▌ The Taste of Cuban Cigar ▐
เอ็ดเวิร์ด เรดเมย์น จุดไม้ขีดก้านยาวที่ทำจากไม้สน ก่อนใช้มืออีกข้างหมุนวนมวนซิการ์คิวบายี่ห้อดังอย่างไม่รีบร้อนจนกระทั่งส่วนปลายถูกเผาไหม้อย่างสม่ำเสมอ แล้วจึงยื่นให้
'มิสเตอร์เดปป์' ผู้ทรงอิทธิพลแห่งวอลสตรีท
ชายวัย 48 ปีใช้นิ้วกระหวัดรับซิการ์มาไว้ในมือโดยไล้ผ่านนิ้วเรียวสวยแบบที่คนโดนสัมผัสไม่อาจปฏิเสธหรือยืนยันว่าเป็นความจงใจ
'มิสเตอร์เดปป์' หรือ
จอห์น คริสโตเฟอร์ เดปป์ที่สอง เป็นบุรุษมากเสน่ห์สำหรับคนทุกเพศทุกวัย ทั้งในฐานะนักธุรกิจ, ผู้มีอิทธิพล หรือกระทั่งผู้ชายคนหนึ่ง
ประชาชนในแมนฮัตตัน
'รัก' มิสเตอร์เดปป์เสียยิ่งกว่าตำรวจ
เขาเป็นผู้ปกครองที่สุขุม นุ่มนวล และดูมีเหตุมีผล ในสายตาคนภายนอก
แม้ลูกน้องใกล้ชิดแทบทุกคนจะรู้ดีว่า นั่นเป็นเพียงหน้ากากพ่อพระที่ถูกสวมไว้เพื่อปกปิดความโหดเหี้ยมที่แม้แต่หน่วยงานรัฐยังต้องเกรง
ควันจากซิการ์คิวบาพวยพุ่งเป็นสายออกจากกลีบปากอันน่าหลงใหล ภาพที่เอ็ดเวิร์ดเห็นดูเหมือนงานศิลปะชั้นเยี่ยมที่ถูกจัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์
กระทั่งมิสเตอร์เดปป์ตวัดสายตาจ้องกลับมา ชายหนุ่มจึงค่อยรู้สึกตัวว่าเขาลอบมอง
'เจ้านาย' มาระยะหนึ่งแล้ว
ดวงตาสีเข้มมีมนต์สะกดนั้นเหมือนจะทั้งโอบรัดและทิ่มแทงชายหนุ่มวัย 29 จนรู้สึกเหมือนขยับตัวไม่ได้
แล้วมิสเตอร์เดปป์ก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน
"หน้าฉันมีอะไรติดหรือ ?"
"ป..เปล่าครับ"
ชายหนุ่มรีบก้มหน้าหลบสายตา ..เป็นกิริยาที่มิสเตอร์เดปป์เคยบ่นบ่อยๆว่ามันดูไม่ดีนัก
อาจเป็นเพราะเอ็ดเวิร์ดไม่อาจทนจ้องดวงตาที่ดูมีพลังอำนาจเหมือนจะดูดกลืนทุกสิ่งอย่างเข้าไป
หรืออาจเป็นเพราะกลัว...เอ็ดเวิร์ดกลัวสายตาของตนจะปิดไม่มิดว่าแท้จริงแล้ว..
เขาเป็นตำรวจ..ชายชาวอังกฤษคนนี้ย้ายตามพ่อแม่ของเขามาที่นิวยอร์คตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย
เอ็ดเวิร์ดชอบงานสืบสวน รักความถูกต้อง ศรัทธากฎหมายและความยุติธรรม
เขาแค่อยากพิสูจน์ให้ทุกคนที่นี่เห็นว่าถ้าหน่วยงานรัฐตั้งใจจริง ต้องสามารถโค่นอำนาจมืดของมิสเตอร์เดปป์ได้แน่
แผนการปลอมตัวเข้ามาทำงานกับมิสเตอร์เดปป์ เป็นแผนบ้าบิ่นของเขาเองโดยไม่ฟังเสียงทัดทานจากตำรวจทั้งกรม
และไม่รู้จะเรียกว่าโชคดีหรือร้ายที่ผู้ช่วยส่วนตัวคนเก่าของมิสเตอร์เดปป์หายตัวไปอย่างลึกลับ ชายหนุ่มจึงได้เลื่อนขึ้นมาทำแทน
เอ็ดเวิร์ดแฝงตัวเข้ามาทำงานกับมิสเตอร์เดปป์ได้ 3 เดือนแล้ว เขาพอรู้ไลฟ์สไตล์ส่วนตัวของนักธุรกิจคนดัง แต่ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะล่วงรู้รายละเอียดงานผิดกฎหมาย ชายหนุ่มจึงยังต้องแฝงตัวต่อไปเรื่อยๆเพื่อให้มิสเตอร์เดปป์ไว้ใจให้เขาทำอะไรมากกว่านี้
"..คุณจู๊ด ลอว์ โทรศัพท์มาหาคุณครับ มิสเตอร์เดปป์"
คือสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดตั้งใจจะพูดเมื่อครู่
"เขาว่ายังไง"
"เขาว่านัดคืนนี้เห็นจะไม่สะดวก เพราะเขาต้องไปร่วมงานกาล่า"
"เพิ่งแจ้งมาหรือ"
"ครับ ก่อนคุณกลับมา"
ผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์จึงเลิกคิ้วนิดหนึ่งแทนคำตอบรับ
คุณจู๊ด ลอว์ที่ว่า คือนักแสดงเจ้าบทบาทวัย 38 ปีผู้แทบจะเรียกได้ว่ามีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในฮอลลีวู้ด
ข่าวกอสซิปเล่าลือกันว่ามิสเตอร์เดปป์พยายามเอาชนะใจเขาอยู่
แต่จากการทำงานให้มิสเตอร์เดปป์มาสามเดือน เอ็ดเวิร์ดรู้มากกว่านั้น
เขาไม่อาจล่วงรู้ว่ามิสเตอร์เดปป์สามารถ 'เอาชนะใจ' คุณจู๊ด ลอว์ได้ไหม แต่ที่แน่ๆ เจ้านายของเขาคง 'ครอบครองกาย' นักแสดงคนดังมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อพิจารณาจากเสียงครางสุขสมที่บางคราก็ติดเร่าร้อนจนแทบนึกภาพตามได้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
"อันที่จริง คุณจู๊ดบอกฉันเหมือนกัน..." มิสเตอร์เดปป์ค่อยๆยืนขึ้น
"...ว่านายเป็นตำรวจ!.."หัวใจคนฟังเต้นเร็วรัวยิ่งกว่าที่เคย
"...ผม.." เขานึกหาคำแก้ตัว แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก
"เขาว่าหลังจากที่นายมาทำงานใกล้ชิดฉัน ฉันปฏิบัติกับเขาไม่ดีเท่าเดิม และเขาไม่ชอบใจ"
มิสเตอร์เดปป์หยิบปืนออกมาจ่อเข้าที่ขมับเอ็ดเวิร์ด พลางพ่นควันซิการ์ใส่หน้าเขาไปด้วย
"เขาเลยจ้างคนไปสืบว่านายเป็นใคร จนได้รู้ว่าเป็นตำรวจใหม่แห่งกรมตำรวจนิวยอร์ค.... คิดจะแฝงตัวเข้ามาจับฉันหรือเอ็ดเวิร์ด ?"
เจ้าของชื่อกลืนน้ำลายอึกใหญ่
บางที คัลลัม—คู่หูของเขา อาจพูดถูก เขาไม่ควรเข้ามาทำงานนี้ตั้งแต่แรก มิสเตอร์เดปป์เป็นคนอันตรายเกินไป แถมยังมีเครือข่ายอยู่ทั่วเกาะแมนฮัตตัน
แต่ทุกครั้งที่คิดจะเปลี่ยนใจ กลิ่นน้ำหอมและซิการ์คิวบาซึ่งผสมกันจนกลายเป็นกลิ่นประจำตัวของคนตรงหน้าก็มักทำให้เอ็ดเวิร์ดสับสน
มิสเตอร์เดปป์ผลักให้แผ่นหลังผอมบางกระแทกกับผนังด้านหนึ่งในห้องทำงาน ก่อนที่ปลายกระบอกปืนในมือจะตามไปจรดชิดอยู่ติดหน้าผาก
ตอนนี้ตำรวจหนุ่มหมดทางสู้
เขาไม่มีปืนอยู่กับตัว ไม่กล้าเสี่ยงต่อสู้ดิ้นรนเอาชีวิตรอดเพราะรู้ว่าทั้งคฤหาสน์นี้มีแต่คนของอีกฝ่าย
เจ้าของคฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดในวอลสตรีทลดอาวุธลงมาตามใบหน้าแล้วจึงบดปลายกระบอกปืนลงบนริมฝีปากบางเบาๆพอให้เผยอออก ก่อนจะบังคับดันมันเข้าไปภายใน
เอ็ดเวิร์ดตัวสั่นเทิ้มหนักขึ้น ชายหนุ่มหลับตาแน่นเตรียมใจไว้ว่าในอีกไม่กี่วินาที มิสเตอร์เดปป์คงลั่นไกระเบิดคอหอยของเขา !
"จู๊ดคงพูดถูก.." เสียงนุ่มของมิสเตอร์เดปป์ดังอยู่ไม่ห่าง "ฉันเสียสมาธิไปเยอะตั้งแต่นายเข้ามาทำงาน.. ฉันเอาแต่มองร่างผอมๆ ท่าทางงกเงิ่นของนาย จนบางครั้งยังนึกถึงมัน
แม้แต่ตอนทำกับเขา"
แทนที่จะกลัวจนทำอะไรไม่ถูก เอ็ดเวิร์ดที่ได้ยินดังนั้นกลับมีความรู้สึกเขินแทรกอยู่นัยหน้า
"อยากเข้าไปในตัวนายจนแทบทนไม่ไหวเลย เอ็ดเวิร์ด"เข่าทั้งสองของคนร่างผอมถูกแยกให้อ้ากว้างออกโดยขาของมิสเตอร์เดปป์ สิ่งนั้นของอีกฝ่ายบอกว่า
'แทบทนไม่ไหว' จริงอย่างปากว่า เมื่อมันบดเบียดเข้ากับแก่นกายของเขาพอดิบพอดี
พวงแก้มของเอ็ดดี้ปรากฎสีเรื่อชัดทันทีที่สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง
นักธุรกิจหนุ่มขยับเอวเล็กน้อยให้ทั้งสองสิ่งสัมผัสกันผ่านกางเกงสแลค
"นายเองก็แข็งแล้วหรือ ?"หน้าอาย .. อยู่ๆร่างกายก็ตอบสนองเอง
"..อื้อ.." เอ็ดเวิร์ดอยากตอบว่า
ไม่ แต่อาวุธที่คาอยู่ทำให้เขาส่งเสียงออกมาได้เพียงแค่นั้น
ชั่วอึดใจ มิสเตอร์เดปป์กระชากปืนออกจากปากของเอ็ดเวิร์ดแล้วประทับริมฝีปากตนลงไปแทนแทบจะในทันที
ปืนที่เปียกชุ่มน้ำลายของคนอ่อนวัยกว่าถูกลากเลื้อยลงมายังเสื้อและกดวนๆบนยอดติ่งไตข้างหนึ่งจนเจ้าของร่างที่ถูกประกบปากอยู่ต้องครางออกมาเบาๆ จากนั้นไม่นานปืนก็ถูกลดตำแหน่งลงเบื้องล่าง มิสเตอร์เดปป์ใช้นิ้วที่เหลือจากการจับปืนจัดการปลดซิปกางเกงของคนที่ถูกเบียดชิดกับผนังพลางล้วงเข้าไปลูบคลำส่วนร้อนผ่าวผ่านกางเกงชั้นใน
ตำรวจหนุ่มยังคงหลับตาแน่น หากเขาก็รับรู้ได้ถึงทุกสัมผัสของมิสเตอร์เดปป์ ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปากรสซิการ์ ความสากจากหนวดเครา หรือมือร้อนที่เกี่ยวปืนเอาไว้
ลิ้นอ่อนนุ่มละเลงรัวอยู่ในโพรงปากของเขา กลิ่นและรสของซิการ์ชั้นดีอันคุ้นเคยอบอวลจนทำให้รัญจวนใจ
หรืออาจเป็นที่มิสเตอร์เดปป์ ไม่เกี่ยวกับซิการ์..ความรู้สึกในห้วงคำนึงของเอ็ดเวิร์ดตีกันระหว่างความกลัว, ความต้องการจะหนี, ความสุขสม และความตื่นเต้น ที่มิสเตอร์เดปป์มอบให้
ในที่สุด ความรู้สึกในเชิงบวกเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันก็เอาชนะได้ทั้ง 'หน้าที่' และ 'ความหวาดกลัว'
ลิ้นอุ่นเปียกชื้นของเอ็ดเวิร์ดถูกดูดดุนออกไปเกี่ยวกระหวัดพันพัวในปากของชายผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์บ้าง ตำรวจหนุ่มเหมือนได้ยินเสียงชอบใจผ่านออกมาทางลำคอของคนตรงหน้า
ใครเล่าจะต้านทานเสน่ห์ของมิสเตอร์เดปป์ได้
เปลือกตาที่เคยยับย่นจากการหลับแน่นของเอ็ดเวิร์ดคลี่ออก ชายหนุ่มซึมซาบทุกสัมผัสที่เขาได้รับจนกางเกงชั้นในเริ่มเปียกชื้นเพราะเหงื่อและความกระสันจากส่วนปลาย
โดยไม่ได้รู้ตัวว่าสองแขนอันสั่นเทาของตนโอบรอบคอมิสเตอร์เดปป์เหมือนหญิงสาวที่พยายามร้องขอความรักจากชายหนุ่ม
ดูเหมือนว่า.. เขาคงกระหายสิ่งนี้มาเนิ่นนาน..เอ็ดเวิร์ดสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสจากมือของมิสเตอร์เดปป์ไม่ได้เกิดขึ้นผ่านกางเกงชั้นในอีกต่อไป
ปืนซึ่งกลายเป็นสิ่งเกะกะถูกโยนทิ้งไปยังเบาะที่มิสเตอร์เดปป์เพิ่งลุกมาเมื่อไม่นาน มือหนากอบกุมส่วนนั้นของเขาอย่างทะนุถนอมก่อนจะบดขยี้ส่วนปลายจนทำให้ตำรวจหนุ่มต้องบิดเร่าด้วยความต้องการที่เอ่อท้น
จากนั้นไม่นาน มิสเตอร์เดปป์ก็ใช้นิ้วชี้ชำแรกผ่านช่องทางที่เอ็ดเวิร์ดรู้ดีว่าเป็นจุดหมายสุดท้ายซึ่งจะทำให้กิจกรรมนี้สำเร็จลุล่วง
ความเจ็บเสียดแล่นปลาบไปทั่วบริเวณจนทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งยิ่งกว่าที่เคย แต่สิ่งหล่อลื่นอันเป็นผลจากความต้องการของเขาเองซึ่งติดอยู่ปลายนิ้วยาวของมิสเตอร์เดปป์ก็ช่วยให้มันง่ายขึ้น
"ฉันคิดแล้วว่าของนายต้องตอดรัดแน่นขนาดนี้"
มิสเตอร์เดปป์ถอนจูบออกมากระซิบจรดริมฝีปาก
"ผม..เจ็บ.." เอ็ดเวิร์ดพูดทั้งที่ยังหลับตา
"..นายเฝ้าฝันถึงมันตลอดเวลาไม่ใช่หรือ ?"
นักธุรกิจหนุ่มพูดเหมือนอ่านใจเขาออก
"ฉันเห็นมันในแววตาของนายตั้งนานแล้ว
เอ็ดดี้"
คำพูดไล่ต้อนกลายเป็นแรงกระตุ้นชั้นดีให้กับเอ็ดเวิร์ด โดยเฉพาะเมื่อเสียงนุ่มเอ่ยเรียกเขาด้วย ชื่อเล่น
อยู่ๆมิสเตอร์เดปป์ก็เอามวนซิการ์ซึ่งอยู่ในมืออีกข้างมาตลอดยัดใส่ปากให้เขาสูบ
ซิการ์รสเดียวกันกับที่มาจากริมฝีปากเจ้าเสน่ห์
เอ็ดเวิร์ดปรือตามองเล็กน้อย แล้วจึงเห็นว่ามิสเตอร์เดปป์มองเขาด้วยสายตาอ่อนโยน ทว่าเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ
อันที่จริง.. เป็นสายตาคู่เดิมคู่นี้ตลอดมานับแต่เขาได้สบตากับอีกฝ่ายครั้งแรก
นี่จึงอาจเป็นเหตุผลแท้จริงที่ทำให้เขาไม่อาจสบประสานมันตรงๆได้สักครั้ง
เมื่อมิสเตอร์เดปป์ดึงซิการ์ออกจากปาก เอ็ดเวิร์ดก็อมควันไว้ก่อนครู่หนึ่งตามขนบการสูบซิการ์ หากผู้เป็น 'เจ้านาย' รีบใช้ริมฝีปากตนแทนที่ระยะห่างทั้งปวง
และนั่นทำให้เอ็ดเวิร์ดต้องปล่อยควันสีจางเข้าปากอีกฝ่ายเพื่อไม่ให้ตนสำลัก
มิสเตอร์เดปป์รับควันซิการ์เข้ามาในปากจนหมด ก่อนจะค่อยๆเบี่ยงหน้าออกมาพ่นควัน แล้วกลับไปจัดการกับลำคอระหงต่อ
จะยั่วกันไปถึงไหน แค่นี้เขาก็จะบ้าตายอยู่แล้ว.. เอ็ดเวิร์ดคิดหยาดน้ำใสจากส่วนปลายของคนอ่อนวัยกว่าค่อยๆไหลตามโคนลงไปยังบริเวณที่นิ้วของมิสเตอร์เดปป์กำลังเข้าออกช้าๆ มันช่วยให้ทุกอย่างง่ายขึ้น
"อื้อ...อ.." เมื่อเริ่มเข้าที่ ความสุขสมก็คืบคลานเข้ามาแทน
มิสเตอร์เดปป์เป็นผู้ชำนาญการ ไม่เช่นนั้นคุณจู๊ด ลอว์คงไม่ร้องครางเสียงหลงได้ทุกครั้ง
เอ็ดเวิร์ดนึกไปแล้วก็ทั้งเขินและกระสันซ่านอย่างไม่เคยเป็น
เพียงแค่คิดว่าอีกไม่นานเขาก็จะกลายเป็น
ของมิสเตอร์เดปป์..
เพียงแค่คิดว่า... เขาจะได้ครอบครองส่วนนั้นที่คุณจู๊ด ลอว์เคยได้รับมานับครั้งไม่ถ้วน
นี่คงเป็นแผนการแฝงตัวที่ล้มเหลวที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ เพราะไม่ว่าจะถูกจับได้หรือไม่ เอ็ดเวิร์ดก็ต้องยอมรับว่าเขาหลงเสน่ห์มิสเตอร์เดปป์เข้าเต็มเปาจนน่าจะเป็นฝ่ายทำพังเสียเอง
กางเกงสแลคสีดำถูกรูดรั้งลงไปยังปลายเท้า เอ็ดเวิร์ดรู้งานว่าเขาต้องยกขาขึ้นเพื่อให้มันหลุดออกไปโดยสิ้นเชิง
ขาผอมถูกจับให้แยกออกกว้างกว่าเดิม ขณะที่ส่วนอุ่นร้อนถูกดุนดันเข้าไปอย่างรุนแรง มิสเตอร์เดปป์เร่งจังหวะของตน หลังจากใช้ความละมุนละไมเพื่อเบิกช่องทางอยู่นาน
เสียงเอ็ดเวิร์ดแทบไม่ต่างอะไรกับเสียงของคุณจู๊ด ลอว์ ในยามเข้ามาห้องนี้กับมิสเตอร์เดปป์
นอกจากสองแขนที่โอบรอบคออีกฝ่ายเอาไว้ เรียวขาสองข้างของตำรวจหนุ่มชาวอังกฤษก็ยกขึ้นไปเกี่ยวกระหวัดเข้าที่เอวของมิสเตอร์เดปป์เช่นกัน
หมดสิ้นแล้วซึ่งอุดมการณ์อันอยากจะเปลี่ยนแปลงสังคม ตอนนี้เอ็ดเวิร์ดทำตัวเป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องการครอบครองความสนใจของผู้ใหญ่เจ้าเสน่ห์คนนี้ไว้แต่เพียงผู้เดียว
ชายผู้อ่อนวัยกว่าครางเสียงสั่น เพราะส่วนปลายของมิสเตอร์เดปป์ครูดผ่านจุดกระสันที่อยู่ภายในของเขา
นี่เป็นครั้งแรกของเอ็ดเวิร์ดสำหรับการร่วมรักลักษณะนี้ แต่เพียงแค่ครั้งแรก มิสเตอร์เดปป์ก็พาเขามาถึงจุดที่ไม่เคยถึงมาก่อนในชีวิต
แรงกระแทกตามกำหนัดทำให้ทั้งร่างกายและวิญญาณของนายตำรวจหนุ่มถูกปลดปล่อยจนคำพูดน่าอายทั้งหลายพรั่งพรูออกจากปาก..
"..แรงอีก "
"..เอาผม "
"..ผมชอบ..ของคุณ "
"..จ..จูบผม "เอ็ดเวิร์ดร่ำร้องทั้งที่ยังหลับตา
มิสเตอร์เดปป์ประคองใบหน้าของเขาด้วยมือข้างที่ถือซิการ์ ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอย่างนุ่มนวลตามคำขอ
และสลับให้เอ็ดเวิร์ดได้ลิ้มลองซิการ์คิวบาในมือครั้งแล้วครั้งเล่า
ขณะที่สติยังถูกบดบังด้วยสัญชาตญาณดิบ เอ็ดเวิร์ดแอบคิดว่า นี่ไม่ใช่การลงโทษจากมิสเตอร์เดปป์
ไม่ใช่เลย...อีกฝ่ายเหมือนจะรุนแรงแต่ก็ถนอมเขาจนเหมือนคนสำคัญ
แต่มันจะเป็นอย่างนั้น
จริงหรือเปล่า..
หลังเสร็จสิ้นกิจกรรม เอ็ดเวิร์ดก็รีบละล่ำละลักสวมกางเกงกลับคืนตามคำสั่ง ก่อนที่มิสเตอร์เดปป์จะลากเขาออกจากห้อง ทันใดนั้น ความรู้สึกกลัวตายที่หายไปก็แล่นกลับเข้ามาอีก
มิสเตอร์เดปป์ผลักเอ็ดเวิร์ดเข้าไปในรถส่วนตัว และขับมันออกไป
ด้วยตนเองไร้ซึ่งคนขับรถเหมือนยามปกติ..
ตลอดทางไม่มีคำพูดใดออกจากปากคนทั้งสอง
ในที่สุดรถก็มาจอดยังหน้าที่พักของเอ็ดเวิร์ด
ชายหนุ่มหันมองผู้พามาส่งอย่างไม่มั่นใจนักว่าต้องการให้เขาทำอะไร
และมิสเตอร์เดปป์ทำเพียงตวัดมือเป็นสัญญาณไล่ให้ลงจากรถ
"อย่ามาเฉียดใกล้คฤหาสน์ฉันอีก!"เสียง
ผู้ปกครองสั่งก่อนที่เอ็ดเวิร์ดจะปิดประตูรถคืนให้
นายตำรวจหนุ่มสับสน สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่เป็นเหมือนความฝัน
ความเร็วฝีเท้าค่อยลดลง เมื่อตระหนักได้ว่าในความเป็นจริง แผนบ้าบิ่นของเขาได้จบลงแล้ว พร้อมกับตราประทับบางอย่างที่มิสเตอร์เดปป์ฝังมันลงในจิตใจ
"เอ็ดดี้..."
เอ็ดเวิร์ดหันมองตามเสียงเรียกอันคุ้นเคย
คัลลัม เทอร์เนอร์ คู่หูของเขาเดินเข้ามาใกล้
เหมือนแรงเฮือกสุดท้ายของเอ็ดเวิร์ดหมดลง ชายหนุ่มทิ้งตัวลงกะทันหันจนร่างสูงใหญ่ต้องรีบเอื้อมมือมารับ
สภาพของเอ็ดเวิร์ดตอนนี้ดูไม่จืด เสื้อผ้ายับยู่ยี่ ใบหน้าซีดเผือด พร้อมด้วยกลิ่นซิการ์รุนแรงที่พรมอยู่ตามตัว
คัลลัมกอดร่างที่เล็กกว่าเขาด้วยความตกใจ
เกิดอะไรขึ้นกับเอ็ดดี้ ..
มิสเตอร์เดปป์นั่นทำอะไรคู่หูเขา
"เอ็ดดี้.."
เสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่ารอบนี้สั่นเครือเพราะคนพูดใจไม่ดีนัก
ลางสังหรณ์ของตำรวจบอกคัลลัมว่าอีกฝ่ายเพิ่งประสบเหตุการณ์ที่หากเขาเลือกได้ ก็อยากขอให้มันเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะเกิดขึ้นกับเอ็ดดี้
เอ็ดดี้ที่เขาเฝ้ารักมาตั้งแต่แรกเจอ..อ้อมกอดที่แน่นขึ้นของคนที่ทรุดตัวลงแทบทำให้คัลลัมใจสลายตามไปด้วย
เขาเตือนอีกฝ่ายหลายครั้งแล้วว่าไม่ให้ทำงานนี้
เขาเตือนแล้ว...
ในที่สุดคัลลัมก็กอดประคองร่างเจ้าของบ้านให้เข้ามานั่งยังโซฟาด้านใน
เอ็ดดี้ยังไม่หยุดกอดเขา อีกฝ่ายตัวสั่นเล็กน้อย แบบที่เขาก็ไม่อยากคิดต่อว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น
สิ่งที่ทำได้มีเพียงกระชับอ้อมกอดนั้นให้อบอุ่นที่สุด เพียงหวังว่าความรักและความห่วงใยของตนจะถูกส่งไปถึงใจของเอ็ดดี้เสียที
"ฉันอยู่นี่ เอ็ดดี้.."
เสียงกระซิบบางเบาก่อนจะประทับจูบลงบนกระหม่อม
แต่เอ็ดเวิร์ดเหมือนไม่ได้รับรู้ถึงสัมผัสต่างๆเลยแม้แต่น้อย..
สัญลักษณ์บางอย่างที่มิสเตอร์เดปป์เพิ่งตีตราลงบนจิตใจเขาสดๆร้อนๆ สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด
ชายหนุ่มเองก็ไม่มั่นใจนักว่าทำไมเขาถึงหมดแรง
คำพูดสุดท้ายจากมิสเตอร์เดปป์ให้ความรู้สึกโหวงแปลกๆ เอ็ดเวิร์ดไม่รู้ว่าเขาเสียดายที่ทำงานพลาด, ยังตื่นตกใจที่เพิ่งโดนล่วงละเมิดทางเพศ หรือใจหายที่จะไม่ได้
จุดซิการ์ให้มิสเตอร์เดปป์อีกต่อไปแล้ว ...
【 END 】
.
.
.
หัวข้อ: █ เรื่องสั้นตอนเดียวจบ █ ▌ The Taste of Cuban Cigar { Almost PWP } (อ่าน 5851 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก