ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
********************************************************************************
Love Ten Points
#รักตรงเป้า
บทนำ
ความรู้สึกแรกของการแอบรัก
ร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่
“เอาละครับท่านผู้ชม ตอนนี้มาถึงช่วงเวลาตื่นเต้นที่สุดของการแข่งขันในวันนี้แล้วนะครับ ภาพที่ท่านผู้ชมกำลังรับชมอยู่ตอนนี้คือการแข่งขันยิงธนูรอบชิงชนะเลิศของงานกีฬามหาวิทยาลัยแห่งชาติในปีนี้ และคนที่ทุกท่านกำลังเห็นอยู่ตอนนี้คือศร ศิรภพตัวแทนจากมหาวิทยาลัยC แล้วก็ยังเป็นตัวเต็งของการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย…”
เสียงจากการแข่งขันกีฬาที่ดังมาจากจอทีวีที่อยู่ถัดไปในร้านก๋วยเตี๋ยวที่ผมกำลังนั่งทานกันอยู่กับเพื่อนๆดังขึ้น ในความเงียบและความน่าเบื่อที่ต้องนั่งรออาหารแบบนี้ ไม่แปลกที่เสียงนั้นเรียกความสนใจจนทำให้ผมหันหน้าไปมอง
ตอนแรกที่เห็นมันก็แค่การถ่ายทอดการแข่งขันกีฬาธรรมดา แต่บางสิ่งบางอย่างที่ผมเห็นในทีวีตอนนี้ทำให้ผมละสายตาจากหน้าจอนั้นไม่ได้เลย
“ปุณย์!”
“วันนี้ต้องบอกว่าเป็นวันที่ทุกคนลุ้นกันตัวโก่งเลยนะครับว่าศรจะรักษาสถิติที่เขาทำไว้ในการแข่งขันครั้งก่อนได้หรือเปล่า…”
“ไอ้ปุณย์!”
“และตอนนี้ช่วงเวลาตื่นเต้นมาถึงแล้วครับ…”
“ไอ้เชี่ยปุณย์โว้ย!” เสียงตะโกนจากใครคนหนึ่งดังขึ้นจนดึงสติผมที่เหมือนหลุดเข้าสู่ภวังค์กลับมา
“อะไรไอ้เชี่ยไพร์ มึงจะตะโกนทำไมเนี่ย” ผมโวยวายใส่มันทันทีที่รู้ว่าไอ้เจ้าของเสียงตะโกนจนหูแทบแตกนั้นเป็นใคร มันคือไอ้ไพร์เพื่อนรักเพื่อนตายของผมเอง
"Ten Point!"
แต่แล้วเสียงจากทีวีที่ดังขึ้นก็เรียกความสนใจผมกลับไปอีกครั้ง
“สิบแต้ม! และแน่นอนครับการแข่งขันยิงธนูระดับมหาวิทยาลัยในปีนี้ ศรจากมหาวิทยาลัย C เป็นผู้ชนะ…”
ตอนนี้สติผมเหมือนหลุดลอยหายไปอีกครั้ง เพียงแต่ว่าในตอนนี้มันลอยไปหยุดอยู่ที่คนที่กำลังยืนยิ้มด้วยความดีใจอยู่ในจอทีวีตอนนี้
ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่เคยรู้จักหรือได้ยินชื่อเขามาก่อนเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไม…สีหน้ามุ่งมั่นของเขาที่ผมเห็นในตอนแรก ตอนที่เขากำลังจะยิงธนูลูกนั้น ถึงแม้มันจะเป็นสีหน้าที่ปนไปด้วยความกดดัน แต่มันก็ทำให้ผมอดที่จะลุ้นและละสายตาจากเขาไม่ได้เลย ถ้าไม่ติดว่าโดนไอ้ไพร์แหกปากเรียกซะก่อนผมคงจะได้เห็นเขายิงธนูลูกนั้นด้วยตาของตัวเองไปแล้ว
แต่ถึงยังไงสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของความดีใจของเขาในตอนนี้ มันกลับทำให้ผมรู้สึกดีและอดที่จะยิ้มกับเขาไปด้วยไม่ได้
“เป็นอะไรของมึงไอ้ปุณย์อยู่ดีๆก็ยิ้มขึ้นมายังกับคนบ้า ก๋วยเตี๋ยวน่ะจะแดกไหม เส้นมันอืดหมดแล้ว” เป็นไอ้ไพร์คนเดิมที่ถาม
“เปล่า กู…กูแค่”
“มึงยิ้มให้นักกีฬานั้นเหรอ” แต่ยังไม่ทันจะได้ตอบ เสียงใครอีกคนก็ดังแทรกขึ้นมา เจ้าของเสียงคนนี้คือไอ้ปัญเพื่อนรักเพื่อนตายอีกคนของผมเอง
“นักกีฬาคนไหนวะไอ้ปัญ” ไอ้ไพร์หันไปถามไอ้ปัญ
“ก็คนในทีวีนั้นไง”
“อ๋อ มึงชอบเขาเหรอไอ้ปุณย์”
“เฮ้ย จะบ้าเหรอ ชอบเชี่ยอะไรของมึง” ผมรีบปฏิเสธ
“ไม่ชอบก็ไม่ชอบสิ แล้วมึงจะหน้าแดงทำเชี่ยอะไร”
“กู…หน้าแดงเหรอ” ผมรีบยกมือขึ้นลูบแก้มทั้งสองข้างของตัวเองตามสายตาของไอ้เพื่อนเวรทั้งสองคนที่กำลังมองมา
“ก็เออดิ เนี่ย! หน้าแดงเป็นตูดลิงหมดแล้ว”
“โอ้ย! ไอ้เชี่ยปัญกูเจ็บ” ผมร้องโวยวายประท้วงเพราะไอ้ปัญมันไม่ได้ว่าเปล่า พูดจบมันก็ยื่นมือมาดึงแก้มทั้งสองข้างผมเล่นจนช่ำไปหมดแล้วมมั้งเนี่ย
“มึงอยากรู้ไหมว่านักกีฬายิงธนูคนที่มึงเห็นในทีวีคนนั้นเป็นใคร” ไอ้ไพร์หันมาถามผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ทั้งๆที่มันก็รู้อยู่แล้วว่าผมอยากจะรู้หรือเปล่ามันยังจะมาถามแบบนั้นอีก แต่เหอะ! ระดับไอ้ปุณย์แล้วไม่มีทางจะมาแสดงอาการอะไรให้เห็นหรอก
"..."
“ไม่ตอบ แสดงว่าไม่อยากรู้ใช่ไหม” ไอ้ไพร์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆพร้อมถามย้ำอีกครั้ง “ก็ดีกูจะได้ไม่ต้องเมื่อยเล่าให้ฟัง”
“…”
“ไอ้ปุณย์ไม่อยากรู้ก็เรื่องของมัน แต่กูอยากรู้ว่านักกีฬาคนนั้นเป็นใคร” เป็นไอ้ปัญที่ถามขึ้นแทน ไอ้ไพร์นิ่งไปครู่หนึ่งมองหน้าผมสลับกับไอ้ปัญไปมาก่อนจะยิ้มร้ายและยอมพูดต่อ
“คนนั้นนะเขาชื่อพี่ศร อยู่ปีหนึ่งมหาวิทยาลัยC”
“โห! มหาวิทยาลัยCเลยเหรอวะ แม่งโคตรเจ๋งเลย ได้ข่าวว่ามหาลัยนั้นแม่งเข้าโคตรยากด้วย”
“ยากตรงไหนไอ้ปัญ กูนี่แหละจะเข้าให้มึงดู ปีหน้ามึงได้เห็นกูเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยนั้นแน่”
“แล้วพี่ศร เอ่อ…กูหมายถึงพี่เขาเรียนคณะอะไร” พอเห็นว่าไอ้ปัญกับไอ้ไพร์เริ่มจะคุยออกนอกเรื่องที่ผมอยากรู้แล้วผมเลยจำเป็นต้องถามออกไปแบบนั้นจนไอ้ไพร์หันมาหรี่ตามองอย่างจับผิด
“แล้วก็ทำเป็นไม่อยากรู้ ทีนี้ละถามกูถึงเขาใหญ่เลยนะมึง”
“กูก็แค่…”
“พี่เขาเรียนวิทยาศาสตร์การกีฬา เห็นว่าพี่เขาเข้าได้ด้วยโคต้านักกีฬามั้ง ก็แหง่ละสิพี่ศรแกน่ะอนาคตทีมชาติเลยนะ เห็นพี่แกไปแข่งที่ไหนก็ชนะหมด ตอนนี้เป็นนักกีฬามหาวิทยาลัยต่อไปก็ต้องเป็นทีมชาติแน่ๆ”
พอได้ยินแบบนั้นผมหันกลับไปมองหน้าเขาอีกครั้ง หน้าของคนที่กำลังยิ้มอยู่ในทีวีตอนนี้ทำให้ผมอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
"ชื่อพี่ศรสินะครับ" ผมพูดกับตัวเองในใจ
ไม่รู้ว่าคนเราเวลาได้ทำสิ่งที่เรารักแล้วจะรู้สึกดีแค่ไหนนะ แต่ดูจากสีหน้าและแววตาที่มุ่งมั่นของพี่เขาตอนที่กำลังจะยิงลูกธนูออกไป จนถึงตอนนี้ที่พี่เขากำลังยิ้มอย่างมีความสุขกับชัยชนะที่เขาพึ่งจะได้มันมา เห็นแค่นี้มันก็ทำให้ผมมีความสุขตามพี่เขาไปด้วยอย่างไม่มีเหตุผล
แค่ได้เห็นอยู่ไกลๆผ่านจอทีวียังมีความสุขและรู้สึกดีขนาดนี้ ถ้าหากว่าผมได้ไปเห็นพี่ยิงธนูด้วยตาของตัวเองสักครั้ง มันจะมีความสุขมากขนาดไหนกันนะ
“คณะนี้เข้ายากไหม” คิดได้แบบนั้นผมหันไปถามไอ้ไพร์ทันที
“หะ…หา มึงว่าไงนะไอ้ปุณย์”
“กูถามว่าคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาอะไรนี่สอบเข้ายากไหม”
“ทำไมมึงจะไปสอบเข้าเหรอ”
“อืม” ผมพยักหน้ารับ
“อย่าบอกนะว่ามึงจะไปเข้าเพราะจะไปเรียนตามพี่ศรอะไรนั้น” เป็นไอ้ปัญที่ถามแทรกขึ้นมา ผมไม่ได้ตอบอะไรแต่ส่งสายตาคาดคั้นเอาคำตอบไปให้ไอ้ไพร์อย่างไม่ลดละ
“ก็ไม่น่าจะยาก ถ้ามึงอยากจะเข้าจริงๆกูก็พอจะแนะแนวมึงได้”
“ทำไมมึงไม่ลองไปคุยกับครูดูละไอ้ปุญย์ มึงก็เป็นนักวิ่งโรงเรียน ไปแข่งระดับจังหวัดก็ชนะมาแล้ว เผื่อบางทีมึงอาจจะได้โควตานักกีฬาก็ได้นะ” คำพูดนี้ของไอ้ปัญทำให้ผมนึกอะไรขึ้นมาได้
“อืม ไว้กูจะไปคุณเอาครูดู”
“เฮ้ย! กูแค่พูดไปงั้นเอง มึงจะเอาจริงเหรอวะไอ้ปุณย์ ก็ไหนตอนแรกมึงบอกจะเรียนอยู่ที่เชียงใหม่นี่ไง แล้วทำไมตอนนี้…”
“จะอะไรซะอีกละไอ้ปัญ ก็มันจะไปหานักกีฬายิงธนูที่มันปลื้มนั้นไง ทีแต่ก่อนกูชวนลงไปเรียนกรุงเทพฯด้วยกันแทบตายมึงไม่เห็นจะสนใจเลย แต่พอมาเห็นพี่ศรยิงธนูไม่ถึง10นาทีนี่มึงถึงขั้นจะไปเรียนที่เดียวกับเขาเลย มันไม่ใจง่ายไปหน่อยเหรอวะ”
“ก็...” ผมยักไหล่ตอบแทนเพราะไม่รู้จะอธิบายว่ายังไง แล้วตอนนี้ก็ยังไม่มีอารมณ์จะมาอธิบายด้วย
“แนะ! ไม่เถียงอีก” พูดจบไอ้ไพร์ส่ายหน้าให้ผมอย่างรำคาญ
“เออ มึงปล่อยมันไปเถอะไอ้ไพร์ กูเห็นมันสนใจอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องกินกูก็ดีใจแล้ว พี่ศรอะไรนี่เป็นคนแรกเลยมั้งที่ทำให้ไอ้ปุณย์สนใจได้ขนาดนั้น” ไอ้ปัญว่า
ผมไม่ได้สนใจคำพูดอื่นๆที่ตามมาของไอ้เพื่อนผมสองตัวนี้เลย ยังคงหันหน้ามองจอทีวีที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นภาพการแข่งขันอย่างอื่นแล้ว แต่ทำไมก็ไม่รู้นะ ผมยังเห็นภาพของพี่ศรซ้อนทับขึ้นมาอย่างชัดเจน ทั้งสีหน้ามุ่งมั่นและรอยยิ้มแห่งความดีใจนั้น มันช่างเป็นสีหน้าและรอยยิ้มที่ส่งต่อกำลังใจและความมุ่งมั่นให้คนมองอย่างผมได้อย่างแปลกประหลาด พี่เขาเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นกำลังใจให้คนอื่นเลย โดยเฉพาะกับผมเองนี่แหละ
ถึงแม้ผมจะไม่ได้เห็นพี่ยิงธนูเพราะโดนไอ้เพื่อนสองตัวนี่ขัดคอเอาซะก่อน
แต่ว่ายังไงซะผมจะต้องไปหาพี่ให้ได้ และผมจะต้องเห็นพี่ยิงธนูด้วยตาตัวเองให้ได้เลย หรือนี่จะเป็น…ความรู้สึกแรกของการแอบรักกันนะ
สารบัญ บทที่ 1 บทที่ 2 บทที่ 3 บทที่ 4 **************************************************
เรื่องแรกเลยที่มาหัดลงในเล้าเป็ด ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ กำลังเรียนรู้ระบบของที่นี่อยู่(งงเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน)
ยังไงก็สามารถแนะนำติชมกันได้ที่ทวิตเตอร์
Chaongo_หรือแฮชแท็ก
#รักตรงเป้า นะครับ
หัวข้อ: Love Ten Points #รักตรงเป้า>>Up Epilogue : The Last Shoot (อ่าน 16066 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก