หัวข้อ: Thee's Time...เวลาของคุณ หัวใจของผม ความรักของเรา...

[gboy]

 
 just few words for you
Gorgeous & sweeeeet

 

[patz]

อ่านจบแล้วด้วยคนครับ


ตอนที่อ่านถึงตอนที่ มิน กับ ภู ไม่เข้าใจกัน ตอนนั้นบอกได้เลยว่าปวดหัวใจตามไปด้วยเลยอะ ยิ่งตอนที่มินอึกอักไม่ยอมตอบคำถามภูนี่ เครียดไปกับภูด้วยเลยครับ

ต้องยอมรับเลยว่า ซีนกดดันแบบนี้ คุณจีเขียนได้ดีมากๆเลยครับ ดึงเอาความรู้สึกของคนอ่านให้ไปตามเนื้อเรื่องได้เป็นอย่างดี 

แอบเสียดายนิดๆที่เรื่องนี้ไม่มีตอนพิเศษ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ จบแบบอบอุ่นหัวใจและไร้ความหื่นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันครับ 

[a_tapha]

ภาคต่อไปขอคู่ให้น้องเมธด้วยนะค่ะ

    

สำหรับพี่จี  จบได้หวานมาก

[arjinn]

จบแล้วเหรอ หนนี้มาเร็วไปเร็วจัง
ไงก้อขอบคุณสำหรับเรื่องหวานๆ
จะว่าไป ก้อลุ้นเหมือนกันนะตอนท้ายเรื่อง

[sukie_moo]

 

จบแล้ววว   จบแบบมีความสุข

เรื่องราวตอนจบ อ่านแล้วเห็นภาพของ ความเป็นมนุษย์จริงๆ

-ไม่แปลกใจที่ มิน จะลังเลที่จะตอบ  เพราะกำลังสับสน
-ไม่แปลกใจที่พี่ภู จะโกรธ ที่ใจร้อน   เพราะกำลังหึง
-ไม่แปลกที่เมธ  จะบอกรักมิน ต่อ หน้าพี่ภู เพราะความกดดัน

มันสัมผัสความเป็นมนุษย์ได้จริงๆ

หากตอนจบ จี  ยังเน้นย้ำ ว่า พวกคุยกันมากขึ้น สื่อสารกันมากขึ้น เราจะเข้าใจกันมากขึ้น

    

[ChiOln]

 

จบแบบสายฟ้าแล่บ

น่ารักมากมากเลย

เอิ้ก เอิ้ก!!!!!

 

[A-J.seiya*]

 


ในที่สุดก็มาอยู่ด้วยกันแล้ว
แล้วก็รักกันมากด้วย

ฮึกกก
อยากตื่นมาตอนเช้าแล้วเจอกับคนรักมั่งจังเลย

 



ขอบคุณนะคะพี่จี
เรื่องนี้ก็ทำให้มีความสุขอีกแล้ว
~

 

[G_wa]

สวัสดีอย่างเป็นทางการนะคะ

จะเรียกว่ามาประกาศข่าวก็ดูจะยิ่งใหญ่เกินตัว เอาเป็นว่าแค่มาบอกข่าวแล้วกัน สำหรับคนที่ติดตามผลงานของจีมาโดยตอลด และยังคอยติดตามอยู่ ก็ต้องขอบคุณและขอโทษมากๆ ขอโทษ.....คงพูดได้แค่คำว่าขอโทษ เพราะจีคิดว่า...จะขอ....ไสหัวตัวเองออกจากเล้าแห่งนี้ 555+

ก่อนอื่นเลยอยากจะขอพูดอะไรนิดหน่อย จีเข้ามาอาศัยเล้าแห่งนี้ก่อนที่จะได้แต่งเรื่องระเบียงรักนักศึกษา มาในฐานะนักอ่าน ถึงตอนนี้สถานะจะกลายเป็นนักเขียนก็ตาม แต่ก็ยังรู้สึกว่าตัวเองยังอ่าน มากกว่าเขียน เพราะงั้นเป็นนักอ่านน่าจะเหมาะกว่า ปีเศษๆ ที่ได้มาอยู่ที่นี่ บอกเลยว่าสนุกมากกกกกกกก มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ น้ำตา เกิดขึ้นมากมาย ทั้งที่เกิดจากการอ่านนิยาย หรือเกิดจากความผูกพันกับคนที่พูดคุยด้วย ถึงหลังๆ จะไม่ได้เข้ามาโพสต์หรือพูดคุยอะไรมากนัก แต่มิตรภาพกับคนเดิม ๆก็ยังเหมือนเดิม และยังมีมิตรภาพใหม่ๆ เกิดขึ้นเสมอ.....ขอบคุณมากค่ะ

ภายในเวลาหนึ่งปี กับนิยายสามเรื่อง เป็นอะไรที่สนุกมากๆ ไม่เคยคิดว่าจะทำได้ขนาดนี้ ผลตอบรับก็เกินความคาดหวัง ทั้งคำติติงในความผิดพลาด อย่างเช่น การพิมพ์ผิด........จีรับไว้แล้วนำไปปรับปรุงแก้ไขเสมอ   ขอบคุณมาก
ทั้งคำชม...เป็นกำลังใจ ที่ช่วยให้ดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุขมากกขึ้น ตัวหนังสือที่ไม่ได้ซื้อหาด้วยเงิน แต่อ่านแล้วกลับรู้สึกอิ่มเอม.....ขอบคุณมากค่ะ
ทั้งคำด่า คำกล่าวหา....จีไม่เคยตอบโต้ และไม่เคยยุยงให้ใครทะเลาะกันในทู้ของจี ไม่ส่งเสริมให้กดลบคนที่พูดจาไม่ดีในทู้ของจี.......คิดว่าทำดีแล้ว อดทนได้ดีแล้ว และทุกคนก็ให้ความร่วมมืออย่างดี.......ขอบคุณมากค่ะ

นิยายของจี 3 เรื่อง มีเพียงสองเรื่องที่จีเข้าไปตอบคำถาม หรือพูดคุยด้วยบ่อยๆ ส่วนอีกเรื่องที่ไม่ได้เข้าไป เพราะ 1. ไม่ได้โพสต์เอง เพราะฉะนั้นก็เลยไม่วุ่นวายในทู้คนอื่น แต่ก็เยี่ยมเยียนบ่อยๆ 2. เป็นจุดประสงค์ส่วนตัวในการถ่ายทอด สิ่งที่คิดว่าถ่ายทอดได้ดีแล้ว ตรงแล้ว ถูกต้องแล้ว จะไม่อธิบายอะไร แม้จะโดนเสียดสี กล่าวหา ต่างๆ นานา ก็ไม่ออกมาพูดหรือตอบอะไร บางคนอาจคิดว่า ในเมื่อมีคนไม่เข้าใจสิ่งที่เราสื่อ ทำไมไม่ออกมาอธิบาย จะได้เข้าใจ ก็คงต้องบอกว่าเป็นเพราะความอาร์ตของตัวเอง ที่คิดว่าไม่มีเหตุผลต้องอธิบายอะไร เพราะบางที สิ่งที่เขาอยากให้เราอธิบาย คงเป็นสิ่งที่เขาไม่เห็นด้วย ไม่ใช่ไม่เข้าใจ.....เมื่อคิดถึงตรงนี้....ก็เริ่มเห็นมุมมองอะไรใหม่ๆ มากขึ้น....รับรู้อะไรได้มากขึ้น....และตัดสินใจบางอย่างลงไป

อ่านมาถึงตอนนี้ก็คงมีคนงง และสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น บอกได้ตรงๆ ว่า เหตุผลข้างต้อนทำให้ค่อนข้างเบื่อ และ....เบื่อ...จนเริ่ม....หน่าย....ทุกคนคงเคยเป็น และหลายคนคงเป็นอยู่ จีไม่ได้อยู่ในเล้านี้นานกว่าใครหลายคน แต่ก็นานกว่าใครอีกหลายคนเช่นกัน วันแรกจนถึงวันนี้มีหลายสิ่งเปลี่ยนไป ทั้งดี...และไม่ชอบ....ไม่ได้บอกว่าไม่ดี แต่โดยส่วนตัวไม่ชอบ เคยบ่นๆ หลายครั้ง และมีหลายคนบอกให้ทน บอกให้ปลง ก็อยากรู้ว่า...ให้เป็นควายหรือพระ ถึงให้ทนให้ปลง เรามีเรื่องที่ไม่ชอบกันทุกคน การแสดงความไม่พอใจออกมาของมนุษย์เป็นเรื่องปกติ จีไม่สามารถเอาใจทุกคนได้หมด และไม่คิดจะทำด้วย เหมือนกันคนอื่นที่ไม่สามารถพอใจจีได้ทุกอย่าง ทุกการกระทำ เราก็แค่เจอกันครึ่งทางพอ ไม่ยุ่งวุ่นวายซึ่งกันและกัน สันติก็เกิด คิดว่าปัญหานี้หลายคนกำลัง แต่คำว่า...ไม่วุ่นวายซึ่งกันและกัน...ไม่ได้รวมถึง...การละเลยสิ่งที่ผิด.....การละเลยสิ่งที่ไม่ชอบเป็นอะไรที่นำมาเพื่อความสงบสุข แต่การละเลยสิ่งที่ผิด คือการเห็นแก่ตัว ไร้ความรับผิดชอบ เมื่ออยู่ร่วมกัน ทุกคนก็ต้องช่วยกันดูแลรักษาสถานที่อยู่อาศัย เจ้าของบ้านดูแลไม่ทั่วถึง เราก็เป็นหูเป็นตาให้ แต่การเป็นหูเป็นตา กับการแส่ เสือก...บางคนก็คิดว่ามันเป็นอย่างเดียวกัน ไม่ต้องสงสัยว่าหมายถึงใคร กลุ่มไหน ที่ไหน เมื่อไหร่ เพราะเกิดขึ้นมากมายหลายแห่ง ไม่ต้องจับผิด เพราะมีผิดให้จับเยอะแยะไปหมด จากที่มีประเด็นให้เบื่อ ตอนนี้ก็เลยเริ่มหน่าย ถามว่าแล้วจะสนใจทำไม.....ทำไมไม่อยู่เฉยๆ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ซะ......ก็เพราะเป็นคนชอบเสือกล่ะมั้ง เลยมองเห็นอะไรที่ไม่ชอบ ไม่ถูกต้อง แล้วขัดใจ สุดท้าย.....อยู่ไม่ได้....

นี่คงเป็นบทสรุปให้กับการกระทำตัวเอง ไม่ได้กล่าวหาใคร แค่มาบ่นให้ฟัง และบอกเหตุผลส่วนตัว อย่างที่กล่าวข้างต้นว่าคงบอกได้เพียงคำว่า....ขอโทษ....ที่ตัดสินใจแบบนี้ แต่....หากให้ทนต่อไป.....คงไม่สามารถทำจิตใจให้สงบ...และแต่งนิยายในแบบที่ตัวเองอยากแต่งได้ ข้อจำกัดในการจินตการมีเยอะกว่าที่คิด บางที....คงได้เวลาที่จะ....อยู่ในที่ๆ สามารถทำอะไรได้อิสระมากขึ้น....และเมื่อทุกอย่างลงตัว....พร้อมที่จะกลับมาเยือนที่นี่ใหม่....ก็จะกลับมา....ช้าหรือเร็ว....ก็จะกลับมาแน่นอน




สุดท้ายก็ต้องขอบคุณและขอโทษอีกครั้ง จีคงโพสต์นิยายเรื่อง Thee’s Time เป็นเรื่องสุดท้ายแล้วสำหรับที่แห่งนี้ ที่ๆ ครั้งหนึ่งเคยเป็นบ้าน แต่ตอนนี้เหมือนสมรภูมิรบที่มีผู้คนแข่งขันกันให้เห็นตลอดเวลา เรื่องที่เคยสัญญาไว้ว่าจะลงให้อ่าน ก็ยังจำคำสัญญานั้นไว้อยู่ แต่คงไม่มาโพสต์เอง และสำหรับเรื่องอื่นๆ ที่กำลังจะแต่ง.....คงต้องขอโทษ......ที่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่า....ที่นี่ยังเหมาะกับจีอยู่หรือเปล่า


ขอโทษจริงๆ ค่ะ
G_wa

 
 


ปล.อย่าถามหาสาเหตุ อย่าคิดนอกประเด็น เพราะคิดว่าอธิบายได้ครบ เหตุผลไม่ได้เกิดเพียงหนึ่งคน หนึ่งกลุ่ม หรือหนึ่งเหตุผล บอกตรงๆ ว่าได้คิดว่าจะทำแบบนี้ตั้งแต่เริ่มลงเรื่องรัก...ร้ายแล้ว แต่เพราะต้องการ....มองหาอะไรบางอย่าง....ถึงได้อยู่ต่อ....จน......อยู่....ไมไ่ด้
ปล2.ภารกิจที่ค้างคาไว้ ไม่ต้องห่วงนะคะ จะเคลียร์ให้จนจบให้หมดแน่ๆ ค่ะ

[imageriz]

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดี ๆ มาให้ได้อ่านกัน

จากนี้ก็ยังรอ และจะติดตามผลงานของคุณจีนะ

ขอบคุณคะ +1

[oaw_eang]

จีจะทิ้งพี่ไปแล้วจริงๆ หรอ
พี่ผิดเองแหละจี  ที่ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่เท่าไหร่  ก็เลยทำให้อะไรๆ มันแย่ลงอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
จีขา นะๆๆๆๆๆ  จีอย่าเพิ่งหายไปไหนเลย 
แล้วพี่จะมีนิยายสนุกๆ และบาดจิตบาดตูดอย่างเรื่องของ ไอ้ตั้ม กับน้องพายอ่านอีกหรอคะ
อยู่รอดูผลงานของพี่ก่อนนะคะ
เพราะว่าพี่กำลังจะลงมือแล้ว อิอิ (----> วอนหาเรื่องให้คนเกลียดเพิ่มได้เสมอสินา)

คืองี้นะน้องจี  พี่เองก็มีเรื่องจะสารภาพ  พี่เองเนี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  โดนมาหลายกระแสมากๆๆๆๆๆ
อย่างเรื่องมีคนเม้นต์แล้วพากระทู้ออกทะเลเนี้ย  เมื่อก่อนนะ ด่าแล้วลบเลย  คาดโทษอีกต่างหาก
แต่พอเข้มไปอย่างนี้  ก็มีคนมาบ่น-ด่า หาว่า เข้ม  วางตนเป็นเจ้าของเล้าฯ เที่ยวมาตามไล่ด่าไล่เตือนคนอื่นเขาไปทั่ว
แบบนี้พวกนักเขียนก้เบื่อและเริ่มจะเซ็งโมฯ ของเล้าฯ ไปตามๆ กันแล้วนะ 
ร่ำๆ จะชวนกันหนีไปจากเล้าฯ หมด  ทีนี้แหละ  เล้าฯ ก็จะไม่มีนิยายให้อ่าน

พี่ก็เดือดร้อนสิคะ  เพราะแอดมินฯ ท่านก็เป็นพวกแคร์ความรู้สึกของนักเขียนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ประมาณว่านักเขียนนี่ใครห้ามเตะ
แล้วพี่นะโดนแอดมินฯ ด่ามากกว่าใครเลยละ  พี่ก็เลยเพลาๆ เรื่องความเข้มลงบ้าง
ก็ปล่อยให้เม้นต์ เล่นหัวกันไป  ทู้ไหนที่นักเขียนไม่บ่นว่ามีคนมาพากระทู้เขาออกทะเล  พี่ก็ปล่อยไป
ทั้งๆ ทีใจจริงก็ไม่อยากจะปล่อยเอาไว้อย่างนั้นเลย

อีกอย่างก็ไม่มีนักอ่านคนไหนแจ้งให้พี่ทราบเลยว่าอึดอัด และไม่ค่อยสบายใจสบายเวลาที่กระทู้ออกอ่าว
พี่ก็ไม่กล้าทำอะไรจริงๆ นะคะ
ทุกวันนี้พวกโมฯ นั้นอยู่กันด้วยความหวดกลัวจะแย่ไปคะ
ไหนจะกลัวแอดมินฯ ด่า (ที่ไม่ด่าคืนเพราะสงสารแอดมินฯ คะ งานแอดมินยุ่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหนื่อยมากด้วย)
ไหนจะกลัวนักเขียนหนี
ไหนจะกลัวนักอ่านว่า
ไหนจะกลัวคนหมั่นไส้ 
ไหนจะกลัวคนมาด่าว่าเอาเสียๆ หายๆ พอสบายปากก็เดตูดหนีไป อย่างที่พี่เจอเมื่อสดๆ ร้อนๆ ไงคะ
และ ฯลฯ สารพัดสารเพ

พวกโมฯ ห้องนิยายนี่แทบจะกอดคนกันร้องไห้อยู่แล้วคะเธอ

ถือเสียว่าเห็นแก่พี่นะคะน้องจี  อย่าเพิ่งหนีหายกันไปเลย
อยู่เป็นกำลังใจให้พวกพี่กันหน่อเถอะนะคะว่า  ยังมีนักเขียนที่สงสารบรรดาโมฯ อยู่บ้าง
อยู่ให้พวกพี่ได้ชื่นใจต่อไปหน่อยนะคะคุณน้องขา


เจ้สอง 

[┗◎┗◎]

จบแล้ว น่ารักดี

[jokirito]

แว๊กกกกก!!!!!!!!  จบซะแล้ว แถมคุณจีก็จะไม่อยู่แล้วด้วย

แต่จบเรื่องได้หวาน  ประทับใจมากเลยครับ 

[Soul_ZodiAc]

ถึง พี่จีครับ
อ๊ากช๊อคอ่ะ เพิ่งมาอ่าเจอกระทู้ของพี่จี
โซลตามอ่านกระทู้ของพี่จีตั้งแต่สมัคร มาถึงตอนนี้ เพิ่งจะครบทุกเรื่องเองครับ
พี่จี โซลชอบผลงานของพี่จีจริงๆนะครับ
โซลไม่รู้อ่ะว่าพี่จีอะไรหรอกนะครับ แต่ก็เป็นเด็กคนนึงที่มีกำลังใจให้พี่จีมากๆเลยนะครับ

โซลชอบที่การเป็นนักเขียนที่ทำงานแบบไม่เร่งว่าต้องทำให้เสร็จ
งานของพี่จีมันละเมียดละไมมากมายเลยครับ โซลชอบมา จริงๆนะครับ
วันนี้เสียใจมากครับเพิ่งเข้ามาช้าไป ไม่ได้ทำความรู้จักกับพี่จีเลย

โซลเสียใจมากอ่ะครับ เพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน ไม่ทราบหรอกครับว่าที่นี้เปลี่ยนไปอะไรอย่างไร
ถ้าพี่จีได้อ่านนะครับ พอยากให้พี่จีรู้ว่ามีเด็ก(มั้ง)คนนึง รักพี่จีมากๆเลยนะครับ
เพราะทุกอย่างที่พี่จีได้เขียนไว้ในเล้า มันทรงคุณค่ามากครับ เป็นวรรณกรรมชั้นยอดเลย
โซลชอบอ่านนิยายมาก แล้วก็รู้สึกดีกับของพี่จีจริงๆคับ

โซลไม่รู้อ่ะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ขอเป็นกำลังใจให้พี่จีมากๆเลยนะครับ
มันพูดยากจัง เสียใจอ่ะ มากมายครับ
หวังว่าแรปนี้ พี่จีจะได้อ่าน จริงๆคับ

ด้วยความเคารพ และ ชื่นชมพี่จีมากครับ
โซล

ปล. ตอนที่เขียนเรื่องการให้ดอกไม้ และ กระถางต้นไม้
เป็นตอนที่โซลชอบที่สุดเลย กำลังคิดจะซื้ออะไรไปให้เจ้าตัวยุ่งของโซลดี
ความรู้ ความโรแมนติก ที่อยู่ในทุกๆเรื่องของพี่จี
จะอยู่ในความจำของเด็กคนนี้ตลอดไปครับ

[G_wa]

คงเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับการโพสต์ทู้นี้ ณ ขณะนี้

แต่ยังเข้ามาอ่านเรื่อยๆ นะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วย

แต่....ใครตีความกูผิดนี่ ช่วยไสหัวออกไปไกลๆ กูด้วยนะ กูไม่ได้ด่าใคร อย่ามายุ่งกับกู อ่านไม่เข้าใจแล้วอย่าสะเออะโชว์โง่ ขอร้อง

ขอโทษที่หยาบคาย เยาวชนไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ แต่อย่างน้อย....ก็เขียนภาษาไทยได้ถูกต้อง



ปล.มาลบรูปออก แต่ไม่ลบคำที่พิมพ์ไว้ เพราะยังยืนยันอยู่อย่างนั้น อธิบายแล้วไม่เข้าใจ ไม่พอใจ กดลบได้ไม่ว่า แต่...สำนึกด้วยว่า ไม่มีใครสามารถกดบวกให้ตัวเองได้ เพราะงั้น ที่คุณทำไป...ไม่ได้ทำร้ายคนเพียงคนเดียว

[my honey]

  :L2:เข้ามาขอบคุณและให้กำลังใจพี่จีน๊า


แร้วจะรออ่านเรื่องต่อไปน๊า

[Fujitaga]

สำหรับเรื่องนี้ หวานมากเลยครับ น่าทั้งนั้นเลยอะแต่....
เจอกระทู้ ปิดท้ายของพี่จี เล่นซะหุบยิ้มไม่ทันเลยอะครับ
พี่จี จะไปแล้วอะ  

ทุกเรื่องที่พี่จี เขียน จะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองเสมอนะครับ
เอาเป็นว่า ผมจะเป็นกำลังใจให้ด้วยแล้วกันะครับ
บอกได้เพียงคำเดียวว่า ขอบคุณจากใจจริง สำหรับนิยายทุก ๆ เรื่องนะครับ
ไม่รู้จะเขียนไงแล้วอะ

[LIZZ]

พี่ภูกะนู๋มิน น่ารักสุดๆ

ชอบฉากตอนจบมากๆ ให้ความรู้สึกอบอุ่นมาก

แอบสงสารเมธเล็กแฮะ แต่ก็ชอบพี่ภูมากกว่า(แปร่ว)

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ เรื่องราวสนุกอ่านแล้วมีความสุข

ขอบคุณจิงๆค่ะ 

[patiharn]

จบแบบหวานๆตามสัญญา :pig4:ขอบคุณนะคะคุณจี

[hogmeades]

แล้วใครจะแต่งนิยาย ดีๆให้อ่านต่อล่ะเนี่ย


คุณจีจะไม่อยู่ซะละ 



ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ทั้ง 3 เรื่องเลยนะคับ 

[SecondaryTrauma]

ขอบคุณครับ

"หวานละมุน อุ่นละไม" จริงๆ ครับ สำหรับเนื้อเรื่อง







แต่ ...


ทำไมน้ำมันริ้นในตา

 

อีกกำลังใจกองใหญ่ๆ ให้คุณจีครับ

[patz]

เคารพการตัดสินใจของคุณจีครับ แล้วก็ต้องขอบคุณมากๆ สำหรับนิยายดีๆที่เขียนให้ชาวเล้าได้อ่านกัน ถึงแม้ว่าคุณจีจะไม่มาโพสต์กระทู้ที่นี่แล้ว ก็ยังขอเป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องใหม่ๆต่อไปอีกนะครับผม

ขอบคุณอีกครั้งครับ 

[singsayam]

Oh!!!  My God

I Can Not Believe In Me....

well done, in a hour

[u-only-one]

  ตอนแรกตกใจว่านิยายเรื่องนี้หายไปไหนที่แท้ก็จบแล้วนี่เอง....
อ่านที่น้องจีมาลงรวดเดียวจบ จุใจ อิ่มอกอิ่มใจ ยิ้มหน้าบานกับความหวานละมุน

รักกันรักกัน 

ปล.ค่ะ...อย่าทิ้งการเขียนนะคะ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนจะตามไปอ่านค่ะ   

[tatum1234]

  หวานแบบนี้ชอบมากมาย

 :L2:ขอบคุณพี่จีครับ

[Simply Blue]

ตอนแรกหาเรื่องนี้ไม่เจอ ตกใจสุดๆๆๆ

ขอบคุณจริงๆๆ สำหรับงานเขียนดีๆๆ เป็นกำลังใจให้น้องจีสู้ต่อไป

[mercutery]

จบได้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก หวานแหวสุดๆ
ในที่สุดก็เข้าใจกันซะที เฮ้ออออ แอบลุ้นอยู่นาน

แต่ก็สงสารเมธ ขอให้เมธเจอคนที่ดีในอนาคตนะ

[papae8_1]

อ่าใจเย็นนะพี่จี

จะทำอะไรก็นึกไว้ละกันว่ายังมีคนรักพี่จีอยุ่

ใครมันจะด่า ว่า ยังงัย

ก็ขอให้นึกยังมีพวกเราอยู๋ตรงนี้นะ

ถ้าวันไหนอยากแต่งก็อย่าลืมเอามาลงในเล้าละกัน

[tokino-1234]

เป็นกำลังใจให้นะคับ

[getto]

อ่า ก่อนอื่นขอขอบคุณพี่จีมากๆอ่ะค่ะที่ได้มาแต่งนิยายสนุกๆให้พวกเราได้อ่านกัน

ขอเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ

ขอบคุณค่ะ :กอด1:

[LaphaeL]

ติดนิยายของพี่จีงอมแงม นี่ผมเพิ่งรู้ว่าพี่จีแต่งเรื่องนี้นะเนี่ย
(รู้จากที่พี่จีมาบอกลาอ่ะ... )
ก็เลยมาตามอ่าน...สุดท้ายก็ต้องอ่านให้จบภายในวันเดียว
เพราะวางมะลง อิอิ ส่วนภาค2
ก็แล้วแต่พี่จีจะกรุณานะครับ
ยังไงก็จะรอการกลับมาของพี่จีอีกครั้ง