“อานุ้กนิก” เสียงของอาม่าที่นั่งดูเมีย2018อยู่หน้าทีวีเรียกให้ผมตื่นจากภวังค์ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งวัยยิ้มละมุนให้ผม เห็นแล้วหมั่นเขี้ยวจนอดไม่ได้ต้องเดินเข้าไปหา ไปฟัดแก้มอาม่าซักสองสามรอบ
“อาม่าเรียกนุ้กนิกทำไม ละครยังไม่ตัดเข้าโฆษณาเลย”
ฟัดจนพอใจผมก็พยักเพยิดหน้าไปทางทีวีที่เปิดค้างไว้ อาม่าไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่หันไปหยิบใบนัดของโรงพยาบาลมายื่นให้แทน
“คราวนี้ลื้อต้องพาอาม่าไปหาหมออีกแล้ว เพราะแม่ลื้อเค้าไม่ว่าง”
“อ้าว...” ผมขมวดคิ้ว “แล้วป๊าล่ะครับ”
“ป๊าลื้อก็ติดธุระด่วน” อาม่าอมยิ้ม “อานุ้กนิก พาอาม่าไปหาหมอหน่อยนะ”
“ได้อยู่แล้วอาม่า...นุ้กนิกเคยขัดใจอาม่าด้วยอ่อ”
พูดก็พูดเถอะ ถึงจะเป็นคนถ่อยสถุนแค่ไหน แต่กับอาม่าที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เกิด แทนตัวว่า
นุ้กนิกมาตั้งแต่ไหน จนทุกวันนี้ก็ยังแทนตัวเหมือนเดิมอย่างนั้น ด้านอาม่าพอได้ยินอย่างนั้นก็อมยิ้มพอใจ หญิงชราขวัญใจผมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากก่อนจะอ้าแขนเป็นเชิงเรียกให้เข้าไปหาหลังเพิ่งผละจากกันมาเมื่อครู่
“ลื้อนี่มันน่ารักตลอดเลย” พูดไปก็กอด ก็หอมผมไปด้วย
“อยู่แล้ว นี่หลานใคร หลานอาม่าเลยนะ” ได้ทีละต้องอวดตัวหน่อย
“จริง ๆ อาม่าก็อยากให้ลื้อพาไปทุกครั้งเลยนะอานุ้กนิก” เพราะเมีย2018ตัดเข้าโฆษณาแล้ว อาม่าถึงหันมาหาผมเต็มตัว “ลื้อขับรถนิ่มกว่าม๊าลื้อเยอะเลย อาม่านั่งรถม๊าลื้อทีไรเวียนหัวจะอ้วกทุกที”
ผมหัวเราะ “เอางั้นเลยหรอ แต่ม่าชอบไปหาหมอแต่เช้าอะ นิกไม่ค่อยตื่น”
“โธ่” อาม่าหัวเราะเบา ๆ “ก็หัดตื่นแต่เช้าบ้างสิลื้อน่ะ...ดูอย่างลูกอาคุณหมอที่อาม่าไปหาบ้าง”
“เขาทำไมอะม่า”
“ม่าไปทีไรก็เจอเขาอยู่โรงพยาบาลทุกทีเลย” อาม่าเอื้อมมือมายีหัวผมเบา ๆ “เขาชอบมานั่งที่ร้านกาแฟบ่อย ๆ เวลาอาม่าไปรอหมอตรวจที่โรงพยาบาลกับม๊าลื้อทีไรก็เจอเขาทุกที...มันหล่อน่ารักช่างเอาอกเอาใจดีนะ อาม่าชอบ”
“โห่...อาม่าพูดอย่างนี้หมายความว่าไง จะรักคนอื่นมากกว่านุ้กนิกแล้วหรอ”
“เปล่าซะหน่อย” อาม่ายิ้มกว้างทำท่าเหมือนจะพูดอะไร แต่พอเมีย2018ขึ้นเพลงเปิดทำท่าจะฉายเบรกที่สอง มือเรียวก็ปัดไล่ผมให้ออกห่าง “ไปๆ เก็บใบนัดไว้นะ อาม่าจะดูอาคุงวศินต่อแล้ว”
“โห่” ผมส่งเสียงในลำคอเบา ๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบใบนัดมากำไว้ นึกขำอาม่าอยู่เหมือนกัน เมื่อกี้ยังงิ้งๆกับผมอยู่เลย แต่พอละครจะฉายก็ไม่สนใจหลานคนสำคัญซะแล้ว
NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
แพร้ทนะคะ @patpat
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick พรุ่งนี้ไม่มีเรียนไปดูหนังกัน ขึ้นห้องมาได้แอพแรกที่เปิดดูในมือถือก็คือ ทวิต เนี่ยล่ะครับ ต้องเช็คซะหน่อยเพราะก่อนลงไปหาอาม่าผมอัพทวิตไว้ ถ้าบอกว่าไม่ติดก็คงจะโกหก เอาจริงๆแม่งโคตรไร้สาระแต่ก็โคตรตลกเหมือนกัน สำหรับคนโสดอย่างผม ไม่มีหรอกครับจะได้โทรหาใคร ถ้าไม่เล่นเกม คุยกับอาม่า พาหมาไปวิ่งเล่นก็มัวแต่นั่งตอบไถไอจี ไถทวิตดูชีวิตชาวบ้านเนี่ยแหละ นับว่าเป็นแอพที่ช่วยฆ่าเวลาได้เป็นอย่างดี
NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
แพร้ทนะคะ @patpat
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick พรุ่งนี้ไม่มีเรียนไปดูหนังกัน |
|
|
NICKLO + @nnicknick
กำลังตอบกลับถึง @patpat พรุ่งนี้ต้องพาอาม่าไปหาหมอ ผมพิมพ์ตอบเมนชั่นเพื่อนแพทเสร็จ ก็นั่งเกาเท้าไป อีกมือก็หยิบใบนัดของอาม่าขึ้นมาดูไปพลางๆ ในนั้นเขียนว่านัดพบหมอตอน 9 โมง แต่เอาจริง ๆ แล้วก็ต้องไปให้ถึงก่อนหน้านั้นอยู่ดี ก็ตามประสาผู้ใหญ่แหละครับ ชอบไปไหนมาไหนแต่เช้า เค้าว่ารถไม่ติด ถ้าถามว่าใครลำบากก็ไอ้หลานขี้เซาอย่างผมนี่แหละ กว่าจะขุดกันขึ้นจากที่นอนได้อาม่าก็เกือบไปสายทุกที จนหลังๆมานี่ม๊ารำคาญมาก บอกว่าไม่ต้องพาม่าไปหาหมอแล้ว จะพาไปเองเพราะผมปลุกไม่เคยตื่นตามเวลาเขาซักที
ดูใบนัดเสร็จก็เลื่อน ๆ ดูไอจีคนอื่นเล่นครับ ความจริงก็มีเมนชั่นให้ตอบเยอะนะ เสียแต่ว่ามันเป็นคำถามที่เกี่ยวกับไอ้จริงจังนี่สิ เห็นแล้วหมดอารมณ์จะตอบเลยปิดแอพไปนอนไถหานิยายอ่านเล่นแทน ไถไปไถมาก็เจอแต่พล็อตเกิดใหม่ คือเพิ่งอ่านเรื่อง
“เกิดใหม่เป็นงูเห่าในนิยายจีนโบราณและข้าต้องทนเห็นเมียตัวเองได้เสียกับคนใช้ เลยโมโหมาก กัดคอพวกมันตายทั้งคู่” (สาบานว่าชื่อเรื่อง) จบมาไงครับ เลยอยากพักบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรใหม่ๆให้อ่านมากนัก เลยออกมาแล้วกดกลับเข้าไปในทวิตตัวเองเหมือนเดิม
แล้วก็ต้องเซอร์ไพร์ส
เพราะไอ้หมอจริงจังแม่งเมนชั่นมาหาผมอีกแล้ว
NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick พรุ่งนี้มีนัดกันนะอย่าตื่นสายล่ะ : ) คราวนี้จะมาไม้ไหนล่ะ ผมนึกในใจ ตั้งแต่วันที่มันลงรูปแล้วเปิดตัวอย่างเป็นทางการว่ากวนตีนผมออกสื่อแม่งก็เล่นมาทุกมุขแล้วครับ แต่ถึงอย่างนั้นพอผมถามไปว่าเราเจอกันที่ไหนมันก็ไม่ยอมตอบแบบจริงๆ จังๆซักที เห็นอย่างนั้นแล้วก็พาลนึกไม่อยากตอบคำถามมันขึ้นมาเลย คนอะไรวะ กวนตีนชาวบ้านเขาอยู่ได้ ไม่รู้สนุกนักหรือไง
สรุปแล้วก็เลยโยนมือถือทิ้งไว้บนเตียง ไม่เล่นทวิตตง ทวิตเตอร์อะไรเนี่ย ไม่ได้ดั่งใจเลยซักอย่าง ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่พักใหญ่ จนในที่สุดความง่วงก็บันดาลให้เปลือกตาหนักอึ้งขึ้นมา และในที่สุด...
“อานุ้กนิกกกกกกกกกก” นั่นเป็นเสียงของอาม่าครับ...ลองทายดูสิว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร
ไม่รู้ว่าพวกคุณเคยพาผู้ใหญมาโรงพยาบาลไหม? มันนานมาเลยนะที่ต้องมานั่งคอยเวลาหมอมา หันมองซ้ายมองขวาใครๆเขาก็สัปหงกกันอยู่ทั้งนั้นล่ะ รวมถึงผมด้วยที่เพิ่งงัวเงียลืมตาขึ้นมาหลังจากได้ยินเสียงของอาม่าที่เคารพรัก
“เดี๋ยวอาม่าเข้าไปหาหมอแป๊บนึง ดูกระเป๋าอาม่าดี ๆ ล่ะ”
ผมพยักหน้าส่ง ๆ พลางเอื้อมไปรับกระเป๋าของอาม่ามากอดไว้ ไม่ได้ลืมตาหรอกครับแต่รู้สึกได้ว่าอาม่าเดินจากไปแล้ว หลังจากนี้ก็คงจะต้องรออีกประมาณครึ่งชั่วโมง รวมเวลารอจ่ายยาก็โน่นเลยเกือบเที่ยงกว่าจะออกจากโรงพยาบาลแล้วกลับไปนอนเตียงนุ่ม ๆ ที่บ้านได้
แต่แล้วจังหวะที่กำลังจะหลับลึกอีกรอบก็รู้สึกได้ถึงฝีเท้าที่คืบเข้ามาหา ไม่รู้ว่าอาม่าลืมอะไรเอาไว้ แต่สัมผัสได้ว่าอาม่านั่งลงที่เก้าอี้ข้าง ๆ ...
และ...
“อาม่าหาหมอไวจัง ขอนุ้กนิกงีบอีกแป๊บได้ไหมอะ ง่วง เดี๋ยวขับรถไม่ไหว”
ผมพูดพลางเอนหัวไปตามแรงมือของอาม่าที่ดันให้ซบลงบนบ่า อาม่าไม่ตอบอะไรแต่แย่งกระเป๋าในมือออกไปแล้วดันให้ผมนอนหนุนตักแทน ไม่รู้เหมือนกันว่าอาม่ากลับมาเอาอะไร แต่ก็ช่างเหอะ โคตรง่วงเลยขอนอนต่อก่อนแล้วกัน
ว่าแต่วันนี้อาม่าใส่น้ำหอมกลิ่นนี้หรอเนี่ย ทำไมมันหอมแบบสปอร์ต ๆ แบบผู้ชายเลยอ่ะ ผมทำจมูกฟุดฟิดๆๆ คิดไปคิดมา กลิ่นคุ้นอะ กลิ่นเหมือนเบลอ เดอ อะไรซักอย่าง ของชาแนล... ขวดดำ ๆ ไอ้แพทเคยให้ยืมฉีด อืมมม แต่จะว่าไป หอมมากเลย ขอนอนดมอีกนิดนะอาม่า...
ตึ๊ง! “....!!”
นอนไปได้ไม่ถึงห้านาทีเลยมั้งเสียงแจ้งเตือนทวิตฯก็ดังขึ้นขัดจังหวะ อีกแล้วนะไอ้แอพนี่! ลบๆทิ้งไปเลยดีไหม ดังขัดอารมณ์ขึ้นมาทุกทีเลย
ผมกระพริบเปลือกตาถี่ เอื้อมมือไปคลำหาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมากดดู ก่อนจะต้องขมวดคิ้วเพราะแจ้งเตือนที่เด้งมาหาในตอนเช้าตรู่เป็นของไอ้หมอเวรนั่นอีกแล้ว
NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick เจอกันแล้วนะ : ) “เหี้ยไรเนี่ย”
ผมขมวดคิ้ว ก่อนจะกดล็อกหน้าจออีกครั้ง เอาโทรศัพท์มากอดไว้แล้วหลับตาตั้งท่าจะหลับอีกรอบ...แต่...
ตึ๊ง! NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick ทำไมไม่ตอบล่ะครับ นี่มันตั้งใจจะกวนตีนหรือเปล่าวะ แล้วมันรู้ได้ไงว่าผมไม่อ่านข้อความมัน ด้วยความข้องใจเลยพิมพ์ตอบกลับไป
NICKLO + @nnicknick • 30 ก.ค. ได้กินข้าวผัดกุนเชียงแล้วโว้ยยยย |
|
|
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick ทำไมไม่ตอบล่ะครับ |
|
|
NICKLO + @nnicknick
กำลังตอบกลับถึง @JINGJUNGJI อย่าเสือกแต่เช้าน่า รู้ได้ไงว่ากดคำถามทิ้ง =_= ตึ๊ง! โอโห อย่างกับมีญาณวิเศษ ถามไปไม่ถึงนาทีก็ตอบกลับมาเลย
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick รู้สิ ตอบกลับมากวนตีนด้วยนะ...ไม่ให้ช้อยกูได้เลือกรู้ซักอย่าง
NICKLO + @nnicknick
กำลังตอบกลับถึง @JINGJUNGJI ได้ไง อย่ามากวนตีน ตอบดีๆ ตอบไอ้ห่านี่ทีไรสมองไม่เคยเข้ารหัสแบบที่ตอบคนปกติเขาได้ซักที ผมขมวดคิ้วแล้วขยับหัวนอนหนุนตักอาม่าให้ถนัดขึ้นก่อนจะกดรีเฟรชรัว ๆ
ตึ๊ง!
ตึ๊ง!
ตึ๊ง! คราวนี้เสียงแจ้งเตือนดังรัวเลย ปกติจะทำใจก่อนดูนะ แต่คราวนี้รีบกดเข้าไปเลย ก็แม่ง ส่ง direct message มาเลยนี่หว่า
และแล้ว...
มันก็ทำให้ผมช็อกอีกรอบ...
เงยหน้าขึ้นมาดูสิ : )
ไม่ใช่อาม่าของนายซักหน่อย
หัวหอมจัง ใช้แชมพูเด็กเหรอ ? 31 ก.ค.
เห็นอย่างนั้นแล้ว...ถามว่าควรทำยังไงต่อ เป็นคุณจะทำไงล่ะครับ? ก็ต้องหันหน้าไปดูกางเกงตัวที่อาม่าใส่น่ะสิ! แล้วตายห่า! หันไปเจอกางเกงยีนส์ฟอกสี...อยู่ดีๆก็ระลึกถึงเสื้อผ้าในตู้ของอาม่าขึ้นมาได้เลย...
อาม่าผมไม่มีกางเกงยีนส์ฟอกสีซักหน่อย...
“เห็นมาโรง’บาลทีไรก็หลับแบบนี้ทุกที ไม่กลัวกระเป๋าอาม่าโดนขโมยหรือไง”
เสียงนุ่มทุ้มที่ดังอยู่บนหัวเรียกให้ผมเสหน้าหันไปมอง... และแม่ง! อยากจะตีลูกกะตาตัวเองให้บอดเหลือเกิน ทำไมแม่งต้องหลับไม่เป็นที่เป็นทางอย่างนี้ด้วยวะ...
จุดนี้คือกระเด้งขึ้นมาสุดตัวเลยครับ ใจแม่งเต้นรัวอย่างกับมีใครเอากลองมาตีในอก แม่งบ้าชัด ๆ อย่าบอกนะว่าที่นอนสัปหงกเวลาพาอาม่ามาหาหมอแล้วไม่เคยปวดคอซักรอบก็เพราะ...
พระบิดาคุณเอ้ยยยยยยยยย ชีวิตกูจะละครไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนน “ไม่หลับต่อแล้วหรอ”
นั่น...ยังจะมาใช้น้ำเสียงแบบละมุนละม่อมถามอีก ถามไม่พอยังเอามือมาวางไว้บนหัวแล้วจับโยกไปมาเหมือนผมเป็นตุ๊กตาเสียกะบาล... สนุกมากไหมเนี่ย
“ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เก๊กเสียงขรึมตีหน้าจริงจังเลยครับ แต่ไอ้คนถูกถามกลับไม่ได้ให้ความรู้สึกจริงจังไปด้วยเลย มันแค่อมยิ้มบาง ๆ เหมือนที่เห็นในรูปถ่ายบ่อยๆ ก่อนจะเลื่อนมือมาแตะที่แก้มแล้ว ก้มไปหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงตัวเองมาปาดบางอย่างออกจากมุมปากผม...
“น้ำลายเลอะแก้มแน่ะ”
เหี้ย ๆๆๆๆๆ เหี้ยรัว ๆ ดังรัว ๆ สะท้อนในใจผมเลย โอ้ยหน้าอายขายขี้หน้ามาก ๆ จะบ้าตาย...
“ป...ปล่อยกู ปล่อยแก้มกูเลย” ผมปัดมือมันออก “ถามว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ไง”
ตั้งแต่เมื่อไหร่นี่หมายถึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่นะครับ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะคิดไปอีกอย่างแล้ว...
“ก็ตั้งแต่ก่อน 31 มีนา...ตั้งแต่ช่วงปลายปีที่ผ่านมาโน่นเลย”
“...”
“เห็นชอบพาอาม่ามาหาหมอ แทนตัวว่านุ้กนิกอย่างนั้นนุ้กนิกอย่างนี้...น่ารักดี”
“...”
“แต่พอไปเจอในโซเชี่ยลก็ดันเป็นคนถ่อยซะนี่...ก็เลยสนใจ”
มันพูดแล้วจุดยิ้มบางที่มุมปาก โอ้ย ความรู้สึกเหมือนโดนน้ำลอยมะลิสาดใส่หน้าเข้าอย่างจัง ทำไมเวลาแม่งยิ้มนี่โคตรดูดีเลยวะ แล้วมึงจะพูดจาผู้ดีไปไหนอะ เพื่อนกันแท้ๆ เล่นเอาผมอายเลย สาบานได้นะว่าไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ทำไม...
ทำไมใจต้องกระตุกด้วยวะ... “เนี่ย...อ่อยมานานแล้วแต่ไม่รู้ตัวซักที...คราวนี้อะรู้ตัวได้แล้วนะ...”
“....”
“ยอมให้นุ้กนิกพิงจนเมื่อยบ่าเกือบทุกรอบเลย...ขอแลกค่าเหนื่อยด้วยเบอร์มือถือได้ไหม? ”
“...”
“เราไม่อยากแค่อ่อยอีกต่อไปแล้วอ่ะ คราวนี้ขอทำความรู้จักเลยแล้วกันนะครับ” แล้วก็นั่นล่ะครับ ไม่รู้ว่าด้วยโชคชะตาหรือด้วยหมาตัวไหนจึงทำให้ผมกับมันต้องลงเอยแบบนี้
แต่บอกได้เลยว่าหลังจากนั้นก็ไม่ใช่แค่ให้นอนหนุนตักธรรมดา ๆ หรอก...
สรุปเลยว่าผมคงต้องเป็นแฟนแม่งเนี่ยแหละ เพราะหลังจากนี้แม่งคงไม่เปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนไหนได้เข้าหาผมอีกแล้ว
ก็ดูที่เข้ามาถามคำถามผมสิครับ ประกาศศักดาเหมือนหมาเยี่ยวทับอาณาเขตคนอื่นได้สำเร็จขนาดนั้น คงมีใครกล้าเข้ามาหรอก
NICKLO + @nnicknick • 22 ต.ค. ง่วงแท้ นอนแล้วครับ ฝันดี ไว้ค่อยตอบพรุ่งนี้ บาย |
|
|
จริงจัง @JINGJUNGJI
กำลังตอบกลับถึง @nnicknick พรุ่งนี้รีบตื่นนะ เดี๋ยวขับรถไปรับ ฝากบอกอาม่าด้วยว่าหาหมอเสร็จแล้วจะพาไปไหว้พระกัน |
|
|
NICKLO + @nnicknick
กำลังตอบกลับถึง @JINGJUNGJI จัดไป แล้วเจอกัน _________________________________
จบแย้ว แปลงอีกแล้ว แปลงไรนัก แต่เสียดายเนอะ ปิดการอ่านไปแล้ว ไม่ได้เขียนฟิคแย้ว เลยแปลงมาลง
แต่เดี๋ยวหมดเดือนนี้งานจะเคลียร์แล้ว เฮ่ออ งานเยอะมากค่ะ TT เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยน้า ♥
หลังจากนี้คงได้ลงเรื่องที่ไม่แปลงบ้างเพราะว่างานโอเคขึ้นแล้วว
ขี้เกียจเม้น ไปเย้วในแท็กได้
#นิกไม่ชอบจริงจัง Twitter จ้า แวะมาคุยได้
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] - - - - Ask Me a Question - - - - | ตอนเดียวจบ | (อ่าน 16435 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก