หัวข้อ: เรื่องสั้น : >>> หมอนวดชาย <<< [ - จบ - ]

[NC Wanted]

จะมีตอนพิเศษไหมน้าาาาา
 

[SocialMovement]

  ขอตอนพิเศษค่ะ

[P_Methayot]

เขียนดีครับ อ่านแล้วให้ความรู้สึกขะมุกขมัวเหมือนดูหนังอาร์ตๆเรื่องนึง
มีความอยากให้มีผู้กำกับเก่งๆเอาไปทำเป็นหนังสั้น น่าจะไปได้สวย
ส่วนตอนจบแบบนี้โอเคแล้วครับ แต่คิดว่าถ้าเป็นชีวิตจริงผมว่านัทคงเก็บความปรารถนาลึกๆในใจไว้ได้ไม่นาน อย่าลืมว่าตอนนี้เขารู้สึกกับผู้ชายไปแล้ว เหมือนภูเขาไฟอ่ะ อยู่ที่ว่ารอวันว่าเมื่อไหร่จะประทุอีกครั้งเท่านั้น

[iikol]

งุ้ยยย อะ นัลรั๊กกกกกก โอ๊ย อยากได้หมอแบบนี้ห่อกลับบ้านที่นึง
.....จะใช้บริการทุกวันเลย 

[กาแฟมั้ยฮะจ้าว]

อยากอ่านเรื่องยาว นัท+ดล เขียนให้อีกสามปีข้างหน้านัทเลิกกับเชอรี่ได้มั้ยจ๊ะพี่จ๋า 

[LovelyPenGirl]

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก คือว่า มันจะบอกว่า ไม่สมหวังก็ไม่ใช่ เพราะเขาไม่ได้เป็นแฟนกันแต่แรก ส่วน ชีวิตที่เหลือของพระเอก คงต้องจินตนาการเอาเอง คล้ายว่าเป็นคนที่เข้ามาทำให้เขว ก่อนแต่งงาน  เราเป็นคนเขียนใช้คำตรง คำนำ ว่า เมื่อเส้นตรง ถูกทดสอบ  น่าจะหมายถึงตรงนี้ ถูกต้องใช่ไหมคะ
ชอบค่ะ พล็อตแน่น ลำดับสถานการณ์ดี ชอบๆๆ
นี่ไปอ่าน love of 1999 กับ his dears hunter ของผู้เขียนมาด้วย จะติดตามนะคะ
 

[DekPed]

พอดี dm ไปไม่อ่าน  รบกวนไรท์ติดต่อกลับทีนะคะ จะขอนำบางส่วนไปใช้ที่ นิตยสารวิทยาลัย  twitter : PlayAround

[patompong888]

 

[มนุษย์บิน]

จะว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้องก็ว่าถูกแต่แอบขัดใจเพราะอารมณ์เหมือนมันยังไม่สุด

[Sohso]

จบแบบถูกแต่แต่ไม่ถูกใจอ่ะ 55555

[LovelyPenGirl]

อยากให้มีรวมเล่มแนวนี้จัง นัวๆ แต่ ไม่เศร้า

[Dee^daY]

ขอบคุณคับ

[SocialMovement]

ร้องไห้แปีบ   

วันที่ ๗  – เมื่อวันวาน ไม่เคยมีอยู่จริง


การแต่งงานจัดอย่างเรียบง่ายในโรงแรมขนาดกลาง มีแขกเหรื่อของฝั่งเจ้าสาวประมาณนึง
ส่วนเพื่อนพ้องของผมกับเชอรี่ ก็มักเป็นกลุ่มเดียวกันอยู่แล้ว ทุกคนดูสุขสันต์ มีภาพถ่ายที่งดงามสมใจเจ้าสาว
มีรอยยิ้มเปื้อนใบหน้าแม่ผมในแบบที่ผมอยากให้เป็น

“เจ้าบ่าวยิ้มหน่อยสิครับ” ช่างกล้องเพียรเอ่ยเตือนบ่อยครั้งจนเชอรี่ต้องหันมาถามอยู่ตลอดว่าผมเป็นอะไร

เราวางแผนจะมีลูกในวันอันใกล้นี้ ผมตั้งใจจะสอนเทนนิสเป็นรายได้พิเศษ เผื่อช่วงที่เชอรี่ทำงานไม่ไหวจากครรภ์แรก 
ชีวิตก็ดำเนินต่อไปในแบบที่มันควรจะเป็น


ดลมางานของเราด้วย เขามาในเสื้อแจ็คเก็ตสีขาวทับเสื้อเชิ้ตสีเทา กางเกงดำ ดูน่ารักสมวัย จนเพื่อนในกลุ่มกีฬาของผมแอบแซวเมื่อเห็นหนุ่มน้อยน่ารักคนนี้

“น้องๆ มานั่งตรงนี้ก็ได้นะ ว่าง... เอิ่ม  พวกพี่ก็ ว่าง” เจตน์ ไอ้เพื่อนเลว

“ขอบคุณครับ” ดลพยักหัวตอบ พร้อมจะเดินไป

“ไม่ต้อง อยู่ช่วยพี่ตรงนี้” ผมคว้าข้อมือดลไว้ ให้นั่งใกล้

ไอ้พวกนักกีฬานี่เอาเข้าจริง มันเห็นใครที่ดูขาวใสก็ดันจีบได้หมด
ส่วนผมถึงกับออกอาการหวง และบอกไปว่าเป็นน้องชายที่ผมเอ็นดูเพื่อปรามพวกมันไว้ 
ถ้าผมคิดเข้าข้างตัวเอง ดลสีหน้าเหมือนวิญญาณหลุดลอยตอนที่ผมสวมแหวนให้เจ้าสาว 



“เหนื่อยไหมดล ขอบคุณนะที่มาช่วย พี่ตื่นมาแต่งหน้าแต่เช้า เบลอไปหมดเลย”

“ไม่หรอกครับพี่เชอรี่ แหม เหนื่อยแต่คุ้มนะครับ พี่เชอรี่สวยมากเลยครับวันนี้”

ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาก็แวะเวียนมาช่วยเตรียมงานแต่งของผมอยู่บ้างเมื่อมีโอกาส เชอรี่กับดล เข้ากันได้ดีและก็พูดถึงกันในทางบวกเสมอ เชอรี่เอ็นดูดล เพราะเธอก็ไม่มีน้องชาย เธอกำชับให้ดลแวะเวียนมาทานข้าวที่บ้านให้บ่อย

ผมรักเชอรี่ในแบบที่ผู้ชายคนหนึ่งจะให้หัวใจกับผู้หญิงคนหนึ่งได้ ดังนั้นถ้าไม่มีอุปสรรคอันใด ชีวิตคู่ของผมก็คงสมบูรณ์ในตามครรลองขององค์ประกอบที่ดีแน่น ผมเชื่ออย่างนั้น 

ผมเลือกที่จะไม่กลับไปยังย่านร้านนวดแถวนั้นอีกเลย  ผมพยายามขลุกกับครอบครัวให้ยาวนานที่สุด แล้ววันคืนน่าจะชะล้างหัวใจอันโสมมของผมลงได้

เวลาที่หายไปกับการเล่นกีฬา ผมใช้มันกับดล เขาทำให้ผมเอ็นดูเขาขึ้นทุกวัน และเขาก็ยืนยันว่าแม้เขาจะกลับไปอยู่กับพ่อที่ภาคเหนือเมื่อเรียนจบ เขาจะจดจำเสมอว่าเขามีพี่ชายที่แสนดีอยู่ในเมืองหลวง 
ผมตั้งใจจะหาเวลาไปเยี่ยมเขาหากทำได้
แต่ก็ต้องคอยกันพวกไอ้เจตน์ ที่ขยันแทะโลมน้องดลอยู่บ่อยครั้ง

ในวันหนึ่งดลก็คงจะมีครอบครัวไป ส่วนผมคงใจหาย มันเหมือนอะไรที่หล่นวูบในหน้าอกทุกครั้งที่คิดไปถึงวันนั้น  ไม่อยากให้มาถึงเลย ให้ตายสิ.. 

ผมจองจำความหลังช่วงสั้นไว้ที่หลังม่านนั่น ในร้านนวดที่แสนท้าทาย มันรุกเร้า มันร้อนรุ่ม แต่มันก็ต้องยับยั้ง
บนเส้นแบ่งสุดบางเฉียบเจียนขาดสะบั้นอยู่รอมร่อ ระหว่างภูมิปัญญาไทยอันเลอค่า กับตัณหาที่พร้อมจะผุดขึ้นมาให้ใจอยู่ทุกขณะจิต

แล้ววินาทีที่ผ้าม่านถูกรูดปิด ก็จะเป็นเพียงแค่ความลับของผม และใครอีกคน ที่ได้เลือกแล้วว่าจะคงอยู่บนครรลองตามที่สัญญากับครูบาแพทย์ผู้ประสาทวิชาและคนที่เราคบหา  แม้บางคนเลือกที่จะใช้มันไปสู่หนทางสีดำแสนอันตราย 

ผมคนหนึ่งที่เคยพ่ายแพ้มันมาแล้วและเรียนรู้ที่จะไม่อยู่กับมัน ช่วงเวลานั้นคงเป็นความทรงจำที่ผมจะฝังมันไว้ให้ลึกที่สุด ไว้หลังม่านนั้น วันเวลาของผมกับหมอนวดชายคงแค่มีตัวตนสีจางในความทรงจำ...

[water]

ึชอบค่ะ 

[NormalVee]

 

[totorobabii]

พล็อตตามความเป็นจริงมากๆเลยย
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ

[Gatjang_naka]

นี่มันแทบเป็นเหตุการณ์ที่อยู่ในโลกความเป็นจริงเลย  แต่เราอยากอยูในโลกความฝันอ่า     

[DekPed]

love มาก อ่านซ้ำไปซ้ำมา ครบมาก