Special 2 Anniversary
เมื่อคืนกว่าขอบฟ้าจะหลับลงได้ก็เล่นเอาครึ่งค่อนคืนผ่านไปแล้ว
เมื่อเขาต้องกลับมานอนบ้านของตัวเอง เพราะพี่ภูและลูกไปทานข้าวบ้านคุณปู่
โดยไม่พาเขาไปด้วย แล้วก็ไม่ให้เหตุผลอะไรกับเขาเลยด้วยซ้ำ และยังบอกอีก
ว่าให้เขากลับไปนอนบ้านตัวเองได้ โดยพี่ภูและลูกจะค้างบ้านคุณปู่
เขาขับรถกลับบ้านด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ทำไมถึงได้รู้สึกว่าตัวเอง
เป็นส่วนเกินของสองพ่อลูกนั่นไปแล้ว ยิ่งเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ไม่พบ
ใครอีก คุณพ่อกับคุณแม่ไปงานเลี้ยง ส่วนพี่น้ำพาน้องวินวินไปค้างกับพี่เบน
กลายเป็นว่าเขาต้องอยู่กับเจ้าถ้วยฟูที่มาคลอเคลียไม่ห่าง
นี่ละมั้งสัตว์เลี้ยงถ้าได้ลองรักเจ้าของแล้วก็จะไม่ไปไหน ขอบฟ้าพรูลมหายใจ
ออกมา เขาก็ไม่ได้จะเปรียบตัวเองกับเจ้าถ้วยฟูเสียหน่อย แต่อารมณ์น้อยใจ
ก็พาลให้คิดฟุ้งซ่านไปหมด
“คุณฟ้าขา เป็นอะไรไปคะ หน้าตาดูไม่ค่อยดีเลยค่ะ
อยากได้อะไรหรือเปล่าคะ?”
แอนมาทำความสะอาดบ้านให้แต่เช้า ถามขึ้นเมื่อเจอหน้ากัน
“ไม่ได้เป็นอะไร แค่นอนน้อยไปหน่อยน่ะ แอนมีอะไรก็ไปทำเถอะ
ไม่ต้องห่วง ถ้าต้องการอะไร จะเรียกนะ”
แอนพยักหน้าแล้วไปจัดการงานของตนต่อ แต่ก็มีแอบมองเจ้านาย
อย่างห่วงใยอยู่ไม่น้อย ขอบฟ้าทรุดตัวลงนั่งที่โซฟา สายป่านนี้แล้ว
พี่ภูก็ไม่มีทีท่าว่าจะโทรมาถามไถ่กันสักนิด
ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำเอาดวงตาไหววูบอย่างมีความหวังแต่พอ
ดูชื่อคนโทรเข้ามาแล้วก็หน้าเศร้าลงไปอีก
“ว่าไงซี มีอะไร โทรมาแต่เช้า อย่าชวนไปไหนเลยนะวันนี้
ไม่อยากไป ขออยู่บ้านนิ่งๆ สักวัน”
ขอบฟ้าพูดดักคอเพื่อนไปก่อน น้ำเสียงเนือยๆ อย่างที่คนฟังปลายสายต้องรู้สึกบ้างละ
“ได้ไงกันล่ะฟ้า มีเรื่องน่ะสิ อาป้อมที่ดูแลคุณย่าน่ะ โทรมาบอกว่าคุณย่าไม่สบาย
แถมอาป้อมก็ติดธุระสำคัญมากๆ ด้วยที่ต้องไปจัดการเลยโทรมาขอร้องให้ซีไปอยู่
เป็นเพื่อนคุณย่าคืนนี้น่ะ ซีรบกวนฟ้าหน่อยเถอะนะ ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย
อ้พีทมันก็ติดพี่เมศอย่างกับอะไรดี ห่างกายหน่อยไม่ได้เลย นี่เห็นฟ้าคนเดียว
นะที่พอจะช่วยซีได้ นะๆ เพื่อนรัก ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย”
ซีเกมส์พูดเสียยืดยาวชักแม่น้ำมาก็ทำโดยไม่เหลือจังหวะให้ขอบฟ้าปฏิเสธได้เลย
“ก็ได้ๆ อยู่บ้านเหงาๆ ไม่มีอะไรทำด้วยสิ แต่คืนเดียวแน่นะ ฟ้าจะได้เตรียมชุดไปแค่นั้น”
“ใช่ๆ คืนนี้คืนเดียวนั่นแหละฟ้า ขอบคุณฟ้ามากๆเลยนะ นางฟ้าชัดๆ”
ซีเกมส์เยินยอเพื่อนจนเกินจริง
“น้อยๆหน่อยซี แล้วเราจะไปกันตอนกี่โมงล่ะ”
ขอบฟ้าถามเวลาที่จะออกเดินทางกัน
“จัดกระเป๋าเสร็จก็จะไปรับเลยแหละ เตรียมตัวไว้แล้วกันนะฟ้า”
พอวางสายแล้วขอบฟ้าก็รีบไปจัดเตรียมเสื้อผ้าลงกระเป๋า
ซีเกมส์มารับขอบฟ้าราวๆหนึ่งชั่วโมงผ่านไป แล้วทั้งสองก็พากันออกเดินทาง
ไปบ้านคุณย่าที่อยู่แถบทะเลภาคตะวันออก สองหนุ่มคุยกันมาตลอดทาง
ขอบฟ้าหายเศร้าไปได้เยอะที่มีเพื่อนคุยเล่น ไม่อย่างนั้นเขาคงฟุ้งซ่านเป็นแน่
นี่ขนาดว่าตนออกมาจากกรุงเทพฯ แล้วก็ยังไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังสักสายเลย
`ไม่สนใจ ไม่ห่วงกันเลยหรือไง เบื่อกันแล้วใช่ไหม`
แล้วขอบฟ้าก็เผลอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูบ่อยๆ ซีเกมส์สังเกตเห็นแต่ไม่ได้ถาม
อะไรออกไป เพราะรู้ว่าถ้าเพื่อนไม่อยากบอก ต่อให้ง้างปากก็ไม่พูดอยู่ดี
เมื่อรถแล่นเข้าไปจอดในบริเวณบ้าน รอบบ้านมีต้นไม้น้อยใหญ่ให้ความร่มรื่น
ด้านหลังบ้านเป็นชายหาดขาวสะอาด สามารถลงเล่นน้ำได้ ขอบฟ้าเคยมากับ
แก๊งเพื่อนซี้ก็หลายครั้งจนจำได้ เขาเคยพูดกับซีเกมส์ว่าหากมีเวลาอยากจะมาอีกบ่อยๆด้วยซ้ำไป
“บ้านเงียบจังเลยนะซี คุณย่าไปไหนแล้วล่ะ”
ขอบฟ้าหันมาถามเพื่อน เมื่อสังเกตเห็นบ้านเงียบๆ
“เดี๋ยวไปดูก่อนนะ ฟ้ารอตรงนี้แป๊บนึงนะ”
แล้วซีเกมส์ก็วิ่งเข้าไปในห้องด้านใน สักพักก็เดินกลับออกมา
“อาป้อมไม่รอแล้วล่ะ ซีโทรถามเมื่อกี้นี้บอกว่าคุณย่าดีขึ้นมาก
ก็เลยพาไปด้วยแล้ว มาเก้อเลยพวกเรา งั้นคืนนี้ค้างที่นี่สักคืน
แล้วกันนะฟ้า เพราะไหนๆเราก็มาถึงแล้วน่ะ”
ขอบฟ้าพยักหน้าเห็นด้วยเพราะรู้สึกเพลียๆ
“ก็ดีเหมือนกันคิดว่ามาพักผ่อนไปด้วยเลยในตัว ซีจะทำอะไรก่อนไหม
ฟ้าขอนอนสักงีบนะ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ เดี๋ยวเที่ยงๆ ค่อยตื่น
แล้วไปหาอาหารอร่อยกินกันนะ”
“อื้ม…ตามสบายเลยฟ้า นอนพักสักหน่อยก็ดีนะ หน้าตาอิดโรยนะฟ้าน่ะ”
ซีเกมส์พูดจบ ขอบฟ้าจึงเดินเข้าไปที่ห้องพักแขก
ขอบฟ้าก้าวพ้นประตูเข้าไปเท่านั้น เขาก็ตกตะลึงหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง
น้ำตาเอ่อท้น ไหลรินออกมาอย่างกับทำนบพังก็ไม่ปาน
“สุขสันต์วันครบรอบของเรานะครับ…คนดี
ขอบคุณ…ที่เกิดมาเพื่อกันและกัน รักตัวเล็กนะ”
พี่ภูคุกเข่าลง ยื่นแหวนในมือให้
ขอบฟ้ามองผู้ชายคนนี้ที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปี เมื่อเราได้พบกันและรักกัน
มากอย่างนี้ ไม่มีสักครั้งที่จะนึกเสียใจที่เลือกพี่ภู จึงส่งมือให้พี่ภูทั้งน้ำตา
พี่ภูบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้อย่างพอเหมาะพอดีแล้วจรดริมฝีปาก
อย่างนุ่มนวลบนนิ้วเรียวยาว อย่างแสดงความเป็นเจ้าของทั้งตัวและหัวใจ
แล้วคนตัวโตก็ยื่นอีกวงมาให้พร้อมส่งมือตัวเองให้น้อง ขอบฟ้ารับแหวนคู่ดีไซน์เก๋
วงที่พี่ภูสวมให้เขานั้นมีเพชรเรียงกันในแนวขวาง 3 เม็ดแต่ของพี่ภูไม่มีเพชรสักเม็ด
เรียบแต่ดูหรูไม่เบาเหมือนกัน ขอบฟ้าสวมให้คนตัวโตเสร็จก้มลงจรดริมฝีปากที่
หน้าผากพี่ภูที่แหงนมองอยู่พอดี แล้วพี่ภูก็ลุกขึ้นแนบปากลงบนริมฝีปากของเขา
ในทันทีทันใด อย่างเรียกร้องทวงสิทธิ์ ขอบฟ้าจูบตอบเป็นการจูบกันที่มาราธอนมาก
พอจะหายใจไม่ทันพี่ภูก็ปล่อยให้ได้โกยอากาศก่อน แล้วก็ทำซ้ำๆ จนเขาคิดว่าปากคง
จะบวมเจ่อไปหมดแล้วตอนนี้
“เย็นนี้มีงานเลี้ยงที่โรงแรมไม่ไกลจากที่นี่ แต่เราขอจัดตรงริมหาดหน้าโรงแรม
นะตัวเล็ก ที่พี่ต้องบอกเพราะไม่อยากเก็บเซอร์ไพรส์ไว้อีก จนมีคนบางคนนอน
ไม่หลับ แล้วก็ร้องไห้หาว่าพี่ไม่รัก”
พูดจบก็รวบตัวคนตัวเล็กเข้ามากอดมาหอมจนพอใจ
“ดีกันแล้วนะ ไปนอนพักก่อนไป เห็นบอกกับซีว่าจะมานอนนี่ครับ”
พี่ภูพูดแล้วโยกหัวคนรักไปมา
“ฟ้าไม่ง่วงแล้ว พี่ภูใจร้ายมากเลยรู้ตัวไหม ทำฟ้าน้อยใจ
แล้วก็เสียใจมากๆ มาทั้งคืน” พูดแล้วน้ำตาก็คลอๆที่หน่วยตาอีก
“พี่มาเตรียมงานทางนี้ให้ไงครับ ไม่เสียใจแล้วสิ
ไม่ง่วงก็ไปที่โรงแรมกันนะ ทุกคนมารออยู่แล้ว
จะได้ไปแต่งตัวด้วยครับ มีแต่ญาติๆ ของเราทั้งนั้นแหละงานนี้”
ขอบฟ้าถูกพี่ภูจูงมือออกมา ซีเกมส์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
ขอบฟ้าเห็นหน้าเพื่อนก็อดไม่ได้ที่จะต่อว่าทันที
“ซี ทำไมใจร้ายนักไปแช่งคุณย่าว่าป่วยได้ไง แล้วก็ยังช่วยพี่ภูวางแผน
ปิดบังฟ้าอีก หึ้ยยย” เจ้าตัวทำหน้าง้ำใส่เพื่อนอย่างงอนๆ
“ก็พี่ภูสิขอร้อง ซีน่ะจำใจทำเลยนะฟ้า แล้วก็คุณย่าน่ะป่วยจริงๆ
อาป้อมพาไปที่บ้านนู้นแล้ว ถ้าหายดีถึงจะพากลับมาอยู่ที่บ้านนี้
อีกอย่างซีเห็นนะว่าฟ้านั่งเฝ้าโทรศัพท์มาตลอดทาง แล้วก็ทำหน้า
เหมือนหมาโดนทิ้งอีก อดสงสารไม่ได้ ตอนแวะปั๊มซีจึงแอบโทรหา
พี่ภูให้ไงล่ะ พี่เขาถึงมาดักรอที่บ้านนี่ ผัวมาง้อหน่อยทำหน้าบานไปไหม
แต่ปากน่ะออกจะเจ่อๆไป รึเปล่าฟ้า โดนอะไรกระแทกมาล่ะ คริคริ”
ซีเกมส์แซวเพื่อน และหัวเราะชอบใจที่เพื่อนรักหมดหนทางจะโต้กลับ
เห็นทำได้เพียงยกมือแตะที่ปากตัวเองเท่านั้น
“วันนี้ครบรอบหนึ่งปีที่เราคบกัน ก็เลยถือเป็นวันดีๆ สังสรรค์กันในหมู่ญาติ
และเพื่อนสนิท เพื่อเก็บเป็นความทรงจำดีๆ อีกเรื่องในชีวิตเรานะครับ
อย่าโกรธซีเลยเนอะ…เด็กดี” แล้วพี่ภูก็หอมแก้มเขาโชว์ซีเกมส์อีกจนได้
“อะแฮ่มๆ ซียังอยู่นะพี่ภู อดใจไว้คืนนี้เถอะ ฟ้ามันจะถวายตัวให้แบบสุดๆ
ไม่มีเกี่ยงงอน เชื่อซีสิ” พูดจบซีเกมส์ก็รีบหนีเพราะขอบฟ้าวิ่งไล่ตีไปจนถึง
หน้าบ้านที่มีรถของซีเกมส์จอดอยู่
“ไปรถซีนะ เพราะพี่ให้อาทมาส่งน่ะ ไปกันครับตัวเล็ก”
แล้วทั้งสามก็พากันขึ้นรถ โดยซีเกมส์เป็นคนขับ
เมื่อไปถึงที่โรงแรม เป็นอย่างที่พี่ภูบอกไว้ ทุกคนมารอกันที่นี่จริงๆ
ทั้งคุณพ่อคุณแม่ ครอบครัวพี่น้ำ ทั้งพีทและพี่เมศ คุณปู่ก็มารวมทั้ง
นมอุ่นและนมพร้อม สรุปมากันครบทุกคนสำหรับคนสำคัญในชีวิตของ
เราสองคน เพื่อนตัวแสบอย่างนาวากับนทียังไม่มีพลาดเลยด้วย
แล้วยังริสากับณนนท์เลขาพี่ภูจะไม่มาได้ยังไงกัน อาหารมื้อนี้ผ่านไปด้วย
เสียงหัวเราะ แล้วพี่หมอก็ตามมาสมทบอีกคน และที่น่าแปลกใจเด็กๆ
ที่ร้านกาแฟก็มากันครบทีมเลยเช่นกัน
“พี่ฟ้าอย่ามาทำหน้าดุใส่พวกเราสิคะ ที่ปิดร้านมากันน่ะ
นู้นเลยพี่ภูค่ะ พี่เค้าสั่ง แฟนเจ้านายสั่งเราก็ต้องเชื่อฟังกันนิดๆ
หน่อยๆ จริงไหมเกล้า! นินจา ข้าวตัง”
ทั้งสามคนต่างพากันพยักหน้ารับเป็นลูกคู่ให้อิง
“พี่ไม่ได้โกรธที่ปิดร้านมากัน แต่โกรธที่ไม่มีใครเปิดปากบอก
เลยสักคน ปิดกันเสียเงียบเชียบเชียว” ขอบฟ้าหน้ามุ่ย
อิงรีบจะเข้ามาบีบนวดประจบ ถูกพี่ภูใช้มือกั้นไว้
คนขี้หวงก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ ขอบฟ้าขำท่าทางพี่ภูจึงลืมงอนน้องๆ
งานเลี้ยงฉลองของทั้งคู่ก็เริ่มขึ้น บริเวณหน้าหาดนั่นเอง
เป็นไปด้วยความสนุกสนาน ความรักของคนในครอบครัว
และมิตรภาพของผองเพื่อน และมันจะเป็นที่จดจำของทั้งคู่
ไปอีกนานแสนนาน ตราบที่ทั้งคู่ยังหายใจ รักที่ไม่มีเส้นแบ่งกั้น
ไม่มีชาย ไม่มีหญิง มีแต่ใจที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว…เพียงแค่รักกัน
**************************************************
ขอบคุณจากใจ...ที่ติดตามและอยู่ด้วยกัน...จนถึงวันนี้
รักคนอ่านทุกคน ... เส้นขอบฟ้า
หัวข้อ: ภูรักฟ้า Special 3 กลับมาได้ไหม...กลับมาหากัน(แทนความคิดถึง) (อ่าน 27938 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก