ต่อให้จบตอนล่ะกันน่ะครับ เฮ้ออออออออออออออออออเหนื่อยจังครับช่วงนี้
เริ่มเรียนวันแรกก็มีเรื่องให้คิดซะแล้วเรา แต่ไม่ใช่เรื่องเรียนน่ะครับ555 แต่ผมก็อยากรู้จริงๆๆน่ะว่ากันกะฝ้ายจะยังไงกันถ้าเค้าจะกลับไปคบกันก็นะไม่ชอบเลยอ่ะ
กิจวัตรของพวกเราก็เหมือนๆๆเดิมจนเวลาฝ่านไปหลายวันจนมาถึงวันที่คุณหมดนัดไปดูเท้าครับ ผมว่าต้องเอาออกได้แล้วแน่ๆๆเลยครับเพราะผมก็เดินได้ตามปกติแล้วน่ะ ซึ่งวันนี้กันมันก็อาสาพาผมไปหาคุณหมอเหมือนเดิมครับ
หมอก็บอกว่าเอาออกได้แล้วแต่อย่าให้กระทบกระเทือนเท้าน่ะเพราะพึ่งเอาเฝือกออก พอเสร็จแล้วกันเลยชวนไปหาอะไรกินครับ
“กันเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ”
“อืมๆๆงั้นเดี๋ยวไปรอที่รถน่ะ”
ผมก็ไปเข้าห้องน้ำครับปวดฉี่ตั้งแต่หมอตรวจแล้ว เสร็จแล้วก็เดินออกมารีบไปที่จอดรถเพราะไม่อยากฟังมันบ่นครับ รอนิสรอหน่อยก็ไม่ได้ กันชอบบอกว่าผมอ่ะช้า แต่ไปแล้วไมมีแค่รถล่ะ คนไปไหน ผมเห็นแต่เวสป้าสีฟ้าน่ารักแต่เจ้าของมันไม่อยู่ ไหนว่าจะมารอที่รถไง แม่งกลับมน่ะ เราขอบ่นมั่งดีกว่า555
ก็เลยเดินตามหาเผื่ออยู่ในเซเว่นรึป่าว แต่ก็ไม่อยู่ แต่เหลือบไปเห็นครับ กันยืนคุยกะผู้หญิงอยู่ครับ ใช่ครับ ผู้หญิงคนนั้นคือฝ้ายแฟนเก่ากันครับ
แม่งรีบมาที่รถนี่มารอแฟนเก่าเองหรอ แม่งเอ้ย ชิ รู้สึกปวดๆๆแถวตับยังไงก็ไม่รู้
ผมเลยเดินไปรอที่รถครับ รอได้ประมาน 10 นาที กันก็เดินมาครับ(ทำไมไม่พามาด้วยเลยล่ะชิ หมั่นใส้)
“อ้าว แคนมานานแล้วหรอ”มันถามครับหน้าตาปกติมาก
“อืม” ตอบสั้น ห้วน สีหน้าบึ้ง
“ป่ะ งั้นไปหาไรกินกันเถอะ” มันพูดต่อครับ
“ไม่ไปแล้ว ไม่หิว”
“อ้าวทำไมอ่ะ ตะกี้ไหนบอกว่าหิวไม่ใช่หรอ”
“ก็ตอนนี้ไม่หิวแล้ว ไม่เข้าใจรึไง”เสียงเริ่มดังขึ้น
“แล้วมึงทำไมต้องมาขึ้นเสียงด้วยล่ะแคน” มันก็เริ่มใช้เสียงครับ
“เออ กูมันไม่ดี” ผมพูดแล้วก็เดินหนีเลยครับ คือที่จริงไม่ได้อะไรหรอก ไม่ได้ตั้งใจชวนทะเลาะ แต่มันรู้สึกไม่ดีนิสเดียวเอง แต่เรื่องมันเลยตามเลยแล้วจะทำไงดีล่ะ ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ซักหน่อยน่ะครับ แต่ขามันก็พาเดินออกมาแล้วอ่า
“จะไปไหน”มันตะโกนตามหลังมา แต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไร
ผมเดินมาเรื่อยๆๆเหนื่อยก็เหนื่อย ที่สำคัญมันไม่ตามมาด้วย น่าเจ็บใจจริงๆๆ สำคัญตัวเองผิดไปแล้วมั้งเรา
แต่สวรรค์มาโปรดครับ เมทที่เรียนวิศวะของผมขับรถมาพอดี เลยขอติดรถกลับหอนึกว่าจะได้เดินขาลากมาซะแล้ว ไม่งั้นเมิงตายแน่ไอ้กันเอ๋ย
พอมาถึงหน้าหอก็เจอกันยืนรออยู่ที่หน้าหอครับ
“ไงเมิง หายบ้ารึยัง”
เงียบบบบบบบบบบบบผมไม่ตอบครับ
“ทำไม กูไปทำอะไรให้เมิง ถามจริงๆๆๆ”
“ป่าวหนิ”
“แล้วที่ทำหน้าบูดเหมือนตูด แล้วเดินหนีกูมานี่หมายความว่าไง”
“ไม่รู้โว้ย”
“อ้าวววววว ถ้าไม่รู้สาเหตุกูไม่ยอมน่ะเอ้า”
“มึงไม่รู้หรอกัน มึงไม่มีทางรู้หรอก เข้าใจมั้ย”ผมเริ่มทำเสียงจริงจัง
เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
>>>>>>>>>>เสียงท้องผมก็ร้องครับ แล้วมาร้องตอนเงียบบบบบบอีกอายชิพหาย
“ไหนบอกว่าไม่หิวไง”มันถาม
“ก็ไม่หิวซะหน่อย”
“ไม่หิวแล้วเสียงอะไร”
“ก็ เอ่อ ก็ หิว”
แล้วมันก้จับมือผมลากกกกกกกกกกไป ครับ
“โอ้ยยยยยยยยยปล่อยกูเจ็บ น่ะกัน”
“ก็ พาไปกินดีๆๆไม่ชอบหนิก็ต้องลากกกกกก”
“โฮ้ยยยยยย ปล่อยๆๆ ไปก็ได้ อายเค้า” คนเริ่มมองเต็มแล้วครับ
“ก็แค่นี้”
พอไปถึงโรงอาหารระหว่างที่ทานข้าวกันอยู่ๆๆมันก้พูดขึ้นมา
“เอ่อ ตอนที่ กูออกมาอ่ะเจอฝ้ายว่ะ เค้าขอคุยด้วยแป็บนึกอ่ะ” อยู่เฉยๆๆก็เล่าเอง
“หรอ”
“อืมดิ แล้วมึงไม่อยากรู้หรอว่าคุยอะไรกัน”
“ไม่รู้ อยากเล่าก็เล่า ไม่อยากเล่าก็ไม่ต้องเล่า” แต่ที่จริงอยากรู้มากมาย
“ก็ฝ้ายเค้าชวนไปกินข้าว แต่ปฏิเสธไปเพราะบอกว่าจะไปกินกะแคน” แอบยิ้มเหอะๆๆ
“หรอ ไมไม่ไปกะเค้าล่ะ ไม่เห็นเป็นไรเลย”
”อ้าววววว กูอุส่าอยากไปกินข้าวกะเมิงน่ะเนียยย มาพูดงี้ได้ไง น่าน้อยใจจัง”
“เอ่อๆๆๆ กินต่อเหอะอย่าพุดมาก”
“เมิงแหละพูดมาก”
นั่งกินข้าวไปก็กัดเอ้ยคุยกันไปครับ คนพูดเก่งสองคนอยู่ด้วยกันสองคนเนี๊ยเป็นแบบนี้นี่เองงงงง
แต่ตอนนี้บรรยากาศกลับมาดีเหมือนเดิมแล้วครับ หรือว่าดีกว่าเดิมมั้ยยยยยยยยยยยยยยย5555555
...
วันหลังจะมาลงต่อน่ะครับ
ขอบคุณครับ
เหนื่อยใจเบื่อตัวเองที่สุด เฮ้อออออออออออออออออออออออออ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
