PART III
เราปิ้งย่างตั้งแต่สองทุ่มถึงสี่ทุ่ม จากนั้นก็ดื่ม อาร์มี่อนุญาตให้ผมดื่มได้แค่ไวน์ เพราะดื่มของแรงทีไรเมาสลบเหมือดทุกที เดี๋ยวไม่ได้มีอะไรกัน ส่วนตัวพี่ท่านนั้นซัดเหล้าขาว บ้าบอ
มีเพื่อนเก่าสมัยประถมกับมัธยมแวะมาทักทายผมหลายคน แค่จับมือแตะแขน แต่ก็ทำคุณเค้าฉุนเป็นเสือ แผ่รังสีออกมาจนเพื่อนไม่กล้าคุยนาน ประเด็นคือเจ้าเด็กหัวกะโปกเมื่อวานซืนพวกนั้นเติบโตมาเป็นชายหนุ่มที่ดูดีมีคุณภาพกันด้วยไง อีกทั้งยังอนาคตไกล เรียนหมอบ้าง วิศวะบ้าง ถ้าขี้เหร่และไม่เก่งเค้าคงไม่ใส่ใจหรอก
“คิดมากไร แค่เพื่อน มี่ทำแบบนี้เพื่อนจะพาลไม่อยากคบกับเทียนเอานะ” ผมแอบดุเมื่อเพื่อนๆ ไปแล้ว
“ไม่ชอบให้ใครมาใกล้ชิดเทียน”
“เพื่อนก็คือเพื่อนมั้ยเธอ เอาจริงๆ ถ้าจะจับทำแฟนก็ทำไปนานแล้ว ไม่รอจนถึงป่านนี้หรอก”
“ก็คนมันหวงอ่ะ เทียนน่ารักขนาดนี้ ใครอยู่ใกล้ก็ต้องชอบทั้งนั้น ต่อให้เป็นเพื่อนก็เหอะ”
“เทียนไม่เหมือนมี่นะ ที่จะจับเพื่อนทำแฟนอ่ะ”
“เทียนนนนนน” มันลากเสียงอย่างคนร้อนรนและกอดออดอ้อนผมทันที ราวกับกลัวผมจะโกรธ “ไม่เอาไม่พูด เรื่องผ่านไปแล้ว มี่ขอโทษนะค้าบ ไม่หวงมั่วซั่วละค้าบ”
ผมขยี้หัวมันอย่างมันเขี้ยว เรื่องเพื่อน (ชู้) รักหักเหลี่ยมโหดถือเป็นจุดอ่อนของมัน แต่เป็นจุดแข็งของผมจริงๆ สะกิดนิดหน่อยคือยอมแพ้ราบคาบเลย ใครเป็นผู้กุมอำนาจในบ้านก็คือรู้เลยนะครับ (ฮ่า)
อีกสองชั่วโมงก็เตรียมนับถอยหลังสู่ปีใหม่ แต่คนบางคนก็ฉลองไปแล้ว เช่นพวกที่ดอดไปเที่ยวญี่ปุ่น น่าหมั่นไส้มาก ไม่ใช่ใครที่ไหน หนุ่มฝรั่งนักเรียนดีไซน์กับเด็กน้อยหอยสังข์ของเขานั่นเอง
[หวัดดีครับเฮีย หวัดดีเมียเฮีย ยอดดอยที่นู่นหนาวเหมือนภูเขาฟูจิที่นี่รึเปล่า]
อเล็กซ์วิดีโอคอลหาหัวหน้าแก๊ง แทบจะเห็นแค่ลูกตาเพราะอำพรางตัวอยู่ในเสื้อโค้ท หมวกไหมพรม ผ้าพันคอ และเอียร์พัฟฟ์ฟูๆ มีเด็กเพชรยื่นเคี้ยวทาโกยากิเป็นแบ็คกราวด์
“ไม่หนาว เร่าร้อนมาก มึงล่ะเป็นไง ได้จับมือกันยังเหอะ” อิโจรบลัฟฟ์
[มากกว่าจับแล้ว]
“ไหนบอกรอสามปี ไม่ใจเลยมึงอ่ะ กูจะฟ้องพ่อมันว่าลูกโดนโจรลวนลาม มึงโดนจับข้อหาอนาจารเด็กอายุต่ำกว่าสิบแปดแน่ไอ้เล็ก”
[เสียใจนะเฮีย พ่อมันก็เป็นเหยื่อโจรเหมือนกัน โดนล้วงที่ปารีสนู่นแน่ะ คิกๆ]
“งั้นกูแจ้งตำรวจ”
[ตำรวจไหน หมวดเจ้าเก่าเขาไม่ว่างหรอก เห็นไปเที่ยวกับแฟนใหม่ที่เกาหลี]
“เกลียดมึง ไปไกลๆ ไป๊ กูจะอยู่กับเมีย”
[อ้าว แล้วญี่ปุ่นนี่ไม่ไกลเหรอ]
“มึงจะเอาใช่มั้ย”
[หยอกๆ สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้านะครับ ขากลับจะซื้อของไปฝาก รักนะ รักแสงเทียนด้วย ไว้เจอกัน]
“หวัดดีปีใหม่อเล็กซ์ บายจ้า” ผมโบกมือให้ ส่วนอาร์มี่แลบลิ้น
พอวางสายอเล็กซ์ไปก็นั่งคุยกันหงุงหงิง ทบทวนความทรงจำในปีที่ผ่านมาว่ามีอะไรที่ประทับใจ อะไรที่อยากแก้ไข เรื่องคดีเราไม่พูดแล้ว เอาตั้งแต่คบกันจริงๆ เลย สารภาพว่าผมออกจะกลัวๆ เพราะเหมือนวิจารณ์กันและกัน แต่เอาเข้าจริง ผมพบว่ามันเป็นประโยชน์ต่อความสัมพันธ์อย่างมาก
“เทียนชอบความทุ่มเทของมี่ ทั้งที่ให้กับเทียนและกับงาน ตอนมี่จริงจังกับอะไรสักอย่าง มันเท่มากๆ เลยรู้ป่ะ รู้สึกว่าเออ เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว ดูแลตัวเอง ดูแลแฟน ดูแลครอบครัวได้”
มันยิ้ม “ก็มีจุดหมายในชีวิตแล้วไง จะเที่ยวเล่นเป็นเด็กไม่ได้”
“ทำดี” ผมหยิกแก้มเบาๆ “แต่ที่ต้องปรับปรุงก็คือ...มี่ติดเทียนมากเกินไป รู้ว่ารักมากคิดถึงมาก แต่ต้องมีช่องว่างให้กันบ้างนะ ไอ้ที่โทรหาสามเวลาหลังอาหาร ไลน์มายิกๆ ทั้งวัน บางทีมันก็มากไป”
“งั้นหรอ...” หน้าหงอยลงทันที
“เทียนไม่ชอบเล่นมือถือก็รู้ใช่ป่ะ บางทีลืมเอาไปเรียนด้วยซ้ำ มี่โทรไม่ติดไลน์ไม่ตอบ ก็น้อยใจอีก”
“รำคาญหรอ”
“ไม่ๆ แฟนคิดถึงใครว่าน่ารำคาญ น่าดีใจออก แต่เราไม่ใช่เด็กๆ กันแล้ว จะได้ตัวติดกัน คุยกันตลอดเวลา เทียนเลยบอกให้มี่โทรหาแค่เช้าเย็น หรือไม่ก็พักกลางวันแค่นั้นพอ”
“ความรักของฉันมันจุกอกจนจะระเบิดตายแล้วเธอ แต่จะพยายามนะครับ ฮึก”
“อีกเรื่อง” ผมต่อ มันทำหน้าผวานิดๆ “มี่ขี้หึงเกินไป”
“อ่า... เรื่องนี้รู้ตัว”
“ใช่มั้ยล่ะ ขนาดแค่เพื่อนมาคุยด้วยยังหึงเลย เทียนอยากให้มี่ไว้ใจกันมากกว่านี้ เวลาบอกว่าไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไรจริงๆ เทียนไม่ใช่พวกชอบนอกใจคบซ้อนอยู่แล้ว ถ้าเบื่อก็จะบอกเลิกตรงๆ ไปเลย โอเค๊?”
“ไม่เอาไม่พูดคำนี้” มันกอดผมแน่นกว่าเดิม
“ก็ต้องแก้ไขนะครับ”
“ครับ...” ตอบเสียงอ่อนน่าเอ็นดู ผมเลยหอมแก้มปลอบใจไปหนึ่งที “หมดแล้ว ถึงตาตัวเองบ้าง”
“สิ่งที่ชอบ...ทุกอย่างที่เธอเป็นนั่นแหละ แม้แต่ความเย็นชาในบางที แต่มี่เข้าใจว่าเธอเป็นแมว หวงพื้นที่ส่วนตัวและรักสันโดษ ไม่ชอบให้มายุ่งวุ่นวาย ถ้าอยากเล่นด้วยก็จะมาหาเอง”
ผมขำคิก เข้าใจเปรียบเทียบนะ
“แต่แมวครับ ถ้ารักเจ้าของก็ช่วยตอบสนองกันสักนิด ถึงมนุษย์คนนี้จะตัวใหญ่ แต่หัวใจเล็กนิดเดียวเองครับ”
“จ้า” เจอแบบนี้เข้าไปผมก็ใจอ่อนยวบ เปลี่ยนมานั่งตักและโอบกอดรอบคอ ‘เจ้าของ’ เอาหน้าเคลียคลอออดอ้อนให้สมใจเค้า เจ้าตัวถึงเปลี่ยนจากหน้าหงอยๆ เป็นยิ้มกว้างเห็นฟันทั้งแผง หอมแก้มผมจมจมูก
จบเรื่องนิสัย ก็พูดถึงแผนการในปีถัดไป แน่นอนเราคิดเรื่องอนาคตจริงจัง เรื่องบ้าน คุยกันว่าจะซื้อคอนโดหรือบ้านเดี่ยว ถกกันเรื่องข้อดีข้อเสีย ซื้อสดหรือผ่อน ทำเลนู่นนั่นนี่ และก็เห็นตรงกันว่าอยากอยู่บ้านมากกว่า เหตุผลหลักคืออยากเลี้ยงหมาแมวเยอะๆ (บ้าป่ะ) แต่กว่าจะถึงตอนนั้นก็คงอีกพักใหญ่ ต้องรอผมเรียนจบและช่วยกันทำงานเก็บเงินก่อน
เรื่องงาน ผมตั้งใจจะทำงานกับองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนแถวใจกลางเมือง อาร์มี่ก็วางแผนสร้างระบบให้เป็นรูปเป็นร่าง จ้างคนเพิ่มในตำแหน่งต่างๆ ไม่แบกรับทำเองทุกอย่างจนต้องเลิกงานดึกๆ ดื่นๆ เราสองคนจะได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น
คุยเพลินจนไม่ได้ดูเวลา รู้ตัวอีกทีคนรอบข้างก็ตะโกนนับถอยหลังจากสิบกันแล้ว พอถึงหนึ่งปุ๊บก็มีพลุแตกกระจายหลายดอกท่ามกลางท้องฟ้า อันมาจากหมู่บ้านข้างล่างเนินเขานั่นเอง สวยตระการตาจนต้องอ้าปากค้าง ฝรั่งบางคนแถวนี้ก็เขย่าขวดแชมเปญฉลอง พวกอีนิวบนดาดฟ้าบ้านเปิดเพลงครึกครื้นสมเป็นโมเม้นต์แห่งค่ำคืนที่รอคอย
อาร์มี่มองผมด้วยดวงตาระยิบระยับยิ่งกว่าดอกไม้ไฟทั้งฟ้ารวมกัน ก้มหน้าลงมาเอาปลายจมูกแตะกัน
“สุขสันต์ปีใหม่ครับที่รัก อยู่ฉลองด้วยกันแบบนี้ทุกปีเลยนะ”
“อื้อ”
“เธอคือของขวัญที่ดีที่สุดของเค้า รู้รึเปล่า”
“จ้า พอแล้ว...” เขินจนแก้มจะแตกอยู่แล้วไอ้บ้าเอ๊ยยย
ก้มหน้าลงมาจูบอย่างนุ่มนวล ผมจูบตอบ สอดลิ้นพัวพัน กัดริมฝีปากเบาๆ ยั่วเย้าพร้อมกับลูบไล้ต้นคอ ทำเอาขนอ่อนของมันลุกฮือใต้ฝ่ามือ ได้ยินเสียงหายใจแรงฮึ่มๆ แบบทนไม่ไหวแล้ว จากนั้นผมก็โดนอุ้มเข้าเต้นท์ ถูกระดมจูบรัวจนหายใจไม่ทัน ต้องตีแขนขอเวลานอก
“จะถอดเสื้อผ้ามั้ย” มันกระซิบถาม
“สิบสององศาเนี่ยนะ...ใส่เถอะ”
มันค้นหาของสำคัญในกระเป๋าเดินทางบนหัวนอน แล้วนั่งชันเข่าถอดกางเกงวอร์มลงถึงสะโพก สบถนิดหน่อยเมื่อผิวหนังสัมผัสกับอากาศเย็นโดยตรง ใส่ถุงยางเสร็จก็ทาวาสลีนแทนน้ำยาหล่อลื่น (สองในหนึ่งครับ ใช้ทาผิวได้ด้วย) จากนั้นก็สอดใส่เข้ามาและโน้มตัวลงกอดผม เอาผ้าห่มคลุมกันหนาวกับกันชาวบ้านเห็นเงา
“แข็ง...เย็น...เหมือนไอติมแท่งเลย”
“อยากกินมั้ยล่ะ สอดไส้นมด้วยนะ”
“คนเหี้ย” ผมทั้งเขินทั้งขำ “ไม่เอาไม่อร่อย”
“จ้ะ อย่ามาอ้อนทีหลังละกัน...”
ข้างนอกยังจุดพลุกันต่อเนื่อง แตกกระจายทั้งเสียงและแสงลูกแล้วลูกเล่า แต่ดูจากจำนวนกล่องถุงยางสารพัดกลิ่นและพื้นผิวที่มันเตรียมมา ผมพนันได้เลยว่าพลุรวมกันทั้งอำเภอก็จะแตกไม่มากเท่าเรา
ทำไปทำมาก็ชักร้อน เลยรูดซิปเสื้อลงนิดหน่อยให้ไหล่กับหน้าอกได้หายใจ แต่โจรมันร้าย รูดลงหมด ผมหนาวจนตัวหดเหมือนปลาโดนน็อกน้ำแข็ง ก่อนจะถูกสวมกอดไว้ภายใต้ร่างใหญ่
“เนี่ย เสร็จช้าไม่ใช่ว่าอากาศเย็น แต่ไม่เห็นนมเธอต่างหาก”
“ใช่เหรอ”
“ใช่ ยิ่งหนาวๆ แบบนี้ผิวเธอแดงอมชมพู น่ารักมากเลย”
ไม่พูดเปล่า เลียและอมหัวนมผมยังกะลูกเชอร์รี่บนยอดไอติม ซุกไซ้ซอกคอและดูดเบาๆ ให้เสียวซ่าน ผมโดนรุกเร้าหนักหน่วงทุกทางทั้งข้างล่างข้างบน อาร์มี่ใช้อวัยวะคุ้มมากตั้งแต่ปากยันแท่งขีปณาวุธ แต่ผมไม่ได้ทำอะไรตอบสนองนอกจากนอนกับร้องคราง พอเริ่มจะร้องเสียงดังก็ถูกประกบปากจูบทุกครั้ง ป้องกันชาวบ้านเต้นท์ข้างเคียงด่า
ร่างกายที่บดเบียดเสียดสีกันทำลายความหนาวเย็น เกิดเป็นความอบอุ่นจนถึงขั้นร้อนระอุเข้ามาแทนที่ เหงื่อเราเริ่มผุดจนต้องเอาผ้าห่มออก เช่นเดียวกับที่มันคลายกอดผมไปนั่งชันเข่าและกระแทกเอวรัว
ผมเป็นฝ่ายถึงก่อน พลุแตกกระจายเต็มฟ้า สว่างแข่งกับดาวเดือน ร่างสั่นสะท้านทุกอณูแบบที่อากาศหนาวก็ทำให้ไม่ได้ ส่วนแฟนถึงในอีกสิบวินาทีต่อมา ดึงถุงยางออกจากท่อนล่ำแข็งขันคับแน่น แล้วแตกทะลักลงบนหน้าท้องเรียบเนียนของผมพร้อมกับเสียงครางต่ำในลำคอ จากนั้นถอยไปฉีกซองใหม่สวม สอดเข้ามาอีก
“ไม่คิดจะให้พักหายใจเลยใช่มั้ย” ผมว่า
“แน่นอน จะทรมานให้จุกตายไปเลย” มันยิ้มกริ่ม
“เดี๋ยวนะ นี่ใส่แล้วจริงดิ ทำไมมัน...”
“รุ่นบางพิเศษ ลองจับดู”
“...” เอื้อมมือลงไปจับที่โคน โอเค เจอขอบ ค่อยสบายใจ “แต่บางมากเลย มันจะไม่ขาดเหรอ”
“ไม่หรอก อ่านรีวิวแล้ว ไว้ใจได้” มันยิ้มเอ็นดูเมื่อเห็นผมกังวล “ต่อได้ยัง”
ผมพยักหน้า ท่อนจึงถูกผลักเข้ามาจนสุด ผมรู้สึกเหมือนมีไฟสปาร์กจากตรงนั้นลามไปทั่งร่างกายยันปลายเล็บ โดยเฉพาะช่วงท้องน้อยที่วูบวาบเป็นพิเศษ ใบหน้าก็ร้อนผ่าว และเมื่อมันเริ่มขยับเข้าออกก็ยิ่งรู้สึกดีมาก ดีแบบที่ไม่เคยเจอ ราวกับเราหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันแบบไร้สิ่งขีดกั้น แทบจะเหมือนสด
“โห... สุดๆ เลยเทียน รู้สึกถึงข้างในของเธอไวมากอ่ะ” หน้าของมันแดงกว่าปกติ
“อือ...โคตรดีเลยมี่ ทำไมเพิ่งใช้”
“มันแพง ต้องพรีจากญี่ปุ่น นานๆ ทีก็พอ”
“โว้ยยยย” สมกับเป็นมึงจริงๆ
สับไม่ถึงสามนาทีก็ถึงที่หมายเกือบพร้อมกัน มันกดท่อนล่างเข้ากับสะโพกที่แอ่นโค้งรับตามสัญชาติญาณของผมจนมิดแล้วปล่อยข้างใน (ถุง) เต็มๆ เน้นๆ ผมรู้สึกถึงไออุ่นของมวลสารคัดหลั่งราวกับถูกสาดใส่โดยตรง สุขมากจนเกือบเสียการควบคุมตัวเอง หันหน้าซุกกับหมอนก่อนที่จะเผลอร้องออกมา... พระเจ้า น้ำตาไหลเลย อะไรจะดีขนาดนี้
อาร์มี่ซี้ดปากอย่างเสียวสะท้านไม่แพ้กัน ค้างอยู่อย่างนั้นไม่ยอมเอาออกทันที แล้วก็พูด
“แย่มากเลย”
“ฮึ? ทำไม” ผมงง
“บางเกิน เสร็จไว ไม่คุ้มตังค์”
“เอ้า! อะไรของเอ็งวะ”
“เสียวกว่าก็จริง แต่อยากอยู่ในตัวเธอนานๆ มากกว่า”
ว่าแล้วโน้มตัวลงมาหอมแก้มจุ๊บปากคลอเคลีย ขยับข้างล่างเข้าออกเนิบช้าเพื่อซึมซับความสุขสุดยอดเมื่อครู่มากกว่าจะเริ่มยกใหม่ ทว่าก็ทำให้ผมถึงอีกรอบจนได้ ทำเอามันตกใจ
“เห้ย บ้าเหรอ แค่ถูเล่นๆ” พูดแล้วก็ดึงออกไปเลย เหมือนวัตถุอันตราย
“รู้สึกดีอ่ะ ชอบ” ผมเอื้อมมือตามไปจับ อาร์มี่ก็ปล่อยให้เล่นตามใจ ส่วนตัวมันก็สุ่มหยิบถุงยางสูตรต่อไปจากกระเป๋า เอาส่องกับไฟโทรศัพท์ แล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่มเหมือนตอนวางแผนร้ายๆ
“ทำไมต้องยิ้มแบบนั้น” ผมถาม
“เดี๋ยวก็รู้”
มันฉีกสวมและสอดเข้ามา เป็นแบบธรรมดา แต่สำหรับผมความธรรมดาคือดีที่สุด ไม่ว่าจะรุ่นถุงยางหรือท่ามิชชั่นนารี... จริงอยู่ที่ความแปลกใหม่ทำให้ตื่นเต้น แต่หัวใจหลักของร่วมรักก็คือความรู้สึกว่าเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างแท้จริงต่างหาก
ความธรรมดาแต่ยอดเยี่ยมของมันทำผมเสร็จไปอีกรอบ แต่ตัวมันยังไม่มีวี่แวว คงสับๆ ถี่ๆ ในจังหวะเดิม ของเหลวที่ขับออกจากตัวเราทั้งคู่ทำให้เสียงดังขึ้นเวลาปะทะกัน แต่ก็ขอบคุณเสียงดนตรีที่ดังต่อเนื่องข้างนอก พอกลบไปได้ เป็นครั้งแรกที่ผมภาวนาให้พวกเขาอย่าเพิ่งหยุดเล่น
ผมถึงอีกครั้ง หัวใจเต้นแรงเหมือนจะตาย หายใจไม่ทัน ต้องใช้ปากช่วย ทว่าแฟนก็ยังไม่ถึง จนชักแปลกใจ
“มี่...เป็นไรรึเปล่า ทำไมรอบนี้ช้า”
มันยิ้มเจ้าเล่ห์ “ให้ทาย”
“สูตรผสมสารหลั่งช้ารึไง”
“เก่งจัง ทายถูกด้วย”
“บ้าชิบ...ฆ่ากันทางอ้อมชัดๆ”
มันโน้มตัวลงมาหอมผมฟอดใหญ่ด้วยใบหน้าเอ็นดูปนขบขัน ก่อนจะกระแทกสะโพกเข้ามาหนักหน่วงยิ่งขึ้น ผมวาบหวามหนักจนต้องกัดนิ้วตัวเองระงับเสียงคราง แต่กลายเป็นถูกกล่าวหา
“อ่า... เทียน ทำแบบนี้โคตรยั่วเลย”
“อะไร แค่ดูดนิ้วเอง”
“อย่างอื่นน่าดูดกว่าอีก”
“...ไอ้บ้า”
“เอามั้ย รอบนี้ถึงแล้ว”
ผมไม่ตอบ หันหน้าหนี เอาจริงๆ ไม่ชอบในปากเท่าไหร่ เหตุผลเดียวเลยก็คือรสชาติแย่ กินได้นะแต่ไม่อยากกิน จะคายทิ้งก็เกรงใจ แต่รู้ว่าแฟนชอบ มันคงสะใจเขาอ่ะ
แฟนกระแทกเอวใส่ผมหนักหน่วงและถี่กระชั้นขึ้นเหมือนใกล้ถึงจุดหมาย แรงกระสันแล่นพลานไปรวมกันที่จุดนั้น แล้วผมก็เป็นฝ่ายถึงก่อนอีกเช่นเคย ไอร้อนเห่อขึ้นหน้าวูบวาบ กายบิดเร่าบีบรัดท่อนลำแข็งขันแน่นถึงขีดสุด ส่งผลให้มันถึงตาม
“เทียน... ที่รัก เสร็จแล้ว ถึงแล้วครับ”
“อื้อ... ในปากเลยมี่” ไหนๆ ก็โอกาสพิเศษ เซอร์วิสให้เค้าหน่อยก็แล้วกัน
ดึงออกทั้งท่อนและสิ่งที่ครอบอยู่ ถลันตัวขึ้นมาหลั่งทะลักทลายในปากผม เยอะสมกับที่กลั้นมาสิบกว่านาที แต่ก็ยังไม่สาใจ ส่งเข้ามาในปากให้กวาดล้าง ผมก็เลียเก็บจนเกลี้ยง
มันเอาออกแล้วลูบหน้าผมด้วยดวงตาแวววาว
“เยี่ยมมากคนดี... รู้สึกเป็นไง”
“เค็ม”
โดนเอาฟาดปากหนึ่งทีแบบขำๆ
มันร่นตัวลงมาในระดับเดียวกันและกอดจูบผมนัวเนีย (แต่มือก็ล้วงกล่องใหม่) ทว่าผมชักเหนื่อย ขาก็ล้า ตาก็จะปิด สงสัยคงต้องพอแค่นี้
“ไม่เอาสิเทียน อย่าเพิ่งหลับ ยังไม่ถึงครึ่งทางเลย”
“ทบไว้พรุ่งนี้ได้มั้ย ง่วงแล้ว”
“ไม่ใจเลย”
“ข้างนอกปิดเพลงแล้ว เดี๋ยวเสียงดัง อายเค้า”
“แน่ใจ? ฟังดีๆ เต้นท์ข้างๆ ก็มีเสียงเหมือนกัน”
“.....” เออว่ะ ไม่ใช่แค่ป้าบๆ แต่ผัวะๆ ด้วย ผัวท่าจะดุ
“เหลืออีกตั้งหลายสูตร มาลุ้นต่อกันเถอะ”
“ไม่มีแรงแล้ว”
“เทียนไม่ต้องใช้แรงอะไรนี่ แค่นอนเฉยๆ ลองอันนี้ดีกว่า แบบปุ่มเอ๊ะ หรือจะแบบเส้นดี”
“มี่------“
ท้วงไปก็เท่านั้น มันฉีกแล้วสวมเรียบร้อย อยากร้องไห้เลยครับ ไม่น่าชวนตั้งแต่แรกเลย ฆ่าตัวตายชัดๆ
“พรุ่งนี้ลุกไม่ขึ้นแหง“
“ลุกไม่ขึ้นก็นอน เดี๋ยวสามีจะดูแลเธอเอง”
“.......”
ก็ตามนั้นแหละครับ ฝันดีราตรีสวัสดิ์
...
มีคนส่งข้อความมาตอนตีสามกว่าๆ ผมสะดุ้งตื่นและหยิบมือถือที่หัวนอนมาดู
‘แม่ขอโทษที่พูดไม่ดีไปนะลูก... คุยกับพ่ออยู่นาน ตกลงกันว่าจะลองให้โอกาสนายคนนั้นดู...
ก่อนกลับกรุงเทพแวะมาหาแม่หน่อยนะ...
สุขสันต์วันปีใหม่จ้ะ รักลูกที่สุด...’แสงไฟแยงตาทำให้คนข้างๆ พลอยตื่นด้วย ถามผมว่าทำอะไร เลยยื่นมือถือให้อ่านเอง มันยิ้มบางๆ แล้วจูบหน้าผากผมอย่างอ่อนโยน
“ไม่มีใครรักเทียนมากเท่าพ่อแม่อีกแล้ว แม้แต่มี่เองก็เถอะ”
ดวงตาผมร้อนผ่าว มาจากทั้งความสุขและเศร้าปนกัน
“ไปกันเช้านี้เลยมั้ย”
มันถาม ผมไม่ตอบ แค่ผงกหัวช้าๆ
ดีใจนะแม่ยอมลดทิฐิ ปล่อยวางอคติ เปิดใจให้อาร์มี่ได้พิสูจน์ตัวเอง แม้อาจจะทำเพื่อให้ผมยอมกลับบ้านเฉยๆ ก็เถอะ อย่างน้อยก็ถือเป็นสัญญาณที่ดี
ชีวิตคู่ของจริงเพิ่งเริ่มต้น ผมรู้ว่ามีบททดสอบอีกมากมายหลายด่านรอเราอยู่ข้างหน้า และรู้ดีว่าคงไม่ง่าย เราต้องฝ่าฝันไปด้วยกันอีกไกล
แต่ผมไม่กลัวอะไรอีกแล้วส่งข้อความตอบกลับแม่ ซุกตัวถูไถรับไออุ่นในอ้อมแขนของคนรัก หลับตาลง รอการมาถึงของแสงตะวันของวันใหม่
-----------
จบตอนพิเศษเพียงเท่านี้นะคะ
ส่วนของคู่อื่นๆ ขออนุญาตเอาไปใส่ในเล่มส่ง สนพ. แล้วจะมาอัพเดทอีกครั้งค่ะ ^^
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามจนจบเลย สำหรับที่นี่เรายังเป็นมือใหม่
แต่ก็ขอบคุณที่มีคนอ่านให้กำลังใจเยอะกว่าที่คิด ดีใจมากเลยค่ะ TwT
ไว้เจอกันใหม่เรื่องหน้าค่ะ
LOVE & THANK YOU
///
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
