หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล...

[yaoijung]

ง่า.....

จะเศร้าเกินไปแล้ววว

พี่นัทน่านับถือจริงๆค่ะ

ทำไมจบอย่างนี้ล่ะ T^T

แล้วพี่นัทกับพี่เดี่ยวยังคบกันอยู่มั้ยคะ??

ยังอยู่ด้วยกันชิมิ T^T

ตามไปอ่านอีกเรื่องแน่นอนค่ะ ^^

[pimparapim]

นั่งอ่านเรื่องนี้มา 2 วัน เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ประทับใจจัง อ่านแล้วรักทุกๆๆคนในเรื่องเลยค้า โดยเฉพาะพี่แหก อิอิ

[kokoro]

อ่านยาวๆเพลินแบบไม่รู้ตัว  เนื้อเรื่องที่หักมุมทำเอาน้ำตาไหลเลยอ่ะ 

แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้กับคนปัจจุบันด้วยนะคะ


ปล.พี่แหกปากจัดแต่ฮามาก ชอบอ่ะ

[B_O_M]

แอบซึ้ง แอบฮา แอบชอบ >///<
ครบรสเลย อิอิ

อยากจะบอก ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรกที่ได้ลง ติดตามมาถึงตอนที่สิบก่าๆ
แล้วก็ไม่ได้อ่านอีกเลย นี่ก้พึ่งมาอ่านเพราะพึ่งว่าง เหอๆ

ชอบจัง ชีวิตคนเราก็แบบนี้ สนุก ทุกข์ ปะปนกันไป..

ขอบคุณสำหรับอีกหนึ่งความประทับใจดีๆ
 

[nookik]

เรื่องจริงที่มักจะเศร้ากว่าในนิยายแบบเทียบไม่ติด


อ่านถึงตอนจบระหว่างพี่นัทกับพี่เดี่ยว(ตอนที่พี่เดี่ยวเสีย) แล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ      >>>> รักแท้


ขนาดแพนเอง แค่เพิ่งจะรับรู้ (อ่านเรื่องราว-เป็นเพียงคนนอก) ยังเศร้าขนาดนี้


พี่นัทเป็นคนที่เข้มแข็งมาก   

[penda]

สวัดดีค่ะ
นุ๋เพิ่งเคยเข้ามา
เจอเวปปุ๊ปสมัคสมาชิกเลย
แล้วเลยลองหายดูว่ามีไรทำมั่ง
ก้อไปเจอ นิยายที่จบแล้วนี้เข้า
นุ๋ก้อเข้าไปอ่านเลยเพราะนุ๋ไม่ชอบอ่านที่มันไม่จบอ่ะ ค้างงง
พอได้อ่านเรื่องพี่นัทกะพี่เดี่ยวปุ๊ป  โห...หนุกมาก
เริ่มตั้งแต่อ่านตอนกลางคืนเมื่อวานเพิ่งอ่นจบเมื่อกี้นี้เอง
ตอนเริ่มอ่นนุ๋เชี้ยพี่สองคนสุดใจเลย
ขนานรอคอมโหลดหน้าเวปยังลุ้นว่าเมื่อไรจะโหลดเสดซะที
พออ่านตอนจบแรกเลยซะนุ๋ปลื้มเลย
แต่พออ่านลงมาอิก อ้าวนี้ไรยังไม่จบเรอะ?
อ่อ...มีฉากจบสองแบบ(ตอนนั้นไม่ได้สังเกดว่ามันมีกำกับว่านิยาย/เรื่องจิง)
แล้วพออ่านแบบที่สองปุีป นุ๋ก้อเดาเรื่องได้เลย
เท่านั้นหละ...น้ำตาเริ่มคลอ
พออ่านถึงตอนที่พี่นัทไปถึงวัด...น้ำตาเริ่มร่วง
พออ่านจบ...น้ำตาก้อเป็นทางแล้ว (สะอื้นนิดหน่อย)
พอยิ่งอ่านคำที่คนอื่นๆโพสไว้...เลยยิ่งเอาใหญ่ ที่นี้ึถึงกับหุอื้อ หายใจไม่ออก(ต้องหายใจทางปากอยู่นานเลย) สะอื้นหนักก่าเดิมอิก

นึงไม่ถึงจิงๆค่ะว่าจะจบแบบนี้
ทั้งๆที่ลุ้นมาตลอด(พอพิมไปพิมมาจะร้องอีกและ)
เล่นเอาร่างกายขาดน้ำเลยนะคะเนี่ย

แต่พี่นัทเก่งจังนะคะ  แต่กว่าจะทำใจได้คงไม่ง่ายเลยนะ
นุ๋เปนกำลังใจไห้นะคะ

รักพี่นัทจังเลยค่ะ รักและนับถือ
เพี่ยงแค่ได้อ่านเรื่องที่พี่เขี้ยนนี้เท่านั้น


"ไม่เข้าใจสวรรค์ช่างโหดร้าย...ทั้งๆที่พี่สองคนรักกันมาขนาดนั้นแท้ๆ"
สำนวนนุ๋อาจดูลิเก  แต่ทุกตัวอักษรมันออกมาจากใจจริงของนุ๋ค่ะ

ตอนโพสนี่..อ่านตอนจบแล้วรีบมาโพสเลยมันทนไม่ไหวอ่ะ
ยังไม่ได้อ่านตอนพิเศษต่อจากนั้นเลย..ไปอ่านก่อนนะ
อยุ่นานชักยาว...เด็กใหม่โพสยาวเด๋วโดนว่า

[penda]

อ่านจบถึงเรื่องของพี่แฮ็คและ
ค่อยทำไห้หายเศร้าหน่อย
ตอนอ่านเรื่องพี่ว่านก้อยังเศร้าอยุ่เลย

ตอนอ่านเรื่องพี่นัทกับพี่เดี่ยว..อ่านแบบต้องเอาให้จบเลยไม่ได้นอนเลยอ่ะ
เมื่อคืนเลยน็อกหลับคาคอม อ่านเรื่องพี่แฮ็คค้างอยุ่ ตื่นมาอ่านต่อเลย
(อดนอน+ร้องไห้ พอตื่นมาตาปวมเลยอ่ะ)

ตอนนี้เลยไม่ค่อยเศร้าละ พี่แฮ็คช่วยไว้เลยนะนี่
"เวลาจะเยียวยารักษาใจ"

ขอให้รักกันนานๆนะคะพี่

ขอบคุนทุกเรื่องราวดีๆและทุกข้อความดีๆที่มีมาฝากกัน
แล้วไว้จะมาอ่านต่อไห้ทันปัจจุบันนะคะ แต่คงอิกซักพัก
เพราะตอนนี้ปิดเทอมแล้ว ต้องกลับบ้าน
ที่บ้านก้อไม่มีเน็ดเพราะไม่มีคนใช้เลยตัดไปละ แม่ก้อไม่ได้ไปเล่นที่ร้านด้วย(เซ็งง่ะ)

อ่านแล้วอยากมีรัก ไม่รุ้ว่ารักแล้วจะเจ็บไหม
แต่คงดีกว่าตอนนี้ที่รุ้สึกว่าชีวิตช่างว่างเปล่า
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรักใครซะที...เฮ้อ

เพื่องที่สนิทที่สุด(ที่เราคิดว่ามันเป็นเพื่อนแท้ แต่ไม่รุ้มันคิดเหมือนเราไหมนะ)ก้ออยุ่ไกลเลยเหงาสุดๆ  เพื่อนที่มหาลัยก้อเพิ่งคบรุ้สึกว่ามันยังไม่ใช่เพื่อนแท้ แต่ก้อเพื่อนอ่ะนะ

การจะหาเพื่อนแท้สักคนนี่ยากจัง
คุนเคยไหมที่คิดว่าเพื่อนคนนี้หละเพื่อนแท้ของเราหละ มันก้อคงคิดเหมือนกัน
แต่เอาเข้าจิง มันกลับไม่ใช่ มันก้อคิดว่าเราแค่เพื่อนทำมะดาคนนึงของมัน
มันทิ้งกันไปหาเพื่อนใหม่ได้ง่ายๆ ตอนที่คิดได้อย่างนี้ถึงกับร้องไห้เลยหว่ะ
เป็นการเสียน้ำตาไห้เพื่อนครั้งแรกโดยมันเป็นสาเหต แลกกับการเสียเพื่อนแท้ไป
กลายเป็นแค่เพื่อนทำมาดาคนนึ แล้วจะไม่เสียน้ำตาไห้มันอีก
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนมัธยมอ่ะ เป็นคนที่รักเพื่อนมากอ่ะถ้าเป็นเพื่อนที่สำคัญ
แบบว่าช่วยมึงได้ทุกอย่าง พอโดนหังหลังแล้วแมร่งเจ็บเลย

อ่อ...อย่าคิดว่าเค้าแอบรักเพื่อนคนนี้หละ
เพราะตัวเองก้อเคยคิดงั้น  แต่ทบทวนดีๆมันไม่ใช่หวะแค่ผิดหวังในตัวเพื่อนที่เราเชื่อใจอ่ะ

พอและ...ชักยาวละ
วันนี้ต้องกลับบ้านแล้ว จะถึงกี่โมงหว่า
แล้วจะแวะมาอีก บอร์ดนี้มีแต่คนน่ารัก
ขอโทดที่ใช้คำสุภาพบ้างไม่สุภาพบ้างไปตามอารมอ่ะ คนอ่านอาจปรับไม่ทัน แฮ่ะๆ

[nok_aree]

ร้องไห้เลยอ่ะ

เฮ้อ....ชีวิตจริงบางครั้งมันก็เศร้ากว่านิยาย

ขอบคุณนะคะ สำหรับเรื่องดีดีแบบนี้

[Cupcake]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า ไม่ควรปล่อยให้เวลามันผ่านไป เพราะว่าอาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับเรา
ดีใจที่พี่นัทผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ไม่เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ไม่ว่าเราจะเจอกับรักครั้งใหม่สักกี่ครั้ง ใครบางคนก็ยังคงอยู่ในความทรงจำของเรา(ประสบการณ์จริง555+)

[Flowersteel]

โค้ดปลื้มคู่ พี่แหก กับ โก๋ มากมายๆๆๆๆ

เถื่อนได้จัยๆ .. อยากมีบ้าง 555+ ชอบเถื่อนๆ

เสียดายไม่มีฉากโก๋เป็นเมียบ้าง โฮ้ๆ

ปลื้มโค้ดๆ .. ติดตามผลงานตลอดปัยๆ

[kirara]

 

เศร้าอ่ะ

พี่เดี่ยว+พี่นัท   เศร้ามากกกกกกกกกกกก


 
อ่านรวดเดียวแล้วช็อค

ขอให้ความรักครั้งใหม่สมหวังนะคะ
 

ความรักครั้งใหม่นี่  กับน้องว่านรึป่าว???  เห็นมีตอนพิเศษคู่กัน

[kyoya11]

อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้ว^^
เม้นท์ยาวไม่เป็นด้วยดิ -  -
เอาเป็นว่า พลิกล็อค ทุกอย่างพลิกหมดเลย T^T
แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป 55+
ฮาพี่แหก เอ๊ย! พี่แฮ็ค มากมาย คู่พี่แกน่ารักจริงๆ ^^

[penda]

แวะมา
Happy Birthday พี่เดี่ยว
 :L2:สุขสันต์วันเกิดนะคะ
(น่าจะวันนี้นะ)

รักและคิดถึงพี่เดี่ยว พี่นัท และพี่ๆทุกคนที่อยู่ในเรื่องนี้ด้วย
 

เมื่อวานลอยกระทง
ขอลอยส่งความรักไปให้พี่ๆทุกคนเลย
(เลียน...ขนลุกเลย...คิดได้)
เพื่อนๆไปลอยกระทงที่ไหนกานบ้าง

[someoneonthenet]

ชอบเรื่องนี้มาก ๆ ครับ ชอบทุกคู่เลย

ขอแสดงความเสียใจกับนัทเรื่องเดี่ยวด้วยนะครับ

อ่านเรื่องนี้แล้วอาการอยากมีแฟนวิดวะกำเริบเลย
ทุกวันนี้ก็ได้แต่แอบมองอยู่  วิดวะหล่อ ๆ เยอะนะเนี่ย

[ASSASSIN]

เข้ามาอ่านอีกรอบด้วยความคิดถึง   

[heartmad]

สนุกมากเลยครับ !!
 

[passtime]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ครับ  (ไปอยู่ไหนมาหว่าได้ข่าวว่าเขาจบไปชาติกว่าแระ)

เรื่องนี้มีหลายรสชาติครับ  สนุก ฮา เศร้า และเศร้ามาก ไม่คิดว่าเรื่องจะจบแบบนี้เลย

แต่ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร  เป็นกำลังใจให้พี่นัทนะครับ สู้ๆครับ^^

[Aimiya]

รู้สึกเหมือนมาตอนตลาดวายเลยค่ะ ไม่รู้พี่นัทจะได้อ่านคอมเม้นท์นี้มั้ย^_^
อ่านแล้วทั้งประทับใจทั้งเศร้า(ตอนจบ)เลยค่ะ
ประทับใจกับเรื่องราวของพี่มากๆ ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะคะ
คิดถึงพี่เดี่ยวจังหนอ...พี่เค้าก็คงมีความสุขและหวังให้พี่นัทมีความสุขมากๆแน่ค่ะ
อ่านแล้วพลอยคิดว่าความรักแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเองบ้างมั้ยหนอ(ฮา)


ปล.อ่านแล้วก็นึกถึงเพลงนี้

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=zv57V9_Qw54

ฟังไปพร้อมกับอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วยิ่งน้ำตาแตกไปอีก มันเป็นความเศร้าที่อบอุ่น ^__^

ปล.สอง  หลงรักคำเมืองมากค่ะ ไม่ได้ฟังมานานคิดถึงจับใจเลย(แม่เป็นคนเหนือค่ะ แต่มาใช้ชีวิตที่กรุงเทพตลอด ได้กลับบ้านแค่ตอนปิดเทอมใหญ่)  คนเหนือน่ารัก >___<

[GeTOuTNoW]

ขอให้มีความสุุขมากๆและตลอดไปนะครับ

[Sky]

เอิ่มเพิ่งอ่านจบค่ะเรยรู้ตัวว่าช้ามากๆสําหรับเรื่องนี้
ขอแสดงความเสียใจสําหรับเรื่องพี่เดี่ยวด้วยนะค่ะ
เป็นกําลังใจให้พี่นัทตลอดไปค่ะ

[Bourne_Js]

.
.
แวะเข้ามาทักทายครับ.....
ผมนัทเองนะครับ เพิ่งได้มาเยี่ยมเรื่องตัวเองในรอบ 1 ปี
ยังมีคนอ่านอยู๋เลย เจ๋งโคตร !!!

จริง ๆ มีโครงการว่าจะเขียนเรื่องความรักในตอนปัจจุบัน
แต่ไม่ค่อยมีเวลาเลย

ช่วงนี้ทำงานเยอะจริง ๆ พบปะผู้คนมากมายเจอคนมากหน้าหลายตา
ผมว่าบางทีคนในบอร์ดนี้อาจเคยเจอผมแล้วก็ได้ หุหุ

ขอบคุณครับ
.
.

[ASSASSIN]

   จิ้มนัทด้วยความคิดฮอด   เด๋วปลายปีจะหาเวลาไปอุดหนุนกิจการนะ   

[Master PP.]

ความรักในปัจจุบัน ไอ้น้องบอยใช่ป่าววะ ไม่อัพให้เพื่อนรู้เลย ชิส

[moouan]

 :sad4:จบแล้วหรอ

[maddoc]

สวัสดีครับพี่นัท และเพื่อนๆในเล้าทุกคน

ผมเองก็เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน ผมเข้าสมัครเวปนี้นานมาแล้วครับ แล้วก็ลืมไปแล้วด้วย

พอดีว่างๆ เลยเปิดๆ แล้วก็เจอขึ้นมา

ผมเลือกอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก

แล้วก็เป็นเรื่องแรกที่ทำให้ผมร้องไห้ได้นานข้ามวันข้ามคืน

หลายคนอาจจะหาว่าผมเว่อร์

แต่ทุกสถานที่พี่นัทเขียน ผมเคยไปมาหมดแล้วครับ

ผมเองก็เป็น นักศึกษา มหาวิทยาลัยเดียวกับพี่นัท

และยังพยายามจะย้ายไปเรียนคณะmasscomm อีกด้วย

เวลาผมอ่าน ผมจะเห็นทุกอย่าง ทั้งสนามบอล โรงอาหาร ร้านนม ร้านอาหาร หน้า ม หลัง ม ผมเห็นทุกอย่างตามที่พี่เขียนจริงๆ

มันทำให้เรื่องนี้ผมรู้สึกว่า ผมได้เข้าไปอยู่ในที่ตรงนั้นด้วย จะฮื้ออู้เมืองกะได้น่ะคับ แต่กลัวคนอื่นจะอ่านไม่รู้

ตอนที่ผมอ่านมาจนถึงตอนสุดท้าย part 1 ผมรู้สึกดีมากๆ ไม่อยากให้จบเลย อยากให้พี่เขียนต่อไปเรื่อยๆ

แล้วผมก็เลื่อนสกอบาร์ลงมาอย่างเร็วๆ แล้วผมก็เห็น เหมือนกับว่าพี่ลงซ้ำ

ผมเลยย้อนกลับขึ้นไปอ่านอีกรอบ

แล้วพอผมรู้ว่าพี่เดี่ยวเสีย น้ำตามันไหลออกมาอย่างหยุดไม่ได้ ทำยังไงก็ไม่หยุด มันเหมือนภาพที่พี่เขียนมันลอยอยู่ในหัวผมตลอดเวลา อาบน้ำสระผม ก็ยังไม่หยุดร้อง จนต้องโทรไประบายกับเพื่อน ให้เพื่อนมันด่า ง่าวแต้ เลยดีขึ้นมาหน่อย

แล้ววันนี้ผมไปงานรับของคณะ ผมเห็นน้องปี1 อยู่กัน2คน แล้วป้ายชื่อของน้องเค้าชื่อเดี่ยว กับชื่อนัท น้ำตาผมก็ไหลเลย ทุกคนตกใจมาก  แต่ทำยังไงก็หยุดร้องไม่ได้(ขณะที่พิมพ์ก็ยังร้องไห้อยู่)

ผมเคยคิดว่า ไม่น่าอ่าน part 2 เลย ไม่น่ารับรู้เลย 

 บางทีพี่นัทอาจจะเคยนั่งทานข้าวร้านเดียวกันกับผมมาแล้วก็ได้ มั้ง

เพราะเท่าที่สังเกตุเวลาในเรื่อง ก็อาจจะทันรุ่นผมก็ได้มั้ง

ยังไงก็ขอบคุณพี่นัทนะคับ สำหรับความทรงจำดีๆ

[Still_14OC]

โซแซดมาก น้องเดี่ยวของเจ้ อ่านจนก็ยังอึนๆ

น้องนัท เก่งและเข้มแข็งมากนะ ผ่านมาได้ ชีวิตต้องเดินต่อไปนี่เนาะ 


ว่าแต่ ไอ้ตอนปัจจุบันหน่ะ เมื่อไหร่ จะมา เป็นกำลังใจให้ แล้ว ก็ รอนะรอ   

[yotaka]

คิดถึงพี่นัท กับ พี่เดียวจัง. ผมผึ่งได้เข้ามาบรอดนี้ไม่นาน. อ่านเรื่องพี่แล้วสนุกมากๆเลยครับ
แต่อ่านหลังๆแล้วรับความจิงไม่ค่อยได้ แห็ะๆ.   พี่นัทเก่งมากๆครับ
อยากอ่านเรื่องๆต่อๆไปนะ
   เออ พี่นัท อยาดเห็นพี่นัทจัง

จะไม่ได้เข้า มาอ่านอีกตั่ง 4 เดือน คิดถึงๆ

[babanabekuya]

ขอบคุณผู้แต่งมากๆนะคับ
นิยายเรื่องนี้ ครบรส จิงๆคับ
ขอบคุณมากๆคับผม
คิดถึง เดี่ยวกับนัท คับ

[yui11]

ขอบคุณพี่นัทนะครับที่เล่าเรื่องให้ผมฟัง ผมเองก็เป็นเด้กม.เดียวกะพี่ พอผมอ่านจบ ผมให้แฟนผมที่อยู่คณะเดียวกับพี่เดี่ยว ลองตาหาเรื่องนี้ดู แล้วผมก็พอรู้เรื่องนี้มาบ้าง ผมแสดงความเสียใจด้วยนะครับ แต่อีกอย่างที่ผมอยากจะถามพี่ เด็กวิดวะทำไมนิสัยเหมือนกันหมดเลยเนอะ พี่ว่าไหม แฟนผมก็เรียนวิดวะ นิสัยแบบนี้เลย

มะวานเป็นวันรับน้องขึ้นดอยของม.เราแฟนผมบอกว่ามีการบูมให้รุ่นพี่ที่จากไปและยืนไว้อาลัยด้วยครับ(เค้าทำกันทุกปี)พอเสร็จ แฟนผมโทรหาผมแล้วบอกว่า คิดถึงเรื่องของพี่เดี่ยวเลยอ่ะ ยังก็เป็นกำลังใจให้นะครับ พี่นัทสามารถติดต่อผมได้นะครับ ผมกับแฟนอยากรู้จักพี่จริงๆๆ

[gummin]

อ่านตอนแรกไม่คิดว่าเศร้าเลย
น้ำตาท่วมจอเลย
แต่ก็น่ารักทุกคู่เลยค่ะ