนแล้วเปิดฝาหม้อของเตาไฟฟ้าออก กลิ่นหอมของน้ำซุปเคล้าคลุ้งไปทั่วห้อง จนน้ำลายจะไหลเพราะความหิว

“อิเตี้ย มึงนี่มีดีทุกอย่างนะ แต่เสียอย่างเดียว นิสัยรักสะอาดของมึงอ่ะ เยอะ!” โจวที่นั่งกินสุกกี้อยู่ก็พูดถึงข้อเสียของเพื่อน ตอนมันย้ายไปอยู่หอนะมันเล่นกวาดพื้น ถูพื้น ทำหมดทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ทำจนสะอาด และยังไม่พอนะ นางยังเอาเสื้อผ้าของเจ้ของมาจัดเก็บเรียบร้อยทุกกระเบียดนิ้ว ฝุ่นในห้องก็มีไม่ได้สักนิด มันถูเรียบจนสะอาด คือบางทีก็รักความสะอาดมากเกินไป

“กูทนไม่ได้วะมึง จะมาอยู่แบบรกๆ ไม่เป็นระเบียบ เกะกะลูกตา”

“เนี่ยๆๆ มึงเสียตรงนี้ บ้างทีมันดูจู้จี้ไปหน่อย” กรีนเบะปากทันทีที่เพื่อนพูดจบ คือคุณแม่สอนกรีนแบบนี้แต่เด็กว่าให้รักษาความสะอาดไง ถึงที่บ้านจะรวยแต่ต้องดูแลตัวเองให้เป็น

“อิเจ้!!! บ่นกูแต่ยังแอบหยิบแครอทใส่ถ้วยกูนะมึง” กรีนจิกตาใส่เพื่อนสนิท อิเจ้มันไม่กินแครอทไง ไม่กินแล้วยังตักมาใส่ถ้วย พอเห็นก็ยังแอบคีบมาให้กรีนอีก!

“มึงก็ แดกๆไปเถอะ กูไม่ชอบแต่มึงหยิบใส่มาทำไม” โจวบอกก่อนจะหยิบเนื้อหมูมาแทนแครอทสีส้มที่แสนเกลียดเข้าใส้ขึ้นมากิน




ก๊อกๆๆ





“อิเจ้ เดินไปเปิดประตูดิ” กรีนที่กำลังหั่นผักเพิ่มหันไปสั่งเพื่อนสนิทที่มันมัวแต่กินอย่างเดียว กรีนนี่หันผักหันหมูเพิ่มไง อิเจ้คือนั่งกินเป็นคุณนาย ต้องใช้ให้มันลุกเสียบ้างไม่งั้นมันก็จะนั่งอยู่แบบนั้นแหละ

“รู้แล้วๆๆ เลิกจิกสายตาใส่กูเลยนะอิเตี้ย” อิเจ้ที่ลุกขึ้นเดินพร้อมกับสะบัดผมเล็กน้อยก่อนจะเดินไปตรงประตูห้องแล้วเปิดออกพร้อมรอยยิ้มหวาน ที่ไม่รู้ว่าใครมาเคาะ

“มาหาใครครับ อุ๊ย!!! พ่อคนกรังของเจ้เองเหรอ ว่าไงจ๊ะ คิดถึงเจ้เหรอสุดหล่อ” โจวที่มองชายหนุ่มสุดกรัง ผัวเก่าเพื่อนด้วยแววตาระริกระรี้สุดติ่งกระดิ่งแมว

อื้อหื้ออออ ใส่เสื้อกล้ามสีขาวรัดเนื้ออกแน่นๆ

กรี้ดดดดด น้ำลายเจ้จะไหล!!

“ตันๆล่ะ อยู่มั้ย”

“แหมๆๆ อิเตี้ยเหรออยู่สิจ๊ะ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่าคะสุดหล่อ หรือติดใจเจ้เรื่องตอนเย็น แต่ใจเย็นๆนะ ถ้าอยากได้มากกว่านั้น คืนนี้ให้เจ้ไปค้างที่ห้องก็ได้ เจ้ไม่เล่นตัวหรอก” โจวพูดจบก็พร้อมขยับสายตาส่งวิงค์ที่คิดว่าสวยสุดให้อีกทีอย่างเย้ายวนและเชิญชวน

“กินข้าวอยู่ป่ะ กินด้วยดิ หิวว่ะ” ขุนเขาที่ไม่สนใจตุ๊ดหน้าวอกตรงหน้าและถือวิสาสะเดินเข้าห้องมาโดยไม่ขอ พอเข้ามาก็ได้กลิ่นหอมๆชวนหิว เลยเดินไปทางห้องครัวเลย โดยทิ้งให้ตุ๊ดหน้าขาว ปากแดง ตะลึงอยู่แบบนั้น

หึหึ ไม่ได้มาเล่นๆนะวันนี้ ขุนเขาตั้งใจมากวนประสาทตันๆโดยเฉพาะเลย

“อิเจ้ ใครมาวะ” กรีนที่ยังหั่นผักเพิ่มยังไม่เสร็จถามขึ้น โดยไม่รู้เลยว่าอิเจ้เพื่อนรักได้ปล่อยอริหมายเลขหนึ่ง เข้ามาในห้องแล้ว และก็ยืนอยู่ข้างหลังกรีนแล้วเช่นเดียวกัน!

หมับ!!!!

แรงกระชับกอดเข้าที่ช่วงเอวก่อนจะจุ๊บลงที่ซอกคอของตน ทำให้กรีนสะดุ้งก่อนจะหันเอามือมาฟาดลงใบหน้าของอีกฝ่ายเต็มแรงด้วยความตกใจ และก็ฉุกใจคิดได้ว่าอิเจ้คงไม่มีวันทำแบบนี้แน่!!!!!

โอ๊ย!!

“กะ… แก ไอ้กรัง เข้ามาได้ยังไง อี๋!!!! ขยะแขยงชะมัด” กรีนที่หันปลายมีดไปชี้หน้าไอ้คนที่เข้ามาลวนลามตนเองถึงในห้องอย่างโมโห มืออีกข้างก็ยกขึ้นมาเช็ดแก้มที่โดนไอ้กรังหอมไปด้วยความรังเกียจ

“ก็เดินเข้ามาไงครับน้องตันๆ ห้องนี้ก็ห้องเมียพี่ ทำไมพี่จะเข้าไม่ได้” ขุนเขาที่บอกออกมาก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้อย่างถือวิสะสะ แล้วหยิบถ้วยที่ยังว่างอยู่ตักผักและเนื้อในหม้อมาใส่ถ้วยก่อนจะกินโดยไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของห้องสักนิด

ไอ้หน้าด้าน!!!!!!

“อิเตี้ย วางมีดลงเดี๋ยวนี้!!! ถ้ามึงเขวี้ยงมา ผู้ชายของโลกก็จะลดลง แล้วกูจะเศร้าเสียใจแค่ไหน!!!” อิเจ้ที่เดินกลับเข้าห้องมาพอดีก็รีบวิ่งไปคว้ามีดจากเพื่อนออกไปวางไว้ไกลๆ

อิบ้านี่มันยิ่งบ้าเลือดอยู่ เกิดพ่อคนป่าของเจ้เจ็บตัวขึ้นมา เจ้จะเจ็บปวดแค่ไหนรู้มั้ย เจ้เห็นผู้ชายหล่อเจ็บปวดไม่ได้!!!!!

“อิเจ้!!!! ปล่อยกูนะ แม่ง!!! ไอ้หน้าด้าน ไอ้กรัง ออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้นะเว้ย!!!” กรีนชี้หน้าด้านไอ้กรังที่นั่งกินไม่สนใจใคร แม่งกวนตีนชัดๆ มันน่ากระโดดถีบให้ติดฝาผนัง!

“อิเตี้ยใจเย็นๆนะมึง พ่อคนป่าแค่นั่งกิน เราควรมีน้ำใจกับมนุษย์โลก มึงเข้าใจมั้ย มาๆๆ นั่งๆๆ แล้วกินเข้าไป มึงดูสิพ่อคนป่าของกูกินจนเปื้อนหนวดเลย แสดงว่าหิวมาก มึงก็ถือซะว่าช่วยเหลือมนุษย์โลกแล้วกันนะ” พูดดีไปงั้นแหละ ที่จริงเจ้อยากนั่งกินกับพ่อคนป่าเฉยๆ แหมๆๆๆ การนั่งกินอาหารแบบนี้ พอมีอาหารตาเข้ามามันก็ยิ่งเจริญอาหารมากขึ้น แล้วยิ่งเป็นผู้นะด้วยนะกินกับอะไรก็อร่อย ซึ่งถ้าเจ้บอกอิเตี้ยตรงๆ มันก็คงจะด่า เพราะฉะนั้นมาดนางเอกต้องมา เราต้องสวยทั้งกายและใจ!

“ไอ้กรัง!!!! เอาตะเกียบออกไปนะ!!!” หลังจากนั่งกินไม่ถึงสองหน้าที กรีนก็ต้องตวาดใส่ไอ้กรังที่บังอาจมาหยิบหมูชิ้นเดียวกับตนในหม้อ

แม่งมีตั้งหลายชิ้น มึงจะมาหยิบชิ้นเดียวกันเพื่อ!!

“ไม่ให้หรอก ตันๆ” ขุนเขาที่ดึงหมูชิ้นนั่นจากตันๆ ก่อนจะนำเข้าปากแล้วก็หยักคิ้วใส่ให้อย่างเหนือกว่า กรีนที่เห็นแบบนั้นก็แทบจะลุกขึ้นไปบีบคอไอ้คนตรงหน้าแรงๆ แล้วตบให้หน้าหันสักสิบที!!!!!!!!!

“ไอ้กรัง มากินฟรียังจะกวนตีนอีกนะ แม่งไม่กินแล้วเว้ย!!!” กรีนหยิบผักสดที่ยังไม่เอาใส่หม้อ ปาใส่ไอ้กรังหน้ามึนก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีเข้าห้องไป โดยทิ้งไอ้กรังไว้กับอิเจ้

แม่ง!!!!! เกลียด เกลียดมัน เกลียดหน้ามัน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ขอให้อิเจ้จับแม่งกินให้ไม่เหลือกระดูกเลยด้วยเถอะ สาธุ หึ๊ย!

กรีนที่เข้ามาในห้องก็กระโดดขึ้นเตียง พร้อมกับระบายอารมณ์ลงกับหมอนหน้าไอ้กรังที่มันสกรีนให้ตอนยังคบกันอย่างรุนแรง
 
แม่ง!!! ไอ้คนเหี้ย ไอ้หน้าด้าน เลิกกันแล้วยังมากวนตีน เกลียดมันโว้ย!!!!!!

หมอนที่โดนยำจนเละและสาแก่ใจแล้วก็หล่นลงไปอยู่ปลายเตียง โดยที่กรีนยังนั่งหอบอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยๆหลังจากที่ออกแรงกับหมอนหน้าไอ้กรังจนสาแก่ใจ ถ้าเปลี่ยนหมอนเป็นคนได้ บอกเลยไอ้กรังเละแน่!!!







“นี่ๆๆ เจ้ถามจริงๆนะพ่อคนป่า ที่ยังมาวอแวกับอิเตี้ยเนี่ยยังรักมันอยู่เหรอ” โจวที่ยังไม่หยุดกินก็ถามขึ้นอย่างสนใจและตามประสาคนชอบเผือก และถึงอิเตี้ยมันจะโมโหหนีเข้าห้องนอนไป แต่ตนเองหาได้ใส่ใจไม่ คนป่าตรงหน้าสิน่าสนใจกว่า หึหึ

“ไม่เสือกสิตุ๊ด หึหึ” ขุนเขาบอกที่บอกก่อนจะยกยิ้ม จนโจวแทบจะหัวใจวายตายคาตรงนั้น

อิเหี้ย!!! หล่อ เลว เถื่อน เจ้อยากได้อยากโดน!!!!!

“แหม ทำหน้าแบบนี้ เดี๋ยวเจ้จับปล้ำขึ้นมาจะโทษเจ้ไม่ได้นะ”

“ลองทำสิ จะได้รู้ว่าตีนเด็กวิศวะ มันหนักแค่ไหน” ขุนเขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหี้ยมๆ ก่อนหยิบโทรศัพท์ของน้องตันๆที่วางอยู่บนโต๊ะมาใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะลุกขึ้น

“อ่อตุ๊ด ฝากบอกตันๆด้วยนะ อยากได้ไปเอาเอง บนเตียง… หึหึ” กระซิบบอกข้างหูตุ๊ดที่จ้องจะจับตนเองทำผัว แล้วเดินออกไปจากห้อง

น้องตันๆก็เดินตูดเด้งหนีเข้าห้องนอนไปแล้ว ไม่รู้จะอ่อยตุ๊ดให้อยากได้ทำผัวทำไม สู้ให้น้องตันๆเดินตูดเด้งเข้ามาที่ตนเองห้องแทนดีกว่า พี่ขุนเขาคนนี้จะจัดให้หนักๆ ให้ตูดเด้งๆนั่น มันร้องบอกว่าพอเถอะพี่ชายให้ดังๆให้ดู หึหึ

“โอ๊ย!!!! ถ้าไม่เห็นว่าเป็นผัวเพื่อนนะ เจ้จะจับทำผัวเสียให้เข็ด อ่อยขนาดนี้” โจวก็ได้แต่ส่งเสียงกรีดร้องกับตัวเองด้วยความชอบใจเบาๆ

อิเตี้ยนะอิเตี้ย แซ่บกันมาขนาดไหน ไม่มีมาเมาท์ให้ฟังเลย เจ้เพิ่งรู้ว่ามันมีผัวตอนวิ่งมาร้องไห้คาอกนี่เอง แถมยังไม่บอกว่าผัวแซ่บขนาดนี้อีก แค่ดูหน้าก็รู้แล้วว่าเร้าใจแค่ไหน เจ้อยากได้อยากโดนบ้าง!!!!!!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 05





ตุบ!!!!!!!!!!!!!!!

“อิเจ้!!! มึงเห็นโทรศัพท์กูมั้ย” หนังสือเรียนที่ถูกวางลงบนโต๊ะใต้ตึกคณะอย่างรุนแรง จนอิเจ้ที่กำลังนั่งส่องกระจกอยู่สะดุ้งตกใจจนกระจกแทบหล่นลงจากมือ

“อิบ้า!!! กูตกใจหมด หัวใจแทบจะเด้งออกไปหาเด็กผู้ชายปีหนึ่งหน้าใส รอบๆตึก” โจวที่วางกระจกลง ก่อนจะหันไปสบตารุ่นน้องชายรอบๆตัวเพราะต้องการจะอ่อย โดนไม่สนใจเพื่อนเตี้ยๆที่ยืนทำหน้าตาเหมือนไม่ได้ถ่ายมาสามปี

แต่อุ๊ย!! เด็กๆปีนี้งานดีเหลือเกินนะ เจ้ชอบ~~~~~

“อิเจ้ มึงหันหน้ามามองกูเลยนะ แล้วตอบคำถามมาว่าเห็นโทรศัพท์กูมั้ย เมื่อวานกูจำได้ว่ากูวางไว้ที่โต๊ะทานข้าว”

“มึงฟังกูนะอิเตี้ย และสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ฮึบก่อนที่กูจะพูด”

“เอาละ มึงพร้อมนะ และฟังกูให้ดีๆ โทรศัพท์มึงผัวมึง ผัวมึงเอาเข้ากระเป๋ากางเกงที่มีเป้าตุงๆไปแล้วก็เดินกลับไปที่ห้อง แถมยังมาอ่อยกูทิ้งท้ายอีก กูนี่สั่นมากมึง อยากได้ทำผัวจนตัวสั่น” กรีนมองอิเจ้ด้วยความหมั่นไส้ คืออาการมันแรดมากตอนที่พูดๆอยู่เนี่ย แต่ขอพักความหมั่นไส้อิเจ้ไว้ก่อน ตอนนี้กรีนโมโหไอ้กรังจนแทบจะตามไปจิกคอมันที่คณะแล้ว!!!!

“อิเจ้ เอาโทรศัพท์มึงมาเดี๋ยวนี้!!!” กรีนที่หยิบมือถือของอิเจ้ที่อยู่บนโต๊ะที่อิเจ้วางไว้แล้วก็จัดการโทรเข้าเครื่องของตัวเอง แต่ก็ไม่มีคนรับ แต่สักพักก็มีข้อความเข้ามาแทน

“ไม่รับ ไม่ตอบ สองทุ่มเปิดประตูเข้ามา “เอา” คืนนะจ้ะน้องตันๆตูดใหญ่”

อะ…. ไอ้……

ไอ้เหี้ย!!!!

ไอ้กรัง!!!!!!!!!

“ไหนกูดูหน่อยสิ” อิเจ้ที่ชะโงกหน้าเข้ามาดู หลังจากเห็นสีหน้าอิเตี้ยที่ตอนนี้กลายเป็นยักษ์วัดแจ้งไปแล้ว แถมยังเป็นยักษ์เตี้ยด้วย

“อุ้ย!!! อิเตี้ย กูว่ามึงเสร็จแน่เลย แต่พ่อคนป่าของกูนี่เร้าใจจริงๆนะ แต่ถ้ามึงไม่ชอบก็ตีหัวให้สลบแล้วจับกูขังไว้ในห้องเดียวกับกูก็ได้นะ กูชอบผู้ชายแบบเนี่ย”

“อิเจ้หยุดมโน! แม่ง!!!! มึงคอยดูนะกูจะพกมีดเข้าห้องมันแล้วกระหน่ำแทงๆๆๆๆ ให้แม่งชิบหายเลย!!!!” จะไม่รู้สึกเดือดร้อนเลยถ้าเปลี่ยนรหัสแล้วไอ้เหี้ยกรังมันเอาไป ในโทรศัพท์ก็เหมือนครึ่งหนึ่งของชีวิตของกรีน ถ้าไอ้เหี้ยกรังมันค้นเจอนะ แม่งเอ้ย!!!!!!!!!!

“เลิกเครียดค่ะมึง ทำใจให้สบาย ถ้าคืนนี้เกิดอะไรขึ้น กูพร้อมจะลาอาจารย์ให้”

“อิเจ้ ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้!!! จะไม่มีการลามาเรียนอะไรทั้งนั้น!!!”

“เออๆๆ หยุดโมโหนะมึง ยิ่งโมโหความสูงมึงจะยิ่งเตี้ยลง เอาเป็นว่าเราไปเรียนกันดีกว่า เด็กบริหารรอกูอยู่” โจวที่ลุกขึ้นลากอิเตี้ยเดินไปตึกบริหารอย่างอารมณ์ดี ผิดกับกรีนที่กำลังคิดว่าตอนเย็นจะเตรียมอะไรไปบ้าง ระเบิดได้มั้ย โยนใส่ไอ้กรังทีเดียวให้มันหายสาบสูญไปเลย!!!!!






“หัวเราะอะไรของมึงวะ” มีนที่เดินเข้ามาตบหัวเพื่อนรักเพื่อนยาก เพื่อนกรังของตนเต็มแรงก่อนจะนั่งลงข้างๆ

“หัวเราะคนขี้เหวี่ยง ป่านนี้คงอยากจะจับกูโยนลงคอนโดแล้วมั้ง” ขุนเขาบอกก่อนจะกดโทรศัพท์เครื่องหรูในมือไปมาอย่างคุ้นชิน

ตันๆนี่น้า ไม่ยอมเปลี่ยนรหัสสักที จะซ่อนไว้มิดแค่ไหนก็ไม่พ้นสายตาพี่ขุนเขาคนนี้หรอกครับเมีย!!!!!!!

“มึงนี่นะ แทนที่จะเข้าหาเค้าแบบดี ต้องทำตัวเหี้ยเข้าหาตลอด ถ้ากูเป็นน้องกรีนนะ เอาตีนถีบยอดหน้ามึงไปแล้วเพื่อนรัก”

“ด่ากูเหี้ยนี่เลิกขี้เมาก่อนไหมมึงไอ้มีน”

“ไอ้ห่า มึงก็เมาอยู่กับกูทุกงาน เมื่อคืนนะ กูไปกินเหล้ากับพวกไอ้สิงห์ แม่งกำลังเมาได้ที่เสือกทิ้งกูไปกับหญิง ปล่อยกูนอนอ้วกอยู่หน้าร้าน อย่าให้กูเจอพวกมันนะวันนี้ จะถีบแม่งเรียงตัว”

“ไอ้เหี้ย กูบอกให้เบาๆเรื่องกินเหล้า แดกที่ไรเรื้อนตลอดเลยนะมึง” ขุนเขาที่ตบหัวเพื่อนรักแทบทิ่มลงโต๊ะอย่างเป็นห่วง คือมันขี้เมาโดยสันดานไง แล้วหน้าแม่งเสือกหวานจนผู้หญิงแทบอาย ไปแดกเหล้าทีจะโดนผู้ชายนอกเอกลากไปกิน แต่มันกากโดยสายเลือด เอาขวดเหล้าฟาดหัวไอ้คนจะลากมัน แถมยังเสยปากเค้าจนต้องหามส่งโรงบาล ส่วนมันเมาแล้วนอนหลับตรงนั้นเลย ตั้งแต่นั้นมาคือขุนเขาต้องไปด้วย ไม่ได้เป็นห่วงมันนะ แต่เป็นห่วงคนอื่น……..

“ก็มึงไม่มา แล้วไอ้สิงห์ก็ลากคอกูไป แล้วเสือกทิ้งกูอีก เดี๋ยววันนี้เจอหน้ามันกูต้องจัดสักหน่อย”

“หยุดเลยไอ้เหี้ย กูรู้ว่ามึงจะลากมันไปเมาอีก วันนี้กลับหอไปนอนเลยไอ้ห่า”

“ไปแดกห้องมึงแทนได้ไหม”

“กูบอกว่าให้มึงหยุดแดกวันนี้ แล้วไม่ต้องเสนอหน้ามาที่ห้องกูนะ วันนี้กูจะกินน้องตันๆ” ขุนเขาบอกก่อนจะเอามือลูบเคราแล้วยกยิ้มที่ดูชั่วไปหน่อยในสายตาของมีน แล้วมันยังทำหน้ากามๆไปอีก มีนรู้สึกสงสารน้องกรีนเลย ไม่รอดแน่ๆ

“ไอ้เหี้ย!!! นี่ก็คิดแต่เรื่องจะเอาเค้า มีผัวแบบมึงกูจะถีบยอดหน้าทุกเช้าเย็น”

“โชคดีของกูที่ไม่ได้มึงเป็นเมีย” ถ้ามีนไม่เห็นว่ามันเป็นเพื่อนนะ สาบานได้ว่ามันจะได้ลงไปนอนกองกับพื้น!!!!!!!!!!!!







“มึงๆๆๆ กูว่าชุดนี้ก็โอเคนะ ใส่ไปในห้องพ่อคนป่าคืนนี้คงร้อนแรงน่าดู” หลังจากที่เรียนเสร็จและกำลังลงลิฟต์ อิเจ้ก็จับโทรศัพท์เปิดนู้นเปิดนี้ยั่วอารมณ์ไม่เลิก…. อารมณ์โมโหอ่ะ!!

“อิเจ้ กูไม่ได้จะไปยั่วมัน กูจะไปบีบคอมันให้ตายคาห้องนั้นไปเลย มึงไม่ต้องหารูปชุดให้กูไปใส่ยั่วมัน หยุดหาเพราะกูไม่มีวันใส่!” ที่กรีนสามารถพูดจาแบบนี้ได้ เพราะในลิฟต์มีแค่ตนเองกับอิเจ้ แต่อิเจ้ยังไม่ทันได้ต่อปากต่อคำลิฟต์ก็เปิดเสียก่อนจนมีคนเดินเข้ามา อิเจ้ก็ได้แต่ขมุบขมิบปากเถียงเอา

“ชั้นไหนครับ”

“ชั้นหนึ่งครับ อ้าว คุณกรีน” น้ำเสียงทุ้มต่ำ ฟังดูมีเสน่ห์ชวนฝัน เอ่ยทักทายตนเองราวกับคนรู้จักทำให้กรีนหันไปมอง

อุ๊ย!!! พี่กวินคนหล่อเดือนบริหารนี่เอง

“อ้าว… คุณนั่นเอง วันนี้มีเรียนเหรอครับ” กรีนเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มหวานให้พี่กวินสุดหล่อที่เป็นเป้าหมายของตน เฮ้อ! โลกกลมจริงๆเลย นี่แหละเนื้อคู่!

“ครับ เพิ่งเรียนเสร็จ ว่าแต่คุณกรีนอยู่ปีไหนแล้วครับ”

“ผมอยู่ปีสองครับ”

“อ่า.. ผมเป็นพี่คุณงั้นเหรอเนี่ย ขอเรียกคุณว่าน้องกรีนได้มั้ยครับ”

“งั้นผมต้องเรียกคุณว่าพี่กวินสิครับ พี่กวิน~~” กรีนที่เอ่ยเรียกชื่อจนกวินอดที่จะรู้สึกเอ็นดูคนที่เพิ่งเจอเมื่อวานไม่ได้ พอรู้ว่าเป็นรุ่นน้องยิ่งเอ็นดูเข้าไปใหญ่

กึกๆๆ

แต่แรงกกระตุกที่แขนทำให้กวินก้มลงไปมอง ก็พบหน้าตายุ่งๆที่กำลังไม่พอใจอยู่ส่งมาให้ตนเอง

“กวิน!!!! คนนั้นใคร ทำไมกวินรู้จักล่ะ” น้ำเสียงเหวี่ยงๆว่า ก่อนจะกอดเข้าแขนแน่นขึ้นอีก แล้วส่งสายตาไปทางกรีนด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจสุดๆ

“น้องเค้าชื่อกรีนไงเป็นรุ่นน้องครับ มิวสิคทำความรู้จักไว้สิครับ” กวินที่เอามืออีกข้างของตนเองลูบหัวคนที่เกาะแขนอย่างเอ็นดู

“ไม่เห็นอยากรู้จักเลย ไปกันเถอะ ถึงชั้นหนึ่งแล้ว มิวสิคหิวข้าวแล้ว” มิวสิคบอกก่อนจะกระตุกแขนกวินแล้วลากออกมาจากลิฟต์ แต่กวินก็ยังหันมาบอกลากรีนที่ยืนยิ้มอยู่

“แล้วเจอกันนะครับน้องกรีน พี่ไปก่อนนะครับ” พอจบประโยคนั้น มิวสิคก็หันมามองค้อนกรีนที่ยืนงงกับเรื่องที่เกิดเรื่องอยู่ จนอิเจ้ที่ยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างเขยิบเข้ามาชิดเพื่อนรักที่ยืนเป็นหุ่นอยู่ก่อนจะกระซิบเบาๆ

“อิเตี้ย กูว่ามึงจะอ่อยพ่อหนุ่มเดือนบริหาร แต่กูว่างานนี้ไม่ง่าย มึงเห็นคนเมื่อกี้มั้ย นั่นอ่ะ คุณหนูมิวสิค เพื่อนสนิ๊ทสนิทพี่กวินเค้า เกาะกันเป็นตังเมมาตั้งแต่ปีหนึ่งหรืออาจจะนานกว่านั้น ใครเข้าใกล้พี่กวินนางก็เหวี่ยงจนกระเจิง คนอื่นเข้าใจว่านางเป็นแฟนพี่กวิน แต่วงในกูบอกนางเป็นแค่เพื่อนกัน”

“แล้วทำไมมึงเพิ่งบอกกูเนี่ย มึงเห็นเมื่อกี้มั้ย กูสบตากับพี่กวินปิ๊งๆๆ แต่เหมือนกูโดนดึงออกจากโลกแห่งความรัก เพราะเพื่อนพี่เค้าส่งแรงอาฆาตเหรอ”

“กูก็บอกมึงอยู่นี้ไง ถึงบอกว่าให้กลับไปซบพ่อคนป่าเถอะ ถ้ามึงจะงาบพ่อเดือนบริหารกูว่าไม่ง่าย”

“อิเจ้ กูอยากได้ กูก็ต้องได้ป่ะ งานนี้เพื่อนสนิทอะไรถอยไปกูนี่แหละว่าที่เมียพี่กวิน” กรีนทำท่ามั่นใจจนเจ้เอือม คือมึงเอาตัวเองรอดพ้นจากพ่อคนป่าขวัญใจเจ้คืนนี้ให้รอดก่อนมั้ยอิเตี้ย!!!!!!!!!!!!

 
............................................................................................

[Mamymind]

EX 06





หน้าพร้อม อุปกรณ์พร้อม!!!!!!

กรีนที่ยืนมองตัวเองตรงหน้ากระจก เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว หมวกกันน็อกที่สวมไว้บนหัว ไม้เบสบอลที่อยู่ในมือ เสื้อผ้าหน้าผมพร้อมแบบสุดๆ ถ้าไอ้กรังมันคิดไม่ซื่อ ไม่ยอมคืนโทรศัพท์ให้แต่โดยดี แม่จะฟาดๆๆ ให้สูญพันธุ์เลย!!!!!!

ออด! ออด!!

กรีนกดออดด้วยความรู้สึกหงุดหงิดเพราะไม่มีเสียงตอบรับสักที กรีนก็เลยกดรัวๆลงไปอย่างอารมณ์เสีย

แม่ง นอนตายไงวะ!!!!

“ใจร้อนจังเลยที่รัก อยากเข้ามาเร็วๆก็ไม่บอก” ขุนเขาที่เปิดประตูออกมาด้วยสภาพที่สวมบ๊อกเซอร์ตัวเดียวทั้งร่างกายบอกตันๆที่ยืนทำหน้างอ

“ไม่เข้ามาเหรอตันๆ ไม่เข้ามาก็ไม่ให้คืนหรอกนะ” ขุนเขาเลิกคิ้วขึ้นข้างเดียวหลังจากถามขึ้นอีกครั้ง แต่สำหรับกรีนมันเป็นการกระทำที่กวนประสาทสุดๆ เหมือนมือของกรีนจะกระตุกแล้วเอาไม้เบสบอลในมือฟาดหัวให้กรังให้เละคามือเมื่อเห็นอะไรกวนประสาทแบบนี้

“นั่งสิตันๆ” ไอ้กรังที่กดไหล่กรีนให้นั่งลงบนโซฟาหลังจากที่กรีนยอมเดินเข้ามาในห้องแล้ว ขุนเขาเองก็อดที่จะชำเลืองมองการแต่งตัวของลูกแมวน้อยที่เข้าถ้ำเสือป่าอย่างขุนเขาไม่ได้

หึหึ น้องตันๆ คิดว่าใส่ชุดแบบนี้ขุนเขาจะถอดไม่ได้รึไง ไม่คณามือพี่ขุนเขาคนนี้หรอก!!!!!!!

“ยี้~~ นี่มันอะไรเนี่ย” กรีนที่นั่งลงบนโซฟาก่อนจะเอามือหยิบของออกจากสะโพกเมื่อรู้สึกว่าตนเองกำลังนั่งทับอะไรอยู่ พอหยิบขึ้นมาก็ค่อยๆหยิบแล้วกางออกมาดู

แม่ง!!!! กางเกงใน

“ยี้!!! ไอ้กรัง ไอ้ซกมก บอกกี่ครั้งแล้วว่ากางเกงในให้ถอดใส่ตะกร้า ซกมก โสโครกจริงๆเลย!!!” กรีนที่ลืมตัวบ่นออกมาเหมือนตอนที่ยังคบกัน แต่พอรู้สึกตัวว่าพูดอะไรที่ไม่เข้าท่าออกไปก็เลยนั่งเงียบๆแทน

กรีนพูดบ้าอะไรออกไป!!!!!

“เอาคืนมาดิ โทรศัพท์อ่ะ ไม่อยากอยู่ในห้องนี้นาน มีแต่เชื้อโรคแล้วก็ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของห้องด้วย สกปรก!!!!”

“เมื่อไรจะเลิกโกรธวะตันๆ” ขุนเขาที่เห็นกรีนทำหน้ารังเกียจก็อดจะพูดใส่ไม่ได้ ไหนจะคำพูดคำจาแบบนั้นอีก นี่ขุนเขาก็เริ่มโมโหเหมือนกันนะ

“แล้วทำไมต้องวะ ต้องโว๊ยด้วยวะ แม่ง เอาโทรศัพท์กูคืนมาเลยไอ้กรัง!!!” กรีนลุกขึ้นจ้องหน้าขุนเขาอย่างโมโห นี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่กรีนเกลียดที่สุดเลย ไอ้การหยาบคายเวลามันไม่ได้ดั่งใจ แม่งบอกให้แก้ยังไงก็ไม่หาย!!!!

“ไม่คืน อยากได้คืนมาล้วงเอาเอง”

“ล้วงเอาเองงั้นเหรอ…”

ตุบ!!!!!!!!

“โอ๊ย!!!!” เสียงร้องโอดโอ๊ยดังขึ้น เมื่อกรีนเตะไปที่กล่องดวงใจของขุนเขาเข้าเต็มแรง แล้วกรีนก็ยืนสะใจมอง แต่กรีนคงลืมไปว่าเรื่องแบบนี้ขุนเขามักจะตามกรีนทันเสมออยู่แล้ว

“พี่ล้อเล่น หึหึ” ขุนเขาลุกขึ้นยืน หลังจากที่แกล้งนั่งกับพื้นแล้วแสดงอาการแบบเจ็บปวดเมื่อสักครู่ พอลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคงแล้วก็ก้าวเท้าไปหากรีนเรื่อยๆ ใบหน้าของขุนเขาในตอนนี้ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มยิ้ม หรือน้ำเสียงหยอกล้อ ทำให้กรีนเห็นแบบนั้นก็ค่อยๆก้าวถอยหลังจนไปชนโซฟาแล้วล้มลง

อะไรมันจะได้จังหวะขนาดนี้วะ!!!!!!!!! กรีนกรีดร้องในใจ ทั้งๆที่ตอนนี้ร่างกายของกรีนเริ่มจะรู้สึกขนลุกขึ้นมาเรื่อยๆ

“หนีไม่พ้นแล้วตันๆ คราวนี้บอกมาว่าหนีออกจากห้องไปตอนนั้นทำไม” ขุนเขาที่เอามือค้ำโซฟาแล้วโน้มหน้าเข้าใกล้กรีนจนปลายจมูกแทบชนกัน แต่กรีนก็เอามือผลักหน้าขุนเขาออกไปอย่างสุดแรงที่มีตอนนี้

“เอาหน้าออกไป เกลียด ไม่อยากจะมอง!!!!!”

“นี่คุยดีๆแล้วนะตันๆ ไม่บอกก็ไม่บอก นอนครางอย่างเดียวแล้วกัน!!!!!” ขุนเขาบบอกแล้วอย่าให้ขุนเขาโหด คุยกันดีๆไม่รู้เรื่อง งั้นก็คุยไปครางไปนี่แหละดีแล้ว!!!

“ไม่เอา อย่านะไอ้กรัง อ๊า!!!!” แน่นอน ว่าร่างกายที่คุ้นเคยกันอยู่แล้ว ขุนเขาย่อมรู้ดีว่าจุดอ่อนของตันๆอยู่ที่ไหนบ้าง ขุนเขาไม่ต้องเสียเวลาจูบเล้าโลมก่อนเลยสักนิด เพราะจุดอ่อนของตันๆนั้นอยู่ที่หน้าอก หน้าอกที่มีเม็ดสีชมพูภายใต้เสื้อนั่น ถ้าได้สัมผัสกับปลายลิ้นสากทีไร ตันๆจะต้องได้ร้องครางใต้ร่างของขุนเขาทุกที หึ!

“อือ ปล่อยนะ” มือที่คอยผลักไสในคราแรก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเกี่ยวรัดคอขุนเขาแน่น ริมฝีปากทั้งคู่ที่คลอเคลียกันไม่ห่าง เปรียบเสมือนน้ำมันที่กำลังราดไปบนกองเพลิงช้าๆ มือของขุนที่ปลดกางเกงออกจากขาของตันๆ จนตอนนี้เหลือเพียงแค่กางเกงชั้นในและเสื้อบนตัวที่ขุนเขากำลังดึงออกจากตัวของตันๆ จนในที่สุดตันๆก็เปลือยเปล่าไปทั้งตัว ไม่เว้นแม่แต่กางเกงชั้นในที่ไปกองอยู่ปลายเท้าเมื่อครู่แล้วเหมือนกัน พอสิ่งกีดขวางทั้งหมดหายไปจากร่างกาย ขุนเขาก็ยังคงคลอเคลียกับตันๆไม่ห่าง

“คิดถึงมันมั้ยตันๆ จับดูสิ มันคิดถึงแม่มันนะ” ขุนเขาที่จับเอามือของกรีนเข้ามาในกางเกงบ๊อกเซอร์ก่อนจะพาไปสัมผัสแก่นกายที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนเต็มมือของกรีนจนแทบจะจับไม่หมดในมือเดียว

“มะ.. ไม่เอา….” กรีนร้องครางบอกเบาๆ แต่ร่างกายของกรีนกลับตอบรับนิ้วของอีกคนที่กำลังดันเข้ามาในร่างกายช้าๆ แม้ตอนแรกจะเจ็บเพราะไม่เคยมีใครเข้ามาตั้งแต่เลิกรากันไป ถึงจะผ่านมาหลายเดือนต่างกายย่อมรับรู้ และตอบสนองได้ดีเมื่อเจอสัมผัสที่คุ้นเคย

“อ๊า…. ยังฟิตเหมือนเดิมเลย” นิ้วของขุนเขาที่ตอกย้ำเข้าจุดๆเดียวอยู่แบบนั้น ทำให้กรีนเองก็ร้องครางไม่หยุด เพราะรู้สึกหวานเสียวและมีความต้องการเข้ามาตลอดเวลา

“เข้ามาเลยได้มั้ย……” เสียงหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เอ่ยร้องบอกคนที่เอาแต่แกล้งตนเองอยู่แบบนั้น

“หึหึ” ขุนเขาไม่ตอบอะไรกลับไป แต่ก็ถอดบ๊อกเซอร์ออกแล้วนั่งลงก่อนจะจับตัวกรีนมาไว้บนตักแทน และจับที่เอวบางยกขึ้นก่อนจะค่อยๆประคองร่างของกรีนให้กดรับแก่นกายของขุนเขาให้เข้าไปจนสุด

“อือ…..” เมื่อเข้ามาจนสุดแล้ว กรีนก็ซบหน้าลงกับอกของอีกฝ่ายอย่างรู้สึกหมดแรง ขุนเขาเองก็ใช้โอกาสนั้นไซร้ซอกคอของกรีนพร้อมกลับพร้อมจูบและขบเม้มไปด้วย หนวดของขุนเขาที่ไม่ได้โกนยิ่งทำให้เพิ่มความรู้สึกหวานเสียวยิ่งกว่าปกติ ไหนจะร่างกายของกรีนที่เริ่มขยับขึ้นลงเองแบบไม่รู้ตัว และขุนเขาก็เริ่มที่เด้งกายสวนกลับเต็มๆแรง

“อือ แรงอีก…..” บทรักที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนปลดปล่อยออกมาพร้อมกันไปแล้วหนึ่งครั้ง เสียงเหนื่อยหอบดังไปทั่วห้องกว้างที่ค่อนข้างรกในสายตาของกรีน แต่ก็ไม่มีเวลาได้ตั้งสตินาน เมื่อรอบที่สองกำลังได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง เกมส์รักที่เริ่มขึ้นใหม่ไปเรื่อยๆหลังจบลง จนเข็มสั้นของนาฬิกาเข้าสู่เช้าวันใหม่ บทรักของทั้งคู่ก็ถึงขีดจำกัดและได้เวลาจบลง กรีนและขุนเขาที่เหนื่อยอ่อนก็เลยกอดกันอยู่บนโซฟาที่ใช้ทำกิจกรรมจนจบอยู่แบบนั้นโดยไม่รู้สึกตัว……






เหี้ย!!!!!!!!!!!!!!

เหี้ยสุดๆ

ให้ตายเถอะ แกทำอะไรไปวะกรีน!!!!! แกกลับไปมีอะไรกับไอ้กรัง ไอ้บ้าเอ้ย!!! ไอ้ร่างกายไม่รักดี แค่โดนล่อลวงเข้าหน่อยก็ยอมมัน ฮื่อ!!!!!

กรีนที่รู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่เกิดเรื่องอัปยศในความคิดตนเองที่ห้องนั้น ก็รีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วหยิบโทรศัพท์ตัวต้นเหตุที่หล่นอยู่แถวโซฟา แล้วก็รีบวิ่งกลับห้องก่อนจะล็อกกลอนประตูอย่างแน่นหนา กันไม่ให้ไอ้กรังตามเข้ามาได้

“แม่งเอ้ย!!! รอยเต็มตัวแบบนี้ ใส่เสื้อคอเต่าแม่งยังเห็นเลย” กรีนที่มองผ่านกระจกในห้องน้ำ แล้วบ่นขึ้นเบาๆกับรอยช้ำที่เกิดจากการดูดและขบเม้มที่เลยคางมาเพียงนิดเดียว ไหนจะสะโพกที่เคล็ดหน่อยๆ แค่เดินก็รู้แล้วว่าแม่งโดนอะไรมา!!!

“ไอ้กรัง ไอ้คนมักมากเอ้ย!!!” ยิ่งนึกถึงเรื่องที่พูดคุยก่อนจะเกิดเรื่องแบบนี้ยิ่งโมโห แม่ง!!! ถามมาได้ว่าหนีออกจากห้องทำไม ไอ้คนมักมากไม่รู้จักพอ ไอ้ตอแหล ทำผิดแล้วยังไม่รู้ตัว คอยดูนะมึง เข้าใกล้กูอีก กูจะให้อิเจ้จับแดกแม่งเลย!!!!!!!!!!!

กรีนกรีดร้องในใจอย่างอาฆาต ไม่น่าเลย ไม่น่าเผลอใจเลย ฮื่ออออออออ






“จร้า~~ ขาถ่าง สะโพกครากมาเลยทีเดียว” ทันทีที่เดินเข้าตึกในเช้าของวันถัดมา เสียงอิเจ้ก็แหกปากตอนรับทันที คือมึงกลัวคนไม่รู้ว่ากูโดนอะไรมารึไงอิเจ้!

“อิเจ้หุบปากเลยนะ” เดินมาถึงโต๊ะกรีนก็ชี้นิ้วใส่เพื่อนให้หุบปากทันที เมื่อคืนก็ไม่รู้สึกเจ็บเท่าไรแต่ความเจ็บมันเกิดขึ้นเมื่อตอนเช้า เพราะอาการเพลียแล้วตกใจเสียงนาฬิกาปลุกจนสะดุ้งแต่ดันนอนอยู่ขอบเตียงกระดิกตัวแค่นิดเดียวก็หล่นเตียงซ้ำอีก จนร่างกายระบมหนักกว่าเก่าอย่างที่เห็น

“พ่อคนป่าของกูจัดหนักมึงขนาดนี้เลยเหรออิเตี้ย”

“กูไม่ได้เอากับมันนะ”

“ตอแหล รอยตรงนี้มึงเนี่ย กลบไม่มิดค่ะ” โจวที่ใช้นิ้วเกลี่ยๆตรงใต้คางเบาๆอย่างหมั่นไส้ ถ้าไม่สังเกตดีๆ ก็ไม่เห็นหรอก เพราะอิเตี้ยมันใช้คอนซีลเลอร์กลบมาแล้วน่ะสิ แต่นี่ใคร เจ้โจวไง เจ้โจวที่เป็นมิตรกับเครื่องสำอาง เจ้ารู้หมดแหละ!

“ตาดีเห็นอีกนะอิเจ้”

“แล้วเป็นไงมึง หลังจากมึงคุยกันภาษากายกันเสร็จแล้วเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น” อิเจ้ที่เข้ามากระซิบถามด้วยความสนใจ ถ้าคนอื่นถามกรีนก็คงจะบอกว่า เสือกอะไร แต่นี่เห็นเป็นเพื่อนรักกันก็จะเล่าให้ฟังก็ได้

“ก็ไม่มีอะไรมาก หลังจากมันหลับกูก็รีบหยิบโทรศัพท์ใส่เสื้อแล้วออกมาเลย”

“แต่พ่อคนป่าของกูคงร้อนแรงมากสินะ ทั้งตัวมึงเลยมีแต่รอยซะขนาดนี้” อิเจ้ที่ปลดกระดุมของกรีนออกไปหนึ่งเม็ด ก็เห็นรอยเต็มไปหมด

พ่อคนป่านี่ร้อนแรงอย่างที่คิดจริงๆ เจ้อยากโดนแบบอิเตี้ยบ้าง!

“อิเจ้เดี๋ยวกูตบหน้าหันเลยมึง มาปลดกระดุมกูอะไรตรงนี้ คนแม่งเยอะแยะ” กรีนรีบปัดมืออิเจ้ออกก่อนจะติดกระดุมกลับคืนอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวคนเห็นแล้วเอาไปนินทา

“แล้วถ้ามึงอยากรู้นะว่ามันเป็นยังไง ก็ลองไปให้ไอ้กรังมันทำให้” ติดกระดุมเสร็จก็จิกตาใส่เพื่อนสนิท แล้วก็หันกลับมาเล่นโทรศัพท์เพื่อรอเวลาขึ้นเรียน ไม่สนใจอิเจ้ที่ยังพยายามไม่เลิกซักถามว่าไอ้กรังมันทำท่าไหนบ้าง ก็กรีนบอกแล้วถ้าอยากรู้ก็ไปให้ไอ้กรังมันจัดให้ไป!!!!!!






ปังๆๆๆ

“ขุนเขามึงตื่นยังวะ” มีนผู้มีมารยาทเคาะประตูเสียงดังลั่น แต่เห็นเพื่อนรักไม่เปิด เลยเปิดเข้าไปเอง อย่าถามว่ามีกุญแจแล้วทำไมไม่เปิดตั้งแต่แรก ก็แค่อยากกวนตีนมัน ไม่มีอะไรมาก

“ไอ้เหี้ย ตื่นเว้ย!!!!” เดินเข้าห้องก่อนจะเห็นขุนเขานอนอยู่บนโซฟาเลยใช้ตีนถีบมันแรงๆจนมันตื่น

“สัส กวนตีนแต่เช้า” ขุนเขาที่ลุกขึ้นก่อนจะตวัดสายตามองไปยังเพื่อนตัวดีที่ถีบตนเองจนเกือบตกโซฟา

“ไอ้เหี้ย รอยข่วนเต็มหลัง มึงอย่าบอกกูนะว่ามึงล่อลวงน้องกรีนไปแล้ว”

ผัวะ!!!!

“ล่อลวงเหี้ยไร กูแค่รื้อฟื้นความหลังให้เมียกู” ขุนเขาตบเข้าที่หัวของมีนแรงๆหนึ่งทีก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป โดยไม่สนใจมีนที่มองมาอย่างหมายหัวที่ตบหัวมันต้อนรับยามเช้าแบบนี้

“แอบหยิบเบียร์กูแดกอีกล่ะ ทีหลังมึงซื้อมาติดตู้ให้กูเลยนะ” ขุนเขาที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เดินออกมาจากห้องพร้อมสวมเสื้อช็อปเต็มยศ แต่หัวก็ยังดูฟูๆเหมือนรังนก และหนวดรุงรังบนใบหน้าก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม เพราะขี้เกลียดโกน

“กูไม่แปลกใจเลยทำไมเมียมึงไม่ยอมคืนดีด้วยไอ้ห่า ผมหรือรังนก หนวดมึงอีก ตั้งแต่เมียหนีมึงไม่คิดจะโกนหนวดหรือตัดผมเลยเหรอวะ” ถึงมีนจะเรื้อนแค่ไหนก็ไม่ซกมกแบบมันนะครับ บอกเลย!

“ไม่ เมียกูไม่ชอบให้กูโกนหนวด ตอนนี้แม่งงอนกูอยู่ไง แล้วข้อความในเครื่องที่คุยอิตุ๊ดนั่นเสือกคุยกันเรื่องที่ตันๆจะหาจีบไอ้เดือนบริหารรุ่นเรา รึอาจจะมีผัวใหม่ขึ้นมา เดี๋ยวกูจับกดสามวันสามคืนเอาให้ลุกไม่ขึ้นเลยแม่งเอ้ย! ตันๆนะตันๆ” นึกถึงตอนเปิดอ่านข้อความในเครื่องของตันๆแล้วรู้สึกโมโหขึ้นมาอีกแล้วนิดๆ ตันๆจะหาผัวใหม่ ทั้งๆที่ยังไม่เคลียร์กับขุนเขานี่นะ ฝันไปเถอะ!!!

“ไอ้ควาย กูบอกมึงแล้วว่าให้ง้อตั้งแต่ช่วงแรกๆ ตอนที่น้องมันงอนแล้วย้ายหนีไป เสือกบอกจะดัดนิสัยน้อง สมน้ำหน้ามึง ถ้าน้องมีผัวใหม่ขึ้นมาจริงๆ กูจะหัวเราะให้ฟันหักเลย”

ผัวะ!!!!

“ปากเสียไอ้ห่า ผัวใหม่เหี้ยไร เมื่อคืนสมยอมกูขนาดนั่น ยังรักกูอยู่ชัดๆ” ตบหัวเพื่อนแรงๆหนึ่งที ข้อหาปากเสีย ผัวใหม่บ้านมึงสิ!

“ไอ้เหี้ยมั่นหน้า เดี๋ยวน้องทำจริงๆขึ้นมา กูว่าจะมีคนโดนเมียทิ้งจนน้ำตาแตกคาวงเหล้าอีกแน่” มีนบอกก่อนจะโดนขุนเขาผลักหัวอีกครั้งแรงๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปเรียน เพราะเมื่อวานมันเอารถขุนเขากลับเลยให้มันมารับ ยังปากดีมาแช่งให้เมียขุนเขามีผัวใหม่อีก

“นี่ถ้ามึงไม่เลิกปากดี กูจะหาผัวให้มึงนะมีน”

“หาผัวที่หน้ามึงดิ อย่างกูอ่ะโคตรผัวเว้ย เมียบ้านมึงไอ้เวร!!!” มีนหันมายกตีนถีบเพื่อนสนิทก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ตามตูดไอ้กรังเพื่อนยากอย่างเคืองๆ

หน้าอย่ามีนผัวไม่เอาหรอก ชีวิตมีเคล้าแต่นารีเว้ย!!

จำไว้!!!

[SM_day]

นุ้งกรีนแซ่บๆไปเลยจร้าาา

[cavalli]

 

[FanclubPong]

กดกันไปแล้ว รื้อฟื้นความหลัง

[Mamymind]

EX 07





“พี่กวินทานอันนี้สิครับ กรีนลองแล้วมันอร่อยมากเลย” กรีนที่ตักอาหารขึ้นชื่อของร้านลงไปบนจานของรุ่นพี่สุดหล่อพร้อมน้ำเสียงหวานๆที่เอ่ยบอก อยากรู้ละสิ ว่าทำไมกรีนถึงมานั่งทานข้าวกับพี่กวินคนหล่อได้ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนกำลังจะกลับบ้านกับอิเจ้ ก็เกิดฝนตกแล้วทีนี้ ก็เลยวิ่งหลบฝนไปใต้ตึกคณะบริหาร ไม่ต้องมาเบะปามองบนใส่เลยนะ กรีนรู้ว่าตัวเองอ่อย! เอาล่ะกลับมาเล่าต่อ คราวนี้พี่กวินก็เดินหน้าหล่อลงมาจากตึก โดยปราศจากเพื่อนสนิทข้างกาย กรีนก็เลยได้โอกาสเอ่ยทักทายและชวนพี่กวินมาทานข้าวด้วยกัน โดยกรีนก็แนะนำร้านโปรดกับพี่กวินว่าร้านไหนอร่อย อิเจ้เลยทำปากด่ากรีนแบบไร้เสียงไม่หยุด สงสัยอิจฉากรีนล่ะสิ!

“ตอแหลอิเตี้ย!!!” โจวขยับปากด่าเพื่อนทุกครั้งที่สบตากัน มันอดหมั้นไส้ไม่ได้จริงๆ อิเตี้ยมันเพิ่งจะไปกินตับกับพ่อคนป่ามา ยังจะมีอารมณ์มาอ่อยพี่กวินอีก เพื่อนใครไม่รู้แรดมาก!

“อันนี้อร่อยมากเลยนะครับ กรีนมาทีไรจำต้องสั่งทุกทีเลย”

“อืม.. อร่อยจริงๆด้วยครับ พี่ว่าเดี๋ยวต้องสั่งกลับบ้านสักชุดหน่อยแล้ว” กวินบอกก่อนจะส่งยิ้มให้ จนกรีนหน้าแดง

แก!!! พี่เค้าอ่อยฉัน แกเห็นมั้ย!!!!

“ของหวานก็อร่อยนะครับ”

“งั้นพี่คงต้องสั่งกลับพร้อมๆกันเลย พอดีมิวสิคชอบทานของหวานด้วยสิ” พอได้ยินคนตรงหน้าพูดถึงเพื่อนสนิ๊ทสนิทก็แอบเบะปากในใจ ตัวไม่มายังพูดถึงอีก ชิ!!!

“พี่กวินนี่เป็นแฟนกับพี่มิวสิคใช่มั้ยครับ” แล้วอิเจ้ที่ได้โอกาสก็ถามทันที ด้วยความอยากเผือก เพื่อนอะไรตัวติดกันเหมือนผัวเมีย

“เปล่าหรอกครับ เราสองคนเป็นเพื่อนกัน” กวินเองก็ยังเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มเหมือนเดิม

“จริงเหรอครับ ทั้งมหาลัยคิดว่าพวกพี่สองคนเป็นแฟนกันซะอีก”

“ฮ่ะๆๆ จริงเหรอครับ พี่ไม่รู้เลยนะเนี่ย” กรีนมองรอยยิ้มกรุ้มกริ่มนั้นอย่างสงสัย เพื่อนจริงเปล่าวะ นี่กรีนเริ่มเอนเอียงไปทางที่อิเจ้เคยบอกแล้วด้วย แต่งานนี้กรีนจะนกไม่ได้ กรีนจะเอาพี่กวินคนหล่อไปเย้ยไอ้กรัง!!!

“แต่พี่มิวสิคน่ารักขนาดนั้น พี่กวินไม่ใจสั่นบ้างเหรอครับ”

อิเจ้ มึงจะถามทำไม!!! อิบ้า!!!!

“ฮะๆๆ ก็ไม่รู้สิครับ” นี่ก็อีกคน ตอบไม่ชัดเจน ถ้าไม่เห็นว่าหล่อ แม่จะเหวี่ยงให้ นี่กลัวแย่งผัวชาวบ้านมากเลยนะ แต่ถ้าพี่กวินคนหล่อยังไม่พูดว่าแฟน เพราะฉะนั้นกรีนคนนี้ก็มีสิทธิ์!!!

“ฮะๆๆ อิเจ้ กินข้าวสิ กับข้าวจะเย็นหมดแล้ว”

“จ้ะ เพื่อนรัก” อิเจ้นี่จิกกรีนดีจังเลย ถ้าอยู่กันสองคนนะ แม่จะจิกกลับเข้าให้ แต่นี่อยู่ต่อหน้าผู้ชายไง กรีนต้องเรียบร้อยไว้ก่อนคุณแม่สอนไว้!!!!!!!!!

“แล้วนี่กลับกันยังไง เดี๋ยวพี่ไปส่งดีกว่านะครับ” หลังจากทานอาหารเสร็จและกำลังเดินออกจากร้านพี่กวินสุดหล่อก็ถามขึ้น

“เออ คงนั่งรถกลับครับ”

“ฝนตกแบบนี้พี่ไปส่งดีกว่า แล้วน้องโจวล่ะครับกลับยังไง”

“คืนนี้จะไปนอนกับอิเตี้ยครับพี่ซีวอน” พอโจวพูดแบบนั้นก็โดนอิเตี้ยแอบเอานิ้วหยิกเข้าที่ช่วงเอว แต่โจวก็ยังแอ๊บยิ้มอยู่ เดี๋ยวกลับห้องก่อนเถอะ แม่จะถีบส่งให้พ่อคนป่าปล้ำอีกรอบเลยมึง อิเตี้ย!!

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งทั้งสองคนดีกว่า กลับเองอันตราย รออยู่ตรงนี้นะครับ เดี๋ยวพี่ไปถอยรถออกมารับตรงนี้ ฝนยังปรอยๆอยู่ เดี๋ยวจะไม่สบาย” กวินบอกแบบนั้นก่อนจะรีบลงเดินไปที่ลานจอดรถเพื่อจะได้ขับมารับทั้งคู่ที่หน้าร้าน

“อิเจ้ มึงนะแอบจิกกู อิห่า มึงเห็นมั้ย พี่เค้าต้องชอบกูแน่ๆ ดูสิ ไปส่งกูด้วย”

“ดูปากกูค่ะ อิเตี้ย มโน อ่านปากอีกครั้งนะ มะ – โน”

เพี๊ยะ!!!!!

กรีนเอามือฟาดไหล่อิเจ้แรงๆหนึ่งที โทษฐานพูดไม่เข้าหู

“โอ๊ย!!!!! อิเตี้ยเจ็บนะ แรงควายชะมัด” โจวบ่นก่อนจะลูบไหล่ตัวเองด้วยความเจ็บ

“สำออย กูตบมึงเบาๆเอง อย่ามาตอแหล กูเพื่อนมึง” พอเห็นเพื่อนรู้ทัน โจวก็เบะปากใส่ทันที

“อิเตี้ย กูพูดจริงๆว่ามึงอย่าเพิ่งมโนไปว่าเค้าชอบมึง กูบอกมึงแล้วว่าเค้าเป็นสุภาพบุรุษ แล้วเรื่องเพื่อนสนิทพี่เค้าอีก มึงเห็นเค้าทำหน้ามั้ย ทำหน้าแบบนั้นตอนตอบคำถาม กูว่างานนี้แดกกันเองชัวร์!!!!”

“เพ้อเจ้อ ถ้าเค้าแดกกันเอง ก็ต้องเป็นแฟนกันป่ะ นี่ไม่ตอบแสดงว่ากูมีสิทธิ์ แล้วก็ไม่ต้องพูดมากแล้วนะมึง พี่กวินมาแล้ว ไปๆๆ ไสหัวตัวเองไปนั่งข้างหลัง ส่วนเบาะหน้ากูเอง อิอิ” กรีนที่รีบเดินไปเปิดประตูรถเพื่อที่จะได้นั่งข้างคนขับทิ้งให้โจวยืนมองอย่างหมั่นไส้

ไม่เชื่อกูนะอิเตี้ย เดี๋ยวโดนเพื่อนสนิทเค้าตบหน้าแหกแน่ๆ








“ขอบคุณพี่กวินมากๆเลยนะครับสำหรับวันนี้” หลังจากที่มาถึงคอนโดของตนเอง ก่อนจะลงกรีนก็ไม่ลืมหันไปยกมือไหว้ขอบคุณ อิเจ้เองก็ขอตัวลงก่อนไปแล้วเพราะปวดฉี่ เพราะฉะนั้นไม่มีก้างขว้างคอ

“ไม่เป็นไรครับ เรื่องเล็กน้อยมาก”

“งั้นเดี๋ยววันหลังกรีนเลี้ยงขอบคุณพี่กวินนะครับ”

“ได้สิครับ”

“งั้นกรีนขอเบอร์พี่กวินได้มั้ยครับ”

“งั้นน้องกรีนเอาโทรศัพท์พี่ไปกดเบอร์น้องกรีนดีกว่าครับ” กวินที่หยิบโทรศัพท์ส่งให้กรีนเป็นคนกดเบอร์ใส่ในเครื่อง กรีนเองก็รับมากด ก่อนจะแอบเบะปากกับรูปพักหน้าจอ เป็นรูปคุณหนูรุ่นพี่มิวสิคเพื่อนสนิทพี่กวินที่มีพี่กวินยืนกอดคอจากด้านหลังเป็นทั้งภาพพื้นหลังและภาพพักหน้าจอ หึ!!! ในอนาคตต้องเป็นรูปพี่กวินยืนกอดกรีนแทน!!!

“เสร็จแล้วครับ ถ้าพี่กวินว่างวันไหนก็โทรมาบอกนะครับ ช่วงนี้กรีนว่างตลอด”

“ได้ครับ”

“งั้นพี่กวินกลับดีๆนะครับ แล้วก็ฝันดีด้วย” กรีนบอกก่อนลงจากรถ กวินเองก็มองรุ่นน้องอย่างเอ็นดูจนเอือมมือไปยีหัวเบาๆ และพอนึกได้ว่าทำอะไรลงไปจึงยกมือลงก่อนจะเอ่ยตอบ

“ครับ ฝันดีนะครับ”








“โอ๊ย!!! คนป่าหลบเจ้นะ เจ้จะราดแล้ว!!!!” โจวที่วิ่งเข้าคอนโดมาก่อน พอมาถึงหน้าห้องอิเตี้ยก็เห็นพ่อคนป่ายืนอยู่ แถมยังไม่ให้เจ้เข้าห้องอีก ถามว่าอิเตี้ยอยู่ไหนอยู่นั่นแหละ

โอ๊ย!!! จะให้เจ้บอกว่าอยู่กับว่าที่ผัวใหม่รึยังไง จะไม่ไหวแล้ว!!!!

“ตันๆไปไหน”

“อิเตี้ยกำลังขึ้นมา ขอร้องหลบเจ้เถอะ!!!! เจ้จะราดแล้ว!!!” โจวที่เอามือกุมตรงเป้ากางเกง และก็พยายามเอาขากันหนีบสุดพลัง พยายามยื้อเวลาในการปลดปล่อยมากที่สุด

“แล้วทำไมตันๆถึงขึ้นมาช้า” นี่ก็ยังถามเสียงนิ่งๆ ไม่ได้สนใจใยดีกับอาการของตุ๊ดตรงหน้าสักนิด หงุดหงิดแล้วนะโว้ย!!!!

“โธ่เว้ย!!! บอกว่าเดี๋ยวมันก็ขึ้นมา หลบสักที เดี๋ยวแม่งจับทำผัวซะเลย!!!” โจวที่ทนไม่ไหวบอกออกมาอย่างเหลืออด เสียงแมนๆที่ตีเข้าหน้าขุนเขาจนขุนเขาต้องยอมหลบทางให้ ก่อนโจวจะจัดการปลดล็อกประตูแล้วรีบวิ่งเข้าไปเพื่อจะเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด

“เกือบเป็นผัวตุ๊ดแล้วมั้ยล่ะกู” เมื่อไร้เงาตุ๊ดจะจับตนเองทำผัวแล้ว ขุนเขาลูบเคราอย่างโล่งอก จนเห็นตันๆเดินอมยิ้มมา ความกังวลก็หายไป กลายเป็นความหงุดหงิด หน้าตาตันๆดูมีความสุขจนน่าหมั่นไส้!

“อ่อยผู้ชายเสร็จก็เดินยิ้มหน้าบานมาเลย”

“ไอ้กรัง มาทำอะไร” กรีนที่หุบยิ้มลงทันที ที่ได้ยินเสียงทักทายไม่พึงประสงค์

“มีผัวอยู่แล้วทำไมทำแบบนี้ครับตันๆ” พยายามข่มเสียงให้พูดดีๆ ความโมโหที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงเย็นหลังจากเห็นตันๆเดินขึ้นรถไปกับไอ้หน้าหล่อกลางสายฝน ขุนเขาอุตส่าห์ทำตัวเป็นคนดีจะเดินกางร่มไปรับ ดูเมียของขุนเขาสิ เดินหน้ายิ้มเป็นจานดาวเทียมไปกับไอ้หน้าหล่ออย่างมีความสุข คิดแล้วหงุดหงิดชิบหาย!

“ยุ่งไรด้วย หลบไปเลย เหม็นขี้หน้า” กรีนพูดอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะเดินไปเปิดประตูเพื่อเข้าห้องแต่โดนขุนเขาดึงแขนไว้ก่อน

“จะเล่นแบบนี้ใช่ไหมตันๆ” ขุนเขาถามขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ไม่มีความหยอกล้อหรือขี้เล่นแบบประจำ

“ทำไม ทำแล้วทำไม จะทำอะไรอีกล่ะ จะทำแบบเมื่อวานรึไง หึ!!!” กรีนพยายามสะบัดแขนหนีแต่ไม่เป็นผลเมื่อขุนเขายังบีบแขนกรีนแน่นขึ้นไปอีก จนเริ่มรู้สึกเจ็บ

“พี่ปล่อยตันๆเล่นมาหลายเดือนแล้วนะ ถ้ายังทำประชดงี่เง่าไม่หยุดล่ะก็ พี่จะโมโหแบบจริงจังแล้วนะ”

“ไม่ได้ประชด เข้าข้างตัวเองไปรึเปล่า” กรีนตอบก่อนจะเชิดหน้าใส่ก่อนจะสะบัดหน้าหนีเพราะแววตาของอีกคนเริ่มดูขุ่นเคืองขึ้นมาจริงๆ

“ก็ได้ ต่อไปนี้พี่จะไม่เล่นแล้วนะ อะไรที่ตันๆไม่ชอบพี่จะทำให้หมดเลย หมดเวลาเล่นสนุกแล้ว” ขุนเขาบอกก่อนจะปล่อยมือแล้วเดินหนีกลับเข้าห้องตัวเอง ทิ้งให้กรีนมองขุนเขาเดินเข้าห้องอย่างอารมณ์เสียที่ถูกพูดด้วยน้ำเสียงแบบนั้นใส่

“คนที่แพ้ต้องไม่ใช่กรีนคนนี้หรอกเหอะ!!!”

ใช่! คนที่ผิดต่างหากต้องเป็นคนที่พ่ายแพ้

[Mamymind]

EX 08






“อาตี๋ทำไมเพิ่งกลับบ้าน” น้ำเสียงดังเอ่ยทักขึ้นในขณะที่โจวกำลังค่อยๆย่องเข้าบ้าน เพราะเมื่อคืนแอบไปนอนกับอิเตี้ยมา แล้วลืมโทรบอกที่บ้านไว้ เดี๋ยวม๊าเห็นเข้าต้องโดนบ่นแน่ๆ

“เตี่ยก็ ตกใจหมดเลย เดี๋ยวม๊าก็ได้ยินหรอก” โจวถอนหายใจอย่างโล่งอกที่คนทักไม่ใช่ม๊าหรือมารดาที่เป็นบุคคลที่รัก

“ม๊าแกไม่อยู่ ไปเสริมสวย จะบอกอั๊วได้รึยังเมื่อคืนไปค้างลื้อไปค้างที่ไหนมาอาตี๋”

“ไปค้างกับอิเตี้ยไงเตี่ย”

“ไม่ใช่ไปค้างกับผู้หญิงที่ไหนนะ บอกตรงๆอั๊วรับไม่ได้ ถ้าเกิดลื้อไปได้แม่ของลูกแบบนุ่งน้อยห่มน้อยแบบพี่สาวลื้อ แค่นี้อั๊วแทบจะเป็นลมเวลาอีออกจากบ้านแต่ละที เสื้อหรือผ้าขีริ้ว ปิดร่างกายก็ไม่มิด”

“เตี่ยก็… อั๊วไม่ชอบผู้หญิงสักหน่อย อั๊วบอกตั้งหลายทีแล้ว”

“ใช่แล้วเตี่ย!!!! ลูกชายเตี่ยมันจะหาผัว อิอิ” ยังไม่ทันที่โจวจะพูดอะไรเพิ่มเติม พี่สาวตัวดีก็ลงมาจากบ้านพอดีแถมยังมาจิกกัดโขวอีก อิพี่บ้า!!!!

“นารา เงียบปากไปก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ” โจวจิกสายตาใส่พี่สาวตัวแสบที่เป็นคู่กัดกันมาตั้งแต่เด็ก ก็เพราะพี่สาวบังเกิดเกล้านี่แหละที่ทำให้โจวกลัวและก็ไม่อยากสัมผัสผู้หญิง ตอนโจวเด็กๆ นารามันจับโจวเอาวิกผมมาใส่ให้ ก่อนจะถักผมให้เป็นผมเปีย แล้วยังเอากระโปรงมาให้สวม แถมยังจับตรงนั้นของโจวแล้วยังจะเอากรรไกรมาตัดอีก โจวเลยเกลียดชะนีเป็นที่สุด

นังชะนีใจโหด!!!!!!!!!!

“ทำไม!!! ก็บอกเตี่ยไปดิว่าจะหาผัวอ่ะ”

“แล้วทำไม จะผัวหรือเมีย ฉันก็ไม่เอาผู้หญิงแบบเธอมาทำเป็นแม่พันธุ์แน่ๆ”

“พอๆๆๆ หยุดเลย พวกลื้อนี่พี่น้องกันแท้ๆ เดี๋ยวม๊ารึมาเห็นจะโดนจับไปฝึกนิสัยใหม่ ลื้อก็เหมือนกันนารา เป็นพี่แต่ชอบชวนน้องทะเลาะ เห็นไหมน้องตกใจหมดแล้ว” ว่าแล้วเตี่ยก็เข้ามากอดปลอบลูกชายคนเดียว จนอาราต้องเบ้ปากใส่

มันเป็นตุ๊ดอ่ะ ทำไมเตี่ยกับม๊าไม่เคยเชื่อหนู!!!!!

“เตี่ยดูนะ ที่ผมกลัวผู้หญิงก็มาจากยัยอารานี่แหละ ฮึกๆๆ” โจวพูดบอกเตี่ยเสียงสั่นและแสดงละครฉากใหญ่ระดับออสก้าให้เตี่ยดู เตี่ยที่เห็นลูกชายสุดที่รักเหมือนจะร้อไห้ก็ยิ่งปลอบเข้าไปอีก

“ลื้ออย่ามาแหย่น้องอีกนะนารา ที่น้องเป็นแบบนี้ก็เพราะตอนเด็กๆลื้อแกล้งน้องจนกลัวผู้หญิง น่าสงสารจริงอาตี๋น้อยของเตี่ย”

นี่แหละนาราไม่เคยชนะโจวได้ เพราะเตี่ยก็เข้าข้าง ไม่เว้นแม้แต่ม๊าที่บางครั้งก็หยิกอาราจนเนื้อเขียวที่แกล้งน้อง

“เตี่ยไม่เชื่ออั๊ว คอยดูนะโจวมันจะหาลูกเขยมาให้เตี่ยไม่ใช่เมียอย่างที่เตี่ยหวังแน่นอน” นาราชี้หน้าน้องชายอย่างหมั่นไส้ จริตจก้านยิ่งกว่าผู้หญิงอย่างนาราอีก มีแต่เตี่ยกับม๊าเท่านั้นแหละที่หลงกล!!



ครืน~ ครืน~~




“อะไรอิเตี้ย เพิ่งจะตื่นรึไง กูแหกขี้ตาออกมาจากห้องมึงตั้งแต่เช้าแล้ว” โจวที่เข้ามาในห้องนอนแล้วถึงรับโทรศัพท์แล้วถึงกล้าพูดจิกจัดกับเพื่อนสนิทได้เพราะไร้สายตาเตี่ยกับม๊าแล้ว

“ออกไปตอนไหนวะ กูตื่นมาก็ไม่เห็นมึงแล้ว”

“คงรู้สึกตัวหรอก นอนน้ำไหลไหลเยิ้มขนาดนั้น กูเป็นพ่อคนป่ากูจะไม่เอามึงเป็นเมียอีกรอบหรอก นอนน่าเกลียด”

“อิเจ้ มึงอย่าพูดถึงมันแต่เช้าได้ป่ะ กำลังอารมณ์ดีๆ”

“แหม~~ อย่าให้กูรู้ว่าไปนอนที่ห้องพ่อคนป่าอีกนะมึง”

“คุยกับมึงแล้วอารมณ์เสีย กูไปอาบน้ำดีกว่า” กรีนบอกก่อนจะตัดสายไป เนี่ยๆๆ พูดถึงพ่อคนป่าทีไรทำบ่ายเบี่ยง ให้เจ้เดา พ่อคนป้าต้องเด็ดมากแน่ๆ



ครืน~ ครืน~~



“อะไรอีกอิเตี้ย ไหนบอกจะไปอาบน้ำ!!!!”

“ไม่ใช่ตันๆ นี่ผัวตันๆ” เสียงทุ้มต่ำปลายสายดังขึ้นแทนที่จะเป็นน้ำเสียงของอิเตี้ยที่เพิ่งคุยกัน ทำให้โจวชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปรับน้ำเสียงหวานตอบกลับปลายสาย

“ว่าไงจ้ะ คิดถึงเจ้เหรอ” โจวจีบปากจีบคอเต๊าะผัวเพื่อนอย่างไม่กลัวบาปที่คิดไม่ซื่อกับผัวเพื่อน

“ไม่มี คืนนี้ว่างม่ะ มาดื่มกันหน่อย”

“นะๆ คิดไม่ซื่อกับเจ้เหรอ ว่าแต่ร้านไหนล่ะ”

“หึ จะมาไหมล่ะ”

“ก็ได้ เจ้เห็นว่าคนหล่อชวนนะเลยจะไปให้ จะให้เจ้ชวนอิเตี้ยไปด้วยมั้ย”

“ไม่ต้อง มาแค่คนเดียว มีเรื่องจะคุยด้วย ร้านตรงข้ามกับตลาดนัดหลังมอนะ”

“โอเค เจอกันคืนนี้นะจ้ะสุดหล่อ”

ให้ตายเถอะ!! เกิดเป็นเจ้นี่เหนื่อยจริงๆ มีแต่คนรุมเร้า ว่าแต่พ่อคนป่าเอาเบอร์เจ้มาจากไหนกัน?








เสียงดนตรีดังครึกครื้นดังไปทั่วผับที่ไม่ถึงกับไฮโซ เพระจิ๊กโก๋อย่างเราก็เข้าได้ ขุนเขาเองก็กำลังนั่งชงเหล้าให้ไอ้เพื่อนซี้จอมขี้เมายกซดอย่างหนำใจระหว่างรอตุ๊ดปากแดงมาที่ร้าน

“ขุนเขา เมื่อไรไอ้ตุ๊ดนั่นจะมา นี่กูจะเมาแล้วนะเนี่ย” มีนถามและก็ยกแก้วเหล้ากระดกเหล้าเข้าปากไม่ยั้ง ชอบจริงๆเลยเหล้าเนี่ย อร่อยกว่าข้าวอีก!

“แดกๆไปเหอะมึง กูเลี้ยงเหล้าทั้งที แดกไปอย่าพูดมาก”

"ไอ้ห่า ที่เลี้ยงเหล้ากูเพราะกลัวตุ๊ดเพื่อนเมียมึงจับทำผัวน่ะสิ”

“ผัวที่หน้ามึงสิ”

“มาละๆ แม่งเดินแมนมาเชียว นี่ถ้ากูไม่เห็นมันทำท่าตุ๊ดใส่มึงนะ กูว่าแม่งแมนมาก ถึงหน้าจะขาว ปากจะแดงไปหน่อยก็เถอะ” มีนบอกหลังจากที่เห็นอิตุ๊ดเพื่อนสนิทของเมียรักของไอ้กรังเพื่อนยาก เดินเชิดหน้าเฉิดฉายเข้ามาในผับ ตัวแม่งขาวอย่างกับหยวกกล้วย สำอางชิบหาย!!!

“ว่าไงจ้ะพ่อคนป่า รอเจ้นานไหม” โจวที่เดินนวยนาดเข้ามาที่โต๊ะหลังจากที่มองมาสักพัก ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามพ่อคนหล่อ ผัวเพื่อนสนิทแล้วส่งยิ้มหวาน

วันนี้ก็หล่อ เจ้ยังยืนยันคำเดิม อยากได้!

“ไม่นาน จะดื่มอะไรสั่งสิ”

“เจ้เอาอะไรก็ได้ ว่าแต่เรียกเจ้มาทำไม เรื่องอิเตี้ยเหรอ” โจวถามก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่เด็กเสิร์ฟเอามาเสิร์ฟหลังจากที่พ่อคนป่าเพิ่งหันไปสั่ง รวดเร็วทันใจจริงๆ

“งั้นก็พูดตรงๆเลยนะ ตันๆคิดจะทำอะไร แล้วไอ้เดือนบริหารนั่นอีก มันเป็นอะไรกับตันๆ”

“อยากรู้เหรอ รู้แล้วเจ้จะได้อะไรล่ะ ถ้าเจ้บอกก็เท่ากับขายเพื่อนนะ” โจวทำท่าทางจีบปากจีบคอระหว่างตอบคำถาม

“ตีนไหมตุ๊ด นอกจากตีนก็ไม่มีอะไรจะให้” แต่กลับเป็นเสียงใครไม่รู้ตอบแทนก่อนที่พ่อคนป่าจะพูดออกมา

หยาบคายมาก!

โจวหันไปมองคนที่พูด ก็เห็นเป็นอิเคะหน้าหวานที่นั่งกระดกเหล้าเหมือนน้ำเปล่าอยู่ ชิ! ปากเสีย!!!!

“คนนี้ใครเนี่ย เมียพ่อคนป่าเหรอ ปากแบบนี้ไม่น่าจะรอดออกจากท้องแม่ได้เลยนะ” เคยบอกไว้รึยัง เจ้ไม่ชอบอิพวกหน้าหวานๆ เห็นแล้วไม่จรรโลงใจอย่างแรง!!!

“เมียห่าอะไร ถึกขนาดนี้ใครจะเอามันทำเมีย ใครได้มันไปคงซวยสุดๆ” ขุนเขาบอกก่อนจะยกเหล้าดื่มบ้าง มีนที่เห็นเพื่อนรักพูดแบบนั้นก็จักการตบหัวมันแรงๆหนึ่งที ที่มาว่าตนเองเป็นเมีย

“บอกมาได้ล่ะ เรื่องที่ถามไป” ขุนเขาไม่สนใจมีนและกลับมาเข้าเรื่องที่พูดไว้อย่างไว

“ก็ได้ๆๆ อย่าทำหน้าดุใส่เจ้สิ เจ้กลัวนะ เอาเป็นว่าอิเตี้ยมันจะหาผัวใหม่เท่านั้นแหละ แล้วพอดีพี่กวินสุดหล่อก็โผล่มาให้นางเห็นพอดี นางก็อยากได้ แต่ดูท่านางจะนก เพราะพี่กวินนางเจ้าที่แรง” โจวบอกก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่มบ้าง

แหมๆๆ พอเหล้าเข้าปากแล้วมันหยุดยกแก้วไม่ได้จริงๆ

“เป็นไงล่ะไอ้กรังเพื่อนยาก เมียจะหาผัวใหม่ กูบอกมึงแล้วว่าให้ง้อเค้าตั้งแต่แรก” มีนบอกก่อนจะส่งสายตาให้สาวๆ โต๊ะตรงข้ามไปด้วย

“ตันๆอ่ะ ดื้อ เชื่อแต่ตัวเอง แถมไม่ฟังอะไร ถ้ากูไม่ดัดนิสัยก็ไม่เปลี่ยน”

“แต่เจ้ว่านะ รอบนี้มันเอาจริง เพราะเจ้เตือนมันแล้วแต่อิเตี้ยมันไม่ฟัง ที่จริงเจ้ก็เข้าข้างพ่อคนป่านะ เจ้ว่าสไตล์อิเตี้ยไม่ใช่สุภาพบุรุษแบบนั้นหรอก ต้องเถื่อนๆเท่านั้นที่จะคุมมันอยู่”

“หึหึ พูดดี กินเหล้าสิ เพื่อมิตรภาพของเรา” เจ้กรี๊ดได้ม่ะ ทำไมพ่อคนป่าต้องอ่อยเจ้ เดี๋ยวก็ได้ตกเป็นผัวเจ้หรอก!!!!!!!!!!!!!!

“มาๆๆ ชนๆๆ ถึงไม่อยากมีเพื่อนเป็นตุ๊ด แต่ก็แดกด้วยเว้ย” แต่สำหรับอิเคะนี่ เจ้ตบได้ม่ะ ปากดีล่ะเกิน เจ้เดาว่ามันจะได้ผัวไม่รู้ตัว!!!!!!!!!







“ฮื่อ….. ร้อนเว้ย ร้อน” เสียงพูดยานๆบอกอย่างแมนๆ ขุนเขาที่ผลักไอ้สองตัวขี้เมาขึ้นรถก่อนจะเลี้ยวเข้าหอพักของมีนก่อนจะพยุงไอ้เพื่อนขี้เมาที่ตอนนี้บ่นแจ่บๆไม่หยุด บ่นอะไรของมันหนักหนาก็ไม่รู้ ลุงยามที่เห็นคนเมาก็เข้ามาช่วยพยุงอิตุ๊ดเพื่อนเมียอีกคน อิตุ๊ดนี่พอเมาแล้วแมนชิบหาย โวยวายจนอยากถีบตกรถ ตอนแรกแม่งก็กัดกับไอ้มีนจนแดกเหล้าแข่งกันจนเมาคอพับ จะเอาอิตุ๊ดนี่ไปไว้ที่หอก็กลัวไม่ปลอดภัยแก่ตัวเอง เอาไว้ที่หอไอ้มีนนี่แหละ อยากเมาดีนัก!!!!

“ขอบคุณครับพี่ที่ช่วยแบก” ขุนเขาหันไปขอบคุณยามที่ช่วยพยุงพวกขี้เมาเข้าห้อง ก่อนจะมองสภาพของมีนกับตุ๊ดปากแดงที่นอนเกยกันอยู่บนเตียง และขุนเขาหวังว่าคืนนี้พวกมันจะผ่านไปได้ด้วยดี

“อย่าเอากันขึ้นมานะมึง ไม่งั้นโลกแตกแน่ๆ” ขุนเขาบอกก่อนจะเดินออกจากห้องและไม่ลืมล็อกห้องให้สองคนนั้นให้เรียบร้อย โดยไม่รู้ตัวเลยว่า เพราะน้ำเมาทำให้โจว ที่กินเหล้าเมื่อไร เมื่อนั้นความแมนจะบังเกิดขึ้น และเพื่อนรักของขุนเขาที่เมาแล้วมันก็จะมีอารมณ์หื่นจะมาเต็ม และตอนนี้ทั้งสองคนกำลังผลัดกันแกะกระดุมออกจากร่างกายของอีกฝ่ายอย่างเมามัน………..

[Mamymind]

EX 09






แสงแดดในยามเช้า สาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้สองร่างที่นอนแทบจะเกยกันอยู่บนเตียงเริ่มรู้สึกตัวขึ้น โจวค่อยๆลืมตารับแสงที่สาดส่องเข้ามา จนเห็นว่าผ้าห่มที่ตกลงหลังจากลุกขึ้น ก็เผยให้เห็นเนื้อตัวที่เต็มไปด้วยรอยข่วน และจุดช้ำๆไปทั่วร่างกาย

“ที่นี่ที่ไหนเนี่ย” โจวมองไปรอบๆห้องก่อนจะพบว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ๆคุ้นเคยเลยสักนิด พอก้มมองดูตัวเอง ก็พบว่าร่างกายค่อนข้างบอบช้ำจากรอยดูดและรอยข่วน พอมองไปข้างกายก็เห็นหลังเนียนๆของใครก็ไม่รู้นอนหันหลังให้อยู่ พอเอียงตัวไปมองดีๆก็อดอุทานขึ้นมาอย่างตกใจไม่ไม่

อิเหี้ย!!!!!!! นี่มันอิเคะเพื่อนพ่อคนป่า!!!

กรี้ด!!!!!!!!!!

เสียงกรีดร้องดังขึ้นไปทั่วทั้งห้อง ทำให้มีนรู้สึกตัวก่อนจะมองกลับไปยังต้นเสียงก็เห็นว่าเป็นอิตุ๊ดในสภาพเปลือยกาย ส่วนตัวของมินก็มีอาการเจ็บตูดเวลาขยับตัวเกิดขึ้น?

ไอ้เหี้ย…..

บรรลัย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“ตุ๊ด มึงข่มขืนกูเหรอ”

“จะบ้าเหรอ! เจ้จะข่มขืนใครได้ยังไง เจ้ยังบริสุทธิ์นะ ฮื่อๆๆ”

“จะไม่ใช่ได้ยังไง แม่งเอ้ยตูดกูระบมขนาดนี้ แล้วแม่งดูดิ ตามซอกขากูมีแต่รอยดูด หมดกัน ชีวิตที่มาดแมนของกูแม่งมีผัวตุ๊ด รู้ถึงไหนอายถึงนั่น!!!!!”

“เจ้สิ เจ้เป็นคนเสียหายนะ เจ้ต้องเสียความบริสุทธิ์ให้เคะเตี้ยๆแบบเธอ เจ้เจ็บปวด ฮื่อๆๆ” โจวมองเมียจำเป็นอย่างเจ็บปวดใจ ทำไมเจ้ต้องมาเสียบริสุทธิ์ให้คนแบบนี้!


ฮื่อ!!!! เจ้ชอบแบบพ่อคนป่า เจ้อยากมีผัวเป็นตัวเป็นตน เจ้ไม่อยากได้เมีย ฮื่อ!!!!!!!!!


“แล้วกูไม่เครียดไง!! แม่ง! กูเป็นผัวคนอื่นมาตลอดแต่ต้องมาตกเป็นเมียตุ๊ด เชี่ยเอ้ย แม่งเกิดขึ้นได้ไงวะ!!!” มีนเอามือขยุ้มหัวอย่างเครียดๆ แล้วหันไปมองดูอิตุ๊ดที่เอาผ้าห่มมาคลุมตัวอย่างมิดชิด

คือมึง กูป่ะวะที่โดนมึงเสียบ แม่งทำหวงตัวเพื่อ!!!!!!!!

“อย่ามามองเจ้แบบนั้นนะ สาบานได้ว่าเจ้ไม่ได้เริ่ม” โจวบอกเมื่อเห็นสายตาของอีกคนที่ดูแล้วจะมาโยนความผิดให้เจ้ทุกอย่าง เจ้ไม่ได้ผิดนะ เจ้ก็เสียบริสุทธิ์ เจ้จะผิดได้ยังไง

“กูก็บอกได้ว่ากูไม่ได้เริ่ม สาบานได้ว่าชอบผู้หญิงคัพดี แม่งเอ้ย ปวดหัวชิบหาย!!!”

“แล้วใครจะเริ่มล่ะ” หลังจากจบประโยคนี้ทั้งสองคนก็หลับตาลงเพราะรู้สึกปวดหัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และพยายามเรียบเรียงในเหตุการณ์ที่ผ่านมา ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะเริ่มไหลเข้ามาเรื่อยๆ






หลังจากที่ขุนเขาเดินกลับออกไป ทั้งสองร่างของโจวและมีนก็เริ่มนัวเนียกันและกันไม่หยุด เป็นโจวเองที่จับมีนมาพรมจูบลงก่อนที่ทั้งสองคนจะเริ่มจูบและเล่นลิ้นกันจนแทบจะหายใจไม่ทัน มือของทั้งสองคนที่ปัดป่ายไปทั่วทั้งตัวของอีกฝ่าย และตอนนี้ก็พยายามแกะกระดุมให้หลุดออกจากของร่างกายของอีกฝ่าย แต่โจวที่ตอนนี้ไม่เหลือความอ้อนแอ้นแม้แต่น้อยกลับกายเป็นความหื่นกระหายเมื่อโดนอีกฝ่ายเปิดเกมส์รัก แม้ปกติจะตุ้งติ้งออกสาว แต่ร่างกายก็ยังไม่เคยที่จะตกเป็นของใคร และเมื่อมาเจอมีน คนที่เมาแล้วความต้องการทางเพศเพิ่มสูงขึ้นกว่าปกติล่อลวงเข้า แน่นอนว่าความเป็นชายที่มีอยู่มันผงาดในความเป็นผู้นำ พลิกร่างของตนขึ้นมาเหนือคนที่เตี้ยกว่า ก่อนจะเริ่มกระตุกกางเกงของอีกฝ่ายให้ลงไปกองที่ปลายเท้า และเคลื่อนตัวลงไปข้างล้าง ใช้มือทั้งสองข้างที่แหวกขาของมีนให้แยกออกจากกัน ก่อนที่ริมฝีปากจะเริ่มพรมจูบไล่ไปเรื่อยๆ และก็ไม่ลืมจะดูดซ้ำๆจนมันขึ้นสีช้ำ พอจูบไปจนถึงแก่นกายของอีกฝ่ายที่นอนอยู่ ก็จัดการใช้มือรูดมันสองสามทีและส่งเข้าไปในโพรงปากแล้วค่อยๆดูดกลืน การกระทำทุกอย่างเป็นไปตามสัญชาติญาณที่เคยดูผ่านๆมาบ้าง แต่ตอนนี้จิตใต้สำนึกของโจวบอกว่าห้ามเป็นฝ้ายที่เพลี่ยงพล้ำเด็ดขาด!

มีนที่โดนอีกฝ่ายทำให้จนตัวอ่อนราบไปกับเตียง เรี่ยวแรงเหมือนขาดหายไป แต่ก็ไม่ยอมแพ้หลังจากที่แตกใส่ปากไปในปากของอีกฝ่าย มีนกลับพลิกตัวขึ้นมาแล้วก็จัดการช่วยขยับส่วนนั้นของโจวจนมันขยายขึ้นจนเต็มไม้เต็มมือ พอทำให้อีกคนแตกใส่มือของตน มีนก็โดนจับเข้าไปป้อนจูบอีกแทบไม่มีเวลาตั้งตัว จนรู้สึกว่าน้ำที่ปลดปล่อยของอีกฝ่ายมาลูบวนอยู่ช่องทางด้านหลังก่อนจะค่อยๆขยับนิ้วเข้าไป ความจุกเสียดเกิดขึ้นแต่ก็ไม่ถึงขั้นเจ็บจนทนไม่ได้ และก็ทำให้อีกฝ่ายเพิ่มเป็นสองนิ้ว คว้านไปจนโดนจุดสุดยอด จนมีนน้ำตาคลอด้วยความเสียว อีกฝ่ายผละนิ้วออกไป อย่างไม่ทันตั้งตัว ทำให้มีนรู้สึกไม่พอใจ จนเป็นฝ่ายยกตัวขึ้นก่อนจะจับของอีกฝ่ายยัดใส่เข้ามาในร่างกายและขยับรับเข้าไปจนส่วนนั้นเข้าไปในร่างกายของมีนจนหมดลำ ถึงแม้จะรู้สึกเจ็บแต่ก็อดทนยัดใส่เข้าไปได้จนสุด แต่มีนก็ต้องร้องครางออกมาเมื่ออีกฝ่ายยกกายสวนกลับมาจนมีนต้องคว้าคอกอดอีกคนแน่นและสวนกายตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้ จนทั้งสองคนไปถึงฝั่งพร้อมๆกัน

แต่ด้วยฤทธิ์เหล้าที่ดื่มไปพอสมควร มันทำให้ขาดสติยั้งคิด และความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้โจวที่เพิ่งได้สัมผัสในการมีอะไรกับคนอื่นเป็นครั้งแรกอยากรู้อยากลองไปทุกอย่าง และเป็นฝ่ายพลิกตัวของมีนลงกับเตียงและจับให้หันหลังอยู่ในท่าคุกเข่า ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายที่ยังไม่หมดความต้องการเข้าไปเต็มๆแรง จนมีนเริ่มร้องครางขึ้นมาอีกครั้ง และเสียงร้องครางก็ดังไม่หยุดตลอดทั้งคืนจนทั้งคาหมดแรงและสลบลงไปพร้อมๆกัน….







“อะ.. เอ่อ… เจ้ว่าเจ้ขอตัวกลับก่อนดีกว่า” เมื่อนึกเหตุการณ์เมื่อคืนออกทุกอย่าง โจวก็รู้สึกว่าหน้ามันร้อนขึ้นมาแปลกๆ เจ้ร้อนแรงได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อ!

“มึงห้ามออกจากห้องนี้นะตุ๊ด ทำกูเจ็บตัวมึงต้องดูแลกูสิ” แต่ความคิดที่จะหลีกหนีสถานการณ์แบบนี้ก็ต้องโดนขัดเสียก่อน เมื่อน้ำเสียงแข็งๆของมีนพูดขึ้น แล้วเจ้โจวผู้บอบบางคนนี้จะทำอะไรได้ นอกจากทำตามที่มันสั่ง เพราะอิเคะเตี้ยมันส่งคำขู่ออกมาทางสายตา ว่าถ้าไม่ทำตาม เจ้จะไม่มีชีวิตรอดออกจากห้องอย่างแน่นอน ฮื่อ……

“โอ๊ย!!!! นวดเบาๆดิวะ เจ็บนะเนี่ย” เสียงร้องโอดโอยดังขึ้นไม่หยุด ทำให้มือบอบบางของอิเจ้ที่นั่งข้างโซฟาชะงักลงทันที

“นี่เจ้ก็ทำเบาๆแล้วนะ”

“เบาเหี้ยอะไร แม่งสะเทือนไปทั้งร่าง ทำไมเมื่อคืนกูไม่ได้เป็นคนบุกว่ะ แม่งเอ้ย!!!” มีนโวยวาย ก่อนจะล้มตัวนอนคว่ำเหมือนเดิม เพราะนอนหงายไม่ได้ ตูดสะเทือนหนักมาก ระบมสุดๆ แค้นใจอิตุ๊ดนี่เหลือเกิน!

“จะเป็นผัวเจ้มันก็ไม่ได้ป่ะ เจ้ไม่อยากได้ผัวหน้าเคะๆแบบนี้ เสียใจด้วยนะที่ต้องตกเป็นเมียเจ้แทน”

“ตุ๊ด อยากโดนถีบป่ะ กูเจ็บแต่ถีบมึงได้นะ”

“แค่ลุกยังจะไม่ไหว เจ้ว่านอนสงบปากสงบคำไปดีกว่านะ” โจวบอกก่อนจะลงมือบีบนวดให้ต่อ

ก็นะ ในอตีดเคยอยากเป็นหมอนวดเผื่อได้นาบบ้างเลยดูแล้วฝึกตามคลิป แล้วก็นวดให้เตี่ยเวลาจะขอตังไปเข้าคอร์สทำหน้าใส แต่ไม่คิดว่าจะได้มานวดให้เมียหมาดๆที่พลาดท่าได้เสียกันแบบนี้เหมือนกัน

“ให้ตายเถอะ กูอยากโดดตึกตาย มีผัวทั้งที แม่งเสือกมีผัวเป็นตุ๊ด” มีนตบหน้าผากตัวเองอย่างคิดหนัก

แม่งเอ้ย!!!! ลีลาทำมีนเคลิ้มซะกลบเกลื่อนความตุ๊ดลย แล้วพอเมาความต้องการของมีนก็ยับยั้งไม่เคยอยู่ แต่จำได้อย่างเดียว อิตุ๊ดนี่แมนมาก……….

“อย่าเสียใจไปเลยนะ เจ้ก็เศร้าใจไปไม่น้อยที่ต้องมีเมียสันดารแบบนี้” โจวทำจีบปากจีบคอเอ่ยบอก ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งไขว้ห้างบนโซฟาข้างๆ แล้วเหยียดสายตามองพร้อมยกยิ้มเยาะเมียของตัวเองหมาดๆของตนเอง ที่กำลังมองหน้าอย่างอาฆาตแต่ลุกขึ้นมาทำอะไรโจวไม่ได้ พอมีนเห็นแบบนั้นก็อดคิดในใจไม่ได้เลยว่า

สรุปว่าอิตุ๊ดนี่แมนหรือไม่แมน ทำไมบ้างทีมีนคิดว่ามันแอ๊บแมน………….





ส่วนทางด้านขุนเขาคนป่าเถื่อน หลังจากที่ปล่อยอิตุ๊ดและเพื่อนรักใจทรามไว้ด้วยกันจนเกิดเรื่อง ก็ไม่ได้รับรู้เลยว่าตนเองได้ก่อเรื่องใหญ่ไว้ ทำให้ตอนนี้นอนเมาขี้ตาและเกาตูดอย่างสำราญใจ และคิดไว้ว่าตอนสายๆจะออกไปเสริมหล่อสักหน่อย เสริมให้คนแถวนี้อารมณ์เสียเล่น ส่วนตอนบ่ายขุนเขาจะไปจ้างแม่บ้านมาเก็บซากกระป๋องเบียร์ที่ขุนเขาเอาไว้ใต้ซอกเตียงและจะไปกวนคนข้างห้องให้อารมณ์เสีย แต่ตอนนี้ขุนเขาต้องขอนอนเอาแรงก่อน บอกตรงๆเหนื่อยกับการลากอิตุ๊ดและเพื่อนรักคนกากขึ้นห้องของมันจนรู้สึกหมดแรง!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 10






“อุ้ย!!! เห็นหน้าเหี้ยมๆแบบนี้ ไม่คิดเลยนะคะ ว่าตัดผม โกนหนวดแล้วจะดูหล่อขึ้นมากขนาดนี้” ช่างตัดผมบอกก่อนจะมองใบหน้าหล่อๆของขุนเขาที่เพิ่งตัดผม พร้อมโกนหนวดออกจนใบหน้าเกลี้ยงเกลา ทำให้จากคนกรังๆเหมือนออกจากป่า ตอนนี้เปลี่ยนโฉมยังกับเทพบุตรลงมาจุติ

“เสร็จแล้วใช่มั้ย” ขุนเขาถามก่อนจะลุกจากเก้าอี้ตัดผมแล้วยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานไปเคลียร์ค่าตัดผมให้เรียบร้อย แล้วก็หันกลับไปมองตัวเองในกระจกอีกครั้งก่อนจะยกยิ้มบางๆขึ้นมา

สิ่งหนึ่งที่ตันๆไม่ชอบคือการที่ขุนเขาตัดผม ต่อไปนี้อะไรที่ทำให้ตันๆขัดใจ ขุนเขาจะทำมันให้หมด!!!! หมดเวลาการตามใจเด็กดื้อแล้ว!!!!




“อิเจ้นะอิเจ้ โทรไปไม่รับสาย ยังไม่ตื่นรึไง” กรีนที่หยิบโทรศัพท์กดออกโทรหาเพื่อนเป็นสิบๆครั้ง แต่ก็ไร้การตอบรับและตอบกลับมา ซึ่งปกติโทรไม่เกินสามครั้งก็จะได้รับการติดต่อกลับมาแล้ว แบบนี้มันไม่แปลกเหรอ

“อิเจ้ก็ไม่รับ หิวก็หิว ผ้าก็ไม่ได้ซัก น้ำก็ยังไม่อาบ วุ้ย!!! โมโหหิว” กรีนเอามือยีหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด วันหยุดทั้งทีแต่กลับบ้านก็ไม่ได้ คุณแม่ก็ไปเที่ยวที่ต่างประเทศ กลับบ้านไปก็ไม่มีใคร เด็กที่บ้านก็ลากลับบ้านหมด ขืนกลับไปได้อยู่บ้านคนเดียวแหงๆ สู้นอนอยู่ที่หอดีกว่า ถึงแม้จะเสี่ยงเจอหน้าไอ้กรังก็เถอะ

“ล้างแค่หน้าไปซื้อมินิมาร์ทหน้าคอนโดก็ได้ว่ะ” เมื่อตัดสินใจได้แล้วว่าจะเอายังไงกับอาหารเช้าดี กรีนก็ตัดสินใจไปซื้อของในมินิมาร์ทแทนที่จะอาบน้ำไปกินข้างนอก ในวันหยุดแบบนี้ แถมคนก็เยอะด้วย น่าเบื่อ!!!


หลังจากที่จัดการล้างหน้าล้างตาเสร็จเรียบร้อยแล้ว กรีนก็จัดการเอายางมัดผมมามัดหน้าม้าเป็นจุกน้อยๆขึ้นเพราะรู้สึกร้อนๆ เสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน เพราะก็เหมือนชุดอยู่ห้องธรรมดาอยู่แล้ว เสื้อยืดคอย้วยๆตัวใหญ่ กางเกงขาสั้นที่เลยเข่ามาเพียงคืบที่มีขากางเกงกว้างไปหน่อย แต่พอมาอยู่บนร่างกายของกรีนกลับดูยาวไปนิด อาจจะเพราะขาสั้นๆของกรีนไม่เหมือนคนทั่วไป…….

ความสูงที่แม่ให้มาน้อยมันช่างเป็นปมในใจ กินเพียงเล็กน้อยก็ดูอ้วนขึ้น เซ็ง!!! โลกนี้มันโหดร้ายเกินไป อ้วนขึ้นมาเพียงนิดกลับเรียกเตี้ย ความยุติธรรมอยู่ตรงไหน!!!!

“เอามาร์คหน้าไปด้วยดีมั้ยนะ ใกล้จะหมดแล้วด้วย” หลังจากที่หยิบไส้กรอก ขนมปังแยมและขนมขบเคี้ยว น้ำผลไม้ ก่อนจะเดินมาดูครีมทาผิวที่ใกล้จะหมด แต่กลับเห็นมาร์คหน้าที่มาวางขายด้วยพอดี เลยตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาแค่ครีมหรือเอาที่มาร์คหน้าไปด้วย และเพราะอาการที่จมอยู่กับความคิดตัวเองทำให้กรีนไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังมีภัยร้ายเข้ามาจากทางด้านหลัง

ฟอด!!!

“ไม่อาบน้ำแต่ตัวก็ยังหอมอยู่เลยนะตันๆ”

จะเรียกว่าโชคดีหรือว่าหนีกันไม่พ้นดี หลังจากที่ขุนเขาตัดสินใจเข้าร้านมาซื้อเบียร์ก่อนจะกลับขึ้นห้องก็เห็นตันๆยืนทำหน้ามุ่ย คิ้วขมวดจนอดที่จะเข้ามาหยอกล้อไม่ได้

และแรงกอดรัดเข้าที่ช่วงเอว และสัมผัสที่ซอกคอที่โดนจู่โจมอย่างกะทันหันกับร่างกายของกรีน ทำให้กรีนใช้ฝ่ามืออรหันต์ที่ตบเข้าซีกแก้มของคนโรคจิตที่ไม่รู้ว่าเป็นใครไปเต็มๆแรง

ผัวะ!!!

“โอ๊ย!!! พี่เจ็บนะครับตันๆ” ขุนเขาร้องบอกแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยแขนตรงช่วงเอวของกรีนออก แถมยังหันไปจูบฝ่ามือที่ฝาดเข้ามาเมื่อครู่อีกหนึ่งครั้ง ลงโทษที่ทำให้หน้าขุนเขาต้องเจ็บ

“ไอ้กรัง ปล่อยนะ!!!” เมื่อกรีนรู้ว่าเป็นใครก็เตรียมสะบัดตัวออกเต็มที่ แต่แรงรัดตรงช่วงเอวก็ไม่ได้คลายออกเลยแม้แต่นิดเดียว แถมไอ้กรังหน้ามึนยังจูบลงมาตรงฝ่ามืออีกต่างหาก

ไอ้หน้าด้าน!!!!!

“ปล่อยนะไอ้กรัง จะกอดทำไม!!!” กรีนหันไปเหวี่ยงใส่ ก่อนจะสังเกตเห็นใบหน้าที่เคยมีหนวดปกคลุม แต่ตอนนี้กลับเกลี้ยงเกลาไร้รอยหนวด แทนที่จะทำให้ใจเต้นแรงกลับเป็นความโมโหเข้ามาแทนที่

“ไม่เอาน่าที่รัก คนมองกันใหญ่แล้ว เราควรไปเคลียร์กันบนห้องนะครับ” ขุนเขาบอกก่อนจะลากกรีนมาที่เคาท์เตอร์เพื่อจ่ายเงินแบบที่กรีนไม่เต็มใจ ก่อนขุนเขาจะหยิบเอาของในตะกร้าขึ้นมาให้พนักงานคิดเงินให้เรียบร้อยและเป็นคนจ่ายเงินเอง โดยมีกรีนกอดออกมองด้วยสายตาเหวี่ยงๆ อยากจ่ายก็จ่ายไป ดีไม่เปลืองเงิน!!!

หลังจากที่คิดเงินเสร็จแล้ว กรีนก็หยิบถุงของมาถือก่อนจะเดินออกจากร้าน โดยไม่สนใจคนที่จ่ายเงินให้

หงุดหงิดก็หงุดหงิด หิวก็หิว ยังมาเจอไอ้กรังที่มาในสภาพหน้าเกลี้ยง ตัดผมอีก โมโห!!!!

“พี่ถามอีกครั้งเราจะคุยกันดีๆมั้ย ตันๆ” หลังจากที่ขึ้นลิฟต์ขุนเขาก็ถามคนที่เชิดหน้าไม่มองตนเองด้วยน้ำเสียงจริงจัง และไม่มีวี่แววล้อเล่น ดูตันๆทำสิ โกรธจะตายอยู่แล้วยังไม่ยอมจะคุยกันอีก

“ทำไมต้องคุยกับไอ้กรังคนมักมากด้วย แถมล่าสุดยังไม่รักษาสัญญาอีก เหอะ!!!” กรีนบอกและพอดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นตัวเองพอดี ก็เลยเดินออกจากลิฟต์ไปทันที ขุนเขาเลยรีบเดินตามก่อนจะฉุดเด็กดื้อเข้าห้องตนเอง ก่อนที่กรีนจะหนีกลับเข้าห้องของตัวเองได้

“ปล่อยนะ!!!!”

“โกธร โมโห น้อยใจ?”

“ไร้สาระ ปล่อยดิว่ะ จะกลับห้องเว้ย!!!” กรีนพยายามผลักไอ้กรังให้ออกจากตัว เพราะตอนนี้ไอ้กรังกำลังกักตัวกรีนไว้อยู่ ตัวกรีนจะแบนติดกับประตูแล้วด้วย อึดอัดเว้ย!

“ไม่ปล่อย บอกมาสิว่าจะเลิกทำตัวงี่เง่า”

“แล้วไง!!!! งี่เง่าแล้วไง ดีกว่าพวกมักมาก ไม่รู้จักพอ หึ” กรีนเอ่ยเถียงด้วยน้ำเสียงประชดประชันก่อนจะหันหน้าหนี ยิ่งกรีนนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นยิ่งอยากจะตบไอ้คนตรงหน้าให้คว่ำ ไอ้คนหลายใจ!!!

“เมื่อไรจะฟัง พี่บอกแล้วไงว่าไม่มีใคร วันนั้นแค่เรื่องเข้าใจผิด”

“หึ!!! นัวเนียกันขนาดนั้นบอกเพื่อน งั้นก็รอดูเพื่อนพ้องท้องติดกันบ้างก็แล้วกัน” กรีนบอกก่อนจะสลัดตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของขุนเขาแล้วรีบเปิดประตูห้องออกก่อนจะรีบวิ่งกลับเข้าห้องตัวเองให้เร็วที่สุดทิ้งขุนเขาไว้กับความหงุดหงิดอยู่แบบนั้น

ขุนเขาเอามือเสยผมอย่างเหนื่อยใจกับเด็กดื้อที่ไม่ฟังอะไรเลยสักอย่าง คบกันมากี่ปี รอบนี้เป็นรอบที่ทะเลาะกันแรงจนตันๆหนีออกจากห้องไปอยู่ที่อื่น ขุนเขาก็เลยย้ายออกจากหอเพราะทนอยู่ห้องนั้นคนเดียวไม่ไหว แต่มาอยู่ที่นี่เพียงไม่นานก็พบว่าคนย้ายเข้ามาข้างห้องคือตันๆ แล้วไหนจะการพูดจาหยาบคาย กูมึงอีก ถ้าเคลียร์กันเสร็จเมื่อไรจะจับตีเสียให้เข็ด เด็กดื้อ….. พูดอะไรไม่รู้จักฟัง……

ทางด้านกรีนที่วิ่งกลับเข้าห้องมาก็รีบปิดประตูให้แน่นสนิท ไอ้บ้าเอ้ย!!! ใครบอกให้ตัดผมว่ะ คนผิดสัญญา!!! อย่าหวังว่าจะคืนดีง่ายๆเลยไอ้กรัง หึ๊ย!!!!

กรีนนึกถึงใบหน้าเกลี้ยงเกลาของอีกคนอย่างโมโห ตอนคบกันรู้ไงว่าไอ้บ้านั่นมันหน้าตาดีขนาดไหน เลยให้มันไว้หนวด แต่ตอนนั้นผมมันยังไม่ยาวรุงรังขนาดนี้หรอก แต่ตอนนี้ทั้งตัดผม ทั้งโกนหนวด หึ๊ย!!! เกลียดอารมณ์ที่หวั่นไหวพร้อมกับอารมณ์โมโหจริงๆ เกลียดความรู้สึกแบบนี้!! แต่อย่าหวังว่าเอาหน้าหล่อๆมาล่อแล้วกรีนจะยอมคืนดีด้วยง่ายๆนะ เรื่องนี้ต้องมีคนเจ็บกว่าเว้ย!!!





หลังจากที่ได้เสียเป็นผัวเมียกับอิเคะเถื่อน โจวก็ต้องหายหน้าหายตาไปหลายวัน เพราะต้องมาคอยปรนนิบัติอิเมียเถื่อน(โจวก็จะรู้สึกขนลุกหน่อยๆที่ต้องเรียกเมีย) ของโจวที่ลุกขึ้น เดินเหินไม่สะดวก ก็ต้องลำบากโจวที่คอยดูแล หาข้าวหาน้ำให้กินถึงปาก อย่ามองโจวแบบนั้นว่ามีอะไรเกิดขึ้นอีกมั้ย เจ้สาบานได้ว่าไม่มี!!! ระหว่างโจวกับอิเคะเถื่อนเราไม่มีอะไรกันอีก แค่เห็นนางนอนเกาตูด อารมณ์ความเป็นชายมาดแมนก็หดหาย ไม่ต้องพูดถึงการเลิฟซีนระหว่างกันและกัน โจวแทบจะถีบตกเตียงเพราะละเมอช่วงเวลาตอนดึกๆ ขึ้นมานอนเกยอกโจว รู้ไหมว่าเจ้โจวคนนี้เสียหาย!!!!

กึกๆๆ

แรงสะกิดตรงบั้นท้ายเรียกให้หันกลับไปมอง ก็พบว่าเป็นนิ้วเท้าของอิเคะเถื่อนที่นอนเหยียดอยู่ที่โซฟาและกำลังสะกิดตนเองอยู่

“อะไรอีก เจ้กำลังดูหนังเห็นมั้ย!!!”

“เอาน้ำส้มใส่หลอดให้หน่อยดิ”

“ลุกเองสิ เจ้ไม่ว่าง” เห็นมั้ยเจ้โจวคนนี้ส่องพระเอกละครอยู่!!!

“มึงทำกูเจ็บตัวนะตุ๊ด กูลุกไม่ได้เพราะมึงนะ รับผิดชอบกูสิ” มีนจิกตาใส่อิตุ๊ด ที่เดี๋ยวนี้หัดขัดขืน ถ้ามีนหายดีเมื่อไรนะ มีนจะไม่ใช้แค่นิ้วเท้าสะกิดอย่างเดียว สาบานได้!!!

“ก็ได้ เห็นแกคนนอนเดี้ยงเป็นผีป่วยแบบนี้ เจ้จะลุกไปเอาให้ก็ได้” สุดท้ายจิตใจที่ดีงามของโจวก็ลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำส้มรินใส่แก้วพร้อมหลอดให้นังเคะเถื่อนใจทรามได้ดื่มตามที่ต้องการ

“กินนะ กินให้เยอะๆ หรือจะหลับตายไปเลยก็ได้ เจ้จะส่องผู้ชาย ห้ามกวน เคนะ” หันไปพูดและจิกสายตาใส่ ก่อนจะหันกลับมาดูหนังต่อ มีนเห็นแบบนั้นก็ทหยักไหล่ใส่เบาๆ ก่อนจะดูดน้ำส้มในแก้วด้วยหลอดที่อิตุ๊ดทำให้ แล้วก็คอยมองอิตุ๊ดที่ส่องผู้ชายในจอโทรทัศน์ที่ตอนนี้อิตุ๊ดกำลังมองแล้วทำตาโตเชียว ตุ๊ดเอ้ย! บ้าผู้ชายชิบหาย!

แต่จะว่าไปอิตุ๊ดมันก็หล่อนะ เสียดายตุ้งติ้งไปหน่อย……. เดี๋ยวๆๆ มีน มึงแมนนะ ไปมองอิตุ๊ด(ผัวไม่ทันตั้งตัว) หล่อได้ไง มึงแมนนะเว้ย!!!!!


 

[Mamymind]

EX 11


“หายหน้าหายตาไปเลยนะมึง โทรไปก็ไม่รับ” เสียงทักทายจากอิเตี้ยดังขึ้นทันทีที่โจวหรือฉายาว่า อิเจ้โจว ที่หลายคนเรียก ดังขึ้นท่ามกลางเช้าวันจันทร์สีเหลืองที่แสนสดใสที่ใต้ตึก

“ตื่นเช้ามา แทนที่จะทำตัวสดใส กลับทำหน้าแบบไม่ได้จัดกับผัวรับวันแรกของสัปดาห์ กูไม่แปลกใจเลยทำไมมึงเตี้ย”

“เดี๋ยวๆนะอิเจ้ เกี่ยวอะไรกับเตี้ย แล้วมึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ กูโทรหาก็ไม่ติด ไหนบอกกูสิว่าทำไม” กรีนขยับมานั่งข้างๆเพื่อนสนิทก่อนจะเริ่มถามถึงเหตุผลที่อิเจ้มันหายหัวไป ติดต่อไม่ได้ ทั้งๆที่มันก็เป็นเจ้าแม่โซเชียล เพราะตลอดเวลามันติดโทรศัพท์จะตาย แต่นี่มันหายหัวเงียบ โทรไปก็ติดต่อไม่ได้ มาเรียนในวันนี้แหละถึงเพิ่งจะเจอมัน

“อินี่!! สาระแนจริง กูไม่ได้หายไปไหนกูแค่หมกตัวดูหนังเฉยๆ แล้วม๊าก็ใช้กูพาไปสปาเลยไม่มีเวลาโทรกลับหามึง” โจวบอกแต่กรีนกลับหรี่ตามองแบบจับผิดเพราะรู้สึกไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร มันแปลกๆนะที่มันตอบแบบนี้

ส่วนโจวที่พยายามปั้นหน้านิ่งๆหลอกสายตาเพื่อน จะให้พูดความจริงไปก็กระไรอยู่ จะให้บอกว่า เตี้ยเพื่อนรัก กูมีเมียว่ะ แถมตั้มกันแซ่บมากในคืนวันศุกร์ แถมกูต้องดูแลมันอย่างกับลูกในวันเสาร์วันอาทิตย์ งี้เหรอ? เห็นเจ้ด้านๆแบบนี้ เจ้ก็อายนะ ที่สวยๆแบบเจ้ไปเป็นผัวคนอื่น ฮื่อ!!!!!!!

“กูเชื่อมึงก็ได้ ถึงในใจกูจะรู้ว่ามึงตอแหลก็เถอะ แล้วมึงหายหัวไป มึงรู้ไหมกูแม่งโดนไอ้กรังกวนประสาท ออกไปซื้อของทีไรก็เจอหน้ามัน แม่งเกลียด!!!” กรีนบอกก่อนจะนึกถึงวันหยุดที่ผ่านมา หลังจากที่เจอหน้าไอ้กรัง กรีนก็กลับห้องไปกินของทั้งหมดด้วยความโมโห จนลืมไปว่าต้องเก็บไว้เผื่อช่วงเย็นด้วย คราวนี้พอโมโหก็กินเยอะไง ยัดๆๆเข้าไปกินจนหมด พอกินหมดแล้วทำให้นึกขึ้นได้ว่าตอนเย็นต้องลงไปอีก แถมยังเสี่ยงเจอไอ้กรังอีก ก็เลยตัดสินใจนอนยาวกะว่าจะให้หลับไปจนเช้า แต่ที่ไหนได้กลับตื่นขึ้นมาช่วงหกโมงเย็น แถมตื่นมาก็หิว หิวแล้วก็ต้องลงไปหาอะไรกิน เพราะกินส่วนที่ซื้อมาหมดแล้ว พอออกไปก็เจอหน้าไอ้กรังที่เปิดประตูออกมาเหมือนกัน ซวยสุดๆ แถมมันยังหน้ามึนเดินตามกวนประสาท และที่สำคัญ ปากมันกวนประสาทกรีนแต่ยังเสือกเต๊าะเด็กขายน้ำปั่น ไอ้คนมักมาก หึ๊ย!!! เกลียดหน้ามัน!!!!!!

“อิเตี้ย มึงใจเย็นๆนะ ตอนนี้หน้ามึงทำผู้ชายรอบข้างผวาหมดแล้ว อิห่า ไก่ตื่นหมด!!!”

“ห่วงแต่ผู้ชาย มึงต้องเข้าใจกูดิอิเจ้ มึงรู้ไหมว่ากูเบื่อแค่ไหน”

“ถ้ามึงเบื่อ แล้วมึงจะทำอะไรได้ นอกจากมึงจะย้ายห้องหนี หรือไม่ก็คืนๆดีกันไปซะ พ่อคนป่าก็ง้อมึงแล้วไม่ใช่ไง มึงนั่นแหละที่เล่นตัว เป็นกูไม่ได้นะ กูจะแก้ผ้ารอบนเตียงพร้อมจัดการใช้ไม้เด็ดคืนดีทั้งคืนเลย”

“อิเจ้ มึงชอบไอ้กรังขนาดนั้นเลยรึไง มันมีดีตรงไหน!!!!”

“หล่อ เถื่อนเร้าใจ ใต้เสื้อผ้าเกรอะกรังนั่นเต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคที่เต็มไปด้วยขนปุกปุย เวลาตั้มแล้วต้องสยิวมากแน่ๆ” โจวบอกก่อนจะทำหน้าเคลิ้มไปกับจินตนาการของตน

ฮื่ออออ เจ้อยากได้ เจ้อยากได้ผัวเพื่อน แต่ทำไมฟ้าต้องกลั่นแกล้งให้เจ้ได้กับเพื่อนของผัวเพื่อน เจ้ไม่เข้าใจ!!!!

“อิเจ้ หยุดจินตนาการของมึงซะ มึงจะเอาใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่มัน”

“ทำไม หวงเหรอ ใช่สิ มึงแอบไปกินกันมาล่าสุดแล้วนิ ถ่านไฟเก่ามันเลยคุ กูเชื่อได้ว่าลีลาพ่อคนป่าคงเร้าใจและเด็กมากใช่มั้ย”

“หยุดๆๆๆ กูไม่พูดแล้วไปเรียนดีกว่า” กรีนที่เผลอคิดตามที่อิเจ้พูด ก็รีบสะบัดหน้าไล่ความคิดบ้าๆนี่ออกจากหัวให้หมด ยิ่งหน้าไอ้กรังที่ไร้หนวดที่มองกรีนด้วยสายตาเอ็นดูแบบตอนคบกันแรกๆ ยิ่งต้องไล่ออกไป บอกแล้วไงว่าคนที่ผิดคือมัน เรื่องนี้มันไม่จบง่ายๆหรอก ไอ้กรังต้องรับผิดชอบที่เคยทำผิดก่อน!!!!!





“มีนนี่มึงเจอศึกหนักเหรอว่ะช่วงนี้อ่ะ แม่งรอยดูดที่คอมึงนี่มันยังจางไม่หมดนะ ร้อนแรงเหรอ” ขุนเขาที่นั่งรออาจารย์ในห้องเรียนก็เอานิ้วจิ้มๆตรงคอเพื่อนรักเต็มๆแรง เพราะมองเห็นว่ามีรอยแดงๆอยู่ ถึงตอนนี้มันจะจางไปเยอะแล้ว แต่ก็ดูรู้ว่าเป็นรอยอะไร

“รอยยุงกัด มึงดูยังไงเป็นรอยจูบ”

ผัวะ!!!

ขุนเขาที่เห็นเพื่อนสนิทหันมาบอกหน้าตายแบบนั้น ก็จัดการตบหัวมันไปแรงหนึ่งที จนมันเอามือลูบหัวด้วยความเจ็บเบาๆ ก่อนจะหันมามองอย่างเคืองๆ

“ไอ้เหี้ย กูเจ็บนะสัส ทำร้ายร่างกายกู โกนหนวด ตัดผมจนหล่อแทนที่จะทำตัวดี เสือกทรามไม่หาย”

“บ่นๆๆ นะมึง บอกกูมามึงเอาเวลาไหนไปคั่วหญิงวะ คราวนี้ดูร้อนแรงไปหน่อยมั้ย กูไม่เคยเห็นว่ามีคนทำรอยดูดที่คอมึงเลยสักคน”

“ส้นตีนครับเพื่อน ไม่เสือกนะ” มีนชูนิ้วกลางใส่หน้าเพื่อนก่อนจะบอกอย่างกวนๆ จนขุนเขาถีบเข้าที่ขาเก้าอี้แรงๆอีกที แม่งกวนตีนไง หน้าหวานๆแบบมันนี่ใครได้ไปเป็นเมียโชคร้ายชิบหาย

“ว่าแต่คืนนี้แดกเหล้าห้องกูมั้ยมึง กูเพิ่งได้เหล้าใหม่มา” ขุนเขาชวนเพื่อนสนิทให้ไปลองเหล้าที่เพิ่งได้มา แถมยังรสชาติจัดว่าดีมาก ไอ้มีนขี้เหล้าน่าจะชอบ

“กูงดแดกเหล้า” พอมีนนึกถึงเหตุการณ์ที่มีเหตุเกิดจากเหล้าครั้งล่าสุดก็ยังอดผวาไม่ได้ เพราะเหล้านี่แหละ ทำให้มีนตกเป็นเมียตุ๊ด คนมาดแมนแบบมีนต้องไปนอนครางใต้ร่างตุ๊ด และที่สำคัญมันทำมีนครางซะแบบ….. แม่งเอ้ย!!! หมดกันความแมนที่มีนสั่งสมมา

“เป็นเหี้ยไร ทำหน้าอะไรของมึง ประสาทกลับ วันนี้มึงห้ามปฏิเสธ กูบังคับ ไม่ไป กูเอารูปตอนเมาที่มึงนอนตูดโด่งแปะไปทั่วคณะ วันนี้กูจะล่อลวงตันๆ ดื้อเยอะเกินไปล่ะ กูจะไม่ทน”

“หน้ามึงนี่.. บ่งบอกความคิดสุดๆ เรื่องต่ำกว่าเข็มขัดไว้ใจคนกรังแบบมึงได้” มีนบอกหน้านิ่งๆแต่ก็กวนไม่น้อย จนขุนเขาอดที่จะตบหัวมีนอีกทีไม่ได้ กล้าพูดนะมึงไอ้มีน มึงคบกูเป็นเพื่อนได้นี่ ไม่จังไรเหมือนกันเลยนะ!






“เตี้ยๆๆ นั่นมันสุดหล่อบริหารนี่หว่า มาทำอะไรคณะเราว่ะ” หลังจากที่เรียนช่วงเช้าเสร็จ กรีนที่กำลังจะเดินไปกับอิเจ้เพื่อหาอะไรกินก่อนกลับห้อง แต่ยังไม่ทันจะพ้นใต้ตึก ก็เห็นพี่กวินคนหล่อเดือนบริหารที่ตนหมายตากำลังเดินมาทางนี้พอดี

“พี่กวิน~~” กรีนปรับเสียงในลำคอและร้องเรียกเป้าหมายด้วยน้ำเสียงหวานๆ จนอิเจ้ที่ยินถอนหายใจออกมาด้วยความเอือมระอาที่เห็นกรีนทำแบบนั้น แต่จะทำไมก็กรีนอยากอ่อยพี่เค้านี่!

“อ้าวน้องกรีน” กวินที่ได้ยินเสียงเรียกตนเอง ก็เลยหันไปมอง ก่อนจะพบว่าเป็นรุ่นน้องต่างคณะที่ตนเองรู้สึกเอ็นดูอยู่กำลังส่งเสียงเรียก พอจะเดินไปหาก็ถูกดึงมือไว้ พอหันไปมองคนที่ดึงก็ต้องยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู

“ไม่เอานะครับมิวสิค ไม่งอแงนะ”

“กวินเราไม่ชอบ เราไม่ชอบที่กวินยิ้มให้คนอื่น”

“ไม่เอานะครับเด็กดี เราจะเสียมารยาทไม่ได้นะ” กวินบอกก่อนจะจูงมือเด็กดื้อให้เดินไปด้วยกัน ถึงแม้เด็กดื้อจะค่อนข้างไม่เต็มใจเดิมตามมาก็ตาม

“ว่าไงครับน้องกรีน เลิกเรียนแล้วเหรอ” กวินที่เดินเข้ามาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม จนกรีนแทบจะละลายคาที่ คือเข้าใจมั้ย ผู้ชายหล่อ พูดจาไพเราะ มันช่างสั่นสะเทือนใจดวงน้อยๆ โอ๊ย! กรีนอยากได้!!!

“ครับ พี่กวินล่ะครับ มาทำอะไรที่คณะของกรีน”

“พี่มาคุยกับอาจารย์ที่สอนครับ พอดีอาจารย์ท่านอยู่ตึกนี้”

“กวินเราหิวแล้ว จะไปรึยัง” แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ เสียงเล็กๆ กับมือที่กระตุกแรงๆและแสนเอาแต่ใจก็พูดขัดการสนทนาขึ้น

“งั้นพี่กวินไปทานกับกรีนมั้ยครับ กรีนกับเพื่อนกำลังจะไปหาอะไรทานพอดี”

“งั้นก็ได้ครับ วันนี้พี่กับมิวสิคฝากตัวด้วยนะ”

“กวินเราไม่อยากกินกับคนอื่น!!!” มิวสิคบอกเสียงดัง ก่อนจะส่งสายตาไม่เป็นมิตรไปให้กรีน มิวสิครู้ว่าเด็กกรีนคนนี้ต้องอ่อยกวินอยู่แน่ๆ มิวสิคไม่ยอมหรอก กวินเป็นของมิวสิคคนเดียวนะ!!!

“ไม่น่ารักเลยนะครับมิวสิค พูดเสียงดังได้ยังไง เอาเป็นว่าเราไปทานข้าวที่ห้างใกล้ๆมหาลัยนะครับ น้องกรีนกับเพื่อนไปยังไงครับ ไปกับพี่มั้ย”

“กวิน!!!!” เมื่อได้ยินคำพูดชักชวนของคนข้างกาย มิวสิคก็ตะโกนใส่อีกครั้งทันที

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวกรีนไปกับเพื่อนเอง งั้นเจอกันที่ห้างนะครับ มื้อนี้กรีนให้พี่กวินเป็นคนแนะนำเลย” กรีนบอกก่อนกวินจะตกลง แต่ก่อนจะเดินแยกกันไป กรีนก็หันไปยิ้มให้รุ่นพี่มิวสิค ที่ตอนนี้ทำท่าจะเข้ามาขย้ำกรีนซะให้ได้

หึ!!! เหวี่ยงไปเถอะ รุ่นพี่มิวสิคไม่ได้อยู่ในเป้าหมายของกรีนหรอก พี่กวินต่างหากคือเป้าหมายอันดับหนึ่ง คุณหนูมิวสิคคนดีของพี่กวินต้องกลับไปนั่งน้ำตาตกในแล้วแหละ เพราะอีกไม่นานต้องเสียเพื่อนสนิทให้กับกรีนคนนี้!

[Mamymind]

EX 12



“นี่!!! กวินมีมือตักกินเอง ไม่ต้องตักมาให้ก็ได้นะ” น้ำเสียงจิกกัดดังขึ้น หลังจากที่เดินทางมาถึงในห้างและพอตกลงกันว่าจะทานอะไร รุ่นพี่มิวสิคก็เดินลากแขนพี่กวินเข้าร้านที่ตัวเองต้องการ โดยมีกรีนแอเบ้ปากใส่ตามหลัง

“ก็กรีนอยากตักให้พี่กวินบ้าง พี่มิวสิคอิจฉาเหรอครับ” ถ้าคิดว่ากรีนจะไม่ตอบกลับบอกเลยว่าคิดผิด

“ทำไมฉันต้องอิจฉาด้วย กวิน มิวสิคอยากกลับบ้านแล้ว” มิวสิคบอกรุ่นน้องที่รู้สึกไม่ค่อยชอบขี้หน้าก่อนจะหันไปบอกคนข้างกายด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

“ไม่ดื้อนะครับมิวสิค”

“มิวสิคไม่ได้ดื้อ แต่อยากกลับบ้านแล้วจริงๆนะ”

“ไม่เอานะครับ อย่าเสียมารยาทสิ น้องกรีนอุตส่าห์ชวนพวกเรามาด้วย กลับก่อนก็เสียมารยาทแย่เลย” กวินเอ่ยบอกมิวสิคด้วยน้ำเสียงที่ติดดุๆเล็กน้อย จนมิวสิคทำหน้างอด้วยความรู้สึกไม่พอใจใส่กวินที่โดนดุแบบนี้ ก่อนมิวสิคจะหันไปมองเด็กรุ่นน้องที่ทำสายตาหัวเราะเยาะตนเอง

หึ๊ย!!! อย่าหวังว่าจะจีบกวินติดเลย!!!!

“พี่กวินทานของหวานมั้ยครับ ท่าทางจะอร่อย” หลังจากที่ทานของคาวเสร็จ กรีนก็เตรียมสั่งของหวานต่อ โดยที่เอ่ยถามแต่พี่กวินที่กำลังเมินรุ่นพี่ตัวเล็กที่ทำหน้าบึ้งอยู่ข้างๆกาย

“ก็ดีนะครับ มิวสิคทานของหวานมั้ยครับ ดูน่าอร่อยนะ มิวสิคชอบของหวานไม่ใช่เหรอ”

“มิวสิคไม่กิน มิวสิคอยากกลับบ้าน วันนี้กวินขัดใจมิวสิคหลายครั้งแล้วนะ” มิวสิคบอกอย่างไม่พอใจ มิวสิคไม่ชอบรุ่นตรงตรงหน้าเลยสักนิด ทำไมมิวสิคจะไม่รู้ว่าเด็กนี่อยากได้กวินมากแค่ไหน!

“พี่มิวสิคนี่ติดบ้านจังเลยนะครับ ดูสิยังไม่ทานของหวานเลยก็จะกลับบ้านแล้ว” กรีนพูดจิกกัดรุ่นพี่หน้าบึ้งทางอ้อมพร้อมรอยยิ้มที่ส่งให้

“ฉันไม่พูดกับคนแบบนายหรอก อย่ารู้นะว่าฉันไม่รู้ว่านายคิดยังไง” มิวสิคบอกก่อนจะกอดอกแล้วเหยียดสายตามองใส่กรีน

“มิวสิคครับ บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าดื้อ เราเคยคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามทำแบบนี้ไงครับ” กวินบอกอีกคนด้วยน้ำเสียงนิ่งๆที่ดูดุยิ่งกว่าเดิม ตั้งแต่นั่งมากวินก็เห็นมิวสิคคนเดียวนั่นแหละที่กวนใส่กรีน ทั้งๆที่กรีนยังไม่ทำอะไรใส่เลยสักนิด

“ฮึก… กวินดุมิวสิคทำไม เพราะเด็กคนนี้เลยทำให้กวินดุมิวสิคเลยเหรอ มิวสิคจะกลับบ้านแล้ว ไม่ง้อกวินหรอก” มิวสิคบอกก่อนจะลุกเดินหนีออกจากร้านโดยไม่หันกลับมามองกวิน ทิ้งให้กวินมองตามอย่างลำบากใจ

“พี่กวินตามพี่มิวสิคไปก็ได้ครับ นี่มันมืดแล้วอันตรายด้วย” กรีนเอ่ยบอกคนตรงหน้าที่กำลังมีท่าทางกังวลไม่น้อยเมื่อพี่มิวสิคเดินหนีออกไป

“แต่ว่า…”

“ไปเถอะครับ เดี๋ยวมื้อนี้กรีนเลี้ยงเอง รอบหน้าเราค่อยมาทานกันใหม่ก็ได้”

“งั้นพี่ขอโทษด้วยนะครับ เดี๋ยวคราวหน้าพี่จะโทรนัดมาเลี้ยงตอบแทนนะ” กวินบอกก่อนจะรีบลุกออกจากร้านเพื่อตามมิวสิคให้ทัน ป่านนี้คงยังไปไม่ถึงหน้าห้าง

มิวสิคดื้อจริงๆ

เด็กดื้อ!!!!






“หยุดค่ะ หยุดแอ็บตอแหลได้แล้ว กูมองมานานละ แหมๆๆ แม่นางเอก สวยสุดอะมึง ตอแหลในจักรวาล” โจวเปิดปากพูดขึ้นทันทีที่พ่อเทพบุตรคณะบริหารเดินจากไป โจวนั่งเงียบมานานจนคนในโต๊ะคงนึกว่าโจวไร้ตัวตน ที่จริงแล้วไม่ใช่ โจวกลัวจะหลุดปากพูดหยาบออกไปแล้วพ่อคนหล่อของอิเตี้ยจะตกใจกับความทรามที่มีติดตัวมาแต่โดยกำเนิดแบบโจว

“ไม่ได้สิ มึงเห็นมั้ย พี่มิวสิคมองกูแทบจะเขวี้ยงจานเข้าใส่ ถ้ากูเล่นบทนางร้ายกูว่าคงมีมวยเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นกูเป็นนางเอกไง เหมาะที่สุดแล้ว”

“ตอแหลตัวแม่ กูสงสารพี่กวินขึ้นมาเลย”

“อิเจ้ ด่ากูมึงจ่ายค่าอาหารของมึงเองเลยนะ”

“เรื่องอะไร มึงบอกจะเลี้ยงมึงจ่ายเลยนะอิเตี้ย ไม่งั้นกูจะไปบอกพี่กวินว่ามึงตอแหล แล้วมึงก็จ้องจะเขมือบเค้าลงท้องอยู่”

“ชิ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง แล้วนี่อิ่มรึยัง”

“ยัง กูยังไม่ได้สั่งของหวาน”

“กินหรือยัด แดกเยอะขนาดนี้แล้วมาบ่นว่าอ้วน”

“เคยได้ยินคำนี้มั้ย กินคาวไม่กินหวานสันดานไพร่!!!!” แหม…. คำว่าไพร่เต็มหน้ากูเลยนะเพื่อนรัก ถ้าไม่ใช่เพื่อนนี่ กรีนถีบติดโต๊ะไปแล้วจริงๆ

“ด่ากูอีกคำเดียวนะ กูจะให้มึงจ่ายเอง”

“แหมๆๆ เพื่อนรัก หยอกนิดหยอกหน่อยทำเป็นโมโห ไม่เอานะอย่าโมโห ผู้ชายรอบข้างเค้ากลัว” ถามโจวสิว่าโจวสลดมั้ย ตอบเลยว่าไม่!!!

“ชิ แดกไปเลยมึง กูอยากกลับห้องแล้ว” เมื่อเห็นว่าเพื่อนไม่สลดก็เลยดันของกินไปทางมัน

แดกเยอะแบบนี้ชาตินี้คงมีผัวหรอก!!!!!!!!!!!!!

ระหว่างที่กำลังกินอย่างเพลิดเพลิน โทรศัพท์ที่ตั้งสั่นไว้ก็สั่นขึ้นมา โจวจึงหยิบขึ้นมาดูก่อนจะต้องรีบกดปิดลงตามเดิม

‘ล่อลวงตันๆกลับห้องได้แล้ว ไม่ทำเจอตีน..’

เฮ้อ!!!! ไม่ยอมเป็นผัวเจ้โจวคนนี้ แล้วยังมาให้เจ้ช่วย ถ้าไม่เห็นว่าหล่อ กาก ใจทรามสเปคเจ้นะ เจ้ไม่ช่วยหรอกบอกเลย!!!!!





“นี่มึงนึกยังไงมานอนกับกู โทรขอเตี่ยมึงแล้วเหรอ” กรีนถามเพื่อนที่ตอนนี้เดินกำลังจะเข้าห้องที่คอนโดพร้อมๆกันอย่างสงสัย ที่อิเจ้ขอมานอนด้วยแบบนี้ เพราะตั้งแต่ย้ายกลับบ้าน มันก็ไม่ค่อยมานอนค้างนอกบ้านเท่าไร

“ขอแล้ว ทำไม แอบซ่อนผู้ชายไว้ในห้องเหรอ เพื่อนถึงมานอนด้วยไม่ได้”

“ซ่อนห่าไร จะเข้ามาก็เข้า แล้วรีบไปอาบน้ำเลยนะถึงจะขึ้นไปนอนบนเตียง” ถ้าไม่เห็นแก่ผู้ชายโจวจะไม่มานอนกับมันเด็ดขาด รักสะอาดยิ่งกว่าหม่าม๊าอีก!!!

“บ่นแบบนี้ จะหาผัวได้ป่ะ อ่อลืมไปมีผัวอยู่ห้องข้างๆนี่นะ” โจวพูดเสร็จก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำก่อนที่อิเตี้ยจะหาอะไรเขวี้ยงใส่

ก๊อกๆๆ

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยทั้งตนเองและอิเจ้ กรีนก็กลับเดินออกมาเปิดโทรทัศน์ดูหนัง แต่อิเจ้ยังชโลมครีมทาผิวอยู่เลย ทาเป็นชาติ ไม่รู้จะได้นอนมั้ยคืนนี้ พอกจนมันจะซึมลงผิวหมดทุกตัวมั้ยเถอะ!

แล้วครีมมันแพงไง ตัวใหญ่เหมือนหมีควายแบบอิเจ้ใช้เปลืองมาก แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนไง เลยปล่อยๆให้ใช้ไป ไม่งั้นเดี๋ยวมันบ่นว่ากรีนขี้งก

“อิเตี้ยเปิดประตูสิ นั่งอยู่เฉยๆทำไม” อาจจะเป็นเพราะว่าเสียงประตูดังขึ้นไม่หยุดสักที อิเจ้เลยตะโกนบอกอย่างรำคาญ แล้วกรีนก็ไม่ลุกขึ้นเดินไปเปิดสักที ดึกแล้วไม่มีคนที่กรีนรู้จักมาเคาะหรอก เพราะฉะนั้นกรีนไม่ลุกไปเปิดเองหรอก!

“มึงนั่นแหละ คืนนี้มึงเป็นผู้อาศัย เดินไปเปิดประตูเดี๋ยวนี้”กรีนบอกพร้อมกับสายตาที่ยังนั่งจ้องจอโทรทัศน์ที่กำลังฉายหนังอย่างสบายใจ

“นี่ถ้าไม่เห็นแก่ผู้ชายนะ อิเจ้คนนี้จะไม่ทน!” โจวบ่นพึมพำเบาๆออกมา

“มึงว่าอะไรนะอิเจ้”

“เปล่าๆๆ แค่บอกว่าอยากกินผู้ชายในโทรทัศน์จัง” แถแบบหน้าเนียนๆไว้ใจเจ้โจวคนนี้ค่ะ!!!!!

“เจ้นึกว่าใคร มาแล้วเหรอ เข้ามาสิ เจ้อาบน้ำรอแล้วเห็นมั้ย” พอเปิดประตูมาโจวก็ต้องยิ้มอ่อนทันที

อุ้ย!!! ว่าที่ผัวเจ้เอง พ่อคนกรัง~~~~~~~

“หลบดิตุ๊ด แม่งหนักชิบหาย” ขุนเขาบอกก่อนจะหอบลังเหล้าเข้ามาในห้อง

“ใส่ชุดไรของมึงเนี่ย” และเสียงที่สองก็ดังขึ้นหลังจากพ่อคนหล่อเดินเข้าไปในห้องพร้อมหอบขวดเหล้าแล้ว

“นี่มาด้วยเหรอ เจ้คิดว่าจะนอนซมอยู่ห้องซะอีก” โจวมองอิเคะเตี้ย เมียจำเป็นอย่างเบื่อๆ ตลอดวันหยุดที่ผ่านมาก็เจอกันตลอด เจ้เบื่อหน้าจะตาย นี่ยังจะตามมาให้เห็นอีก เหอะ!

“นอนซม? กูเนี่ยนะ ไร้สาระ หลบดิกูจะเข้าห้อง แล้วนี่มึงใส่ชุดอะไรของมึงเนี่ย ตัวอย่างกับหมีความเสือกใส่ชุดนอนกระโปรง สยองขวัญชิบหาย ตุ๊ดขนาดนี้เสือกมาเสียบกู รู้ถึงไหนอายถึงนั้น” มีนมองตุ๊ดตรงหน้าอย่างอุจาดสายตา

แม่งเอ้ย!!! ตุ๊ดกว่ากูอีก ใส่ชุดแบบนี้นอนเนี่ย มีนยังแก้ผ้านอนเลย!!!

“เจ้หรอกเสียหาย เจ้เสียตัว แถมยังเป็นผัวคนแบบนี้ ถ้าเด็กๆของเจ้รู้เข้า เจ้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”

“ไว้บนคอมึงแหละ พร่ำเพ้อเหี้ยไร หลบไปกุจะเข้าไปกินเหล้า” มีนไม่สนใจตุ๊ดยักษ์ตัวใหญ่เหมือนหมีควาย เพราะเหล้ากำลังเรียกร้อง แต่ยังไม่ทันเดินเข้าไปเสียงในห้องก็ดังขึ้นเสียก่อน

“ไอ้เหี้ยกรัง กูไม่กิน เอาไปไป อื้อ……….” เสียงโวยวายที่หยุดไปทำให้มีนและโจวรีบเดินเข้ามาดู ก่อนจะพบว่า กรีนและขุนเขากำลังนัวกัน โดยที่มือของขุนเขายังถือขวดเหล้าอยู่…….

“ถ้ามึงจะรีบร้อนกันขนาดนี้ เอาเหล้าให้กูกลับไปกินที่ห้องก็ได้นะ” มีนได้กล่าวออกมาอย่างเอือมระอา

มีนอยากก๊งเหล้าให้ตับพัง ไม่ใช่มาดูคนนัวเนียกันโว้ย!

[Mamymind]

EX 13


“อื้อ…” เสียงครางดังขึ้นไปทั่วห้อง กรีนที่ตัวอ่อนยวบยาบในอ้อมกอดของขุนเขา ที่ยังไม่ยอมผละริมฝีปากออกไปเลยสักนิดเดียว

“ไอ้… อื้อ…” พออีกคนผละออกกรีนก็เตรียมจะเอ่ยปากด่าแต่ไอ้กรังก็ก้มลงมาจูบอีกครั้ง แล้วมันไม่จูบเปล่าๆนี่สิ มันยังกระดกเหล้าเข้าปากแล้วยกดื่มก่อนจะประกบริมฝีปากลงอีกครั้ง ก่อนจะส่งต่อเหล้าลงไปในลำคอของกรีน จนกรีนสำลักออกมา แข็งขาก็อ่อนไปหมดจนไม่สามารถพยุงตัวได้ และไอ้กรังก็คลอเคลียที่ซอกคอไม่ยอมห่าง จนคอเริ่มมีรอยประปรายสีแดงช้ำขึ้นมาเรื่อยๆ กรีนเองก็เริ่มทรุดตัวนั่งลงบนตักของอีกคน เพราะเรี่ยวแรงหายไปหมด แถมไอ้กรังยังคอยป้อนจูบและเหล้าจนแทบไม่มีเวลาได้หายใจ จนกรีนเริ่มจะเมาขึ้นเรื่อย เหล้าเพียวๆแบบนี้ กรีนเมาตั้งแต่สามจูบแรกแล้ว…………

“ไอ้ห่า มึงนี่มันหื่นชิบหาย ทำจนน้องเมา” มีนบอกก่อนจะเทเหล้าใส่แก้วแล้วชงเองดื่มเอง โดยมีอิตุ๊ดนั่งมองอยู่อีกฝั่ง

“หึๆ ตันๆเป็นคนพูดยาก ต้องทำแบบนี้แหละ”

“แล้วจะให้เจ้มานั่งดูนี่นะ น่าเบื่อจริงๆ ยอมเป็นผัวเจ้ก็ไม่ยอม ยังจะมาฉุดเพื่อนเจ้อีก” โจวที่นั่งไขว้ห้างมองพ่อคนป่าที่ตอนนี้ไร้หนวดหน้าตาเกลี้ยงเกลาหล่อเฟี้ยวฟ้าวด้วยความเบื่อหน่าย

ทำไมเจ้โจวคนนี้ ต้องมานั่งดูคนนัวเนียกันด้วย!!!!

“พูดมากว่ะตุ๊ด แดกๆไป เอ้า! นี่เหล้า กูชงเอง ไม่ต้องไปเสือกกับเรื่องผัวเมียคนอื่น” มีนยื่นแก้วเหล้าใส่มือของอิตุ๊ดหน้าวอกที่นั่งทำหน้าเหนื่อยหน่ายอยู่ฝั่งตรงข้าม จนเวลาผ่านไปสักพัก กรีนก็ตาปรือด้วยความเมาและซบลงกับอกของขุนเขาด้วยความงัวเงียเล็กน้อย

“กินกันไปเลยนะ จะหอบไปกินห้องกูก็ได้ คืนนี้กูจะนอนที่นี่” ขุนเขาที่อุ้มตัวของตันๆขึ้นมาแนบอก ก่อนจะหันมาบอกเพื่อนแล้วเดินเข้าห้องนอนของตันๆ และปิดประตูลง โดยโจวเบ้ปากตามหลัง

เกลียดค่ะ เจ้บอกเลย ทำไมเจ้ต้องมานั่งรับรู้เรื่องบัดสีบัดเถลิงแบบนี้!!!!!!!!!!!!

“ไปตุ๊ด ย้ายห้องเว้ย ไอ้กรังแม่งสบายตัวไปแล้ว ทิ้งเพื่อนชิบหาย” มีนหอบเหล้าที่เหลือกลับไปกินห้องไอ้กรังเมื่อเริ่มได้ยินเสียงครางดังออกมาจากห้องนอน

“เจ้ไม่กิน เจ้จะกลับบ้าน” โจวบอกพร้อมทำหน้าบูดก่อนจะพูดออกมา

“เรื่องมากวะตุ๊ด แดกเหล้ากับกู อย่าให้กูต้องพูดมาก หรือมึงกลัวโดนกูปล้ำว่ะ” มีนบอกก่อนจะเปิดประตูห้องไอ้กรังเพื่อนยากไปด้วย

“ระดับเจ้ ปล้ำไม่กลัว กลัวไม่ปล้ำ จำไว้ ชิ” และพอเข้ามาในห้องแล้วโจวกรีดนิ้วดันไหล่ของนังเคะเตี้ยให้หลบแล้วเดินลงไปนั่งบนโซฟาก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นมายกจิบอย่างไม่ยอมเสียหน้า มีนเองก็มานั่งลงตรงฝั่งตรงข้ามก่อนจะยกขวดเหล้าดื่มเลย รินใส่แก้วไม่สะใจอย่างกระดกขวดหรอก

สองสายตาประสานกันอย่างท้าทาย สิ่งที่ทั้งสองคนรู้สึกในตอนนี้คือ ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนได้ขยับเข้าใกล้กันเรื่อยๆ จนแนบชิด และริมฝีปากประสานกันอย่างแนบแน่น………




ทางด้านขุนเขาและกรีนที่ตอนนี้ยังคลอเคลียกันไม่เลิกหลังจากที่เข้ามานั่งบนเตียง และเมื่อกรีนที่โดนป้อนน้ำเมานั้นก็มีอาการออดอ้อนเรียกร้องรสสัมผัสจากริมฝีปากของขุนเขาไม่ยอมห่าง

“พี่ขุน….. เอาอีก” พอขุนเขาผละริมฝีปากออกมากรีนก็เอาแขนทั้งสองข้างรั้งคอของขุนเขาเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมแล้วเรียกร้องอีก

“ไม่ทำแล้ว หึ” ขุนเขาบอกปฏิเสธ ก่อนจะดันกรีนออกแล้วเอ่ยบอก พอกรีนได้ยินแบบนั้นก็เบะปากอย่างขัดใจ

“พี่ขุน จุ๊บๆๆ กรีนหน่อย จุ๊บเดี๋ยวนี้!!!!”

“ไม่ทำครับ ตันๆเอาแต่ใจ ไม่จุ๊บหรอก” ขุนเขาบอกก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมให้กรีน แต่กรีนกลับปัดออกแล้วผลักขุนเขาลงเตียง ก่อนจะขึ้นไปนั่งคล่อมแล้วก็ส่งมือไปปลดเข็มขัดของขุนเขาออกก่อนจะดึงขุนเขาน้อยออกมาทักทาย

“คิดถึงพี่กรีนมั้ย?” ก้มหน้าลงไปถามก่อนจะใช้ปลายลิ้นของตนเองเลียริมฝีปากอีกคนเบาๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยน้ำเสียงเย้ายวนเล็กน้อย

“ง่วงแล้วอ่า นอนดีกว่า” พอเห็นขุนเขาไม่มีปฏิกิริยา กรีนก็เลยเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะล้มตัวลงนอน ทำให้เสื้อเชิ้ตที่ใส่นอนเลิกขึ้นมาจนเห็นแก้มก้นเมื่อพลิกตัวนอนหันข้าง กางเกงในสีดำบางๆ ที่ตัดกับผิวขาวๆ ทำให้ขุนเขาก้มลงใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ช่วงขาอ่อนจนถึงก้นเด้งๆที่มันยั่วยวนสายตา

“อื้อ….” กรีนร้องครางเบาๆ เมื่อรู้สึกถึงลิ้นร้อนๆลากยาวไปจนชุดชั้นในตัวบางจนมันลงไปอยู่ตรงข้อเท้า

“คืนนี้พี่จะทำให้ตันๆไม่ไปอ่อยใครได้อีก” ขุนเขาจับตัวกรีนให้พลิกมาสบตา เมื่อจบคำพูดนั้นขุนเขาก็จัดการกระชากเสื้อตัวบางจนกระดุมหลุดกระเด็นออกไปจนหมด และแทนที่กรีนจะกรีดร้องด้วยความไม่ชอบใจแต่กรีนกลับหัวเราะเสียงใสออกมา

“อ่อยอะไร อย่ามาใส่ร้าย” คนขี้เมาบอกก่อนจะขยับใบหน้าขึ้นมาจูบแก้มขุนเขาเบาๆก่อนผละออกมาแล้วหัวเราะอีกครั้ง

“คืนนี้พี่จะไม่หยุดจนกว่าตันๆจะหายเมา” ขุนเขาบอกก่อนจะเริ่มเกมส์รักระหว่างตนเองและตันๆสุดที่รัก…..

“อื้อ แรงไป…” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วห้องนอน เตียงสั่นไม่หยุดเมื่อทั้งสองร่างประสานกันเป็นหนึ่งเดียวกัน หยาดเหงื่อของทั้งคู่ที่ตกกระทบกันและกัน และเสียงครางที่ดังไม่หยุดแม้จะผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว

“ตันๆ อ่า….. อย่ารัดพี่แน่นสิครับ” เสียงแหบพร่าของขุนเขาบอกคนใต้ร่างที่ขมิบรัดส่วนนั้นของขุนเขาเสียจนขุนเขารู้สึกปวดร้าวไปหมด จนขุนเขาต้องเอาคืนด้วยการขยับกายแรงขึ้นกว่าเดิม

“อือ….. อย่าแกล้ง” กรีนกัดไหล่ของอีกคนระบายความรู้สึกหวาดเสียว ตอนนี้กรีนเริ่มจะสร่างเมาแล้ว แต่คนตรงหน้าไม่มีท่าทีจะหยุด ร่างกายที่ห่างจากการสัมผัสกันพอโดนรุกเร้ายิ่งเรียกร้องหากัน ในช่วงยังอยู่ด้วยกัน กรีนยอมรับเลยว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยห่าง จนเรื่องนั้นเกิดขึ้นยอมรับเลยว่าเสียใจจนแทบบ้า จนเจอกันอีกครั้ง แต่ถึงไอ้กรังจะมาง้อก็เถอะ ถ้ายังไม่สำนึกผิดจริงๆ กรีนคนนี้ก็หาผัวใหม่ได้เหมือนกัน!!!! แล้วสิ่งที่โมโหยิ่งกว่าอะไร คือไอ้ใบหน้าหล่อๆที่อยู่ด้านบนตอนนี้ ไร้หนวดเครา กรีนเคยบอกแล้วว่าไม่ชอบ โกนหนวดทีไรมีแต่คนตามกรี้ด ไอ้กรังเป็นของเค้านะ เป็นของ กรีนคนเดียว!!!!

“ถ้ายังไม่หายโกรธ ก็จะแกล้งอย่างนี้ทั้งคืน” ขุนเขาก้มกระซิบบอกก่อนจะถอนตัวออกไปแล้วจับกรีนพลิกตัวเปลี่ยนท่า ดึงสะโพกขึ้นมาให้อยู่ในท่าคลานเข่า ก่อนจะสอดใส่แก่นกายของตนเข้าไปรวดเดียวโดยไม่กลัวว่ากรีนจะเจ็บ เพราะยังไงก็ยังมีน้ำรักจากรอบก่อนๆไหลลื่น ทำให้เข้าไปได้ง่ายไม่เจ็บอย่างแน่นอน

สวบ สวบ

“อื้อ…. อ๊า…..” แรงกระแทกจากทางด้านหลังใส่เข้ามาไม่ยั้งแรงสักนิด กรีนครางลั่นเมื่อขุนเขากระแทกย้ำๆเข้ามาในจุดเดิม แถมยังเอือมมือมาปิดปลายแก่นกายของกรีนไม่ให้ปลดปล่อย

“ได้โปรด……” กรีนร้องบอกเสียงพร่า

“หึหึ พี่จะไม่ปล่อย ถ้าตันๆดื้อ จำได้มั้ย เราเคยตกลงกันว่ายังไง ถ้าตันๆดื้อจะโดนอะไร”

“ไม่ดื้อ….. ไม่ดื้อแล้ว…..”

“งั้นเรียกพี่สิครับ ขอร้องพี่เร็ว….” ขุนเขาบอกแต่ก็ยังขยับกายไม่หยุด

“ขุนเขาได้โปรด……..”

“เรียกใหม่ครับ อ่า…..”

“พี่ขุน ได้โปรด ปล่อยกรีนนะ กรีนไม่ไหวแล้ว” ร่างกายที่สั่นไปด้วยความต้องกายปลดปล่อย ไหนจะหยาดน้ำตาเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าที่หันมาของร้อง ทำเอาขุนเขายกยิ้มอย่างชอบใจและยอมใจอ่อนเพราะสงสารเด็กดื้อจนยอมปล่อยมือออก และขยับกายถี่ขึ้นแรงขึ้น จนกรีนและขุนเขาปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน

“อ๊า!!!!!!”

“อืม…….” เสียงครางของทั้งสองคนดังประสานดังไปทั่วห้อง กรีนทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง ขาที่สั่นจนทรงตัวไม่ไหว ไหนเนื้อตัวที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ตาแทบจะปิดลงด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่กรีนคงจะลืมไปว่า การลงโทษของขุนเขามันไม่จบเพียงแค่สองสามรอบอยู่แล้ว และขุนเขาก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ เลยอุ้มกรีนเข้าไปในห้องน้ำและสานต่ออารมณ์ที่ยังไม่จางหายขึ้นมาอีก หลังออกมาจากห้องน้ำ ก็ไม่ได้จะจบลงเมื่อขุนเขาพากรีนไปร่วมบรรเลงบทรักเสียจนทั่วห้องไม่เว้นแม้แต่ระเบียงด้านนอก จนกรีนสลบคาบทรักในในช่วงก่อนที่ฟ้าจะสาง ขุนเขาจึงพากรีนไปล้มตัวนอนบนเตียง พลางคิดว่า พรุ่งนี้คงต้องเตรียมตัวรับมือกับตันๆ ถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่องคงต้องคุยกันบนเตียงอย่างเดียว!!!!!




“จะเอายังไงตุ๊ด จะหยุดหรือจะต่อ” หลังจากผละริมฝีปากออกจากกัน สายตาของทั้งสองคนยังประสานกันอยู่ มีนเลยถามขึ้นแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมานอกจากเสียงลมหายใจของทั้งสองคนที่ผสานกันอยู่ โจวคงคิดว่าตัวเองตาฝาดไปเมื่อเห็นอิเคะเตี้ยนี่มีประกายอยู่รอบๆตัว ไหนจะแรงดึงดูดที่โจวรู้สึกเหมือนกระไฟฟ้าวิ่งผ่านและดึงดูดระหว่างกันและกัน

“อืม…….” ไม่มีคำตอบที่ออกมานอกจากฝ่ามือทั้งสองของโจวกุมเข้าที่ใบหน้าของอิเคะเตี้ยแล้วดึงเข้ามาจูบ มีนไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องรู้สึกวูบวาบไปกับจูบของอิตุ๊ดหน้าขาว ความรู้สึกมันต่างกับการที่เคยจูบกับผู้หญิง เหมือนยิ่งจูบก็ยิ่งไม่พออยากได้มากกว่านั้น………….

“กระชากเสื้อกูออกสิ” มีนบอกอย่างท้าทายหลังจากที่ผละริมฝีปากออกมา

“หึ!!!” โจวยกยิ้มมุมปากเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะกระชากเสื้อของอีกคนออกแล้วก็กระชากตัวของมีนให้นั่งทับตักตนเอง

“คืนนี้กูยังไม่เมา รุกกูให้ดูหน่อยดิ” มีนที่เอามือทั้งสองข้างคล้องคอโจวก่อนจะเอ่ยบอกอย่างท้าทาย

“หึ อย่าร้องไห้ให้เจ้หยุดแล้วกัน” หลังจากจบประโยคนั้น ทั้งสองก็พุ่งเข้าหากันอย่างรวดเร็ว จะบอกว่ามีแอลกอฮอล์เป็นเชื้อเพลิงก็คงไม่ผิดถึงแม้จะไม่เมาเท่าวันนั้น แต่โจวและมีนหักห้ามใจตัวเองไม่อยู่จริงๆ

เสื้อผ้าของทั้งสองคนเริ่มกระจัดกระจายไปรอบโซฟา ใบหน้าต่างซุกไซร้ซึ่งกันและกัน เนื้อตัวของมีนเปลือยเปล่าไปทั้งตัว ทั้งๆที่ยังนั่งอยู่บนตักของโจว ฝ่ามืออวบๆของมีนก็ล้วงเข้าไปด้านในซอกขาของโจวแล้วจับส่วนอ่อนไหวขึ้นมา รูดรั้งตั้งแต่โคนจรดปลาย ก่อนจะยกตัวเองให้ขึ้นไปนั่งทับ แล้วสั่งให้คนตรงหน้าช่วยตนเอง

“ช่วยหน่อยดิ เดี๋ยวเจ็บ” โจวก็พอจะรู้ว่าหมายถึงเรื่องอะไร ก็จัดการดันนิ้วเรียวยาวของตนเข้าไปช่องทางทางด้าน ที่ตอนนี้รัดแน่นเสียจนจะสอดแทรกเข้าไปไม่ได้

“อื้อ….. จูบเดี๋ยวนี้” มีนเอ่ยคำสั่งออกมา แม้จะเจ็บแต่มีนก็ต้องหาอะไรเบี่ยงความสนใจความเจ็บของตน โจวที่ได้รับคำสั่งแบบนั้นก็ไม่รีรอก้มลงจูบมีนทันที

ริมฝีปากทั้งสองคนก็เข้าหากันอีกครั้ง ลิ้นที่เกี่ยวพันกัน จนเกิดเสียงดังไปทั่วห้อง ขนอ่อนตั้งชันขึ้นไปทั่วกาย เมื่อนิ้วเรียวของโจวไปโดนจุดอ่อนไหวในกาย

“อ๊ะ!!!!” เสียงครางหลุดออกมาเมื่อผละริมฝีปากออกจากกัน โจวดึงนิ้วออกมาก่อนจะจับของตัวเองที่อยู่ในมือของมีนมารูดขึ้นลงสองสามที ก่อนจะค่อยๆยกตัวมีนขึ้นแล้วสอดแก่นกายเข้าไป มีนจิกเล็บลงหลังของอีกคนเต็มแรงเมื่อแก่นกายของคนตรงหน้าค่อยๆใส่เข้ามาในร่างกาย

“อ๊า!!!” มีนร้องลั่นออกมาอีกครั้งเมื่อโจวขยับตัวไม่บอกไม่กล่าวเมื่อเข้ามาจนสุด

“อืม….. ” โจวครางออกมาด้วยความรู้สึกดีที่ได้สอดแก่นกายเข้าไปในร่างกายของมีนจนสุด บอกตรงๆความรู้สึกแบบนี้มันแปลกใหม่มาก ความรู้สึกครั้งที่เมาตอนนั้นจำแทบไม่ได้ แต่ตอนนี้ เหมือนร่างกายสั่งให้ทำตามความรู้สึก จากที่คิดว่าตนเองน่าจะรับ แต่การที่รุกล้ำเข้าไปในตัวคนอื่นมันรู้สึกดีมาก จนอยากจะส่งแรงกระแทกเข้าไปแรงๆ

“แรงไป…….” มีนบอกก่อนจะจิกหลังของอีกฝ่ายแรงขึ้นเมื่ออีกคนไม่ผ่อนแรงแต่ย้ำเข้ามาถี่และแรงขึ้นจนร่างกายตนเองสั่นคลอนไปทั้งร่าง

“ฉันยั้งตัวเองไม่อยู่….” ไม่รู้ว่ามีนรู้สึกไปเองรึเปล่า ว่าน้ำเสียงจิกจัดตามปกติ กลายเป็นเสียงแหบพร่า แอบมันเซ็กซี่ไม่ใช่น้อย และมันก็ยิ่งกระตุ้นให้มีนขยับกายตอบรับอีกคนด้วยความไม่รู้ตัว

“ตุ๊ด แรงๆอีก” เสียงออกคำสั่งที่โจวไม่อยากจะขัดใจอยู่แล้ว ก็จัดการพลิกมีนลงใต้ร่างลงบนโซฟา ก่อนจะจับขาของมีนดันขึ้นมาข้างหนึ่ง ทำให้สามารถเข้าไปลึกกว่าเดิม มีนที่นอนกัดปากกลั้นเสียงร้อง แต่ก็ไม่สามารถกลั้นได้ เมื่ออีกโจวขยับกายไปพร้อมๆกับก้มดูดและเล่นลิ้นกับหน้าอกตนเองจนเริ่มมีรอยแดงเต็มไปหมด

“เอาเจ้ไปเป็นผัวแล้วก็รับผิดชอบเจ้ด้วยแล้วกัน” โจวเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงปกติ และก็จับมีนพลิกตัวไปมา มีนเองก็ได้แต่ร้องครางอย่างเดียว

แต่ภายในใจก็คิดเหมือนกัน แม่งจับมีนทำเป็นเมียขนาดนี้ ไปมีผัวเมื่อไร มีนจะต่อยแม่งให้หน้าคว่ำเลย!!!!

[naezapril]

มีนนนนนน​ แอ็บสินะลูก

[i.am.wee]

ชอบๆๆคู่เจ้โจวกับน้องมีนมากๆ

[AmPnie]

 :haun4:ร้อนแรงทั้งสองคู่เลยน้าาา.   

[FanclubPong]

โอย รัอนแรงมาก กรังเพื่ออำพรางความหล่อ

[cavalli]

 

[Mamymind]

EX 14



ชิบหาย……………

ตั้งแต่ตื่นขึ้นมากรีนก็พูดคำนี้เป็นสิบๆรอบ ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยจูบ ขาที่สั่นแทบจะเดินไม่ไหว ไม่ต้องบอกเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนแจ่มแจ้ง ชัดแจ๋วอย่างกับหนังรีเพลย์รอบที่สองที่พลาดฉากสำคัญไปขึ้นมาฉายชัดในหัวไม่หยุด

“ตันๆอย่าแช่น้ำนานนะครับ เดี๋ยวไม่สบาย” เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยคำพูดของขุนเขาที่บอกผ่านประตูเข้ามา
กรีนที่อยากตีอกชกหัวตัวเองยิ่งนัก ไอ้ร่างกายใจง่าย ฮื่อ!!!!!! ไปยอมไอ้กรังง่ายๆได้ยังไง ไอ้ร่างกายไม่รักดี!!!!!!

ถึงจะคิดแบบนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรื่องเมื่อคืนมันลืมไม่ลง…

“กินสิครับ ไม่หิวรึไง” ขุนเขาที่ถามคนนั่งหน้าบูดอยู่ฝั่งตรงข้ามตนเองอย่างอารมณ์ดี

“ชิ เมื่อไรจะกลับห้องตัวเองไป” นี่มันก็จะบ่ายอยู่แล้ว กรีนยังเห็นอีกคนเดินโฉบไปโฉบมาอยู่ในห้องของตนเองอยู่เลย

“ไม่กลับ เมื่อคืนพี่ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะครับตันๆ”

“ชิ หน้าด้าน” กรีนบอกเบาๆ ตอนนี้บอกตรงๆว่าซ่าไม่ออก แค่แรงจะเดินยังไม่มีเลย

“ไม่น่ารักเลยนะครับตันๆ ถ้าไม่อยากจะเห็นหน้าพี่ขนาดนั้น จะให้พี่หายไปเลยมั้ย” ขุนเขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งๆ จนทำกรีนที่ได้เงียบลงไป พูดอะไรไม่ออก ได้แต่หลบสายตามองแค่จานข้าวที่อยู่ตรงหน้าแทน

“ไหนบอกพี่หน่อยเราทะเลาะกันแบบนี้เพราะเรื่องนั้นใช่มั้ย พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ทำไมถึงไม่เชื่อพี่ เราคบกันมากี่ปีแล้วครับ”

“ลองมาเห็นแฟนตัวเองนัวกับผู้หญิงอื่นบ้างมั้ย จะได้รู้สึก”

“เฮ้อ…. นั่นอ่ะมันเป็นทอม วันนั้นมันเมาแล้วมันเล่นเกมส์แพ้เลยต้องแต่งเป็นผู้หญิง พี่ก็เคยบอกแล้วนี่ครับ”

“แล้วทำไมต้องพากลับมาห้อง”

“มันกลัวแฟนมันเห็นว่ามันใส่กระโปรงแล้วจะช็อก เลยขอมาค้างด้วย”

“หึ!!!” กรีนสะบัดหน้าหนี ถึงแม้ในใจจะเชื่อไปเกินครึ่งแล้ว แต่ก็ยังโมโหอยู่ดี

“รู้เรื่องหมดแล้วจะเลิกงอแงได้รึยังครับ”

“ไม่ ยังไม่หายโกรธ” กรีนยังยืนยันคำเดิม กรีนไม่หายโกรธง่ายๆหรอก

“จะไม่เลิกงอแงใช่มั้ยครับ จะไม่ให้พี่สนใจตันๆจริงๆแล้วใช่มั้ย” คราวนี้ขุนเขาเพิ่มความดุของเสียงเข้าไปด้วย เด็กดื้อแบบนี้ก็ต้องโดนดุนี่แหละ

“ทำไมต้องดุด้วย อิ่มแล้ว มาอุ้มไปนอนหน่อยสิ” กรีนที่เลื่อนจานข้าวไปตรงหน้าของอีกคนแล้วพูดเสียงอ่อยๆ ก็ไอ้กรังดุน่ากลัวอ่ะ

ขุนเขาถอนหายใจเบาๆก่อนจะลุกขึ้นเก็บจานไปล้าง เพราะถ้าไม่ล้างเลย คนขี้ดื้อคงจะลุกขึ้นมาเหวี่ยง ที่ปล่อยจานเต็มอ่าง พอล้างเสร็จแล้วก็เข้ามาอุ้มอีกคนไปวางบนเตียง ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้อง แต่ก็โดนรั้งไว้ด้วยมือของตันๆเสียก่อน

“นอนด้วยกันนะ…..” กรีนเงยหน้าขึ้นพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้าหนีอย่างอายๆ ถ้าไอ้กรังโกรธขึ้นมาจริงๆ เรื่องใหญ่แน่ๆ ไม่ต้องมามองอย่างนั้นเลย นี่กรีนไม่ได้กลัวนะ จริงๆนะ!!!!!!!

ขุนเขามองคนดื้อที่หันหน้าหนีไปอย่างเอ็นดู ต้องให้ใช้ไม้แข็งตลอดเลยตันๆเนี่ย แต่จะทำยังไงได้ อีกคนทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมดเสียนี่แหละ เลยต้องใจอ่อนให้แบบนี้ตลอด แม้ว่าตันๆจะเอาแต่ใจแค่ไหนก็เถอะ

“ครับ”

หลังจากที่ขุนเขานอนลงบนเตียงก็รั้งเอวของกรีนเข้ามาแนบชิดกับตนเองก่อนจะเอาคางเกยบนศีรษะของคนที่เอานิ้วขีดๆเขียนๆตรงหน้าอกตนเองเล่นอยู่ จนเค้าต้องลูบหลังอีกคนไปเรื่อยๆ เพื่อกล่อมให้หลับอย่างที่เคยทำเป็นประจำ

“เลิกงอนพี่เร็วๆนะครับ เด็กดื้อ จุ๊บ!!!” เมื่อกรีนหลับไปแล้วขุนเขาก็จูบลงบนหน้าผากของอีกคนเบาๆ ก่อนจะหลับตาลงตาม ขุนเขาต้องเก็บแรงไว้รับความดื้อของตันๆตอนตื่นขึ้นมา ไม่รู้พอตื่นมาจะหายงอนลงบ้างมั้ย



ครืน ~ ครืน~~

แรงสั่นของโทรศัพท์ที่อยู่ข้างโซฟาสั่นไม่หยุด ทำให้สองร่างที่นอนเบียดกันบนโซฟาเริ่มรู้สึกตัว ก่อนที่จะเป็นโจวที่ลืมตาขึ้นมา แล้วลุกขึ้นคว้าเอาโทรศัพท์ของตนเองขึ้นมากดรับ

“ครับเตี่ย”

/เมื่อไรแกจะกลับบ้านอาตี๋ นี่มันบ่ายโมงแล้วนะ/ เสียงปลายสายถามขึ้น โจวเหลือบสายตามองนาฬิกาที่อยู่บนฝาผนังเล็กน้อยกก่อนจะตอบกลับเตี่ยทางโทรศัพท์

“เดี๋ยวอั๊วก็กลับแล้ว อีกชั่วโมงถึงบ้านแน่นอนเตี่ย”

/ดีๆๆ ม๊าแกถามหา กลัวแกจะไปเที่ยวเสเพล รีบๆกลับบ้านล่ะ/ เตี่ยบอกแค่นั้นก็วางสายไป โจวที่มองสภาพตัวเองก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย

ให้ตายเถอะ เมื่อคืนนี้มัน…กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

โจวได้แต่กรีดร้องในใจอย่างบ้าคลั่ง นี่เจ้เป็นรุกเหรอ เจ้เป็นรุกไปแล้วจริงๆเหรอ เจ้ไม่รับแล้วใช่มั้ย ฮื่ออออออ

“อิตุ๊ด ใส่เสื้อผ้าให้กูหน่อย” เสียงแหบแห้งดังขึ้นข้างๆ เรียกสติโจวที่นั่งไม่ได้สติอยู่ขึ้นมา ก่อนจะเหลือบสายตามองคนที่เรียกตนเอง

“เรียกเจ้ดีๆนะ”

“กูจะเรียกตุ๊ดทำไม หรือจะให้กูเรียกมึงว่าผัวตุ๊ด เร็วๆ รีบเอาเสื้อผ้ามาใส่ให้กูก่อนไอ้กรังจะกลับมาเห็นกูกับมึงสภาพนี้!!!” พอได้ยินแบบนั้นโจวก็รีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ให้อิเมียกากทันที

“มึง… กูเดินไม่ไหวว่ะ” หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว มีนก็ดึงเสื้ออิผัวตุ๊ดก่อนจะเอ่ยบอกอย่างเนียมอาย นี่มันเสียเชิงชายอ่ะ พี่มีนคนหล่อคนนี่โคตรอายเลย!

“นี่จะบอกให้เจ้อุ้มงั้นเหรอ”

“ก็เออดิ มึงทำกูเจ็บมึงต้องรับผิดชอบ อุ้มกูเดี๋ยวนี้!!!!” โจวถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย บอบบางแบบโจวจะให้อุ้มอิเคะเถื่อนถึงที่น้ำหนักน่าจะเหยียบหกสิบกว่ากิโลนี่นะ ให้เดาว่าร่างของโจวจะหักมั้ย?

แต่ถึงจะบ่นในใจแบบนั้น โจวก็ยังอุ้มมีนมาที่รถ เม็ดเหงื่อที่ไหลลงข้างแก้ม เป็นการบ่งบอกให้รู้เลยว่าโคตรหนัก โคตรเหนื่อย จนโจวอยากจะโยนอิเคะเถื่อนลงตึกนัก!!! กินช้างมารึไง หนักขนาดนี้!!!!!

“วางกูเบาๆนะมึง กูเจ็บขึ้นมาตบทิ่มอ่ะกูบอกเลย”

“ขู่จริงๆ เป็นเมียรึเป็นแม่”

“มึงอยากให้กูเป็นผัวมึงมั้ยล่ะ”

“ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากมีผัวเคะกว่าตัวเอง เหมือนเป็นตราบาปในชีวิต”

“มึงด่าตัวเองทำไม กูนี่สิ มีผัวเป็นตุ๊ด รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”

“คำก็ตุ๊ด สองคำก็ตุ๊ด แต่ก็เห็นครางไม่หยุด เหอะ!!! นี่เจ้จะกลับบ้านนะ ไปบ้านเจ้ล่ะกัน ขี้เกียจขับวนไปส่ง”

“เออๆๆ ไปไหนก็ไป แม่งง่วงชิบหาย” มีนบอกก่อนจะหลับตาลง ปวดเมื่อยไปทั้งร่างกายแบบนี้ พอมาเจอแอร์เย็นๆทำให้หลับลงไปอย่างง่ายดาย จนโจวที่เหนมีนหลับลงไปอีกครั้งก็แอบเบะปากใส่

นอนเหมือนพะยูนขึ้นอืดเลย หึ!





“ม๊า!!!!!! ลูกชายม๊าพาผัวเข้าบ้าน” พอเดินเข้ามาในบ้าน ก็มีเสียงพี่สาวสุดที่รักดั่งลั่นบ้านทันทีที่เห็นโจวอุ้มอิเคะเถื่อนเดินเข้ามาในบ้าน

“นาราปากเสีย!!!!”

“มีอะไรกัน เอะอะเสียงดังโวยวายจังเลย เดี๋ยวข้างบ้านเค้าก็ด่าหรอก” เสียงหญิงสาวมีอายุเดินออกมาหน้าบ้าน ก่อนจะตกใจตามลูกสาวที่เห็นลูกชายอุ้มผู้ชายหน้าตาน่ารักอยู่

“อาตี๋อ่า…. นี่ลื้อพาสามีเข้าบ้านงั้นเหรอ”

“ม๊า!!!! อั๊วมีเมียนะ นี่เมียอั๊วนะไม่ใช่ผัว!!!” โจวบอกก่อนจะรีบเดินขึ้นห้องแล้ววางร่างอวบๆของมีนลงบนที่นอนของตนเอง ก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระกายให้รู้สึกสดชื่นเพื่อจะได้เตรียมตัวรับคำถามจากคนในบ้าน

ก็แค่โจวเอาเมียเข้าบ้านตกใจอะไรกันนักหนา….. ไม่ได้เอาผู้หญิงเข้าบ้านสักหน่อย!!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 15


“อาหมวย ลื้อทานเยอะๆนะ จะได้มีแรง” กับข้าวหรืออาหารต่างๆถูกตักมาใส่จานของมีนจนแทบจะล้นจานข้าว ตั้งแต่ที่มีนตื่นขึ้นมาก็โดนอิตุ๊ดสั่งให้ไปอาบน้ำ พร้อมเสื้อผ้าที่ถูกเตรียมไว้ให้ใส่ มีนจะไม่ว่าเลยถ้ามันเป็นเสื้อยืด กางเกงสีพื้นๆธรรมดา นี่แม่งชมพูทั้งชุดไม่เว้นแม้แต่กางเกงในที่ก็ยังเป็นสีชมพู แม่ง ตุ๊ดชิบหาย!

“เออ ขอบคุณครับ” แต่มีนจะพูดอะไรได้นอกจากยิ้มรับเพียงอย่างเดียว จะกากแตกต่อหน้าพ่อแม่อิตุ๊ดก็ไม่ได้ไง มีนไม่กากกรังขนาดนั้น~~~~~~

“นี่!!! นายเป็นเมียมันจริงๆเหรอ” เสียงแหลมๆถามขึ้นอย่างสงสัย พอมีนหันไปมองก็พบว่าเป็นหญิงสาวหน้าตาน่ารัก ที่กำลังมองมาที่ตนเองด้วยสายตาที่คาดคั้น

อิตุ๊ดแม่งมีพี่น้องสวยว่ะ… แต่ถ้าท่านิสัยจะน่าสยองไม่ต่างจากอิตุ๊ด พี่มีนคนแมนขอบาย~~~~

“นาราหุบปากแล้วกินข้าวไปซะ เหม็นขี้ฟัน” โจวเอาช้อนชี้หน้าพี่สาวคู่กัดของตน แต่นาราสะบัดหน้าหนีไม่สนใจ และกลับมาวอแวกับมีนต่อ

“นี่ถามจริง ตอนโดนอิตุ๊ดจับทำเมีย ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”

แหม…. ถามอะไร ตอนโดนอ่ะไม่รู้สึกอะไรหรอก นอกจากเสียว….. จะให้ตอบแบบนี้เหรอ มีนหน้าบางนะ จะตอบไปได้ยังไง!!!!!

“นารา เรียกน้องดีๆหน่อย อย่ามาเรียกไอ้เรียกอีนะ เดี๋ยวม๊าตีปากเลย”

“ม๊าอ่ะ!!! เข้าข้างแต่มัน ขนาดมันเป็นตุ๊ด ม๊ายังไม่เลิกเข้าข้างเลย นี่อาจจะเอาเมียหลอกๆมาให้ดูก็ได้ อั๊วไม่เชื่อหรอก ในห้องมันยังมีบีบีทาหน้าอยู่เลย มันตอแหลแน่ๆ”

“ผู้หญิงพูดจาหยาบคายบนโต๊ะอาหาร ดีนะไม่มีใครเอาไปเป็นแม่ของลูก สงสารว่าที่ผัวแกจริงๆนารา” โจวจีบปากจีบคอจิกกัดเต็มที่ จนม๊ากับเตี่ยส่ายหัวให้กับลูกทั้งสองคน มันเป็นเรื่องปกติของสองพี่น้องที่มักจะต่อปากต่อคำแบบนี้

แต่มีนก็อดคิดไม่ได้ว่า ตัวมีนเองไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร บ้างทีอิตุ๊ดมันก็ดูส๊าวสาว บ้างทีแม่งก็แม๊นแมน ตกลงแม่งมันแอ๊บอย่างที่พี่มันบอกรึเปล่าว่ะ!!!

“นาราจะเบียดทำไม เขยิบไปนู้นเลยไป๊!!!!” โจวที่นอนเหยียดกายบนโซฟา โดยมีหัวอิเมียเคะเป็นหมอนรองคอ อย่า…. อย่ามามองโจวด้วยสายตาแบบนั้น ก็ที่มันไม่ว่างแล้วโจวอยากนอนดูโทรทัศน์ ใครจะทำไม!!!!

“ม๊า!!! อิตุ๊ด มันเอาตีนถีบหนูอ่ะ หนูเป็นผู้หญิงนะ มันถีบหนูเต็มแรงเลย” นาราที่โดนโจวใช้เท้าถีบก็รีบไปเกาะแขนฟ้องม๊าทันที

“ลื้อนี่อยู่เฉยๆบ้างสิ เป็นม้าดีดกะโหลกจริงๆ อย่าไปกวนอีสองคนนั้นเลย เผื่อคืนนี้ม๊าจะได้หลาน”

“ม๊าครับผมเป็นผู้ชาย” ร้องมีนที่เริ่มสนิทกับครอบครัวนี้ร้องบอก แทบจะร้องไห้เมื่อคนบ้านนี้ไม่เห็นว่ามีนเป็นผู้ชายแมนๆ ตอนช่วงบ่ายก็ขนยาจีนมาให้กิน บอกว่า กินๆไป เผื่อมีลูก

มีนอยากบอกม๊าเหลือเกินว่า ม๊าอ่านนิยายเยอะไปนะ!

“โอ๊ย!!! หนวกหูนารา หัดเรียบร้อยบ้างนะจะได้ขายออก อายุก็เยอะแล้วผัวก็ไม่มีสักที เพราะเป็นแบบนี้แหละเลยไม่มีใครเอา!” พอโจวพูดจบประโยคที่ค่อนข้างจะไม่เข้าหู นาราก็ปาหมอนใส่น้องชายทันที พอมีเมียปากมันดีกว่าเดิมอีก หึ๊ย!!! นาราคนนี้จะไม่ทน คืนนี้ต้องหายข้องใจว่าน้องมีนเป็นผัวมันไม่ใช่เมีย!!!!!





“ตันๆครับ พอรึยัง” ขุนเขามองตามหลังคนที่เดินเข้าออกร้านนู้นร้านนี้เป็นว่าเล่น หลังจากที่งอแงอยากออกมาข้างนอกจนขุนเขาต้องพามา พอมาถึงห้างตันๆก็เดินช็อปแล้วโยนถุงของใส่เค้าเป็นว่าเล่น รู้หรอกว่าอยากเอาคืน แต่วิธีนี้ไม่ค่อยน่ารักเท่าไรเลย….

“ไม่….. พอแล้วก็ได้” ตอนแรกจะกลับหันมาเหวี่ยง แต่หันกลับมาเจอหน้าดุๆกรีนก็เริ่มดื้อไม่ออก ไม่ได้กลัวนะ แค่.. เบื่อจะแกล้งอีกคนแล้ว!

“ไปครับ ไปทานข้าวกัน วันนี้ตันๆทานข้าวไปนิดเดียวเอง”

“ก็ได้ ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลย” กรีนเดินมาเกาะแขนไอ้คนกรังที่ทำหน้าดุใส่ไม่หยุด แต่ยิ่งมองหน้าใสๆของไอ้กรังแล้วกรีนยิ่งอารมณ์เสีย ดูสิ ชะนี ตุ๊ด เก้ง มองตาเป็นมัน หึ๊ย!!! ขัดใจ!!!

“อ้าว… น้องกรีน มาทำอะไรครับ” ก่อนจะเดินเข้าร้านอาหารก็มีเสียงทักทายดังขึ้นจากทางด้านหลัง พอกรีนหันไปมองพอเห็นว่าเป็นใครกรีนก็ยิ้มหวานอ่อยใส่ทันที

“พี่กวินมาทำอะไรครับ”

“พี่พามิวสิคออกมาทานข้าวครับ เราล่ะ”

“มากินข้าวกับผัว” ไม่ทันที่กรีนจะตอบอะไรกลับไป ขุนเขาก็ตอบแทนแล้วรั้งเอวของตันๆเอามาโอบเอวแสดงความเป็นเจ้าของทันที

“มะ ไม่ใช่นะครับ นี่!!! อย่ามาพูดมั่วๆสิ” กรีนรีบปฏิเสธทันที ก่อนจะหันมาเหวี่ยงไอ้กรังคนหน้ามึนที่หาว่ากรีนเป็นเมีย

ช่วงนี้เลิกกันอยู่โว๊ย เผื่อลืม!!

“มีแฟนอยู่แล้วแบบนี้ ไม่น่าอ่อยไปทั่วเลยนะ” เสียงจิกกัดสไตล์คุณหนูมิวสิคดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของกวิน มิวสิคที่เพิ่งกลับจากไปเข้าห้องน้ำกลับมาได้ยินพอดีก็อดจะพูดแซะขึ้นมาไม่ได้

เด็กที่มาอ่อยกวินมากับผู้ชายแบบนี้ หึ!!! มีแฟนอยู่แล้วยังมีหน้ามาอ่อยคนอื่นอีก!!!!

“แหมๆๆ พี่มิวสิค กรีนไม่ได้อ่อยนะครับ แค่บางทีของบางอย่างมันน่าเร้าใจมากกว่า”

“หน้าด้าน! กวิน มิวสิคหิวแล้ว เราไปหาอะไรกินกันเถอะ เดี๋ยวมิวสิคปวดท้องต้องไปนอนโรงพยาบาลอีกนะ” มิวสิคเกาะแขนอีกกวินอย่างออดอ้อน มิวสิคต้องรีบดึงกวินให้ออกห่างจากเด็กคนนี้อย่างเร็วที่สุด!!!

“น้องกรีนไปทานด้วยกันกับพี่มั้ยครับ ไปกันเยอะสนุกดี”

“ครับ กรีนขอรบกวนด้วยนะ” กรีนตอบรับคำทันที และไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ตนเองมากับใคร เพราะความอยากเอาชนะมิวสิคนั้นมีมากเกินไป

“งั้นก็ตามสบายนะตันๆ ถ้าคิดว่าทำแล้วมันดี” ขุนเขาปล่อยมือออกจากเอวของกรีน และหันหลังเดินจากไป โดยไม่หันกลับมามองคนที่ชื่อว่าเป็นเมียสุดรัก

ใครจะไปทนไหว รอยยิ้มของคนที่ตนเองรักส่งยิ้มให้คนอื่นหวานขนาดนั้น อยู่นานกว่านี้ขุนเขากลัวตัวเองจะยั้งใจต่อยไอ้หน้าหล่อนั่นไม่ได้จริงๆ

“น้องกรีนไม่ตามไปจะดีเหรอครับ” กวินที่ถามรุ่นน้องที่ทำหน้าตาเศร้าๆ หลังจากผู้ชายคนนั้นเดินหนีออกไป

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวค่อยเคลียร์กันก็ได้ ตอนนี้กรีนไปทานข้าวกับพี่กวินก่อนดีกว่า” กรีนที่พยายามส่งยิ้มให้รุ่นพี่สุดหล่อที่ตนหมายปอง แม้ในใจจะรู้สึกไม่สบายใจกับสีหน้าของคนที่เดินจากไปก็ตาม แต่ช่างสิ เราเลิกกันอยู่นี่น่า……






“นารานี่ลื้อทำอะไร ทำไมไม่ไปนอน นี่มันดึกแล้วนะ” ม๊าที่เดินลงมาดื่มน้ำ ถามลูกสาวคนโตที่ตอนนี้กำลังใช้สเตโทสโคปแนบอยู่แถวๆหน้าห้องของอาตี๋

“จุ๊ๆๆๆ ม๊า อย่าเสียงดังซี่…. อั๊วกำลังฟังอยู่ ว่าตกลงลูกชายม๊ามันเป็นผัวหรือมันเป็นเมีย”

“ไร้สาระน่า แต่มีอีกอันมั้ย ให้ม๊าฟังบ้าง”

“มีสิม๊า อั๊วเอามาสองอันกันเสีย” นาราส่งสเตโทสโคปอีกอันให้ม๊าก่อนจะหันไปจดจ่อกับบานประตูตามเดิม

หึหึ อิตุ๊ด ถ้าแกเป็นเมียน้องมีน ฉันจะล้อแกจนแก่เลย!!!!

“ม๊าว่านะ อาตี๋ลูกม๊าต้องแมนแน่ๆ อาหมวยมีน อีตัวเตี้ยกว่า เชื่อม๊า ม๊าอ่านมา”

“งั้นม๊าคอยดู ลูกชายม๊ามันเป็นตุ๊ดแน่ๆ ทุกวันนี้มันยังทาบีบี ทาลิปแดงอยู่เลย จะเอาอะไรมาแมน”

นารายังยืนยันคำเดิม น้องนารา มันเป็นตุ๊ด!!!!!!!!!!!!

[Mamymind]

EX 16


กรีนไม่ค่อยเข้าใจตัวเองสักเท่าไร ที่ต้องคอยบังคับตัวเองไม่ให้ไปชะโงกหน้ามองเข้าไปข้างห้องเพื่อส่องดู หลังจากที่พี่กวินและเพื่อนแสนสนิทของพี่เค้าขับรถมาส่งที่หอหลังทานข้าวเสร็จ กรีนก็เดินกลับเข้าห้อง อาบน้ำ เก็บกวาดห้อง แล้วมานั่งไถโทรศัพท์อยู่บนโซฟาแก้เบื่อแทน

“ชิ ตัวก็ใหญ่อย่างกับหมีป่า ทำเป็นน้อยใจ” กรีนจิ้มโทรศัพท์แล้วบ่นไปเรื่อยๆ ไม่อยากจะยอมรับหรอกว่ารอข้อความของไอ้กรัง หลังจากที่เดินหนีไป ก็เงียบหายไม่มีแม้แต่โทรศัพท์หรือข้อความเข้ามา

คิดว่าจะง้อรึไง!!!!!

ถึงความคิดจะคิดมาแบบนั้น แต่กรีนก็กดโทรศัพท์ ส่งสติ๊กเกอร์ไปไม่ยั้ง เอาให้โทรศัพท์ค้างไปเลย หงุดหงิด!!!!!

หลังจากที่กรีนส่งข้อความไปไม่หยุด ก็ลุกขึ้นเดินไปปิดโทรทัศน์ ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนอย่างหงุดหงิดแบบไม่มีสาเหตุ ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เรียกว่างี่เง่ามันเป็นยังไง แต่กรีนคนนี้คิดว่ามันคือไอ้กรังนั่นแหละ ที่อธิบายถึงสิ่งที่เรียกว่างี่เง่า!!!!



ขุนเขาที่นั่งกระดกเหล้าอยู่ในผับอย่างไม่กลัวเมา หลังจากที่แยกจากตันๆมา ก็ขับรถมาที่ผับเลย ข้าวห่าอะไรก็ไม่ได้กิน เมียเห็นผู้ชายดีกว่าปากท้องผัว ยิ่งแสนดียิ่งไม่เห็นค่า….. เอาใจก็เลว ตามใจก็แล้ว ตันๆก็ยังเป็นตันๆ ไม่ยอมใคร ไม่ฟังใคร… ถ้าไม่รักขุนเขากระโดดเตะก้านคอแล้วจริงๆ หน้าหนวดๆก็ด่าว่าซกมก พอเอาหน้าหล่อๆไปหาก็หาว่าขี้อ่อย ไม่รักมากนี่มีตบ….

“สุดหล่อ นั่งคนเดียวไม่เหงารึไง” น้ำเสียงหวานๆของใครสักคนดังขึ้นข้างๆหู  พร้อมกับนิ้วที่กรีดกรายบนร่างกายของขุนเขาตั้งแต่ไหล่จรดไปทั่วแขน

“เจ้ปลื้ม อย่ามากวนประสาทวะ อารมณ์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตา” ขุนเขาปัดแขนเนียนๆของรุ่นพี่ที่เคารพเหมือนแม่ออกไปห่างๆ อย่าทำหน้างงที่ขุนเขาบอกว่าเหมือนแม่ เพราะเหมือนแม่อะถูกแล้ว หน้านี่ใสแม่จนหม้ายยังอาย ไม่รู้ใช้อะไรพอกหน้า เคยถามแล้วบอก อยากรู้ก็รูดลูกชายคั้นมันออกมาให้แฟนสิ แหม… เห็นขุนเขาสุดหล่อเป็นคนยังไงครับ ขุนเขาเป็นคนใสๆ ที่ใส่เครื่องปรุงเล็กน้อย หึหึ

“ตอแหลไม่เข้ากับหนังหน้าเลยนะ แล้วนี่คู่หูมึงไหน” เจ้ปลื้มผลักหัวน้องรักร่วมสายรหัสแรงๆไปที ก่อนจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามแล้วยกขานั่งไขว้ห่างแล้วกระดิกนิ้วเรียกพนักงานเข้ามาก่อนจะสั่งเครื่องดื่ม

“เหมือนเดิม เอ้าๆๆนั่งทำหน้าเครียด อย่าบอกนะโดนเมียเทแล้ว” หลังจากสั่งเหล้าเสร็จก็หันมามองน้องชายร่วมคณะก่อนจะถามขึ้น

“เออ!!!! ขนาดอยู่ด้วยกัน ยังยิ้มทักทายไอ้หมอนั่น แม่ง!! ผัวอยู่ด้วยทั้งคน”

“มึงมันลีล่าห่วยแตกเปล่าวะกรัง เมียเลยจะหาผัวใหม่”

“เจ้ปลื้ม อยากลองดูม่ะ เผื่อจะได้รู้ รับรองเลยมึงต้องได้ร้องขอชีวิตเลยเจ้ปลื้ม”

“ยี้!!!! พอดีกูไม่นิยมของดำและกรังแบบนี้” ปลื้มบอกก่อนจะยกแก้วเหล้าที่เด็กในร้านเอามาเสิร์ฟ

“แล้วนี่คู่หูคู่กากมึงไปไหน ทุกทีเห็นเรื่องเหล้าเคล้านารีไม่เคยห่าง ช่วงนี้มันหายหน้าหายตานะ”

“ไม่รู้แม่ง ติดต่อไม่ได้ สงสัยนอนกกเด็กมั้ง”

“หน้าแบบมันไม่น่าจะกดใครได้ ว่าคู่หูมึงมันเหมาะกับรับซะมากกว่านะ”

“ไม่รู้เว้ย มึงสนใจกูดิเจ้ปลื้ม กูกำลังเครียดอยู่เนี่ย เมียจะทิ้ง ถ้ากูไม่รักมากกูจะเครียดไม๊!!!”

ไอ้ห่า! ว่าจะไม่สบถคำด่าเพราะกลัวเสียภาพพจน์นะ แต่แม่งหน้าไร้หนวดมันหล่อไงแถมยังน้ำตาคาเบ้าตาพร้อมกอดขวดเหล้าอีก

จ้า!!!!!! มันไปแล้วจ้า!!! สติมันน่ะ

“เฮ้ย!!! มึงอย่าร้องดิว่ะไอ้กรัง บอบบางแบบกูหอบมึงกลับไม่ไหวนะเว้ย!!!”

“ฮึก…. ถ้ากูใจกล้านะเจ้ปลื้ม กูนอกใจแม่งไปนานแล้ว เมียกูแม่งงี่เง่าแต่กูก็รัก”

“เออกูเข้าใจ”

“ฮึก… มึงไม่เข้าใจ มึงรู้มั้ยกูต้องเห็นเมียไปป้อ ไปออดอ้อนไอ้หน้าหล่อเดือนบริหาร กูแม่งอยากจะเข้าไปต่อยชิบหาย มีผัวดีๆทั้งคน ถึงกูจะกรังและซกมกไปหน่อย กูมั่นใจโวยว่าเรื่องรักเมียกูไม่แพ้ใคร”

“เออๆๆ แม่งแดกๆให้หลับตายไปเลย กูอายชิบหาย หน้าก็หล่อ แต่เมาเหมือนหมา” ปลื้มบอกกก่อนจะสั่งเหล้ามาให้กรังน้องรักเพิ่ม ให้มันกินเข้าไปเยอะๆจะได้เมาแล้วหลับไป ขืนยังโวยวายแบบนี้ สาบานได้ว่าปลื้มได้ทุบหัวมันสลบแล้วลากกลับแทนแน่ๆ






ครอกฟี้ ครอกฟี้

เสียงกรนดังไปลั่นห้องกว้าง จนโจวต้องเอาหมอนที่นอนหนุนอยู่ยกออกมาปิดหู ฮื่ออออ หูโจวจะแตก นี่มันดึกแล้วนะ ถ้าโจวนอนไม่หลับแล้วสิวขึ้น ถุงใต้ตาดำจะทำยังไง!!!!!!

“งึมๆๆ แม่ๆๆ เกาตูดให้หน่อย” เสียงละเมอ พร้อมหับมืออวบๆของมีนยกขึ้นมาเกาตูดเบาๆ ทั้งๆที่หลับตาอยู่

“ยี้!!!!! น่าเกลียดจริงๆ อย่าไปบอกใครว่าเป็นเมียเจ้นะ” ถึงจะบอกแบบนั้นโจวก็ยกมือไปหยิบผ้าห่มคลุมให้ คิดแล้วแอบเครียด มีเมียกากๆพอๆกับผัวอิเตี้ยเพื่อนรักเลย แต่ผัวอิเตี้ยแม่งหล่อไง กากแค่ไหนก็ยังน่าหม่ำ แต่อิเคะเถื่อนนี่ไม่มีความเป็นกุลสตรีสักนิด เป็นเมียโจวแต่ควรเรียบร้อยให้ได้แบบโจวสักครึ่งนึงก็พอ

แจ่บๆๆ

“ยี้ นอนยังน้ำลายไหลใส่หมอนอีก” โจวมองหยดน้ำลายไหลใส่หมอนในห้องอย่างผวา

“นี่!!! นอนดีๆสิ” โจวบอกเมื่อมีนขยับเข้ามาเบียด ก่อนจะเอาขาก่ายลำตัวของโจว

“งืมๆๆ เอาเหล้ามาไอ้กรังเพื่อนรัก งืมๆ”

เชื่อเค้าเลย ขนาดนอนมันยังนึกถึงเหล้า……. อิเหล้าลิซึ่ม!!!!!

“เกาตูดๆๆๆ” เออ!!!! นอนละเมอถึงเหล้ายังไม่พอ ยังให้เกาตูดอีก โจวเครียด!! แล้วอิมือไม่รักดีนี่ยังไง ล้วงเข้าไปในกางเกงของอิเคะเถื่อนทำไม!!!!!

“งึมๆๆ”

“ชิ!! นอนหลับสบายเลยนะ อย่ากรนอีกก็พอ” โจวบอกทั้งๆที่มือของตนเองก็เกาตูดของอิเมียเถื่อนจนตัวเองเผลอหลับไปทั้งๆที่มือยังเกาตูดอยู่ในกางเกงของมีน







“โอ๊ย!!!! เดินดีๆดิ แม่งเอ้ย!!! มันใช่หน้าที่กูมั้ยเนี่ย” ปลื้มบ่นพลางแบกไอ้กรังน้องรักเข้ามาที่คอนโดก่อนจะกดชั้นที่มันอยู่

“เมียจ๋า ทำไมทำกับเพ่แบบเน้!!!!!” ขุนเขาหันไปชี้นิ้วใส่กระจกในลิฟต์แล้วโวยวาย

“ไอ้ห่า กูไม่ใช่เมียมึง” ถีบสักทีได้มั้ย ภาพพจน์แสนดีกูไปหมดล่ะแม่ง ทำไมกูต้องดวงซวยไปเจอมันตอนแดกเหล้าย้อมใจด้วย

“ตันๆ มาจุ๊บๆหน่อย” ขุนเขาเอามือประคองหน้าปลื้มก่อนจะทำท่าจูบ ปลื้มก็รีบเอามือดันหน้าออกเต็มๆแรงอย่างรังเกียจ

“ไอ้ห่า กูไม่ใช่เมียมึงงงงงงงงงง”

“มันมาแล้ว…..” อยู่ๆจากโวยวาย ขุนเขาก็มีท่าทีพะอืดพะอม จนปลื้มรับรู้ได้เลยว่า นรกมาเยือนแล้วมึงไอ้ปลื้ม……

“หยุดๆๆ มึงกลืนลงท้องไปเลย แม่งเอ้ยคีย์การ์ดมึงอยู่ไหนวะ” ปลื้มรีบล้วงหาคีย์การ์ดจนเจอแล้วรีบเปิดประตู แต่ดูจะไม่ทันการเมื่อขุนเขาปลดปล่อยออกมาเสียจนหมดกระเพาะ

แหวะ

“ไอ้กรังน้องรัก พรุ่งนี้มึงตาย!!!!!!!!!!!!!!!!”

ปลื้มขอคาดโทษมันไว้ ตื่นมามึงไม่ได้ตายดีแน่ๆไอ้กรังน้องรัก!