ตอนที่ 11
“ พี่ขอน้องเดี่ยวคืนนะค่ะ ” ………พี่แพมพูด… ……
ผมมองหน้าที่แพม แล้วพูดว่า “ ผมไม่ได้เป็นอะไรกับไอ้เดี่ยวครับ มันจะรักจะชอบใครเรื่องของมันครับ ”
แล้วก็ตามด้วยรอยยิ้มของผมที่รู้สึกตรงกันข้ามกับสิ่งที่แสดงออก
( ทำไมมันรู้สึกวูบ ๆ วะ ? )
สักพักพี่แพมก็กลับ
“ เมื่อกี้ไปไหนมา ” ไอ้เดี่ยวถามผมครับ
“ สนใจกรูด้วยเหรอวะ ” งอนมันครับ
“ อย่างมางี่เง่า ”
ผมไม่พูดอะไรต่อครับ นั่งดูทีวีดีกว่า เซ็ง ….
“ กรูจะอาบน้ำ ” ……..
ผมก็อาบให้แต่โดยดีครับ ตอนนี้ในสมองผมมันสับสน วุ่นวาย บอกไม่ถูก อึดอัด ......ก็เรื่องไอ้เดี่ยวนี่แหละครับ
ตกลงผมคิดยังไงกับมัน ?
สิ่งที่มันทำอยู่คืออะไร ?
ผมจะทำยังไงต่อดี ?
ทางไหนที่ผมควรเลือกเดิน ?
“ พี่ขอน้องเดี่ยวคืนนะค่ะ ” ยังก้องอยู่ในสมอง สุดท้ายแล้วคำตอบที่ผมพยายามหา มันจะมีมั้ย ?
ผมอาบน้ำให้มันเสร็จ ก็พามันไปนอน ( ในระหว่างที่อาบน้ำจนถึงนอน ผมกับมันไม่ได้พูดอะไรกันเลย )
มันเพลีย ๆ ด้วยเลยหลับง่าย ......
ปิดทีวี ปิดไฟ ปิดหน้าต่าง ผมเดินไปนั่งที่โซฟา แต่ปิดตายังไงใจก็ข่มตานอนไม่ได้
อยากมีสวิตช์ที่ใจเพียงแค่กด......เท่านั้น ระหว่างนั้นก็เงยหน้ามองไปทีไอ้เดี่ยว ทำไมวะ.....
เมิงทำไรกับกรุวะ เมิงเข้ามาในชีวิตกรูทำไม ไอ้ความรู้สึกบ้า ๆ ที่เกิดขึ้นมามันคือไรวะ
อย่าทำอย่างนี้อีกได้มั้ย อย่ามาทำว่าห่วง อย่าทำว่าหวง ........แล้วน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลรินนองแก้ม
ขอเพียงแค่คืนนี้ ....แค่คืนนี้เท่านั้นที่ผมจะร้องไห้ ขอให้ผ่านคืนนี้ไป จะไม่มีนัทคนที่อ่อนแออีก
ต้องเป็นผมคนเดิม ....ที่เริงร่าดั่งอาทิตย์ ค่ำคืนนี้พระจันทร์สวยมากครับ ใกล้ลอยกระทงแล้ว
สวัสดีครับดวงจันทร์ เหนื่อยมั้ยที่อยู่บนนั้นมันทั้งโดดเดี่ยวอ้างว้าง อยู่ท่ามกลางความมืดมิด
ผ่านวันพันปีไม่มีวันหน่าย เหนื่อยไหม....จันทร์
ก็อยากแค่นอน .......ยาวนานจริง ๆ ครับ ค่ำคืนนี้
เช้าวันใหม่ที่สดใส แจ่มจริง ๆ ผมจัดการเรื่อง รพ. เสร็จ
ตอนแรกโทรจิกไอ้น้องว่านชักมดลูกให้มารับ
แต่ไอ้น้องเชี่ยมันแฮ๊งครับพี่น้อง ไอ้พี่แหกเลยรับโทสับแทน พี่แกเลยอาสามารับแทน
ผมบอกให้พี่แหกไปส่งไอ้หมาเดี่ยวที่บ้าน แล้วค่อยไปส่งบ้านผม
ระหว่างทางที่พี่แหกมาส่งไอ้หมาเดี่ยวมันเงียบตลอดทาง ผมไม่รู้ว่าทำไมและก็จะไม่ถามว่าทำไม
เป็นอย่างนี้ดีแล้วครับ
ผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนชุดเพื่อไปเรียน เย็นวันนี้มีประชุมใหญ่ครับเรื่องการเป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอล
วันนี้ผมยังไม่ได้คุยกับไอ้เดี่ยวเลยครับ มันไม่ติดต่อมาเลย ......ไหนเมิงบอกว่าจะไม่ปล่อยกรูไปไหนไง ชิ
16.00 น. ถึงที่ประชุมแล้วพี่น้อง ผมไประชุมกับไอ้พี่แหก ไอ้พี่แหกตอนแต่งตัวเรียบร้อยดูดีโคด ๆ
ก็ว่าทำไมมีสาวหลงมันนัก กระประชุมน่าเบื่อมาก ฟังคนแก่คุยกัน -*- เสนออย่างนู้นอย่างนี้ก็ไม่เอา
บอกว่าไม่เหมาะสม นี่กรูจะต้องนั่งพับเพียบประชุมมะ -/\- ด้วยความเคารพ
ผมกับไอ้พี่แหกไม่รู้ทำไมเลยเล่นเอ็มกันครับ อิ อิ สงสัยอะเดะเล่นยังไง ง่าย ๆ เพียงแค่กระดาษและปากกา
ผลัดกันเขียน 5555+
นัท : ขอสายพี่แหกหน่อยครับ
พี่แหก : แหกป้อคิงหยัง ไข้แดรกตรี๋นกรูก่อ ….. เออกรูก็เบื่อ ( พ่อเมิงเหรอ อยากแดรกตรีนกรูมะ )
นัท : น้องนัทหิวจังครับพี่แฮ็คสุดหล่อเลี้ยงสุกี้หน่อยน้า ( ต้องอ้อนหน่อยครับ อิอิ เพื่อของฟรี )
พี่แหก : สาด ให้กรูเลี้ยงอีกละ เอางี้อยากให้กรูเลี้ยงมาเป็นเมียกรู กรูเลี้ยงเมิงตลอดชาติ
นัท : ......น้องนัทยังบะไข้มีผัวครับ..... ( น้องนัทยังไม่อยากมีแฟน )
พี่แหก : กรูฮักใครฮักจริงนะบะ นัทคิงน่าจะมานั่งตางซ้ายของฮา ( กรูรักใครรักจริงนะเว่ย นัทเมิงน่าจะมานั่งด้านซ้ายของกรุนะ )
นัท : ยี้หยังก๋า ( ทำไมอะ )
พี่แหก : ก่อด้านเดียวกับหัวใจ๋กรู 555+
นัท : .....โอ้ย ผมโดนทำร้ายด้วยตัวหนังสือ เลี้ยงข้าวผมเลย .....บะเลี้ยงผมบะยอมเน้อ ( ไม่เลี้ยงผมไม่ยอมนะ )
อิ อิ ถึงพี่แหกจะโหด เหรี้ย เลว ทรามยังไงแต่ก็แพ้ลุกอ้อนผม อิ อิ
18.30 น. เสร็จการประชุมครับ กรูไม่ได้ไรเลย -*- ผมกับไอ้พี่แหกออกท้ายสุดเลยครับ
เพราะต้องให้ผู้ใหญ่ออกไปก่อน
“ ไอ้นัท ไปกับกรูเดี๋ยวนี้ “ ……นึกว่าใครไอ้หมาเดี่ยวเองครับ มันมารอผมหน้าห้องประชุม แล้วมันมาไงวะ
มันขับรถไม่ได้นิ
“ กรูจะไปกินข้าวกับพี่แหก เมิงจะไปด้วยปะ ”
มันมองหน้าผมแล้วไม่พูดอะไร ดูหน้าตาก็รู้ว่าโกรธอยุ่ แล้วสิ่งที่มันระบายออกมาก็คือ....
ต่อย....มันต่อยกำแพงครับ ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ .........
ตอนนี้ใจผมเต้นแรงมากครับ ไม่รู้จะทำไง ไอ้เดี่ยวมันเป็นไรเกิดไรขึ้นกับมัน.......?
ผมไม่ปล่อยให้สมองคิดว่าควรทำไง ใช้ความรู้ในการตัดสิน
ผมรีบไปห้ามมันครับ
“ พอได้แล้ว หยุดเถอะ กรูขอร้อง ” ……….มันหยุดแล้วครับ ..............
“ เลือด ....แผล นี่คือผลที่เมิงทำ ทำไมไม่คิดก่อนทำวะ ” ผมบอกมัน
“ กรูใช้หัวใจและความรู้สึกคิด กรูเจ็บที่อื่นมากว่ามือกรูอีก เมิงจำไว้ด้วย ” ไอ้เดี่ยวพูด
ผมอึ้งไปสักพักกับสิ่งที่มันพูดออกมา
“ พี่แหกกลับไปก่อนนะครับ ไว้วันหลังผมจะไปให้พี่เลี้ยงครับ ” 5555+
ไอ้พี่แหกมองผมอย่าง งง แต่ก็กลับไปด้วยดี
“ เมิงกิงไรยัง ” ผมถามมัน
มันส่ายหน้าครับ
“ ปะเดี๋ยวกรูพาเมิงไปทำแผลก่อน แล้วไปหาไรกิงกัน ”
พยาบาลมองหน้าแปลก ๆ ถามไรมากมายวะ สาด แต่ก็ยอมทำโดยดี
วันนี้มันไม่มีเรียนครับ แต่มันมาซ้อมบอล ขนาดแขนไม่ดียังมาซ้อมอีกนะเมิง ไอ้หมูน่าไปรับมันมาครับ
อีก 1 เดือนพอดีครับ จะถึงวันแข่ง แล้วอีก 3 วัน จะถึงวันเพ็ญเดือน 12 วันลอยกระเทยนั่นเอง เอ้ยกระทง
ตอนนี้ก็ราว ๆ ทุ่มกว่าแล้ว ไม่รู้จะพามันไปกินไหนครับ แต่ไอ้เดี่ยวมันกิงง่ายครับ ไม่ค่อยเรื่องมาก
กิงง่าย ๆ ละกัน สเต๊กหลังม. ครับ ใกล้กับร้านอาหารญี่ปุ่นเจ้าประจำ
ตอนนี้ไอ้เดี่ยวเหมือนเด็กน้อยครับ อิอิ ตลอดทางมันไม่พูดอะไรเลย
หาที่นั่งได้ละครับ วันนี้คนค่อนข้าวเยอะ ชายฉกรรจ์เพียบ 555+ แล้ววันนี้ไอ้หมาเดี่ยวตบหัวผมไม่ได้ด้วย
.....อยากมี someone someone กุมมือฉัน ไม่ไปไหน........ โทสับไอ้หมาเดี่ยวดังครับ
แทนที่มันจะรับมันมองหน้าผมแทน ผมก็งงอะเดะ ..... อ่อ ๆ -*- รู้ละ มือมันเจ็บทั้ง 2 ข้าง
“ เฮ้ย ม๊าเมิงโทมาอะ ”
“ รับไปดิ “ ไอ้เดี่ยวสั่งผม
“ สวัสดีครับม๊า ผมนัทนะครับ ”
คุยไปคุยมา จับใจความได้ว่าอาทิตย์หน้าม๊าจะมาทำธุระที่เหนือ เลยจะแวะมาเยี่ยมไอ้ลุกชายตัวดี
โชคดีที่แขนไอ้หมาเดี่ยวไม่เป็นไรมาก ก่อนม๊ามาคงได้เอาเฝือกออก ผมว่าจะให้คุงหมอโอม
ผ่าปากเพิ่มให้มันหน่อย มันจะได้พูดเยอะกว่านี้
เอ๊ะ !!!!! งานเข้าแล้วไงกรู สาดดดดด เพิ่งนึกขึ้นได้ มือมันเจ็บทั้ง 2 ข้าง แล้วมันจะแดรกไง -*-
กรู...เป็นคำตอบสุดท้าย สั่งอาหารไปแล้วด้วย อาหารก็มาแล้ว T_T อยากกระโดดกัดหูตัวเองให้ขาด
เอาวะ ไหน ๆ ก็มาแล้วรับผิดชอบหน่อย
ผมก็นะ....หั่นให้มันทีละชิ้น แล้วก็ป้อนมันครับ ......ไอ้หมาเดี่ยวเคี้ยวอย่างมีความสุข สบายนะเมิง
ไม่รู้ตัวเลยนะเมิงคนมองทั้งร้าน กรูอายสาดดดด ผุ้ชาย ( หน้าตาดี ) 2 คน ป้อนอาหารให้กัน
ไม่ใช่แฟนแล้วจะเรียกว่าไรวะ ????????? เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
***********************