ตอนที่ 4 : ความไม่เหมือนอย่างที่คิดอินรู้สึกโล่งใจขึ้นเมื่อทีมงานทั้งหมดมาถึง หลังจากจัดการเรื่องเข้าพักเรียบร้อย การจัดเตรียมสถานที่ก็เริ่มต้นขึ้น ทีมงานส่วนหนึ่งซักซ้อมงานพิธีการกับคนของรีสอร์ท คนคุมเวทีเริ่มซ้อมคิว ทุกฝ่ายทำหน้าที่ของตัวเองอย่างแข็งขัน เขากับคูนช่วยหยิบจับเล็กๆ น้อยๆ เท่าที่พอจะช่วยได้ เห็นงานที่ตัวเองออกแบบเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมากับตาก็อดชื่นใจไม่ได้
“อินว่างหรือเปล่า” พี่สองโปรเจ็คเมเนเจอร์ของงานเดินเข้ามาหาเขา
“ว่างครับ พี่สองมีอะไรให้ผมทำหรือเปล่า”
“ก้องลืมหยิบกล่องใส่อุปกรณ์มา พี่วานอินกับคูนออกไปซื้อให้หน่อยได้ไหม พวกกรรไกร คัตเตอร์ กระดาษกาว พี่ไม่อยากยืมทางรีสอร์ทเพราะเราใช้เยอะ อีกอย่างของเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ยังไม่เตรียมมา เขาจะมองว่าทำงานไม่รอบคอบ”
“มีอะไรหรือเปล่า”
โปรเจ็คเมเนเจอร์คนเก่งหน้าเสียเมื่อศิระเดินเข้ามาถาม
“ไม่มีอะไรค่ะ”
“เมื่อกี้ผมได้ยินคุณสองพูดว่าทำงานไม่รอบคอบ มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า” เสียงทุ้มถามซ้ำ
“ไม่มีอะไรผิดพลาดค่ะ งานไปได้ดีน่าจะเสร็จทันกำหนด แต่น้องในทีมของสองลืมเอากล่องอุปกรณ์มา พวกของใช้เล็กๆ น้อยๆ สองเลยขอให้อินออกไปซื้อให้”
“จะออกไปยังไง”
“สองจะให้คนขับรถตู้ขับออกไปส่งค่ะ”
“เห็นช่วยขนของอยู่ไม่ใช่เหรอ”
“ค่ะ แต่เดี๋ยวจะให้ไปส่งอินก่อน ทางนี้น่าจะช่วยกันพอ”
“ให้อยู่ช่วยทางนี้เถอะ คนยิ่งเยอะยิ่งเสร็จเร็ว เดี๋ยวผมไปส่งเอง”
“คุณศิระจะไปเหรอคะ!” คนพูดออกอาการตกใจ ก่อนที่จะรีบลดน้ำเสียงลงให้เป็นปกติ “คือสองเกรงใจค่ะ เดี๋ยวสองจัดการเอง”
“แต่ผมเป็นห่วงงานทางนี้มากกว่า อินรู้แล้วใช่ไหมว่าต้องซื้ออะไรบ้าง” ศิระพูดตัดบททำให้สองไม่กล้าค้านซ้ำ
“เดี๋ยวสองให้ก้องจดให้ค่ะ”
“งั้นอินอยู่รอ ผมจะไปเอารถเจอกันที่หน้าล็อบบี้”
“ครับ” อินรับคำแต่โดยดี เห็นหน้าพี่สองแล้วเขาสงสารไม่อยากถกเถียงให้อึดอัดใจ
“ฝากด้วยนะอิน ไม่รู้โมโหหรือเปล่า ซวยจริงๆ เลยพี่คุณศิระดันมาได้ยินพอดี” พี่สองทำหน้าจืด พูดขึ้นหลังจากศิระแยกออกไปแล้ว
“ไม่หรอกครับ ไม่ได้ลืมเรื่องสำคัญคงไม่เป็นไร ของแบบนี้มันเกิดขึ้นนได้” อินยิ้มปลอบใจ
“เดี๋ยวต้องเขกกะโหลกเจ้าก้อง” คนเป็นหัวหน้าทำหน้าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ลืมงานอื่นพี่จะไม่ว่าเลย ดันมาลืมงานที่หัวหน้ามาคุมถึงสองคน แค่นี้พี่ก็ขาสั่นแล้วกลัวทำอะไรไม่ถูกใจ”
“พี่สองทำดีแล้วครับ” อินยิ้มให้กำลังใจคนพูด เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่ายดี
“มัวแต่พูด พี่ไปบอกก้องก่อน อินรอตรงนี้นะเดี๋ยวให้เอามาให้”
“ครับ”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ลอบถอนใจออกมาเบาๆ ไม่คิดจริงๆ ว่ามาคราวนี้ต้องมาตัวติดกันกับอีกฝ่าย เขาจะเอาหัวใจรอดไปได้อย่างไรหนอ
• • • • • • • •
“แวะตรงนั้นก็ได้ครับ” อินชี้มือไปข้างหน้า เป็นพลาซ่าขนาดเล็กตั้งอยู่ริมถนนสายหลัก เขาเคยแวะตอนมาเที่ยวกับเพื่อนครั้งก่อน
“ผมจำได้ว่ามีร้านเครื่องเขียนเล็กๆ อยู่ จะได้ไม่ต้องเข้าไปในตัวเมือง”
“อืม” ศิระลดความเร็วรถลง ตลอดทางอินคุยกับเขานับคำได้ แต่อย่างน้อยก็ยังได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
“คุณศิระจะรอในรถหรือลงไปเดินเล่นก่อนก็ได้ครับ ผมเห็นมีร้านกาแฟเผื่ออยากดื่ม”
“ไปด้วยกัน”
“ไม่เป็นไรครับผมไปซื้อเอง”
“อินอย่าดื้อ”
“แน่ใจเหรอครับ” คนพูดมีสีหน้าลังเลใจ
“ไปเถอะ” ศิระจับบ่าของอิน เจ้าตัวสะดุ้งน้อยๆ แต่เขาทำเป็นไม่เห็นดันให้อีกฝ่ายออกเดิน
“คุณศิระอยากช่วยใช่ไหมครับ” อินหันมาถามเขาเมื่อผ่านประตูร้านเข้าไป
“ใช่”
“งั้นช่วยผมถือของนะครับ”
“อืม”
“นี่ครับ”
ศิระเอื้อมมือไปรับค้าง เมื่อตะกร้าที่อีกฝ่ายส่งมาให้เป็นสีชมพูสดใสทั้งใบ มีหัวตัวการ์ตูนสีชมพูติดอยู่ตรงที่จับ อินมองเขาคล้ายจะถามว่าตกลงจะช่วยไหมครับ เขาจึงรับมาถือด้วยความรู้สึกแปลกๆ ยิ่งเห็นสายตาลูกค้าที่ยืนเลือกของอยู่ในร้านมองมาก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเก้ๆ กังๆ เขาเพิ่งมีโอกาสมองไปรอบร้าน ถึงเห็นว่าทั้งร้านเต็มไปด้วยสีชมพู แถมของในร้านส่วนใหญ่ยังเป็นสินค้าลิขสิทธิ์การ์ตูนแนวน่ารัก
“อิน ผมว่าในซุปเปอร์ฯ ก็มีมั้ง” ศิระเดินเข้าไปใกล้ร่างเล็ก ดวงตาที่หันมามองใสแจ๋ว พร้อมหย่อนกรรไกรสีชมพูห้าอันลงในตะกร้า
“แต่ที่นี่มีครบกว่าครับ”
“อืม” เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตาม รู้สึกถึงสายตายิ้มๆ ของคนในร้านที่มองมา ศิระขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาไม่ได้กำลังถูกอินแกล้งอยู่ใช่ไหม
• • • • • • • •
“จะเฝ้าอยู่อย่างนี้ยันเช้าหรือไงมึง กลับห้องเถอะถ้ามึงยังไม่อยากให้ใครสงสัย” ชลนทีเคาะนิ้วลงบนโต๊ะ เขาอดหาวไม่ได้เมื่อเวลาล่วงเลยเข้าสู่สิบนาทีแรกของวันใหม่ ทีมงานบางส่วนกลับกรุงเทพฯ ไปแล้ว
ศิระยอมลุกขึ้นยืน เขามั่นใจว่าอินตั้งใจทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้ นั่งรอไปก็คงไม่เกิดประโยชน์
“เจอกันตอนเช้า” ชลนทีหาวหวอด โบกมือให้เขาเมื่อถึงห้องของตัวเองก่อน
ศิระเปิดประตูเข้าห้อง หยิบอุปกรณ์เดินเข้าห้องน้ำ เขาใช้เวลาอาบน้ำอยู่พักใหญ่จึงไม่รู้ว่ามีคนเข้ามาในห้อง
“เสร็จแล้วเหรอครับผมจะได้อาบบ้าง”
ศิระชะงักเท้ามองรอยยิ้มกว้างของคูนนิ่ง นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่คิดว่าจะได้เห็น
“อินยังไม่เสร็จงานครับ ผมง่วงเลยกลับมาก่อน เห็นบอกว่าคุณศิระหลับลึกตื่นยาก กลัวเผลอล็อคห้องจากข้างใน ถ้าเคาะแล้วไม่ตื่นจะเข้าห้องไม่ได้เลยขอแลกห้องกับผม”
“แลกห้อง? อินไปนอนห้องชลเหรอ”
“ครับ ผมนอนไม่ดิ้นไม่กรนคุณศิระสบายใจได้ ขอที่ให้ผมสักหน่อยหนึ่งก็พอ”
ศิระพูดอะไรไม่ออก จึงได้แต่พยักหน้า
“คุณศิระอาบน้ำเสร็จแล้วใช่ไหมครับ ผมจะได้อาบบ้าง ง่วงสุดๆ เลย”
“เสร็จแล้ว” เขาเบี่ยงตัวจากหน้าห้องน้ำ คูนหยิบของออกจากเป้ขนาดกลาง ศิระกวาดตาไปรอบๆ กระเป๋าของอินหายไป
“อินมาเอากระเป๋าไปแล้วเหรอ”
“เปล่าครับ ผมเอาไปฝากคุณชลที่ห้องโน้นให้”
“อืม” เขาพยักหน้ารับรู้ คูนหยิงของใช้เดินเข้าหายเข้าไปในห้องน้ำ ศิระทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง ขมวดคิ้วเข้าหากันก่อนหัวเราะออกมา ร้ายจริงๆ เอาคำพูดเขากลับมาเล่นงานเขาจนได้
“นอนละนะครับ” เสียงร่าเริงของคูนดังขึ้น ศิระขยับตัวชิดขอบเตียงอีกนิดเมื่อร่างสูงของคูนทิ้งตัวลงนอน แถมยังหันมายิ้มให้
“กู๊ดไนท์ครับคุณศิระ”
“อืม”
ศิระลอบถอนใจในความมืด ความหวังจะได้ใช้เวลากับอินหายวับไปกับตา เขาคิดถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ลอยมาจากร่างเล็ก คิดถึงรอยยิ้มบางบนใบหน้า เสียงขยับตัวดังขึ้นก่อนร่างสูงใหญ่ของคูนจะพลิกตัวตะแคงหันมาทางเขา เฮ้อ แล้วทำไมถึงกลายเป็นเจ้ายักษ์นี้ไปได้!
• • • • • • • •
“อะไร!” ชลนทีรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ชอบกลเมื่อศิระจ้องมองเขานิ่ง
“เมื่อคืนอินไปนอนห้องมึง”
“ใช่ เข้ามาเกือบตีหนึ่งมั้ง กูหลับไปแล้ว”
“หลับแล้วมึงรู้ได้ยังไง”
“คนเปิดประตูเข้ามากูก็ต้องตื่นหน่อยไหมวะ”
“มึงไม่ได้นอนดิ้นใช่ไหม”
“เปล่า”
“มึงไม่ได้เผลอนอนกอดอินใช่ไหม”
“เปล๊า” ชลนทีปฏิเสธเสียงสูง
“แน่ใจนะ”
“อ้าวไอ้นี่! หึงจนสมองกลับแล้ว กูไม่ได้ชอบผู้ชาย อีกอย่างเมื่อคืนอินนอนที่โซฟา ไม่ได้ขึ้นมานอนบนเตียงกับกู พอใจหรือยัง”
ชลนทีพูดเร็วแบบติดจรวด นึกว่าเพื่อนจะพอใจกับคำตอบที่ได้รับ แต่ศิระกลับขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ทำไมมึงไม่นอนโซฟาแล้วให้อินนอนบนเตียง”
“ไอ้!..กูอยากจะบ้า” ชลนทีหาคำมาด่าเพื่อนไม่ถูก ความรักทำให้คนหน้ามืดได้ขนาดนี้เลยเหรอ เขาไม่เข้าใจ
“งานนี้กูไม่เกี่ยว กูไม่รู้เรื่องด้วย เหลืออีกคืนมึงก็หาวิธีจัดการเอาเอง ถอนใจทำไมวะ” ชลนทีนิ่วหน้าเมื่อเห็นศิระถอนใจออกมาเบาๆ
“กูชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะจัดการได้”
“หึๆ กูว่า...” ชลนทียักคิ้วให้เพื่อน “มึงเจอสายแข็งเข้าแล้วล่ะ”
ศิระไม่ตอบ แต่เขารู้สึกแบบนั้นเช่นกัน เห็นทีว่างานนี้เขาคงต้องทุ่มทั้งหมดที่มีเพื่อให้ได้ใจของอินกลับมา
✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin