เพิ่งจะอ่านจบค่ะ (แต่ยังไม่ได้อ่านเรื่องของว่านกะพี่แหก)
ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกตอนนี้ออกมายังไงดีค่ะ
คือนั่งมึนอยู่นาน พิมพ์แล้วก็ลบ พิมพ์แล้วก็ลบ
ตอนนี้ปวดใจมากๆ หัวใจมันวูบๆ
ไม่รู้คืนนี้จะนอนหลับมั้ย
เพราะร้องไห้ไปเยอะม๊ากกก
หูอื้อจมูกอื้อไปแล้วค่ะ
ไม่ได้ร้องเฉพาะตอนจบนะคะ
คือในเรื่องอ่านไปก็ร้องไปเรื่อยๆ
ทั้งตอนที่พี่ร้องไห้เพราะมีความสุข ส้มก็ซึ้งไปด้วย
ตอนที่อารมณ์เหงาๆที่บางทีมันก่อตัวขึ้นมาเอง ส้มก็เป็นบ่อยๆก็เลยเข้าใจ
พี่เดี่ยวเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ
คนรอบข้างตัวพี่นัทก็มีแต่คนดีๆ
ส้มว่าพี่เป็นคนที่มีความสุขนะคะ
ชีวิตตอนนี้เป็นยังไงมั่งคะ มีความสุขดีมั้ย มีแฟนรึยัง
ยังติดต่อกับทุกคนอยู่มั้ยคะ ทั้งม๊าของพี่เดี่ยว พี่แหก ว่าน แบค หรือคนอื่นๆน่ะค่ะ ทุกคนสบายดีมั้ยคะ
ตอนนี้เห็นว่าทำร้านอะไรซักอย่างที่เชียงใหม่ใช่มั้ยคะ (พอดีสงกรานต์ปีหน้าจะไปเชียงใหม่น่ะค่ะ)
ยังชอบเล่นเอ็มอยู่รึป่าวคะ (ถ้าเล่นก็อยากคุยด้วยอะค่ะ อิอิ)
คำถามเยอะแยะมากมายในหัว แต่ตอนนี้ส้มพิมพ์ต่อไม่ไหวแล้วค่ะ
ยังรวบรวมสติอยู่ ไว้จะเข้ามาใหม่นะคะ
ช่วยตอบคำถามด้วยนะคะ
มาอีดิทอีกรอบ เพิ่งนึกได้ค่ะ
แล้วบ้านที่ม๊ายกให้
ที่บอกว่าเป็นบ้านของเดี่ยวกับนัท
ตอนนี้พี่นัทยังอยู่ที่นั่นมั้ยคะ