เย้ ตามเก็บนิยายของพี่จีครบแล้วววววววววว (ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าเป็นเรื่องสั้นก็เถอะนะ)
นึกหงุดหงิดตัวเองด้วย ว่าทำไมเว้นเรื่อง Thee's Time เอาไว้ ไม่มาอ่านซักที เรื่องออกจะละมุนขนาดนี้
แต่ก็ได้คำตอบแล้วว่าเรื่องก่อนๆ ของพี่จี มันสนุกจนต้องอ่านซ้ำหลายๆๆๆๆ รอบ ทำให้ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ซักที
เรื่องน่ารักมากค่ะ อบอุ่นเหมือนนอนซุกผ้าห่มเวลาอากาศหนาวเลย ลงทุนซื้อคุ้กกี้มาตั้งไว้ แล้วชงกาแฟมากินไปอ่านไปด้วยเลยนะเนี่ย ภู+มิน จะจำชื่อเอาไว้ในฐานะคู่ที่ชวนเพ้อ และชวนลุ้น (กลัวพี่จีพลิกล็อกให้เค้าไม่ได้คู่กัน)
ชอบสำนวนในเรื่องหลายที่มากเลยค่ะ อย่างตอนที่ภูบอกให้มินพักผ่อนเยอะๆ ไม่ต้องฝืนทำขนมต่อ แล้วมินบอกภูว่าเค้กมันขาดไปไม่ได้ เพราะลูกค้าติดใจถามถึงบ่อยๆ แต่ภูก็สอนกลับไปว่า คงต้องให้ขาดบ้าง เพราะจะได้เป็นที่ต้องการ และถามถึงบ่อยๆ
ชอบตรงนี้มากเลยอ่ะพี่จี คมดีค่ะ เอาไปใช้กับความเอาใจใส่ของคนเราได้เลยนะ
ปล. คิดถึงน้องตี๋กับพี่กฤษ ณ เพียงใจ แล้วด้วยยยยยยย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
