หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ - คดีรัก -

[MIkz_hotaru]

+1

ให้หัวใจใหญ่ๆ

 

[l3iZal2l2e]

เลิก เลิก เลิก
เลิกคบกับธงรบเลย กรีสสสสสสสสสสสสสสสสส
 
สงสารสารวัตรอ้ะ
คุณนุรีบๆหายโกรธนะ ... สารวัตรจะตายแร้ววววววว
 

ป.ล. สารวัตรไปศัลยกรรมให้หน้าตาน่าเกลียดเหอะ ... จะได้หมดปัญหาเรื่องเจ้าชู้ แม่งงงง
 

[sasi]

มาเมนท์ก่อนกลับบ้าน...


อืมนะ ไหลไปตามน้ำจริงๆ แต่...ก็ยังรักอยู่น๊า 
รีบๆ เอามาลงอีกนะคับ ประเดี๋ยวผู้อ่านทุกท่านจะลงแดงตายซะก่อน

[||WiTHOuT_YoU||]

 

ความซวยไม่เข้าใครออกใคร แต่มาอยู่กะสารวัตร

ตายแน่ๆ เลย สงสารนะเนี่ย สารวัตรอุตว่าเลิกเจ้าชู้แล้ว

 

[porazax]

คุณนุไปเชียงใหม่ซะแล้ว ดีค่ะไปตั้งหลักทำใจให้สงบก่อน แล้วจะฟังเหตุผลหรือจะยังไงต่อไปค่อยว่ากัน

ว่าแต่สารวัตรเอ๋ย คราวนี้ง้อกันนานล่ะ คราวนี้แล้วว่ายน้ำตามง้อกันในทะเล คราวนี้มีหวังได้วิ่งอ้อมเขาเป็นลูกๆ ง้อคุณนุเป็นหนังอินเดียแหงมๆ

อุตส่าห์เลิกเจ้าชู้แล้ว ยังมิวายมีคดีอีกจนได้ 

[kororo]

กรรมติดจรวด มาเร็วทันตา อันนี้สงสัยเป็นกรรมใหม่ ที่ให้ธงรบไปกำหราบศรุตน์หรือเปล่า ส่วนกรรมเก่า ๆ นั้น คงจะมีตามมาอีกเป็นขบวนการ เหอ ๆ ๆ

ยุคุณนุหนีไปเลย หายหน้าไปนาน ๆ หรือไม่ก็ไปคว้าหนุ่มเหนือหน้าตาดี ล่ำ ใจป้ำ และรวยมาก มาเย้ยศาลาวัดซะเลย ชิชิ 

ส่วนตาเสาธงหัก ไปตายซะไป ชวนกันเสียตัว เอ๊ย เสียคนซะจริง ๆ 

[wan]

เป็นใครก็ทำใจลำบาก  ว่าแต่ว่าทำไมมีแต่คนจะทำร้ายพี่นายนักนะ

หรือว่าเป็นเพราะ..... ( คิดเอาเองนะครับ ) 

งั้นเอาเป็นว่า ผมเป็นกำลังใจให้พี่นายก็แล้วกัน 

[::Reflection::]

   อยากบอกนะว่า.....

คุณ...คือ คุณภูวนัย

.
.
.
เอ...แต่คงไม่ใช่สินะ

เพราะว่าคุณ...บอกว่า "กำลังจะมีสปาเปิดใหม่"

หรือคุณคนนี้จะเป็นผู้ชาย "ลำดับที่ 4" ของแทนกันนะ

อ๊ากซซซ..รัก "ห้า" เส้า...เม้นท์ข้ามเรื่องซะงั้น

[MonsterP]

ยื่นคำขาด  ให้ทุกอย่างกลับมาคืนดีกันเดียวนี้ ไม่งั้น คนแต่งจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แน่นอน หึ หึ หึ

[thaitanoi]

   คนแต่งใจร้ายอ่ะ แล้วมาต่ออีกนะครับ

[TonG_x_Zhi]

รอตอนต่อไปคร๊าบบบ

คุณนุ อย่างอนนานเล๊ยยย

[katawoot]

ไหนๆ ก็จะเลิกอ่านภาคนี้แล้ว (อ่านเฉพาะภาคแรกพอเท่านั้น เพราะชอบ....จบ)
เอาให้มันสุดๆ ไปเลยก็ได้
๑.  ให้สารวัตรของคณนายย้ายไปชายแดน โดนยิงตาย (ตามร่างแรกที่เคยอ่าน)
๒.  นุถูกนายอะไรนะ เพื่อสารวัตรน่ะ จีบไปเป็นแฟน (ตามร่างแรกเหมือนกัน)
ไหนๆ ก็ทำร้ายหัวใจกันมากมายนี่  เอาให้พระเอกตายไปเลยก็ดีเหมือนกัน
ส่วนนุก็มีสามีใหม่ ตามนี้ละ (คอยดูเล้าแตก) อ้อ ใครจะไปดักตีหัวเจ้านายนะ ไปเมื่อไรบอกด้วย  เอาให้มันสุดๆๆๆๆ ชิส์

โธ่...ใจร้าย... จะทำผมได้ลงคอเหรอครับ
ถ้าคุณพี่ดัษบดินทร์ไม่สงสารคฑาวุธแล้วใครจะมาสงสารผมล่ะครับ คนยิ่งผิดหวังในความรักอยู่  ในนิยายเดี๋ยวเขาก็กลับมาดีกันแล้ว แต่ผมนี่สิ เปลี่ยวเปล่าเหงาเดียวดายต้องนั่งเขียนนิยายอยู่คนเดียว 

[MiTo™]

 

ยังไงก็รักครับ

[โน๊อา]

โธ่...ใจร้าย... จะทำผมได้ลงคอเหรอครับ
ถ้าคุณพี่ดัษบดินทร์ไม่สงสายคฑาวุธแล้วใครจะมาสงสารผมล่ะครับ คนยิ่งผิดหวังในความรักอยู่  ในนิยายเดี๋ยวเขาก็กลับมาดีกันแล้ว แต่ผมนี่สิ เปลี่ยนเปล่าเหงาเดียวดายต้องนั่งเขียนนิยายอยู่คนเดียว 

เอ่อ เปลี่ยนเป็น  เปลี่ยวเปล่า แทนได้หรือเปล่าคะ

   ยังรักเหมือนกัน

[katawoot]

อนุภาพหันรีหันขวางเมื่อก้าวเท้าออกมายืนอยู่หน้าสถานีรถไฟเชียงใหม่ เขามาถึงตอนสายๆ รู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง คืนที่ผ่านมาแทบไม่ได้นอน เพราะในใจสับสนว้าวุ่นจนไม่อาจข่มตาให้หลับได้
ยิ่งใกล้ถึงเชียงใหม่ หัวใจเขายิ่งรู้สึกเบาหวิว ราวกับมีเสียงบางเสียงกระซิบไม่ยอมหยุดว่า...ใกล้แล้ว ใกล้ถึงแล้ว...
กว่าจะถึงเชียงใหม่ เขาเดินทางย้อนลงใต้ไปหัวหินเพื่อรับรถเช่าที่โทรศัพท์ไปสั่งให้ศูนย์บริการลูกค้าบัตรเครดิตทำการเช่าให้ จากนั้นขับไปเติมน้ำมันที่ปราณบุรีแล้วย้อนมาจอดรถทิ้งไว้ที่สนามบินหัวหิน แล้วจึงนั่งรถไฟเข้ากรุงเทพฯ เพื่อจับรถเที่ยวแรกตรงขึ้นเชียงใหม่
ขณะที่ยืนคว้างอยู่ทั้งๆ ที่คิดมาตลอดคืนเรื่องที่พัก อนภาพก็ยังสรุปไม่ได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป แวบหนึ่งเขาอดนึกถึงรีสอร์ทของธนาภพไม่ได้
...แต่ภาพที่จำได้ติดตาเสียดแทงความรู้สึกของเขาทันใด ราวกับว่าเชิงเขาแห่งนั้นที่ร่างของธนาภพนอนคว่ำหน้าแน่นิ่งอยู่ได้เคลื่อนมาอยู่ตรงหน้า แทนที่ถนนที่กำลังจอแจไปด้วยยวดยาน
...โธ่ ภพ...ทำไมต้องจากกันแบบนี้...
อนุภาพถอนหายใจ เม้มริมฝีปากแน่น ตาเริ่มชื้น นำตากำลังใกล้จะเอ่อล้นขึ้นมาอีกครั้ง หากเสียงหนึ่งไม่ดังขึ้นข้างหลัง
อนุภาพหันขวับ ร่างสูงของอาวุธในชุดเครื่องแบบครึ่งท่อนยืนอยู่ไม่ไกล ส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ แล้วเดินเข้ามาหาช้าๆ
"คุณนุ มาเที่ยวหรือครับ" อาวุธหันซ้ายหันขวาราวจะมองหาเพื่อนร่วมทางของชายหนุ่ม "คุณนุมาคนเดียว?"
อนุภาพพยักหน้าแล้วหันไปชะเง้อมองหารถรับจ้าง อาวุธสังเกตท่าทางของชายหนุ่มจึงเดาได้ไม่ยากว่าอนุภาพคง "หนี" อธิคมมาอีกแล้ว
...ใบหน้าเรียบเฉย หากดูซึมเศร้า ตาแดงๆ เหมือนร้องให้หรืออดนอน กระเป๋าเดินทาง ยืนอยู่คนเดียว ท่าทางสับสนเหมือนไม่รู้จะไปไหนดี
...เช้าวันอาทิตย์ หน้าสถานีรถไฟเชียงใหม่ ทั้งที่ตอนนี้น่าจะอยู่ที่กระบี่
...ที่สำคัญ อธิคมคงไม่ยอมให้แฟนมาไกลถึงเชียงใหม่เพียงคนเดียวไม่กี่เดือนภายหลังจากอดีตคนรักของอนุภาพเสียชีวิตจากการปีนเขา...
"พักที่ไหนครับ" อาวุธถามพร้อมเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าเดินทางของอีกฝ่าย "ไปเถอะ รถผมจอดอยู่ตรงโน้น"
อาวุธออกแรงยกกระเป๋าแล้วเดินนำหน้าไปโดยไม่ฟังคำตอบของอนุภาพ เพราะรู้ว่าชายหนุ่มคงยังไม่มีที่พัก
"สารวัตรอาวุธ เดี๋ยวสิครับ" อนุภาพทักท้วงแล้วเดินตาม "ผมพักที่...เอ่อ..."
"คุณนุ ขึ้นรถก่อนแล้วค่อยบอกผม จะไปไหนผมไปส่ง" อาวุธสั่งแล้วเดินลิ่วไปที่รถโตโยต้าฟอร์จูนเนอร์สีดำที่จอดอยู่หน้าสถานี ไม่สนใจใบหน้าผะอืดผะอมของคนที่หนีแฟนมาไกล

อธิคมเดินไปเดินมาจนธงรบที่นั่งโทรศัพท์อยู่ทนไม่ไหวเพราะเวียนหัวเต็มทน จึงคว้าหนังสือเล่มเล็กที่วางอยู่บนโต๊ะโยนใส่เพื่อน
"หยุดเดินซะทีสิวะ" ธงรบสั่งเสียงเข้มแล้วจึงหันไปพูดโทรศัพท์ต่อ
"ว่าไงหมวด ยังไม่ได้อีกหรือ เจ้าหน้าที่เขาบอกว่าไง...เออ...เออ...ได้คำตอบแล้วรีบโทรมา พ่อหมวดเขาจะฆ่าผู้กองอยู่แล้ว"
"ว่าไงธง" อธิคมถามทันทีที่ธงรบวางสาย
ธงรบส่ายหน้า ส่งผลให้คนที่ถามหน้าเคร่งโวยวายด้วยความไม่สบอารมณ์
"อะไรวะ นี่ตั้งครึ่งวันยังไม่รู้อีกว่าคุนนุใช้บัตรที่ไหน" อธิคมตำหนิ
"โธ่ไอ้นี่ เผื่อคุณนุใช้แต่เงินสด แล้วนี่ก็รู้แล้วว่าไม่ได้ไปต่างประเทศ กว่าข้าจะเช็คสายการบินกับ ต.ม. ได้ก็เล่นเอาแทบแย่ นี่ก็วันอาทิตย์ มันทำงานไม่สะดวกเอ็งก็รู้ คุณนุไม่ใช่ผู้ต้องหา เวลาไปติดต่อพวกนั้นจะบอกว่าตามหาคนร้ายทำผิดข้อหาอะไรวะ ข้อหางอนสารวัตรสืบสวน ส.น. ทองหล่อหรือไง" ธงรบเถียงลั่น ก่อนจะรีบยกมือขึ้นตั้งท่าป้องกันตัวเองเมื่ออธิคมทำท่าจะเข้าจู่โจม
"ไอ้เพื่อนพาซวย" อธิคมพึมพำ แล้วเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาใหญ่ เอนตัวลงนอน ทำเสียงฮึดฮัดอย่างหงุดหงิด
ธงรบถอนหายใจแล้วลุกขึ้นไปยืนข้างๆ เพื่อนรัก พยายามหาคำพูดจะมาปลอบ
"นี่คม คงจริงอย่างที่พี่บั้ดว่า เอ็งรอซักหน่อย คุณนุก็คงกลับ ตอนนี้คงกำลังตั้งหลัก"
อธิคมยังนิ่งเงียบ นอนหลับตา แขนก่ายหน้าผาก
"พอได้ข้อมูลจากเอเม็กซ์ เราก็พอจะรู้อะไรเพิ่ม ว่าแต่พอรู้แล้ว เอ็งจะตามไปหรือไงวะ เผื่อคุณนุยังไม่อยากคุยเหมือนที่พี่บั้ดบอก"
"ตามสิ ไม่อยากคุยข้าก็จะคุย เอ็งไม่รู้หรอกว่าข้าทรมานแค่ไหน เผื่อคุณนุคิดอะไรผิดๆ เห็นดอกบัวเป็นกงจักรจะว่ายังไง เอ็งไม่รู้ว่าคนรักกันต้องเข้าใจผิดกัน มันเจ็บปวดหัวใจเหมือนจะขาดใจตาย"
...โอ๊ย ชักจะเลี่ยน ทนฟังไม่ได้...ธงรบทำหน้าเอือมระอาเพื่อน กรอกตาไปมาแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน พลันโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขารีบเอื้อมมือไปรับ เมื่อได้ยินเสียงหมวดโจ้รายงานจึงรีบตะโกนเรียกอธิคม
"เฮ่ยคม ข่าวดีและข่าวร้าย"
อธิคมดีดตัวผึง รีบเดินมาที่ธงรบ คว้าโทรศัพท์ออกจากหูของเพื่อนเพื่อพูดสายกับหมวดโจ้เอง
"ประสานงานให้ทุกหน่วยในพื้นที่รายงานความเคลื่อนไหว" อธิคมออกคำสั่ง
"..."
"ไม่ต้อง ไม่ต้องสกัดจับ ประกบไว้เฉยๆ พบตัวแล้วรีบแจ้งผม ขอบใจหมวด" อธิคมวางหูแล้วรีบหันไปคว้ากุญแจรถ
"จะไปไหนวะคม" ธงรบถาม
"หัวหินสิวะ อ้าว รีบเข้าสิ" อธิคมตอบและเร่งเพื่อนตัวดี
"เฮ่ย ข้าต้องไปด้วยหรือ" ธงรบคราง
"ไปสิ แกไปไหนไม่ได้ ต้องติดอยู่กับข้าตลอดเวลา พอเจอคุณนุ แกต้องรีบอธิบายให้เข้าใจ"
"เวรกรรม"
"เออ เวรกรรม แกทำกรรมไว้ แกต้องรับผิดชอบ" อธิคมเสียงเข้ม
"ข้าไปทำกรรมอะไรวะ เอ็งมันซวยเองนี่หว่า เกิดมาซวย"
"เร็วเข้า" อธิคมเร่ง
"เออๆ คุณพ่อ" ธงรบบ่นตามหลัง "ไม่นึกเลยว่าจะมีพ่อคนที่สามซะแล้ว"
"ใครคนที่สอง" อธิคมอดถามไม่ได้
"ก็คุณชายอาวุธไง นั่นก็ทำตัวเหมือนพ่อน้อยซะที่ไหน" ธงรบตอบ
อธิคมพยักหน้าเห็นด้วย อาวุธชอบทำตัวออกคำสั่ง ชอบสั่งสอนเขากับธงรบอยู่จนติดเป็นนิสัย จะว่าไปเขาก็มีพ่อสามคนเหมือนกัน พ่อแท้ๆ คนหนึ่งล่ะ คชานนท์น้องชายที่ทำตัวเป็นพ่อคนที่สอง และอาวุธอีกคน

คุณพ่อคนที่สามของอธิคมกับธงรบเดินนำอนุภาพเข้ามาในห้อง วางกระเป๋าเดินทางเอาไว้ข้างโซฟา แล้วเดินไปเปิดม่านออกจนกว้างสุด เผยให้เห็นวิวนอกห้องเป็นภูเขาที่ปกคลุมด้วยพรรณไม้เขียวชะอุ่มทั้งที่ล่วงเข้ากลางฤดูหนาว
"ยินดีต้อนรับครับ คุณนุเลือกห้องได้ตามสบาย ผมอยู่ที่นี่ก็เหมือนไม่ได้อยู่ มาถึงก็นอนตรงโซฟา แป๊บเดียวก็ออกไปทำงาน แล้วถ้าอยากอยู่คนเดียวก็ไม่ต้องห่วง รับรองไม่ค่อยได้เห็นหน้าผม เพราะไม่กี่ชั่วโมงผมก็ต้องไปลำปางแล้ว กำลังตามพยานอยู่ คดีสำคัญ นี่ผมมาเชียงใหม่ได้สองอาทิตย์กว่าๆ แล้ว"
อาวุธยื่นกุญแจห้องชุดให้อนุภาพแล้วพูดต่อว่า "ดูแลตัวเองดีๆ นะครับ พรุ่งนี้ถ้าผมกลับทันคุณนุ จะพาไปทานอาหารเย็นที่ร้านอร่อยริมแม่น้ำปิง"
"กลับทัน?" อนุภาพทวนคำ ราวกับจะถามอีกฝ่าย
"กลับกรุงเทพฯ เมื่อไหร่ครับ" อาวุธถามเสียงนุ่ม "หรือจะอยู่นาน"
...อาวุธตั้งใจจะพูดอะไร ทำเหมือนกับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พูดเหมือนเขาจะรีบกลับอย่างนั้นล่ะ
--หรืออาวุธโทรศัพท์ไปสอบถามเรื่องราวจากอธิคมหรือไม่ก็ธงรบ เป็นหนึ่งใน "สามทหารเสือ" นี่นา
"พักที่คอนโดผมให้สบายใจก่อน หลังจากนั้นจะทำอะไรก็ค่อยๆ คิด รับรองว่าผมไม่ปริปากบอกใครว่าคุณนุอยู่ที่นี่" อาวุธล้วงกระเป๋ากางเกง กางขาออกเล็กน้อย พูดกับอนุภาพยิ้มๆ
...สมกับที่อธิคมและธงรบค่อนขอดว่าเป็น "พ่อคนเก่ง" ตั้งแต่มาถึงเขายังไม่ได้พูดอะไรเลย อาวุธก็ดูเหมือนจะมองอะไรออกทะลุปรุโปร่ง
...นี่ก็อ่านใจคนออกเหมือนอธิคม ทว่า อาวุธดูสุขุมเยือกเย็นกว่า แต่วิธีการคล้ายๆ อธิคม สะท้อนภาพของอธิคมออกมาได้พอสมควร...
"ขอบคุณสารวัตรมากครับ ผมคงอยู่ไม่กี่วัน ที่จริงผมตั้งใจจะไปแพร่ ไปดูที่ดินที่เคยซื้อไว้ กะจะสร้างบ้านหลังเล็กๆ" อนุภาพตอบเสียงเบา เมินหน้าออกไปมองทิวทัศน์เบื้องนอก
"งั้นเอารถผมไว้ใช้นะครับ" อาวุธเสนอ "ผมก็พอรู้จักผู้ใหญ่ที่แพร่เหมือนกัน ถ้าอยากจะให้ผมช่วยก็บอก"
...ผมจะพาไป...ประโยคสุดท้ายหายไปในลำคอของอาวุธ
สายตาของสารวัตรใหญ่มองเสี้ยวหน้าด้านข้างของอนุภาพ ยิ่งมองยิ่งทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว แต่ใจหนึ่งก็คอยปรามไวว่า นี่คือคนรักของอธิคม เขาไม่มีสิทธิ์
---แต่หากอนุภาพเลิกกับอธิคมแล้ว หรือ หากอธิคมทิ้งอนุภาพแล้ว เขาก็มีโอกาส
...หรือคราวนี้อธิคมจะเลิกกับอนุภาพจริงๆ นี่ผ่านมาตั้งเกือบสองปีแล้วที่ทั้งสองคบกัน อธิคมไม่เคยคบกับใครนานถึงเพียงนี้ อย่างมากก็สองสามเดือน หากเขาฉวยโอกาสเสียตอนนี้ ตอนที่อนุภาพกำลังสับสน ทำให้อนุภาพเห็นข้อเปรียบเทียบระหว่างเขากับอธิคม อนุภาพอาจหันมาหาเขาก็ได้
...โอกาสของเขาก็จะเปิดกว้างมากขึ้น...


***********************************************

[l3iZal2l2e]

กรีสสสสสสสสสสสสสส
เหนื่อยแระ ...
 
ไม่ลุ้นล้ะ ... ตามบุญตามกรรมละกันสารวัตร
เฮ้อ มีคนรักหน้าตาดีนี่ลำบากจริง ๆ
โชคดีเน้อ ... สารวัตร(คนไหนดี)
 

[โน๊อา]

อีตา อาวุธ นี่ก็ไม่เลิกสักทีเนอะ

อย่างนี้ต้อง 

[MiTo™]

เพิ่งตามอ่าน จนจบ

อ่านแล้วเศร้าเลย

คนอื่นได้ไหมครับ อย่ามาลงเอยกับอาวุธเลย

แค่คิด ผมก็โคตรเศร้าแล้ว(อินโครตแล้ว แต่ไม่ชอบเลย อาวุธเนี้ย)

[::Reflection::]

 

สงสารแทนจัง...มีแต่ "ผู้ชาย" ล้อมหน้า ล้อมหลังตลอด...อิจฉา


...อยากได้มั่งอ่า...ขอสักคนจิ (แต่ไม่เอาคนแต่งนะ)


หรือจะแอบเชียร์...ให้คู่กับอธิป...ไปเลย รายนั้นก็เจ้าชู้นี่หน่า
...แล้วเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "มือปราบ จับคนเจ้าชู้" ไปเลย 555(เพ้อไปไกล)

[ลูกหมีน้ำแดง]

ตามจนเหนื่อย 

ทำใจละ 

จับคู่กับอาวุธเลยละกัน จะได้ไม่ต้องหนีไปไหนแล้ว

[wichit14]

อิจฉาคุณนุอ่ะ ถ้าเทียบกับดาราตอนนี้ น่าตาจะประมาณใครอ่ะครับ เห็นมีแต่คนอยากได้กันเหลือเกิน จะรอตอนต่อไปน่ะครับ

[Mint]

เสียบเลยๆๆๆ อาวุธ

 

[OhhO16]

สารวัตรชักช้า  โดนแย่งแน่ คิคคิ

[┗◎┗◎]

 

[CocO naTtH mIlK]

 :mc4:เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะนะค๊าบ แต่ตามทันล่ะ

อยากจะ share ความคิดหน่อยคับ

เรื่องแบบนี้ในมุมมอง "คุณนุ"

เรื่องที่เกิดขึ้นมีสาเหตุ "เค้า" เจ้าชู้มาก่อนที่จะมาเจอเรา มีความสัมพันธ์กับบุคคลมากมาย มีเสน่ห์ (นะ) ดึงดูดเพศเดียวกันและเพศตรงข้าว (ประมาณนั้น) การที่เห็นคนของตัวเองอยู่ในลักษณะเปลือยกับผู้ชายอีกคนที่นัวเนียกันอยู่ ก็พาลให้คิดไปได้ว่าเค้าทำอะไรกัน เพราะจากเหตุผลข้างต้น.......

ในทางกลับกัน คนที่ "รักกัน" น่าจะมองหาสาเหตุที่แท้จริง รับฟังและสอบถาม หรือเปล่าครับ (อันนี้พูดถึงเรื่องจริงในชีวิตจริงนะ) เพราะว่า"เค้า" คือคนที่คุณ "เลือก" แล้ว ว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วย (ณ ขณะนี้)

ความรักคือการ "เจอเพื่อจาก" ม่ายช่ายเหรอ แล้วถามว่าเมื่อคุณเลือกเค้าคนนั้นมาเป็นคู่ชีวิต หรือว่าคิดจะใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว ทำไมต้องนำเรื่อง "อดีต" มาเป็นประเด็นหลักในการใช้ชีวิต(ย้ำนะครับว่าประเด็นหลัก) ไม่ปฏิเสธว่ามันมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ แต่ว่าเมื่อเราเลือกเราควรจะอยู่กับอดีต หรือปัจจุบันเพื่อสานต่ออนาคต

(ยิ่งในเรื่อง คุณนุเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว และก็ไม่เป็นในแบบที่ตนคิด)

มุมมอง"สารวัตร"

ก็ต้องยอมรับชะตากรรมต่อไปครับ เพราะว่าคุณเองมีมีดปักหลังหลายเล่มเหลือเกิน ทั้งอดีตและที่พยายามเป็นปัจจุบัน บางครั้งก้น่าเห็นใจนะครับ ในมุมของสารวัตร เพราะว่าเมื่อคิดที่จะเปลี่ยน "นิสัยเรื่องคู่" แต่มีอุปสรรคเหลือจะกล่าว....ในทางพุทธศาสนา "กรรมตามสนอง" (อิอิ)

อาจจะมีการน้อยใจบ้างที่ "คนรัก" ไม่เชื่อใจ แต่ถ้ามองในแง่กลับกัน การไม่เชื่อใจอาจจะมาจากความหึงหวงก็ได้ (ส่วนใหญ่ก็แบบนั้น) เพระฉะนั้น คิดแง่ดีว่า "รักมาก ก็หึงมาก"

แต่ที่คิดไม่ตกคือ ผู้ชายที่ทำตัว(หรือพยายาม)เป็น "สุภาพบุรุษ" ทำไมถึงไม่ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ตัดความคิดของบุคคลอื่นออกไป

จากที่อ่านจะพบว่า สารวัตรสามารถที่จะ "จัดการ" กับ สงครามได้อย่างไม่น่ามีปัญหา แต่เพียงแค่คำว่า "สุภาพบุรุษ" (น่าจะแบบนั้น) เลยไม่ทำอะไรรุนแรง จนเกิดเรื่องเข้าใจผิดกับคนของตนเอง

อันนั้นในเรื่องครับ

ชีวิตจริงดีกว่า

เพื่อนๆที่อ่าน เคยพาตัวเองไปอยู่ในภาวะ "เสี่ยง" ต่อความสัมพันธ์บางมั๊ยครับ ที่จะทำให้เกิดความแตกแยกได้ (ยอมรับว่าตัวเองก็เคย จนต้องเสียเค้าไป)

แล้วคิดว่าจะทำอีกมั๊ยครับ (โดยส่วนตัวไม่ทำอีกแล้ว เพราะว่าเข็ด)

เอาเป็นว่า ในเนื้อเรื่องก็เอาใจช่วยครับ

มาโม้ซะมากมาย

[salemon]

คุณวุธนี่แบบว่า สุดยอดมากกกกกกกกกกก
หาเจอทุกครั้งเลย เหมือน บุเพสัญนิวาส (เขียนไงอ่ะ?) พรหมลิขิต

ปล. คุณพี่คนแต่งค่ะทำไมนับวันยิ่งสั้นยิ่งสั้นลงค่ะ
แอบสั้นเหมือนอย่างอื่นไหมเนี่ย

[yaoifan]

ไอ้ที่ว่าใหญ่น่ะ
พุง
ตูดส์
หรือว่าอะไรกันแน่คับพี่นาย  555+   

ที่ใหญ่คือหัวใจครับ เส้นผ่าศูนย์กลางแปดเซ็นติเมตรไม่ขาดไม่เกิน หัวใจผมใหญ่เพราะหัวใจผมอัดแน่นไปด้วยความรักที่มีต่อผู้อ่าน (และผู้ซื้อหนังสือ อิ อิ) 
ไม่เคยพูดเรื่องทะลึ่งอะไรเลยนะให้ดิ้นตายสิเอ้า

แบบนี้แถวบ้านบอกว่า ลื่นเป็นปลาไหล


แบบนี้ต้องโดนใบข่อยรูดนะ

ปล. เกิดมาก็ไม่เคยพูดและคิดเรื่องทะลึ่งเหมือนกัน

 

[mecon]

โล่งอก ได้เจอสารวัตรอาวุธแล้ว จะได้ไม่ต้องห่วงว่าจะอยู๋คนเดียวแล้วคิดมากมาย

คุณนุพักให้ใจสบายก่อนนะ ตอนนี้คงไม่มีใครตามมาถูกหรอก คนเจ้าชู้สองคนคงกำลังเล่นน้ำทะเลที่หัวหินเพลินซะไม่มี ดีแล้ว สม!!!

  คุณนุ

[ben~ya]

เหตุการณ์พาไปแท้ๆ
ยังเชียร์สารวัตรอธิคมอยู่ สู้ๆ
เห็นใจคนเจ้าชู้กลับตัวไปนะ จริงๆ

[sexyman]

อาวุธ สู้ๆ

 

เต้นเชียร์  อาวุธ