เราอ่านจบหน้าสามแล้วค่ะ สนุกนะคะ บีบคั้นใจมาก แต่เรารู้สึกว่าคนเขียนใจร้ายมากจริงๆ ที่เขียนให้ชะเอมทนทุกๆอย่างมาจนถึงจุดนี้ ตอนนี้เราแค่หวังว่าในอนาคตบทต่อๆไป จะมีอะไรมารดน้ำให้ใจคนอ่านอย่างเราบ้าง คือเราอ่านเราก็ไม่คิดว่าชะเอมจะยอมมากขนาดนี้แต่แบบนี่ยอมเกินไปจริงๆ ไอ้เวรคินนั่นมันสมควรเป็นพระเอกหลอ
ขอบคุณที่เขียนนะคะ ยืนยันว่าสนุก ขอโทษที่เม้นแรงใส่พระเอก มันไม่ควรเป็นพระเอกนิ
Edit//// เราอ่านไม่จบ ไม่ไหวละ ถ้าถามว่าใครผิด เรานี่แหละผิดที่คิดว่าอ่านเรื่องนี้ไหว
-เพราะเรารู้สึกไม่อินกับการที่คินเป็นพระเอก บอกว่ารู้จักกับเอมมาแต่เด็กคบกันมาแต่ไม่รู้เลยหลอว่าเอมนิสัยเป็นยังไง เอมมีโรคประจำตัวมั้ย ตรงนี้เราพยายามมองข้ามเพราะคิดว่าน่าจะมีเหตุผลให้ในบทอื่นแต่เราอ่านไม่จบเอง ก็ช่างมันเถอะ
-คินมันร้ายกับชะเอมต่างๆนาๆ และชะเอมก็ทำได้แค่เสียใจตลอดเวลา พอคืนดีกันก็ง่ายๆแบบนั้น เราคาดหวังว่าคินมันจะได้อะไรที่ยากกว่านี้ แต่นี่ง่ายดายมากแค่บอกรักคำเดียว แค่รู้สึกผิดก็พอหลอ เผอิญเอมคงพอแหละแต่คนอ่านไม่พอ รับไม่ไหว มันสอนให้เรารู้ว่าทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ชะเอมก็้คินไง เนี่ย!!โครตเล่นกับความศรัทธาในพุทธศาสนาของเรา
-ชะเอมไม่รักตัวเองเลย อ่านจนคืนดีกับอีคินชะเอมก็ยังไม่ดีขึ้น ไม่ก้าวหน้าขึ้น เราก็จบกับชะเอมเหมือนกัน ขอเท
ระหว่างที่เราอ่านอย่างที่บอกในบรรทัดบนๆว่าอึดอัดมาตลอด จุกจนแบบเจ็บแทนนายเอก อาการตอนที่นายเอกไปดีกับพระเอกง่ายๆ ก็เหมือนกับตอนที่เพื่อนสนิทมาตีโพยตีพายโวยวายกับเราเรื่องแฟนและมันก็ไปดีกันเฉยให้เราเป็นหมานั่นแหละค่ะ ขอโทษอีกครั้งที่เม้นแรง เราแค่บันทึกไว้เพราะจำไม่ค่อยได้ว่าอ่านเรื่องไหนไปบ้าง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
