กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีม….ใครจะทำไม ตอน 1 ( กรูเนี่ยนะ ผู้จัดการทีมฟุตบอล Season 2 )
กริ๊ง.......ผมสะดุ้งตื่นครับ....นาฬิกาปลุกตื่นเวลา 8 โมงเช้า
คนข้าง ๆ ผมยังไม่ตื่นเลยครับ ได้ข่าวว่าวันนี้มันไม่มีเรียนอิจฉาวุ้ย....ผมกำลังจะลุกไปอาบน้ำแต่ก็โดนไอ้หมาบ้า
โผเข้ากอดจนผมล้มลงบนเตียง
“ เชี่ย...กรูจะไปอาบน้ำ ” เริ่มต้นวันใหม่ผมก็พูดจาเยี่ยงสุภาพชนกับมัน
“ ขออีกรอบได้ปะ ”
“ เชี่ยละเมิง เมื่อคืนก็เหนื่อยตายห่าแล้ว เมิงเป็นควายเหรอไงวะ “
“ กรูยอมเป็นควายถ้าได้เอาเมิง ”
“ พอ ๆ กรูจะไปอาบน้ำ ” กว่าผมจะได้อาบน้ำต้องสู้รบปรบมือกับมันอยู่นาน
ตอนแรกผมกะให้ไอ้ว่านมารับครับ แต่ไอ้หมาบ้าไม่ยอม มันจะไปเรียนกับผม -*- ต้องตามใจมันครับ
ระหว่างที่อยู่บนรถก็ขอสำรวจโทรศัพท์สักหน่อย ไม่ได้ใช้มันมา 2 วันเต็ม ๆ คิดถึงสาด
สรุป มี sms 54 ข้อความครับ มีข้อความเสียง 1 ข้อความ.....เป็นของไอ้หมาบ้าครับ...กดฟังดีป่าววะ
ได้ข่าวว่าต้องเสียเงิน..........คิดอยู่นาน......ฟังก็ได้วะ........ลงทุนโครตกรู
“ ไอ้นัทเมิงอยู่ไหนวะ เมิงปิดเครื่องทำไม เมิงกลับมานะเว่ย ไอ้เชี่ยเอ้ย ......แมร่ง............
เมิงจะหนีกรูไปไหนวะ........ ( เงียบไป 20 วิ ) ……. ”
จากที่ฟังมันสะอึกสะอื้นครับ เสียงสูดลมหายใจ...ที่ฟังดูก็รู้ว่ามัน.....ร้องไห้อยู่
“ กลับมา......ได้มั้ยวะ .........กลับมา..เถอะนะ....ขาดเมิงแล้วกรู..จะอยู่..ยังไง.....วะ......”
ข้อความเสียงสั้น ๆ ไม่ถึง 1 นาที แต่มันดังลึกไปถึงใจผม.....น้ำตาไหลลงมาแล้วครับ
“ เฮ้ยเป็นไรวะ ” ไอ้หมาบ้าดันเห็นพอดีครับ มันรีบจอดรถข้างทาง
“ นัทเป็นไรครับ ร้องไห้ทำไม ” มันยิ่งพูดเพราะน้ำตามันก็ไหลออกมาอีกอ่ะครับ
มันเอาทิชชู่มาซับน้ำตาให้ผมครับ
“ คนดีของผมอย่าร้องนะครับ ”…ผมไม่พูดอะไรโผเข้ากอดมันเลยครับ....อบอุ่นจังครับได้กอดคนที่เรารัก
"กอด" ทำให้รู้ว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก
"กอด" คือเสื้อกันหนาวที่มีหัวใจ
"กอด" คือการได้ให้และการได้รับพร้อม ๆ กัน
"กอด" คือการแสดงความเป็นเจ้าของที่น่ารัก
เมื่อคุณถูก "กอด" คุณจะตัวเล็กลง
แต่เมื่อคุณ "กอด" คนอื่นคุณจะตัวใหญ่ขึ้น
"กอด" คือสิ่งที่ทำให้หัวใจ 2 ดวงใกล้กันมากที่สุด
ถึงมหาลัยก็ไปหาไรใส่ท้องก่อนครับจากนั้นก็ไปเรียนวันนี้เรียนรวมครับคนจะค่อนข้างเยอะ
ผมมาถึงห้องคนก็เยอะแล้วครับ แต่อย่างว่าครับ คนมันน่ารักเลยมีที่นั่ง 5555
กลุ่มผมมากันมั่งแล้วมันก็จองที่ไว้ให้ครับ
........มีแต่คิดถึง....มีแต่คิดถึง...อยู่ทุกครั้งที่มองดาว........โอ้ว ใครคือผู้โชคดีได้คุยโทรศัพท์กับผมในรอบ 2 วัน
“ ไอ้เชี่ยเมิงไปตายไหนมาวะ งานกองเต็มหัวแล้วโว้ย เมิงอยู่ไหนเสด็จมาหากรูโดยพลัน อย่าให้กรูกริ้ว ”
มาเป็นชุดเลยหวะ *0* ตายไปเลยกรู
“ ผมเฮียนอยู่อ่ะ บ่าเกินสิบโมงเกิ่งผมไปหาตี้ชมรม เน้อ ” ผมรีบพูดแล้วรีบวางไปครับ 55+ ไม่ไหวจะเคลียร์
ระหว่างที่ผมจะเดินไปนั่ง สังเกตได้เลยว่าคนมองไอ้หมาบ้าเยอะมากครับ
ก็นะ.. คนแปลกหน้าหรือหน้าแปลกวะ 555+
แต่บางคนมองจนแถบอยากจะกิน หึ หึ ของใครให้มันรู้มั่ง.....ซักพักอาจารย์ก็มาครับ
เรียนไปได้สัก 5 นาที ก็มีชะนีกลุ่มใหญ่เข้ามาครับ อันตัวผมเองนั้นพอรู้ว่าเป็นกลุ่มชะนีก็ไม่ชายตามองเลยครับ
แต่....แต่....มีชะนีนางหนึ่งแยกตัวออกมาแล้วเดินมาทางด้านหลัง ..แล้วมันก็เดินมานั่งข้าง ๆ ไอ้หมาบ้าของผม
เป็นการกระทำที่อุกอาจมาก ดูก็รู้เมิงจะมาแดรกผัวกรู สาด......มีเหรอกรูยอม มองหน้ามันชัด ๆ ก็ได้รู้ว่า....
มันคือไอ้ปลา ( ที่มันมาถามเรื่องไอ้หมาบ้าจากผมอ่ะครับ ไม่รู้จำกันได้อ้ะป่าว ) แล้วมานั่งติดกับผัวกรูอีก
โอ้ยไอ้นัทของขึ้น ...
“ อีปลาร้า คิงหยังบ่าไปนั่งกับกลุ่มคิง ”
“ ก็ที่นั่งว่างนี่ เราก็ต้องนั่งได้สิ ” อีนี่แหลมาก วอนตรีนจริง ๆ ครับพี่น้อง
“ สลิดนัก ” สาด หงุดหงิดโว้ย
“ สวัสดีค่ะ จำปลาได้มั้ยค่ะ ” นังปลาร้าพูดกับไอ้หมาบ้า
“ เอ่อ......จำไม่ได้ครับ แหะ ๆ ” ไอ้หมาบ้าตอบ
“ เราชื่อปลานะคะ ”
“ อะ..ฮึ่ม ” ผมกระแอมให้ไอ้หมาบ้ารู้ว่ากรูไม่ปลื้ม
“ ผมเดี่ยวครับ ” อ่าวเมิงไปตอบอีนี่ทำไมวะ
“ ได้ข่าวว่าเป็นนักบอลของมหาลัยเหรอคะ ” เมิงเห็นเป็นคนขายลูกชิ้นปิ้งเหรอวะ ชิ
“ ใช่ครับ ”
“ แล้วมีแฟนหรือยังคะ ”…. ไอ้เดี่ยวตอบไปเล้ย ให้มันรู้ซะมั่ง
“ ยังไม่มีแฟนครับ ” ……อ่าวสาด เชี่ยละ .....ผมหันขวับไปมองหน้ามัน
“ งั้นก็โสดสิคะ ” .........ไอ้เชี่ยเมิงจะเอาไงกับกรูวะ
“ ป่าวครับ ผมไม่มีแฟนมีแต่เมียครับ ” ..แล้วมันก็หันมามองทางผม..ชะอุ้ย..อย่ามองกรูมากเดี๋ยวกรูท้อง เขินวุ้ย
อยากตีลังกาหัวเราะเป็นภาษาอินเดีย 5555+ ....อีชะนีหน้าวอกเสือกมายุ่งกับผัวกรูเอง แมร่งเดี๋ยวจูบโชว์เลย
.
.
เลิกเรียนแล้วครับได้เวลาบึ่งไปหาไอ้พี่แหกอย่างด่วน ......
ขณะนี้เวลาเกือบ 11 โมง ที่ชมรมไม่มีใครเลยครับ ที่สำคัญรกสาด กรูไม่อยู่แค่ 2 วันแมร่งทำกันได้
ผมกับไอ้หมาบ้าก็รีบเก็บกวาด จัดของ เห็นแล้วท้อว่ะ T_T
“ ผัว – เมียคู่นี้ขยันแต่เช้าเลยนะเมิง ” ปากหมาเยี่ยงนี้ไม่มีใครเกินไอ้พี่แหก
“ มาละเหรอเพ่ สายนะเนี่ย ” ผมแซวพี่แหก
“ เหรอไอ้คุณนัท เมิงหายหัวไปไหนมิทราบครับ เมิงลืมผัวน้อยอย่างกรูละเหรอ ” เอาแล้วไงพี่น้อง โดนมันเล่นมาหนึ่งดอก ......
“ อยากเป็นกัปตันทีมอยู่ปะ ” ไอ้หมาบ้าเห่า
“ โหยยยย ไอ้สาดดดดหวงกันเข้าไปอย่าเผลอนะเมิง กรูเอาเมิงเป็นเมียแน่ไอ้นัท ” ปากมิได้นำพาจริง ๆ
“ พอ ๆ มีงานไรมั่งว่ามาพี่ ” หุ หุ ต้องรีบเปลี่ยนเรื่องครับ ไม่งั้นเลือดสาด
“ เอาข้อมูลนี่ไปทำรายงานส่งอธิการฯ ”
“ ส่งวันไหนอะ ”
“ พรุ่งนี้ ”……...เฮ้ย.......เอกสารที่ไอ้พี่แหกให้มามันเยอะมากพี่น้อง.............
“ เท่านี้ใช่ปะ ”
“ เดี๋ยวถามไรหน่อยเดะ เมิงกับไอ้แบคมีไรกันป่าววะ ” ....คำถามแรงมากเอากรูตายได้เลย >0<…
“ บ่าฮู้เน้อ ยี้หยังก๊ะ ” ผมตอบ
“ บ่าฮู้หนา เห็นละอ่อนอู้กั๋น ฮาก็นึกว่าคิงมีหยังก๊ะมัน ต๋อนนี้บ่าฮ้าแบคเป๋นตัวสำรองละเน้อ ”
พี่แหกเห่า..............ผมหายไป 2 วันไอ้แบคได้เป็นตัวสำรองแล้วครับ ท่าทางมันจะเก่งจริงอะครับ ผมคงต้องวนเวียนอยู่กับมันอีกนานเลยครับ.....ตอนนี้ไอ้หมาบ้าออกไปคุยโทรศัพท์ครับ ไอ้พี่แหกเลยได้ทีถาม.....
“ เฮ้ยบ่าฮ้าแบคฮักเมาคิงก๋า ? ”
“ .........................” ผมไม่ตอบอะไรครับ ยิ้มแบบกลุ้มกริ่ม คริ ๆ
“ ป๊าดดดดโซะ คิงนี่แฮ่นแต๊ะแฮ่นง้าว ”
“ คนมันน่าฮักอะ คริ ๆ ”
“ จ้าววว ไอ้ขลำน่อย นอคิงยื่นมาทิ่มหน้าฮาละ หุบ ๆ น่อยกะ “
“ พี่แฮ๊คผมยืม............” ……อยู่ดี ๆ มีคนเข้ามาครับ.....เค้าคือ......
“ อ้าวไอ้สาด เลิกเรียนแล้วเหรอเมิง ”
“ ครับพี่ ” ....ได้แบคตอบ....แต่ตามองมาทางผม
“ เฮ้ย เมิงคุยกับกรูอยู่ มองกรูนี่ไม่ใช่ไปมองไอ้นัท ” ไอ้พี่แหกเห่า
“ ดีใจด้วยนะ ได้เป็นตัวสำรองแล้ว ” ผมบอกไอ้แบค
“ ครับ ยังไงผมก็เป็นได้แค่ตัวสำรอง.....” .ไอ้แบคเห่า..................พูดอะไรไม่ออกเลยกรู.......
“ ป๊ะ ๆ ไปหาไรแดรกกัน เที่ยงแล้วพวกเมิง ...... ” ไอ้พี่แหกเห่า
ตอนนี้ในคันตรีน ( canteen ) คนเยอะสาด กว่าจะได้ที่นั่งครับพี่น้อง นานเชี่ย ๆ .....เหมือนเดินจงกลมเลย
ก็เหมือนเดิมครับไอ้หมาบ้าก็ไปซื้อข้าวให้ผม ผมก็ไปซื้อน้ำ .......บรรยากาศบนโต๊ะอาหารมาคุแฮะ - -“
แล้วอีกไม่กี่นาที....บรรยากาศก็เริ่มมาคุขึ้นครับพี่น้อง ก็ไอ้แบคแฮมมันซื้อน้ำมาให้ผมครับ มันยื่นแก้วน้ำให้ผม
“ ไรวะ ” ผมถาม
“ น้ำไง....เห็นเป็นอะไรเหรอครับ ” ไอ้แบคตอบ.....
“ ของกรูเหรอวะ ....น้ำไรเนี่ย ”
“ ........น้ำใจ....... ” คำตอบช่างรุนแรงสั่นสะท้านไปทั้งโต๊ะ ผมเหลือบไปมองไอ้หมาบ้า ....คุณพระ..มันก็มองมาทางผมครับ -*- อย่าทำไรกรูน้า กรูม่ายรู้เรื่องเน้อออ เหงื่อตกเลยกรู คนมันน่าฮักอะ หุ หุ
กิงอย่างเงียบ ๆ ........แล้วก็เสร็จอย่างรวดเร็ว ได้ข่าวว่ากรูไม่อิ่มว่ะ 5555+
เสร็จจากโรงอาหารผมกับไอ้พี่แหกก็เสด็จไปพบอาจารย์ครับ .....ส่วนไอ้เดี่ยวกับไอ้แบคไปเรียนต่อครับ
.
.
เหนื่อยสาดครับพี่น้องอาจารย์คอมเมนต์เยอะมากครับ ส่วนที่ผมรับผิดชอบไม่มีอะไรต้องแก้ไขเท่าไหร่
แต่เรื่องการดูแลสถานที่แข่งขันกับการจัดความปลอดภัยที่ยังไม่เรียบร้อยครับ ต้องประชุมกับทาง รปภ. อีกที
ผมกลับมาชมรมอีกทีคนก็เยอะสาด น่าปลื้มใจยิ่งนัก ผู้ชายเยอะดี คริ ๆ ...ส่วนใหญ่ที่เห็นผมก็เข้ามาทักผมครับ อย่าแย่งกันครับ ได้ทุกคน 55+...ทักทายบรรดาแฟน ๆ เสร็จ ก็รีบไปจัดการเรื่องเอกสารที่ห้องชมรมครับ
หิวสาดด .....ขณะที่ผมกำลังเดินไปที่โต๊ะที่อยู่ในห้องชมรม ก็มีคนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังครับ
“ ใครวะ ? ” ผมพูดโดยที่ยังไม่รู้ว่าใคร
“ ขอกรูอยู่อย่างนี้แปปนึงนะ...... ” ……มันบอก.…..((( TBC.)))
>>> คำเมืองตอนละคำ : จั๊ดง่าว = โง่โคตร <<<